#ትኩሳት
፡
፡
#ክፍል_አስራ_ሶስት
፡
፡
#በስብሐት_ገብረ_እግዚአብሔር
#እንደወረደ_ነውና_ለአንባቢ
#የማይመቹ_እና_ፀያፍ_የምንላቸው
#ቃላቶች_አሉትና_አሁንም
#በድጋሚ_እንደምናገረው
#የማይመቸው_እንዳታነቡት
#እመክራለሁ
በጣም ፀያፍ ቃሉት አሉት
ኒኮል
ፍትወት
ባህራም ወደ ጋርደን ሲሄድ ኒኮልን ብቸኝነት እንዳይሰማት አደራችሁን ብሎን ሄደ በተለይም ሉልሰገድን አደራ አለው፡፡ ኒኮል
አይናፋርና ሰውን ቶሎ የማትላመድ በመሆኗ ከሉልሰገድና ከጀምሺድ ጋር ብቻ ነበር በመጠኑ የምትጫወተው
አንድ ምሽት ከእራት በኋላ፣ እኔ፣ ሉልሰገድ፣ ጀምሺድ፣ ተካ ካፌ ዶርቢቴል ቁጭ ብለን የሲኒማ ሰአት እስኪደርስ ስናወራ፣
ኒኮል ግራጫ ሱፍ ኮትና ጉርድ ከአረንጓዴ ሸሚዝ ጋር ለብሳ መጣች ሉልሰገድ ተነስቶ ከሌላ ጠረጴዛ ወምበር ሲስብላት፣
ጀምሺድ ተነሳና Bon soir ብሎ ሊጨብጣት እጁን ዘረጋ Bon soir ብላ እጇን ሰጠችው ጨበጣት
«አይ!» ብላ እጇን ማሻሸት ጀመረች
«ምንድነሽ?» አላት «ምን ሆንሽ?» ማለቱ ነው
«ወጋኸኝ» አለችው፣ ሉልሰገድ ያመጣላት ወምበር ላይ
እየተቀመጠች
«እንደት ወጋሁሽ?»
«በሀይል ጨበጥከኝና ቀለበቴ ወጋኝ»
«ኦ!» አለና፣ ይቅርታ እንደመጠየቅ ዛሬ ከሰአት በኋላ የሚከራይ አፓርትመንት ቤት እየፈለግኩ ብቻዬን» አለ። ትንንሽ ሰማያዊ አይኖቹ እንደልማዳቸው በሳቅ ይጨፍራሉ፡፡ ቀጠለ፡-
አንድ አፓርትመንት ፎቅ ወር ማለቴ ወጥቼ፣ የባለቤት የበር
ደወል። በእጄ መግፋት ውስጥ ደወል። ቀጭን ደወል ኪል! ኪል
ቆንጆ ደወል። በር ክፍት! የደወልኩት በር አይደለም፡፡ ሌላ በር:: ከግራ በኩል ከበሩ ብቅ። አንድ ሽማግሌ ዶክተር። ነጭ የዶክተር ልብስ። በአይኑ መነፅር በራሱ መላጣ በከንፈሩ ሙስታሽ በእጁ መርፌ
ዶክተር እኔን «ወዲህ ይግቡ፣ ልውጋህ»
እኔ «እኔ መርፌ አይፈልጉም። እኔ በሽታ የለም። እኔ ጤነኛ
እኔ ቤት መፈለግ፡፡ የአፓርትመንት ባለቤት መፈለግ። ለቤት
ኪራይ፡»
ዶክተር «ግድ የለህም፡፡ ና ግቡ ልውጋህ፡፡ እኔ አዋቂ መርፌ
ወጊ ብሉ መርፌ እንደ ጋንግስተር ሽጉጥ ወደኔ እኔ ዶክተር! እኔ አሁን መርፌ አይፈልጉም፡፡ ነገ እመጣለዚህ
እሺ?
ዶክተር «እኔ ነገ አይሰሩም። አሁን ና ልውጋህ፡፡ በኋላ ይቆጭሀል አላስከፍልም፡፡ አሁን ልውጋህ። ነገ ሀይድሮጅን ቦምብ ፓሪስ ላይ ፑፍ!
እኔ «ዶክተር፣ አሁን መጣሁ» ብዬ በሩጫ ፎቁን መውረድ
ዶክተር በሀይል ጩኸት ድምፅ ታድያ እኔ ማንን ይወጋል?
አንተ ከሄድክ እኔ ማንን ይወጋል?»
እኔ መልስ አልሰጥም ለዶክተር፡ በልቤ «እንጃ፣ ምናልባት ከኔ
በኋላ ሌላ ሰው አፓርትመንት ፈላጊ። ደወል ሲደውል ኪል! hል!
ዶክተር ቅስ ብሉ መርፌ ጠቅ! ከኋላ፡፡»
ጀምሺድ ሲያስቀን ከቆየ በኋላ ሁላችንም ሲኒማ ሄድን። አንድ
ነገር አስተዋልኩ፡፡ ሉልሰገድ በትልልቅ ጥቋቁር አይኖቹ ኒኮልን
ያያታል። ኒኮል በአረንጓዴ አይኖቿ ጀምሺድን ታየዋለች። ጀምሺድ
በብልጮ ሰማያዊ አይኖቹ ማዳም ፖልን ያያታል። ማዳም ፖል ብጫ ቅብ ፀጉሯን እያብለጨለጨች ወፍራም ዳሌዋን እያወዛወዘች
በጠረጴዛዎቹ መሀል ጉድ ጉድ ትላለች፡፡ አንድ ጊዜ ከጀምሺድ ኋላ ስታልፍ መንገዷን የዘጋባት አስመስላ ትከሻው ላይ እጆቿን አሳረፈችና "Pardon monsieur" አላቸው "Derien madame" ብሎ አሳለፋት፡፡ ብዙ ጊዜ እየከበብነው ሲያስቀን ስለምታይ፣ አይኗን ጣል
አድርጋበታለች። መስየ ፖል በሩ አጠገብ ቆሞ ገንዘብ እየተቀበለ
ሀጂውን ሰው በየዋህ ድምፅ
“Au revoir!' ወይም “A bient” ይላል
አማንዳ ወደ አገሯ እንደሄደች ሉልሰገድ አንዲት ኢጣልያዊት
ልጅ ያዘ። ትምህርት ተጀምሮ ጥቂት ሳምንት እንዳለፈ ልጂቱ
አረገዘች። የፈረንሳይ ህግ ማስወረድ ስለሚከለክል፣ ሉልሰገድ ከኔ፣ ከጀምሺድና ከሌሎች ገንዘብ ተበድሮ ልጅቱን ወደ ስዊስ አገር ላካት። በዚያው አገሯ ገባች።
አንድ ቀን፣ ባቡር ጣቢያው አጠገብ ያለችው ትንሽ ካፌ በረንዳ
ላይ ቁጭ ብለን፣ ሉልሰገድ የሚወደውን ቡና አይነቱን የስኮትላንድ ቢራ እየጠጣን ስናወራ፣ ድንገት ተነሳና «ቆየኝ መጣሁ። ካልመጣሁ
ቤትህ እንገናኝ ብሎኝ፣ ባቡር መንገዱን ተሻግሮ ሁለት ኮረዳዎችን አቆመና ትንሽ አነጋገራቸው። ተለይተውት ሲሄዱ መሬት መሬቱን እያየ ወደኔ ተመለሰ
«እምስ የሸተተኝ መስሉኝ ነበር፡፡ ተሳስቼ ነው » አለኝ፡፡ አንድ
ነገር ሊነግረኝ እንደፈለገ ታወቀኝ፡፡ ዝም አልኩና ቢራውን ቀዳሁለት። ጎልዋዝ ሲጋራ አፉ ላይ ሲሰካ፣ ክብሪቱን ከጠረጴዛው ላይ አንስቼ አቀጣጠልኩለት መከራ ነው ባክህ። ሴቶቹ እምቢ አሉኝ። እንደዚህ ሰሞን እምስ ቸግሮኝ እያውቅም፡፡ እኔ ደሞ እንደምታውቀኝ ነኝ፣ ያለሱ
መኖር አልችልም፡፡ ለኔ መንግስተ ሰማያት ማለት በየሜዳው ላይ፣
በየዛፉ ስር፣ በየመንገዱ ዳር፣ በየግድግዳው ጥግ እምስ የሚበቅልበት አገር ነው:: ገሀነም ደሞ ፈፅሞ እምስ የማይገኝበት እርኩስ ቦታ ነው:: እምስ ዘርተውት ቢበቅል ኖሮ ገበሬ እሆን ነበር፡፡»
ሌላ ቢራ አዘዝኩለት
«እኔ ምልህ! ስለኒኮል ምን ይመስልሀል?» አለኝ
«ምንም»
“ምንም? እንግዲያው አታውቅም»
“ምን ማለትህ ነው?»
«እኔ እንደሷ ያለች ሴት አጋጥሞኝ አያውቅም:: አየህ፣
መጀመርያ ስታያት ስሜት አትሰጥህም፡፡ አመዳም ፀጉር የኔ
አይነት ጥቃቅን ጥርስ፣ የደረቀ ከንፈር፡፡ ታድያ እየለመድካት
እየለመድካት ስትሂድ ደሞ ስትለያት ትናፍቅሀለች። ታድያ ጤነኛ ናፍቆት አይደለም፡፡»
«ዋ! አንተ ልጅ፣ ፍቅር የያዘህ ትመስላለህ»
«ፍቅር አይደለም። ቅንዝር ነው፡፡ የሚያቅበጠብጥ ቅንዝር::
ባህራምን እወደዋለሁ፡፡ ጎበዝ ስለሆነ አደንቀዋለሁ፡፡ ደሞ አምኖን አደራ ኒኮልን አጫውታት ብሎኝ ነው የሄደው:: ግን አልቻልኩም። በጭራሽ አልቻልኩም፡፡ እኔ ልለምናት ነው»
«እምቢ ብትልህስ?»
«የምትለኝ አይመስለኝም። እሷም የምትፈልገኝ ይመስለኛል።
ትላንትና ማታ ሲኒግ ወስጃት፣ ፊልሙን አላየሁትም፡፡ ሽቶዋ
ከለከለኝ፡፡ ቀስ ኣድርጌ እጄን ጭኗ ላይ አሳረፍኩ፣ አልገፋችኝም።
ትንሽ ቆይቼ እጇን አመጣሁና የተገተረ ቁላዬ ላይ አስቀመጥኩት።
በሱሪው ላይ፡፡ እጇን እዚያው ተወችው። ታድያ ክፋቱ፣ በጭራሽ
አላሻሸችኝም፡፡ እጄን ወደ ቀሚሷ ውስጥ ላስገባ ስል ከለከለችኝ።
ለመከልከል እጇን ከቁላዬ ላይ አነሳች፡፡ እንደገና መድፈር
አልቻልኩም፡፡ ... ስቃይ ነው የኒኮል ነገር፡፡»
ከአራት ቀን በኋላ ሉልሰገድ ኒኮልን አፍ አውጥቶ፣ “ፍቅር ይዞኛል ቤትሽ መጥቼ ልደር?» አላት
«አኔ እሺ አልልህም። ግን እሺ ብልህም በኋላ ለባህራም
እነግረዋለሁ» አለችው::
ለምን ቢላት
«ባህራምን ላታልለው
አልፈቅድም» አለችው
«ከባህራም ጋር መፋረስ አምሮሽ እንደሆነ አንቺው ራስሽ
ምክንያት ፈልጊ እንጂ እኔን ሰበብ እንድታደርጊኝ አልፈቅድልሽም
እላት ሉልሰገድ ይህን ሲያጫውተኝ ሆ! ባህራምን ለምን እንጀራ ከምታበላው ሴት ጋር ላጣላው? ምን በደለኝ?» አለ
«እንግዲያው ምን በደለህና ኒኮልን ልትበዳበት ትፈልጋለህ?”
አልኩት እየሳቅኩ
«በጭራሽ አንድ አይደለም» አለኝ መጀመርያ ነገር ብበዳት አያልቅበትም። እንኳን ልጨርስበት አላሰፋበትም፡፡ አንድ ቀን
ገላውን ታጥቦ ሙታንቲውን ሲቀይር አይቼ፣ ጀላ ነው የተሸከመው። የኔ ግትር ብሎ ቆሞ እንኳ ያንን አያክልም፡፡ ታድያ ተኝቶ ተንጠልጥሎ ነው ያየሁት። እናትክን! ምናባክ ያስቅሀል? እኔን አይቶ ሊቆምበት ኖሯል?»
፡
፡
#ክፍል_አስራ_ሶስት
፡
፡
#በስብሐት_ገብረ_እግዚአብሔር
#እንደወረደ_ነውና_ለአንባቢ
#የማይመቹ_እና_ፀያፍ_የምንላቸው
#ቃላቶች_አሉትና_አሁንም
#በድጋሚ_እንደምናገረው
#የማይመቸው_እንዳታነቡት
#እመክራለሁ
በጣም ፀያፍ ቃሉት አሉት
ኒኮል
ፍትወት
ባህራም ወደ ጋርደን ሲሄድ ኒኮልን ብቸኝነት እንዳይሰማት አደራችሁን ብሎን ሄደ በተለይም ሉልሰገድን አደራ አለው፡፡ ኒኮል
አይናፋርና ሰውን ቶሎ የማትላመድ በመሆኗ ከሉልሰገድና ከጀምሺድ ጋር ብቻ ነበር በመጠኑ የምትጫወተው
አንድ ምሽት ከእራት በኋላ፣ እኔ፣ ሉልሰገድ፣ ጀምሺድ፣ ተካ ካፌ ዶርቢቴል ቁጭ ብለን የሲኒማ ሰአት እስኪደርስ ስናወራ፣
ኒኮል ግራጫ ሱፍ ኮትና ጉርድ ከአረንጓዴ ሸሚዝ ጋር ለብሳ መጣች ሉልሰገድ ተነስቶ ከሌላ ጠረጴዛ ወምበር ሲስብላት፣
ጀምሺድ ተነሳና Bon soir ብሎ ሊጨብጣት እጁን ዘረጋ Bon soir ብላ እጇን ሰጠችው ጨበጣት
«አይ!» ብላ እጇን ማሻሸት ጀመረች
«ምንድነሽ?» አላት «ምን ሆንሽ?» ማለቱ ነው
«ወጋኸኝ» አለችው፣ ሉልሰገድ ያመጣላት ወምበር ላይ
እየተቀመጠች
«እንደት ወጋሁሽ?»
«በሀይል ጨበጥከኝና ቀለበቴ ወጋኝ»
«ኦ!» አለና፣ ይቅርታ እንደመጠየቅ ዛሬ ከሰአት በኋላ የሚከራይ አፓርትመንት ቤት እየፈለግኩ ብቻዬን» አለ። ትንንሽ ሰማያዊ አይኖቹ እንደልማዳቸው በሳቅ ይጨፍራሉ፡፡ ቀጠለ፡-
አንድ አፓርትመንት ፎቅ ወር ማለቴ ወጥቼ፣ የባለቤት የበር
ደወል። በእጄ መግፋት ውስጥ ደወል። ቀጭን ደወል ኪል! ኪል
ቆንጆ ደወል። በር ክፍት! የደወልኩት በር አይደለም፡፡ ሌላ በር:: ከግራ በኩል ከበሩ ብቅ። አንድ ሽማግሌ ዶክተር። ነጭ የዶክተር ልብስ። በአይኑ መነፅር በራሱ መላጣ በከንፈሩ ሙስታሽ በእጁ መርፌ
ዶክተር እኔን «ወዲህ ይግቡ፣ ልውጋህ»
እኔ «እኔ መርፌ አይፈልጉም። እኔ በሽታ የለም። እኔ ጤነኛ
እኔ ቤት መፈለግ፡፡ የአፓርትመንት ባለቤት መፈለግ። ለቤት
ኪራይ፡»
ዶክተር «ግድ የለህም፡፡ ና ግቡ ልውጋህ፡፡ እኔ አዋቂ መርፌ
ወጊ ብሉ መርፌ እንደ ጋንግስተር ሽጉጥ ወደኔ እኔ ዶክተር! እኔ አሁን መርፌ አይፈልጉም፡፡ ነገ እመጣለዚህ
እሺ?
ዶክተር «እኔ ነገ አይሰሩም። አሁን ና ልውጋህ፡፡ በኋላ ይቆጭሀል አላስከፍልም፡፡ አሁን ልውጋህ። ነገ ሀይድሮጅን ቦምብ ፓሪስ ላይ ፑፍ!
እኔ «ዶክተር፣ አሁን መጣሁ» ብዬ በሩጫ ፎቁን መውረድ
ዶክተር በሀይል ጩኸት ድምፅ ታድያ እኔ ማንን ይወጋል?
አንተ ከሄድክ እኔ ማንን ይወጋል?»
እኔ መልስ አልሰጥም ለዶክተር፡ በልቤ «እንጃ፣ ምናልባት ከኔ
በኋላ ሌላ ሰው አፓርትመንት ፈላጊ። ደወል ሲደውል ኪል! hል!
ዶክተር ቅስ ብሉ መርፌ ጠቅ! ከኋላ፡፡»
ጀምሺድ ሲያስቀን ከቆየ በኋላ ሁላችንም ሲኒማ ሄድን። አንድ
ነገር አስተዋልኩ፡፡ ሉልሰገድ በትልልቅ ጥቋቁር አይኖቹ ኒኮልን
ያያታል። ኒኮል በአረንጓዴ አይኖቿ ጀምሺድን ታየዋለች። ጀምሺድ
በብልጮ ሰማያዊ አይኖቹ ማዳም ፖልን ያያታል። ማዳም ፖል ብጫ ቅብ ፀጉሯን እያብለጨለጨች ወፍራም ዳሌዋን እያወዛወዘች
በጠረጴዛዎቹ መሀል ጉድ ጉድ ትላለች፡፡ አንድ ጊዜ ከጀምሺድ ኋላ ስታልፍ መንገዷን የዘጋባት አስመስላ ትከሻው ላይ እጆቿን አሳረፈችና "Pardon monsieur" አላቸው "Derien madame" ብሎ አሳለፋት፡፡ ብዙ ጊዜ እየከበብነው ሲያስቀን ስለምታይ፣ አይኗን ጣል
አድርጋበታለች። መስየ ፖል በሩ አጠገብ ቆሞ ገንዘብ እየተቀበለ
ሀጂውን ሰው በየዋህ ድምፅ
“Au revoir!' ወይም “A bient” ይላል
አማንዳ ወደ አገሯ እንደሄደች ሉልሰገድ አንዲት ኢጣልያዊት
ልጅ ያዘ። ትምህርት ተጀምሮ ጥቂት ሳምንት እንዳለፈ ልጂቱ
አረገዘች። የፈረንሳይ ህግ ማስወረድ ስለሚከለክል፣ ሉልሰገድ ከኔ፣ ከጀምሺድና ከሌሎች ገንዘብ ተበድሮ ልጅቱን ወደ ስዊስ አገር ላካት። በዚያው አገሯ ገባች።
አንድ ቀን፣ ባቡር ጣቢያው አጠገብ ያለችው ትንሽ ካፌ በረንዳ
ላይ ቁጭ ብለን፣ ሉልሰገድ የሚወደውን ቡና አይነቱን የስኮትላንድ ቢራ እየጠጣን ስናወራ፣ ድንገት ተነሳና «ቆየኝ መጣሁ። ካልመጣሁ
ቤትህ እንገናኝ ብሎኝ፣ ባቡር መንገዱን ተሻግሮ ሁለት ኮረዳዎችን አቆመና ትንሽ አነጋገራቸው። ተለይተውት ሲሄዱ መሬት መሬቱን እያየ ወደኔ ተመለሰ
«እምስ የሸተተኝ መስሉኝ ነበር፡፡ ተሳስቼ ነው » አለኝ፡፡ አንድ
ነገር ሊነግረኝ እንደፈለገ ታወቀኝ፡፡ ዝም አልኩና ቢራውን ቀዳሁለት። ጎልዋዝ ሲጋራ አፉ ላይ ሲሰካ፣ ክብሪቱን ከጠረጴዛው ላይ አንስቼ አቀጣጠልኩለት መከራ ነው ባክህ። ሴቶቹ እምቢ አሉኝ። እንደዚህ ሰሞን እምስ ቸግሮኝ እያውቅም፡፡ እኔ ደሞ እንደምታውቀኝ ነኝ፣ ያለሱ
መኖር አልችልም፡፡ ለኔ መንግስተ ሰማያት ማለት በየሜዳው ላይ፣
በየዛፉ ስር፣ በየመንገዱ ዳር፣ በየግድግዳው ጥግ እምስ የሚበቅልበት አገር ነው:: ገሀነም ደሞ ፈፅሞ እምስ የማይገኝበት እርኩስ ቦታ ነው:: እምስ ዘርተውት ቢበቅል ኖሮ ገበሬ እሆን ነበር፡፡»
ሌላ ቢራ አዘዝኩለት
«እኔ ምልህ! ስለኒኮል ምን ይመስልሀል?» አለኝ
«ምንም»
“ምንም? እንግዲያው አታውቅም»
“ምን ማለትህ ነው?»
«እኔ እንደሷ ያለች ሴት አጋጥሞኝ አያውቅም:: አየህ፣
መጀመርያ ስታያት ስሜት አትሰጥህም፡፡ አመዳም ፀጉር የኔ
አይነት ጥቃቅን ጥርስ፣ የደረቀ ከንፈር፡፡ ታድያ እየለመድካት
እየለመድካት ስትሂድ ደሞ ስትለያት ትናፍቅሀለች። ታድያ ጤነኛ ናፍቆት አይደለም፡፡»
«ዋ! አንተ ልጅ፣ ፍቅር የያዘህ ትመስላለህ»
«ፍቅር አይደለም። ቅንዝር ነው፡፡ የሚያቅበጠብጥ ቅንዝር::
ባህራምን እወደዋለሁ፡፡ ጎበዝ ስለሆነ አደንቀዋለሁ፡፡ ደሞ አምኖን አደራ ኒኮልን አጫውታት ብሎኝ ነው የሄደው:: ግን አልቻልኩም። በጭራሽ አልቻልኩም፡፡ እኔ ልለምናት ነው»
«እምቢ ብትልህስ?»
«የምትለኝ አይመስለኝም። እሷም የምትፈልገኝ ይመስለኛል።
ትላንትና ማታ ሲኒግ ወስጃት፣ ፊልሙን አላየሁትም፡፡ ሽቶዋ
ከለከለኝ፡፡ ቀስ ኣድርጌ እጄን ጭኗ ላይ አሳረፍኩ፣ አልገፋችኝም።
ትንሽ ቆይቼ እጇን አመጣሁና የተገተረ ቁላዬ ላይ አስቀመጥኩት።
በሱሪው ላይ፡፡ እጇን እዚያው ተወችው። ታድያ ክፋቱ፣ በጭራሽ
አላሻሸችኝም፡፡ እጄን ወደ ቀሚሷ ውስጥ ላስገባ ስል ከለከለችኝ።
ለመከልከል እጇን ከቁላዬ ላይ አነሳች፡፡ እንደገና መድፈር
አልቻልኩም፡፡ ... ስቃይ ነው የኒኮል ነገር፡፡»
ከአራት ቀን በኋላ ሉልሰገድ ኒኮልን አፍ አውጥቶ፣ “ፍቅር ይዞኛል ቤትሽ መጥቼ ልደር?» አላት
«አኔ እሺ አልልህም። ግን እሺ ብልህም በኋላ ለባህራም
እነግረዋለሁ» አለችው::
ለምን ቢላት
«ባህራምን ላታልለው
አልፈቅድም» አለችው
«ከባህራም ጋር መፋረስ አምሮሽ እንደሆነ አንቺው ራስሽ
ምክንያት ፈልጊ እንጂ እኔን ሰበብ እንድታደርጊኝ አልፈቅድልሽም
እላት ሉልሰገድ ይህን ሲያጫውተኝ ሆ! ባህራምን ለምን እንጀራ ከምታበላው ሴት ጋር ላጣላው? ምን በደለኝ?» አለ
«እንግዲያው ምን በደለህና ኒኮልን ልትበዳበት ትፈልጋለህ?”
አልኩት እየሳቅኩ
«በጭራሽ አንድ አይደለም» አለኝ መጀመርያ ነገር ብበዳት አያልቅበትም። እንኳን ልጨርስበት አላሰፋበትም፡፡ አንድ ቀን
ገላውን ታጥቦ ሙታንቲውን ሲቀይር አይቼ፣ ጀላ ነው የተሸከመው። የኔ ግትር ብሎ ቆሞ እንኳ ያንን አያክልም፡፡ ታድያ ተኝቶ ተንጠልጥሎ ነው ያየሁት። እናትክን! ምናባክ ያስቅሀል? እኔን አይቶ ሊቆምበት ኖሯል?»
👍39❤1🥰1