@asheghanehaye_fatima




تظاهر می‌کنم که ترسیده‌ام
تظاهر می‌کنم به بن بست رسیده‌ام

دستم به قلم نمی‌رود
کلماتم کناره گرفته‌اند
و سکوت ... سایه‌اش سنگین است،
و خلوتی که گاه یادم می‌رود خانه‌ی خود من است
از اعتماد کامل پرده به باد بیزارم
از خیانت همهمه به خاموشی
از دیو و از شنیدن، از دیوار

برای من
دوست داشتن
آخرین دلیل دانایی‌ست
اما هوا همیشه آفتابی نیست
عشق همیشه علامت رستگاری نیست
و من گاهی اوقات مجبورم
به آرامش عمیق سنگ حسادت کنم
چقدر خیالش آسوده است
چقدر تحمل سکوتش طولانی‌ست
چقدر...

نباید کسی بفهمد
دل و دست این خسته‌ی خراب
از خواب زندگی می‌لرزد
باید تظاهر کنم حالم خوب است
راحت‌ام، راضی‌ام، رها
راهی نیست
مجبورم
باید به اعتماد آسوده‌ی سایه به آفتاب برگردم



#سید_علی_صالحی
#مجموعه_اشعار (جلد دوم)
#نشرنگاه

@asheghanehaye_fatima



چه شغل عجیبی!
آغاز هفته تو‌ را می بینم
باقی هفته،
به خاموش کردن خود در اتاق مشغولم

#شمس_لنگرودی
#مجموعه_اشعار (جلد دوم)
#نشرنگاه

@asheghanehaye_fatima


این سال ها
شماره تلفن خیلی ها را خط زده ام؛
غزاله، هوشنگ، شاملو، محمد ...

عده ای مرده اند
عده ای نیستند
عده ای رفته اند
و دور نیست روزی
که بسیاری نیز شماره تلفن مرا خط خواهند زد
زندگی همین است
یک روز می نویسیم
و روز دیگر خط می زنیم.



#سیدعلی_صالحی
#مجموعه_اشعار (دفترسوم)
#نشرنگاه

@asheghanehaye_fatima




ما چون دو دریچه، روبروی هم،
آگاه ز هر بگو مگوی هم.
هر روز سلام و پرسش و خنده،
هر روز قرار روز آینده.

عمر آینه بهشت، اما ... آه
بیش از شب و روز تیر و دی کوتاه

اکنون دل من شکسته و خسته‌ست،
زیرا یکی از دریچه ها بسته‌ست.
نه مهر فسون، نه ماه جادو کرد،
نفرین به سفر، که هرچه کرد او کرد.

#مهدی_اخوان_ثالث
#گزیده_اشعار
#نشرنگاه