‍
■کلمات

هنگام رقصیدن با من کلمه‌هایی را
نجوا می‌کند که دیگر کلمه نیستند
از زیر بازوان که در آغوش می‌گیردم،
به‌سان آن است که در ابری نشانده باشدم
لحظه‌یی، نم‌نم بارانی تاریک بر چشمان‌ام می‌بارد
مرا با خود می‌برد،
می‌بردم به عرش ارغوانی شام‌گاه
و من -دخترکی در دستان‌اش- به پری می‌مانم که با باد می‌رود
به من آفتاب را هدیه می‌دهد،
تابستان را و فوجی از پرستوها را…
مرا هدیه‌اش می‌داند،
برابر با هزار هزار ستاره
گنجی می‌خواندم زیباتر از تمام نقش‌هایی که دیده است
این‌ها را که می‌گوید…
طوری سرگشته‌ام می‌کند که رقص و گام
از یادم می‌رود
کلماتی که گذشته‌ام را زیر و رو می‌کنند
مرا برای لحظه‌یی زن می‌سازند
مرا قصری از رؤیا می‌سازد که لحظه‌یی در آن آرام می‌گیرم و بازمی‌گردم…
بر سر میزم باز می‌گردم.
چیزی با خود ندارم جز مشتی کلمه.

■شاعر: #نزار_قبانی | سوریه، ۱۹۹۸-۱۹۲۳ |

■برگردان: #علی_نیکویی

🎙●پ.ن: آهنگ «کلمات» یکی از مشهورترین آهنگ‌های عربی‌ست که خواننده‌ی شهیر لبنانی #ماجده_الرومی آن را بر اساس شعر «کلمات» سروده‌ی نزار قبانی خوانده است.

@asheghanehaye_fatima