‍ "اِکو و نارسیس" / اثر: #جان_ویلیام_واترهاوس / 1903
-
#اکو و #نارسیس ، از جمله عشاق نامدار در اساطیر یونانی بشمار می‌آیند. اکو پری و زیبارویِ بسیار پُرحرفی بود که با پُرحرفی خود #هرا "الهه آسمان‌ها و ملکه خدایان و خواهر و همسر #زئوس " را سرگرم می کرد تا زئوس به عشقبازی‌هایش بپردازد!
هرا خشمگین از پُرحرفی اکو، کاری کرد تا اکو دیگر نتواند حرف بزند و تنها انتهای کلمات دیگران را تکرار نماید!
از طرفی نارسیس یا نارسیسوس پسری جوان، مغرور و فریبا بود که از عشق چیزی نمیدانست و بی‌اعتنا به معشوقه‌هایش آنان را به سخره می گرفت!
نارسیس روزی به شکار می رود و اکو او را میبیند و یک دل نه صد دل عاشق او می شود. طبق معمول نارسیس بی‌اعتنا به عشق اکو، در پاسخ به ابراز احساسات پاک آن زیبارو، خنده‌ای از روی تمسخر سر می دهد!
اکو به همراه چند دخترِ دلباخته دیگر که توسط نارسیس به سخره گرفته شده‌اند و در این راه ناکام مانده‌اند به #نمسیس "الهه نیک و بد و عدالت و انتقام" شکایت می کنند و خواهان تنبیه نارسیس می شوند.
نمسیس نیز کاری کرد که نارسیس، صورت خویش را در آب چشمه‌ای بدید و یک دل نه صد دل، عاشق خود شد. بر اثر همین عشق و از آنجا که امکان وصالی برای او وجود نداشت، نارسیس روز به روز ضعیفتر و نحیفتر شد تا اینکه سرانجام جان سپرد!
سپس نمسیس جسد نارسیس را به اولین گل نرگس (نارسیسوس) تبدیل می کند تا همواره بر لب آب بروید و خود را نظاره کند!
از طرفی اکو که از عشق نارسیس بشدت ضعیف و ناتوان شده بود، هنگامیکه خبر مرگ نارسیس را شنید، رفته رفته تلف می شود و از او جز انعکاس صدایش باقی نمی ماند. صدایی که می تواند توسط همه شنیده شود. از آن پس، اثر شنیداری که بر اثر انعکاس و تکرار اصوات تولید می گردد را بنام او #اکو می خوانند.
این حکایت، سوژه‌ای زیبا جهت آثار بسیاری از نقاشان در طول تاریخ بوده است.
پ.ن: #نارسیسیسم در روانشناسی به معنای عشق افراطی به خود و خودشیفتگی بی حد و حصر می باشد.

@zanoerotic

‍ "سیرسه جامش را به اودیسئوس پیشنهاد می دهد" / اثر: #جان_ویلیام_واترهاوس / ۱۸۹۱
 -
#سیرسه ، دختر خورشید، جادوگری (یا نیمف، افسونگر یا ساحره) قدرتمند در #ادیسه_هومر است که به داشتن دانش گسترده در زمینهٔ گیاهان دارویی و معجون شهرت دارد. او مهارت بالایی در جادوهایی نظیر تغییر شکل، اجرای وَهم و فال اموات داشت. وی از مردان متنفر بود و دشمنانش را با خوراندن جام معجون سحرآمیزش به حیوان تبدیل می‌کرد. "سیرسه" هر مردی که به جزیره او پا می‌گذاشت، یا کسانی که او را دلخور می‌کردند، به خوک تبدیل می‌کرد. "پیکوس" ، "سکولا" و همراهانِ #اودیسئوس از جمله کسانی بودند که مورد خشم او قرار گرفتند. اما #اولیس معجونش را به‌مدد‌راهنمایی #هرمس خنثی می‌کند‌و "سیرسه" را وا می‌دارد تا همراهانش را به حال اول بازگرداند. . .
@zanoerotic

‍ 🔵‍‍ بانوی شالوت گفت، من از سایه‌ها بیزارم (اI Am Half-Sick of Shadows, Said the Lady of Shalott)
۔
۔
۔
۔
۔

یک نقاشی از #جان_ویلیام_واترهاوس است که در ۱۹۱۵ میلادی تکمیل شده‌است.این نقاشی، سومین نقاشی واترهاوس است که صحنه‌ای از شعر #بانوی_شالوت اثر #آلفرد_تنیسون را به‌تصویر می‌کشد. عنوان این نقاشی، نقل قولی است از دو مصرع پایانی بند چهارم و پایانی بخش دوم شعر تنیسون: ۔
۔
۔

اما تنها به بافتن دلشاد بود
به بافتن تصاویر جادویی آیینه
در بیشتر شب‌های خاموش
هنگام جشنی با پرهای رنگی و چراغ‌ها
و آهنگی که از کملوت به‌گوش می‌رسید:
یا آن هنگام که ماه بالا بود،
از دو عاشق که تازه به‌هم رسیده‌بودند؛
«بیزارم از سایه‌ها»، نجواکنان گفت
بانوی شالوت
۔
۔
۔
۔
۔

این نقاشی، نقطه‌ای را از داستان بانوی شالوت به تصویر می‌کشد که پیش از دو نقاشی دیگر قبلی واترهاوس در سال‌های ۱۸۹۴ و ۱۸۸۸ واقع شده‌است.بانوی شالوت، هنوز زندانی است، هنوز در حال بافتن پرده‌های نگارین است و به دنیای بیرون تنها از طریق انعکاس آینه‌ای که پشتش قرار دارد، نگاه می‌کند. در نقاشی، آینه یک پل را نشان می‌دهد که روی رودخانه‌ای بسته‌شده که به‌سوی دیوارها و برج‌های کملوت می‌رود. همین‌طور پیداست که زن و مردی در نزدیکی پل هستند؛ شاید همان دو دلداده مصرع «از دو عاشق که تازه به‌هم رسیده‌بودند.» این صحنه، پیش از آن است که تصویر لانسلوت در آینه پیدا شود و او را تحریک کند تا از زندانش خارج شود و به سمت مرگ برود. تابلو بانوی شالوت را در حال فراغت از بافندگی و استراحت نشان می‌دهد.بانو لباسی قرمز به‌تن دارد و در اتاقی است با ستون‌هایی به سبک رمانسک. قاب ماشین ریسندگی و کفپوش‌ها بیننده را به اتاق راهنمایی می‌کند جایی که سرخ، زرد و آبی درون اتاق، انعکاس رنگ‌های زنده بیرون است. ماکوی دستگاه ریسندگی، قایق را به ذهن متبادر می‌کند که پیش‌بینی مرگ بانوی شالوت در قایق است.این نقاشی اولین بار در نمایشگاه آکادمی سلطنتی ۱۹۱۶ به نمایش درآمد. سپس در ۱۹۲۳ در ازای ۳۰۰ گینه به جِی. جی. گریفیث فروخته‌شد و از دست دلال آثار هنری، آرتور کاسرس خارج شد. سپس در مالکیت آقا و خانم فریدریک کون درآمد و در ۱۹۷۱ به دست همسر مهندس کانادایی، فیلیپ برنی جکسون، از نوادگان این زوج، به گالری هنر اونتاریو اهدا شد.

#هنر
#نقاشی
#هنرنقاشی


@asheghanehaye_fatima

🔵پنلوپه و خواستگاران،اثر: #جان_ویلیام_واترهاوس/تاریخ:۱۹۱۲/تکنیک:رنگ روغن روی بوم/ابعاد: ارتفاع: ۱۲۹٫۸ سانتی‌متر. عرض: ۱۸۸ سانتی‌متر.محل نگهداری اثر:(Aberdeen Art Gallery)


#در_ادامه..... 👇

پری دریایی
#نقاشی اثر #جان_ویلیام_واترهاوس
.
.
.
.
. در فرهنگ عامه، یک موجود افسانه‌ای آبزی است که سر و تنه‌ای به شکل یک زن زیبا و دمی شبیه به ماهی دارد. پری دریایی، در بسیاری از افسانه‌ها اینطور تصویر شده است که در کنار ساحل دریا می‌ایستد و با یک دست در حال شانه‌کردن موهای بلندش و در دست دیگرش آینه‌ای را نگاه داشته‌است. در قصه‌های بسیاری، پریان دریا، غالباً به پیشگویی اتفاقات آینده می‌پردازند، گاهی از روی اجبار، نیروهای فراطبیعی خود را به انسان‌ها می‌بخشند و گاهی عاشق انسانها شده، یا با فریفتن انسان‌های فانی که دل در گرو عشق آنها بسته‌اند، آنها را به قعر دریا می‌برند. تشابهاتی بین افسانه‌های پری دریایی و افسانه‌های سیرن (حوری دریایی اسطوره‌های یونان) وجود دارد.
گرچه پریان دریا، در افسانه‌ها گاهی اوقات مهربان و خوش‌نام‌اند، اما به طور معمول پلید تصویر شده‌اند، هدایایشان بدیمنی می‌آورد، اگر آزرده‌خاطر شوند، موجب به‌پاشدن طوفان و سایر بلایا می‌شوند، به‌طوری که دیدن یکی از آنها در دریا، نشانه غرق شدن کشتی بوده‌است. برخی چون لورلای رود راین، با خواندن آوازهای زیبا موجب جلب ماهیگیران و دریانوردان به دریا و غرق شدن آنها شده و بعضی مثل پری دریایی حکاکی شده در سکوی کلیسای «زنور» در «کورنوال» انگلستان، مردان جوان را می‌فریبند تا برای زیستن با آنان به اعماق دریا روند.هانس کریستین اندرسن، در داستان محبوب پری دریایی کوچولو که در سال ۱۸۳۶ آنرا به رشته تحریر درآورد، درباره پریان دریایی اینگونه نقل می‌کند که آنها فراموش می‌کنند که انسانها نمی‌توانند در زیر آبها نفس بکشند، حال آنکه به عقیده برخی دیگر، آنها از روی کینه و دشمنی، انسانها را غرق می‌کنند.
پری دریایی در افسانه‌های بسیاری از فرهنگ‌های جهان، از تمدن آشوریان تا بابل و یونان باستان وجود دارد. در بعضی افسانه‌های اروپایی آمده پری دریایی توانایی برآورده کردن آرزوهای انسان‌ها را دارد، و در ژاپن معروف است که خوردن گوشت پری دریایی سبب جوان ماندن و زندگی جاوید می‌شود.
برخی زمینه خلق افسانه‌های پری دریایی را پستانداران آبزی چون گاوهای دریایی و دوگانگ‌ها می‌دانند که در کنار ساحل دریا به نحوی مثل انسان‌ها به شیردادن به بچه‌هایشان می‌پردازند

@asheghanehaye_fatima