گفتی
آیا چیزی هست
مُرده یا زنده
که زیباتر از تن من باشد
که بگیری‌‌اش بین انگشت‌هات
(وقتی حتا کمی هم می‌لرزند؟)
خیره به چشم‌هات
گفتم نه
نیست، جز هوای بهار که بوی همیشه و هرگز می‌دهد

...از لای توریِ پنجره
که طوری تکان می‌خورد
انگار دستی، دستی را ناز کرده باشد
(که طوری تکان می‌خورد
انگار انگشت‌هایی
پستان دختری را
ناز کرده باشد
آرام)
باد به باران گفت:
به همیشه اعتقاد داری؟
و باران جواب داد
آن‌قدر سرَم به گل‌های‌ام گرم است که وقتِ اعتقاد ندارم.

□●شاعر: #ای‌ای‌_کامینگز | #ای‌ای‌_کمینز |
"E. E. Cummings" | آمریکا، ۱۹۶۲-۱۸۹۴ |

□●برگردان: #محمدرضا_فرزاد

@asheghanehaye_fatima

‍
به‌وقت نرگس‌های زرد
که می‌دانند
هدف از زیستن بالیدن است
چگونه را به خاطر بسپار...
--چرا را فراموش کن--

به‌وقت یاسمن‌ها که ادعا می‌کنند
هدف از بیدار شدن، رؤیا دیدن است
چنین را به خاطر بسپار!
--انگار را فراموش کن--

به‌وقت گل‌های سرخ
که ما را اکنون و این‌جا
با بهشت شگفت‌زده می‌کنند
آری را به خاطر بسپار...
--اگر را فراموش کن--

به‌وقت همه چیزهای دل‌پذیر
که از دسترس درک ما دورند
جست‌وجو را به‌خاطر بسپار!
--یافتن را فراموش کن--

و در راز زیستن
به‌وقتی که زمان ما را از قید زمان می‌رهاند
مرا به خاطر بسپار...
--مرا فراموش کن--

■●شاعر: #ای‌ای‌_کامینگز | #ای‌ای‌_کمینز | "E. E. Cummings" | آمریکا، ۱۹۶۲-۱۸۹۴ |

■●برگردان: #فرشته_وزیری‌نسب

@asheghanehaye_fatima