عاشقانه های فاطیما
817 subscribers
21.2K photos
6.49K videos
276 files
2.94K links
منتخب بهترین اشعار عاشقانه دنیا
عشق
گلایه
دلتنگی
اعتراض
________________
و در پایان
آنچه که درباره‌ی خودم
می‌توانم بگویم
این است:
من شعری عاشقانه‌ام
در جسمِ یک زن.
الکساندرا واسیلیو

نام مرا بنویسید
پای تمام بیانیه‌هایی که
لبخند و بوسه را آزاد می‌خواهند..
Download Telegram
December 31, 2016
Forwarded from دستیار
@asheghanehaye_fatima



#استفان_مالارمه
۱۸ مارس ۱۸۴۲ - ۹ سپتامبر ۱۸۹۸
شاعر فرانسوی

استفان مالارمه؛ رئیس مکتب سمبولیست‌های فرانسه، شیوه‌ی شعر خود را در یک جمله این‌طور تعریف کرده است: «تنها توصیف احساسی که یک چیز می‌آفریند نه خود آن چیز».
بنابراین شعر مالارمه قبل از اینکه با واژه‌ها ساخته شود با احساس‌ ساختمان می‌گیرد. و اگر قدری مشکل می نماید به این خاطر است که در میان سمبل و اشاره‌ها سیر میکند.

@asheghanehaye_fatima



"بادزن"

تا غوطه‌ور شوم
در لذتی بزرگ و نیالوده
ای خوابگرد دختر اندیشه‌ساز من
دست مرا به دروغی شیرین
در دست خود همیشه نگهدار

گویی طراوت سپیده‌دمان
با هر تکان دست می‌آید به سوی تو
و از روی دست تو
ضربه‌ی زندانی
رم می‌دهد به نرمی افق را

سرگیجه است این‌که جهان بزرگ را
لرزانده است چون بوسه‌ای بزرگ
چون بوسه‌ای که بر لب تو
دیوانه‌ی تولد خویش است
با کس نمی‌شکوفد و اما
مانده‌ست بی‌قرار شکفتن

آن‌سان که خنده‌ای مدفون
عریان شود به گوشه‌ی باز دهان تو
بر روی این شکنج هم آهنگ
تو آن بهشت وحشی را
احساس می‌کنی

در پنجه‌های خویشتن احساس می‌کنی
چوگان پادشاهی
فرمانروایی سواحل گلرنگ را
که در غروب‌های طلایی
ساکن نشسته‌اند
و این مشرق دمیده را
و این پرواز سفید بسته را
که در کنار آتش بازوبند رخشانت می‌نهی

#استفان_مالارمه
برگردان:
#یدالله_رویایی
March 19, 2017
April 11, 2017
June 25, 2017
January 15, 2018
November 7, 2018
لب‌ات
بر لب جام‌بلور
خاطره‌ی ارغوانی و زنده‌ی
میراترین گل‌سرخ را
جرعه‌جرعه بر جای می‌گذارد.
Ta lèvre
Contre le cristal
Gorgée à gorgée y compose
Le souvenir pourpre et vital
De la moins éphémère rose.


○■○شاعر: #استفان_مالارمه | "Stéohane Mallarmé" |فرانسه |

○■○برگردان: #مریم_قربانی


@asheghanehaye_fatima
February 10, 2019
June 27, 2019
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اگر بخواهی یک‌دیگر را دوست خواهیم داشت
با لب‌هایت در سکوت
و این گل‌سرخ، سکوت را نخواهد شکست
مگر برای سکوتی ژرف‌تر


این درخششِ لب‌خند، ناگاه بی‌درنگ
به آواز در نخواهد آمد هرگز
اگر بخواهی یک‌دیگر را دوست خواهیم داشت
با لب‌های تو در سکوت


خاموش، خاموش در میانه‌ی این چرخش‌ها
آه ای پریِ بادها، در قلمروِ ارغوانی‌ات
بوسه‌ای آتشینِ پر خواهد کشید
تا سرِ بال پرند‌گان
اگر بخواهی یک‌دیگر را دوست خواهیم داشت.

■●شاعر: #استفان_مالارمه | Stéphane Mallarmé
| فرانسه، ۱۸۹۸--۱۸۴۲ |

■●برگردان: #سارا_سمیعی

@asheghanehaye_fatima
July 25, 2019
September 14, 2019
لب‌ات
بر لب جام‌بلور
خاطره‌ی ارغوانی و زنده‌ی
میراترین گل‌سرخ را
جرعه‌جرعه بر جای می‌گذارد.

#استفان_مالارمه


@asheghanehaye_fatima
November 12, 2019
December 24, 2019
اگر بخواهی یکدیگر را دوست خواهیم داشت
با لب‌هایت در سکوت
و این گل‌سرخ، سکوت را نخواهد شکست
مگر برای سکوتی ژرف‌تر

این درخششِ لبخند، ناگاه بی‌درنگ
به آواز در نخواهد آمد هرگز
اگر بخواهی یکدیگر را دوست خواهیم داشت
با لبهای تو در سکوت

خاموش، خاموش در میانه‌ی این چرخش‌ها
آه ای پریِ بادها، در قلمروی ارغوانی‌ات
بوسه‌ای آتشینِ پر خواهد کشید
تا سرِ بال پرند‌گان
اگر بخواهی یکدیگر را دوست خواهیم داشت.





#استفان_مالارمه
برگردان: #سارا_سمیعی
March 31, 2021
June 30, 2021
اگر بخواهی یکدیگر را دوست خواهیم داشت.
با لب هایت در سکوت
و این گل سرخ، سکوت را نخواهد شکست
مگر برای سکوتی ژرف تر
این درخششِ لبخند، ناگاه بی درنگ
به آواز در نخواهد آمد هرگز
اگر بخواهی یکدیگر را دوست خواهیم داشت
با لب های تو در سکوت
خاموش، خاموش در میانه ی این چرخش ها

آه ای پریِ بادها، در قلمروِ ارغوانی ات
بوسه ای آتشینِ پر خواهد کشید
تا سرِ بال پرندگان
اگر بخواهی یکدیگر را دوست خواهیم داشت.

#استفان_مالارمه

@asheghanehaye_fatima
September 17, 2022
■‌زمین

آن‌گه که مرگ، رؤیای پیرانه‌ی مرا
- این میل و درد استخوان‌هایم را - به هراس می‌نشاند،
او، اندوه‌گین از پایان گرفتن در زیرِ این سقف‌های شوم،
بالِ آرام‌بخش‌اش را در من گسترانیده است.

ای تالارِ آبنوسیِ پرشکوه که سبزه‌ها و گل‌های درخشان‌ات
در مرگ‌شان پیچ‌و‌تاب می‌خورند تا شهریاری را گم‌راه سازند!
شما در برابرِ چشمانِ این خلوت‌نشینی که شیفته‌ی ایمانِ خوش است
غروری هستید که در ظلمات، دروغین گشته‌اید.
آری من می‌دانم که در دوردست این شب،
زمین، با درخششِ عظیمی معمای شگفتِ اندیشه‌ها را
در طولِ قرن‌هایی که هرگز تیره‌اش نمی‌دارند،
برمی‌افروزد.
این پهنه‌ی بی‌مانندی که گسترش می‌گیرد و انکار می‌شود.
در ملالِ اخگرهای کوچک دیگر در می‌غلطد
تا آشکار کند که نبوغ از سیاره‌ی زمین برافروخته است.

شاعر: #استفان_مالارمه [ Stéphane Mallarmé
| فرانسه، ۱۸۹۸-۱۸۴۲ ]

برگردان: #یدالله_رویایی


@asheghanehaye_fatima
September 19, 2022