■به تنهایی

آسمانی برای خودم
زمینی برای خودم
ابرهایی برای خودم دارم
و خودم در باغ و باغ‌چه‌ی خودم مشغولِ بازی‌ام

اگر بخواهم یک نفر
اگر بخواهی هزاران نفر
و شمارِ هم‌بازی‌های‌ام
بنا به دل‌خواهِ من است
و من به تنهایی به ازدحامی مبدل می‌شوم

خودم را با خودم تقسیم می‌کنم
وعده‌ی دیدار می‌گذارم و
با خودم ملاقات می‌کنم
شکایتی از این بی‌کسی ندارم
از خودم دل‌آزرده می‌شوم و
با خودم آشتی می‌کنم

در این دنیا - که به تنهایی به آن راه یافته‌ام -
هر چه‌قدر هم که به تنهایی زنده‌گی کنم
روزی که مرگ به سراغِ من بیاید
به مرگ هم عادت می‌کنم

■شاعر: #عزیز_نسین (#آزیز_نسین)
[ Aziz Nesin | ترکیه، ۱۹۹۵-۱۹۱۵ ]

■برگردان: #ابوالفضل_پاشا 

📕●از کتاب: «با تو زیستن»

@asheghanehaye_fatima

تو از من جدا نشدی، من عضوی از وجود تو بودم که قطعش کردی، تکه‌تکه‏‌اش کردی، تقسیمش کردی و تکه‌ی بزرگ‏تر را برداشتی و با خود بردی. هر کجا که می‏‌خواهی برو؛ به هر کجا که می‏‌خواهی فرار کن؛ هر قدر می‏‌خواهی به دوردست‏ها برو؛ نمی‏‌توانی من را از تکه‏‌ای که با خود برده‏‌ای، جدا کنی.

نامه‌های عزیز نسین/
#عزیز_نسین
برگردان: داود وفایی

@asheghanehaye_fatima

یک روز اگر گیاه شوم
چمنی در سبزه‌زاری باشم ای کاش،
نه این‌که شوکران

یک روز اگر مسیری در زیر پاها باشم
ای کاش ماشین عروس از من عبور کند
نه این‌که زنجیر فولادین تانک‌ها
و کودکان ای کاش روی من بدوند
نه سربازانی که فرار می‌کنند
یا آن‌که در تعقیب دیگران‌اند

یک روز اگر بخواهید از خاک من
آجر بسازید
برای مدرسه‌ها باشد ای کاش
نه این‌که برای زندان‌ها..

اگر نفسی ماندگار باقی بمانَد
ای کاش نغمه‌یی در سوت بنوازد
ای امان... نه این که در سوتکی بدمد

شما قلم از من بسازید... قلم
و سروده‌هایی درباره‌ی عشق بنویسید
نه این که فرمان مرگ..

من پس از مردن‌ام
در هیات برگ‌های درخت غار
زندگی خواهم کرد
نه این‌که در هیات جنگ‌افزار‌ها

#عزیز_نسین

@asheghanehaye_fatima

نه نامه هایم نه عکس هایم
نه یادبودها نه یادگارها
نه هدیه ها
هیچ یک را نمی خواهم
خنده هایمان اشک هایمان
و تمامی بوسه هایم
تمام شان بماند برای تو
رویاهایم اما
رویاهایم را بازگردان

هرچه دادم هرچه گرفتی بماند برای تو
پرنده هم قفس هم از آنِ تو
جان هم از آنِ تو تن هم
هرآنچه از تو به جا مانده در من بگیر
برای تو
انگاره هایم اما ... پنداره هایم
خیال هایم را بازگردان.


#عزیز_نسین
ترجمه #پوریا_اشتری
+ بخشی از شعر

از کتاب"در صدای تو بوسیدم آفتاب را ..."


@asheghanehaye_fatima

آخرین بوسه‌ی‌مان
یخ‌بسته در میان خاطرات،
کارت‌پستالی عاشقانه
که عاشقان برای هم‌دیگر خواهند فرستاد.
و ما
دست در دست هم
در میان کوچه‌هایش قدم‌زنان.

ما دیگر زنده نیستیم
آن شهر
بدل به یک عکس رنگی شد
که عاشقان به هم‌دیگر خواهند فرستاد.

آن واپسین شبی که در میخانه گذراندیم
حال عکسی‌ست از ما میان زمان یخ‌بسته
برای پست شدن به عاشقان…

#عزیز_نسین
برگردان: فرید فرخزاد


@asheghanehaye_fatima

آن زمان‌هایی که من نخواهم بود...
ابری با تو خواهد بود و  سایه‌اش همیشه بالای سرت،
آن ابر منم
نخواهی شناخت...

نسیمی دامنت را به رقص درخواهد آورد
گیسوانت پریشان
یک دستت بر دامن و دیگری بر موهایت
آن نسیم منم
نخواهی شناخت...

شبانگاهی در رختخوابت
به این‌سو و آن‌سو خواهی پیچید
نه در خوابی و نه بیداری
آن خواب‌وخیال منم
نخواهی شناخت...

در تنهایی‌ات، با کسی که نیست سخن خواهی گفت
خواهی گفت آن‌چه را که تا حال بر زبان نیاورده‌ای
با گوش‌ِ جان تو را خواهد شنید
آن که نیست،منم
نخواهی شناخت...

سوز‌ و دردی بی‌هنگام را حس خواهی کرد
بی آن‌که بدانی از کجاست
قلبت در خاطرات به تپش خواهد افتاد
آن درد و سوز منم
نخواهی شناخت...

#عزیز_نسین



@asheghanehaye_fatima

آدمی گاهی چنان دلتنگ کسی می‌‌شود
که اگر او از این دلتنگی باخبر شود
شرمسار خواهد شد.
‌

#عزیز_نسین
برگردان: #سیامک_تقی‌_زاده


@asheghanehaye_fatima

"چنان تهی‌ام از خود
که فرو می‌روم ذره‌ذره در گردابی مسموم،
پیرامونم چیزی پیدا نیست،
صدایت را بفرست
تاکه چون پیچکی در آن بیاویزم
و از این تالاب بگریزم...."


#عزیز_نسین
#شما_فرستادید


@asheghanehaye_fatima