عاشقانه های فاطیما
807 subscribers
21.2K photos
6.48K videos
276 files
2.94K links
منتخب بهترین اشعار عاشقانه دنیا
عشق
گلایه
دلتنگی
اعتراض
________________
و در پایان
آنچه که درباره‌ی خودم
می‌توانم بگویم
این است:
من شعری عاشقانه‌ام
در جسمِ یک زن.
الکساندرا واسیلیو

نام مرا بنویسید
پای تمام بیانیه‌هایی که
لبخند و بوسه را آزاد می‌خواهند..
Download Telegram
@Asheghanehaye_fatima




عشق تو را من اختراع کردم
تا در زیر باران بدون چتر نباشم
پیام های دروغین
از عشق تو برای خودم فرستادم!
عشق تو را اختراع کردم
چونان کسی که در تاریکی
تنها می خواند، تا نترسد!

#غاده_السمان
#شاعر_سوریه🇸🇾
ترجمه:
#دکتر_عبدالحسین_فرزاد
کتاب :
#ابدیت_لحظه_ی_عشق
نشر :
#چشمه
@asheghanehaye_fatima



می خواستم
بهار به خانه ات بیاورم
و دیگر قانع نباشی
به گل های چسبیده به فرش
می خواستم
بهار به پیرهنت بیاورم
و از آنجا سفر کنم
به سرزمین های کشف نشده

اما هر دری باز کردم
پاییز در بادهایش از راه رسید
روی هر پنجره ای دست گذاشتم
زمستان
آخرین تصویر در حافظه اش بود

امروز من و بهار
در کوچه ها می گردیم
و سراغت را
از خرگوش های مرده در برف
می گیریم.

#بهزاد_عبدی
کتاب :
#زیبایی_ات_غمگینم_می_کند
نشر :
#چشمه
@asheghanehaye_fatima



چیز‌های زیادی هست که ما دوست نداریم راجع‌به کسانی که عاشق‌شان هستیم بدانیم.

#ص۱۱۷
#باشگاه_مشت_زنی
#چاک_پالانیک
#پیمان_خاکسار
#چشمه
دموکراسی؟
آری... حتمن.
اما، با زنی دیوانه چون من چه می‌کنی
که پیاپی
به دیکتاتوریِ عشقِ تو
رای می‌دهد؟!

□●شاعر: #غادة_السمان | سوریه، زاده‌ی ۱۹۴۲ |

□●برگردان: #عبدالحسین_فرزاد

📕●از کتاب: «ابدیّت، لحظه عشق» نشر: #چشمه

@asheghanehaye_fatima
بام‌دادان بر جای‌گاهی سنگی می‌نشینم
وبرای‌ات نامه‌های عاشقانه می‌نویسم
با قلمی از پر جغد،
که آن را در دواتی در دوردست در برابر فرو می‌برم
دواتی ملقب به دریا.
دست‌ام را برای دست دادن با تو دراز می‌کنم،
اما تو ساحل دیگر دریایی، در آفریقا،
گرمای دست‌ات را احساس می‌کنم،
در حالی که انگشتان مرا در خود گرفته است...
آه چه زیباست داستان عشق من با شبح تو!

■●شاعر: #غادة_السمان | سوریه●زاده‌ی ۱۹۴۲ |

■●برگردان: #عبدالحسین_فرزاد

📕●از کتاب: «ابدیَت، لحظه عشق» | ●نشر: #چشمه

@asheghanehaye_fatima
@asheghanehaye_fatima



هزار سال است که دوست‌ات می‌دارم!
من، چونان تو،
از نخستین گزش، به عشق ایمان نمی‌آورم،
اما می‌دانم که ما پیش‌تر،
یک‌دیگر را دیدار کرده‌ایم،
به روزگاران، در میان افسانه‌ای راستین.

و ما دو چهره، یک‌دیگر را در آغوش فشردیم،
بر گستره‌ی آب‌های ابدی.
سایه‌ات، پیوسته، به سایه‌ی من می‌پیوندد
در گذر روزگاران
در میان آینه‌های ازلی و مرموز عشق
من هم‌واره از تو سرشارم،
در خلوت قرن‌های پیاپی...

آن‌جا مردی است کولی،
که چراغ‌دان‌های اشتیاق را می‌افروزد،
و با سازش می‌خواند:
اشعاری را
که بر اوراق بادها می‌نویسی،
برای من.
آن‌جا زنی است کولی،
که در بیشه‌های اعصار
گم شده است،
و ریزه‌های نان خاطرات آینده‌اش را با تو،
پی می‌گیرد،
تا گذرگاهِ کُمایِ روحی را
گم نکند.

■●شاعر: #غادة_السمان | سوریه ● ۱۹۴۲ |

■●برگردان: #عبدالحسین_فرزاد

📕●از کتاب: «زنی عاشق در میان دوات» |●نشر: #چشمه
چون نام‌ات را
بر کاغذ سپید می‌نویسم
به جای مرکب
اسبی عربی از نوک قلم‌ام
بیرون می‌‌آید
زاده می‌شود
برمی‌خیزد
و بر سطور ورق‌هایم می‌تازد
و بساط نوشتن
به مراتع دوردست بدل می‌شود
که اسب‌ها بر آن‌ها می‌تازند
پس آن‌گاه فرو می‌رود
در مهی رازآلود
چونان عشق قیرگون تو
در خون من
نسل های زنان زنده‌به‌گور
شیون می‌کنند
من اما
بر این پای می‌فشارم
که تو را در زیر نور خورشید
و بر چشم‌انداز نیزه‌های قبیله
دوست بدارم.

■●شاعر: #غادة_السمان | سوریه، ۱۹۴۲ |

■●برگردان: #عبدالحسین_فرزاد

📗●از کتاب: «رقص با جغد» | نشر: #چشمه

@asheghanehaye_fatima
مردی که دهان دارد
اما حرف نمی‌زند
لب دارد
اما نمی‌بوسد
مردی که بینی‌اش هیچ‌چیزی را نمی‌بوید
با گوش‌هایش چیزی را نمی‌شنود.
مردی
با چشمان غم‌گین
و بازوانِ بلند
که نمی‌داند
چگونه به آغوش بکشد.

مترسکی‌ست
که گنجشک‌های من را
فریب داده.

#مرام_المصری | سوریه، ‌۱۹۶۲ |

برگردان: #سیدمحمد_مرکبیان

📕از کتاب: «چون گناهی آویخته در تو» | نشر: #چشمه





@asheghanehaye_fatima
تو را زير بالش‌ام پنهان می‌كنم
شبيه كتابى ممنوعه
چراغ‌ها خاموش می‌شوند
و صداها می‌خوابند
سپس تو را بيرون می‌آورم
و حريصانه می‌بلعم

■شاعر: #مرام_المصری | سوریه، ‌۱۹۶۲ |

■برگردان: #سیدمحمد_مرکبیان

📕●از کتاب: «چون گناهی آویخته در تو» | نشر: #چشمه

@asheghanehaye_fatima
آن‌گاه که با من چون شبح رفتار می‌کنی
شبح می‌شوم
و غمهای تو از من عبور می‌کنند
هم‌چون اتومبیلی که از سایه  می‌گذرد
                آن را می‌درد و ترک‌اش می‌کند
                بی‌آن‌که ردی بر جای بگذارد
                                یا خاطره‌یی...
پایان‌ها این چنین خویشتن را می‌نویسند،
در قصه‌های عشق من.

دلِ من میخی بر دیوار نیست
که کاغذ پاره‌های عشق را بر آن بیاویزی
و چون دلت خواست آن را جدا کنی.
ای دوست! خاطره در برابر خاطره
نسیان در برابرِ نسیان
و آغازگر ستم‌گرترست
این است حکمتِ جغد.

■شاعر: #غادة_السمان [ سوریه، زاده‌ی ۱۹۴۲ ]

■برگردان: #عبدالحسین_فرزاد   

📕●از کتاب: «رقص با جغد» | نشر: #چشمه

@asheghanehaye_fatima