بی اختیاری استرسی ادرار
🔻 به بی اختیاری ادرار در شرایط استرس مثل تحمل وزن، سرفه، عطسه و مانور والسالوا (زور زدن) گفته می شود.
🔻 پاتوژنز: در بی اختیاری استرسی معمولا ساختمان های داخلی اسفنکتری سالم هستند ولی به دلیل جابجایی، حرکت بیش از حد مجرا و ضعف بافت های پشتیبان قادر به فانکشن صحیح نمی باشند.
🔻از نظر آناتومیک غالبأ قاعده مثانه و محل اتصال آن به مجرا و خود مجرا در مکانی پایین تر از طبیعی قراردارند و در زمان افزایش فشار داخل شکم، بیش از اندازه به سمت پایین و خلف حرکت میکنند
(Postero -inferior movement)
🔻 اصلی ترین مکانیسم ایجاد بی اختیاری استرسی ادرار، ضعف در استحکام و فانکشن ساختمان های نگهدارنده #کف_لگن می باشد.
⚠️ ریسک فاکتورهای متعددی برای بی اختیاری استرسی وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از: سن بیشتر از ۴۰ سال،
تعداد حاملگی،
تعداد زایمان های واژینال
و سابقه هیسترکتومی.
✅ درمان بی اختیاری استرسی ادرار براساس شدت آن متفاوت بوده و به قرار زیر می باشد:
1⃣ در موارد خفیف تا متوسط به ویژه در زنان جوان می توان از درمان های ساده تر مثل تجویز
ورق بزنید ایمی پرامین استفاده نمود. ایمی پرامین موجب افزایش فانکشن اسفنکتر داخلی و کاهش انقباضات اکتوپیک مثانه می شود.
2⃣ انجام ورزش های کف لگن که ورزش های Kegel نامیده می شوند، سودمند است.
بیمار باید در طی ۲۴ ساعت شبانه روز، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه عضلات کف لگن خود را به شکل ارادی منقبض کند.
بهتر است در هر مرتبه بیشتر از ۲۰ ثانیه نباشد تا موجب خستگی عضلانی نگردد.
⭕️ورزش های Kegel بعد از ۲ تا ۳ ماه می توانند موجب تقویت عضلات کف لگن، لواتور آنی و بهبود نسبی بی اختیاری شوند.
3⃣ تحریک الکتریکی عضلات کف لگن (عصب پودندال) از طریق قراردادن پروب های داخل واژینال
4⃣ در زنان یائسه، استروژن (خوراکی یا کرم واژینال) به درمان بی اختیاری استرسی کمک می کند. توجه شروع اثرات درمانی نیاز به صبر دارد چرا که اثرات درمانی پس از ۳ ماه آغاز می گردند.
❌❌ اگر اقدامات فوق مؤثر واقع نگردید و یا بی اختیاری ادرار شدید بود، جراحی اندیکاسیون دارد.
@Pazishkibaliny
🔻 به بی اختیاری ادرار در شرایط استرس مثل تحمل وزن، سرفه، عطسه و مانور والسالوا (زور زدن) گفته می شود.
🔻 پاتوژنز: در بی اختیاری استرسی معمولا ساختمان های داخلی اسفنکتری سالم هستند ولی به دلیل جابجایی، حرکت بیش از حد مجرا و ضعف بافت های پشتیبان قادر به فانکشن صحیح نمی باشند.
🔻از نظر آناتومیک غالبأ قاعده مثانه و محل اتصال آن به مجرا و خود مجرا در مکانی پایین تر از طبیعی قراردارند و در زمان افزایش فشار داخل شکم، بیش از اندازه به سمت پایین و خلف حرکت میکنند
(Postero -inferior movement)
🔻 اصلی ترین مکانیسم ایجاد بی اختیاری استرسی ادرار، ضعف در استحکام و فانکشن ساختمان های نگهدارنده #کف_لگن می باشد.
⚠️ ریسک فاکتورهای متعددی برای بی اختیاری استرسی وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از: سن بیشتر از ۴۰ سال،
تعداد حاملگی،
تعداد زایمان های واژینال
و سابقه هیسترکتومی.
✅ درمان بی اختیاری استرسی ادرار براساس شدت آن متفاوت بوده و به قرار زیر می باشد:
1⃣ در موارد خفیف تا متوسط به ویژه در زنان جوان می توان از درمان های ساده تر مثل تجویز
ورق بزنید ایمی پرامین استفاده نمود. ایمی پرامین موجب افزایش فانکشن اسفنکتر داخلی و کاهش انقباضات اکتوپیک مثانه می شود.
2⃣ انجام ورزش های کف لگن که ورزش های Kegel نامیده می شوند، سودمند است.
بیمار باید در طی ۲۴ ساعت شبانه روز، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه عضلات کف لگن خود را به شکل ارادی منقبض کند.
بهتر است در هر مرتبه بیشتر از ۲۰ ثانیه نباشد تا موجب خستگی عضلانی نگردد.
⭕️ورزش های Kegel بعد از ۲ تا ۳ ماه می توانند موجب تقویت عضلات کف لگن، لواتور آنی و بهبود نسبی بی اختیاری شوند.
3⃣ تحریک الکتریکی عضلات کف لگن (عصب پودندال) از طریق قراردادن پروب های داخل واژینال
4⃣ در زنان یائسه، استروژن (خوراکی یا کرم واژینال) به درمان بی اختیاری استرسی کمک می کند. توجه شروع اثرات درمانی نیاز به صبر دارد چرا که اثرات درمانی پس از ۳ ماه آغاز می گردند.
❌❌ اگر اقدامات فوق مؤثر واقع نگردید و یا بی اختیاری ادرار شدید بود، جراحی اندیکاسیون دارد.
@Pazishkibaliny
بی اختیاری استرسی ادرار
🔻 به بی اختیاری ادرار در شرایط استرس مثل تحمل وزن، سرفه، عطسه و مانور والسالوا (زور زدن) گفته می شود.
🔻 پاتوژنز: در بی اختیاری استرسی معمولا ساختمان های داخلی اسفنکتری سالم هستند ولی به دلیل جابجایی، حرکت بیش از حد مجرا و ضعف بافت های پشتیبان قادر به فانکشن صحیح نمی باشند.
🔻از نظر آناتومیک غالبأ قاعده مثانه و محل اتصال آن به مجرا و خود مجرا در مکانی پایین تر از طبیعی قراردارند و در زمان افزایش فشار داخل شکم، بیش از اندازه به سمت پایین و خلف حرکت میکنند
(Postero -inferior movement)
🔻 اصلی ترین مکانیسم ایجاد بی اختیاری استرسی ادرار، ضعف در استحکام و فانکشن ساختمان های نگهدارنده #کف_لگن می باشد.
⚠️ ریسک فاکتورهای متعددی برای بی اختیاری استرسی وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از: سن بیشتر از ۴۰ سال،
تعداد حاملگی،
تعداد زایمان های واژینال
و سابقه هیسترکتومی.
✅ درمان بی اختیاری استرسی ادرار براساس شدت آن متفاوت بوده و به قرار زیر می باشد:
1⃣ در موارد خفیف تا متوسط به ویژه در زنان جوان می توان از درمان های ساده تر مثل تجویز
ایمی پرامین استفاده نمود. ایمی پرامین موجب افزایش فانکشن اسفنکتر داخلی و کاهش انقباضات اکتوپیک مثانه می شود.
2⃣ انجام ورزش های کف لگن که ورزش های Kegel نامیده می شوند، سودمند است.
بیمار باید در طی ۲۴ ساعت شبانه روز، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه عضلات کف لگن خود را به شکل ارادی منقبض کند.
بهتر است در هر مرتبه بیشتر از ۲۰ ثانیه نباشد تا موجب خستگی عضلانی نگردد.
⭕️ورزش های Kegel بعد از ۲ تا ۳ ماه می توانند موجب تقویت عضلات کف لگن، لواتور آنی و بهبود نسبی بی اختیاری شوند.
3⃣ تحریک الکتریکی عضلات کف لگن (عصب پودندال) از طریق قراردادن پروب های داخل واژینال
4⃣ در زنان یائسه، استروژن (خوراکی یا کرم واژینال) به درمان بی اختیاری استرسی کمک می کند. توجه شروع اثرات درمانی نیاز به صبر دارد چرا که اثرات درمانی پس از ۳ ماه آغاز می گردند.
❌❌ اگر اقدامات فوق مؤثر واقع نگردید و یا بی اختیاری ادرار شدید بود، جراحی اندیکاسیون دارد.
@Pazishkibaliny
🔻 به بی اختیاری ادرار در شرایط استرس مثل تحمل وزن، سرفه، عطسه و مانور والسالوا (زور زدن) گفته می شود.
🔻 پاتوژنز: در بی اختیاری استرسی معمولا ساختمان های داخلی اسفنکتری سالم هستند ولی به دلیل جابجایی، حرکت بیش از حد مجرا و ضعف بافت های پشتیبان قادر به فانکشن صحیح نمی باشند.
🔻از نظر آناتومیک غالبأ قاعده مثانه و محل اتصال آن به مجرا و خود مجرا در مکانی پایین تر از طبیعی قراردارند و در زمان افزایش فشار داخل شکم، بیش از اندازه به سمت پایین و خلف حرکت میکنند
(Postero -inferior movement)
🔻 اصلی ترین مکانیسم ایجاد بی اختیاری استرسی ادرار، ضعف در استحکام و فانکشن ساختمان های نگهدارنده #کف_لگن می باشد.
⚠️ ریسک فاکتورهای متعددی برای بی اختیاری استرسی وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از: سن بیشتر از ۴۰ سال،
تعداد حاملگی،
تعداد زایمان های واژینال
و سابقه هیسترکتومی.
✅ درمان بی اختیاری استرسی ادرار براساس شدت آن متفاوت بوده و به قرار زیر می باشد:
1⃣ در موارد خفیف تا متوسط به ویژه در زنان جوان می توان از درمان های ساده تر مثل تجویز
ایمی پرامین استفاده نمود. ایمی پرامین موجب افزایش فانکشن اسفنکتر داخلی و کاهش انقباضات اکتوپیک مثانه می شود.
2⃣ انجام ورزش های کف لگن که ورزش های Kegel نامیده می شوند، سودمند است.
بیمار باید در طی ۲۴ ساعت شبانه روز، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه عضلات کف لگن خود را به شکل ارادی منقبض کند.
بهتر است در هر مرتبه بیشتر از ۲۰ ثانیه نباشد تا موجب خستگی عضلانی نگردد.
⭕️ورزش های Kegel بعد از ۲ تا ۳ ماه می توانند موجب تقویت عضلات کف لگن، لواتور آنی و بهبود نسبی بی اختیاری شوند.
3⃣ تحریک الکتریکی عضلات کف لگن (عصب پودندال) از طریق قراردادن پروب های داخل واژینال
4⃣ در زنان یائسه، استروژن (خوراکی یا کرم واژینال) به درمان بی اختیاری استرسی کمک می کند. توجه شروع اثرات درمانی نیاز به صبر دارد چرا که اثرات درمانی پس از ۳ ماه آغاز می گردند.
❌❌ اگر اقدامات فوق مؤثر واقع نگردید و یا بی اختیاری ادرار شدید بود، جراحی اندیکاسیون دارد.
@Pazishkibaliny
#بیماری
#اورولوژی
#بی_اختیاری_استرسی_ادرار
🔻 به بی اختیاری ادرار در شرایط استرس مثل تحمل وزن، سرفه، عطسه و مانور والسالوا (زور زدن) گفته می شود.
🔻 #پاتوژنز: در بی اختیاری استرسی معمولا ساختمان های داخلی اسفنکتری سالم هستند ولی به دلیل جابجایی، حرکت بیش از حد مجرا و ضعف بافت های پشتیبان قادر به فانکشن صحیح نمی باشند.
🔻از نظر آناتومیک غالبأ قاعده مثانه و محل اتصال آن به مجرا و خود مجرا در مکانی پایین تر از طبیعی قراردارند و در زمان افزایش فشار داخل شکم، بیش از اندازه به سمت پایین و خلف حرکت میکنند
(Postero -inferior movement)
🔻 اصلی ترین مکانیسم ایجاد بی اختیاری استرسی ادرار، ضعف در استحکام و فانکشن ساختمان های نگهدارنده #کف_لگن می باشد.
⚠️ ریسک فاکتورهای متعددی برای بی اختیاری استرسی وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از: سن بیشتر از ۴۰ سال،
تعداد حاملگی،
تعداد زایمان های واژینال
و سابقه هیسترکتومی.
✅ درمان بی اختیاری استرسی ادرار براساس شدت آن متفاوت بوده و به قرار زیر می باشد:
1⃣ در موارد خفیف تا متوسط به ویژه در زنان جوان می توان از درمان های ساده تر مثل تجویز
ایمی پرامین استفاده نمود. ایمی پرامین موجب افزایش فانکشن اسفنکتر داخلی و کاهش انقباضات اکتوپیک مثانه می شود.
2⃣ انجام ورزش های کف لگن که ورزش های Kegel نامیده می شوند، سودمند است.
بیمار باید در طی ۲۴ ساعت شبانه روز، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه عضلات کف لگن خود را به شکل ارادی منقبض کند.
بهتر است در هر مرتبه بیشتر از ۲۰ ثانیه نباشد تا موجب خستگی عضلانی نگردد.
⭕️ورزش های Kegel بعد از ۲ تا ۳ ماه می توانند موجب تقویت عضلات کف لگن، لواتور آنی و بهبود نسبی بی اختیاری شوند.
3⃣ تحریک الکتریکی عضلات کف لگن (عصب پودندال) از طریق قراردادن پروب های داخل واژینال
4⃣ در زنان یائسه، استروژن (خوراکی یا کرم واژینال) به درمان بی اختیاری استرسی کمک می کند. توجه شروع اثرات درمانی نیاز به صبر دارد چرا که اثرات درمانی پس از ۳ ماه آغاز می گردند.
❌❌ اگر اقدامات فوق مؤثر واقع نگردید و یا بی اختیاری ادرار شدید بود، #جراحی_اندیکاسیون دارد
🆔 @Pazishkibaliny
👩🏻⚕
#اورولوژی
#بی_اختیاری_استرسی_ادرار
🔻 به بی اختیاری ادرار در شرایط استرس مثل تحمل وزن، سرفه، عطسه و مانور والسالوا (زور زدن) گفته می شود.
🔻 #پاتوژنز: در بی اختیاری استرسی معمولا ساختمان های داخلی اسفنکتری سالم هستند ولی به دلیل جابجایی، حرکت بیش از حد مجرا و ضعف بافت های پشتیبان قادر به فانکشن صحیح نمی باشند.
🔻از نظر آناتومیک غالبأ قاعده مثانه و محل اتصال آن به مجرا و خود مجرا در مکانی پایین تر از طبیعی قراردارند و در زمان افزایش فشار داخل شکم، بیش از اندازه به سمت پایین و خلف حرکت میکنند
(Postero -inferior movement)
🔻 اصلی ترین مکانیسم ایجاد بی اختیاری استرسی ادرار، ضعف در استحکام و فانکشن ساختمان های نگهدارنده #کف_لگن می باشد.
⚠️ ریسک فاکتورهای متعددی برای بی اختیاری استرسی وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از: سن بیشتر از ۴۰ سال،
تعداد حاملگی،
تعداد زایمان های واژینال
و سابقه هیسترکتومی.
✅ درمان بی اختیاری استرسی ادرار براساس شدت آن متفاوت بوده و به قرار زیر می باشد:
1⃣ در موارد خفیف تا متوسط به ویژه در زنان جوان می توان از درمان های ساده تر مثل تجویز
ایمی پرامین استفاده نمود. ایمی پرامین موجب افزایش فانکشن اسفنکتر داخلی و کاهش انقباضات اکتوپیک مثانه می شود.
2⃣ انجام ورزش های کف لگن که ورزش های Kegel نامیده می شوند، سودمند است.
بیمار باید در طی ۲۴ ساعت شبانه روز، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه عضلات کف لگن خود را به شکل ارادی منقبض کند.
بهتر است در هر مرتبه بیشتر از ۲۰ ثانیه نباشد تا موجب خستگی عضلانی نگردد.
⭕️ورزش های Kegel بعد از ۲ تا ۳ ماه می توانند موجب تقویت عضلات کف لگن، لواتور آنی و بهبود نسبی بی اختیاری شوند.
3⃣ تحریک الکتریکی عضلات کف لگن (عصب پودندال) از طریق قراردادن پروب های داخل واژینال
4⃣ در زنان یائسه، استروژن (خوراکی یا کرم واژینال) به درمان بی اختیاری استرسی کمک می کند. توجه شروع اثرات درمانی نیاز به صبر دارد چرا که اثرات درمانی پس از ۳ ماه آغاز می گردند.
❌❌ اگر اقدامات فوق مؤثر واقع نگردید و یا بی اختیاری ادرار شدید بود، #جراحی_اندیکاسیون دارد
🆔 @Pazishkibaliny
👩🏻⚕