سندرم قطع* #بنزودیازپین ها (#دیازپام، #لورازپام، #اگزازپام، #آلپرازولام،...)

🔻قطع ناگهانی یا کاهش سریع دوز در افرادی که مدت طولانی این داروها را استفاده می کنند به علایمی مانند لرزش، اضطراب، اختلالات شناختی، دیسفوری، سایکوز، تشنج می انجامد.

🔻شروع علایم بستگی به نیمه عمر دارو از ۴۸-۲۴ ساعت می باشد.

🔻 علایم اغلب ۲-۱ هفته طول مي كشند.

🔻درمان استاندارد: تجویز خوراکی (در علایم خفیف) و یا وریدی داروی همان خانواده با طول اثر بیشتر مانند دیازپام و کلردیازپوکساید با دوزی که دپرسیون تنفسی و خواب آلودگی ایجاد نشود، به كاهش علائم كمك مي كند.

🔻قطع آهسته و تدریجی در طول چند ماه، در مصرف مزمن این داروها، به تحمل بهتر عوارض سندرم قطع کمک می كند.

🔻ساير درمانها با تأثير كمتر عبارتند از: بتابلاكرها، آنتي هيستامين ها، آنتي سايكوتيك ها، SSRIs، والپروات و كاربامازپين
*‏Withdrawal syndrome

‏


✍️دکتر فانک فهیمی
استاد گروه فارماکوتراپی، بیمارستان دکتر مسیح دانشوری
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

🆔@Pazishkibaliny