💠 #یادداشت
🔹 #چرا_یقه_معلم_را_می_گیری_و_می_کشی
✍ #محمدرضا_نیکنژاد، معلم و فعال صنفی
🔹 منبع: الفباخبر
🔺 واپسین تجمع اعتراضی معلمان ایران در بیش از ۱۰۰ شهر پنجشنبه، دوم دی برگزار شد و یک بارِ دیگر گروهِ گستردهای از فرهنگیان و بازنشستگان با حضور پر تکرار و پر شمار، دلخوری و عصبانیت خود از تبعیضهای آزار دهنده، چشم بستن به موضوع همسانسازی شاغلان و بازنشستگان، دور زدن لایحه رتبهبندی و از کارایی انداختن آن و حتی اجرایی نشدنش در سال ۱۴۰۰، نادیدن گرفتنهای چند دههای معیشت و منزلتِ صنفشان، بی توجهی به عدالت آموزشی و بازماندگیِ میلیونیِ دانش آموزان از آموزش و البته بازماندگی همه آنان از یک آموزشِ بهینه و استاندارد، چشم بستنِ دست اندرکاران به نزدیک نیمی از مدرسههای فرسودهای که هر روز چندین میلیون دانش آموز و معلم را در خود جا میدهد، کاستی های سازمان یافته برای هزاران معلمان قراردادی، پیمانی، خرید خدمتی، حق التدریسی، پاسخهای غیرصنفی به خواستههای صنفی آنان، حکمهای قضایی و اداری سنگین برای کنشگران صنفی و ... را به مدنیترین شکل ممکن فریاد زدند.
🔺 این تجمعها کم و بیش بدور از درگیری و خشونت به پایان رسید اما اندک فیلمهایی که در فضای مجازی منتشر شد چند درگیری محدود اما زننده را به تصویر کشید. در یکی از آنها که در شیراز است یک سرهنگ ملبس به لباس نیروی انتظامی دیده میشود که پس از توهین به یکی از فرهنگیان یقه او را میکشد و با عصبانیت و در هیاهوی دیگر نیروها و معلمان، فیلم ناتمام میماند! گرچه نباید یکی-دو مورد برخوردهای این چنینی را ملاک بررسی و تحلیل قرار داد اما نمیتوان به آسانی نیز از آن گذشت.
📌 در آموزههای فرهنگی ما معلم مانند پدر و مادر است و گاه حتی نزدیکتر و موثرتر. معلم در فضایی مانند کلاس که پدر و مادر و مسئولی نیست میتواند سرنوشت یک انسان را دگرگون کند. معلم میتواند با انگیزه دادن به یک دانش آموز که در خانواده و جامعه سرکوب شده و اعتماد به نفسِ درخور را ندارد، او را نجات داده و زندگیاش را بسازد. معلم با همکاری خانواده میتواند شهروندانی بسازد که آینده خود و کشور را بسازند، معلم میتواند ایرانی را تربیت کند که نگهبان ارزشهای ملی و فرهنگی کشور باشد، معلم میتواند کمک حال خانواده و حکومت باشد برای پرورش انسانهای بهینه در تراز ملی و جهانی و ... اینها شعارهای احساسی یا آرمانی نیستند و در تجربههای پر تکرار کشوری و جهانی نمونههای آن فراوان است.
🔺 از این رو زیر ضرب گرفتن معلم و شخصیتِ حقیقی و حقوقیاش بی گمان آسیب زاست. آن جناب سرهنگ که خود را در برابر معلم قرار داده باید بداند فرزند یا نوهاش در همین مدرسههایی درس میخواند و خواهد خواند که معلم در آنها محوریترین عامل آموزش است. دلخوری خرد و کلان معلم در هر زمینهای بر کارایی او، چه در آموزش و چه در پرورشِ نوباوگان این سرزمین، بسیار بسیار موثر است. گرچه این دل نگرانی در فرادستان به هر دلیلی دیده نمیشود اما از نیروهای انتظامی، که خود حقوق بگیر دولت هست و خوب میداند که این روزها چه فشاری بر زندگی افراد جامعه وارد میشود و احتمالا بیش از مسئولان فقر و تبعیض و شرمندگی در برابر خانواده و شغل دوم و تدارک یک زندگی آبرومند و ... درک می کند!
🔺 چنین برخورد و چنین رویاروییِ را انتظار نداریم. انتطار ما معلمان از شما این است که بیش از وظیفهتان، که برقراری نظم است، کار دیگری نکنید تا خود را در برابر آینده سازان این کشور قرار دهید.
📌 اگر به دنبال ریشه این تجمعها میگردید باید به سراغ کسانی بروید که نزدیکِ دو دهه است که شکاف تبعیضها را گستردهتر کردهاند؛ کسانی که نزدیک ده سال داستان ترمیم حقوق فرهنگیان را به بهانههای گوناگون پشت گوش میاندازند؛ کسانی که وعده تصویب بی کم و کاست لایحه دولت در مجلس را میدهند اما آن را سرهم بندی و سپس تصویب میکنند؛ کسانی که در مجلس قول اجرا میدهند و پس از تصویب آن را به سال آینده حواله میدهند؛ کسانی که شعار پشتیبانی از معلم و آموزش و دانش آموز میدهند اما با پیمانشکنی خود به همه آنها خیانت میکنند؛ کسانی که خود را نسبت به اهمیت و جایگاه معلم به خواب زندهاند و سرنوشت چندین و چند نسل این کشور را به بازی میگیرند ... برادر نیروی انتظامی براستی این کسان، راهی جز اعتراض برای ما فرهنگیان باقی گذاشتهاند!؟ پس چرا یقه معلم را میگیری و میکشی!؟
#اعتراضات_سراسری_معلمان
https://tttttt.me/ksmtehran1/163
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔹 #چرا_یقه_معلم_را_می_گیری_و_می_کشی
✍ #محمدرضا_نیکنژاد، معلم و فعال صنفی
🔹 منبع: الفباخبر
🔺 واپسین تجمع اعتراضی معلمان ایران در بیش از ۱۰۰ شهر پنجشنبه، دوم دی برگزار شد و یک بارِ دیگر گروهِ گستردهای از فرهنگیان و بازنشستگان با حضور پر تکرار و پر شمار، دلخوری و عصبانیت خود از تبعیضهای آزار دهنده، چشم بستن به موضوع همسانسازی شاغلان و بازنشستگان، دور زدن لایحه رتبهبندی و از کارایی انداختن آن و حتی اجرایی نشدنش در سال ۱۴۰۰، نادیدن گرفتنهای چند دههای معیشت و منزلتِ صنفشان، بی توجهی به عدالت آموزشی و بازماندگیِ میلیونیِ دانش آموزان از آموزش و البته بازماندگی همه آنان از یک آموزشِ بهینه و استاندارد، چشم بستنِ دست اندرکاران به نزدیک نیمی از مدرسههای فرسودهای که هر روز چندین میلیون دانش آموز و معلم را در خود جا میدهد، کاستی های سازمان یافته برای هزاران معلمان قراردادی، پیمانی، خرید خدمتی، حق التدریسی، پاسخهای غیرصنفی به خواستههای صنفی آنان، حکمهای قضایی و اداری سنگین برای کنشگران صنفی و ... را به مدنیترین شکل ممکن فریاد زدند.
🔺 این تجمعها کم و بیش بدور از درگیری و خشونت به پایان رسید اما اندک فیلمهایی که در فضای مجازی منتشر شد چند درگیری محدود اما زننده را به تصویر کشید. در یکی از آنها که در شیراز است یک سرهنگ ملبس به لباس نیروی انتظامی دیده میشود که پس از توهین به یکی از فرهنگیان یقه او را میکشد و با عصبانیت و در هیاهوی دیگر نیروها و معلمان، فیلم ناتمام میماند! گرچه نباید یکی-دو مورد برخوردهای این چنینی را ملاک بررسی و تحلیل قرار داد اما نمیتوان به آسانی نیز از آن گذشت.
📌 در آموزههای فرهنگی ما معلم مانند پدر و مادر است و گاه حتی نزدیکتر و موثرتر. معلم در فضایی مانند کلاس که پدر و مادر و مسئولی نیست میتواند سرنوشت یک انسان را دگرگون کند. معلم میتواند با انگیزه دادن به یک دانش آموز که در خانواده و جامعه سرکوب شده و اعتماد به نفسِ درخور را ندارد، او را نجات داده و زندگیاش را بسازد. معلم با همکاری خانواده میتواند شهروندانی بسازد که آینده خود و کشور را بسازند، معلم میتواند ایرانی را تربیت کند که نگهبان ارزشهای ملی و فرهنگی کشور باشد، معلم میتواند کمک حال خانواده و حکومت باشد برای پرورش انسانهای بهینه در تراز ملی و جهانی و ... اینها شعارهای احساسی یا آرمانی نیستند و در تجربههای پر تکرار کشوری و جهانی نمونههای آن فراوان است.
🔺 از این رو زیر ضرب گرفتن معلم و شخصیتِ حقیقی و حقوقیاش بی گمان آسیب زاست. آن جناب سرهنگ که خود را در برابر معلم قرار داده باید بداند فرزند یا نوهاش در همین مدرسههایی درس میخواند و خواهد خواند که معلم در آنها محوریترین عامل آموزش است. دلخوری خرد و کلان معلم در هر زمینهای بر کارایی او، چه در آموزش و چه در پرورشِ نوباوگان این سرزمین، بسیار بسیار موثر است. گرچه این دل نگرانی در فرادستان به هر دلیلی دیده نمیشود اما از نیروهای انتظامی، که خود حقوق بگیر دولت هست و خوب میداند که این روزها چه فشاری بر زندگی افراد جامعه وارد میشود و احتمالا بیش از مسئولان فقر و تبعیض و شرمندگی در برابر خانواده و شغل دوم و تدارک یک زندگی آبرومند و ... درک می کند!
🔺 چنین برخورد و چنین رویاروییِ را انتظار نداریم. انتطار ما معلمان از شما این است که بیش از وظیفهتان، که برقراری نظم است، کار دیگری نکنید تا خود را در برابر آینده سازان این کشور قرار دهید.
📌 اگر به دنبال ریشه این تجمعها میگردید باید به سراغ کسانی بروید که نزدیکِ دو دهه است که شکاف تبعیضها را گستردهتر کردهاند؛ کسانی که نزدیک ده سال داستان ترمیم حقوق فرهنگیان را به بهانههای گوناگون پشت گوش میاندازند؛ کسانی که وعده تصویب بی کم و کاست لایحه دولت در مجلس را میدهند اما آن را سرهم بندی و سپس تصویب میکنند؛ کسانی که در مجلس قول اجرا میدهند و پس از تصویب آن را به سال آینده حواله میدهند؛ کسانی که شعار پشتیبانی از معلم و آموزش و دانش آموز میدهند اما با پیمانشکنی خود به همه آنها خیانت میکنند؛ کسانی که خود را نسبت به اهمیت و جایگاه معلم به خواب زندهاند و سرنوشت چندین و چند نسل این کشور را به بازی میگیرند ... برادر نیروی انتظامی براستی این کسان، راهی جز اعتراض برای ما فرهنگیان باقی گذاشتهاند!؟ پس چرا یقه معلم را میگیری و میکشی!؟
#اعتراضات_سراسری_معلمان
https://tttttt.me/ksmtehran1/163
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
..