💠 « نام برخی ها روشنم می دارد »
✍ رضوان حکیم زاده (معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش)
بسم الله الرحمن الرحیم
« مهدی بهلولی » از آن نام هاست. من هرگز از نزدیک مهدی بهلولی را ندیدم اما دورادور و از طریق فضای مجازی و گاه تلفنی با ایشان مرتبط بودم و البته نوشته ها و نقدهای ارزشمندش را همیشه با اشتیاق می خواندم.
زمانی که به آموزش و پرورش آمدم تعدادی از همکاران فرهنگی که اصحاب رسانه بودند؛ بدون شناخت و فقط به دلیل اینکه از آموزش عالی و به قول آن ها از بیرون آمده بودم مرا شدیدا مورد لطف قرار دادند و من که نه اعتقاد به جدایی آموزش عالی و آموزش و پرورش داشتم و نه فاصله ای بین رشته علوم تربیتی و وزارت تعلیم و تربیت می دیدم، نمی توانستم بیرونی بودن را بپذیرم. البته من هرگز به خودم اجازه نداده ام گله و شکایتی ابراز کنم که دغدغه این همکاران را ارزشمند دانسته و می دارم و همه آنها برایم عزیز و گرانقدر هستند.
در این میان برخی ها متفاوت بودند؛ نقد می کردند اما عالمانه و همیشه انصاف را رعایت می کردند که نشان می داد مشکلشان با اشخاص نیست بلکه دغدغه تعلیم و تربیت دارند. مهدی بهلولی از آن دسته همکاران اندیشمندی بود که بسیار به جوهر ادب و آداب آراسته بود .لطف زیادی هم به من داشت و دیدگاه ها و نقد هایش را برایم ارسال می کرد و برخی اوقات که موضوعی را مهم می دید برای پیگیری و بررسی برای من می فرستاد. به شدت فروتن بود و شخصیت استوار و متینی داشت.
سال گذشته کتاب ارزشمند « مقاومت در برابر خصوصی سازی و تلاش برای نجات مدارس دولتی ، تجربه آمریکا » را که به همراه همکار ارجمند آقای نیک نژاد ترجمه کرده بودند برا ی من فرستاد. طی تماس تلفنی به من اطلاع داد که به دلیل دغدغه مشترک در مورد خصوصی سازی آموزش و پرورش و همچنین ارتقای عدالت آموزشی ، این کتاب را برایم می فرستد. خیلی خوشحال شدم و تشکر کردم .
قرار شد حضوری هم صحبت کنیم، اما کرونا متاسفانه مرا از فرصت ملاقات حضوری اش محروم کرد اما هرگز فکر نمی کردم که کرونا او را از ما بگیرد و من هرگز فرصت گفت و گوی حضوری با او را نداشته باشم.
چند روز قبل برای احوالپرسی و خبر گرفتن از شرایطش با تلفن همراهش تماس گرفتم و همسر گرامی اش با صدایی گریان پاسخ داد و از نگرانی عمیقش برای سلامتی همسرش صحبت کرد .
امروز ناباورانه خبر سفر ابدی اش را دیدم و فهمیدم گاهی وقت ها چقدر زود دیر می شود و گاهی وقت ها چقدر مغتنم نشمردن برخی فرصت ها تبدیل به یک حسرت و افسوس دائمی می شود و حالا من مانده ام با یک دستخط و امضای او و خاطره ای که پر از اندوه است.
من درگذشت این معلم اندیشمند و صادق را خدمت همسر محترم و خانواده داغدارش همچنین همکاران فرهنگی تسلیت می گویم و از درگاه خداوند متعال برای ایشان رحمت واسعه و برای بازماندگانش صبر و اجر خواستارم.
پنجم خرداد ۱۴۰۰
منبع: #سخن_معلم
✅ با ما همراه باشید🤝
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
✅ با کانون صنفی معلمان ایران در اینستاگرام همراه باشید
آدرس صفحه
https://instagram.com/ksmi2001t?igshid=6kfccnzsk6d2
✍ رضوان حکیم زاده (معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش)
بسم الله الرحمن الرحیم
« مهدی بهلولی » از آن نام هاست. من هرگز از نزدیک مهدی بهلولی را ندیدم اما دورادور و از طریق فضای مجازی و گاه تلفنی با ایشان مرتبط بودم و البته نوشته ها و نقدهای ارزشمندش را همیشه با اشتیاق می خواندم.
زمانی که به آموزش و پرورش آمدم تعدادی از همکاران فرهنگی که اصحاب رسانه بودند؛ بدون شناخت و فقط به دلیل اینکه از آموزش عالی و به قول آن ها از بیرون آمده بودم مرا شدیدا مورد لطف قرار دادند و من که نه اعتقاد به جدایی آموزش عالی و آموزش و پرورش داشتم و نه فاصله ای بین رشته علوم تربیتی و وزارت تعلیم و تربیت می دیدم، نمی توانستم بیرونی بودن را بپذیرم. البته من هرگز به خودم اجازه نداده ام گله و شکایتی ابراز کنم که دغدغه این همکاران را ارزشمند دانسته و می دارم و همه آنها برایم عزیز و گرانقدر هستند.
در این میان برخی ها متفاوت بودند؛ نقد می کردند اما عالمانه و همیشه انصاف را رعایت می کردند که نشان می داد مشکلشان با اشخاص نیست بلکه دغدغه تعلیم و تربیت دارند. مهدی بهلولی از آن دسته همکاران اندیشمندی بود که بسیار به جوهر ادب و آداب آراسته بود .لطف زیادی هم به من داشت و دیدگاه ها و نقد هایش را برایم ارسال می کرد و برخی اوقات که موضوعی را مهم می دید برای پیگیری و بررسی برای من می فرستاد. به شدت فروتن بود و شخصیت استوار و متینی داشت.
سال گذشته کتاب ارزشمند « مقاومت در برابر خصوصی سازی و تلاش برای نجات مدارس دولتی ، تجربه آمریکا » را که به همراه همکار ارجمند آقای نیک نژاد ترجمه کرده بودند برا ی من فرستاد. طی تماس تلفنی به من اطلاع داد که به دلیل دغدغه مشترک در مورد خصوصی سازی آموزش و پرورش و همچنین ارتقای عدالت آموزشی ، این کتاب را برایم می فرستد. خیلی خوشحال شدم و تشکر کردم .
قرار شد حضوری هم صحبت کنیم، اما کرونا متاسفانه مرا از فرصت ملاقات حضوری اش محروم کرد اما هرگز فکر نمی کردم که کرونا او را از ما بگیرد و من هرگز فرصت گفت و گوی حضوری با او را نداشته باشم.
چند روز قبل برای احوالپرسی و خبر گرفتن از شرایطش با تلفن همراهش تماس گرفتم و همسر گرامی اش با صدایی گریان پاسخ داد و از نگرانی عمیقش برای سلامتی همسرش صحبت کرد .
امروز ناباورانه خبر سفر ابدی اش را دیدم و فهمیدم گاهی وقت ها چقدر زود دیر می شود و گاهی وقت ها چقدر مغتنم نشمردن برخی فرصت ها تبدیل به یک حسرت و افسوس دائمی می شود و حالا من مانده ام با یک دستخط و امضای او و خاطره ای که پر از اندوه است.
من درگذشت این معلم اندیشمند و صادق را خدمت همسر محترم و خانواده داغدارش همچنین همکاران فرهنگی تسلیت می گویم و از درگاه خداوند متعال برای ایشان رحمت واسعه و برای بازماندگانش صبر و اجر خواستارم.
پنجم خرداد ۱۴۰۰
منبع: #سخن_معلم
✅ با ما همراه باشید🤝
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
✅ با کانون صنفی معلمان ایران در اینستاگرام همراه باشید
آدرس صفحه
https://instagram.com/ksmi2001t?igshid=6kfccnzsk6d2
💠 #سخن_بازنشستگان
🔹یک سئوال از میر کاظمی:
حقوق باز نشستگان را مگر دولت می دهد که افرادی چون میر کاظمی و شورای نگهبان برای لقمه نان سفره ما بازنشستگان تصمیم می گیرند؟
ما بازنشستگان از بدو استخدام هرماه مبلغ مشخصی را که از حقوق ماهانه ما کسر می شد به صندوق بازنشستگی واریز کرده‌ایم.
اگر دولت ها در همه سال ها به صندوق ما دست درازی نمی کردند، امروز سازمان برنامه و بودجه و ۰۰۰ برای قرص نان سفره ما از شکم سیری اظهار نظر نمی کردند. متاسفانه در هر زمان که از صندوق ما پول برداشته شد نه تنها سود بانکی آن برداشت ها توسط دولت های وقت محاسبه نشد بلکه اصل پول برداشته شده را هم به صندوق باز نگرداندند.
عزیزان صندوق باز نشستگی تنها ثروت ماست که از ذره ذره حقوق ما درست شده
صاحبان اصلی صندوق ما بازنشستگان هستیم
اداره صندوق باید در دستان خودمان باشد
تا دیگر سازمان برنامه و بودجه و شورای نگهبان از اظهار نظر در صندوق ما دست بردارند
همه پول هایی که از صندوق ما به هر بهانه برداشته شده است باید به صندوق بازنشستگی بر گردد
این خواسته همه ما بازنشستگان است
دست دیگران از صندوق بازنشستگان کوتاه باید گردد
معلم بازنشسته
🔹🔹🔹🔹🔹🔹
https://tttttt.me/KSMtehran
🔹یک سئوال از میر کاظمی:
حقوق باز نشستگان را مگر دولت می دهد که افرادی چون میر کاظمی و شورای نگهبان برای لقمه نان سفره ما بازنشستگان تصمیم می گیرند؟
ما بازنشستگان از بدو استخدام هرماه مبلغ مشخصی را که از حقوق ماهانه ما کسر می شد به صندوق بازنشستگی واریز کرده‌ایم.
اگر دولت ها در همه سال ها به صندوق ما دست درازی نمی کردند، امروز سازمان برنامه و بودجه و ۰۰۰ برای قرص نان سفره ما از شکم سیری اظهار نظر نمی کردند. متاسفانه در هر زمان که از صندوق ما پول برداشته شد نه تنها سود بانکی آن برداشت ها توسط دولت های وقت محاسبه نشد بلکه اصل پول برداشته شده را هم به صندوق باز نگرداندند.
عزیزان صندوق باز نشستگی تنها ثروت ماست که از ذره ذره حقوق ما درست شده
صاحبان اصلی صندوق ما بازنشستگان هستیم
اداره صندوق باید در دستان خودمان باشد
تا دیگر سازمان برنامه و بودجه و شورای نگهبان از اظهار نظر در صندوق ما دست بردارند
همه پول هایی که از صندوق ما به هر بهانه برداشته شده است باید به صندوق بازنشستگی بر گردد
این خواسته همه ما بازنشستگان است
دست دیگران از صندوق بازنشستگان کوتاه باید گردد
معلم بازنشسته
🔹🔹🔹🔹🔹🔹
https://tttttt.me/KSMtehran
Telegram
کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
ارگان رسمی کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
بازتاب‌دهنده مواضع و خبرهای کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
@Ertebat_Ba_KSMtehran
بازتاب‌دهنده مواضع و خبرهای کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
@Ertebat_Ba_KSMtehran
Forwarded from گاهنامه فرهیزش
235_58350383993950.pdf
2.3 MB
🔹گاهنامه فرهیزش_شماره سیزدهم
#سخن نخست
نوروز ۱۴۰۳
با دورد به همراهان #فرهیزش
🔹خرسندیم که شماره سیزدهم فرهیزش را در روزهای نخست سال نو تقدیم خوانندگان ارزشمند گاهنامه می‌کنیم. امیدواریم 1403 سالی پر از شادی، کامیابی و آرامش برای خوانندگان عزیز، ایرانیان و همه مردم جهان باشد.
🔹پیش از هر چیز خدمت همراهان بزرگوارمان عرض می‌کنیم که بخش مهمی از این شماره دربردارنده‌ی مطالبی است که قرار بود در شماره 12 منتشر شود اما به خاطر نگرانی از حجم زیاد آن شماره، که ویژه "روز جهانی آموزش" بود، به اجبار و با اولویت بندی برای انتشار در این شماره گذاشته شدند. امیدواریم نویسندگان محترمی که مطالبشان به این شماره منتقل شد ما را ببخشند و همچون گذشته در انتشار شماره‌های پسین دست گیر ما در ادامه کار فرهیزش باشند.
🔹این شماره دربرگیرنده گفت‌وگویی با دکتر زهرا نیکنام/ عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در رشته‌ی برنامه ریزی درسی، برگردان‌هایی در گستره آموزش و پرورش جهان، یادداشت‌هایی در پیوند با آموزش و صلح، نویسندگی، داستان کوتاه و شعر است.
📌متن کامل سخن نخست این شماره فرهیزش را اینجا بخوانید.
🆔 @farhizesh_mag
#سخن نخست
نوروز ۱۴۰۳
با دورد به همراهان #فرهیزش
🔹خرسندیم که شماره سیزدهم فرهیزش را در روزهای نخست سال نو تقدیم خوانندگان ارزشمند گاهنامه می‌کنیم. امیدواریم 1403 سالی پر از شادی، کامیابی و آرامش برای خوانندگان عزیز، ایرانیان و همه مردم جهان باشد.
🔹پیش از هر چیز خدمت همراهان بزرگوارمان عرض می‌کنیم که بخش مهمی از این شماره دربردارنده‌ی مطالبی است که قرار بود در شماره 12 منتشر شود اما به خاطر نگرانی از حجم زیاد آن شماره، که ویژه "روز جهانی آموزش" بود، به اجبار و با اولویت بندی برای انتشار در این شماره گذاشته شدند. امیدواریم نویسندگان محترمی که مطالبشان به این شماره منتقل شد ما را ببخشند و همچون گذشته در انتشار شماره‌های پسین دست گیر ما در ادامه کار فرهیزش باشند.
🔹این شماره دربرگیرنده گفت‌وگویی با دکتر زهرا نیکنام/ عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در رشته‌ی برنامه ریزی درسی، برگردان‌هایی در گستره آموزش و پرورش جهان، یادداشت‌هایی در پیوند با آموزش و صلح، نویسندگی، داستان کوتاه و شعر است.
📌متن کامل سخن نخست این شماره فرهیزش را اینجا بخوانید.
🆔 @farhizesh_mag
💠 #معرفی_نشریه
گاهنامه فرهیزش_شماره سیزده
#سخن_نخست
نوروز ۱۴۰۳
با دورد به همراهان فرهیزش
🔹خرسندیم که شماره #سیزدهم فرهیزش را در روزهای نخست سال نو تقدیم خوانندگان ارزشمند گاهنامه می‌کنیم. امیدواریم ۱۴۰۳ سالی پر از شادی، کامیابی و آرامش برای خوانندگان عزیز، ایرانیان و همه مردم جهان باشد.
🔹پیش از هر چیز خدمت همراهان بزرگوارمان عرض می‌کنیم که بخش مهمی از این شماره دربردارنده‌ی مطالبی است که قرار بود در شماره ۱۲ منتشر شود اما به خاطر نگرانی از حجم زیاد آن شماره، که ویژه "روز جهانی آموزش" بود، به اجبار و با اولویت بندی برای انتشار در این شماره گذاشته شدند. امیدواریم نویسندگان محترمی که مطالبشان به این شماره منتقل شد ما را ببخشند و همچون گذشته در انتشار شماره‌های پسین دست گیر ما در ادامه کار فرهیزش باشند.
🔹این شماره دربرگیرنده گفت‌وگویی با دکتر زهرا نیکنام/ عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در رشته‌ی برنامه ریزی درسی، برگردان‌هایی در گستره آموزش و پرورش جهان، یادداشت‌هایی در پیوند با آموزش و صلح، نویسندگی، داستان کوتاه و شعر است.
🔹سال گذشته همچون سال‌های پیش از آن آکنده بود از دشوارهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و از همه محسوس‌تر گرفتارهای اقتصادی؛ شرایطی که نخستین قربانی آن عدالت، طبقه متوسط و تهیدست و افزایش سرسام آور شکاف طبقاتی بود و هست. در این سال نهادهای اجتماعی مانند آموزش‌و‌پرورش همچنان به روند ناکارآمدی در انجام وظایف اولیه خود ادامه دادند و بسیاری از مخاطبان امروز و شهروندان فردا را از یکی از نخستین حقوق خود یعنی حق بر آموزش محروم کردند. شرایط اجتماعی، حس بد زندگی در کشور، سرخوردگی‌های گسترده و نا‌امیدی از بسامان شدن شرایط، بسیاری از جوانان توانا، مولد و ارزشمند برای ملک و ملت را تاراند و آنان را وادار به ترک خانه و خانواده و وطن کرد؛ کشور را از آنان و آنان را از آب و خاک خود محروم نمود.
🔹درباره این شرایط بسیار گفته و نوشته شده و می‌شود اما ما ایرانیان عادت داریم که روزهای زیبای سال نو را با آرزوهای خوش برای یکدیگر بیاراییم و امیدوار باشیم و بمانیم برای روزهای بهتر. از این رو آرزو می کنیم که سال ۱۴۰۳ سالی پر از گشایش‌های اقتصادی، آموزشی، اجتماعی و فرهنگی باشد. سال صلح در منطقه و جهان؛ سال نگاه ویژه به آموزش و آموزشگری؛ توجه و عمل ویژه به عدالت اجتماعی-آموزشی؛ سال بازگشت و گفت‌و‌گو با نسل‌های جوان و شنیده شدن آنان؛ سال بازیابی منابع طبیعی، احیای زیست بوم و محیط زیستِ به شدت آسیب دیده و ... باشد.
🔹در پایان با یادآوری نام پایه‌گذار فرهیزش، زنده یاد مهدی بهلولی و دیگر عزیزان از دست رفته، برای همه به ویژه خوانندگان و نویسندگان گاهنامه فرهیزش بهترین‌ها را آرزو می‌کنیم.
تحریریه فرهیزش
فروردین ۱۴۰۳
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
گاهنامه فرهیزش_شماره سیزده
#سخن_نخست
نوروز ۱۴۰۳
با دورد به همراهان فرهیزش
🔹خرسندیم که شماره #سیزدهم فرهیزش را در روزهای نخست سال نو تقدیم خوانندگان ارزشمند گاهنامه می‌کنیم. امیدواریم ۱۴۰۳ سالی پر از شادی، کامیابی و آرامش برای خوانندگان عزیز، ایرانیان و همه مردم جهان باشد.
🔹پیش از هر چیز خدمت همراهان بزرگوارمان عرض می‌کنیم که بخش مهمی از این شماره دربردارنده‌ی مطالبی است که قرار بود در شماره ۱۲ منتشر شود اما به خاطر نگرانی از حجم زیاد آن شماره، که ویژه "روز جهانی آموزش" بود، به اجبار و با اولویت بندی برای انتشار در این شماره گذاشته شدند. امیدواریم نویسندگان محترمی که مطالبشان به این شماره منتقل شد ما را ببخشند و همچون گذشته در انتشار شماره‌های پسین دست گیر ما در ادامه کار فرهیزش باشند.
🔹این شماره دربرگیرنده گفت‌وگویی با دکتر زهرا نیکنام/ عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در رشته‌ی برنامه ریزی درسی، برگردان‌هایی در گستره آموزش و پرورش جهان، یادداشت‌هایی در پیوند با آموزش و صلح، نویسندگی، داستان کوتاه و شعر است.
🔹سال گذشته همچون سال‌های پیش از آن آکنده بود از دشوارهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و از همه محسوس‌تر گرفتارهای اقتصادی؛ شرایطی که نخستین قربانی آن عدالت، طبقه متوسط و تهیدست و افزایش سرسام آور شکاف طبقاتی بود و هست. در این سال نهادهای اجتماعی مانند آموزش‌و‌پرورش همچنان به روند ناکارآمدی در انجام وظایف اولیه خود ادامه دادند و بسیاری از مخاطبان امروز و شهروندان فردا را از یکی از نخستین حقوق خود یعنی حق بر آموزش محروم کردند. شرایط اجتماعی، حس بد زندگی در کشور، سرخوردگی‌های گسترده و نا‌امیدی از بسامان شدن شرایط، بسیاری از جوانان توانا، مولد و ارزشمند برای ملک و ملت را تاراند و آنان را وادار به ترک خانه و خانواده و وطن کرد؛ کشور را از آنان و آنان را از آب و خاک خود محروم نمود.
🔹درباره این شرایط بسیار گفته و نوشته شده و می‌شود اما ما ایرانیان عادت داریم که روزهای زیبای سال نو را با آرزوهای خوش برای یکدیگر بیاراییم و امیدوار باشیم و بمانیم برای روزهای بهتر. از این رو آرزو می کنیم که سال ۱۴۰۳ سالی پر از گشایش‌های اقتصادی، آموزشی، اجتماعی و فرهنگی باشد. سال صلح در منطقه و جهان؛ سال نگاه ویژه به آموزش و آموزشگری؛ توجه و عمل ویژه به عدالت اجتماعی-آموزشی؛ سال بازگشت و گفت‌و‌گو با نسل‌های جوان و شنیده شدن آنان؛ سال بازیابی منابع طبیعی، احیای زیست بوم و محیط زیستِ به شدت آسیب دیده و ... باشد.
🔹در پایان با یادآوری نام پایه‌گذار فرهیزش، زنده یاد مهدی بهلولی و دیگر عزیزان از دست رفته، برای همه به ویژه خوانندگان و نویسندگان گاهنامه فرهیزش بهترین‌ها را آرزو می‌کنیم.
تحریریه فرهیزش
فروردین ۱۴۰۳
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran