💠 #سلسله_مقالات_گفتگوها
🔹#چالش_های_آموزش_و_پرورش_در_ایران
#قسمت_یکم
🔹#محمدتقی_فلاحی
🔹 پنجشنبه ۴ مهرماه ۹۸
📌 قسمتهایی از گفتگوی آزاد معلمان در برنامه نشست آزاد روزنامه نگاران مهرماه ۹۸
🔹 آقای فلاحی با اشاره به چند چالش پیش رو دیدگاههای خود را به صورت زیر مطرح نمودند :
✅ وی یکی از چالش های جدی در عرصه نظام آموزشی را چالش در #اقتصاد_آموزش_و_پرورش مطرح کرده و گفتند این چالش ناشی از عوامل زیر است :
الف) سهم آموزش وپرورش از تولید ناخالص داخلی منطقی و متعارف نیست.
در سال ۹۲ سهم آموزش و پرورش از تولید ناخالص داخلی ۲.۱ درصد بوده است و در سال های اخیر به ۵.۱ درصد رسیده است. در حالی که در کشورهای صنعتی به ۱۹ درصد هم می رسد.
ب) کسری بودجه مزمن در آموزش و پرورش
به گفته زاهدی رئیس کمیسیون آموزش مجلس در سال ۹۸ آموزش و پرورش ۱۵ هزار میلیارد تومان کسری بودجه دارد. سال هاست این کسری همواره وجود داشته است.
عددی به عنوان بودجه در هر سال تعیین می شود، درصدی از آن تأمین اعتبار شده متحقق می گردد، و بخشی دیگر به عنوان بدهی به کارکنان( عموما معلمان) به سال بعد موکول می شود. برای بودجه سال بعد میزان بودجه تحقق یافته را معیار قرار نمی دهند بلکه همان رقم کلی روی کاغذ که مصوب بوده است، مبنا قرار می گیرد. لذا اگر صد در صد بودجه سال جدید هم تأمین اعتبار شده محقق گردد( که تقریبا در هیچ سالی این چنین نمی شود)، باز هم بدهی سال قبل تامین نشده است. این بدهی ها هر سال روی هم انباشته شده و هرسال بخشی از بودجه سال قبل را می بلعند.
✅ وی در ادامه به #آموزش_و_پرورش_ایدئولوژیک پرداختند و در مورد کارکرد نظام آموزشی گفتند:
کارکرد آموزش و پرورش را از دو منظر می توان بررسی کرد:
الف) نگاه ابزاری و تکنوکراتیک
نهاد آموزش عمومی، ابزاری برای آموزش و پرورش نیروهای لازم برای بخش های مختلف کار در جامعه تلقی می شود.
ب) نگاه ایدئولوژیک
از این منظر، آموزش و پرورش در صدد پرورش «نگهبانان» نظام سیاسی موجود است. آموزش و پرورش جایگاه کشمکش بر سر نوع خاصی از آموزش و سیاست فرهنگی تلقی می شود.
این پیش فرض نظریه های بازتولید است که نهادهای اجتماعی مانند خانواده، نظام آموزشی، زبان و رسانه های گروهی، نهادهایی هستند که گرایش به نوع خاصی از رفتار و فکر کردن را در مردم به وجود می آورند. این نهادها... در پی دسترسی به یک هدف هستند و آن درونی سازی، طبیعی جلوه دادن و ابدی سازی منافع و طرز تلقی های طبقات و گروه های برخوردار از قدرت در جامعه است. نظام آموزش و پرورش در ایران هم در پی فرآیندهایی است که به نحوی خاص ذهنیت مخاطبان خود را شکل دهد.
با نگاهی به اسناد و قوانین بالادستی در آموزش و پرورش ایران می توان دریافت که تفکر سیاسی و مذهبی خاصی در این اسناد بسیار پر رنگ است و به صورتی کاملا آشکار تبلیغ و القا می شود. به عنوان مثال می توان به سند موسوم به «تحول بنیادین در آموزش و پرورش» استناد کرد که در بندهای متعدد و در کلیات خود در فصل اول، ودر فصل دوم در گزاره های ۱، ۲و ۶ در فصل پنجم هدف های کلان شماره ۱ و ۲ جهت گیری کاملا ایدئولوژیک خود را نشان می دهد همین طور در صفحه ۲۸ راهکار ۴-۱ و صفحه ۳۵ راهکار ۲-۷
نکته دیگر در مورد آموزش ایدئولوژیک این که به نظرات کارشناسی اهمیتی داده نمی شود.
✅ دبیرکل کانون تهران چالش #عدالت_آموزشی ( در ذیل عدالت اجتماعی که به محاق رفته است ) را چالش سوم مطرح نموده و تاکید کردند :
با گسترش سیاست خصوصی سازی به عنوان سیاست کلی در نظام آموزشی، عدالت آموزشی تحت تأثیر عمیق تر شدن شکاف اقتصادی و اجتماعی در جامعه، خواه ناخواه به فراموشی سپرده می شود.
کنکور و آزمون زدگی ناشی از آن و همین طور شکل گیری موسساتی پیرامون کنکور با گردش مالی فوق العاده آن و شکل گیری زنجیره ای از مدارس غیردولتی، موسسات کنکور و کتاب های به اصطلاح کمک درسی. در رأس اصلی ترین و شناخت شده ترین این موسسات از هردو جناح افرادی قرار دارند که وصل به قدرت هستند. به نحوی که وزیر پیشین آموزش و پرورش در جلسه ای رسمی اعلام داشت توان مقابله با آن ها را ندارد.
📝 ادامه دارد...
📌 #بازنشر اندیشه و یادداشت های #محمدتقی_فلاحی دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران( تهران) #معلم_زندانی
https://tttttt.me/ksmtehran1/223
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
🔹#چالش_های_آموزش_و_پرورش_در_ایران
#قسمت_یکم
🔹#محمدتقی_فلاحی
🔹 پنجشنبه ۴ مهرماه ۹۸
📌 قسمتهایی از گفتگوی آزاد معلمان در برنامه نشست آزاد روزنامه نگاران مهرماه ۹۸
🔹 آقای فلاحی با اشاره به چند چالش پیش رو دیدگاههای خود را به صورت زیر مطرح نمودند :
✅ وی یکی از چالش های جدی در عرصه نظام آموزشی را چالش در #اقتصاد_آموزش_و_پرورش مطرح کرده و گفتند این چالش ناشی از عوامل زیر است :
الف) سهم آموزش وپرورش از تولید ناخالص داخلی منطقی و متعارف نیست.
در سال ۹۲ سهم آموزش و پرورش از تولید ناخالص داخلی ۲.۱ درصد بوده است و در سال های اخیر به ۵.۱ درصد رسیده است. در حالی که در کشورهای صنعتی به ۱۹ درصد هم می رسد.
ب) کسری بودجه مزمن در آموزش و پرورش
به گفته زاهدی رئیس کمیسیون آموزش مجلس در سال ۹۸ آموزش و پرورش ۱۵ هزار میلیارد تومان کسری بودجه دارد. سال هاست این کسری همواره وجود داشته است.
عددی به عنوان بودجه در هر سال تعیین می شود، درصدی از آن تأمین اعتبار شده متحقق می گردد، و بخشی دیگر به عنوان بدهی به کارکنان( عموما معلمان) به سال بعد موکول می شود. برای بودجه سال بعد میزان بودجه تحقق یافته را معیار قرار نمی دهند بلکه همان رقم کلی روی کاغذ که مصوب بوده است، مبنا قرار می گیرد. لذا اگر صد در صد بودجه سال جدید هم تأمین اعتبار شده محقق گردد( که تقریبا در هیچ سالی این چنین نمی شود)، باز هم بدهی سال قبل تامین نشده است. این بدهی ها هر سال روی هم انباشته شده و هرسال بخشی از بودجه سال قبل را می بلعند.
✅ وی در ادامه به #آموزش_و_پرورش_ایدئولوژیک پرداختند و در مورد کارکرد نظام آموزشی گفتند:
کارکرد آموزش و پرورش را از دو منظر می توان بررسی کرد:
الف) نگاه ابزاری و تکنوکراتیک
نهاد آموزش عمومی، ابزاری برای آموزش و پرورش نیروهای لازم برای بخش های مختلف کار در جامعه تلقی می شود.
ب) نگاه ایدئولوژیک
از این منظر، آموزش و پرورش در صدد پرورش «نگهبانان» نظام سیاسی موجود است. آموزش و پرورش جایگاه کشمکش بر سر نوع خاصی از آموزش و سیاست فرهنگی تلقی می شود.
این پیش فرض نظریه های بازتولید است که نهادهای اجتماعی مانند خانواده، نظام آموزشی، زبان و رسانه های گروهی، نهادهایی هستند که گرایش به نوع خاصی از رفتار و فکر کردن را در مردم به وجود می آورند. این نهادها... در پی دسترسی به یک هدف هستند و آن درونی سازی، طبیعی جلوه دادن و ابدی سازی منافع و طرز تلقی های طبقات و گروه های برخوردار از قدرت در جامعه است. نظام آموزش و پرورش در ایران هم در پی فرآیندهایی است که به نحوی خاص ذهنیت مخاطبان خود را شکل دهد.
با نگاهی به اسناد و قوانین بالادستی در آموزش و پرورش ایران می توان دریافت که تفکر سیاسی و مذهبی خاصی در این اسناد بسیار پر رنگ است و به صورتی کاملا آشکار تبلیغ و القا می شود. به عنوان مثال می توان به سند موسوم به «تحول بنیادین در آموزش و پرورش» استناد کرد که در بندهای متعدد و در کلیات خود در فصل اول، ودر فصل دوم در گزاره های ۱، ۲و ۶ در فصل پنجم هدف های کلان شماره ۱ و ۲ جهت گیری کاملا ایدئولوژیک خود را نشان می دهد همین طور در صفحه ۲۸ راهکار ۴-۱ و صفحه ۳۵ راهکار ۲-۷
نکته دیگر در مورد آموزش ایدئولوژیک این که به نظرات کارشناسی اهمیتی داده نمی شود.
✅ دبیرکل کانون تهران چالش #عدالت_آموزشی ( در ذیل عدالت اجتماعی که به محاق رفته است ) را چالش سوم مطرح نموده و تاکید کردند :
با گسترش سیاست خصوصی سازی به عنوان سیاست کلی در نظام آموزشی، عدالت آموزشی تحت تأثیر عمیق تر شدن شکاف اقتصادی و اجتماعی در جامعه، خواه ناخواه به فراموشی سپرده می شود.
کنکور و آزمون زدگی ناشی از آن و همین طور شکل گیری موسساتی پیرامون کنکور با گردش مالی فوق العاده آن و شکل گیری زنجیره ای از مدارس غیردولتی، موسسات کنکور و کتاب های به اصطلاح کمک درسی. در رأس اصلی ترین و شناخت شده ترین این موسسات از هردو جناح افرادی قرار دارند که وصل به قدرت هستند. به نحوی که وزیر پیشین آموزش و پرورش در جلسه ای رسمی اعلام داشت توان مقابله با آن ها را ندارد.
📝 ادامه دارد...
📌 #بازنشر اندیشه و یادداشت های #محمدتقی_فلاحی دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران( تهران) #معلم_زندانی
https://tttttt.me/ksmtehran1/223
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Telegram
..
💠 #نگاه_کارشناس
🔺آموزش‌و‌پرورش ایدئولوژیک به چه معناست؟
✍ مهران صولتی
نظام آموزش و پرورش ایران در دوران پس از انقلاب از چهار نارسایی رنج می برد: ایدئولوژی زدگی، سیاست زدگی، مشارکت گریزی و کنکور زدگی.اما در دولت جدید به نظر می رسد که در عین تداوم نقایص گذشته، ما با غلبه افزون تر نگاه ایدئولوژیک به اهداف، کارکردها و ماموریت های آموزش و پرورش موجود روبرو شده‌ایم.
برای ایدئولوژی تعریف های گوناگونی ارائه شده است ولی شاید بتوان آن را به اختصار سازه ای انتزاعی دانست که از طریق خط مشی سازی، مرز گذاری و غیریت سازی موجب بسیج هواداران در مقابل رقیبان و دشمنان می شود. در بیانی دیگر خوانش ایدئولوژیک از پدیده های اجتماعی می کوشد تا عینیت ها را در چارچوب تنگ ذهنیت ها جای داده و واقعیت ها را تغییر دهد.
خوانش ایدئولوژیک از آموزش و پرورش ایران بیش از همه بر یک الگوی پیشینی و ثابت از تعلیم و تربیت مبتنی است که بی اعتنا به تحولات عمیق در عرصه واقعیت های اجتماعی می کوشد تا ایده آل های خود را در نظام آموزشی محقق نماید. در همین راستا شاید بتوان برخی از مصادیق ایدئولوژی زدگی در آموزش و پرورش را به شرح زیر فهرست کرد:
تربیت در یک محیط ایزوله قابل تحقق است: این که دانشگاه فرهنگیان فی نفسه با سایر دانشگاه ها متفاوت است و می توان با تصفیه آن از دانشجویان پرسش گر و اساتید دگراندیش نسلی از معلمان متعهد و ارزشی را تربیت کرد از جمله آثار همین نگاه ایدئولوژیک به عرصه آموزش و پرورش است. آخر چگونه می توان انتظار داشت که در روزگار دسترسی به ماهواره ها و شبکه های اجتماعی بتوان دانشجو معلمان را در انزوا نگهداشت؟! رویکردی که فقط می تواند تظاهر و دورویی را تشویق کند.
معلم ستون اصلی آموزش و پرورش است: در گذشته و به دلیل انحصاری بودن منابع دانش و ایفای نقش مخاطب منفعل از سوی دانش آموزان، معلمان می توانستند نقش بسیار موثری در مدارس داشته باشند، ولی امروزه با تعدد منابع معرفت، تبدیل دانش آموزان به مخاطبان فعال، برنامه درسی پنهان، و دور ماندن محتوای کتاب های درسی از واقعیت های جامعه، نقش آفرینی معلمان دچار افول شده است. به نظر می رسد نگاه ایدئولوژیک به آموزش و پرورش همچنان با این تغییرات بیگانه است.
اراده ها به راحتی می توانند واقعیت ها را تغییر دهند: خوانش ایدئولوژیک از آن جا که در آسمان ایده ها سیر می کند نقش اراده ها در تغییر واقعیت ها را گزافه و فراتر از امکان تلقی می کند. اما درست این است که بگوییم؛ روایت های ارائه شده تنها در صورت همخوانی با واقعیت های امروز ایران می توانند برای مخاطب از جمله دانش آموزان پذیرفتنی باشند. این در حالی است که در سطوح بالاتر؛ "روایت زدگی" و "شعارزدگی" در سیاست گذاری های کشور، ناکارآمدی و به تبع آن نارضایتی های فراوان ایجاد کرده است.
🔹 نکته پایانی: آموزش و پرورش مطلوب از آن رو که باید حاوی فرآیند دیالکتیکی میان معلم و متعلم، و سیکلی بهبود یابنده از تاثیرات متقابل عرصه های سیاست، اقتصاد، فرهنگ و خانواده باشد نمی تواند با انزوا، انحصار و اقتدار بر سر مهر باشد. نگاه ایدئولوژیک به حوزه تعلیم و تربیت به دلیل وفاداری به یک الگوی پیشینی و آزمون نشده در کارزار تحولات پرشتاب ایران امروز بیش از فایده بخشی، زیان بار بوده است.
منبع: کانال تلگرامی نویسنده.
#آموزش_و_پرورش_ایدئولوژیک
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
🔺آموزش‌و‌پرورش ایدئولوژیک به چه معناست؟
✍ مهران صولتی
نظام آموزش و پرورش ایران در دوران پس از انقلاب از چهار نارسایی رنج می برد: ایدئولوژی زدگی، سیاست زدگی، مشارکت گریزی و کنکور زدگی.اما در دولت جدید به نظر می رسد که در عین تداوم نقایص گذشته، ما با غلبه افزون تر نگاه ایدئولوژیک به اهداف، کارکردها و ماموریت های آموزش و پرورش موجود روبرو شده‌ایم.
برای ایدئولوژی تعریف های گوناگونی ارائه شده است ولی شاید بتوان آن را به اختصار سازه ای انتزاعی دانست که از طریق خط مشی سازی، مرز گذاری و غیریت سازی موجب بسیج هواداران در مقابل رقیبان و دشمنان می شود. در بیانی دیگر خوانش ایدئولوژیک از پدیده های اجتماعی می کوشد تا عینیت ها را در چارچوب تنگ ذهنیت ها جای داده و واقعیت ها را تغییر دهد.
خوانش ایدئولوژیک از آموزش و پرورش ایران بیش از همه بر یک الگوی پیشینی و ثابت از تعلیم و تربیت مبتنی است که بی اعتنا به تحولات عمیق در عرصه واقعیت های اجتماعی می کوشد تا ایده آل های خود را در نظام آموزشی محقق نماید. در همین راستا شاید بتوان برخی از مصادیق ایدئولوژی زدگی در آموزش و پرورش را به شرح زیر فهرست کرد:
تربیت در یک محیط ایزوله قابل تحقق است: این که دانشگاه فرهنگیان فی نفسه با سایر دانشگاه ها متفاوت است و می توان با تصفیه آن از دانشجویان پرسش گر و اساتید دگراندیش نسلی از معلمان متعهد و ارزشی را تربیت کرد از جمله آثار همین نگاه ایدئولوژیک به عرصه آموزش و پرورش است. آخر چگونه می توان انتظار داشت که در روزگار دسترسی به ماهواره ها و شبکه های اجتماعی بتوان دانشجو معلمان را در انزوا نگهداشت؟! رویکردی که فقط می تواند تظاهر و دورویی را تشویق کند.
معلم ستون اصلی آموزش و پرورش است: در گذشته و به دلیل انحصاری بودن منابع دانش و ایفای نقش مخاطب منفعل از سوی دانش آموزان، معلمان می توانستند نقش بسیار موثری در مدارس داشته باشند، ولی امروزه با تعدد منابع معرفت، تبدیل دانش آموزان به مخاطبان فعال، برنامه درسی پنهان، و دور ماندن محتوای کتاب های درسی از واقعیت های جامعه، نقش آفرینی معلمان دچار افول شده است. به نظر می رسد نگاه ایدئولوژیک به آموزش و پرورش همچنان با این تغییرات بیگانه است.
اراده ها به راحتی می توانند واقعیت ها را تغییر دهند: خوانش ایدئولوژیک از آن جا که در آسمان ایده ها سیر می کند نقش اراده ها در تغییر واقعیت ها را گزافه و فراتر از امکان تلقی می کند. اما درست این است که بگوییم؛ روایت های ارائه شده تنها در صورت همخوانی با واقعیت های امروز ایران می توانند برای مخاطب از جمله دانش آموزان پذیرفتنی باشند. این در حالی است که در سطوح بالاتر؛ "روایت زدگی" و "شعارزدگی" در سیاست گذاری های کشور، ناکارآمدی و به تبع آن نارضایتی های فراوان ایجاد کرده است.
🔹 نکته پایانی: آموزش و پرورش مطلوب از آن رو که باید حاوی فرآیند دیالکتیکی میان معلم و متعلم، و سیکلی بهبود یابنده از تاثیرات متقابل عرصه های سیاست، اقتصاد، فرهنگ و خانواده باشد نمی تواند با انزوا، انحصار و اقتدار بر سر مهر باشد. نگاه ایدئولوژیک به حوزه تعلیم و تربیت به دلیل وفاداری به یک الگوی پیشینی و آزمون نشده در کارزار تحولات پرشتاب ایران امروز بیش از فایده بخشی، زیان بار بوده است.
منبع: کانال تلگرامی نویسنده.
#آموزش_و_پرورش_ایدئولوژیک
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran