#دلنوشته
#دلتنگی

❄️آقای غریب

✍️به قلم آفاق مصطفوی 

⚪️ای که خوبان، تو را امام آرزوشدۀ ناشناخته نامیدند.
یا احمد‌ الحسن ...
آقایِ مهربانِ تنهامانده ... 
آقایِ غریبِ این دیارِ بی‌وفا ... 

سال‌هاست که آمده‌ای، 
ولی هنوز غریبی ... 
غریب‌تر از آهی که در سکوتِ شب گم شود، 
غریب‌تر از ندایی که در هیاهوی دنیا ناشنیده ماند ... 

･ﾟ: *
💕 دل‌تنگم آقا ... 
برای چشمانی که تو را ببینند و بشناسند، 
برای دلی که برای آمدنت بتپد، 
برای روزی که همگان بدانند
"راه نجات، فقط مهدی‌ست!"

･ﾟ: *
دل‌تنگم آقا...
دل‌تنگ‌تر از آن سکوتِ سنگینی که پس از هر "التماس دعا" روی سینه‌ام می‌نشیند.
دلتنگ‌تر از آن انتظاری که هر صبح، با طلوع آفتاب، دوباره از نو شروع می‌شود‌ ...

･ﾟ: *
⚡️آری، افسوس!
مردم هنوز در خواب غفلت‌اند ... 
با این‌همه نشانه، 
با این‌همه نشانه‌های ملکوتی، 
هنوز تو را نمی‌بینند، 
هنوز ندای «هل من ناصر» تو را نمی‌شنوند، 
هنوز نمی‌دانند این شب سیاه، سحرگاهی دارد به نام "مهدی (ع)"... 

･ﾟ: *

آقاجان ...
سوز غربت تو، دل را می‌سوزاند ... 
چگونه بگویم که دنیا در تاریکی فرورفته، 
و کسی ندای نجات‌بخش تو را نمی‌شنود؟ 
دل‌ها سنگ شده، چشم‌ها نابینا ... 

･ﾟ: *

🔆اما من ... 
من هنوز همان منتظرم،
همان که با اولین ستارۀ شب، چشمانش را به افق می‌دوزد ...
همان که هر یا مهدی‌اش، یک ناله‌ است از اعماق وجود ...
همان که با شنیدن نامِ احمد، بی‌اختیار دست‌هایش به دعا بلند می‌شود ...
"آقا بیا ... که دنیا بی‌تو، در تباهی می‌سوزد!" 
آقا جان بیا ... جهان به تو نیاز دارد .. 



   🚀@Zaman_Zohour