#دلنوشته
#دادخواهی

❄️دادخواهان خاموش؛ صدایی از بند ایمان

✍️به قلم نوردخت مهدوی

ما را به کدام گناه گرفتید؟
جرم ما ایمان است؛
ایمان به وعده‌ای غیبی، دعوتی آسمانی، و نوری که از اعماق تاریخ می‌تابد.
ما انصار امام مهدی علیه‌السلام هستیم.
ما باور کردیم، ایمان آوردیم، و با قامتی افراشته، پای پیمان‌مان ایستادیم؛ نه از تهمت هراسی داشتیم، نه از زندان، نه از غربت. در هر سکوت، شعله‌ای از نور افروختیم و در هر بند، پرچم حق را بالا نگه داشتیم.

🗣سال ۲۰۰۸، در عراق، در سرزمینی که هنوز بوی خون مظلوم حسین می‌دهد،
برادرانمان را کشتند؛ تنها به جرم عشق به حق.
۲۸ نفر از یارانمان به خاک افتادند و بسیاری دیگر سال‌هاست که در زندان‌های عراق، بی‌محاکمه و بی‌گناه، اسیرند.
سه تن را اعدام کردند…

هفده سال است که در بندند؛ اما نه زنجیر توانسته ایمانشان را خاموش کند، نه تهدید، زبانشان را به برائت وادارد.
بر سر پیمان مانده‌اند… ایستاده، با دلی که هنوز برای مهدی علیه‌السلام می‌تپد.
(در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده‌اند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند و بعضی دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند). (سورۀ احزاب، آیۀ 23)

و امروز… این رنج، این ظلم، تنها به گذشته محدود نمی‌شود.

ریحانه و رسول دارات، خواهر و برادر مؤمنی از تربت حیدریه،
مهدی مسافر از قم،
و ...
که نه سلاح داشتند، نه نفرت،
تنها ایمانشان را داشتند، و صدایشان را.
آنها نیز، اکنون در بندند؛ برای همان باور، همان دعوت، همان نوری که ما را به راه کشانده است.
باز هم دستگیری، باز هم بند برای ایمان…
باز هم شب‌های بی‌پایان برای مادرانی که چشم‌ انتظارند.

‼️کجای ایمان، جرم است؟
کجای انتظار، اتهام است؟
کجای امید، مستحق بند و زنجیر است؟
ما دشمن شما نیستیم؛ ما فقط دل‌هایی داریم که برای امام مهدی علیه‌السلام و فرزندش سید احمد الحسن می‌تپد، و حنجره‌هایی که جز نامشان چیزی نمی‌شناسند.
ما فقط کلام داریم، دعای شبانه داریم، اشک برای امام منتظِر داریم.
ما خواستیم مردم بدانند که غریبِ آخرالزمان تنها نیست.

ای عُقلا....
ای مردم ایران…
ای اهل درد…
ای آنان‌ که حسین را هنوز زنده می‌دانید،
بشنوید صدای خاموش ما را.
اگر نمی‌خواهید بپذیرید، دست‌کم ما را نکوبید.
اگر با ما هم‌عقیده نیستید، ما را در بند نکنید.
اگر صدایمان را نمی‌پسندید، لااقل خاموشش نکنید.
اگر راهمان را نمی‌روید، ما را از راهمان نرانید.
اگر باورمان را باور ندارید، آن را با زنجیر و زندان پاسخ نگویید.
ما فرزندان انتظاریم؛ نه تهدید، نه فتنه، نه دشمن.
ما صدای گریه‌های شبانه‌ایم که در دل سلول‌های تاریک گم می‌شود.
ما زنان و مردانی هستیم که با ایمان زندگی می‌کنیم، نه با نفرت.

✅این یک دادخواهی است…
برای حقِ شنیده شدن،
برای آزادی ایمان،
برای پایان دادن به رنجی که فقط «باور» دلیلش بوده است.
ما را دریابید.
ما را نشنیدن، تاریخ را تکرار خواهد کرد!


🚀@Zaman_Zohour