ادامه از قبل ⬇️

اما آنچه علی محمدی هوشیار از «انجیل یوحنا، باب 5» آورده است؛ متن کامل‌تری را از قبل و بعد آنچه وی گذاشته است ذکر می‌کنیم:

💢«اگر تنها من دربارۀ خود شهادت دهم،‏ شهادتی كه می‌دهم معتبر نيست.‏ كسی ديگر هست كه دربارۀ من شهادت می‌دهد و می‌دانم كه شهادت او دربارۀ من معتبر است.‏ شما افرادی نزد يحيی فرستاديد و او بر حقيقت شهادت داده است.‏ اما من به شهادت انسان نيازی ندارم؛ بلكه اين‌ها را می‌گويم كه شما نجات يابيد.‏ آن مرد،‏ چراغی افروخته و درخشان بود و شما می‌خواستيد مدتی كوتاه در نور او شادی كنيد.‏ اما شهادتی كه من دارم،‏ بزرگ‌تر از شهادتی است كه يحيی داد؛‏ زيرا كارهايی كه پدر به من محوّل كرده است تا به انجام رسانم ـ‌يعنی همين كارهايی كه می‌كنم‌ـ‏ شهادت می‌دهد كه پدر مرا فرستاده است.‏ پدری كه مرا فرستاد،‏ خود بر من شهادت داده است.‏ شما هرگز نه صدای او را شنيده‌ايد و نه ظاهر او را ديده‌ايد.‏ كلام او نيز در شما نمی‌ماند؛‏ زيرا به كسی كه او فرستاد،‏ ايمان نمی‌آوريد.‏ ‏شما نوشته‌های مقدس را كندوكاو می‌كنيد؛‏ زيرا گمان می‌بريد كه از طريق آن‌ها زندگی جاودان خواهيد داشت.‏ حال آنکه همين نوشته‌ها خود بر من شهادت می‌دهد.‏ با اين حال نمی‌خواهيد نزد من بياييد تا حيات يابيد.‏ من از انسان‌ها جلال نمی‌پذيرم،‏ اما به‌خوبی می‌دانم كه شما محبت خدا را در دل خود نداريد.‏ من به نام پدر خود آمده‌ام،‏ اما شما مرا نمی‌پذيريد؛‏ ليكن اگر كسی به نام خود می‌آمد،‏ او را می‌پذيرفتيد.‏ چطور می‌توانيد ايمان بياوريد،‏ در حالی كه از يكديگر جلال می‌پذيريد،‏ اما در پی جلالی كه از خدای يكتاست،‏ نيستيد؟‏ گمان مبريد كه من شما را نزد پدر متهم خواهم كرد.‏ آن‌که شما را متهم می‌كند موسی است،‏ همان كه شما به او اميد بسته‌ايد.‏ در واقع،‏ اگر به موسی ايمان داشتيد،‏ به من نيز ايمان می‌آورديد؛‏ زيرا او دربارۀ من نوشته است.‏ اما اگر به نوشته‌های او ايمان نداريد،‏ چگونه به آنچه من می‌گويم، ايمان خواهيد آورد؟‏»‏ (انجیل یوحنا، باب 5، آیات 31 تا 47)

مشاهده می‌کنید که:
اولاً، آقای هوشیار عبارتی #خودساخته را به ابتدای متن اضافه کرد تا شاید به هدفِ باطلش نزدیک‌تر شود؛ او این عبارت را اضافه کرد در حالی که چنین عبارتی در متن نیست: «یوحنا آورده است: و عیسی نیز همواره معجزاتش را نشانی از حقانیتش می‌دانست و می‌گفت.»

📌جالب این است که این افراد، سید احمدالحسن را متهم به تقطیع روایات می‌کنند، در حالی که نه‌تنها خودشان برای اثبات افکار ناصوابشان تقطیع می‌کنند ـ‌همان‌طور که در ادامه مشخص می‌شود‌ـ بلکه بر متن کتاب مقدس نیز می‌افزایند تا شاید تأثیرش بر مخاطبِ غافل بیشتر شود
ثانیاً، از همه مهم‌تر و جالب‌تر این است که عیسی‌ع در حال بیان راه اثبات ادعای خویش است و در این بین آنچه بر آن تأکید دارد نصّ و معرفی‌نامه از سمت خداوند است که قبلاً گفتیم این همان قانون اول معرفت حجت است، و این نصّ هم به‌صورت مستقیم و هم به‌صورت غیرمستقیم وجود دارد. در اینجا نیز عیسی‌ع به هر دو نوع از نصّ خویش استناد می‌کند:

💢«پدری كه مرا فرستاد،‏ خود بر من شهادت داده است.‏ شما هرگز نه صدای او را شنيده‌ايد و نه ظاهر او را ديده‌ايد... شما نوشته‌های مقدس را كندوكاو می‌كنيد؛‏ زيرا گمان می‌بريد كه از طريق آن‌ها زندگی جاودان خواهيد داشت. حال آنکه همين نوشته‌ها خود بر من شهادت می‌دهد... در واقع،‏ اگر به موسی ايمان داشتيد،‏ به من نيز ايمان می‌آورديد؛‏ زيرا او دربارۀ من نوشته است.‏ اما اگر به نوشته‌های او ايمان نداريد،‏ چگونه به آنچه من می‌گويم،‏ ايمان خواهيد آورد؟‏»‏

لذا به‌خوبی روشن است که امثال علی محمدی هوشیار برای شناخت #یمانی و مهدی موعود، به‌دنبال این نمی‌گردند که ببینند خداوند چه راهی را برای معرفی خلفایش ذکر کرده است؛ بلکه آنچه را که خود به تبعیت از اجدادشان می‌پسندند قانون قرار داده و به‌دنبال مؤیداتی بر اندیشۀ خود هستند، ولو آنکه آن کلمات را کم‌وزیاد کنند؛ و چه بسیار فرق است بین کسی که اندیشه و فهم خود را مقدمۀ فهم اوامر الهی می‌کند، و کسی که در شناخت فرامین الهی تابع اوست و اندیشۀ غلط خویش را مقدمۀ سقوطش نمی‌کند.

↩️ مطالعه قسمت قبلی سلسله

🔗قسمت پنجم

🆔 @zaman_zohour