#خواهرم_را_آزاد_کنید
#احمدالحسن_را_بشناس
#ظلم_بس_است

✔️گریۀ شب، لبیکِ صبح: صدای مظلومیت، ندای یمانی

✍️به قلم نوردخت مهدوی

چه روزگاری‌ست ...
زمانه‌ای که ایمان جرم است و انتظار، اتهام.
روزگاری که دستگیری، سهم کسانی‌ست که دلشان برای فرزند فاطمه (س) می‌تپد ...

🔺در کاشمر،
خواهران و برادرانی مؤمن، بی‌ادعا، لبیک‌گویِ دعوت یمانی، ۱۳ نفر
بازداشت شدند؛
در سکوتی دردناک، بی‌هیچ پاسخ، بی‌هیچ عدالتی.
در جمع اسیران، مردی هست تکیده از بیماری؛ اما این دل، هنوز در میدانِ وفاداری می‌تپد.
قلبی که برای مهدی می‌تپید، اکنون در دل زندان، زیر بار ستم، ایستاده می‌تپد و از پا نخواهد افتاد.
و آن‌سو، در تربت حیدریه ...
ریحانه و رسول دارات.
خواهر و برادری که تنها "جرمشان" ایمان بود؛
دوست‌ داشتن یمانی، و برافروختن مشعل بیداری در دل‌های خاموش ...

⚡️ریحانه را بردند...
اما بی‌صدا و بی‌خبر نبود؛
در شب میلاد بانویی که خودش پناه دختران شیعه است،
در شب میلاد حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها،
در برابر چشمان همه ...
ریحانه را بردند.

نه برای جرمی، نه برای خلافی،
تنها به جرم عشق به ولیّ خدا،
تنها برای این‌که دلش را به دعوت پسر مهدی (ع) سپرده بود.

و حالا، پدری خیره به درِ خانه، هر صدا را "ریحانه" می‌شنود
و مادری، هر شب بالینش را خیس اشک می‌کند.

📌همسرش …
دل‌دل می‌زند میان امید و اضطراب.
کجاست ریحانه‌اش؟
در کدام سلول، در کدام تاریکی، با کدام زخم‌ها تنهاست؟

اما زندانبان ...
خاموش‌تر از شب، بی‌غیرت‌تر از دشمن.
نه پاسخ می‌دهند، نه درد می‌فهمند، نه حتی شرم می‌کنند از نگاه پدر و مادری چشم‌انتظار ...

❔و ما می‌پرسیم:
کِی دوست‌داشتن امامِ منتظِر جرم شد؟
کِی کمک به فرزندش گناه شد؟
کِی غیرتِ ایمانی، خطرناک‌ترین سلاح شد برای آنانی که از ظهورش می‌ترسند؟

ما انصاریم …
دل‌خسته، اما پا پس نکشیده،
اشک‌بار، اما امیدوار.
و قسم خورده‌ایم:
تا آن روز که فریاد یمانی، سکوت زمین را بشکند،
تا لحظه‌ای که پرچم عدالت، بر دوش فرزند موعود برافراشته شود،
دست از بیعت برنداریم،
و پشت مولایمان را خالی نکنیم.
ریحانه خواهر ماست،
رسول برادر ما
و آن خواهران و برادران مظلوم کاشمر، فانوس‌های شب تار ما هستند.
ما نیز همان راه را می‌رویم؛ راه حبیب، راه میثم، راه عمار …

◀️راه تمام آنانی که در کنار انبیا و اوصیا، لبیک گفتند و تا آخر ایستادند.
ما از این عقیده دست نمی‌کشیم،
نه با تهدید، نه با زندان، نه با تهمت.
دل‌های ما به عهد بسته،
و پاهای ما، اگرچه زخمی، هنوز استوار بر خاک بیعت است.

✨ما مانده‌ایم برای مهدی،
برای یمانی،
برای آن روز که صبح ظهور، پرده از چهرﮤ شب بردارد …



🚀@Zaman_Zohour

🔵 #وارثین_ملکوت
❤️#سید_احمد_الحسن_ع


🌐 آیه داخل کلیپ و ترجمه:

(وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ) [سورۀ قصص، آیۀ ۵] (و می‌خواهیم بر مستضعفان در زمين منت بگذاریم و آنان را پيشوايان و وارثان قرار‌ دهيم).


✍️ پیام سید احمدالحسن (ع) در ایکس
📆 4مه 2025 م

💬  لینک پیام

❤️@Varesin13

#رؤیای_صادقه
#مقاله

❄️پاسخ به یک شبهۀ پُرتکرار

🤔چگونه آل‌محمد (ع) را در رؤیا بشناسیم؟

✍️به قلم حمید علوی 

🟢چگونه آل‌محمد (ع) را در رؤیا بشناسیم و بدانیم که صورت خود آنان را دیده‌ایم، درحالی‌که هرگز چهرﮤ آنان را در بیداری مشاهده نکرده‌ایم؟

🟢مسئلۀ «شناختن مستلزم آن است که قبلاً آنان را دیده باشیم»، که از قوانین عالم جسمانی است، آیا در عالم رؤیا نیز صادق است؟

🟢رؤیای ما چگونه شکل می‌گیرد؟


🔗مطالعه مقاله در نشریه شماره 203



🚀@Zaman_Zohour

#نشریه_زمان_ظهور
#نشریه_شماره_203
#رؤیا

✔️پاسخ به یک شبهۀ پُرتکرار

✔️چگونه آل‌محمد (ع) را در رؤیا بشناسیم؟

به قلم حمید علوی

💢متن شبهه: چگونه آل‌محمد (ع) را در رؤیا بشناسیم و بدانیم که صورت خود آنان را دیده‌ایم، درحالی‌که هرگز چهرﮤ آنان را در بیداری مشاهده نکرده‌ایم؟

💢پاسخ مختصر:

⚫️۱. مسئلۀ «شناختن حجج الهی در رؤیا، مستلزم آن است که قبلاً آنان را دیده باشیم»، از قوانین عالم جسمانی است و لازم نیست در عالم رؤیا صادق باشد.

⚫️۲. در طول تاریخ، افراد بسیاری حجج الهی را در رؤیا شناخته‌اند، بدون این‌که صورت مادی‌شان را دیده باشند.

⚫️۳. براساس احادیث متعدد از آل‌محمد (ع)، شناخت حجج الهی در رؤیا، مشروط به دیدن آنان در بیداری نیست.

⚫️۴. آل‌محمد (ع) در رؤیا با صورت‌های مختلفی ظاهر می‌شوند و همین که در رؤیا اطمینان کنیم و درک کنیم که آل‌محمد (ع) را دیده‌ایم، به معنای مشاهدﮤ خودِ ایشان است.

💢پاسخ تفصیلی:

1. عالم رؤیا، جهانی متفاوت از دنیای مادی ماست و مشاهدات ما در آن، از جنس مشاهدات بصری که با چشم سر انجام می‌شود، نیست. این مسئله برای همگان کاملاً روشن و تجربه‌شده است که در رؤیا اتفاقاتی رخ می‌دهد که برخی از آنها با واقعیت‌های این جهان جسمانی مغایرت دارد؛ مانند پرواز کردن، صحبت به زبان‌های دیگر، نفس کشیدن در آب، تبدیل ‌شدن یک موجود به موجودی دیگر و مواردی از این قبیل.
بنابراین کسی که ادعا می‌کند تمام قوانینی که در عالم جسمانی وجود دارد، بر عالم رؤیا نیز حمل می‌شود، باید دلیل محکمی برای این ادعا ارائه‌ دهد، مانند خود ادعایِ شبهه‌کننده، که معتقد هست لازمۀ شناخت فردی در عالم رؤیا، شناخت او و چهره‌اش در عالم جسمانی است، درحالی‌که دلیلی بر این ادعا وجود ندارد.

2. احتیاجی نیست برای شناخت آل‌محمد (ع) در رؤیا، آنان را در بیداری دیده باشیم؛ به چند دلیل:

🔺1. افراد بسیاری در این زمان و در طول تاریخ، خلفای الهی را در رؤیا دیده‌اند و آنان را شناخته‌اند، بدون آن‌که آنها را در بیداری دیده باشند؛ مانند جندب‌بن جنادﮤ یهودی، که با دیدن رؤیای حضرت موسی (ع)، به دست رسول‌الله (ص) مسلمان شد. [1] مرد خراسانی كه در زمان امام رضا (ع)، رسول خدا (ص) را در رؤیا می‌بیند که از غربت فرزندش علی‌بن موسی سخن می‌گوید. [2] مادر امام مهدی (ع)، حضرت نرجس (س) که در رؤیا آل‌محمد (ع) و حضرت عیسی (ع) را مشاهده می‌کند و با رؤیا مسلمان و شیعۀ آل‌محمد می‌شود. [3]

در زمان ما نیز افراد بسیاری از علما و دیگر مردم وجود دارند که اهل‌بیت (ع) را در رؤیا دیده‌اند و آنان را شناخته‌اند، بدون آن‌که آنها را در بیداری دیده باشند؛ و گمان نمی‌رود کسی کثرت این نوع از رؤیاها را انکار کند و آنها را دروغ بشمارد.

🔺2. امام صادق (ع) در زمان خود به اصحابشان آموزش می‌دادند که برای دیدن رسول خدا (ص) در رؤیا چه اعمالی را پیش از خواب انجام دهند؛ این یعنی می‌شود رسول خدا (ص) را در خواب ببینیم و ایشان را بشناسیم، بدون این‌که چهرﮤ آن حضرت را در بیداری دیده باشیم. [4]
اگر واقعاً لازمۀ شناخت رسول خدا (ص) در رؤیا، دیدن ایشان در بیداری باشد، هیچ‌کدام از اصحاب امام صادق (ع)، رسول خدا (ص) را در بیداری ندیده بودند تا بتوانند ایشان را در رؤیا بشناسند؛ در این صورت، اعمالی که امام صادق (ع) به آنان آموزش می‌دهد عبث و بیهوده خواهد بود.

🔺3. رسول خدا (ص) می‌فرماید: «کسی که مرا در خواب ببیند به یقین خود مرا دیده است، پس همانا شیطان بر صورت من و صورت هیچ‌یک از اوصیای من تا روز قیامت در خواب ظاهر نمی‌شود.» [5]

رسول خدا (ص) در اینجا کلامی را بیان می‌کنند تا پیروانشان اطمینان داشته باشند که اگر پیامبر یا اوصیای او را در رؤیا دیدند، حتماً خودِ ایشان را دیده‌اند، نه فرد دیگری را. حال اگر ادعا شود لازمۀ دیدن و شناخت رسول خدا (ص) در خواب، مشاهدﮤ چهرﮤ ایشان در عالم جسمانی است، این جملۀ رسول خدا (ص) عبث و بیهوده شمرده می‌شود که فرمودند: «شیطان تا قیامت بر صورت من ظاهر نمی‌شود.» چراکه تنها چند دهه بعد از شهادت رسول خدا‌ (ص)، دیگر هیچ‌کس ایشان را در بیداری ندیده بود که بتواند اطمینان کند آن فردی که در رؤیا مشاهده کرده است، پیامبر بوده است. در نتیجه، براساس این سخن پیامبر درمی‌یابیم که شناخت ایشان در رؤیا، نیازی به دیدن ایشان در بیداری ندارد.

🔺4. اگر لازمۀ شناخت ارواح صالحه در رؤیا، مانند ارواح پیامبران و ملائکه، مشاهدﮤ آنان در عالم جسمانی باشد، باید پرسید بسیاری از پیامبران الهی که برای اولین‌ بار به‌وسیلۀ وحی جبرئیل یا دیگر ملائکۀ وحی از رسالت خود آگاه شده‌اند، از کجا دانسته‌اند که سخن ملک وحی را در رؤیا یا بیداری می‌شنوند؟ درحالی‌که آنان را پیش‌تر در عالم جسمانی ندیده بودند؟ [6]

📖صفحه ۱
👇ادامه مقاله

👏@Zaman_Zohour

👈5. پیامبر خدا (ص) می‌فرماید: «من رآني في المنام فقد رآني، فإني أرى في كل صورة» «هرکس مرا در خواب ببیند به یقین خود مرا دیده است، پس همانا من در رؤیا به هر صورتی دیده می‌شوم.» [7]
پُرواضح است که رسول خدا (ص) یک صورت جسمانی بیشتر ندارد، و در اینجا بیان می‌کنند که من در رؤیا بر بیش از یک صورت ظاهر می‌شوم و نیز هرکس مرا ببیند خودِ مرا دیده است. بنابراین، لازمۀ شناخت رسول خدا (ص) یا اوصیای ایشان در رؤیا، شناخت ایشان در بیداری نیست، چراکه آنان همیشه بر صورت عالم جسمانی خود در رؤیا ظاهر نمی‌شوند.

✅سوم. چرا برای شناخت آل‌محمد (ع) در رؤیا، نیازی به دیدن آنان در بیداری نیست؟

برای پاسخ به این سؤال، به سه نکته اشاره می‌کنیم و در انتها بر مبنای این سه نکته نتیجه‌گیری خواهیم کرد.
نکتۀ اول: رؤیای ما چگونه شکل می‌گیرد؟
رؤیا، همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، حاوی تصاویری از اشیاء، افراد، مکان‌ها و ... است، بدون آن‌که ماده‌ای در آنجا وجود داشته باشد. انسان این تصاویر را بدون استفاده از چشم سر، درک می‌کند و می‌بیند. بنابراین، باید دوباره تأکید کنیم که رؤیایی که ما می‌بینیم، اصلاً با چشم سر دیده نمی‌شود و جسم مادی هیچ شیئی را مشاهده نمی‌کنیم، بلکه صرفاً تصاویری را ادراک کرده و به حضور آن شیء خاص اطمینان پیدا می‌کنیم؛ مثلاً احساس می‌کنیم آبی را لمس کرده‌ایم، جنگلی را دیده‌ایم یا کوهی را مشاهده کرده‌ایم و ... .
نکتۀ دوم: طبق روایتی که در سطور بالاتر آورده شد، شیطان نمی‌تواند بر صورت رسول خدا (ص) و هیچ‌یک از اوصیای ایشان ظاهر شود.
نکتۀ سوم: آل‌محمد (ع) در رؤیا با صورت‌های مختلفی دیده می‌شوند که تنها یکی از آنها، صورت مادی‌شان در عالم جسمانی است، [7] این بدان معناست که شیطان توانایی تمثل بر هیچ‌یک از صورت‌های آنان را در رؤیا ندارد.

💢نتیجه‌گیری:

براساس این سه نکته، روشن می‌شود که امکان ندارد در رؤیا صورت‌هایی را ببینیم و در خودِ رؤیا اطمینان حاصل کنیم و درک کنیم که آنان آل‌محمد یا یکی از خلفای الهی هستند، در‌حالی‌که شیطان یا یکی از یاران او را دیده باشیم، چه صورت مادی حجج الهی را از پیش بشناسیم، چه نشناسیم، و چه صورتی که در رؤیا دیده‌ایم مطابق با توصیفات ظاهری آنان باشد یا نباشد.
والحمدلله وحده وحده

📚منابع:

[1] محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، ج ۳۶، ص ۳۰۴.
[2] شیخ صدوق، عیون أخبارالرضا، ج ۲، ص ۲۵۷.
[3] شیخ طوسی، الغيبة، ص٢١٠.
[4] سیدبن طاووس، فلاح السائل، ص ۲۸۵.
[5] محدث نوری، دار السلام، ج ۴، ص ۲۷۳.
[6] سید احمد الحسن، عقاید اسلام، ترجمۀ فارسی، ص ۱۰۹.
[7] رسول خدا (ص) می‌فرماید: «کسی که مرا در رؤیا ببیند خود مرا دیده است، پس همانا به یقین من در هر صورتی دیده می‌شوم.» مجلسی، بحارالأنوار، ج ۶۱، ص ۲۳۵.

📖صفحه ۲

🔗نشریه شماره 203

👏@Zaman_Zohour

#حمله_اعراب
#معرفی

❄️حملۀ اعراب به ایران

▪️قسمت اول
✍️به قلم میعاد مسعودی

🔄سرتیترهای این قسمت:

💭تاریخ حمله
💭منابع مورد استناد
💭شرایط ساسانیان در صدر اسلام
💭پیشرفت اسلام در عربستان هم‌زمان با انحطاط ساسانیان
💭بررسی نامهٔ پیامبر(ص) به خسروپرویز


🔗مطالعه مقاله در نشریه شماره 203


⭐️@Zaman_Zohour

#خواهرم_را_آزاد_کنید
#دلنوشته

✔️غم زمانه خورم یا فراق یار کشم؟!

✍️به قلم سماء حسام‌الدین

دلم پر است از زمانه‌ای که «داد» را فریاد می‌زند، اما بی‌دادش زمین را پر کرده است.
نمی‌دانم کجای کار ایراد داشت.
نمی‌دانم مردم را چه شده است!
«اهل» کجاست و چرا «نااهل» حکمرانی می‌کند؟!
دیرزمانی بود که فراق یار، عقده‌ای در دل ایجاد کرده بود؛ تا این‌که خبری از جانان رسید و دل را نوازش کرد. قلبم آرام گرفت و پیمودن راه برایم آسان شد.

🗣از فرط خوشحالی، چادرم را سرم کرده و در کوچه‌ها ندا دادم، بوق در کرنا کرده، آواز دادم:
«دلا، رها شو که وقت قرار رسید؛
گل محمدی از بوته‌زار یار رسید!»
تا شاید مردمان، به‌خاطر شنیدن از یار مست و واله شوند ...
اما ... صدای پچ‌پچ شیطان، میان کوچه‌پس‌کوچه‌های قلبِ ظلمت‌پرستان شنیده شد.
آن‌ها منتظر یار نبودند. حرف و سخنشان خبری از خوشحالی برای پایان فراق نداشت.

🗣گویا آن‌ها فراق را بیشتر دوست می‌داشتند تا وصال.
وای، قلبم ... سلول‌به‌سلول بدنم حیران بود که چرا مردمان، شاد نمی‌شوند از هاتفی که خبر خوش به ارمغان آورد؟!
چادرم را روی صورتم انداختم درحالی‌که دیدگانم اشک‌بار بود.
در را آرام به عقب رانده، وارد خانه شدم و در را بستم.
پشت در، ناامیدانه تکیه بر غربت زدم و های‌‌های گریستم که «مردم را چه شده است؟!»
چند صباحی با این غم، زمانه را سپری کردم؛ اما گویا ظلمت‌پرستان نه‌تنها فراق یار را دوست داشتند، بلکه پا را فراتر گذاشته و به آزار کسانی پرداختند که خبری از وصال برایشان آورده بودند.

🗣زمانه‌ام تیره‌تر و تارتر شد.
هر روز، خبری جدید از تهمت‌ها و دروغ‌هایی می‌رسید که تو، اصلاً و ابداً از آن‌ها خبر نداشتی.
تنها تکیه‌گاه و امیدت، گریه‌های مخفیانه و رازونیاز در خلوتِ با خالقت بود ...

📌گذشت و گذشت، تا این‌که خبر دار شدم دختری از جنس نور را درون ظلمت‌ها زندانی کرده‌اند.
زندانبانش اصلاً نور را نمی‌شناخت و دوست نداشت ببیند.

احساس می‌کنم نور، اذیتش می‌کرد!
هیچ‌کس از آن دختر نور خبر نداشت.
در صور دمیدند که: «دختری با نام ریحانه، اسیر دیو ظلمت شده است.»
برادری ندا داد: «ای نورها، فریاد برآورید تا خواهرم را آزاد کنند!»

فریادها بلند شد ...
دیو ظلمت، تنِ زشت و سیاهش به لرزه درآمد.
هر روز، فریادها بیشتر و بیشتر می‌شد.
و دیو ظلمت، مانند یخی که گرمای نور آبش می‌کند و بخار می‌شود، در حال ذوب شدن بود.

✨انوار الهی بیکار نمی‌نشستند؛ فریاد می‌زدند: «خواهرم را آزاد کنید!»

اما ...
دخترم ریحانه ...
نمی‌دانم اکنون کجایی؟
نمی‌دانم چه حالی داری؟
می‌دانم از غربت پدرت گریانی.
می‌دانم غصه‌ات چیست ...
اما ریحانه‌جان، غصه نخور!

✨من و تمام زنان سرزمینِ ایمان، راهت را ادامه خواهیم داد.

امروز ما داد برمی‌آوریم تا ظلمت‌ها بدانند که:
«ظلم جولانی دارد و حق دولتی!»
امروز، من و تمام زنان سرزمین ایمان، پرچم به دوش می‌گیریم و فریاد برمی‌آوریم:
«قفس برای ما معنا ندارد؛ ما در دستانمان شاه‌کلید داریم،
شاه‌کلیدی که هرگز نمی‌تواند قفس را برای ما قفس کند؛
نمی‌تواند دلمان را تنگ کند؛ نمی‌تواند عقیده‌مان را فاسد کند.»

💥ای ظلمت‌ها! بدانید:
نور، کار خودش را کرد.
آن‌چنان در جان و روح ما رسوخ کرد که نه‌تنها دروغ و تهمت، حتی زندانی شدن نیز مانع از تشعشعش نمی‌شود.
ما فریاد برمی‌آوریم: «هیهات منّا الذلّه»
و شما همچنان با ضربه بر کوس بی‌اعتباری خود، نابودی‌تان را فریاد بزنید!
ما جسم نیستیم که در قفس بمانیم؛
ما روحیم و روح در و دیوار نمی‌شناسد.
برای روح، قفس معنا ندارد.
ما به اوج رسیده‌ایم.

🙌دستمان در دست صاحب روح‌القدس است.
پس ببندید زندان‌هایتان را و جمع کنید افکارتان را از این‌که پرنده‌ای از جنس نور را در قفس زندانی کنید.
امروز شما از فراق یار ما سوءاستفاده کردید و به ما غمِ زمانه نوشاندید.
پس بدانید:
روزی که فراق یار ما تمام شود، زمانه، غمش را برای شما آن‌چنان آغاز خواهد کرد که پایانی نداشته باشد ...
و تازه این، اول ماجرا برای شماست!


🚀@Zaman_Zohour