👈ساره با آرامش گفت: «جناب کشیش، چرا اصرار دارید که بگویید منظور من اعراب هستند. من فقط می‌خواهم بدانم که مثلاً حبقوق ۳:۳ به چه واقعۀ بزرگی در فاران اشاره می‌کند که آن‌قدر بزرگ و‌ بااهمیت است که به آمدن خدا تشبیه شده است؟ یا مثلاً وقتی در کتاب پیدایش، فصل هجده، از امتی عظیم از نسل اسماعیل سخن می‌گوید، منظور چه کسانی و در کجا هستند؟ واقعاً نمی‌دانم چرا سؤالاتم شما را برآشفته کرده است؟ من قصد ناراحت کردنتان را نداشتم.»

🗣در این هنگام، باز هم الیاس به رفتن از نزد کشیش تأکید کرد و گفت: «جناب کشیش، ما بیش از این نمی‌توانیم اینجا بمانیم. ما کارهای دیگری نیز داریم که باید برای انجام آنها از خدمت شما مرخص بشویم. سپاس‌گزارم از وقتی که در اختیار ما قرار دادید.»
الیاس این را گفت و حتی منتظر پاسخ کشیش نماند و دفتر را ترک کرد و ساره نیز به‌همراهش خارج شد.
این گفت‌وگوی داستانی ادامه دارد ...

📚منابع:

[1] امثال 2:21-3.
[2] رومیان 16:10-18.
[3] انجیل متی 17:5.
[4] حبقوق 3:3.
[5] پیدایش 17:21-18.

#نشریه_زمان_ظهور

📖صفحه ۳

🔗نشریه شماره 195


👏@Zaman_Zohour

#ایستگاه_تفکر
#علم_رجال

🔹ابن‌عقده از کسانی به شمار می‌رود که بیشترین کتاب‌ها را در زمینۀ رجال نگاشته است؛ شیخ طوسی در مقدمۀ کتاب رجال به‌ این مطلب تصریح کرده و می‌نویسد:

🔸«به‌جز موارد کوتاهی که هرکسی بخشی را برشمرده بود کتاب جامعی از علمای شیعه در این خصوص نیافتم، مگر آنچه ابن‌عقده اصحاب امام صادق(ع) را برشمرده بود. او در این خصوص کار را به نهایت رساند، اما اصحاب امامان دیگر را به‌ شمار نیاورده است.»

✍️شیخ ناظم عقیلی دربارۀ ابن‌عقده و نقش او در آثار طوسی و نجاشی می‌نویسد:

«بزرگ‌ترین پشتوانۀ متقدمین و مخصوصاً شیخ طوسی در علم رجال، کتاب رجالِ احمد بن محمد بن سعید بن عقدة زیدی جارودی است. کسی که دربارۀ او می‌گویند: چهار هزار نفر از اصحاب ثقه و معتبر امام صادق(ع) را گردآوری کرده است. ابن‌عقده اگرچه [از سوی نجاشی و طوسی] توثیق شده است، اما او نیز بر اساس نقل راویان توثیق نموده....


🔗‌‌مطاله کامل مقاله


👏@Zaman_Zohour

✨ ❤️❤️❤️ ✨
#امام_مهدی_ع
#احمد_الحسن_فرستاده_امام_مهدی_ع
#جمعه_های_انتظار

سید یمانی...
از عشق بگو برای این ایرانی
ای ماه کمند این شب طوفانی
از باغ تو عطر سیب بیرون زده است
عاشق شده هم یهود و هم نصرانی
تو ساعت تحویل دل غم زده ای
«تو راز گلاب قمصر کاشانی»
تو آمدی و مرا گرفتی از من
از این من آواره ی سرگردانی
آقای جهان عاشقی وقت بخیر
امید هوای خسته و بارانی
این ذره تمایل به تو دارد آقا
این ذره ناچیز پر از ویرانی
ما سمت توئیم ای نمایندهٔ دین
نه سمت خراسانی و نه سفیانی
ما را برسان به آرزو های محال
ای عشق بده به کار ما سامانی
🦋 کمیل انصاری
➖ @ashaar13 🕊️
با عضویت در کانال از ما حمایت کنید. 🚫🔔

#نشریه_زمان_ظهور
#زیارت_ناحیه
#فرزندان_امام_زمان
#مهدیین


✔️راز زیارت ناحیۀ مقدسه

✔️توضیح دعای مشترک امام حسین (ع) و امام مهدی (ع) برای فرزندان معصومشان

✍️به قلم: عباس فتحی

🙃انسان در آیۀ ۱۴ سورﮤ احقاف، امام حسین (ع) است
🙃معنای دعای «اصلح لی فی ذریتی» و تفاوتش با «اصلح لی ذریتی»
🙃امام مهدی (ع) هم برای فرزندان معصومش دعا کرده!!
🙃مگر ما شیعۀ دوازده‌امامی نیستیم؟
🙃فرزندان معصوم امام زمان (ع) را کی و چطور بشناسیم؟


🔗جهت مطالعه این مقاله زیبا کلیک کنید (مشاهده فوری)



👏@Zaman_Zohour

#معرفی
#استبدال

❄️استبدال

⚡️تا کجا باید بود؟!
⚡️سلسله‌مقالات بررسی برخی عوامل و اسباب استبدال

🟡قسمت اول
✍️به‌قلم ستایش حکمت

🙃چه بسیار افرادی که خود را در دعوت الهی می‌بینند درحالی‌که به‌دلیل همراهی نکردن با حجت زمان و عدم تبعیت از او تبدیل شدند، ولی به ماندن ظاهری در جمع یاران بسنده کردند و همین غفلت درونی، اجازه نمی‌دهد تا خود را از تبدیل‌شدگان بدانند.

🙃رسول خدا (ص) فرمودند: «هیچ‌یک از شیعیان ما خارج نمی‌شود، مگر اینکه خداوند به‌جای او فرد بهتری را به ما عطا کند، زیرا خداوند می‌فرماید: (وَإِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ).»

🙃عامل نخست: بخل بر انفاق و روی برتافتن


🔗مطالعه مقاله در نشریه شماره 195


👏@Zaman_Zohour

#نشریه_زمان_ظهور
#نشریه_شماره_195

✔️استبدال

✔️تا کجا باید بود؟!

⚫️قسمت اول
✍️به ‌قلم: ستایش حکمت

✨«السلام علی الحسین الذی ذبح عطشانا.»

✨سلام بر حسین زمان

▫️(هَا أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَمِنْكُمْ مَنْ يَبْخَلُ ۖ وَمَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ ۚ وَاللَّهُ الْغَنِيُّ وَأَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ ۚ وَإِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ)[۱]
▫️(آری، شما همان مردمی هستید که برای انفاق در راه [تبلیغ دین] خدا دعوت می‌شوید، باز بعضی از شما بخل می‌ورزند، و هرکه بخل کند بر ضرر خود اوست، وگرنه خدا [از خلق] بی‌نیاز است و شما فقیر و نیازمندید. و اگر شما روی بگردانید، خدا قومی غیر شما که مانند شما [بخیل] نیستند [بلکه بسی از شما بهتر و فداکارترند] به‌جای شما پدید آرد).

▫️رسول خدا (ص) فرمودند: «هیچ‌یک از شیعیان ما خارج نمی‌شود، مگر اینکه خداوند به‌جای او فرد بهتری را به ما عطا کند، زیرا خداوند می‌فرماید: (وَإِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ).»[۲]

قرآن کتاب پند و اندرز است و در سیاهۀ روزگار، تنها چیزی است که می‌توان به آموزه‌هایش اطمینان کرد و تجربه‌های ذخیره‌شدﮤ گذشتگان را پیش‌رو قرار داد تا آن را به کار گیریم و از طوفان بلایای آخرالزمان نجات یابیم.

▫️(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ)[۳]
▫️(ای گروهی که ایمان آورده‌اید، هرکه از شما از دین خود مرتد شود، به‌زودی خدا قومی را که بسیار دوست دارد و آنها نیز خدا را دوست دارند و نسبت به مؤمنان، فروتن و به کافران سرافراز و مقتدرند [به نصرت اسلام] برانگیزد که در راه خدا جهاد کنند و [در راه دین] از نکوهش و ملامت احدی باک ندارند. این است فضل خدا، به هرکه خواهد عطا کند. و خدا را رحمت وسیع بی‌منتهاست و [به احوال همه] داناست).

🗣همان‌طور که ملاحظه کردید، در آیات قرآن و روایات اهل‌بیت (ع) به امر استبدال اشاره شده است. در حقیقت، تبدیل شدن افرادی که در صف مؤمنان بودند و با تأخیر در یاری حق، با گروهی دیگر جایگزین شدند. از آنجا که استبدال سنت الهی است و در سنت خداوند تغییر و تبدیلی نیست،(لن تجد لسنة الله تبدیلاً)[۴] لذا این امر در زمان ما هم می‌تواند محقق شود و ما از این رویداد تدریجی ناخوشایند مصون نیستیم.
برای مبتلا شدن به استبدال، کافی است گام‌هایمان را در جهت یاری دادن قائم آل‌محمد(ع) با تردید برداریم که ناگهان خود را در سراشیبی وحشتناک استبدال خواهیم دید.

🔺این نکته حائز اهمیت است و چه بسیار افرادی که خود را در دعوت الهی و بین گروه مؤمنان می‌بینند درحالی‌که به‌دلیل همراهی نکردن با حجت زمان و عدم تبعیت از او تبدیل شدند، ولی به ماندن ظاهری در جمع یاران بسنده کردند و همین غفلت درونی، اجازه نمی‌دهد تا خود را از تبدیل‌شدگان بدانند.

⏩در حقیقت، صِرف حضور ما در جمع مؤمنان، به معنای یاری حجت خدا و نصرت حسین زمان (درود خدا بر او) و مصونیت از استبدال نیست. بنابراین باید مرزهای استبدال را بشناسیم و علت گرفتار شدن مؤمنان در گذشته به این پیامد را بشناسیم تا از نزدیک شدن به آن دوری کنیم و از سقوط و استبدال نجات یابیم. ان‌شاءالله تعالی.

💢۱) بخل در انفاق و روی برتافتن

آنچه در این مقاله به آن می‌پردازیم، اولین مورد از عوامل استبدال است. همچنین به نمونه‌ای از استبدال مؤمنان در دعوت‌های الهی اشاره می‌کنیم، همان‌طور که سید احمد الحسن در کتاب شریف سرگردانی به آن پرداخته‌اند. این مؤمنان همان بنی‌اسرائیل زمان موسی (ع) بودند. آنها پس از نجات یافتن از فرعون و لشکریانش به‌جای شکرگزاری و اطاعت و تسلیم، سرپیچی نمودند. در حقیقت، به بشارت پیروزی از جانب خداوند یقین پیدا نکردند و از ورود به سرزمین مقدس خودداری کردند.

⚡️بنی‌اسرائیل با وجود بهره‌مندی از نعمت بودن موسی (ع) در میانشان، در دل‌هایشان یقین نبود و ضعف ایمان، آنها را به انحطاط اخلاقی گرفتار کرد. تاوان سنگینی هم پرداختند و محکوم به سرگردانی چهل‌ساله در صحرای سینا شدند؛ کیفری که خداوند برای سرپیچی آنان از امر حجت زمانشان مقدر فرمود.
امر خداوند برای ورود به سرزمین مقدس برای پاک‌سازی دل‌های مؤمنان و بازگشت‌ آنان به توحید بود، ولی بنی‌اسرائیل به این هدف معرفت نیافتند.

📖صفحه ۱
👇ادامه مقاله


👏@Zaman_Zohour

👈همراهان ظاهری موسی (ع) به‌دلیل انحطاط اخلاقی، در چرخۀ استبدال قرار گرفتند و در برپایی حاکمیت الهی در سرزمین مقدس نقشی بر عهده نداشتند، زیرا با نافرمانی‌هایشان حجت خدا را تنها گذاشتند. در نتیجه، برپایی حاکمیت الله به زمان حجت بعد از موسی (ع)، یعنی وصی ایشان یوشع بن نون منتقل شد. پس از کیفر بنی‌اسرائیل و سرگردانی چهل‌سالۀ آنان، نسلی پرورش یافت که به همراهی حجت زمانشان توفیق یافتند و به رهبری یوشع بن نون حاکمیت خدا در سرزمین مقدس را برپا کردند. درحالی‌که پدرانشان به این توفیق الهی دست نیافتند و با انحطاط اخلاقی به پرتگاه استبدال رسیدند.

🌐نمونه‌های تاریخی استبدال تنها به مردم بنی‌اسرائیل و هم‌عصر حضرت موسی (ع)ختم نمی‌شود، بلکه این مسئله، قانون الهی است که در هر زمان و مکان و در هر دورﮤ خلافت خلفای الهی، به‌صورت فردی یا گروهی اتفاق افتاده است.

💡باید هشدارهای سید احمد الحسن را جدی بگیریم و از مرزهای پیش‌رَوی به‌سمت استبدال فاصله بگیریم. بنابراین باید عوامل و اسباب استبدال را که نتیجه‌اش خط خوردن از پروژﮤ الهیِ برپاییِ حاکمیت الله در زمین است، بشناسیم. بی‌شک نتیجۀ بی‌توجهی و سهل‌انگاری نسبت به کلام ایشان، جاماندن از کارزار برپایی حاکمیت الله است.

🔎در حقیقت، همۀ مؤمنان به دعوت‌های الهی آرزومند مشارکت در این پروژۀ عظیم را داشتند، ولی بیشتر آنان توفیق آن را از دست دادند. در تاریخ همواره برای ما پندی حکیمانه است. اگر این استبدال به‌صورت جمعی باشد، در حقیقت، ظلم بزرگی به حجت زمان خواهد بود، همان‌گونه که گذشتگان چنین کردند و به شهادت رسولان و انبیای الهی فرستاده‌شده از جانب خداوند انجامید.
ما در این سلسله‌مقالات، بر آنیم که به برخی از عوامل و اسباب استبدال بپردازیم؛ عواملی که در آیات و روایات اهل‌بیت (ع) بیان شده است و در این بین، به نمونه‌های تاریخی و قرآنی نیز گذری خواهیم داشت. این همان عبرتی است که عبرت‌گیرنده باید برای طلبش بکوشد. از قصص قرآنی و اقوام گذشته بیاموزیم و به حول و قوﮤ الهی، توفیق پرهیز از تبدیل شدن را بیابیم.

💢عامل نخست: بخل بر انفاق و روی برتافتن

یکی از اموری که ما را با خطر استبدال مواجه می‌کند و نشانه‌ای از ورود به مرز استبدال است، بخل در انفاق و روی برتافتن از آن است. باید بدانیم که ما در زمان قائم (ع) هستیم، یعنی دورانی که حجت حی و حاضر زمان، مأمور به برپایی حاکمیت خدا در زمین است. این برپایی مقدماتی دارد و آن فراهم کردن عِده و عُده است. در حقیقت، انفاق با همهٔ مظاهرش اینجا ظهور می‌یابد و به کار می‌آید.

🔹انفاق همان بذل و بخشیدن است و در این میدان نبرد بین حق و باطل، جای بخل ورزیدن و پرهیزاز انفاق نیست. و بیعت مؤمنان با امام (ع) در ساحت انفاق استوار می‌گردد. بنابراین حجت خدا در زمین برای برپایی حاکمیت خداوند، منتظر انفاق تمام‌وکمال از گروه مؤمنان و بیعت‌کنندگان است. ممکن است کسی از زمان خود بگذرد، اما از جان و آبرو و دنیایش و هرآنچه تعلقات در آن دارد، نگذرد.

🔺چنین شخصی شایستگی همراهی با حجت زمان در برپایی حاکمیت خدا و برافراشتن پرچم البیعة‌لله در زمین را پیدا نخواهد کرد. اگر به حرکت امام حسین (ع) جهت برپایی حاکمیت الله در زمین بنگریم، خواهیم دید که ایشان (ع) مردم را به این عامل مهم دعوت کرده است. گویی به‌دنبال چینش و انتخاب افرادی است که در میدان آزمایش، از این امتحان سربلند بیرون آمده باشند.

◀️بنابراین در فراخوانی عظیم و مقدس، خواهان پیوستن انصار الله به این لشکر الهی است.
«من کان باذلا فینا مهجته و موطنا علی لقاء الله نفسه فلیرحل معنا فانی راحل مصبحا ان شاء الله» «آن‌که خون قلبش را تنها برای ما بذل می‌کند و خود را با دیدار خدا آرام کرده است، پس با ما سفر کند که من صبح فردا رهسپارم، ان‌شاءالله.»[۵]

⏪با توجه به اهمیت موضوع، لازم است ظرافت بیشتری داشته باشیم و عامل نخست استبدال را دقیق‌تر بررسی کنیم. پس این مطلب را با پرسش و پاسخی از سید احمد الحسن آغاز می‌کنیم و آن را معیاری برای سنجش خودمان قرار می‌دهیم.
بر ما مؤمنان واجب است که در کلام امام و پیشوای الهی خویش تأمل کنیم و توفیق طاعت را از خداوند طلب کنیم.
از سید احمد الحسن پرسیدند: خداند متعال می‌فرماید:
▫️(وَمِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ)[۷]
▫️(و از ميان مردم، کسی است که خدا را با ترديد می‌پرستد. اگر خيری به او رسید، دلش به آن آرام گيرد و اگر آزمايشی پيش آيد، روی برتابد. [این فرد] در دنيا و آخرت زيان بيند و این، زيان آشکار است). معنای این آیه چیست؟

📖صفحه ۲
👇ادامه مقاله


👏@Zaman_Zohour

👈پاسخ سید احمد الحسن به‌وضوح نقشه و سیر حرکتی ما را بیان می‌کند. مضمون کلام ایشان این‌چنین است:

«این آیه در حق کسانی نازل شده است که در مسیر حق حرکت می‌کنند، اما حق را نمی‌شناسد. بنابراین چنین شخصی یک قدم به جلو برمی‌دارد و به عقب بازمی‌گردد، درحالی‌که در شک و تردید به سر می‌برد و فتنه یا شبهه‌ای را عذر خویش قرار می‌دهد و چه‌بسا بر ضد حق نیز موضع‌گیری کند. چنین شخصی آمادگی ندارد که با مال و جان و اعتبار خویش در راه حقی که ادعای تبعیت از آن را دارد، فداکاری کند که اگر ایمان او حقیقی بود، فتنه و آزمایش به ایمانش می‌افزود و با رضایت، مال و جانش را در راه حقی که به آن ایمان دارد، تقدیم می‌کرد.»

⚡️در پرتو کلام یمانی آل‌محمد(ع)، به این حقیقت می‌رسیم که باید ایمان انسان خالی از هرگونه طلب سود و منفعت دنیوی باشد. حتی فراتر از آن، فرد مؤمن باید برای تحمل هرگونه سختی و زیانی که ممکن است در مسیر ایمانش پیش آید، آماده باشد. این سختی‌ها، امتحانی برای ایمان اوست و نباید به عنوان زیان تلقی شوند. اهل‌بیت (ع) نیز فرموده‌اند: "مؤمن اگر بر قلۀ کوهی باشد، خداوند کسی را که به او آزار و اذیت برساند، بر وی مسلّط خواهد کرد تا اجر و مزدی برایش باشد و مقامش ارتقا یابد."

📶ای مؤمنان!
یادمان باشد کسانی که مبتلا به بیشترین بلاها می‌شوند، انبیا و اوصیا و پس از آنها پیروانشان به میزان نزدیک بودنشان به آنهاست.
ایمان به غیب، ایمان مطلوب و مقبول خداوند است. ایمان باید کاملاً خالی از شک و تردید باشد و ایمانی که از روی نشانه و معجزﮤ کاملاً مادی حاصل شود، اعتباری ندارد و پذیرفته نمی‌شود، که اگر چنین ایمانی قابل‌قبول بود، ایمان فرعون نیز پذیرفته می‌شد. درحالی‌که او با دیدن آثار معجزﮤ مادی، اقرار به ایمان کرد و ایمانش برایش سودی نداشت. فرعون پس از اینکه دیواری از آب را به‌شکل معجزه‌آسا اطرافش دید، دانست نمی‌تواند سحر باشد. بنابراین به خدای هارون و موسی (ع) ایمان آورد. خداوندْ غیب مطلق است و ایمان از طریق معجزﮤ مادی برایش اعتباری ندارد، همان‌گونه که در قرآن به این رویداد الهی اشاره فرمودند.[۸]

🔃در حقیقت، فرعون از کسانی بود که در زمان موسی (ع) عصیانگر بود و از کافران محسوب می‌شد. و اقرار او وسط رودخانۀ نیل از روی ناچاری بود.

▫️(آلآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ)[۹] (آيا اکنون؟! درحالی‌که تو پيش از اين، عصيان می‌کردی و از مفسدان بودی!).

همچنین خداوند متعال بیان می‌کند ایمان کسانی که به روز فتح کفر می‌ورزند پذیرفته نمی‌شود:

▫️(قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ)[۱۰] (بگو: در روز فتح و پيروزی، ايمان آوردن کافران سودشان نرساند و آنها را مهلتشان ندهند).

⬅️شک و تردیدْ دشمن ایمان است و هرگاه شک وارد ساحت مقدس ایمان شود، ایمان را ضعیف می‌کند و از بین می‌برد. باید با حقایق تاریخی و دینی، قلب‌هایمان را آماده کنیم و از گذشتگان بیاموزیم.
مؤمن نه‌تنها باید به حقیقت برسد، بلکه خیر او در این است که خود حقیقت و حکایت‌کنندﮤ حقیقت شود.

🟢بنابراین برای رسیدن به ایمان حقیقی باید از خودمان بگذریم. فداکاری و بخشیدن جان و مال و شهرت و عِرض و آبرو همان انفاقی است که خداوند و حجتش از ما می‌خواهند و رضای خدا در این است. به عبارت دیگر، تنها در مسیر حق بودن به حقیقت ایمان نمی‌انجامد.

🔸هریک از ما باید به این بیندیشد که تا کجا پای برافراشتن کلمة‌الله و برافراشتن پرچم حاکمیت الله خواهیم ماند؟
آیا دنبال بهانه‌ای هستیم که هر لحظه به آن بهانه فرار را به قرار ترجیح دهیم؟

🔸امروز حسین زمان بین ماست و ندای یاری طلبیدن او در گوش و پیکرهٔ زمان و زمین طنین‌انداز است و فردا همین زمان و زمین بر ندای غریبانه‌اش شهادت خواهند داد. امروز او کسانی را طلب می‌کند که با ایمان حقیقی و شناخت حق در یاری او فداکاری کنند. بهانه و توجیه‌گری در هر زمان وجود دارد، ولی با تقویت ایمان و شناخت حق، راه را بر ابلیس ببندیم. این همان راه نجات از خطر سقوط در استبدال است.
پس ای انصار خوب خدا، بدانیم تا کجا خواهیم بود؟

📚منابع:

[1] سورﮤ محمد، آیۀ 38.
[2] محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، ج 23، ص ۳۸۷.
[3] سورﮤ مائده، آیۀ 54.
[4] سورﮤ مائده، آیۀ ۲۳.
[5] سیدبن طاووس، مقتل امام حسین (ع)، ص۲۳.
[6] سید احمد الحسن، پاسخ‌های روشنگر بر بستر امواج، ج 2، سؤال 63.
www.almahdyoon.co
[7] سورﮤ حج، آیۀ 11.
[8] سورﮤ یونس، آیۀ ۹۰.
[9] سورﮤ یونس، آیۀ ۹۱.
[10] سورﮤ سجده، آیۀ ۲.

📖صفحه ۳

🔗نشریه شماره 195


👏@Zaman_Zohour

#ایستگاه_تفکر
#طوفان_نوح

✔️مکان و کیفیت طوفان نوح(ع) چگونه با داده‌های علمی روز قابل توجیه است؟

اشتراکات بسیاری در نظر اکثر علمای بزرگ شیعه و سنی و حتی علمای یهود در رابطه با چگونگی طوفان وجود دارد.

⚫️ابن‌کثیر گفته است:
«جماعتی از مفسران گفته اند: آب از ارتفاع کوه های روی زمین پانزده ذراع بالاتر رفت. و این نظر اهل کتاب است؛ و گفته شده است: هشتاد ذراع؛ و همه زمین را فراگرفته است…»....

🔹این تفاسیر باعث شد تا برخی دانشمندان با داده‌های علمی اثبات‌شده به مخالفت با این داستان و نقل تاریخی برخیزند.

✍️سید احمدالحسن در توضیح یکی از متون کشف‌شده از تمدن سومر در رابطه با طوفان بزرگ آورده است:

💧«... بنابراین ممکن است مقصود از این متن این باشد که انتقال‌یافتگان به کشتی گروهی از مؤمنان بوده‌اند که به دستور نوح عمل کردند و نیز بذر گیاهان زراعی منتقل‌شده از نظر اقتصادی نیز برای انسان حائز اهمیت بوده است. بر این اساس می‌توانیم نتیجه بگیریم که حیوانات وارد‌شده به کشتی، اهلی و برای انسان مفید بوده‌اند...


🔗مطالعه کامل مقاله


👏@Zaman_Zohour

#از_خدا_بپرس
#معرفی

✔️اگر حق با آنها بود، می‌آمدند

✍️به‌قلم کاظم محمدی

✔️خداوند در چندین جا از قرآن، خود را به‌عنوان شاهدی بر حق معرفی کرده و شهادت خود را برای یافتن حق کافی دانسته است:

✔️(وَ يَقُولُ الَّذينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفى‏ بِاللَّهِ شَهيداً بَيْني‏ وَ بَيْنَكُم...)

✔️چرا گمراهان از خدا فراری هستند؟

✔️«چرا بسیاری از مردم حق را از خدا طلب نمی‌کنند؟»


🔗مطالعه مقاله در نشریه شماره 195



👏@Zaman_Zohour