#نشریه_زمان_ظهور
#نشریه_شماره_202
#سفر #طواف

✔️چند ورق از سفر طواف

✍️به قلم ستایش حکمت

💢صفحۀ اول از سفر

سلام بر مکّه، سلام بر منزلگاه وحی خدا،
سلام بر کعبه،
سلام بر مولودی که دیوار کعبه از شوق دیدارش شکافت،
سلام بر حجرالأسود و مَلِک عظیم‌الشأن، [۱]
سلام بر صاحب این سنگ عظیم،
سلام بر مالک یوم الدین، [۲]
سلام بر صفا، سلام بر مروه،
سلام بر مصادیق ایثار، علی و فاطمه (علیهماالسلام)، [۳]
سلام بر پریشان‌حالی هاجر،
سلام بر عرفات،
سلام بر اعمال نیمه‌تمام برترین زائر، [۴]
سلام بر مشعر و آیین و شعائر،
سلام بر مِنا و ذبیح تشنه‌کامش،
سلام بر مدینه و صالحِ سحرخیز،
سلام بر بقیع و قبرهای بی‌حرم،
سلام بر اسلام و ناطق قرآنش،
سلام بر پیامبر و مظلومیت خاندانش،
سلام بر همۀ عاشقان حجّ و مناسکش،
آنان که توحید را با احمد الحسن آموختند و رازهای حجّ را با او شناختند.
سلام بر حجّ،
سلام بر احمد الحسن، آغاز و پایان و سرانجام حجّ. [۵]

💢صفحه‌ای دیگر از سفر

سفری که از مدینه آغاز شد و تا پای حصارهای بلند بقیع پیش رفت. و حسرتی دردآور بین من و قبرهای آن‌سوی دیوار باقی گذاشت. این سوی دیوار، من ماندم و بغض شکسته و یک چادر خاکی.
یاد اضطرار حسن (علیه‌السلام) و گوشوارﮤ مادر، و روضه‌ای که زیرلب زمزمه می‌کردم.
تن نیمه‌جانم را کشاندم تا پای قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله) و پردﮤ سبز حرمش،
وه، چه شکوهی داشت! هنوز تماشای منبر و محرابش، پس از گذشت صدها سال از فراغش.
و چشمانی که هنوز ملتهب حیدر است ...
خدایا، جای پای ملائک را می‌توان دید،
اثر شکوه و جلال تو را می‌توان دید،
و نالۀ رسول اعظمت را می‌توان شنید:
"ما اوذی نبیّ بمثل ما اوذیت" [۶]

💬آری، هیچ پیامبری به اندازﮤ محمدت آزار ندید،
از لابه‌لای تاریخ می‌توان فهمید.
درب خانۀ فاطمه را بستند،
حُرمت نام علی را در اذان شکستند،
قفسه‌ها و کتابخانه‌ها سد معبر نشستند،
و پرده‌ها را آویختند،
و شفاعت که در آن تردید کردند. [۷]
دریغ از این‌که تو خود روحِ در جریانی و در جانی و خودْ جانِ جهانی ...
آری، نام مولایمان علی امیرالمؤمنین را از اذان حذف کردند.
بی‌خبران، روحِ هستی، خالق افلاک، فاتح اسرار، یا علی گفت و باب رحمتش را باز کرد.
ورقی دیگر از سفر

💬در صحن مسجدالنبی، شاهد ستون‌های افراشته‌ای هستی که در فراق سجده‌ای طولانی بر قبر پیامبر به ستوه آمده‌اند، اما بعد، در صفوف نماز چشمت به ناهمگون‌ترین اتحاد دنیا می‌افتد، اتحاد شیعه و سنی، که از حقیقتش دور شد و واقعیت را زیر بزرگ‌ترین رادیکال دنیا نشاندند و حکم به تساوی ناهمگون دادند. چگونه می‌توان معادلۀ چندمجهولی غصب حق خلافت و آتش پشت خانۀ مادر و هتک‌حرمت وصیت پیغمبر را با یک لبخند ساده و لفظ وحدت بین دو عقیده حل کرد؟!
چقدر گذشتن از این کینه نمک بر زخم می‌پاشد و استخوان را در گلو می‌فشارد.
برشی دیگر از سفر
اتوبوس راهیِ جبال افراشتۀ عربستان شد. جبل ثور و میقات نور ...
حکایت یادگاری که در لیلة‌المَبیت رسول‌الله (صلوات الله علیه و آله) در بستر خویش به جای گذاشت. [۸]
و رشادتی که علی (علیه‌السلام) بی‌سؤال‌وجواب، به نمایش گذاشت ...
و صدای ملائک که هنوز به گوش می‌رسد و یک صدا می‌گفتند:
"لا فتی الّا علی، لا سَیف الّا ذوالفقار"[۹]

💢بخشی دیگر از سفر

پس از استراحت کوتاهی و تر کردن کام در داغستان عرب، به جبل‌النور رسیدیم. بر فراز کوه، غار حرا بود که ردپای عبادتگاه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) هنوز در دل تاریخ به یادگار مانده.
حوالی غروب کوه‌پیمایی به مقصد حرا را آغاز کردم. حس شور عجیب با نشاطی نیش‌دار، چراکه تاریخ چند صد سال رسیدن مرا به تأخیر واداشت و امشب که پای، جای پایش گذاردم، دیگر پیامبر خدا در غار نیست و سجده‌گاه او را خالی خواهم یافت. صوت محزون قرآنش پژواکی در بلندای کوه نخواهد داشت و طنین "اِقْراَء" و ندای لبیک او ...

🔺از پله‌ها بالا رفتم؛ حدود ۱۰۰۰ پله را طی کردم؛ از پیچ‌و‌خم‌های کوه گذر کردم. زائرانی که با بطری‌های آب سرد با زبان‌های مختلف دنیا به استقبالمان می‌آمدند تا تن خسته‌ از این کوهپیمایی را قوت دوباره دهند و میل رسیدن به مقصد را زیاد کنند؛ و تنقلاتی که در کیف‌دستی کوچکم داشتم برای تشکر با یک لبخند ساده تقدیمشان شد.
بعد از یک ساعت و نیم، بر فراز کوه رسیدیم و سجاده‌ای که گشوده بود تا نماز مغرب را در بالاترین قسمت کوه بخوانیم.
و بعد از استراحت کوتاهی باید برای لحظۀ رسیدن به عبادتگاه حبیب خدا خود را آماده می‌کردم. از شکاف باریک دو صخره گذر کردیم و بعد به شکل خمیده از لابه‌لای صخره‌ای دیگر گذشتیم ...

💢راه رسیدنت چه مشق مشقت دارد

و سختی دلچسبی که عرق انتظار را از تن می‌زدود و با خنکای نسیم رحمتش عجین می‌شد و یأس مرا به امید بدل می‌کرد.

📖صفحه ۱
👇ادامه مقاله

👏@Zaman_Zohour

👈بعد از این لحظه، چشمانم به غاری روشن شد، ساده و کوچک، که روزگاری میزبان بهترین خلق خدا بود و ضیافت چهل‌روزه‌اش را به بعثت رسانید.
و علی هم‌سفر و هم‌سفرﮤ‌ گاه‌وبیگاه این ضیافت بود.
پرچم "البیعة‌لله" را که به‌همراه داشتم، برافراشتم تا تصویرش بماند یادگار چشمانم و به یاد آورم فتح این قلّه برای محمّد (صلی الله علیه و آله) آغاز صعود برای فتح مبین بود و فنای در ذات الهی. و داستان جهاد اکبر اینجا جان گرفت و چهرﮤ یکی شدن با قرآن گرفت. [۱۰]

💢فصلی دیگر از سفر

دقایقی در صف ایستادیم تا نوبتمان شود و دو رکعت نماز در سجده‌گاه پیامبر خدا بخوانیم. چه خلوتگاه ساده و بی‌تکلّفی را برای عبادتت برگزیده بودی! هیچ نشانی از دنیا و تعلّق خاطرش نبود. تنها تَنِ عریان کوه بود شاهد سجده‌های طولانی و اشک‌های بی‌محابا ... و در نهایت، همین مناجات‌ها صفحۀ وجود محمد (ص) را به قاب قوسین او ادنی برد [۱۱] و میقات بی‌نظیر خداوند را برایش رقم زد؛ و زیباترین گفت‌وگوی هستی را آفرید.
- عفوک ... عفوک ...
- سَبَقَتْ رَحمتی من غَضَبی ... [۱۲]

💢روایتی دیگر از سفر

بعد از ساعتی راز و نیاز، تکه‌ای از دلم را پای سجّادﮤ حبیب خدا دفن کردم و با آرامشی همراه با سَبُکی از کوه پایین آمدم. آن شب را تا پاسی از شب در هتل آرمیدم.

⚡️سپس راهیِ بیت‌الله‌الحرام شدم و پس از نماز، طواف خود را به نیّت رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) آغاز کردم و بعد طوافی برای پدرش عبدالله و مادرش آمنه انجام دادم. الحمدلله رب العالمین. و این فخری نیست جز ادای دین.
خداوند را سوگند دادم به صاحب این خانه که انصار قائم علیه‌السلام را ثابت‌قدم گرداند و آنها را خدمتگزاران عامل این زمان قرار دهد و صفحۀ وجود مؤمنین و مؤمنات را به نور رسولش محمّد منور نماید.

💢اما عمر سفر کوتاه است

و بالاخره روز وداع فرارسید. با تنی خسته و اندوهی طولانی، حجرالاسود را از دور وداع گفتم و باری دیگر در حقانیتش شهادت دادم:
سوگند به خدا ذرّ حق است،
ذرّه و امتحان نار حق است،
شهادت می‌دهم میعاد حق است،
احمد الحسن، شاهد میثاق حق است.

📚منابع:

[1] سید احمد الحسن، پاسخ های روشنگرانه بر بستر امواج، ج 4، پرسش ۳۲۷.
[2] ر.ک: سید احمد الحسن، گزیده‌ای از تفسیر سورﮤ فاتحه.
[3] ر.ک: سید احمد الحسن، در محضر عبد صالح، ج 2؛ سید احمد الحسن، توهم بی‌خدایی، از کدام ایثار سخن می‌گوییم؟
[4] ر.ک: پیک صفحه، ج 1، ص 286: https://B2n.ir/q78652
[5] ر.ک: سید احمد الحسن، متشابهات، ج 2، سؤال 40.
[6] محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، ج ۳۹، ص ۵۶.
[7] ر.ک: سید احمد الحسن، توحید: https://B2n.ir/w34044
[8] شیخ مفید، الإرشاد، ترجمۀ رسولى محلاتى، ج ‏1، ص 44.
[9] حسن‌بن ابى‌الحسن ديلمى، أرشاد القلوب، ج 2، ص 22؛ شیخ مفید، الأرشاد، ج 1، ص 78.
[10] ر.ک: سید احمد الحسن، جهاد درب بهشت است: https://B2n.ir/a05531
[11] سورﮤ نجم، آیۀ 9
[12] محمدحسین طباطبایی، المیزان، ج ۱۳، ص 8-34.

📖صفحه ۲

🔗نشریه شماره 202

👏@Zaman_Zohour

#سید_احمد_الحسن
#میلاد

✔️جهان در خمیدگی صبر سوخت … و به شمع ولادتت روشن شد، یا حضرت احمد!

✍️به قلم مریم رحمانیان

جرم و انرژی سیزده میلیارد سال انتظار کشیدند و خمیدگیِ شدیدی آفریدند
در برابر مردی که دارای قرمزیِ صورت، چشمانی فرورفته، ابروهایی برجسته ... و فراخی میانِ دو شانه بود ...
مردی که در سال ... در مدینۀ بصره زاده شد.

مژده‌ای در هستی پیچیده بود، نغمه‌ای غیبی که آمدنش را خبر می‌داد ...

این انحنای عظیم در فضا-زمان ... برخاسته بود از آمادگیِ کهکشان‌ها و ذرات ...
برای چاپ و توزیعِ متنی مقدس در میدان گرانش ...

🗣جرم‌ها در فضا تأثیرگذارند، تأثیری بزرگ
تا برخی از اجرامی که در گسترﮤ نفوذِ آن قرار می‌گیرند، ناگزیر، به چرخش گردِ آن درمی‌آیند ...[١]

و آنگاه که جریدﮤ عالم، انتشارِ این رویداد را بر خود نوشت، چشم‌ها - چه آنان که خواندند و چه آنان که از خواندن بازماندند - در مدارِ او به چرخش افتادند ...

علم، مولود متهمان را به نام آوازه‌شان فراخواند ...
چون کلیسا به صحنه کشانده شد، ناقوسِ ساعت‌سازِ نابینای خویش را به صدا درآورد؛
تا چشم‌ها، آنچه را که می‌خواندند، از این گوش به آن گوششان، در شود ...
و این‌چنین، ابهت پوشالی کلیسا، با تمام نقش‌ونگارهای قرونِ وسطایی‌اش، فرو پاشید.

⚡️و نیز، چون علمای ادیان - که نمی‌دانم چگونه باور کرده بودند خلقتِ حضرت آدم (ع) یک‌باره بود و در دشمنی با فرگشت از هیچ چیز کوتاهی نکرده بودند - به صحنه کشانده شدند،
آنان برای فرار از واقعیت، دست‌به‌کار دمیدن در شیپور و پراکندن شبهه شدند؛
و ساعت‌سازِ نابینایشان، عصا بر کوچه‌پس‌کوچه‌های زمین می‌کوبید، آن هم در ظلِ آفتاب!

تا شاید حقیقت را در سایه‌ها پنهان کنند ... اما کوچه‌های زمین، به بن‌بست کشاندشان ...
و دکتر داوکینز، چهرﮤ جنبشِ «ناخدایان نو» (New Atheists) و زیست‌شناس تکاملی، کوشید صحنه را به‌سوی خود بکشد، تا از کتابش The Blind Watchmaker (ساعت‌سازِ نابینا) سخن فراوان به میان آورد؛
تا شاید با روایتی دیگر، پرده بر حقیقت اندازد.

💠اما نظریۀ تکامل چه کرد؟ زیرِ بار نرفت که نرفت ...
مگر عقل، زیرِ بار منت وهم می‌رود!
پس هستی شادمان، شانه‌هایش را از اختلاف این و آن شانه کرده، بی‌اعتنا به قیل‌وقالِ ناقوس‌ها و عصاها، و ساعت‌هایی که مچ می‌گرفتند، مسیر خویش را پی گرفت ...

الواح سومری گردِ معلمِ سومریِ خویش حلقه زدند و با علمِ عالی‌جناب خویش پیوندی ناگسستنی خوردند ...

🎉آری! جهان، با ولادتِ «احمد، عبدالله، مهدی» دیده به حقیقت گشود.

تکامل، که گوش‌هایش را تیز کرده بود،
تا خبرِ ولادتش را بشنود،
و صدای این سنت الهی، بالأخره به گوش دوست و دشمن برسد ...
تا آشوب، با آگاهی و داده‌های آسمانی، صورت در صورت به مباحثه بنشیند؛
در صحنِ علنیِ علمِ واقع‌بینانۀ ساعت‌سازِ بینای بصراوی - برای هشت میلیارد چشم -
تا توهمِ بی‌خدایان و توهمِ خلقت‌گرایان، یک‌باره ... یک‌باره فرو ریزد،
و حقیقت، در باشکوه‌ترین جلوه‌اش، خود را بنمایاند ...
و روح، در کالبدِ اندیشۀ انسان بدمد ...
که یگانه خبرﮤ آن است.

🔺آن هم در روزگاری که دنیا، در اثر آنتروپیِ فراگیرِ فرهنگی، اجتماعی و طبیعی، به غذای حفرﮤ کیهانیِ سیاه‌چاله بدل می‌شد ...

ولی گهوارﮤ دانشش - که حاملِ بیست ‌و هفت حرفِ علم بود؛ علمی که نمی‌توانند با آن کشتی بگیرند، جز آن‌که تنِ خویش را بر زمین کوبیده ببینند - زمین را برای شفا تکان داد؛
تا نشانه‌های پروردگارش در گسترﮤ هستی رخ بنماید، حتی برای کسانی که رخ برتافتند!

در ساعتی که از بهشت، صدای کف ‌زدنِ نسیم‌ها در گوشِ جهان می‌پیچید،
مولودِ علم - که هیچ ساعت‌سازِ نابینایی چشمِ دیدنش را نداشت - به حمایتِ نظریۀ تکامل برخاست؛
تا فرگشت را از چنگالِ اسارتِ بردگیِ برگ‌های کتاب‌های نوشته و نانوشته، به خانۀ اطمینان بازگرداند؛
تا دیگر هیچ مغرض و بی‌انصافی، آن را غنیمتِ خویش نشمارد!

🔅و نظریۀ تکامل - که خود، خسته از میلیون‌ها سال تلاشِ هستی برای ارتقا، همانندسازی، سازگاری با انواع محیط‌ها، و رساندن حجمِ مغزِ هوموساپینس به اندازه‌ای که انسان «الف» را از «با» بازشناسد و واژﮤ «خردمند» را برای خود بسازد -
کنون، امید در چشمانش لانه کرد و برقِ آن در شبِ خاطراتِ تلخش درخشید ...
هرچند کوفته از کهنسالیِ خویش، و پیرشده از هزاران زخمِ زبان -
توانست نفس راحتی بکشد و سربلند شود،
زیرا پر بود از نشانه‌های پروردگار در هستی:
در ژن‌ها،
در انتخاب گونه‌ها،
در روایتِ صبورِ حیات.

🧩پازلِ حقیقت چیده شده، شرطِ نهایی بسته شده و رنگِ بازنده پرید!

دکتر داوکینز ... آیا حالتان خوب است؟!
کتابتان همچنان سر جایش در قفسۀ کتابخانه‌تان هست ... و در سراسر کتابخانه‌های دنیا، نسخه‌هایش باقی است

📖صفحه ۱
👇ادامه


🚀@Zaman_Zohour

👈فقط ممکن است به مرور زمان، کم‌طرفدار شود - و البته که این برای نویسندﮤ کتاب The Selfish Gene (ژن‌های خودخواه)، ناخوشایند است!

می‌خواهید نسخه‌ای تازه برایتان سفارش بدهند؟
می‌دانید؟ یک نسخۀ آسمانی هم برای برطرف کردن حالات متلاشی و زلزله‌دیدﮤ شما در دست داریم ...
لطفاً مراقب دستانتان باشید که آن را رد نکنند؛
کمااینکه، یک بار در کنفرانسی در استکهلم، از دریافت کتاب توهم بی‌خدایی [٢] سر باز زدید؛
تا سربازِ پندار خویش بمانید ... فقط برای این چیزِ بسیار کم‌اهمیت!

💬چراکه پذیرش آن، تنها در گروِ آزادیِ فطریِ عقل است.
اجازه می‌دهید یک بار از روی این نسخۀ خاص برایتان بخوانم، جناب دکتر؟

دل قوی باید، و دستی گشاده؛
که راهِ تکاملِ روح، راهِ وداع با همۀ آن چیزهایی‌ست که روزگاری بنیادِ بقا شمرده می‌شدند
نه ژنِ خودخواهی بر دوش می‌توان نهاد،
نه گونه‌ای را در چمدانِ حیات می‌توان پیچید،
نه غروری را از قعرِ تاریخ به دوش کشید ...

روح باید سوگیریِ شناختی را ترک کند،
به خالق خویش شناخت پیدا کند،
و از بحران انتخاب غیرخردمندانه بگریزد ...

💬این فاصلۀ طبقاتی که با طبقاتِ آسمان کشیده‌ای،
تو را از آسمانِ عقل محروم کرده - و تو نمی‌دانی و اقرار نمی‌کنی،
اقراری که به نیمه‌دانشی می‌رسد: همان «نمی‌دانم» بر زبان راندن.

تا به حال، برخلاف جریانِ پندار و خیال شنا کرده‌ای؟
پس چگونه برایت توصیف کنم شناور بودن در آزادیِ حقیقی را ...

📌بدان که عالمِ مادی، جهانی شبیه به عدم و نیستی است،
و هیچ بهره‌ای از وجود ندارد، مگر قابلیتی برای وجود داشتن؛
و این، آخرین درجۀ تنزل است.

هنگامی که صورت بر ماده افاضه می‌شود، جسم تکوین می‌یابد؛
و این، اولین پلۀ صعود یا بازگشت است.

اجسام برحسب درجاتِ وجودی‌شان به جماد، نبات، حیوان و انسان تقسیم می‌شوند؛
و انسان یا ارتقا می‌یابد و به‌سوی مبدأ سبحان خویش بازمی‌گردد
که در این صورت، در عالمِ عقل و در کنار زنده‌ای که مرگی ندارد (حیّ لا یموت)، شناور می‌شود -
یا از ارزش خویش می‌کاهد و به پروردگار خود پشت می‌کند

در این صورت، چیزی جز مادﮤ بی‌درک نمی‌بیند؛
و علمی به واسطه‌اش فرانمی‌گیرد، مگر آنگاه که صورتی مثالی بر او افاضه گردد.

🦛چنین انسانی، همچون چهارپایان می‌شود، بلکه گمراه‌تر!

زیرا او آفریده شد تا پیش رود، اما پشت کرد؛
آفریده شد تا تعقل ورزد، اما نپذیرفت و جهل را برگزید؛
و آفریده شد تا زندگی کند، اما چیزی جز مرگ و نیستی نخواست.[٣]

چرا چیزی جز مرگ و نیستی نخواستی!
برای من، مژدﮤ آمدنش قیمت جان می‌ارزد ...

یا حضرت احمد!
ای سیزدهمین وصی، که پس از سیزده میلیارد سال،
هستی با شمعِ وجودت، روشنایی ابدی یافت ...
روشنایی خداپسند ... روشنایی زیر سایۀ علم الهی.


📚منابع:

[1] سید احمد الحسن، پاسخ‌های روشنگرانه بر بستر امواج، ج ٧، ص 669.
[2] جهت دریافت کتاب توهم بی‌خدایی، نوشتۀ سید احمد الحسن به تارنماهای زیر مراجعه کنید:
www.Almahdyoon.co
www.almahdyoon.com
[2] سید احمد الحسن، گوساله، ص 34.

📖صفحه ۲


🚀@Zaman_Zohour

#ایستگاه‌_تفکر
#کتاب_مقدس

◀️کتاب مقدس بسیار صریح و واضح حقّ مالکیت همۀ عالم را برای خداوند محفوظ می‌دارد، یعنی پادشاه اصلی جهانیان پروردگار است...

وقتی پادشاه و مالک اصلی خداوند است، پس خود او نیز قوانین را وضع می‌کند و مجریان این دستورات را انتخاب می‌کند....

💬«البته پادشاهی را که یهوه خدایت برگزیند بر خود نصب نما. یکی از برادرانت را بر خود پادشاه بساز، و مرد بیگانه‌ای را که از برادرانت نباشد، نمی‌توانی بر خود مسلط نمایی.»

این آیه نیز بر نصب و پذیرش پادشاهی که از سوی خداوند برگزیده شده است تأکید می‌کند


💬یوشع که جانشین موسی بود، به اجرای اوامر الهی تأکید داشت: «اما به‌دقت متوجه شده، امر و شریعتی را که موسی بندﮤ خداوند به شما امر فرموده است به جا آورید تا یهوه، خدای خود را محبت نموده، به تمامی طریق‌های او سلوک نمایید، و اوامر او را نگاه داشته، به او بچسبید و او را به تمامی دل و تمامی جان خود عبادت نمایید.»


🔗متن کامل مقاله


🚀@Zaman_Zohour

#معرفی
#حقیقت

✔️پیِ آواز حقیقت بدویم

⚫️قسمت پنجم
✒️به قلم مجتبی انصاری


🙃علومی وجود دارد که خود را از جهان بیرونی جدا کرده و دربارﮤ اشیای ذهنی سخن می‌گویند

🙃در آثار کشف‌شده از سومریان و اَکدیان، الواحی وجود دارد که نشان می‌دهد اعداد و حساب، از حداقل هفت هزار سال پیش در بین‌النهرین وجود داشته و سپس به مصر و هند و چین و یونان گسترش یافته است

🙃پولی که در حساب بانکی شماست تنها یک عدد است، اما همین عدد به شما این امکان را داده است که به فروشگاه بروید و با کارت بانکی خود کالایی بخرید.


🔗مطالعه مقاله در نشریه شماره 202



🚀@Zaman_Zohour

#خواهرم_را_آزاد_کنید
#ظلم_بس_است

✔️سر سلطان سلامت!

✍️به قلم متیاس

سلام، امام رئوفم
غرض از مزاحمت، آقاجان!
آمده‌ام که بگویم، من امروز بیش از همیشه به فکر شما بودم.

▫️نکند دلتان گرفته باشد.
نکند با دستگیری ریحانۀ احمدالحسن غصه خورده باشید.
نکند بی‌حرمتی به مجلس میلاد خواهر بزرگوارتان، ناراحتتان کرده باشد!
عذرِ تقصیر، حضرتِ پناه!
من به‌جای تمامِ آن بی‌ادبان و حرمت‌شکنان، خجالت‌زدۀ ساحت پاکتان شده‌ام ...
اما خب، شما که عادت دارید؛
تاریخ که عادت دارد؛
ما که عادت داریم!
ما شاگردانِ دردانۀ امام مهدی (ع)، سید احمد الحسن، آموخته‌ایم که:
«از فردی که جسد را می‌کُشد نترسید؛ بلکه از فردی بترسید که می‌تواند جسد و روح را با یکدیگر، در جهنم به هلاکت برساند.» [۱]

🗣نمی‌دانم چرا گمان می‌کنند که ما با این دستگیری‌ها می‌ترسیم و عقب می‌نشینیم و از عقیدۀ برحقمان دست می‌کشیم!
امروز که برای معصومیتِ خواهرِ پاک و مؤمنه‌ام – ریحانۀ دارات - می‌گریستم،
پسر کوچولوی شش‌ساله‌ام گفت:

▫️«مامان! اگه ما رو ببرن زندان، امام احمد میاد بهمون سر می‌زنه که تنها نباشیم، ناراحت نباش ...»
می‌بینی، امام ‌رضای عزیزم؟!
ما این‌چنین هستیم، و این‌چنین فرزندانمان را برای سربازیِ احمد الحسن تربیت می‌کنیم!
پس فقط برای ثابت‌قدمی‌مان دعا کنید، و نگران ما نباشید.

🔵سر سلطان سلامت!
همۀ ما فدای همگی شما، یا آلِ علی (ع)!
یقین داریم که همۀ خواهران پاک و عزیزمان، در پناه امن و مهربان اباالغیور، سید احمد الحسن، هستند.
و در پایان، این سخن از ایشان را می‌خوانیم و بیش از پیش آرام می‌شویم:

📌«... به زنانِ مؤمنی که صدایشان در مطالبۀ حاکمیتِ خدا بلند و طنین‌انداز شد و می‌شود ...
شهادت می‌دهم که گواهی شما نوشته شده و نوشته می‌شود ...
و دشمنان و مخالفینِ شما، مورد بازخواست قرار خواهند گرفت...» [۲]


✨لبیک یا احمد


[۱] سید احمد الحسن، خطبۀ نصیحتی به طلبه‌های حوزﮤ علمیه
[۲] سید احمد الحسن، اهدای کتاب توحید


🚀@Zaman_Zohour

#نشریه_زمان_ظهور
#نشریه_شماره_202
#علوم_انتزاعی

✔️پیِ آواز حقیقت بدویم

✔️قسمت پنجم: علوم انتزاعی

✍️به قلم مجتبی انصاری

در قسمت پیشین، دربارﮤ علوم عقلی و ضرورت وجود آنها صحبت کردیم. بعضی از علوم عقلی نیز دربارﮤ واقعیت‌های عینی سخن می‌گویند. اما در مقابل علومی وجود دارد که خود را از جهان بیرونی جدا کرده و دربارﮤ اشیای ذهنی سخن می‌گویند؛ به چنین علومی، علوم انتزاعی می‌گویند.
از مهم‌ترین علوم انتزاعی ریاضیات است.

🗣در آثار کشف‌شده از سومریان و اَکدیان، الواحی وجود دارد که نشان می‌دهد اعداد و حساب، از حداقل هفت هزار سال پیش در بین‌النهرین وجود داشته و سپس به مصر و هند و چین و یونان گسترش یافته است. [1] همچنین مفاهیم هندسی در تاریخ بشری و محاسبات نجومی به کار گرفته می‌شده‌اند تا زمانی که اقلیدس آن را به شکل جدیدی سازمان‌دهی می‌کند.

📝نکتۀ عجیب اینجاست که مفاهیمی همچون عدد، خط و نقطه، مفاهیمی انتزاعی هستند و در واقعیت، بر اشیای خاصی اطلاق نمی‌شود. با این‌ حال، همین مفاهیم انتزاعی به قدرتمندترین ابزار دانش و دادوستد و بسیاری کاربردهای دیگر تبدیل شده‌ است. این اهمیت تا آنجاست که توصیف بسیاری از نظریه‌ها در علوم تجربی نیز بدون استفاده از مدل‌های ریاضی امکان‌پذیر نیست. نظریۀ نسبیت عام و خاص انیشتین، نظریۀ ریسمان، نظریۀ کوانتوم و بسیاری از نظریه‌های دیگر در این محدوده قرار می‌گیرند.

▫️ریاضیات نیز بدون تحول باقی ‌نمانده است و در حدود سه قرن گذشته تغییرات معناداری در آن رخ داده است و مفاهیم انتزاعی جدیدی مانند هندسه‌های نااقلیدسی، اعداد مختلط، فضاهای چندبعدی و ... به آن اضافه شده است. با تکامل ابزارهای اندازه‌گیری و محاسباتی، این علوم انتزاعی نقش خود را در پیشرفت دانش بشری تثبیت کرده‌اند. بنابراین باید اقرار کنیم که دانش بشری به شناخت‌های حسی و علوم تجربی محدود نمی‌شود.
اجازه دهید اندکی با دقت علومی مانند اقتصاد، سیاست، حقوق و روابط بین‌الملل را بررسی کنیم. این علوم نیز بر مبنای مفاهیمی مانند پول، حق، دولت‌ها، ملت‌ها، کشورها، شرکت‌ها و نهادها استوار شده‌اند. این مفاهیم هم مفاهیمی انتزاعی هستند.

💲پولی که در حساب بانکی شماست تنها یک عدد است، اما همین عدد به شما این امکان را داده است که به فروشگاه بروید و با کارت بانکی خود کالایی بخرید. اگر فروشنده برای این عدد ارزشی قائل نباشد، مبادله‌ای هم صورت نمی‌گیرد. باور مشترک مردم به پول باعث شده است که این مفهوم انتزاعی به مفهومی بین‌الاذهانی تبدیل شود و علومی مانند اقتصاد شکل بگیرد. لذا علم اقتصاد را هم می‌توان یک علم انتزاعی دانست.

⚡️علوم دیگری مانند حقوق، روابط بین‌الملل و ... نیز علومی دربارﮤ مفاهیم بین‌الاذهانی هستند و نه مفاهیم واقعی. لذا این علوم را نیز می‌توان علومی انتزاعی دانست. این مفاهیم انتزاعی هرچند مفاهیمی ذهنی و غیرواقعی هستند، اما در جوامع بشری نقشی کلیدی و تعیین‌کننده دارند. بنابراین، بسیار دور از ذهن است که کسی منکر نقش این مفاهیم غیرواقعی باشد و آنها را از دایرﮤ علم بیرون کند. در هر حال، اگر کسی علم را به علم تجربی محدود کند، خود را از بخش گسترده‌ای از دانش بشری محروم ساخته است.

✨ادامه دارد ...

📚منبع:
[1] https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE_%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B6%DB%8C%D8%A7%D8%AA


🔗قسمت چهارم

🔗نشریه شماره 202


👏@Zaman_Zohour

#معرفی
#تیزر

❄️تیزر نشریه زمان ظهور

❄️ #نشریه_شماره_203


✍️در این شماره از نشریه زمان ظهور می‌خوانیم:

✔️چگونه آل‌محمد(ع) را در رؤیا بشناسیم؟
✔️حملهٔ اعراب به ایران
✔️نقد و بررسی کلمات ناصر مکارم شیرازی در مورد شخص مصلوب |قسمت اول
✔️پیِ آواز حقیقت بدویم |قسمت ششم
✔️سلسله‌مقالات تربیت فرزند |قسمت اول
✔️فرازهایی از خطبه‌های نماز جمعه


🗓زمان انتشار: جمعه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۴


📌با ما همراه باشید...

〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
👏@Zaman_Zohour