🔵✨كارگاه تخصصي "ACT" حرفه اي ✨🔵

استفاده از لحظه حال برای ایجاد تغییری بنیادین
کرک استروساهل
پاتریشیا رابینسون
ترجمه: علی فیضی

https://telegram.me/thirdwaveofBehaviorTherapy

درمانگرانی که از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده می‌کنند اغلب می‌گویند که چقدر برایشان سخت است تجربه زمان حال را در طول درمان تشخیص داده و از آن استفاده کنند. درمان‌جویان ممکن است به‌طور موقت در یک‌لحظه از تجربه خود آگاه شوند و بعد خیلی سریع درون گردوغبار اجتناب تجربه‌ای گم بشوند. آنچه برای درمان‌جویان در زمان حال بودن و ماندن را سخت می‌کند همان چیزی است که آن‌ها را به اتاق درمان کشانده است: اجتناب تجربه‌ای. آنچه بلافاصله خود را در لحظه حال نشان می‌دهد درد درمان‌جو است و طبیعتاً واکنش سریع فرد این است که برای عدم تماس با درد از لحظه حال فرار کند.
البته حقیقت دیگری فراتر از این مشکل وجود دارد: بسیاری از درمانگران در توجه به سرنخ‌های زمان حال یا بیرون کشیدن آن‌ها که احتمال تغییر بنیادی را افزایش می‌دهد مشکل دارند. بخشی از مشکل این است که ما اغلب طوری درباره زمان حال صحبت می‌کنیم که انگار یک‌چیز یا شیء است. درواقع لحظه حال فرایندی در حال شدن است که شامل استفاده منعطف از سه ویژگی اصلی توجه است: روی‌آوری به محرک هیجانی آزارنده، استفاده از توجه متمرکز به‌صورت مشاهده گرانه و تغییر توجه مابین مؤلفه‌های معنادار محرک هیجانی.
بیشتر از این‌ها، مداخلات لحظه حال مستلزم این است که درمان‌جویان از مراحلی بگذرند که درنتیجه آن تمامی تجربه هیجانی چهارچوب دهی مجدد می‎شود و البته این چهارچوب دهی منجر به بهتر احساس کردن می‌شود نه احساس بهتر. این مراحل یکپارچه کردن تجربه همسویی زیادی با پنج وجه توجه‌آگاهی دارد که سال‌ها پیش توسط دکتر راث بائر و همکارانش پیشنهاد شد.
اول، درمان‌جویان بایستی بتوانند توجه خود را به شیوه غیرقضاوت‌گرانه‌ای روی تجربه ترسناک خود نگه دارند. دوم، درمان‌جویان بایستی بتوانند از کلمات برای توصیف تجربه‌های خود استفاده کنند تا بتوانند به‌صورت شناختی با تجربه‌های خود تعامل کرده و آن را یکپارچه کنند. سوم، درمان‌جویان بایستی یاد بگیرند که محصولات کلامی مضر نظیر ارزیابی‌ها و پیش‌بینی‌ها را رها کنند. چهارم، درمان‌جویان بایستی بتوانند پذیرش خود را در واکنش به روایت‌های خودشکنانه و خودارزیابی‌ها تمرین و در آن ماهر شوند. درنهایت درمان‌جویان بایستی بتوانند تجربه‌های قبلاً مورد اجتناب را طوری به کار بگیرند که حس هدفمندی را در زندگی خود افزایش بدهند. آیا در دنیایی که دیگر اجتناب هیجانی ضروری نیست، تجربه ترسناک را می‌توان برای تماس با انگیزه‌های ارزشمند به کار برد؟

حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است:
استروساهل، کرک؛ رابینسون، پاتریشیا. (1394). استفاده از لحظه حال برای ایجاد تغییری بنیادین. علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR

وقتی داستان زندگی درمان‌جو مانع اقدام مؤثر او می‌شود چه کنیم؟
دکتر رابین والسر
مترجم: علی فیضی
این متن به سفارش مرکز خدمات روان‌شناسی و مشاوره زندگی ترجمه‌شده است.
https://telegram.me/thirdwaveofBehaviorTherapy
داستان‌های زندگی درمان‌جویان ما غنی و بامعنا است. بعضی از این داستان‌ها دردناک است و با جستجوی آن‌ها برای درمان شدن ارتباط مستقیمی دارد. داستان‌های زندگی ممکن است شامل بحرانی کنونی یا روایتی مرکزی نظیر قربانی یا ناامید بودن درباره زندگی درمان‌جو باشد. تصدیق مشفقانه این داستان‌ها اهمیت زیادی دارد.
بااین‌حال کارکرد بعضی از داستان‌ها این است که باعث تداوم گرفتاری درمان‌جو می‌شود.
این فرایند شامل تمایل اعلام‌شده یا نشده برای متفاوت بودن داستان است. درمان‌جو ممکن است آرزو داشته باشد که کاش آن داستان اتفاق نیفتاده بود یا بخواهد که خاطرات و درد آن داستان‌ها از بین برود. بعضی‌اوقات این تمرکز –امید به تغییر داستان- می‌تواند باعث ماندن درمان‌جو در مسیرهایی بشود که متوقف شدن سرزندگی او را نتیجه می‌دهد.
در این مواقع می‌توانید با هوشیاری و توجه به این داستان گوش بدهید اما روی کارآمدی تغییر آنچه تغییرپذیر نیست تمرکز کنید. آنچه گذشته قابل‌تغییر نیست. شما می‌توانید با درمان‌جویان کارکنید تا ببینند که داستانشان چه تأثیری روی زندگی آن‌ها گذاشته است. سفت‌وسخت نگه‌داشتن داستان باعث تداوم گرفتاری آن‌ها می‌شود یا به آن‌ها کمک می‌کند تا در مسیرهای دلخواه زندگی خود به‌پیش بروند؟ می‌توانید بپرسید: اگر داستان شما با توجه به همه درد و دشواری آن صد در درصد درست باشد و هیچ بحثی درباره صحت و اعتبار آن نباشد چه اتفاقی برای شما خواهد افتاد؟ این داستان دردناک ادامه پیدا خواهد کرد یا نه زندگی‌تان بهتر خواهد شد؟
وقتی سؤالاتی ازاین‌دست را با هدف تضعیف ارتباط بین درمان‌جو و داستان زندگی ناموثرش می‌پرسیم تا بتواند اقدامی زندگی‌بخش انجام بدهد بایستی این کار را از موضعی برابر و مشفقانه انجام بدهیم. به‌عنوان آخرین نکته این را در یاد داشته باشید که پیدا کردن کارکرد داستان در فرایند درمان مفیدتر از کاوش در محتوی آن است.

حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است:
والسر، رابین. (1394). وقتی داستان زندگی درمان‌جو مانع اقدام مؤثر او می‌شود چه کنیم؟ علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR

🔵✨كارگاه "ACT" حرفه اي 👆

🎌همراه با مطالب كاملا جديد🎌

🔹مناسب براي افراد مبتدي
و حرفه اي

🔹مدرس:
علي فيضي "دانش آموخته بين المللي ACT

🗓تاريخ: ٢٧،٢٨و٢٩ مرداد

@PersianACBS
📜نماينده رسمي ACT

انتشارات ابن سینا به زودی منتشر خواهد کرد:
100 درس توجه‌آگاهی از جان کبت‌زین برجسته‌ترین آموزگار توجه‌آگاهی دنیا

✨جعبه ابزار پذیرش✨

نکات بالینی از كارگاه دكتر راس هريس
تهيه، تنظيم و ترجمه:
سجاد بهرامي - علی فیضی - ميلاد خواجه پور

با ما برای مطالعه اين تمرين همراه باشید:

در شش فرایند ACT، تعداد زیاد و متفاوتی از تکنیک ها وجود دارد. برخی از آنها فقط چند ثانیه و برخی 15 تا 20 دقیقه طول می کشد.
باز کردن این جعبه ابزار نیاز به یادآوری یک نکته مهم دارد: پذیرش یک فرایند است، نه یک تکنیک.
برای فهم فرایندها، تکنیک و ابزارها مورد استفاده قرار می گیرند.

پذیرش احساسات:
حالا می‌خواهیم یک تمرین طولانی توجه‌آگاهی را انجام بدهیم که از 8 تکنیک متفاوت و متصل بهم تشکیل شده است:
مشاهده ، تنفس ، توسعه ، عادی سازی ، عینیت ، نشان دادن شفقت به خود و گسترش آگاهي

مثل همیشه از شما می خواهیم قبل از ارائه کردن این تمرین به درمانجو آن را بارها با صدای بلند بخوانید و تمرين كنيد، پرانتزها نشان دهنده ی مکث کوتاه 1تا 3 ثانیه ای است.

درمانگر: از شما می‌خواهم تا روی صندلی تان نشسته، پشت خود را صاف کرده و پاهای خود را روی زمین بگذارید. اکثر افراد متوجه می‌شوند که در این وضعیت هوشیار تر هستند، پس این حالت را بررسی کنید و ببینید آیا شما نیز در این وضعیت همین حس را دارید. همچنین چشمان خود را بسته و به یک نقطه - هرنقطه ای که ترجیح می دهید - تمرکز کنید، چند نفس آرام و عمیق بکشید و به دم و بازدم خود توجه کنید( 10 ثانیه توقف کنید ).

❌براي مطالعه ادامه مطلب وارد سايت زير شويد👇
http://saeghclinic.com/extra-6834.html

تروما و بخشش از دیدگاه ACT
دکتر رابین والسر
مترجم: علی فیضی

https://telegram.me/thirdwaveofBehaviorTherapy

بسیاری از نجات‌یافتگان از تروما به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم با بخشش و معنایی که برای ایشان دارد درگیرند. محور بخشش معمولاً بخشیدن دیگران یا بخشیدن خود به خاطر اقداماتی است که علیه خود و دیگران انجام داده‌ایم. به‌علاوه موضوع حساس و چالش‌برانگیزی است. از دیدگاه ACT افکار و احساسات همراه با بخشش مثل دیگر افکار و احساسات، مشاهده ‌شده و درحالی‌که فرد ارزش‌های شخصی خود را انتخاب و در جهت آن‌ها حرکت می‌کند به‌آرامی نگه‌داشته می‌شود. با این حالا در مورد نجات‌یافتگان از تروما به نظر می‌رسد که بخشش فوق‌العاده دشوار باشد چون آن‌ها با رویداد فاجعه‌بار آمیخته‌شده‌اند. بر این اساس درمانگر ممکن است وابسته به شرایط درمان‌جو بخواهد تا کل جلسه اول یا دوم را به کار روی این موضوع اختصاص بدهد. ما ارزش بخشش را به درمان‌جو تحمیل نمی‌کنیم. با این حال اگر موضوع عدم بخشش در فرایند درمان به‌عنوان مانعی در برابر زندگی ارزشمند ظاهر شود به درمان‌جویان –مخصوصاً نجات‌یافتگان از ترومای بین فردی- کمک می‌کنیم تا متوجه بشوند بخشش به معنای تائید آنچه برای ایشان اتفاق افتاده نیست. وقتی با درمان‌جویان درباره بخشش کار می‌کنیم شفقت به ایشان و فهم آن‌ها از ملزومات کار هستند.
ما برای رسیدن به حس بخشش چند کار انجام می‌دهیم. اول اینکه درباره معنای آن گفتگو می‌کنیم. بسیاری از افراد فکر می‌کنند که بخشش احساسی است که وقتی به یک نفر می‌گویید او را بخشیده‌اید به وجود می‌آید؛ اما از دیدگاه ACT بخشش یک اقدام است و نه احساس. بخشش به معنای تلاش برای به دست آوردن همان چیزی است که از بین رفته بود. به این معنا بخشش یک اقدام است. به‌احتمال‌قوی اگر ببخشیم احساس تسکین، آسودگی یا صلح و آرامش به دست بیاوریم. این‌ها غالباً احساساتی‌اند که همراه با بخشش پدیدار می‌شوند. بااین‌حال مثل همه احساسات، این‌ها هم می‌آیند و می‌روند. بسیاری از ما که تجربه بخشیدن فردی را داشته‌ایم و متعاقباً حالمان خوب شده است، و فقط چند ثانیه یا چند ساعت بعد متوجه ‌شده‌ایم آن حال خوب رفته و خشم از فرد بخشوده شده دوباره ظاهرشده است. حالا چه‌کار می‌توان کرد؟ ماهیت ناپایدار این هیجانات است که نشان می‌دهد چرا گفتگو درباره بخش به‌عنوان یک اقدام بسیار سودمند است. درمان‌جو همواره می‌تواند در عین رفت‌وآمد احساسات همراه با بخشش، به شیوه‌ای بخشنده رفتار کند. اگر درمان‌جویان روی بخشش خود کار می‌کنند، می‌توان از آن‌ها بپرسید که اگر خود را به خاطر هر آنچه انجام داده‌اند به‌طور کامل ببخشند آن‌وقت با خودشان چطور رفتار خواهند کرد؟
عدم بخشش و سرزنش خود ممکن است به شکل‌های گوناگونی تجربه بشود: از رفتار خود تخریب‌گر مثل مصرف الکل طولانی‌مدت، انزوای دردناک گرفته تا اقدامات حاکی از تنفر مثل آسیب زدن به دیگران یا تماشای منفعلانه جنایات جنگی. بعضی‌اوقات سرزنش خود خیلی ساده خود را به شکل زندگی نکردن با فردی که دوست با او زندگی کنید نشان می‌دهد. ممکن است مخصوصاً از درمان‌جو بپرسید: اگر شما بخواهید تا به خودتان آن زندگی قبل از تروما را بدهید، آن زندگی چه طور خواهد بود؟ درمان‌جویان معمولاً پاسخ‌های متفاوت مثل بیرون رفتن زیادتر یا انزوای کمتر، مصرف نکردن مواد، نبریدن بدن، درگیر نشدن در روابط مضر، مهربان‌تر بودن و مراقبت‌تر به این سؤال می‌دهد. همین‌که این اقدامات را فهرست کردید برایتان روشن می‌شود آنچه درمان‌جویان می‌توانند برای خود انجام بدهند بخشش است.

حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است:
والسر، رابین. (1394). تروما و بخشش از دیدگاه ACT. علی فیضی (مترجم). برگرفته در روز؟؟ سال؟؟ از سایت مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره زندگی HTTP://WWW.MRMZ.IR

دوره جامع آموزش درمانگر ACT

ارتباط و آسیب‌پذیری*
سای، کوهلنبرگ، کانتر، هولمن و پالمر لودان
مترجم: علی فیضی
روان‌درمانی تحلیلی کارکردی درباره قدرت متحول‌کننده عشق درمانگرانه و ارتباط بین فردی است. درمانگران FAP تلاش می‌کنند روابطی شدید و فراموش‌نشدنی هم‌آفرینی کنند و از طریق آگاهی، شجاعت، عشق و رفتارگرایی که گوهر قواعد FAP را می‌سازد آنچه در درمانجویان خاص و ارزشمند است را بازتاب بدهند. همچنان که ما خطر کردن و صحبت کردن مشفقانه درباره حقایق درونی خود را الگوسازی می‌کنیم درمانجویان را به چالش وا می‌داریم تا آسیب‌پذیرتر و صادق‌تر باشند و بهترین خود را بارور کرده و مطرح کنند.
این تاکید بر قدرت آسیب‌پذیری و اصالت درمانجو با پژوهش‌های برنه بروان تقویت و تاکید شده است. او پژوهشگری کیفی است که ارتباط انسانی و توانایی ما را برای همدلی کردن، تعلق داشتن و عشق را مطالعه می‌کند. او در یک سخنرانی TED (سرواژه کلمات فناوری ، سرگرمی و طراحی به انگلیسی) با عنوان قدرت آسیب‌پذیری بینشی عمیق از پژوهش خود را با ما در میان می‌گذارد؛ بینشی که شیوه زندگی، عشق‌ورزی و کار او را تغییر داد.
براون هزاران نفری که با ایشان مصاحبه کرده بود را در دو قسمت افرادی که حس ارتباط، ارزشمندی، عشق و تعلق داشتند و افرادی که با این مسائل کشمکش داشتند جای داد. یک متغیر ایشان را از هم جدا می‌کرد؛ افرادی که احساس ارتباط می‌کردند شجاعت بیان کامل داستان این که چه کسی بودند را داشتند. آن‌ها با آسیب‌پذیری زندگی می‌کردند و به خودشان اجازه می‌دادند تا به صورتی عمیق و آسیب‌پذیر دیده شوند. آن‌ها در نتیجه این اصالت ارتباط داشتند. چیز دیگری که این افراد به طور مشترک داشتند این بود که آسیب‌پذیری را به عنوان یک ویژگی ضروری هرچند که ناخوشایند بود پذیرفته بودند. آن‌ها تمایل داشتند که اول ”دوستت دارم“ بگویند، تمایل داشتند وقتی هیچ ضمانتی وجود نداشت کاری بکنند و تمایل داشتند در رابطه‌ای سرمایه‌گذاری بکنند که ممکن بود خوب از آب دربیاید یا نیاید.
به این ترتیب یافته اصلی پژوهش او این بود آسیب‌پذیری در قلب کشمکش ما برای ارتباط، ارزشمندی، لذت، خلاقیت، احساس تعلق و عشق‌ ورزیدن قرار دارد. او می‌گوید:
”برای این که ارتباط اتفاق بیفتد ما بایستی به خودمان اجازه دیده شدن و آسیب‌پذیر بودم بدهیم.... زندگی ما مجموعه‌ای از داستان‌ها و حقایق درباره این که چه کسی هستیم، به چه اعتقاد داریم، از کجا آمده‌ایم و چقدر قوی هستیم است. وقتی آنچه دیگران فکر می‌کنند و داستان خودمان را رها می‌کنیم به ارزشمندی خود دست می‌یابیم؛ این احساس که ما همانطور که هستیم خوبیم و ارزش عشق و احساس تعلق را داریم.“

*از کتاب تندآموز روان‌درمانی تحلیلی کارکردی (سای، کوهلنبرگ، کانتر، هولمن و لودان، 2012) که به زودی از طرف انتشارات ابن سینا به دست چاپ سپرده خواهد شد.
https://www.ted.com/talks/brene_brown_on_vulnerability?language=fa

انتشارات ابن سینا منتشر کرد:
بگذار همه‌چیز آموزگار تو شود
100 درس توجه‌آگاهی از جان کبت‌زین
http://ebnesinapress.com/Book/Details/135

معرفی کتاب بگذار همه‌چیز آموزگار تو شود
بله واقعا راهی برای این وجود دارد که بگذارید همه‌چیز آموزگار شما بشود، که بگذارید خود زندگی و هرچیزی که درون آن آشکار می‌شود -شرایط انسانی ”سرتاسر فاجعه“ به قول زوربای یونانی- بلوغ و رشد مداوم شما را شکل بدهد. میلیون‌ها نفر علی‌رغم رودررو شدن با استرس، درد، عدم اطمینان؛ اندوه و بیماری این مسیر را به سوی عقلانیت، تعادل و بهزیستی پیموده‌اند.
جان کبت‌زین در کتاب برجسته خود زندگی سرتاسر فاجعه (Full Catastrophe Living) دنیا را با این رویکرد نو به نام برنامه کاهش استرس بر اساس توجه‌آگاهی (MBSR) آشنا ساخت و اکنون در این اثر 100 نکته از این اثر دوران‌ساز به دقت انتخاب شده است تا شما را برای در آغوش کشیدن آنچه در شما زیباترین و بهترین است راهنمایی کند.
چه در تلاش برای یادگیری صبوری باشید، چه مقابله با درد، چه سر کردن با استرس و چالش عظیم دورانی که در آن به سر می‌بریم، چه بهبود روابط و یا رها کردن خودتان از هیجانات، افکار و رفتارهای مخرب نکات به ظاهر ساده این کتاب به شما یادآوری می‌کند که منبع درونی عمیقی درون خودتان دارید که می‌توانید از آن استفاده کنید و مهمترین بخش این منبع خود لحظه حال است. فارغ از این که چندسالتان باشد و با قدرت شفابخش توجه‌آگاهی آشنا باشید یا نه این راهنمای الهام‌بخش و روشنگر به شما کمک خواهد کرد تا هر لحظه زندگی خود را در آغوش بکشید، از آن یاد بگیرید و درون آن رشد کنید.

**برای تهیه کتاب با بیست درصد تخفیف می‌توانید به آدرس زیر مراجعه کنید:
تهران، خیابان انقلاب، خیابان کارگر جنوبی،خیابان وحید نظری پلاک 150واحد5 ، انتشارات ابن سینا
تلفن تماس:
66418319-021 ، 66418309-021
http://ebnesinapress.com/Book/Details/135

🍃🍃8 آزمایش ذهنی جهت شناخت راه آینده
نکته مهم در تمام این آزمایشات این است که واقعا خود را در فضای این آزمایشات تصور کنید تا جوابگو باشد و بتوانید واقعا پی به خواسته ی درونی خود ببرید.
🌴1- جامعه ای را فرض کنید که در آن تمام شغل ها از سه جهت درآمد مادی،شهرت و منزلت اجتماعی کاملا یکسان است،یعنی شما چه پزشک باشی، چه استاد دانشگاه باشی، چه سوپر شهرداری باشی، چه بنا باشی و چه رییس جمهور باشی از سه جهت فوق کاملا برابر هستید،در چنین جامعه ای شما به دنبال چه شغلی میروید؟
🌴2-فرض کنید در یک جامعه ای انسان نامرئی شوید، وشما همه را ببینید ولی کسی شما را نمیبیند،در چنین جامعه ای دست به چه کارهایی میزنید؟مثلا آیا دست به کارهای اخلاقی میزنید؟
🌴3-تصور کنید خداوند در مقابل شما نشسته است و از شما میخواهد یک آرزو کنید تا آن را برآورده کند، ولی باید توجه داشته باشید فقط یک آرزو میتوانید بکنید و بعد از اینکه آرزوی دلخواهتان را کردید دیگر راهی برای بازگشت ندارید،در چنین حالتی شما از خدا چه میخواهید؟آرزو میکنید که رییس جمهور شوید؟انیشتین شوید؟ارسطو شوید یا.....
🌴4-اگر قرار باشد شما را تا آخر عمرتان به یک جزیره دور افتاده تبعید کنند و در آنجا جز شما کسی نباشد،و فرض کنید به شما سه ارفاق کنند:
یکی اینکه بگویند شما میتوانید از اینجا یک کتاب انتخاب کنید و با خود به جزیره ببرید،دراین صورت چه کتابی را انتخاب میکنید؟
دیگر اینکه شما میتوانید در آنجا یک کار هنری انجام دهید و وسایل مورد نیاز را از اینجا با خود ببرید،شما کدام یک را انتخاب میکنید؟
و دیگر اینکه به شما اجازه داده میشود یک انسان را از اینجا به همراه خود ببرید،حال شما چه انسانی با چه ویژگی های را انتخاب میکنی؟
🌴5-اگر به شما بگویند یکی از اشخاص تاریخی را که خودتان درک کرده اید یا در تاریخ خوانده اید،هستی حاضر است جای شما را با آنها عوض کند،شما حاضرید به جای کدام شخص باشید؟
توجه داشته باشید نه اینکه فقط در یکی از جنبه های آن شخص به جای آن باشید بلکه در تمام جنبه ها با تمام خوبی ها و بدی های شخص.
🌴6-این آزمایش معروف به نوشته سنگ قبر است و از ابداعات نیچه میباشد.روی سنگ قبر خود آنچه را که میخاستید باشید بنویسید و زیرش آنچه که الان هستید را بنویسید،مثلا بنویسید کسی که اینجا ارامیده است میخاست معلم شود اما فروشنده شد،میخاست بخشنده باشد اما بخیل شد و.....بعد روی آنچه که الان هستید خط بکشید و یک زندگی جدیدی را بر اساس آنچه میخاستید باشید را آغاز کنید.
7🌴-فرض کنید یک کسی که قولش صادق است به شما بگوید تنها یک سال تا پایان عمرتان باقی مانده است
و شما هم باور کنید،حال در این یک سال به سراغ چه کاری میروید؟
خب بعد این یک سال را کمتر بکنید مثلا شش ماه،همینطور کمتر تا 24ساعت،ببینید در این فرصت دست به چه کاری میزنید؟کارهایی که بنظرتان می آید در آن 24 ساعت انجام دهید و بعد از دنیا بروید آن ها فریاد درون شماست.این همان چیزی است که شما در تمام زندگی باید بروید به دنبالش.
🌴8-گفته اند یک کشتی به علت سنگینی بارش در حال غرق شدن بود و ناخدا از مسافرین خواست که مقداری از وسایلشان را در دریا بیندازند تا بار کشتی سبک شود،بعد از اینکه هر کس مقداری از وسایلش را به دریا انداخت باز ناخدا از مردم درخواست کرد که مقداری دیگر از وسایلشان را در دریا بیندازند تا بار کشتی سبک تر شود،بعد از چندین مرتبه تکرار این ماجرا عالمی که در آنجا بود در عین حالی که کتاب هایش را به دریا میریخت گفت این ها از جانم عزیزتر بودند.
حال ما در زندگی باید ببینیم که چه چیزهایی داریم که حاضریم جانمان را بدهیم ولی آن چیزها را از دست ندهیم.مثلا بعضی ها حاضر نیستند به هیچ وجهی صداقت ،شفقت،احسان و .... خود را در زندگی از دست بدهند حتی به قیمت جانشان.
🌺 جمع آوری شده از درسگفتارهای پراکنده استاد
@mostafamalekian

✨دوره جامع تربيت درمانگر ACT✨

شروع دوره ؛ ٤ مهر ماه ٩٥

https://telegram.me/joinchat/AwYp0DwEkHEJrGM17f4V2A

🌹🌹جان کلام و گوهرپیام سیمون وی

🔹مهمترین واصلی ترین ویژگی خدا خیرخواهی اوست. خدا به نیکان و بدان لطف یکسان دارد و آنان که از این بهره کمتر دارند، خود کمتر خواسته اند. هرتصوری از خدا که با عمل ناشی از محبت بی شائبه ناسازگار باشد تصور نادرستی است. ایمان، محبت به خدا و محبت به همنوع از هم انفکاک نمی پذیرند و در نتیجه هرکس که نسبت به انسانی رنجدیده شفقت بی شائبه نشان دهد هم عشق به خدا دارد و هم ایمان. نمی توان فعالیت عقل را مقید و مشروط کرد. آنچه معجزه است نیکی و زیبایی رفتار و زندگی است، نه کارهای خارق العاده. وسیله نجات درهمه زمانها در دسترس همه انسانها هست. هرکس که اولاً به همنوع خود عشق بی شائبه ورزد و ثانیاً کل نظام عالم ازجمله درد و رنج های آن را بپذیرد، اهل نجات است. در این دو امر به حدکمال رسد قدیس است. بسیاری از بی دینان از عالمان الاهیات به خدا نزدیکترند. دین عارفان دین حقیقی است. در دار دنیا، امکان این هست که بی گناهان نیز به درد و رنج گرفتار آیند. درحقیقت، خدا در جست وجوی انسان است، نه انسان درجست وجوی خدا و به گفته مولانا جلال الدین:

پولاد پاره هاییم، آهنرباست عشقت اصل همه طلب تو، درخود طلب ندیدم

☘☘استاد ملکیان،مقدمه کتاب نامه ای به یک کشیش
@mostafamalekian

انسان‌هاخلق شده‌اند تا به ایشان عشق ورزیده شود و چیزها درست شده‌اند تا مورد استفاده قرار بگیرند. دلیل آشوبناکی کنونی دنیا این است که به چیزها عشق می‌ورزیم و از انسان‌ها استفاده می‌کنیم.
#FAP

مارتا بک

مترجم: علی فیضی

این متن به سفارش مرکز خدمات روان‌شناسی و مشاوره زندگی ترجمه شده است.
https://telegram.me/thirdwaveofBehaviorTherapy
روان‌شناسانی که از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) استفاده می‌کنند درد ”تمیز“ را آن احساسی می‌دانند که وقتی اتفاقی دردناک برایمان می‌افتد احساس می‌کنیم. درد ”کثیف“ نتیجه شیوه تفکر ما درباره آن اتفاق و این که چرا زندگی با ما اینجوری تا می‌کند است. این دو نوع رنج به دو بخش مختلف از مغز مرتبط هستند: بخشی که صرفا رویدادها را ثبت می‌کند و بخشی که جریان مداومی از افکار درباره آن رویدادها تولید می‌کند. بخش اعظمی از ناشادی ما از پاسخ دوم یعنی نه از واقعیت دردناک که از افکار دردناک درباره آن واقعیت ناشی می‌شود. روان‌شناسی مدرن دارد چیزی را که قرن‌ها عرفانی و رازآلوده تصور شده را می‌پذیرد: رنج تنها وقتی پایان می‌یابد که از ذهن متفکر خود جدا بشویم...
http://www.mrmz.ir/Study/راهی-جدید-برای-زندگی

ارتباط شفقت با زندگی ارزشمند

دنیس تیرچ

مترجم: علی فیضی

این متن به سفارش مرکز خدمات روان‌شناسی و مشاوره زندگی ترجمه شده است.
https://telegram.me/thirdwaveofBehaviorTherapy
متون مربوط به ACT تاکید می‌کنند که ارزش‌ها آزادانه انتخاب می‌شوند اما با این‌حال شفقت همچنان که قبلا به آن اشاره شده است احتمالا تنها ارزشی است که به طور طبیعی در الگوی انعطاف‌پذیری روان‌شناختی قرار داد. ماهیت ذاتا انطباقی و تکاملی غریزه مراقبت‌گری و همکاری انگیزش مراقبت از بهزیستی را به طور ذاتی تقویت‌کننده کرده است و برای بسیاری از مردن ارزش بسیار زیادی دارد...
http://www.mrmz.ir/Study/ارتباط-شفقت-با-زندگی-ارزشمند

سلام بر تاریکی: اکتشاف ارزش‌ها در مواجهه با ترس‌ها

دکتر استیون هِیز
مترجم: علی فیضی
https://telegram.me/thirdwaveofBehaviorTherapy

بعضی از درمانگران بسته‌ای از انگشت بند‌های چینی را در مطب خود نگه می‌دارند و از آن‌ها برای ارائه تمثیل به مراجعان استفاده می کنند. وقتی انگشتانمان را در هر دوسوی این اسباب بازی فرو می‌کنیم و سپس می خواهیم که آن‌ها را دربیاوریم، انگشت بند تنگ‌تر شده و انگشت‌ها را گرفتار می‌کند. هرچه قدر بیشتر آن‌ها را بکشیم، به انگشتانمان فشار بیشتری می آید. تنها راه برای آزاد کردن انگشتان انجام کاری خلاف عادت است: آن‌ها را بیشتر در انگشت بند فروببریم! این‌طوری گره آن شل‌تر می‌شود.
در مورد مشکلاتی که آدم‌ها علی‌رغم تلاش‌های جدی که می‌کنند و نیت خوبی که دارند، آن‌ها را غیرقابل حل می‌یابند، این اسباب‌بازی یک اصل بنیادین را به ما نشان می‌دهد: مبارزه با مشکل، خود مشکل درست می‌کند. به یاد می‌آورم که یکی از این انگشت بند ها را به یکی از مراجعان مشخصاً مضطربم دادم و تلاش‌های عجولانه او را برای رها کردن انگشتانش نگاه کردم. ناگهان او دست از تلاش برداشت و دست‌هایش را آرام نگه داشت و بعد گفت: باشد، فهمیدم. او انتهای لوله‌ها را به طرف داخل فشار داد و به آسانی انگشتانش را رها کرد. من دانستم که منظور او چیزی بیش از فهمیدن چگونگی کار اسباب‌بازی بود. او در آن لحظه دید که الگوی مبارزه او با اضطراب چگونه زندگی‌اش را محدود کرده بود و می‌دانست جایگزین عجیب و غریبی که من پیشنهاد کرده بودم دیگر عجیب و غریب نبود: تنها با رفتن به درون درد (پذیرش) بود که می‌توانست مجالی برای زندگی کامل پیدا کند...
ادامه در:
http://www.mrmz.ir/Study/%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%A7%DA%A9%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D9%81-%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%B4%D9%87%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%AC%D9%87%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D8%B1%D8%B3%D9%87%D8%A7