مقاله ای با عنوان " 38 سال پس از انقلاب : از ایده ی آموزش رایگان تا 13% دانشجوی دولتی" پویا جانی پور

"تازه شراره های جنگ ویرانگر ایران و عراق از زمین بلند شده بود که زمزمه های پولی شدن دانشگاه ها شروع شد ( و این چقدر آدمی را به یاد ایده ی میلتون فریدمن در مورد خصوصی سازی می اندازد) اولین اقدام در این مورد تشکیل دانشگاه های آزاد بود. دومین گام در سال 67 و با تاسیس دانشگاه پیام نور شروع شد . دانشگاهی که بنا بود به صورت از راه دور و یا عموما در روزهای تعطیل پنج شنبه و جمعه به آموزش کارمندان دولت اشتغال داشته باشد ولی در حال حاضر یکی از بزرگترین دانشگاه های خصوصی ایران است.
ادامه در فایل زیر
پی نوشت: این مقاله قبلا در نشریه صنفی "دانشگاه امروز" به چاپ رسیده است.
#مقاله
#کالایی_سازی_آموزش
#آموزش_رایگان
1⃣7⃣5⃣
@senfi_uni_iran

#خبر_ارسالي

پیامی از طرف دانشجویان شبانه دانشگاه تبریز به کانال شورای صنفی دانشجویان کشور رسیده به این مضمون که شهریه دانشجویان شبانه برای ترم جدید و برای ترم قبل! افزوده شده است.
شهریه متغییر ترم قبل 489 هزار تومان و شهریه ثابت 270 هزار بوده که دانشجویان پرداخت کرده اند اما در هنگام ثبت نام در ترم جدید با بدهی برای ترم قبل مواجه شده اند!
در توضیحات این دانشجویان آمده که در هنگام انتخاب واحد متوجه شده اند که
شهریه ثابت ترم قبل به 305 هزار و شهریه متغیر به 567 تبدیل شده است.
یعنی این دانشجویان برای ثبت نام میبایست ابتدا 113 هزار تومان بدهی ترم قبلی را بدهند سپس 135 هزار تومان بیشتر از شهریه معمول ترم قبل بپردازند سپس انتخاب واحد نمایند!
شورای صنفی دانشجويان کشور در عین مخالفت با #کالایی_سازی_آموزش از این دانشجویان حمایت می کند و مسئولین آموزش را ملزم می داند تا ضمن توضیح و عذرخواهی، دست از درآمدزایی از دانشجویان بردارند.
مسلم است که شورای صنفی دانشگاه تبریز بنابر وظیفه ی خود این موضوع را پیگیری خواهد کرد.

#دانشگاه_پولکی_جریمه_ی_زورکی
#شبانه
#کالایی_سازی_آموزش
1⃣9⃣1⃣
@senfi_uni_iran

#کالایی_سازی_آموزش
@senfi_uni_iran
2⃣0⃣5⃣

🔸گسترشِ دانشگاه به صورت ارزان اتفاق می افتد، زیرا سرانه ی منابع دانشجوها کاهش پیدا کرده است و دانشگاه ها و دپارتمانها و آکادمیسین ها تشویق می شوند تا با هم رقابت کنند.
🔸گذار از کمک های مالی به دانشجویان به سمت وام و شهریه ها، بسیاری از دانشجویان را وادار کرده است تا ساعت های زیادی کار کرده و معاش خود را در راستای آمادگی برای یک زندگی بر اساس کار مزدی تامین کنند.
🔸تعجب بر انگیز نیست که در این شرایط دانشجویانِ بالقوه که از پیشینه ی خانوادگیِ فقیرتر برخوردار اند از رفتن به دانشگاه دلسرد بشوند.

🔹برشی از کتاب «دانشگاه ها در جهان نئولیبرال» نوشته الکس کالینیکوس
#کالایی_سازی_آموزش
@senfi_uni_iran

🔴«تحصیل رایگان حق بچه های ماست»، نوشته ای که دیروز در دست معلمان معترض بود.

🔹مساله آموزش رایگان سالهاست که فعالین حوزه آموزش را درگیر خود کرده است. آموزشی که فعالین دانشجویی و معلمین معتقدند باید رایگان و برابر در اختیار همگان باشد تا شکاف و نابرابری اجتماعی بیش از آنچه وجود دارد نشود.

🔹اما در برابر آن دولت های مختلف برنامه های توسعه را برخلاف نظر مردم و فعالین این حوزه به تصویب رسانیده اند و نمودهای این قوانین را هر روزه در گسترش مدارس خصوصی و موسسات کنکور در آموزش عمومی و گسترش دانگاه های پولی، دانشجویان پولی و پردیس های پولی در دانشگاه های ملی شاهد هستیم.

🔹واقعیت تلخی وجود دارد اینکه با موج عظیم فارغ التحصیلان دانشگاهی که ناشی از همین برنامه های توسعه است، خانواده های کم درآمد دیگر رغبتی به آموزش فرزندان خود ندارند و مقاومتی در برابر این طرح ها انجام نمی دهند. خانواده های کم درآمد این روزها ناچارند که فرزندان خود را به شاگردی در کارگاه های مختلف با دستمزد پایین بفرستند شاید در آینده صاحب شغلی شوند.
مردمانی که با شادی و شور پس از انقلاب به خیابان های شهر ریختند که شهر و کشور و منابع برای آنهاست امروزه می بینند که مراکز آموزشی در اختیار گروه های خاصی از جامعه قرار گرفته و دیگر جای اغیار (مردم کم درآمد) نیست.

🔹تجمعات و اعتراضات مکرر دانشجویان (دانش آموزان دیروز) و معلمان به این طرح ها از سوی دولت و مجلس نادیده گرفته می شود و هر بار با تصویب قانونی روند پولی سازی و کالایی سازی آموزش را بیش از پیش عریان می کنند.

#آموزش_رایگان
#کالایی_سازی_آموزش

2️⃣3️⃣5️⃣

🆔 @senfi_uni_iran

"نقدی به شوراها و دانشجویان"
پویا جانی پور، دبیر کمیسیون اسکان شورای صنفی علم و صنعت
عملکرد شوراهای صنفی سراسر کشور در چند سال گذشته در جاهایی قابل تحسین بوده و نگارنده در این یادداشت قصد طرح این موضوعات را ندارد.
به عکس قصد دارم تا از شوراهای صنفی و همینطور دانشجویان انتقاد کنم.
در نزدیک به یک سال فعالیت در شورا ی صنفی بعضی اتفاقات به قدری مضحک بوده است که کار از تعجب گذشته و خنده دار شده است. از این جمله اتفاقات با خبر شدن از این موضوع است که دانشجویان بسیاری از دانشگاه ها شورای صنفی دانشگاه خود را نمی شناسند، به غیر از مشکل بی اعتنایی بسیاری از دانشجویان به شناخت این نهاد، در تعدادی از دانشگاه ها فعالیت شورای صنفی در فردای روز انتخابات تمام می شود ! یعنی دانشجویان این شوراهای صنفی را نمی شناسند چرا که تمام فعالیت آنها به خوش و بش در اتاق شورای صنفی، گرفتن مزایا از دانشگاه و بعضا لابی با دانشگاه و سازمان دانشجویان! خلاصه شده است.(فرقی بین دانشگاه های تهران و شهرستان هم در این موارد نیست و هر دانشگاهی که منفعت دانشجو را به منفعت خود بفروشد مصداق تشکل قدرت ساخته است)
مورد دیگر بی سوادی خیلی از ما فعالین صنفی است. چطور می توان خود را فعال نامید اما از کتاب فراری بود؟ چطور می توانیم خود را فعال صنفی بدانیم ولی ساده ترین فعالیت های خصوصی سازی وزارت علوم را درک نکرد و از سیاست هایی مثل "سلف های آزاد" حمایت کرد؟
بگذارید صادق باشیم، فعالیت صنفی در دانشگاه های تهران به خاطر توجه رسانه ای به این دانشگاه ها راحت تر از شهرستان هاست و اینکه چرا دانشگاه های شهرستان(مخصوصا شهرستان های کوچک که هرروز مشکلاتشان بیشتر و بیشتر می شود) سکان فعالیت صنفی کشوری را به دست نمی گیرند تعجب آوراست.
دانشگاه هایی وجود دارند که به دانشجویان خود 3-4 ترم خوابگاه می دهند و دانشجویان مجبورند بعد از آن در محله های جرم خیز خانه کرایه کنند که بستر بسیار مناسبی! برای اعتیاد است و شنیده ها حاکی از آن است که چگونه مصرف مواد مخدر بین دانشجویان در حال افزایش است، با این حال هیچ صدای اعتراضی از بسیاری از شوراها بلند نمی شود.
اینها تنها نمونه هایی از مسائل تاسف بار ما شوراهای سراسر کشور است.
با جدیت باید اعلام کنم که دانشجویان اگر در انتخابات شوراهای صنفی شرکت نکنند و یا به افرادی رای بدهند که به دلایل گوناگون سیاسی، قومی و... و نه حقوق صنفی دانشجويان در انتخابات شرکت کرده اند به خود و دیگران خیانت کرده اند.
یکی از مشکلات شوراهای صنفی در سالی که گذشت منفعت طلبی عده ای( هر چند محدود) در شوراهای صنفی بود و اگر دانشجویان در انتخابات بعدی این افراد را از شوراهای صنفی خارج نکنند به هیچ عنوان نمی توان در مقابل این سیل #کالایی_سازی آموزش ایستادگی کرد.
2⃣4⃣7⃣
🆔 @senfi_uni_iran

#کالایی_سازی_آموزش
@senfi_uni_iran

#نامه_مجلس
#کالایی_سازی_آموزش
#بومی_سازی
#فضای_امنیتی
#بیانیه_فراگیر_دانشجویان_ایران
2⃣8⃣9⃣
@senfi_uni_iran

حراج خدمات عمومی دانشگاه=کمبود خدمات دانشگاه
#کالایی_سازی_آموزش
#دانشجوپزی
2⃣9⃣5⃣
@senfi_uni_iran

اصلی ترین دلیل ماجرای #دانشجوپزی منطق خصوصی سازی و واگذاری وظایف خدماتی دانشگاه ها به پیمانکارهاست . چیزی که چند سال است فریاد می زنیم.
#کالایی_سازی_آموزش
@senfi_uni_iran

‼️‼️
طبق اخبار رسیده معاون رییس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم با دستور رییس صندوق رفاه وزارت علوم برای بررسی موضوع و نظارت و پیگیری اتفاقات اخیر به اهواز سفر می‌کند.
باید پرسید که ایشان مگر نباید به صورت دوره ای، صورت وضعیت رفاهی دانشگاه های کشور را از دانشگاه ها درخواست نماید؟
سوال این است که در این میان چه کسی وظیفه ی خود را درست انجام نداده است و چرا؟
آیا وزیر علوم نباید این صورت وضعیت ها را از زیر مجموعه های خود درخواست کند؟
#دانشجوپزی
#کالایی_سازی_آموزش
2⃣9⃣8⃣
@senfi_uni_iran

خوابگاه دانشگاه شیراز
#کالایی_سازی_آموزش
3⃣0⃣0⃣
🆔 @senfi_uni_iran

#کالایی_سازی_آموزش
Artist: anne derenne
3⃣0⃣4⃣
@senfi_uni_iran

پویا جانی پور، فعال صنفی دانشگاه علم و صنعت

"وقتی از دانشگاه حرف می زنیم از چه جایی حرف می زنیم"

🔷عموما وقتی یک فعال صنفی-دانشجویی از دانشگاه حرف میزند دیگران منتظر شنیدن موضوعاتی مثل تغذیه، اسکان و... دانشجویان هستند. اما این بار میخواهم نه از دانشجویان، که از اشباحی صحبت کنم که با ما دانشجویان زیست مشترکی دارند اما هیچ گاه دیده نشده اند : کارگران دانشگاهی
🔷در پروسه ای که از دهه ی شصت برای کالایی سازی آموزش شروع شد در کنار دانشجویان، دیگر کارگران دانشگاهی(کارگران فضای سبز، آشپزها و کارگران سلف، کارگران خدماتی، نیروهای حفاظت فیزیکی و حتی کارمندان و اساتید دانشگاه) جز قربانیان این سیاست ها بودند.
🔷اساتید و کارمندان صدمه کمتری از این سیاست ها خوردند و با اینکه ما امروزه بسیاری از اساتید قراردادی را در دانشگاه میبینیم اما این افراد به سبب انسجام بیشتر و توانایی ایجاد تشکل های صنفی و همینطور نوع "روابط کار" ای که در دانشگاه دارند توانستند ضربه گیری برای خود ایجاد کنند.
🔷مامورین حفاظت فیزیکی نیز عموما به سبب نیاز دائم و هزینه آموزشی بالای هر کدام از آنها کمتر دچار این سیاست های کارآمد سازی! و تعدیل نیرو شدند.
🔷اما دیگر نیروهای کار در دانشگاه همزمان با فروش و اجاره فضاهای آموزشی دانشگاه(از جمله سلف ها، خوابگاه ها، محیط های ورزشی از جمله استخر ها و...) روز به روز بیشتر به سمت قراردادی شدن پیش رفتند و پیمانکاران عموما از این نیروهای کار به هر صورتی که بخواهند استفاده می کنند و در نبود تشکل های صنفی برای این کارگران (که به صورت مستقل و از طریق انتخابات تشکیل شده باشد) و همینطور درصد بالای بیکاران جامعه، این کارگران بدون دانستن حقوق صنفی خود(از جمله قانون کار) به هر نوع استثماری تن می دهند تا بتوانند در فیلتر استخدامی سال بعد پیمانکار! سربلند بیرون بیایند.
🔷کارگران دانشگاهی به عنوان هم زیست های مشترک ما در دانشگاه سالهاست از طرف دانشگاهیان فراموش شده اند و باید این انذار را بدهیم که اگر یکپارچه در مقابل هر نوع از استثمار در دانشگاه(دانشجویی، کارگری و...) ایستادگی نکنیم طی چند سال آینده پروژه ی "کالایی سازی آموزش" که همه ی ما دانشگاهیان در آن دخیل هستیم به صورت کامل اجرایی می شود و آنگاه دیگر نمی توان به شوراهای صنفی هم امیدی داشت.
#یادداشت
#کالایی_سازی_آموزش
3⃣0⃣5⃣

🆔 @senfi_uni_iran

‼️میزگرد روزنامه شرق حول مساله کارورزی با حضور ازوجی(نماینده وزارت کار)، خدایی(نماینده شورای اسلامی کار) و مالجو(اقتصاد دان)

قسمتی از میزگرد :

🔷 بگذارید همین ضعف را با تکیه بر طرح کارورزی دانش‌آموختگان دانشگاهی شرح دهم. کالایی و پولی‌شدن آموزش عالی و پرداخت شهریه از سوی بیش از ٨٠ درصد از جمعیت دانشجویی، سبب شده بسیاری از دانشجویانی که تحصیل می‌کنند، به دلیل عدم توانایی تأمین مالی از سوی خانواده‌شان‌ به ناگزیر هم‌زمان شاغل هم باشند (حتي مشاغل عمیقا بی‌ثبات) و این خود نوعی کارورزی است، البته قبل از فارغ‌التحصیلی. این جزئی از تجربه زندگی بسیاری از دانشجویان است که طراحان طرح کارورزی انگار با آن بیگانه هستند و گمان می‌کنند دانشجو فقط بعد از فارغ‌التحصیلی است که وارد بازار کار می‌شود. غفلت از دگرگونی‌هایی که در زمینه تأمین مالی خدمات آموزش عالی به وقوع پیوسته یکی از نشانه‌های فقدان جامع‌نگری در این طرح کارورزی است. مورد دیگری از این فقدان جامعه‌نگری را بگویم. فردی را در نظر بگیرید که فارغ‌التحصیل دکتراست و مثلا ٣٢ سال دارد و متأهل است. طرح کارورزی به او می‌گوید شش‌ماهه بعد از فارغ‌التحصیلی، آغاز دوره کارورزی توست. اما در واقعیت اجتماعی او سال‌هاست که وارد بازار کار شده و اشتغال‌هایی از نوع بی‌ثبات‌کاری را تجربه کرده است. جوان ٣٢ساله مثلا از ٢٠سالگی وارد بازار کار شده، اما طرح کارورزی بعد از مثلا ١٢ سال حضور نیم‌بند و ملتمسانه این فرد در بازار کار، به این فرد مفروض ما در بازار کار با یک دستورالعمل اداری می‌گوید از حالا تا شش ماه تو‌ داری دوره کارورزی را تجربه می‌کنی نه اشتغال در بازار کار را. این طرح درواقع می‌خواهد تعریفی اداری از تجربه‌های انسانی به دست دهد. این نیز نادیده‌انگاری ابعاد جامعه‌شناسانه مسیر شغلی افراد است.

🔺🔺خواندن این میزگرد برای فهمیدن ابعاد طرح اشتغال زایی دولت بسیار مفید می باشد.
#بیگارورزی
#کالایی_سازی_آموزش
3⃣3⃣4⃣
@senfi_uni_iran

http://sharghdaily.ir/News/136380/

#پیام_وارده

🔷 درحالی که دانشگاه #شهید_بهشتی به عنوان یکی از دانشگاه های دولتی تراز اول کشور محسوب می شود و دانشجویان بسیاری به خصوص در مقاطع تحصیلات تکمیلی برای تحصیل در این دانشگاه رقابت می کنند اما متاسفانه مسایل صنفی و آموزشی روند تحصیل ایشان را با مشکلات بسیاری رو به رو ساخته است.

🔹 علاوه بر وضعیت نامناسب خوابگاه های دانشجویی و عدم اسکان پذیرفته شدگان در ابتدای سال تحصیلی جاری، عدم تعلق خوابگاه تابستانی به دانشجویان کارشناسی ارشد مشغول به تحصیل در ترم 2 و افزایش قیمت غذا در طول تابستان اینک و درآستانه تعطیلات 10 روزه دانشگاه آیین نامه های جدیدی اعمال می شوند.

🔹 از جمله مسایلی که با اعتراض دانشجویان رو به رو شده است مصوبه ای مبنی بر تغییر وضعیت دانشجویان پژوهش محور به آموزش محور است بر این اساس اگر دانشجویان کارشناسی ارشد در طول ترم پنجم  تحصیلی قادر به دفاع از پایان نامه خود نباشند علیرغم دفاع در ترم 6 به اموزش محور تغییر وضعیت داده می شوند این درحالی است که در طول ترم 5 هزینه خوابگاه دو برابر شده و در ترم 6 نیز مشمول سنوات خواهند شد. از دیگر مواردی که در چند روز اخیر و بدون اطلاع قبلی به دانشجویان اعمال شده است منظور شدن مبلغ حدودا 174 هزارتومان برای هر واحد درسی پیشنیاز است و بدین ترتیب دانشجویان کارشناسی ارشد ورودی 94 که دورس جبرانی خود را با موفقیت گذرانده اند باید مبلغ ذکر شده را پرداخت کنند در غیر این صورت امکان درخواست جلسه دفاع برای ایشان نخواهد بود.

🔹 چنین تصمیمی بر مبنای آیین نامه آموزش دوره کارشناسی ارشد وزارت علوم مصوب 1394 است که اختیار دریافت شهریه بابت دروس جبرانی  از دانشجویان روزانه را به صلاح دید دانشگاه واگذار نموده است . علاوه بر این ذکر این نکته نیز ضروری است که این آیین نامه با عطف به ماسبق شدن دانشجویان ورودی 94 را نیز در برگرفته است.  لیکن به نظر می رسد که تحمیل چنین هزینه سنگینی بر عهده دانشجویانی که عمدتا ازقشر متوسط جامعه و بدون داشتن درآمد مستقل هستند نه تنها از دایره انصاف و عدالت  که از دایره منطق نیز خارج است.

🔻 لذا به نظر می رسد لغو چنین مصوباتی در وهله اول و تلاش برای بهبود وضعیت صنفی و آموزشی دانشجویان به خصوص با تغییر ریاست دانشگاه  انتظار به حق دانشجویان است.
#بهشتی_هنوز_شورا_ندارد
#کالایی_سازی_آموزش
3⃣3⃣6⃣
🆔 @senfi_uni_iran

#یادداشت_وارده
اصل سی ام قانون اساسی « دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش #رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خود کفایی کشور به طور #رایگان گسترش دهد ».
این ماده از قانون اساسی را زمانی که در خلوت پر از تشویش خود مرور می کنی، به این فکر می کنی که شاید آنرا برای تمسخر و دست انداختن مردم ایران که اکثریت جامعه را قشر ضعیف تشکیل میدهد، نگاشته اند یا شایدم تراوشی است ناشی از لاف زدن سیاست مدارانی که زمانی قصد اصلاح جامعه را داشته اند و حال که بر صندلی های لرزانشان تکیه زده اند، یادشان رفته است.
هر روزه نیز مردم ایران و تصمیم گیران بر پایه همین میثاق ملی قسم می خورند و نظام بی نظم فعلی را نگه می دارند. برای بقای آن نیز دهان ها را می بندند و ما نیز نگاهمان را به زمین می دوزیم و چشم هایمان را می بندیم. بخش کوچکی از عدالت خواهان نیز مدام بندهای قانون اساسی را با صدای بلند، تکرار می کنند که این هم چون اتفاقاتی که می گذرد از یاد نرود.که صد البته دانشجویان نیز جزئی از گروه آخر بوده اند.
حال که دانشجویان از پس پرداخت بدهی های خود به دانشگاه و زندگی بر نمی آیند انتظار عدالت خواهی هم نداریم. هر چند روزگاری قشر پیشرو و تحول خواه جامعه بوده است. اما شاید لازم باشد که به یاد آوریم چه شد که اینگونه شد.
بدون فراهم کردن امکانات رفاهی و آموزشیه لازم، هر ساختمان بلاتکلیف را #دانشگاه نامیدند. باز بدون برنامه و بدون در نظر گرفتن تقاضای بازار کار، افرادی به نام #دانشجو را در دانشگاهها پذیرش کردند. بعد از گذشت مدت زمانی فهمیدند که توان تأمین امکانات دانشجویان را ندارند و دانشجویان دانش آموخته، حرفه ای فرا نگرفته اند. اما بجای اصلاح بخش مدیریتی خود، دست به تغییر کاربری زدند و #دانشگاه را به محلی #تجاری_فرهنگی تغییر دادند.
این تغییر کاربری دو عنصر مهم را تغییر داد؛ #دانشجو تبدیل به پرستیژی روشنفکرنما با درون مایه که جزئی از جامعه #بیکاران را تشکیل می دهد و #دانشگاه تبدیل به #بنگاهی برای #مدرک_فروشی شد. حال که مسئولین با جدیت در حال تلاش برای تغییرات هستند. اینبار می خواهند عمل انجام شده را تبدیل به متن و میثاقی ملی کنند و در آینده شاهد چنین ماده ای در قانون اساسی خواهیم بود؛ « دولت موظف است آموزش و پرورش #پولی را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه #اجباری کند و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد توانایی #کالایی_سازی کند و بصورت #پولی در اختیار #بیکاران قرار دهد.
البته تا کنون بطور کامل به مقصود خود نرسیده اند و فعلا با کلمات بازی می کنند مثلا می گویند که ما برای آموزش از دانشجویان دانشگاه ملی هزینه ای دریافت نمی کنیم و بدهی دانشجویان مربوط به اجاره خوابگاه و غذا و... است که آن هم با سوبسید در اختیار آنان قرار داده ایم. آیا دانشجویی که در شهر خود امکانات لازم برای تحصیل وجود ندارد و با قبول دوری از خانواده برای تحصیل به شهری غریب رفته است، امکانات خوابگاه و غذا و.. از بدیهیات تحصیل بحساب نمی آید.
هر چند که #مدرک دانشجویان در گرو دانشگاه است متاسفانه همین هزینه خوابگاه و غذا و... را با بدترین شیوه به مانند استعمارگران حراج بگیر وصول می کنند؛ انتخاب واحد نیمسال بعدی را به تسویه #بدهی گره می زنند، انتحاب اتاق را به تسویه #بدهی گره می زنند و برای سیستم هایی چون #گلستان که بدون پرداخت بدهی؛ مجوز انتخاب واحد و اتاق را نمی دهد، ولخرجی می کنند و سعی در نشان دادن خوش خدمتی خود به مسئولان عالی رتبه را دارند.
ما به مسئولان که چون مجریان حرف گوش کن با تکیه بر صندلی های لرزان خود اوامر را بدون چون و چرا اجرا می کنند، #تبریک می گوییم و از اینکه به ما آموختند که #ثروت بهتر از #علم است #تشکر می کنیم.
3⃣6⃣6⃣
@senfi_uni_iran

⭕ دریافت وجه در ازای خدمات آموزشی در دانشگاه های دولتی طبق مصوبه ی هیأت امنای دانشگاههای منطقه ی البرز جنوبی در سال 1394 که در حال اجرا شدن است.

#کالایی_سازی_آموزش

5⃣3⃣0⃣

🆔 @senfi_uni_iran

"نقدی به شوراها و دانشجویان"
پویا جانی پور، دبیر کمیسیون اسکان شورای صنفی علم و صنعت
عملکرد شوراهای صنفی سراسر کشور در چند سال گذشته در جاهایی قابل تحسین بوده و نگارنده در این یادداشت قصد طرح این موضوعات را ندارد.
به عکس قصد دارم تا از شوراهای صنفی و همینطور دانشجویان انتقاد کنم.
در نزدیک به یک سال فعالیت در شورا ی صنفی بعضی اتفاقات به قدری مضحک بوده است که کار از تعجب گذشته و خنده دار شده است. از این جمله اتفاقات با خبر شدن از این موضوع است که دانشجویان بسیاری از دانشگاه ها شورای صنفی دانشگاه خود را نمی شناسند، به غیر از مشکل بی اعتنایی بسیاری از دانشجویان به شناخت این نهاد، در تعدادی از دانشگاه ها فعالیت شورای صنفی در فردای روز انتخابات تمام می شود ! یعنی دانشجویان این شوراهای صنفی را نمی شناسند چرا که تمام فعالیت آنها به خوش و بش در اتاق شورای صنفی، گرفتن مزایا از دانشگاه و بعضا لابی با دانشگاه و سازمان دانشجویان! خلاصه شده است.(فرقی بین دانشگاه های تهران و شهرستان هم در این موارد نیست و هر دانشگاهی که منفعت دانشجو را به منفعت خود بفروشد مصداق تشکل قدرت ساخته است)
مورد دیگر بی سوادی خیلی از ما فعالین صنفی است. چطور می توان خود را فعال نامید اما از کتاب فراری بود؟ چطور می توانیم خود را فعال صنفی بدانیم ولی ساده ترین فعالیت های خصوصی سازی وزارت علوم را درک نکرد و از سیاست هایی مثل "سلف های آزاد" حمایت کرد؟
بگذارید صادق باشیم، فعالیت صنفی در دانشگاه های تهران به خاطر توجه رسانه ای به این دانشگاه ها راحت تر از شهرستان هاست و اینکه چرا دانشگاه های شهرستان(مخصوصا شهرستان های کوچک که هرروز مشکلاتشان بیشتر و بیشتر می شود) سکان فعالیت صنفی کشوری را به دست نمی گیرند تعجب آوراست.
دانشگاه هایی وجود دارند که به دانشجویان خود 3-4 ترم خوابگاه می دهند و دانشجویان مجبورند بعد از آن در محله های جرم خیز خانه کرایه کنند که بستر بسیار مناسبی! برای اعتیاد است و شنیده ها حاکی از آن است که چگونه مصرف مواد مخدر بین دانشجویان در حال افزایش است، با این حال هیچ صدای اعتراضی از بسیاری از شوراها بلند نمی شود.
اینها تنها نمونه هایی از مسائل تاسف بار ما شوراهای سراسر کشور است.
با جدیت باید اعلام کنم که دانشجویان اگر در انتخابات شوراهای صنفی شرکت نکنند و یا به افرادی رای بدهند که به دلایل گوناگون سیاسی، قومی و... و نه حقوق صنفی دانشجويان در انتخابات شرکت کرده اند به خود و دیگران خیانت کرده اند.
یکی از مشکلات شوراهای صنفی در سالی که گذشت منفعت طلبی عده ای( هر چند محدود) در شوراهای صنفی بود و اگر دانشجویان در انتخابات بعدی این افراد را از شوراهای صنفی خارج نکنند به هیچ عنوان نمی توان در مقابل این سیل #کالایی_سازی آموزش ایستادگی کرد.
2⃣4⃣7⃣
🆔 @senfi_uni_iran