راشد انصاری

گرایش خالو به انثاری جات

نوشته ی:احمد اکبرپور نویسنده و طنزپرداز

در سابقه ی پر شکوه ادبیاتی ما همیشه شعر نقش اول را داشته و بالطبع شعر طنز بسیار بیشتر از طنز منثور رواج داشته است و در تاریخ ادبیات ما شاعران طنز گوی بسیاری داریم از سنایی و سعدی و حافظ و ...اما در طنز منثور تا یک قرن قبل عبید زاکانی تک و تنهاست و یا تعدادطنز نویسان منثور به پنج انگشت هم نمی رسد.
حتی در زمان معاصر نیز علاقمندان و سرایندگان شعر طنز تعدادشان به مراتب بیشتر از طنزنویسان منثور است.پس با این حساب التفات خالو به :"طنزهای انثاری"جای بسی خوشبختی است و با توجه به این که ایشان از لحاظ حجم وطول و عرض بسیار قابل توجه است می تواند به نفع کفه ی انثاری ها باشد.البته ایشان همیشه دوگانه سوز بوده است و به شعر و نثر تا حدودی به یک اندازه التفات داشته است ولی به هر حال بیشتر به عنوان شاعر شناخته شده است.
طنز های مجموعه ی:"طنزهای انثاری"هر چند اغلبشان به گونه ای مطبوعاتی هستند و با نگاهی به مخاطب عام و بحث روز نوشته شده است اما تعداد زیادی از آنها همچنان جذابیتشان را حفظ کرده اند و خودشان را تا یکی دو دهه بعد کشانده اند.شاید در این زمینه نمونه ی بسیار خوب"آسمون ریسمون"ایرج پزشکزاد باشد که بعد از چهار پنج دهه همچنان تازه و پرطراوتند.کاری پست مدرن که هر ماه در یکی از مجلات در می آمده و به موضوعات ادبی و اجتماعی روز می پرداخته اما از چنان تکنیک وغنایی برخوردار است که گذشت زمان تاثیر اندکی بر آن داشته است.

در طنزهای خالو راشد به موارد بسیاری بر می خوریم که ظاهری سیاسی دارند اما کمتر دچار مرور زمان می شوند و طنز فی نفسه شکل گرفته است.
:"برخی کشورها مثل آب خوردن سلاح هسته ای تولید می کنند و آب از آب تکان نمی خورد آن وقت ما حتی اگر خرمایی با هسته اش خوردیم باید بلافاصله هسته اش را تحویل دهیم."
هر چند فضای غالب طنزها نیم نگاهی انتقادی به وضعیت سیاسی دارد اما طنزهایی وجود دارند که جنبه ی شخصی تری پیدا می کنند و قطعا بقا و دوام بیشتری نیز خواهند داشت.طنزهای شخصی می توانند صمیمیت مجموعه را از دید مخاطب افزایش دهند تا احساس کند نویسنده از خودش هم گفته است و گاهی خودزنی هم کرده است.
"دوست شاعری گفت:"خالو راشد،مدتیه دارم زندگی مو به صورت شعر می نویسم.نظرت چیه؟"گفتم هنوز به اون قسمتی که پنجاه هزار تومن ازم قرض گرفتی نرسیده ای؟"
یا
:"دوستی پرسید آخرین اثرتون چی بود استاد؟ عرض کردم یه دختر به نام یسنا"

در این مجموعه موضوعات مختلفی کشکول وار در هم تنیده شده اند و آنهایی که تخیل در آنها نقش مهم تری ایفا می کند تاثیر دوچندانی ایجاد می کنند.در داستان:"لطفا در این مکان آشغال نریزید"راوی از یک فضای رئال به فضایی فانتزی کشیده می شود و مخاطب را با تخیل خود همراه می کند.
:"خوانندگان عزیز باید عرض کنم که تا این جای داستان از قول راوی که خودم بودم چیزهایی را همین طوری جهت ثبت در تاریخ نقل کردم و از این به بعد با شخصیت های اصلی داستان آشنا می شوید.تمامی شخصیت ها داخل کیسه زباله و کنار همان دیوار کذایی هستند.
لنگه جوراب زنانه خطاب به لنگه جوراب مردانه:"واه یه کم فاصله بگیرآقا،چه خبره از دیشب تا حالا بهم چسبیدی؟"
لنگه جوراب مردانه:"چه کار کنم آبجی،تقصیر من نیست،جا تنگه."

کارکرد طنز را فقط به نقد اجتماعی و سیاسی محدود کردن یک جورهایی توهین به طنز است چون فقط یکی از کارکردهای طنز نقد اجتماعی است.طنز نوعی رهایی و کشف و شهود در ذات خود دارد که حتی جوامعی که مشکلات حاد اجتماعی ندارند نیز بی نیاز آن نیستند و خالو راشد به جنبه های دیگر طنز بی اعتنا نبوده است. در داستانک:" مادربزرگ و سریال حریم سلطان"واقعا یک غافلگیری عمده اتفاق می افتد که یکی از تکنیک های اساسی طنز است.در چنین شرایطی مخاطب از راس هرم که مسولین و مقامات مافوق اند کنده می شود و به سوی طبقات متوسط می آید و به خودش و رفتارهای خودش به عنوان عامه ی مردم نگاه می کند.
به نظرم چنین طنزهایی تا حدود زیادی در اقلیت اند و خالو برای پسان فردا و کتاب های تازه اش باید به آنها مجال و میدان بیشتری بدهد.

بشتابید به سوی کتاب فروشی ها و :"طنزهای انثاری" را که نشر اقلیما به قیمت چهارده هزار چوب منتشر کرده توی هوا بزنید. مراکز فروش در بندرعباس کتابفروشی شهرکتاب شهرنمایش و کتابفروشی استاد سه راه سازمان
#خالوراشد
@rashedansari

2.01K views03:44