#غزل۱۲

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را
تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

شب همه شب انتظار صبح‌رویی می‌رود
کان صباحت نیست این صبح جهان‌افروز را

وه که گر من بازبینم چهر مهرافزای او
تا قیامت شُکر گویم طالعِ پیروز را

گر من از سنگ ملامت روی برپیچم، زنم
جان سپر کردند مردانْ ناوَکِ دلدوز را

کامجویان را زِ ناکامی‌چشیدن چاره نیست
بر زمستان صبر باید طالب نوروز را

عاقلانِ خوشه‌چین از سِرّ لیلی غافلند
این کرامت نیست جز مجنون خرمن‌سوز را

عاشقان دین‌ودنیاباز را خاصیتی‌ست
کان نباشد زاهدان مال‌وجاه‌اندوز را

دیگری را در کمند آور که ما خود بنده‌ایم
ریسمان در پای، حاجت نیست دست‌آموز را

سعدیا! دی رفت و فردا همچنان موجود نیست
در میان این و آن فرصت شمار امروز را

شعر:
#سعدی

خوانش:
#قاسم_فرخی

https://telegram.me/nimaasakk