ز گل فزود مرا خارخار خنده تو

که نیست خنده گل در شمار خنده تو

مرا ز سیر گلستان نصیب خمیازه است

که نشکند قدح گل، خمار خنده تو

شده است گل عبث از برگ سر بسر ناخن

گرهگشایی دلهاست کار خنده تو

گشود لب به شکر خنده غنچه تصویر

نشد که گل کند از لب، بهار خنده تو

#در_آی_از_درم_ای_صبح_آرزومندان

#که_سوخت_شمع_من_از_انتظار_خنده_تو

#دهان_غنچه_به_لب_مهر_دارد_از_شبنم

#ز_بس_خجل_شده_در_روزگار_خنده_تو


📚 #صائب تبریزی - گزیده اشعار - غزلیات - غزل شماره ۱۶۱

🔷 https://tttttt.me/manotanhaih