حدثنی الشیخ الجلیل العالم النبیل آقای شیخ علی حفظه الله أدام الله عمره ووفّقنا للانتفاع منه: که والد ایشان مرحوم آقای شریعتمدار قدس الله تربته می فرمودند:
و از اسراری که سید جلیل آقای سید علی صاحب ریاض به ایشان فرموده بودند: که بیست سال برای مرحوم آقای بهبهانی فانوس کشیدم وسی سال درس خواندم . وانتفاع علمی من از آن بزرگوار در آن بیست سالی که فانوس کشی ایشان را می کردم بیش تر بود از آن سی سالی که درس خواندم خدمت ایشان.
و می فرموده اند که : مسأله ارادت و خدمت را دراویش درست فهمیده اند که باید نسبت به استاد اعمال داشت نهایت موقعش را درست نفهمیده اند. غرض این است که نسبت به (؟)علمای اساتید باید خدمت کرد تا اسرار مطالب از آن ها القاء شود که [به] زحمت کشیدن و مطالعه هرگز به دست نخواهد آمد.

🌷نسخة نفيسة عتيقة من أقدم نسخ كتاب (مَن لا يحضره الفقيه) للشيخ الصدوق (ت 381 هـ)، عليها علامات البلاغ والتصحيح، مؤرخة يوم الجمعة 11 شوّال 652 هـ.
متحف بريطانيا _ لندن.
@torath_alshia

#اسناد

«بررسی یک سند در کافی»

الحسين بن محمد و غيره عن جعفر بن محمد عن علي بن العباس بن عامر عن موسى بن هلال الكندي عن عبد الله بن عطاء عن أبي جعفر علیه السلام. [الکافي 1/ 342 ح 26]

در این سند نام (علي بن العباس بن عامر) نا آشناست و در هیچ یک از اسانید احادیث و کتب رجال یافت نمی شود. با بررسی سائر روایات به این نتیجه رسیدیم که تصحیفی در سند رخ داده و صحیح آن باید چنین باشد: (عن علی، عن العباس بن عامر).

✅شواهد:

۱. نعمانی در کتاب الغیبة/۱۶۸ همین حدیث را با این سند ذکر کرده است: (حدثنا علي بن أحمد عن عبيد الله بن موسى العلوي قال حدثني محمد بن أحمد القلانسي قال حدثنا علي بن الحسن عن العباس بن عامر عن موسى بن هلال عن عبد الله بن عطاء المكي قال:)
۲.نعمانی (ره) حدیث را از کلینی نیز روایت کرده است. گرچه سندی که در چاپ غیبت نعمانی ذکر شده همان سند کافی است، اما در نسخه ی مرحوم مجلسی بدین گونه آمده: ( الكليني عن الحسن بن محمد و غيره عن جعفر بن محمد بن علي بن الحسين عن العباس بن عامر عن موسى بن هليل العبدي عن عبد الله بن عطاء). بحار الأنوار 51/ 138 که مشخص است (جعفر بن محمد بن) تصحیفیست از: (جعفر بن محمد، عن). همچنین (علی بن الحسین) با توجه به شواهد مذکور تصحیف از: (علی بن الحسن) است.
۳.مرحوم صدوق در کمال الدین/ ۳۲۵ حدیث را با دو سند از (العباس بن عامر القصبانی، عن موسی بن هلال الضبی، عن عبد الله بن عطاء) نقل کرده است.
۴.حسکانی در شواهد التنزیل ۱/ ۵۵۲ حدیثی را با این سند نقل می کند: ( فرات بن إبراهيم الكوفي قال: حدثني جعفر بن محمد الفزاري قال: حدثنا علي بن الحسن بن فضال، عن العباس بن عامر القصباني‏)
۵.جعفر بن محمد بن مالک در موارد متعدد از علی بن الحسن بن فضال روایت دارد. [مانند: الکافي 1/ 333، ح3؛ إكمال الدين 2/ 370، ح2؛ رسالة أبي غالب الزراري / 169؛ رجال الكشي/ 221، ح 395؛ و ص 242 ح 443]
۶.علي بن الحسن بن فضال نیز در موارد متعدد از عباس بن عامر روایت دارد. [مانند: الکافي 2/ 570 ح 2؛ 4/ 21، ح7؛ 5/ 366، ح1؛ 5/ 399، ح2؛ التهذيب 1/ 222، ح 20؛ 4/ 4 ح 9 و...]

✅ نتیجه: سند کافی دچار تصحیف شده و صحیح در آن روایت جعفر بن محمد بن مالک الفزاری از علی بن الحسن بن فضال از عباس بن عامر است.
این یکی از مواردیست که در چاپ تحقیقی دار الحدیث مغفول مانده است.

🌸🍃🌺 مولودی شب میلاد حضرت بقیة الله الأعظم حجة بن الحسن صلوات الله علیه و عجل فی فرجه

اثر گرانقدر صدر الاسلام علی اکبر همدانی، از تربیت شدگان مرحوم میرزای نوری، پیرامون وظایف شیعیان نسبت به امام زمان علیه السلام

مسألة من مسائل فخر المحققين ره المخطوطة، وهي قيد التحقيق والطبع إن شاء الله تعالی.

مسألة: القائم عليه‏السلام إمامٌ موجود لأنّ في قوله تعالى: «وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى
الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمْ الْوَارِثِينَ» أثبت صفاتاً
أربعة؛
أحدها: أنّ الإمامَ يجعله اللّه .
[الثاني:‌] أن يكون قد استضعفوا في الأرض .
[الثالث:‌] أن يرث غيره من الأئمّة.
[الرابع:‌] وأنّه لا يُورَث؛ لأنّ الألف و اللاّم إذا دَخَلت
على المحمول أفادت انحصارَه في الموضوع ،كقولنا: (زيد هو العالم) يدلّ على
انحصار العلم في زيد؛ ولم تجتمع هذه الصفاتُ الأربع في غير مُحَمَّد بن الحسن
صاحب الزمان صلوات اللّه عليه بإجماع المسلمين.

صلوات الله علیهم أجمعین
وجد علی مخطوط من نسخ مكتبة سيد نظيف

بسم الله الرحمن الرحیم
«تفسیر روایی ناشناخته ی شیعی»

در یکی از مجموعه های مجلس نسخه ای به چشم خورد که محتوی تلخیصی از تفسیر علی بن ابراهیم و کتب دیگر بود. در میان منقولات این نسخه شریف، قسمتهایی جلب توجه کرد که با عنوان «تفسیر ابن المذکر» از آن یاد شده بود. با جستجو میان منابع به چنین نامی و چنین تفسیری برنخوردم.
با توجه به این که جامع کتاب در پی اختصار بوده و اسناد تفسیر علی بن ابراهیم را نیز حذف کرده است نتوانستیم زمان حیات (ابن المذکر) را بدست آوریم. اما با توجه به یافت نشدن مصادر برخی احادیث این تفسیر در منابع دیگر، می توان تاریخ آن را قبل از قرن هفتم حدس زد. روایات این تفسیر معمولا از امام باقر و امام صادق علیهما السلام نقل می شوند.
مصنف علاوه بر ذكر روايات به مباحث مختلف تفسیری هم می پردازد. گرچه احتمال می رود برخی از این موارد از کلام جامع یا منقول از تفسیر دیگری باشد.
تاریخ کتابت نسخه 940 بوده ولی جامع و ملخّص این تفسیر شخص دیگری غیر از ناسخ است.

انتهای قسمتی از تلخیص تفسیر علی بن ابراهیم

ابتدای قسمت تقسیر ابن المذکر

مناظره مؤمن الطاق با عامه از همین مجموعه

اشعاری که روی نسخه " العنوان فی ضبط موالید و وفیات اهل الزمان" تألیف عبد القادر بن محمد النعیمی الشافعی موجودست.این نسخه در کتابخانه "دانشگاه لایبزیگ" شماره ۸۴۷ نگهداری میشود.
ارسالی از فاضل ارجمند آقای محمود نوروزی

نسخه ی کهن و نفیسی از قصص الأنبیاء قطب راوندی
از کتابخانه مسجد اعظم

النسخة تنقص من آخرها بنحو ورقة.
وذكرت في آخرها خطبة للإمام علي عليه السلام نقلت في إثبات الوصيّة أيضاً (ص 127) ببعض الاختلاف. إلا أنه سقط شيء يسير من أول الخطبة:

رساله مختصری در جمع آوری توثیقاتی که در رجال شیخ طوسی ره وارد شده و برای بررسی اختلاف نسخ این کتاب در اضافات لفظ (ثقة) مفید است. مکان نسخه: کتابخانه ملی نویسنده مجهول