و در ادامه: «اللهم العن صنمي قریش...»

شاید کهنترین مکتوب از این دعا باشد

متأسفانه تصویر میکرو فیلم بوده و کیفیتی ندارد. اگر عزیزان تصویر رنگی در اختیار دارند از لطفشان سپاسگزار خواهم بود.

الکافئة في ابطال توبة الخاطئة للشيخ المفيد ره،‌ والذي كان يظن أنّه مفقود
وسينشر إن شاء الله تعالی بعناية مكتبة‌ العلامة المجلسي (والمنشور ضمن رسائل مؤتمره إنما هو جمع لما توفر منه ضمن البحار وغيره)

إحیاء الأحادیث في شرح تهذیب الأحکام
اثر علامه ملا محمد تقی مجلسی (ره)
نسخه منحصر به فرد خط مصنف ره
ان شاء الله به زودی تحقیق خواهد شد.

از مجموعه 5396 دانشگاه

«هنگامی که خداوند خیر قومی را بخواهد فقیهان را در میانشان زیاد و نادانان را کم می کند، به گونه ای که تا عالم سخنی گوید همراهانی پیدا می کند و اگر جاهل سخن گفت مغلوب می شود.
واگر خداوند شرّ قومی را بخواهد نادانان را در میانشان زیاد و فقها را کم می کند، تا جایی که چون حاهل سخنی گفت یاورانی پیدا می کند و اگر عالم سخن گوید مقهور می شود...»

بسم الله الرحمن الرحیم
پدیده ی اعراض تدریجی

در میان احادیث امامیه روایاتی به چشم می خورد که در ابتدا به سادگی مورد قبول واقع می شده و در کتب فقهی نقل می شده است. اما بر اثر گذر زمان و افزایش دقت در بررسی جوانب و لوازم احادیث، به تدریج از کتب اصحاب امامیه حذف می شوند؛ این اعراض گاهی با توجیه روایت هم صورت می گیرد تا اعراض کلی نشده باشد.

برای نمونه در تهذیب از نوفلی از سکونی این حدیث را نقل کرده است:«نَهَى النَّبِيُّ صلی الله علیه وآله عَنْ رَطَانَةِ الْأَعَاجِمِ فِي الْمَسَاجِدِ‌». [التهذیب 3/ 262]. همین حدیث در کافی از مسمع أبی سیار نقل شده است. [3/ 369] علاوه بر روش تساهلی فقها در فتوا به احادیث آداب و سنن توجه به این نکته هم لازمست که سند تهذیب از دید بسیاری از فقها معتبر محسوب می شود.

محقق حلی ره [نزهة الناظر /44]، علامه حلی ره [نهایة الأحکام 1/ 359]، شهید اول ره [البیان/136]، ابن فهد حلی ره [الرسائل العشر/ 71- البته مطلق (الرطانة) را ذکر کرده] محقق کرکی ره [جامع المقاصد 2/ 152]، محقق اردبیلی ره [مجمع الفائدة 2/ 154]، صاحب وسائل [5/ 216]، وعلامه مجلسی ره [بحار الأنوار 81/ 18]، شیخ یوسف بحرانی ره[الحدائق الناضرة 7/ 299]، صاحب جواهر ره [14/ 114]
بر اساس تصریح علامه حلی ره و شهید اول ره مقصود حدیث، نهی از سخن گفتن به زبان عجمی در مساجد است.

اما با توجه به مضمون غیر قابل پذیرش آن [به خصوص برای فقهای ایرانی متأخر!] تلاش هایی برای برگرداندن حدیث از ظاهرش انجام شده است. مرحوم فیض کاشانی در معتصم الشریعة 2/271 گوید: «ظاهرا این نهی مختص اعراب است یا گفتگوی خاصی منظور است». در مفاتیح 1/ 105نیز حدیث را بر «گفتگویی که دیگران نمی فهمند» حمل کرده است. در بیانی که ذیل همین حدیث در وافی دارد نیز گوید:«الرطانة بفتح الراء و كسرها و التراطن كلام لا يفهمه الجمهور و إنما هو مواضعه بين اثنين أو جماعة و العرب تخص بها غالبا كلام العجم‌»
علامه مجلسی ره نیز بعید ندانسته که روایت مختص زمان صدورش باشد که عجم غالبا کفار بوده اند، اما در صورت ضرورت شکی در عدم کراهت نیست، چنانچه سلمان فارسی در مسجد -هنگام اعتراض به غصب خلافت- گفت: کردید و نکردید.[ملاذ الاخیار 5/ 496] علامه وحید بهبهانی ره هم در شرح عبارت فیض سخن وی را تأیید نموده و ادامه می دهد که مقصود حدیث تکلم به غیر عربیت نیست چنانچه شهید و علامه توهم کرده اند. [مصابیح الظلام 6/ 121]
علامه کاشف الغطاء ره نیز احتمال داده است مراد زبان غیر مفهوم باشد. [کشف الغطاء 3/ 84]
میرزای قمی ره پس از نقل قول شهید و علامه، آن را مشکل دانسته و این احتمال را تقویت می کند که اختصاص دادن لغت (رطانة) به زبان عجمی، از باب تشبیه بوده نه ذکر حقیقت معنی. [غنائم الایام 2/ 243]
در هر صورت هم اکنون اثری از این حکم در لسان فقها دیده نمی شود؛ و این حدیث به تدریج از صفحه ی کتب فقهی محو گردیده است.

در انتها بد نیست این روایت هم مورد توجه قرار گیرد که به سند صحیح در بصائر نقل شده است:
قال علي بن الحسين علیهما السلام: لم يكن فينا أحد يحسن الرطانة غيري، و الرطانة عند أهل المدينة الرومية.

#أین_الناصر_والمنتقم

منقول من كتب الخزانة المشرفة الغرويّة علی مشرّفها أفضل الصلاة والسلام:
رسالة الإمام صاحب الزمان عليه السلام إلی الشيخ المفيد قدس الله روحه...

از ملحقات نسخه نهج البلاغه مذكور در جامعة ملك سعود، این روایت از توقیع از روایت احتجاج بسیار مختصر تر است.

«اگر چنین نبود که با دعایمان -که از آسمان محجوب نگردد- شما را یاری می کنیم، هر آینه دشمنان شما را ریشه کن نموده بودند و آزار بر شما چیره می گشت».

نسخه نفیسی از کتاب تلخیص الشافی نگهداری شده در کتابخانه مسجد اعظم

ان شاء الله امیدوارم به زودی تحقیق این کتاب را ارائه دهم، از ارشادات اساتید در این زمینه بهره مند می شویم.

با تشکر از جناب آقای امین غیاثی که تصویر کانال را مرحمت نموده آماده کردند🌹

مدح ابن طاوس لرواة الشيعة ولزوم الأخذ عنهم في كتاب الطرائف:

«و لقد عرفتُ من ورع جماعة من شيعة أهل البيت ع و رواتهم و من أماناتهم و عباداتهم ما لم أعرفه من سائر الرواة و قرأت في كتاب لا يتهم مصنفه أن صفوان بن يحيى من رجال علي بن موسى الرضا ع و محمد بن علي الجواد ع روى عنهما و عن أربعين رجلا من أصحاب الصادق‏ع و كان قد تعاهد هو و عبد الله بن جندب و علي بن نعمان في بيت الله الحرام إن مات منهم يعمل من يبقى ما كان يعمله من مات مدة حياته فمات صاحباه و بقي صفوان فكان كلما حج أو أدى زكاة أو عبادة أو شيئا من الخير مدة حياته يعمل عمل صاحبيه و يعمل عنهما مثل الذي يعمل لنفسه إلى أن مات و هذا أبلغ ما عرفت من أمانات أهل الروايات.
و قرأت أيضا أن من جملة شيعة علي بن أبي طالب ع سبعين رجلا كانت بطون أكفهم قد صارت كثفنات البعير من كثرة صلواتهم و كانوا يعرفون بالمثفنين و قرأت أن علي بن مهزيار كانت جبهته مثل ركبة البعير. و أمثال هؤلاء شي‏ء كثير فكيف كان يحل ترك الرواية عن هؤلاء و ترك العمل بما نقلوه و بأي عذر يعتذرون إلى الله تعالى و رسوله ص إذا لقوه إذا لم يرووا حديثهم و يقبلوه؟!».
الطرائف 1/ 194

کانال مفیدی که به تازگی توسط جناب شیخ امیر نیشابوری ایجاد شده است؛ جزاه الله خیرا:
https://tttttt.me/torath_alshia

نسخة نفيسة من (التبيان في تفسير القرآن)؛ عليها فوائد تراثية منها: إجازة الشيخ الطوسي بخطّه في ربيع الأوّل سنة 455 هـ.
@torath_alshia

من أقدم نسخ (ثواب الأعمال) مؤرخة 2 شهر شعبان سنة 763 هـ.

@torath_alshia

نامه معاویه (لع) به أمیر المؤمنین علیه السلام و پاسخ ایشان به روایت محمد بن عبد الرحمن بن عبد العزیز البستی
نسخه کهن با تاریخ 882 (انتها افتاده) در سه برگ

حکایتی در فوائد خدمت به استاد

جنگ طباطبایی 988 مجلس