أنوار الملكوت في شرح الياقوت، للعلامة الحلي (ره)
نسخة قديمة كتبت في سنة ٧٢٣عن نسخة بخط المصنف (ره)
المصدر:‌ مكتبة برنستون

@kotob_sh

#بازیابی_میراث حدیث شیعه از کتب عامه (نمونه های متفرقه)

بسم الله الرحمن الرحیم

زین پس در نظر داریم در مقدار توان رسائل مختصره ی تراثی شیعه را در همین جا منتشر سازیم.
دیگر محققین بزرگوار نیز می توانند چنین رساله هایی را تحقیق نموده و ارسال دارند تا با نام خودشان منتشر شود.

برای شروع رساله بسیار مختصری را در توضیح حدیث (من کنت مولاه) بر گزیدم.
از مؤلف رساله _سید ابو جعغر محمد بن موسی_ اطلاعی در دست نیست. اما با توجه به قرار گرفتن آن به همراه رسائلی از شیخ مفید (ره) و سید مرتضی (ره)، و هم چنین بافت متن به احتمال قوی از علمای سده پنجم باشد.
رساله در دو صفحه ۲۸ و ۲۹ مجموعه ش ۸ از کتب اهدایی امام جمعه خوی به مجلس قرار دارد.

رسالة الوجيزة في علم الدراية
تأليف الشيخ بهاء الدين محمد العامِلي رحمه الله
تحقيق الشيخ حُسَين المرادي
@ketabshenasishia از

#نسخه_خطی

کتاب عیون أخبار الرضا علیه السلام که در ابتدای آن طریق اجازه به مرحوم صدوق ذکر شده است و شامل فواید تاریخیست.
منبع: دانشگاه لایپزیگ
@kotob_sh

#نسخه_خطی

مناقب کهن پارسی غیر از راحة الارواح و بهجة المباهج است و شبیه نثر آن
جامع ناشناخته
منبع: شخصی
توصیف نسخه:

نسخه حدودا ۴۰۰ برگ دارد.متاسفانه اوراق پراکنده و نامنظم صحافی شده اند. شامل بخشهایی از ترجمه اربعین شیخ بهایی ره (مترجم زمان حیات شیخ بوده) و منتخباتی از حدیقة الشیعة، و همچنین بخشهایی از راحة الارواح در حاشیه و متنست. در انتهای یکی از حواشی تاریخ ۱۰۸۴ به چشم می خورد.
نسخه را نزد یکی از کتابفروشان دیدم. امیدوارم توافقی برای تهیه اسکن نسخه بتوانیم صورت دهیم تا در اختیار همه محققین گرامی قرار گیرد.

اثر مخطوطی از شیخ منتجب الدین رازی (ره)

اين رساله كه «الأربعون الرباعيّة» نام دارد در كتابخانه ي فيض الله افندي تركيه به شماره506 در ضمن مجموعه كهني از حدود قرن شش يا هفت قرار دارد.زمانی که در فکر فهرستنگاری مخطوطات شیعی کتابخانه های مختلف جهان بودم با این عنوان آشنا شدم. برای بررسی بیشتر نسخه نیاز به مشاهده ی تصویر آن از نزدیک بود، که زحمت آن را جناب آقای جزینی کشیدند و ما را مرهون لطف خود قرار دادند.از ایشان تشکر فراوان دارم.
این نسخه، همانگونه که عنوان اشاره دارد، شامل چهل حدیث است که همگی در مورد خصال چهارگانه هستند.(أربع من فرائض الإسلام، أربع لا تشبع من أربع و...) کتاب در حال تقیه نگاشته شده و نشانگر مطالبیست که رافعی در التدوین بیان کرده: «کان إبن بابویه یُنسَب إلی التشیّع و قد کان ذلک فی آبائه، و أصلهم من قم، ورأیت الشیخ بعيداً منه، وکان یتبع فضائل الصحابة ویؤثر روایتها ویبالغ في تعظيم الخلفاء الراشدين».و شايد اين كتاب اربعين همان باشد كه همو گويد:«ومن مجموعه كتاب الأربعين الذي بناه علی حديث سلمان الفرسي رضي الله عنه، المترجم الأربعين حديثا، وقد قرأته عليه بالري سنة أربع وثمانين وخمسمائة».
در عين حال گويا مصنّف سعي داشته به صورت نا محسوس با صبغه ي شيعي برخي احاديث، در بيان حق كوتاهي نكند؛ گرچه در موقعيّت مكاني و زماني حسّاسي بوده كه ناچار شده احاديثي نيز در فضل خلفا و... روايت كند.
در انتهاي نسخه دو سماع و اجازه با تاريخ هاي 621 و 691 درج شده است.

@kotob_sh

#نسخه_خطی

الأربعون الرباعیة للشیخ منتجب الدین الرازي (ره)
المصدر: فیض الله افندي ترکیا

@kotob_sh

#نشر_التراث
خوشبختانه عوامل المكتبة الشاملة در قسمت تايپ نسخ خطي (كه واقعا بايد براي ما درس آموز باشد) بسياري از نسخه هاي خطي را حروفچيني كرده اند.گويا با تصور سني بودن مؤلف، اين نسخه را نيز تايپ كرده بودند! پس از ويرايش فني مختصر و همچنين افزودن ارجاعات نمونه ای برای احادیثی که در کتب شیعه نیز وارد شده، به محققين عزيز تقديم مي كنم. براي حفظ امانت در احاديثي كه مصنف به تقيه ناچار به ذكر آنها شده هيچ كم و زيادي انجام نداديم، تنها مواردي كه درود بر پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله به صورت اَبتَر آمده بود در كروشه تكميل، و روایات شیعی نیز با فونت ایتالیک متمایز شد.

هم اکنون مطلع شدم جناب آقای حسن انصاری پیش از این در کاتبان این نسخه را معرفی کرده بودند.
http://ansari.kateban.com/post/2588
http://ansari.kateban.com/post/1824

استفتاء من فخر المحققين محمد بن الحسن بن يوسف الحلي (ره) ینبئ عن تقوی والده العلّامة وتورّعه:

مسئلة سأل فخر الملة والدين والده فقال: ما تقول في الزبيب إذا غلا في طبيخ أو نقوع ولم يذهب ثلثاه، فهل يكون كالعصير نجساً حراماً أو لا؟ وهل حكم عصير التمر كالعنب أم لا؟ وكذا الحصرم.

الجواب:
هذه المسئلة جری البحث فيها مع إمام المجتهدين والدي قدس سره وطال البحث فيها وكان بالمجلس جماعة وكان _عليه منِّي السلام_ تارةً يرجّح التحريم وتارةً الإباحة.أمّا النقوع فلا بأس به للضرورة.هكذا قال؛ وأمّا في الطبيخ ما استعمل والدي طبيخ زبيب غلا وبحضوري كم مرّة حضر بين يديه فلم يجعل يده فيه.فقلت له:أ تجزم بالتحريم؟قال:يغلب احتماله ويقوی عندي، لأجل اشتباه هذا الحكم فالاجتناب أولی.وإلی هذا التاريخ _وهو عاشر رمضان سنة إحدی وأربعين وسبعمائة_ لم استعمل غير النقوع لا من طبيخ ومن غيره؛ لأنّ العنب والزبيب متِّحدان في الماهيّة ومختلفان في الصفة والحكم؛ والأولی اجتنابه.ؤأمّا التمر فلم يرد فيه نصّ.
وتجدر الإشارة إلی أن فتو‌‌ی العلّامة ره في كتبه الفقهية علی حلية الزبيب المغليّ.

مصدر المخطوطة: مكتبة‌ مجلس الشوری الإيراني رقم ۱۶۹۰۷

https://tttttt.me/kotob_sh

التفسير المطبوع باسم ابن حجام!

العتبة الحسینیة طبعت هذا الكتاب بعنوان أنّه درّ مكنون من التراث؛ ولكن مع الأسف الشديد ليس هو إلّا مركّبا من كتابين قد طبعا قبل هذا لعلّه بأحسن من هذا الشكل.فالأوّل هو مختصر تفسیر القمّی لابن العتائقي أو غيره، نشره مركز دار الحديث بقم، فأوّل الکتاب یبدأ من صفحة 54 من كتاب مختصر التفسير وينتهي إلي ص 303 منه (ص 181 من التفسير المطبوع باسم ابن حجام).
والكتاب الثاني هو تأویل الآیات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة للأسترآبادی المتوفّی سنة 940؛وهو قد طُبِع -فيما أذكر- مرّتين.وهو يشكّل باقي هذا الكتاب.
ولا ينقضي التعجب من الدكتورة المحققة للكتاب كيف تنصّ علی كون ابن حجام من أعلام القرن الرابع؛ ثمّ لا تلتفت إلی ما ينقله مؤلف الكتاب عمّن يتأخر عن ابن حجام بكثير، كالشيخ الطوسي والطبرسي!

این کتاب همان «خلاصة النظر» است که توسط دکتر حسن انصاری و زابینه اشمیتکه در سال 1384تحقیق شد و مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ايران منتشر كرد.
با تشكر از جناب دكتر انصاری جهت تذكر اين نكته