🔴 #سپیدە_رشنو، فردا شنبە ٦ مرداد ماە بە زندان می‌رود

ویدئویی از #سپیده_رشنو ، که یک روز قبل از رفتن به زندان ضبط کرده و منتشر شده است. سپیده در این ویدئو با تاکید بر #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام، مردم را به حمایت از اعدامیان و مبارزه با #اعدام فراخوانده است.

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسائل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews

⭕️ عاتکه رجبی، معلم
#دیدگاه_معلم

تصمیم دارم به مطالعه منابعی که در خصوص محکومیت #حکم_اعدام هستند بپردازم و در جهت حمایتم ازین #کارزار هر سه شنبه با انتشار آنچه آموختم مخالفت خود با اعدام را اعلام دارم با امید به اینکه بتوانیم با بازنشر تحقیقات محققهایی که به چرا اعدام نه؟ پرداخته اند خود و جامعه را آگاه و همراه سازیم.

ضرورت دارد برای سلامت جامعه‌، مقابل مجازات اعدام بایستیم و هریک به نوبه خود، به کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام بپیوندیم.


#کارزار_سه‌شنبه‌های‌_نه_به_اعدام
#شریفە_محمدی
#پخشان_عزیزی

📚کانال صنفی معلمان ایران
🔸🔸🔸

🆔 @kasenfi

🔴 نه به اعدام (۲)
✍ عاتکه رجبی

🔻 ضرورت دارد برای سلامت جامعه، مقابل مجازات اعدام بایستیم و هر یک به نوبه خود، به کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام بپیوندیم.


🔻تصمیم دارم به مطالعه منابعی که در خصوص محکومیتِ حکم اعدام هستند بپردازم و در جهت حمایتم ازین کارزار، هر سه‌شنبه با انتشار آنچه آموختم، مخالفت خود با اعدام را اعلام دارم. با امید به اینکه بتوانیم با بازنشر تحقیقاتِ محقق‌هایی که به "چرا اعدام نه؟" پرداخته‌اند، خود و جامعه را آگاه و همراه سازیم.


«همین که به دنیا آمدیم، در معرض داوری قرار می‌گیریم و سرتاسر زندگی ما مانند یک رشته کابوس است که در دندانه‌های چرخ دادگستری می‌گذرد. بالاخره مشمول مجازات اشد می‌گردیم و در نیمه روز خفه‌ای، کسی که به نام قانون ما را بازداشت کرده بود، گَزلیکی به قلبمان فرو می‌برد و سگ کش می‌شویم..»
صادق هدایت

🔸 ایران در ردیف کشورهای‌ست که بالاترین موارد اجرای حکم اعدام را دارد. به عنوان مثال بر اساس گزارش‌ها در سال ۲۰۱۵ تعداد ۹۷۷ نفر در ایران اعدام شده‌اند. این گزاره بدین معناست که در طی این یک سال، هر سه روز هشت نفر انسان اعدام شده‌اند. نود درصد اعدام‌های اعلام شده در سطح جهان مربوط به سه کشور چین، ایران و پاکستان است.

لازم به ذکر است که در ایران هرگز آمار رسمی در خصوص تعداد افرادی که زیر حکم اعدام هستند اعلام نمی‌شود. بر اساس گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری نود درصد محکومان به مرگ در ایران جرائم مربوط به مواد مخدر است که با تصویب قانون «الحاق یک ماده به قانون مبارزه با مواد مخدر» (مصوب ۱۳۹۶) حکم اکثر این افراد به زندان تبدیل خواهد شد.

در نظام کیفری ایران مجموعا ۶۹ ماده قانونی، سلب حیات (اعدام) را تجویز می‌کند که بخش عمده آنها در قانون مجازات اسلامی هستند.

🔸 از نظر حقوق کیفری و در قانون مجازات اسلامی، اعدام بر سه قسم است:

۱. اعدام قصاصی: این اعدام در قبال قتل عمد اجرا می‌شود و حضور شاکی خصوصی در این نوع اعدام پررنگ است.
۲. اعدام حدی: مجازات مرگی که از طرف شارع مقدس معین شده و نمی‌توان آن را به کمتر از مرگ تقلیل داد.
۳. اعدام تعذیری: مجازات مرگی‌ست که از سوی حاکم تعیین می‌شود.

جرایم منجر به اعدام حدی انواع ذیل است:

الف. جرایم جنسی: مانند زنا و لواط
ب. جرایم علیه دین و امنیت اجتماعی: مانند محاربه و ارتداد
ج. جرایم تکرار جرم: هربار کسی سه بار مرتکب یک نوع جرم حدی شود و هر بار هم حد بر او جاری شود، در نوبت چهارم اعدام خواهد شد.

تقاضای عفو و بخشش برای متهمان با توجه به نوع جرم آنان متفاوت است. مجازات اعدام برای مواد مخدر عمومی است و از آنجا که شاکی خصوص ندارد، عفو و بخشش اینگونه متهمان باید از سوی دادستانی صورت گیرد. از سوی دیگر قصاص یک حق خصوصی است و بر اساس آن صاحب حق می‌تواند آن را اجرا یا تبدیل کند. مجازات‌هایی چون زنا و حد جنبه الهی دارند و مواردی مانند محاربه، غیر قابل گذشت است.

جرائم مربوط به اعدام قصاص و اعدام حدی را مبانی حقوق کیفری اسلام تعیین کرده است و بر اساس قانون مجازات اسلامی در موارد زیر صادر می‌شود:
قتل عمد (ماده ۲۹۰)، زنا (ماده ۲۲۴ و تبصره ۳ ماده ۱۳۲)، لواط (ماده ۲۳۴)، تفخیذ (تبصره ماده ۲۳۶)، تکرار بیش از سه بار جرایم حدی (ماده ۱۳۶)، سب النبی (ماده ۲۶۲)، سرقت پس از بازداشت چهارم (بند ماده ۲۷۸)، محاربه (ماده ۲۸۲)، فساد فی الارض (ماده ۲۸۶) و بغی (ماده ۲۸۷)

🔸بررسی بیشتر برخی از مواد قانون مجازات اسلامی که مجازات آنها اعدام است و به معترضان خیابانی و فعالین صنفی و مدنی نسبت داده شده است!

۱. محاربه، سردستگی گروه مجرمانه و بغی: محاربه عبارت است از کشیدن سلاح و مجازات آن اعدام است اما اگر این سلاح کشیدن، سلب امنیت نکند، در زمره محارب قرار نمی‌گیرد. و بغی، قیام مسلحانه علیه نظام ج‌ا و مجازات آن اعدام است.

۲. فساد فی‌الارض: ناامنی یا ورود خسارت عمده به تمامیت جسمانی افراد یا اموال خصوصی یا اشاعه فساد یا فحشا در حد وسیع است که مجازات آن اعدام است.

۳. سب‌النبی: هتاکی به پیامبر، انبیا و ائمه و حضرت زهرا که مجازات آن اعدام مقرر شده است.

در پایان باید گفت در سیطره چنین حکومتی و چنین نظام قضائی با چنین احکامی!
"چه ارزان است جان انسان"

#نه_به_اعدام


منبع:

۱. درباره اعدام
نویسنده: سعید مدنی
با مقدمه عبدالفتاح سلطانی


📚کانال صنفی معلمان ایران
🔸🔸🔸

🆔 @kasenfi

شماره ۴

🔴 ضرورت دارد برای سلامت جامعه، مقابل مجازات اعدام بایستیم و هر یک به نوبه خود، به کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام بپیوندیم.


✍️ عاتکه رجبی

در چهارمین هفته همراهی‌ام با این کارزار، تصمیم دارم در خصوص "خانواده‌های محکومان به اعدام" و "اجرای قصاص، آرامش خاطر بازمانده یا عذاب وجدانی دیگراست؟" را بازنشر کنم.

"فرد به دار آویخته برای احدی مفید نیست."
ولتر

🔸 خانواده‌های محکومان به اعدام:

کودکان کم سن و سال قادر نیستند علت مجبور بودن والدینشان به اعدام را درک کنند و نوجوانان قادر به کنار آمدن با این وضعیت نیستند. والدین افراد محکوم به اعدام اغلب خودشان را برای آنچه بر سر فرزندشان آمده سرزنش می‌کنند. فشار اجتماعی زیادی بر اعضای خانواده مرتکبان جرم وارد می‌شود و اغلب آنها با طرد اجتماعی مواجه می‌شوند. بنابراین باید به یاد داشته باشیم که وقتی کسی درباره ضرورت حفظ حکم اعدام به خاطر قربانیان بحث می‌کند، قربانیانی را که از خانواده محکومان به اعدام هستند را از یاد برده است. این گروه قربانیان، به صراحت از تجربه‌های دردآور خود سخن می‌گویند. آنها قربانی‌هایی هستند که به طور جدی آسیب دیده‌اند اما به رنج‌های ناگفتنی‌شان توجه کمی می‌شود.
قتل اغلب بین اعضای خانواده رخ می‌دهد و اعضای خانواده قاتل و مقتول بی‌تردید قربانی اجرای حکم اعدام هستند. اما اغلب آنها از فهرست قربانیان حذف می‌شوند.

🔸 اجرای قصاص، آرامشِ خاطر بازمانده یا عذاب وجدانی دیگراست؟

مشارکت کنندگان در فرایند صدور حکم اعدام، از نقش خود در مجازات اعدام، متحمل فشار می‌شوند و ممکن است دیر یا زود از پیامدهای روانشناختیِ حاصل، رنجیده شوند. پرسش‌هایی اغلب به خاطر پایان دادن به زندگی دیگران، فکر آنها را مشغول می‌کند و برخی مواقع دچار فروپاشی درونی و احساس در هم شکستن میشوند. در خصوص پرونده‌های قتل وقتی حکم اعدام اجرا میشود، فرد اعدام شده تقریباً همه چیز خود را از دست می‌دهد، اما اعضای خانواده مقتول، پس از اجرای حکم نیز اغلب احساس ناکامی می‌کنند.

همچنین وقتی نورافکن حکم اعدام، بر بازماندگان مقتول، تابیده می‌شود؛ آنها با خطر تمسخر از سوی طرفداران نقض حکم اعدام یا حامیان حکم اعدام روبرو می‌شوند. این موقعیت برای بازماندگان مطلوب نیست. کسانی که با بازماندگان سر و کار دارند، باید فارغ از اینکه آنها چه احساسی نسبت به حکم اعدام دارند، بدون هر سوالی با آنها رفتاری دقیق و توأم با احترام و عادلانه داشته باشند. فشار سیاسی حاصل از تشدید پیگرد قانونی اعدام، امکان تشدید آزار بازماندگان را در دادگاه ایجاد می‌کند. این وضعیت آنها را از جریان زندگی خودشان خارج می‌کند و آنها را درگیر بازی محاکمه می‌نماید.

بیشتر تحقیقات به وضوح اثرات جدی و منفی اجرای حکم اعدام را بر سلامت و زیست خانواده‌های مقتول نشان داده است. زمانی که عمیقاً به قربانیان گوش می‌دهیم، شناخت بیشتری از ضرورت ایجاد نظام و روشی برای حل اثربخش و معنادار صدمات حاصل از جنایت خشونت آمیز کسب می‌کنیم. بسیاری از قربانیان و بازماندگان نیازهایی دارند که هیچ ربطی با حکم اعدام ندارد و وضع حکم اعدام، آنها را حتی ضعیف‌تر می‌کند.

به هر حال، قربانی‌هایی که یکی از عزیزانشان را در پی عملی خشونت آمیز (مقتول یا محکوم به اعدام) از دست می‌دهند به شدت صدمه می‌بینند. زندگی روزانه‌شان کاملاً به هم می‌ریزد. آنها نیازمند ادامه زندگی هستند و باید از زندگی خودشان بهره ببرند. آنها به شدت نیازمند حمایت هستند.

اجرای قصاص لزوما باعث آرامش بازماندگان نخواهد شد. در قصاص، مسوولیت مجازات بر دوش شهروندان عادی گذاشته می‌شود. این باعث ادامه‌ی چرخه خشونت در جامعه می‌شود. همچنین اجرای حکم قصاص از سوی خانواده قربانی، لزوما باعث آرامش خاطر آنان نمی‌شود و عموما بار دیگری از عذاب وجدان روی دوش خانواده می‌گذارد. پس از اجرای قصاص، به جهت حذف مجرم، به نظر، بار عذاب روحی و روانی در خانواده مقتول تشدید می‌شود و در بسیاری موارد بوده که خانواده مقتول به جهت تبعات شدید روحی و روانی و عذاب وجدان از کرده‌ی خود پشیمان شده‌اند. لذا اجرای قصاص لزوما باعث آرامش بازماندگان نخواهد شد.

🔸در پایان باید گفت:

اجرای قصاص، تداوم چرخه خشونت به جای شکسته شدن آن است و در آن خون‌خواهی و انتقام است نه اجرای عدالت. آنچه در این نوشته پیداست، ضرورت اجرای عدالت ترمیمی است.

    منبع:

۱. درباره اعدام
نویسنده: سعید مدنی
با مقدمه عبدالفتاح سلطانی

📚کانال صنفی معلمان ایران
🔸🔸🔸

🆔 @kasenfi

گسترش کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام" در آستانه سالگرد اعتراضات ۱۴۰۱؛

با پیوستن زندان اسدآباد اصفهان و زندان بم کرمان کارزار علیه اعدام به ۲۱ زندان گسترش یافت


در آستانه سالگرد قتل زنده‌یاد مهسا «ژینا» امینی، اقلیت حاکم بر کشور با نقض تمام موازین حقوق‌بشری، در یک هفته گذشته باز هم دست به اقداماتی ضدانسانی زده است.

در سه‌شنبه گذشته ششم شهریور و همزمان با اعتصاب غذای صدها زندانی در کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در زندانهای مختلف کشور، دستگاه قضائی استبداد دینی حاکم بر ایران، در یک اقدام ضدانسانی در شهر سبزوار یک زندانی را در ملاء‌عام اعدام کرد. رفتاری قرون وسطائی که خشم و انزجار جامعه حقوق‌بشری و عموم مردم را درپی داشت.

هم‌زمان و در جاهای دیگری از جغرافیای این سرزمین گرفتار اقلیتی مستبد، دو جنایت دیگر نیز رخ داد، و دو بار دیگر "حق حیات" شهروندان در کمال قساوت از آنان گرفته شد. نخست یک زندانی به نام سیدمحمد میرموسوی، در بازداشتگاهی در شهر لاهیجان، و دوم زندانی دیگری به نام کمیل ابوالحسنی در زندان تنکابن توسط ماموران نیروی انتظامی و ماموران امنیتی زندان زیر شکنجه و به شکلی فجیع به قتل رسیدند.

انجام این دو قتل توسط ماموران حکومتی که بنا بر سابقه کمترین بازخواست و هزینه برای آمران و عاملان آن در پی نخواهد داشت؛ هم‌زمان بود با صدور حکم اعدام برای یک زندانی سیاسی به نام عباس تورنجی در زندان بم استان کرمان؛ عباس تورنجی زندانی سیاسی است که در روندی بسیار مبهم و با نقض حقوق بنیادین وی همچون حق "دادرسی منصفانه" و...به اتهام قتل یک مامور امنیتی پشت درهای بسته یک بی‌دادگاه محکوم به اعدام شده و جانش در خطر است.

بر کسی پوشیده نیست که جامعه ایران در این سالیان با فجایع گوناگونی در حوزه‌های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و... روبه‌رو بوده‌است، و اعتراضات آنها توسط حکومت با سرکوب، زندان و اعدام پاسخ داده شده است. تحولات اخیر گویای آن است که جامعه ایرانی و شهروندان آن به درک روشنی رسیده‌اند که باید در مقابل این حکومت استبداد دینی مقاومت کرد، مقاومتی که نوک ِ پیکان آن در میان زندانیان تبلور یافته‌است، زندانیانی که اکنون با وجود تمام فشارهای دربند، برای سی‌ودومین هفته پیاپی در کارزار‌ "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در اعتصاب غذا به سر می‌برند.

این کارزار در یک هفته گذشته بنابر گزارش منابع موثق در رسانه‌های حقوق بشری با پیوستن شماری از زندانیان زندان اسدآباد اصفهان و زندان بم در استان کرمان، به ۲۱ زندان مختلف در سرتاسر کشور گسترش یافته است؛ و همچنین هفته گذشته شاهد حمایت ۶۸ نهاد و سازمان مدافع حقوق بشر ایرانی و بین‌المللی از آن بوده‌ایم.

بنا بر اطلاع منابع موثق زندانیان کارزار‌ "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در ۲۱ زندان مختلف از جمله زندان اوین (بندزنان،بند۴و۸)، زندان قزلحصار (واحد۳و۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خرم‌آباد، زندان نظام شیراز، زندان مشهد، زندان لاکان رشت، زندان قائم‌شهر، زندان تبریز، زندان اردبیل، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان اسدآباد اصفهان و زندان بم، ضمن محکوم کردن صدور و اجرای احکام غیرانسانی اعدام و تاکید بر لغو اعدام و پایان این "وضعیت غیرانسانی" قتل فجیع محمدمیر موسوی و کمیل ابوالحسنی و نقض "حق زندگی" شهروندان ایرانی به اشکال مختلف توسط حکومت را نيز با شدت محکم کرده، و بار دیگر از مردم آزادیخواه ایران و زندانیان دربند می‌خواهند که، برای مقابله با اعدام از کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"حمایت کرده و به آن بپیوندند.

#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه به اعدام
سه‌شنبه‌ ۱۳شهریور ۱۴۰۳

پی‌نوشت

۱۲ شهریور ۱۴۰۲, سیزده نفر از زندانیان سیاسی از زندان اوین در یک فرایند سرکوبگرانه به زندان قزلحصار تبعید شدند. آنها ابتدا به #بند_امن، ویژه زندانیان زیر حکم اعدام، منتقل شدند. دیدن زندانیان که برای اجرای حکم به بند امن منتقل می‌شدند و ظلم و ستمی که به زندانیان محکوم به اعدام و خانواده‌های آنان تحمیل می‌شد این زندانیان سیاسی را بر آن داشت که به اشکال مختلف به احکام ظالمانه اعدام اعتراض کنند. با شروع به اعدام زندانیان کورد و عقیدتی و اعدام فله‌ای زندانیان با اتهام غیرسیاسی، ۱۰ نفر از  این زندانیان با گرایش‌های مختلف را بر آن داشت که در بهمن ۱۴۰۲ #کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام را به راه اندازند تبعید آنان یک ساله شد و کارزار آنان به ۲۰ زندان دیگر در سی و دومین هفته گسترش یافت.

تبعید آنان دو روز پیش یک‌ساله شد و آنان که این زندانیان را تبعید می‌کردند قصد خاموش کردن آنها را داشتند هرگز گمان نمی‌کردند که صدای #نه_به_اعدام آنان اینگونه مرزها را در نوردد و بین‌المللی شود.

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

🔴‌‍ فراخوان پیوستن دانشجویان به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام


«اعدام را وقتی درک می‌کنیم که همبندی که تا دیروز لبخند بر لب داشت، بعد از خواندن نامش از بلندگو، هرگز برنمی‌گردد.
اعدام را وقتی می‌فهمیم که فریادهای مادر #محسن_شکاری و اشک‌های مادر #محمد_قبادلو را به خاطر می‌آوریم.
اعدام را وقتی می‌فهمیم که اضطراب از دست دادن #بچه‌های_اکباتان، جوانانی که هر کدامشان سرشار از آرزوهاست، اشک را در چشمانمان جمع می‌کند.

ما در برابر اعدام چه کردیم؟ این جنایات از ابتدای سال تاکنون برای حداقل  ۶۵۰ بار تکرار شده است.

اگر زمان، زمان اتحاد است و اگر باید متحد شویم بیایید بر سر این انسانی‌ترین نقطه اشتراک دست در دست هم در برابر اعدام بایستیم.

⚪️ از همه دانشجویان سراسر کشور در خواست می‌کنیم که همراه با زندانیان به اعتصابات کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام بپیوندند و با هر شکل و شیوه‌ای این همبستگی را نشان دهند.

امیر حسین مرادی و علی یونسی
سالگرد قیام آبان‌۹۸، زندان اوین»


#قیام_علیه_اعدام
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah

🔴 بیانیه جمعی از تشکل‌ها در حمایت از کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام و #اعتراض_به_صدور_تایید_و_اجرای_احکام_اعدام

🔸 تأیید حکم اعدام چهار زندانی سیاسی در روزهای اخیر، از جمله #مجاهد_کورکور، #پخشان_عزیزی، #مهدی_حسنی و #بهروز_احسانی نشان‌دهنده اوج‌گیری تقابل حاکمیت با مردم است. افزون بر این، هر روز شاهد اجرای احکام اعدام زندانیان گمنامی با جرایم غیرسیاسی هستیم، که خود گواهی بر استفاده ابزاری حکومت از اعدام برای سرکوب جامعه است.

🔸این احکام هم‌زمان با پنجاهمین هفته اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» صادر شده است. حکومت با این اقدام پیام روشنی به زندانیان مخالف اعدام و جامعه مخابره می‌کند: توقف اعدام، در هیچ شرایطی محقق نخواهد شد.

🔸متأسفانه، صدور و تأیید احکام اعدام تنها به این افراد محدود نمی‌شود. در حال حاضر دست‌کم ۵۴ زندانی سیاسی و عقیدتی به اعدام محکوم شده‌اند و بسیاری از آنان در انتظار اجرای حکم هستند. علاوه بر این، شمار زیادی از زندانیان محکوم به اعدام با جرایم مرتبط با مواد مخدر، قتل و سایر اتهامات نیز در صف اجرای حکم قرار دارند.

🔸از آنجا که اجرای حکم اعدام به جای بازدارندگی، منجر به افزایش خشونت می‌شود و خشونت در چرخه‌ای تکرارشونده به خشونت بیشتری می‌انجامد، ما بر خود وظیفه می‌دانیم که به‌صراحت اعلام کنیم: اعدام هیچ کارکرد مثبت اجتماعی ندارد و صرفا ابزاری برای ارعاب و سرکوب جامعه است.

🔸ما حمایت کامل خود را از زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» که هر هفته با اعتصاب غذای خود علیه اعدام اعتراض می‌کنند، اعلام می‌داریم. همچنین، اعتراض شدید خود را نسبت به تأیید احکام اعدام زندانیانی همچون مجاهد کورکور، پخشان عزیزی، مهدی حسنی و بهروز احسانی ابراز می‌کنیم.

🔸هر اعدام، به معنای گرفتن عامدانه و آگاهانه جان یک انسان است. ما همچون اعضای این کارزار، بر این باوریم که تنها راه توقف روند اعدام، اتحاد، همبستگی و عمل جمعی است.

🔸بیایید با هم، فارغ از نوع اتهام و گرایش سیاسی یا فکری از تمامی زندانیان محکوم یا در معرض اعدام (سیاسی و غیرسیاسی) حمایت کنیم و گام‌های عملی در این مسیر برداریم.

امضاکنندگان:
انجمن صنفی فرهنگیان اسلام‌آباد غرب
کانون صنفی معلمان اسلامشهر
کانون صنفی فرهنگیان شهرستان الیگودرز
کانون صنفی معلمان استان بوشهر
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
انجمن صنفی معلمان فارس
انجمن صنفی معلمان کوردستان – سنندج
انجمن معلمان کوردستان – سقز و زیویه
انجمن صنفی معلمان کوردستان – مریوان و سروآباد
کانون صنفی فرهنگیان استان مازندران
انجمن صنفی فرهنگیان شهرستان هرسین

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

🔹 نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسائل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews