🛑 در ضرورت تشکیل شورای صنفی در دانشگاه آزاد
#دانشجویی
طی روزهای گذشته دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات شاهد جمعیت کثیری از دانشجویانی بود که کلاس‌های خود را تعطیل کردند و در اعتراض به بی‌کفایتی مؤثرِ مسئولین در حادثۀ واژگونی اتوبوس دانشگاه و کشته و مجروح شدن دوستان و همکلاسی‌هایشان، دست به تجمع اعتراضی زدند. شعارهایی که در این تجمع سر داده شد، نشان می‌دهد که دانشجویان، مسئولین دانشگاه آزاد را مسبّب مستقیم حادثۀ اخیر میدانند. آنها نه فقط مطالبۀ استعفا و عذرخواهی آنها را مطرح کرده‌اند، بلکه با سر دادن شعار «مسئول بی‌لیاقت/محاکمه، محاکمه» مشخصاً خواستار محاکمۀ قانونی ایشان شده‌اند. دلیل خشم دانشجویان، این است که حادثۀ اخیر را کاملاً پیش‌بینی‌پذیر میدانند و طی این سال‌ها، به دفعات در مورد وضعیت جاده و اتوبوس این دانشگاه – هرچند به صورت منفرد- گوشزد کرده بودند.
حادثۀ روز سه‌شنبه از سویی محلّ منازعات بی‌پایان دو جناح شد: جناح‌های اصلاح‌طلب - که اکنون در سوگ از دست دادن تملّک دانشگاه نشسته‌اند و مرگ 10 انسان را فرصتی مغتنم برای طرح دعواهای جناحی تشخیص داده‌اند- و اصول‌گریانی که مشغول رُفت و روب فتح‌الفتوح خود هستند. این در حالی است که دانشگاه آزاد، از بزرگترین نهادهایی است که هر دو جناح در تبدیل کردنش به «بنگاهی» درآمدزا و مدرک‌ساز سهیم بوده‌اند: از اصلاح‌طلبانی که سنگ‌بنای ساخت ساختمان‌های دانشگاه در دامنۀ کوه را گذاشتند و ایدۀ تاچریِ ساخت دانشگاه‌ها دور از مراکز شهر و قطع پیوند دانشجویان با جنبش‌های شهری را پیاده کردند تا اصول‌گرایانی که طی 6 سال تصرف ریاست آن، از طرفی سیاست‌های بنگاه‌داری دانشگاه را ادامه داده‌اند و از طرف دیگر در پی تصرف کامل مناصب دانشگاه آزاد بوده‌اند و با تنظیم آیین‌نامه‌های انضباطی گرفته تا ضرب و شتم دانشجویان توسط حراست، همّ و غمشان را بر اسلامی‌تر کردن ظواهر این دانشگاه گذاشته‌اند.
محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی، در پاسخ به این سوال که چرا تاکنون به اعتراضات دانشجویان به وضعیت حمل و نقل دانشگاه پاسخی داده نشده است، گفته است که «در این مدتی که من مسئولیت دانشگاه آزاد را بر عهده گرفتم، عمده اعتراض بچه‌ها در زمینه نوع رفتار رانندگان بوده است» (عصر ایران). پاسخ طهرانچی به این سوال، شباهت مهمی با ادعای کاملاً نادرست و شتابزدۀ معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه در روز حادثه دارد که آن را ناشی از «سکتۀ راننده» دانسته بود. هر دو ادعا با شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت کشته شدن 10 نفر، دیواری کوتاه‌تر از رانندگان اتوبوس‌ها پیدا نکرده‌اند. آنها اشاره نمی‌کنند که حتی اگر سال‌ها است رانندگان اتوبوس‌ها خواب‌آلوده‌اند یا رعایت ایمنی را نمی‌کنند، باز هم مسئولینی مقصرند که در روند سپردن خدمات دانشگاه به پیمان‌کاران، نهایتاً تمام نگرانی‌شان این بوده که کدام شرکت پیمانکار درآمدزایی بیشتری را پیشنهاد می‌دهد؛ گویی در روند منقاصات نه فقط خدمات دانشگاه، که حتی حیات و جانِ دانشجویان نیز به «کالا»یی برای فروش تبدیل شده است. این در حالی است که حتی افراد غیرمتخصص هم میدانند که این اتوبوس‌ها، مخصوص خیابان‌های درون‌شهری هستند و استفاده از آنها در جادۀ پرپیچ و خم و شیب‌دار دانشگاه علوم و تحقیقات که بیشتر به جاده‌های برون‌شهری شبیه است، از اساس غیرایمن است و احتمال حوادث رانندگی را چندین برابر می‌کند.
اما پاسخ طهرانچی نشان می‌دهد که اگرچه خودِ او همیشه با اتومبیل و راننده شخصی کاملاً ایمن این مسیر را طی می‌کند، دستِ کم از نارضایتی دانشجویان از وضعیت حمل و نقل دانشگاه باخبر بوده است. سوال اینجاست که چرا تاکنون کوچکترین وقعی به این اعتراضات ننهاده است؟ به دفعات ثابت شده است که مسئولین ساده‌انگارانه و به سهولت اعتراضات منفرد را نادیده می‌گیرند و افراد معترض نیز اغلب توانایی و وقت پیگیری مستمر مطالباتشان را نداشته‌اند و به پیگیری‌های مقطعی بسنده کرده‌اند. این‌بار نادیده گرفتن اعتراضات دانشجویان و عدم پیگیری مطالبات به بهای سنگین کشته شدن 10 نفر و مجروح شدن شماری دیگر منجر شد. این حادثۀ دردناک حاصل محقق نشدن یکی از اساسی‌ترین حقوق دانشجویان دانشگاه آزاد، یعنی حق تشکیل شورای صنفی مستقل و مطالبه‌گر است که بتواند اعتراضات پراکندۀ دانشجویان را به ساده‌ترین مسائل صنفی خود، به شکلی تشکّل‌یافته مطرح کند و حقوق دانشجویان را تا تحقق کامل آن پیگیری نماید. دانشگاه آزاد اما در تمام این سال‌ها با امنیتی کردن فضای دانشگاه و هرچه «بنگاهی» کردن آن، مانع شکل‌گیری چنین تشکّلی شده است. ده نفر در این حادثه از دست رفتند و دیگر بازنخواهند گشت، اما ضرورت به رسمیت شناختن این بدیهی‌ترین حق دانشجویان در هر واحد دانشگاهی بیش از پیش تصریح شده است: حق تشکیل شورای صنفی مستقل.
منبع :
8⃣3⃣4⃣
🆔 @senfi_uni_iran
🔻🔻🔻
🆔 @kasenfi
#دانشجویی
طی روزهای گذشته دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات شاهد جمعیت کثیری از دانشجویانی بود که کلاس‌های خود را تعطیل کردند و در اعتراض به بی‌کفایتی مؤثرِ مسئولین در حادثۀ واژگونی اتوبوس دانشگاه و کشته و مجروح شدن دوستان و همکلاسی‌هایشان، دست به تجمع اعتراضی زدند. شعارهایی که در این تجمع سر داده شد، نشان می‌دهد که دانشجویان، مسئولین دانشگاه آزاد را مسبّب مستقیم حادثۀ اخیر میدانند. آنها نه فقط مطالبۀ استعفا و عذرخواهی آنها را مطرح کرده‌اند، بلکه با سر دادن شعار «مسئول بی‌لیاقت/محاکمه، محاکمه» مشخصاً خواستار محاکمۀ قانونی ایشان شده‌اند. دلیل خشم دانشجویان، این است که حادثۀ اخیر را کاملاً پیش‌بینی‌پذیر میدانند و طی این سال‌ها، به دفعات در مورد وضعیت جاده و اتوبوس این دانشگاه – هرچند به صورت منفرد- گوشزد کرده بودند.
حادثۀ روز سه‌شنبه از سویی محلّ منازعات بی‌پایان دو جناح شد: جناح‌های اصلاح‌طلب - که اکنون در سوگ از دست دادن تملّک دانشگاه نشسته‌اند و مرگ 10 انسان را فرصتی مغتنم برای طرح دعواهای جناحی تشخیص داده‌اند- و اصول‌گریانی که مشغول رُفت و روب فتح‌الفتوح خود هستند. این در حالی است که دانشگاه آزاد، از بزرگترین نهادهایی است که هر دو جناح در تبدیل کردنش به «بنگاهی» درآمدزا و مدرک‌ساز سهیم بوده‌اند: از اصلاح‌طلبانی که سنگ‌بنای ساخت ساختمان‌های دانشگاه در دامنۀ کوه را گذاشتند و ایدۀ تاچریِ ساخت دانشگاه‌ها دور از مراکز شهر و قطع پیوند دانشجویان با جنبش‌های شهری را پیاده کردند تا اصول‌گرایانی که طی 6 سال تصرف ریاست آن، از طرفی سیاست‌های بنگاه‌داری دانشگاه را ادامه داده‌اند و از طرف دیگر در پی تصرف کامل مناصب دانشگاه آزاد بوده‌اند و با تنظیم آیین‌نامه‌های انضباطی گرفته تا ضرب و شتم دانشجویان توسط حراست، همّ و غمشان را بر اسلامی‌تر کردن ظواهر این دانشگاه گذاشته‌اند.
محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی، در پاسخ به این سوال که چرا تاکنون به اعتراضات دانشجویان به وضعیت حمل و نقل دانشگاه پاسخی داده نشده است، گفته است که «در این مدتی که من مسئولیت دانشگاه آزاد را بر عهده گرفتم، عمده اعتراض بچه‌ها در زمینه نوع رفتار رانندگان بوده است» (عصر ایران). پاسخ طهرانچی به این سوال، شباهت مهمی با ادعای کاملاً نادرست و شتابزدۀ معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه در روز حادثه دارد که آن را ناشی از «سکتۀ راننده» دانسته بود. هر دو ادعا با شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت کشته شدن 10 نفر، دیواری کوتاه‌تر از رانندگان اتوبوس‌ها پیدا نکرده‌اند. آنها اشاره نمی‌کنند که حتی اگر سال‌ها است رانندگان اتوبوس‌ها خواب‌آلوده‌اند یا رعایت ایمنی را نمی‌کنند، باز هم مسئولینی مقصرند که در روند سپردن خدمات دانشگاه به پیمان‌کاران، نهایتاً تمام نگرانی‌شان این بوده که کدام شرکت پیمانکار درآمدزایی بیشتری را پیشنهاد می‌دهد؛ گویی در روند منقاصات نه فقط خدمات دانشگاه، که حتی حیات و جانِ دانشجویان نیز به «کالا»یی برای فروش تبدیل شده است. این در حالی است که حتی افراد غیرمتخصص هم میدانند که این اتوبوس‌ها، مخصوص خیابان‌های درون‌شهری هستند و استفاده از آنها در جادۀ پرپیچ و خم و شیب‌دار دانشگاه علوم و تحقیقات که بیشتر به جاده‌های برون‌شهری شبیه است، از اساس غیرایمن است و احتمال حوادث رانندگی را چندین برابر می‌کند.
اما پاسخ طهرانچی نشان می‌دهد که اگرچه خودِ او همیشه با اتومبیل و راننده شخصی کاملاً ایمن این مسیر را طی می‌کند، دستِ کم از نارضایتی دانشجویان از وضعیت حمل و نقل دانشگاه باخبر بوده است. سوال اینجاست که چرا تاکنون کوچکترین وقعی به این اعتراضات ننهاده است؟ به دفعات ثابت شده است که مسئولین ساده‌انگارانه و به سهولت اعتراضات منفرد را نادیده می‌گیرند و افراد معترض نیز اغلب توانایی و وقت پیگیری مستمر مطالباتشان را نداشته‌اند و به پیگیری‌های مقطعی بسنده کرده‌اند. این‌بار نادیده گرفتن اعتراضات دانشجویان و عدم پیگیری مطالبات به بهای سنگین کشته شدن 10 نفر و مجروح شدن شماری دیگر منجر شد. این حادثۀ دردناک حاصل محقق نشدن یکی از اساسی‌ترین حقوق دانشجویان دانشگاه آزاد، یعنی حق تشکیل شورای صنفی مستقل و مطالبه‌گر است که بتواند اعتراضات پراکندۀ دانشجویان را به ساده‌ترین مسائل صنفی خود، به شکلی تشکّل‌یافته مطرح کند و حقوق دانشجویان را تا تحقق کامل آن پیگیری نماید. دانشگاه آزاد اما در تمام این سال‌ها با امنیتی کردن فضای دانشگاه و هرچه «بنگاهی» کردن آن، مانع شکل‌گیری چنین تشکّلی شده است. ده نفر در این حادثه از دست رفتند و دیگر بازنخواهند گشت، اما ضرورت به رسمیت شناختن این بدیهی‌ترین حق دانشجویان در هر واحد دانشگاهی بیش از پیش تصریح شده است: حق تشکیل شورای صنفی مستقل.
منبع :
8⃣3⃣4⃣
🆔 @senfi_uni_iran
🔻🔻🔻
🆔 @kasenfi
🔴 به مناسبت گرامیداشت بیش از دو سال مقاومت #محمد_حبیبی فعال صنفی معلمان ایران در زندان در راه رسیدن نظام تعلیم و تربیت به اهداف و آرمانهای والای انسانی و اخلاقی و ارج نهادن به همدلی و همراهی همسر ارجمند ایشان سرکار خانم خدیجه پاک ضمیر دبیر آموزش و پرورش؛ دیروز یکشنبه 25 خرداد 1399 تنی چند از اعضای شورای هماهنگی، کانون صنفی معلمان تهران، کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر و فعالان صنفی استان البرز با خانواده ی ایشان دیدار کردند.
در این مراسم باشکوه لوح تقدیر و هدایایی به مناسبت معرفی #محمد_حبیبی به عنوان معلم نمونه ی شناخته شده از طرف شورای هماهنگی تقدیم خانم پاک ضمیر شد.
به امید روزی که آموزش و پرورش محور توسعه ی انسانی، اقتصادی و اجتماعی کشور بوده و هیچ #معلم، #کارگر، #روزنامه_نگار و #دانشجویی به جرم آزادی خواهی و روشنگری در زندان نباشد.
#معلمان_زندانی_را_آزاد_کنید.
🆔 @kasenfi
در این مراسم باشکوه لوح تقدیر و هدایایی به مناسبت معرفی #محمد_حبیبی به عنوان معلم نمونه ی شناخته شده از طرف شورای هماهنگی تقدیم خانم پاک ضمیر شد.
به امید روزی که آموزش و پرورش محور توسعه ی انسانی، اقتصادی و اجتماعی کشور بوده و هیچ #معلم، #کارگر، #روزنامه_نگار و #دانشجویی به جرم آزادی خواهی و روشنگری در زندان نباشد.
#معلمان_زندانی_را_آزاد_کنید.
🆔 @kasenfi