Forwarded from کانال کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
#بیانیه صفحه ۳
✅ کانون صنفی معلمان بر این باور است که نظام آموزشی کشور از بیماری‌های مزمن و ریشه‌داری رنج می‌برد که بدون پرداختن همه‌جانبه به آن‌ها نه‌تنها نمی‌تواند از کلاف سردر گم روزمرگی‌های فعلی راه خروجی بیابد، بلکه همچنان با عملکردی کاملا مخالف با اهداف پرطمطراق اعلام شده در سندهای بالادستی‌اش کودکان و نوجوانانی فاقد خلاقیت، بیگانه با تفکر علمی و نقاد، ناتوان از کاری‌های جمعی و گفتگو، بی تفاوت نسبت به ارزش‌های معنوی را به جامعه عرضه خواهد کرد.
به باور ما راه برون‌رفت از ناکارآمدی کنونی، و رسیدن به تعلیم و تربیتی موثر ایجاد تغییرات بنیادی در ساختار کنونی نظام آموزشی است؛ از طریق:
رهایی از بوروکراسی دولتی و بازگشت به محوریت معلم و مدرسه در نظام آموزشی؛ خروج از تمرکزگرایی و تفکر یکسان‌سازی و نادیده گرفتن تنوعات انسانی، اقلیمی، فرهنگی و شناسایی و تقویت ظرفیت‌های محلی؛
همینطور ایجاد پیوند میان مدرسه و اجتماع محلی و محله‌ای؛
ترویج تفکر علمی، دوری‌گزیدن از القائات ایدئولوژیک، ایجاد فرصت برای تجربه کردن نظریه‌های نوین آموزشی مطرح در سطح جهان از طریق تاسیس مدارس تجربی غیرانتفاعی و غیردولتی به معنای واقعی کلمه؛
الزام دولت به مسئولیت پذیری و تدوین سیاست‌های رفاه اجتماعی و سرمایه‌گذاری کافی برای اجرای اصل آموزش رایگان و با کیفیت و البته بهداشت رایگان برای تمام کودکان این سرزمین به جای سپردن آن به سودجویی‌های بخش خصوصی؛
فرصت دادن به انجمن‌های مستقل علمی و تخصصی و تشکل‌های مدنی(معلمی) برای مشارکت در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و درسی، تدوین کتاب‌های درسی، انتخاب مدیران در سطوح مختلف و ... .
و در نهایت، ادای احترام می‌کنیم به #کادر_درمان به‌ویژه بخش #پرستاری که در حدود ۱۵ ماه گذشته در مقابله با همه‌گیری کووید۱۹ خالصانه تلاش و فداکاری نموده‌اند.
۱۱ اردیبهشت #روز_جهانی_کارگر را پاس می‌داریم و از زحمت‌کشان عرصه تولید در روزهایی که دشوارتر از همیشه، لازم است بر ضد استثمار، نابرابری، تورم لجام گسیخته، عدم امنیت شغلی، سرکوب دستمزدها، تشکل‌ستیزی حاکمان و... تلاش کنند، حمایت می‌کنیم. برخی از همکاران ما (مانند اسماعیل عبدی، محمدرضا رمضان‌زاده ...) و شما در این سال‌ها در راستای تلاش برای کسب ابتدایی‌ترین حقوق مدنی و صنفی خود با حکم‌های سنگین حبس و محرومیت مواجه شده‌اند. ما ضمن این که مصرانه خواهان آزادی آن‌ها هستیم اعلام می‌داریم که از نظر ما برخوردهای سرکوبگرانه با نهادهای مدنی نه تنها غیرقانونی بلکه مخالف خرد و حداقلی از دوراندیشی است.
با این اوصاف، روز معلم و روز کارگر را برتمامی کوشندگان عرصه اندیشه و عمل تبریک می‌گوییم.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
اردیبهشت ماه ۱۴۰۰
#بیانیه
#اردیبهشت
#ابوالحسن_خانعلی
#روز_معلم
#روز_کارگر
#نابرابری_اجتماعی
#نابرابری_آموزشی
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
✅ کانون صنفی معلمان بر این باور است که نظام آموزشی کشور از بیماری‌های مزمن و ریشه‌داری رنج می‌برد که بدون پرداختن همه‌جانبه به آن‌ها نه‌تنها نمی‌تواند از کلاف سردر گم روزمرگی‌های فعلی راه خروجی بیابد، بلکه همچنان با عملکردی کاملا مخالف با اهداف پرطمطراق اعلام شده در سندهای بالادستی‌اش کودکان و نوجوانانی فاقد خلاقیت، بیگانه با تفکر علمی و نقاد، ناتوان از کاری‌های جمعی و گفتگو، بی تفاوت نسبت به ارزش‌های معنوی را به جامعه عرضه خواهد کرد.
به باور ما راه برون‌رفت از ناکارآمدی کنونی، و رسیدن به تعلیم و تربیتی موثر ایجاد تغییرات بنیادی در ساختار کنونی نظام آموزشی است؛ از طریق:
رهایی از بوروکراسی دولتی و بازگشت به محوریت معلم و مدرسه در نظام آموزشی؛ خروج از تمرکزگرایی و تفکر یکسان‌سازی و نادیده گرفتن تنوعات انسانی، اقلیمی، فرهنگی و شناسایی و تقویت ظرفیت‌های محلی؛
همینطور ایجاد پیوند میان مدرسه و اجتماع محلی و محله‌ای؛
ترویج تفکر علمی، دوری‌گزیدن از القائات ایدئولوژیک، ایجاد فرصت برای تجربه کردن نظریه‌های نوین آموزشی مطرح در سطح جهان از طریق تاسیس مدارس تجربی غیرانتفاعی و غیردولتی به معنای واقعی کلمه؛
الزام دولت به مسئولیت پذیری و تدوین سیاست‌های رفاه اجتماعی و سرمایه‌گذاری کافی برای اجرای اصل آموزش رایگان و با کیفیت و البته بهداشت رایگان برای تمام کودکان این سرزمین به جای سپردن آن به سودجویی‌های بخش خصوصی؛
فرصت دادن به انجمن‌های مستقل علمی و تخصصی و تشکل‌های مدنی(معلمی) برای مشارکت در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و درسی، تدوین کتاب‌های درسی، انتخاب مدیران در سطوح مختلف و ... .
و در نهایت، ادای احترام می‌کنیم به #کادر_درمان به‌ویژه بخش #پرستاری که در حدود ۱۵ ماه گذشته در مقابله با همه‌گیری کووید۱۹ خالصانه تلاش و فداکاری نموده‌اند.
۱۱ اردیبهشت #روز_جهانی_کارگر را پاس می‌داریم و از زحمت‌کشان عرصه تولید در روزهایی که دشوارتر از همیشه، لازم است بر ضد استثمار، نابرابری، تورم لجام گسیخته، عدم امنیت شغلی، سرکوب دستمزدها، تشکل‌ستیزی حاکمان و... تلاش کنند، حمایت می‌کنیم. برخی از همکاران ما (مانند اسماعیل عبدی، محمدرضا رمضان‌زاده ...) و شما در این سال‌ها در راستای تلاش برای کسب ابتدایی‌ترین حقوق مدنی و صنفی خود با حکم‌های سنگین حبس و محرومیت مواجه شده‌اند. ما ضمن این که مصرانه خواهان آزادی آن‌ها هستیم اعلام می‌داریم که از نظر ما برخوردهای سرکوبگرانه با نهادهای مدنی نه تنها غیرقانونی بلکه مخالف خرد و حداقلی از دوراندیشی است.
با این اوصاف، روز معلم و روز کارگر را برتمامی کوشندگان عرصه اندیشه و عمل تبریک می‌گوییم.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
اردیبهشت ماه ۱۴۰۰
#بیانیه
#اردیبهشت
#ابوالحسن_خانعلی
#روز_معلم
#روز_کارگر
#نابرابری_اجتماعی
#نابرابری_آموزشی
🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
🆔 @KSMtehran
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ویدیویی از صحبتهای عزیز قاسم زاده از کانون صنفی فرهنگیان گیلان و نرگس محمدی از کانون مدافعان حقوق بشر و جعفر عظیم‌زاده از اتحادیه آزاد کارگران ایران در تجمع اعتراضی مقابل زندان ندامتگاه کرج
#جای_معلم_زندان_نیست #روز_معلم #روز_کارگر #نرگس_محمدی #عزیز_قاسم_زاده #جعفر_عظیم_زاده
ویدیو از اتحادیه آزاد کارگران
🆔 @kasenfi
#جای_معلم_زندان_نیست #روز_معلم #روز_کارگر #نرگس_محمدی #عزیز_قاسم_زاده #جعفر_عظیم_زاده
ویدیو از اتحادیه آزاد کارگران
🆔 @kasenfi
💠 #روز_معلم / #روز_کارگر
🔺نگاهی به وضع کارگران و معلمان
سرمقاله هم‌میهن
۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲
🔹اول ماه می و ۱۲ اردیبهشت دو روز مهم در تقویم جهانی و ایرانی است؛ روز کارگر و روز معلم. واقعیت این است این دو گروه که بخش اعظم نیروی کار کشور را در برمی‌‌گیرند دچار مشکلات عدیده‌ای هستند.
وضع معلمان و به تعبیر عام‌تر نظام آموزش عمومی و عالی کشور با چالش‌های بزرگی مواجه است. به‌طور مشخص وزارتخانه مربوط هنوز وزیر ندارد و به‌طور قطع با چند چالش بزرگ در ماه‌های آینده مواجه خواهد بود.
کمبود حدود ۲۰۰ هزار معلم؛ کاهش شدید سطح آموزشی که آزمون‌های رسمی نشان می‌دهد، حدود ۳۰ درصد دانش‌آموزان حتی به کف سطح آموزشی لازم نمی‌رسند؛ مسئله کنکور و تغییر ضوابط آنکه از سال جاری آغاز خواهد شد؛ رتبه‌بندی سلیقه‌ای معلمان که تا حدود ۳۰ درصد آنان را نسبت به تصمیمات معترض کرده است؛... در کنار تامین بودجه آموزش و پرورش و ده‌‌ها مشکل دیگر حکایت از خروج نظام آموزش عمومی کشور از مدار توسعه است.
این نظام آموزشی هم از حیث شاخص‌های کمی دچار مشکل شده است و هم از حیث شاخص‌های کیفی و از همه بدتر اینکه مسئله آموزش و پرورش از بحث عمومی خارج شده است و وزارتخانه ذیربط نیز صلاحیت عرفی و عمومی برای اداره و هدایت این وظیفه خطیر را از دست داده است.
متاسفانه در سال‌های اخیر به علت دور شدن این وزارتخانه از فلسفه اصلی آموزش و پرورش و نداشتن هیچ فلسفه و ایده و برنامه‌ای جایگزین برای آموزش، شاهد نزول فاحش سطح کیفی خروجی‌های این وزارتخانه مهم هستیم.
🔹در سطح آموزش عالی هم کم‌وبیش با همین مشکلات مواجه هستیم، ولی به علت آنکه سطح عمومی دانشجویان بالاتر است، هنوز دچار این اندازه از سقوط نشده‌ایم.
در مقابل مشکل اصلی نظام آموزش عالی، بیکاری است و این بیش از آنکه ناشی از زیاد بودن تعداد فارغ‌التحصیلان باشد، به علت ناکارآمدی نظام اقتصادی است.
🔹اگر دقت کنیم طی سال‌های ۸۵ تاکنون یعنی طی ۱۷ سال فقط حدود ۳ میلیون نفر به تعداد شاغلان کشور اضافه شده است، یعنی تعداد شاغلان فقط حدود ۱۵ درصد بیشتر شده است و این بزرگترین شکست مدیریت در این دوره است.
برای فهم اهمیت این شکست کافی است که این رقم را با عملکرد ۱۷ سال پیش از آن یعنی از سال ۷۰ تا ۸۵ مقایسه کنیم که حدود ۵/۷ میلیون شغل یا حدود ۶۰ درصد افزایش اشتغال داشتیم، درحالی‌که در دوره اخیر بیش از آن دوره نیازمند شغل برای جوانانی بودیم که در دهه ۶۰ متولد شدند.
بنابراین مشکل اصلی در بحث سیاست‌های اقتصادی به‌ویژه در دولت اصولگرای احمدی‌نژاد بود که تقریبا هیچ شغلی ایجاد نکرد که اگر مطابق گذشته شغل ایجاد می‌کرد، الان وضع کشور چنین نبود که این تعداد فارغ‌التحصیل بیکار داشته باشیم. با ادامه این وضع همه یا قریب به اتفاق فارغ‌التحصیلان نیز در آینده بیکار خواهند شد.
بنابراین در مورد کارگران نیز مسئله اصلی عدم عرضه کافی شغل است، ولی درباره دستمزدها نیز خواسته بحق آنان این بوده که نه‌تنها به اندازه تورم بعلاوه نرخ رشد اقتصادی، بلکه بیش از آن به حقوق‌شان افزوده شود.
این اتفاق فقط در دوره خاتمی رخ داد که حقوق کارگران به قیمت ثابت در طول دوره وی حدود ۵۰ درصد بیشتر شد و در دوره‌های دیگر از این کار غافل شدند و امسال نیز برخلاف منطق جاری که حقوق کارگران باید مطابق تورم سال قبل اضافه شود تقریبا به اندازه نیمی از آن اضافه شده است. این کار در برخی کشورهای دیگر چنان قبیح است که آن را مشابه سرقت معرفی می‌کنند.
جالب است که دولت معتقد است رشد اقتصادی داشته‌ایم، نفت فروخته‌ایم، ولی در عمل حقوق کارگران را کمتر از تورم اضافه می‌کند، یعنی سهم کارگران از اقتصاد کشور و ارزش افزوده در حال آب رفتن است، به کام چه کسانی؟ این را باید دولت پاسخ دهد.
✅نتیجه همین سیاست‌هاست که بیشترین اعتراضات صنفی در سال‌های گذشته از طرف همین دو قشر و بازنشستگان که آنان هم جزو کارگران محسوب می‌شوند، رخ داده است. نباید سیاست‌هایی را پیش گرفت که فاصله این دو قشر مهم را از حکومت بیش از پیش کند.
📚کانال صنفی معلمان ایران
🔸🔸🔸
🆔 @kasenfi
🔺نگاهی به وضع کارگران و معلمان
سرمقاله هم‌میهن
۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲
🔹اول ماه می و ۱۲ اردیبهشت دو روز مهم در تقویم جهانی و ایرانی است؛ روز کارگر و روز معلم. واقعیت این است این دو گروه که بخش اعظم نیروی کار کشور را در برمی‌‌گیرند دچار مشکلات عدیده‌ای هستند.
وضع معلمان و به تعبیر عام‌تر نظام آموزش عمومی و عالی کشور با چالش‌های بزرگی مواجه است. به‌طور مشخص وزارتخانه مربوط هنوز وزیر ندارد و به‌طور قطع با چند چالش بزرگ در ماه‌های آینده مواجه خواهد بود.
کمبود حدود ۲۰۰ هزار معلم؛ کاهش شدید سطح آموزشی که آزمون‌های رسمی نشان می‌دهد، حدود ۳۰ درصد دانش‌آموزان حتی به کف سطح آموزشی لازم نمی‌رسند؛ مسئله کنکور و تغییر ضوابط آنکه از سال جاری آغاز خواهد شد؛ رتبه‌بندی سلیقه‌ای معلمان که تا حدود ۳۰ درصد آنان را نسبت به تصمیمات معترض کرده است؛... در کنار تامین بودجه آموزش و پرورش و ده‌‌ها مشکل دیگر حکایت از خروج نظام آموزش عمومی کشور از مدار توسعه است.
این نظام آموزشی هم از حیث شاخص‌های کمی دچار مشکل شده است و هم از حیث شاخص‌های کیفی و از همه بدتر اینکه مسئله آموزش و پرورش از بحث عمومی خارج شده است و وزارتخانه ذیربط نیز صلاحیت عرفی و عمومی برای اداره و هدایت این وظیفه خطیر را از دست داده است.
متاسفانه در سال‌های اخیر به علت دور شدن این وزارتخانه از فلسفه اصلی آموزش و پرورش و نداشتن هیچ فلسفه و ایده و برنامه‌ای جایگزین برای آموزش، شاهد نزول فاحش سطح کیفی خروجی‌های این وزارتخانه مهم هستیم.
🔹در سطح آموزش عالی هم کم‌وبیش با همین مشکلات مواجه هستیم، ولی به علت آنکه سطح عمومی دانشجویان بالاتر است، هنوز دچار این اندازه از سقوط نشده‌ایم.
در مقابل مشکل اصلی نظام آموزش عالی، بیکاری است و این بیش از آنکه ناشی از زیاد بودن تعداد فارغ‌التحصیلان باشد، به علت ناکارآمدی نظام اقتصادی است.
🔹اگر دقت کنیم طی سال‌های ۸۵ تاکنون یعنی طی ۱۷ سال فقط حدود ۳ میلیون نفر به تعداد شاغلان کشور اضافه شده است، یعنی تعداد شاغلان فقط حدود ۱۵ درصد بیشتر شده است و این بزرگترین شکست مدیریت در این دوره است.
برای فهم اهمیت این شکست کافی است که این رقم را با عملکرد ۱۷ سال پیش از آن یعنی از سال ۷۰ تا ۸۵ مقایسه کنیم که حدود ۵/۷ میلیون شغل یا حدود ۶۰ درصد افزایش اشتغال داشتیم، درحالی‌که در دوره اخیر بیش از آن دوره نیازمند شغل برای جوانانی بودیم که در دهه ۶۰ متولد شدند.
بنابراین مشکل اصلی در بحث سیاست‌های اقتصادی به‌ویژه در دولت اصولگرای احمدی‌نژاد بود که تقریبا هیچ شغلی ایجاد نکرد که اگر مطابق گذشته شغل ایجاد می‌کرد، الان وضع کشور چنین نبود که این تعداد فارغ‌التحصیل بیکار داشته باشیم. با ادامه این وضع همه یا قریب به اتفاق فارغ‌التحصیلان نیز در آینده بیکار خواهند شد.
بنابراین در مورد کارگران نیز مسئله اصلی عدم عرضه کافی شغل است، ولی درباره دستمزدها نیز خواسته بحق آنان این بوده که نه‌تنها به اندازه تورم بعلاوه نرخ رشد اقتصادی، بلکه بیش از آن به حقوق‌شان افزوده شود.
این اتفاق فقط در دوره خاتمی رخ داد که حقوق کارگران به قیمت ثابت در طول دوره وی حدود ۵۰ درصد بیشتر شد و در دوره‌های دیگر از این کار غافل شدند و امسال نیز برخلاف منطق جاری که حقوق کارگران باید مطابق تورم سال قبل اضافه شود تقریبا به اندازه نیمی از آن اضافه شده است. این کار در برخی کشورهای دیگر چنان قبیح است که آن را مشابه سرقت معرفی می‌کنند.
جالب است که دولت معتقد است رشد اقتصادی داشته‌ایم، نفت فروخته‌ایم، ولی در عمل حقوق کارگران را کمتر از تورم اضافه می‌کند، یعنی سهم کارگران از اقتصاد کشور و ارزش افزوده در حال آب رفتن است، به کام چه کسانی؟ این را باید دولت پاسخ دهد.
✅نتیجه همین سیاست‌هاست که بیشترین اعتراضات صنفی در سال‌های گذشته از طرف همین دو قشر و بازنشستگان که آنان هم جزو کارگران محسوب می‌شوند، رخ داده است. نباید سیاست‌هایی را پیش گرفت که فاصله این دو قشر مهم را از حکومت بیش از پیش کند.
📚کانال صنفی معلمان ایران
🔸🔸🔸
🆔 @kasenfi