‌ 🔴 لزوم #بکارگیری_دارندگان_مدارک کاردانی در #پست‌های_مدیریتی مدارس

🔹عضو کمیسیون عمران مجلس با #انتقاد از بخشنامه #عدم_استفاده از دارندگان مدارک کاردانی در پست‌های مدیریتی مدارس، #بازنگری در بخشنامه ابلاغی به ادارات آموزش و پرورش را ضروری دانست.

🔹مجید کیان‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت با انتقاد از بخشنامه عدم به کارگیری دارندگان #مدرک_کاردانی در مدیریت مدارس، گفت: در حال حاضر #تعداد بسیاری از معلمان کشور دارای مدرک کاردانی هستند که علاوه بر #برخورداری از علم و دانش کافی، #کوله‌باری از تجربه #مدیریتی را نیز با خود به همراه دارند که #نادیده_گرفتن این توانمندی‎ها و عدم بهره‌گیری از آن‌ها #اجحافی بزرگ است.

♦️ضرورت بازنگری در بخشنامه ابلاغی به ادارات آموزش و پرورش

🔹نماینده مردم دورود و ازنا در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر ضرورت بازنگری در بخشنامه ابلاغی به ادارات آموزش و پرورش کشور، افزود: این بخشنامه به #معنای نادیده گرفتن #توانایی افرادی است که برای تعالی نظام آموزشی کشور #استخوان_خرد_کرده‌اند اما اکنون در #اوج پختگی و تجربه کنار گذاشته می‌شوند که این موضوع هرگز به #سود و صلاح آموزش و پرورش کشور نیست.
فراهم ساختن #زمینه ارتقای شغلی بدنه آموزش و پرورش حائز اهمیت است

🔹عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی با تاکید مجدد بر ضرورت بازنگری در بخشنامه عدم به کارگیری دارندگان مدرک کاردانی در پست‌های مدیریت مدارس ادامه داد: وزارت آموزش و پرورش باید #قدر تمامی اعضای خانواده بزرگ خود را بداند و علاوه بر فراهم ساختن زمینه #ارتقای_شغلی آنان از تمام ظرفیت‌ها و قابلیت‌های‌شان برای #توسعه و تعالی نظام آموزشی کشور بهره کافی ببرد.

🔻منبع: خبرگزاری خانه ملت
پاورقی
🔹لینک خبر 👇
🔖http://www.ghatreh.com/news/nn44222169
🔻🔻🔻
لینک عضویت در #کانال_صنفی_معلمان
👇👇👇

https://tttttt.me/kasenfi


🔻🔻🔻🔻
آی دی #کانال_صنفی_معلمان

🆔 @kasenfi

💢 رگ گردن‌تان باد نکند، ابتذال جای دیگری‌ست.

✍️ مهدی فتحی / معلم و فعال مدنی

🔹اخیرا کلیپی از یک مدرسه پخش شده است که در آن دانش‌آموزان بطور هماهنگ و یکصدا آهنگی از #ساسی_مانکن را می‌خوانند. عده‌ای هم رگ گردن‌شان باد کرده است و در حال جمع آوری امضاء برای استیضاح وزیر آموزش و پرورش هستند. عده‌ای دیگر نیز فریاد وامصیبتا سر می‌دهند که پایه‌های اسلام به لرزه درآمد.

🔹وقتی دانش‌آموزان #شین_آباد در آتشِ بی تدبیریِ وزارت آموزش و پرورش، مجلس و نهادهای ذیربط سوختند و تااکنون که سالها از آن ماجرا می‌گذرد هیچ کار مثبتی برای آنها انجام نشده است چرا رگ گردن‌تان باد نکرد؟ چرا وقتی دانش آموزان #دورودزن که قربانی آتش‌سوزیِ چند سال پیش شده‌اند، چندین ساعت در ساختمان شهید رجایی منتظر ماندند که وزیر را ببینند و دست آخر با دخالت پلیس از در پشتی وزارتخانه بیرون‌شان کردند رگ گردن‌تان باد نکرد؟ چرا وقتی دیوار فرسوده مدرسه بر سر #دنیا_ویسی در کردستان، و #حمیدرضا_گنگوزهی در بلوچستان فرو ریخت، و منجر به کشته شدن‌شان شد رگ گردن تان باد نکرد؟

🔹آنجا که به کودکان علناً تجاوز شد و فلان قاری قرآن و فلان روحانی اقدام به آزار جنسی کودکان و زنان و... کردند کجا بودید و چرا بلوا به پا نکردید و چرا پایه های اسلام به لرزه در نیامد؟ یعنی واقعا تا این اندازه از جامعه فاصله گرفته‌اید که نمی‌دانید در بطن جامعه چه می‌گذرد؟ آیا واقعا تا این اندازه از نیازهای نسل جدید بی‌خبر هستید؟

🔹اگر توان حضور در بطن جامعه را ندارید لااقل از متخصصین و صاحب‌نظران سوال کنید. و یا از افرادی که در بطن جامعه هستند جویای احوال نسل جدید باشید.
چرا نمی‌پذیرید که نسل جدید آن نسلی نیست که شما برایش برنامه ریزی کرده بودید. و آموزش هایی که شماها برایشان در مدارس و کتاب های درسی در نظر گرفته بودید؛ نتیجه عکس داده‌اند، و این یعنی شکستِ تمامی سیاست‌های ایدئولوژیک و آموزش‌ها و تربیت‌های غلطی که برای رسیدن به آن جامعهٔ آرمانی برنامه‌ریزی کرده بودید.

🔹باید بپذیرید که نسل جدید آن چیزهایی که شما در مدارس و تلویزیون و... به خورد افکارشان داده‌اید را بدان‌گونه که شما پیش‌بینی کرده بودید و بدین گونه که شما می‌خواهید بیاموزند نیاموخته‌اند، و ذهن اغلب بچه‌ها پر از ساسی مانکن هایی‌ست که شما فقط یک نمونه آن را بصورت کاملا اتفاقی دیدید.

🔹اکنون حتی پدر و مادرهایی که مثل شما می‌اندیشند نیز نمی‌توانند بپذیرند که فرزندان آنها هم تا حدود زیادی اینگونه شده‌اند و اگر خودِ واقعیِ کودکان‌شان را ببینند؛ پر از چنین آهنگ‌ها و آوازهایی است که آن را ابتذل می انگارند.

♦️اما #ابتذال_واقعی اینجا رخ نداده است.

🔹ابتذال آنجایی رخ داده است که افرادی که بجز دروس حوزوی و چند کتاب دینی چیز دیگری نخوانده اند و بجز مسجد و منبر و حوزه علمیه جای دیگری را نمی‌شناسند در رأس برنامه‌ریزان درسی و تربیتی قرار گرفته و برای دانش‌آموزان کشور و نسل‌هایی که با آن کاملاً بیگانه هستند در حال تصمیم‌گیری‌اند.

🔹ابتذال آنجایی رخ داده است که #روحانیت جایگاه خود را از مسجد و منبر رها کرده و در تمامی بخش های جامعه، از هسته‌ای گرفته تا صدا و سیما، مدرسه، ورزش و... ورود پیدا کردند و خواستند سکاندارِ تمامی بخش‌های جامعه اعم از تخصصی و غیرتخصصی، دینی و غیردینی، عمومی و غیرعمومی شوند. و اینچنین بار آوردند که می‌بینیم. و جالب تر اینکه خود را مسئول هیچ یک از مشکلات پیش آمدهٔ کنونی نیز نمی‌دانند.

🔹ابتذال آنجایی رخ داد که افرادی که جای مهر پیشانی‌شان از ده‌ها متر آنطرف‌تر پیدا بود، با چند هزار میلیارد اختلاس از کشور خارج و یا هنوز در داخل کشورند و راست راست جلو چشم مردم راه می‌روند و داغ مردم را تازه‌تر می‌نمایند.

🔹ابتذال واقعی آنجایی رخ داد که نان از سفره های مردم رخت بربست و فقر از یک درب به خانه های مردم وارد شد و ایمان از درب دیگر از خانه‌هایشان خارج گشت.

🔹نیازِ کودکانِ ما شادی است، و نسل جدید شادی را نتوانستند از آهنگ های مورد تأیید شما آقایان جستجو کنند. در نتیجه ناچار شدند آن را در جاهایی غیر از آنچه شما پیش بینی کرده بودید بیابند و دنبالش بروند. نسل جدید نسلی پر جرأت و با شهامت است و بر خواسته هایش پافشاری خواهد کرد. یقین بدانید آن نسلِ حرف گوش کن، فلک شده و توسری‌خور دارند پیر می‌شوند و نسل کنونی خیلی از آرمان‌ها و خواسته های نسل پیر شده را اصلا قبول ندارند، چه برسد به اینکه بخواهند بر تحقق آنها همتی بگمارند.

🔹این کلیپ نمودی واقعی از نسل جدید و نیازهای آن است. پس بجای ابتذال خواندن آن، تنبیه آنها و برخورد با مسببین این واقعه، در راه‌های رسیدن به اهداف و آرمان هایی که مد نظرتان است #بازنگری اساسی کنید.

🔻🔻🔻
کانال صنفی معلمان
🆔 @kasenfi

به نام خداوند جان و خرد

📝بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به مناسبت روز جهانی معلم

🔹 از سال ۱۹۹۴ میلادی، ۵ اکتبر (سیزدهم مهرماهِ)، از سوی سازمان جهانی یونسکو #روز_جهانی_معلم نام گذاری شده است. با طرح شعاری که هدف پیش روی سال جدید آموزشی را نمایان می سازد.
آن چه در این سال ها به عنوان وجه مشترک همه این شعارها دیده می شود؛ تاکید بر نقش محوری #معلم در تغییر شرایط و اهمیت سرمایه گذاری برای تربیت معلمان آگاه و حرفه ای است، و صد البته تأمین شرایط مطلوب برای آنان. از جمله؛
- « سرمایه گذاری برای آینده، سرمایه گذاری برای آموزگاران »(2014)
- « قدرتمندی آموزگاران، ساختن جامعه های پایدار» ( 2015)
- « ارج نهادن به آموزگاران، بهبود جایگاهشان» (2016) و ...
- « معلمان جوان آینده این حرفه اند» (2019).
🔹در اکثر کشورها این روز، روز جشن و شادباش، یادآوری تلاش و ارزیابی موفقیت ها و تبیین دلایل عدم توفیق هاست.
در کشور ما اما آن ها که بیرون از تاریخ ایستاده اند! تنها با نسیانی انتخابی!! از کنار چنین مناسبت هایی می گذرند تا مبادا همچون آینه ای واقعیت موجود را نشانِشان داده و تصویرِ خیالیِ برساخته ذهنِ رویا پردازشان را برهم زند.
🔹 #کانون_صنفی_معلمان_ایران ضمن گرامی داشت روزهایی مانند روز جهانی معلم و روز ملی معلم، به آن ها همچون فرصتی برای #بازنگری و #تأمل در چرایی #ضعف شدید #آموزش_در_ایران و به تبع آن تضعیف شدید جایگاه معلمان در نظام آموزش رسمی می نگرد.
🔹از نگاه جامعه شناسانه شاید بتوان برای آموزش و پرورش دو نوع کارکرد را در نظر گرفت.
اول؛ نگاهی «ابزاری و تکنوکراتیک» که نهاد آموزش عمومی را ابزاری برای آموزش و پرورش نیروهای لازم برای بخش های مختلف کار در جامعه می داند.
و دیگر نگاهی «ایدئولوژیک»؛ که از این منظر، آموزش رسمی در صدد پرورش «نگهبانان» نظام سیاسی موجود است و آموزش و پرورش، جایگاه کشمکش برسر نوع خاصی از آموزش و سیاست فرهنگی تلقی می شود.
🔹در کشور ما منابع اصلی درآمدی، از فروش نفت تأمین می شود و در اختیار دولت و نظام است. لذا حکومت نیازی نمی بیند که نظام آموزشی را با اقتصاد و توسعه پیوند دهد، بلکه وظیفه اصلی این نظام را ترویج ایدئولوژی حاکمیت می داند.( این که تا چه حد در این هدف موفق بوده، بحث دیگری است).
در طول تاریخ نظام‌های سیاسی در ایران، همواره خود را به عنوان عقل کلی! فرض کرده‌اند که باید حقیقت مطلقی را که الزاما و انحصارا در نزد آنان موجود است به ذهن دانش‌آموزان و حتی دانشجویان القا کنند. در چنین شرایطی مدرسه دستگاهی است برای «کنترل کردن»، «انضباط بخشیدن»، «القای گزاره های ارزشی و سیاسی خاص» و «پرورش افرادی مطیع و مشابه».
در این سیستم روحیه #پرسشگری و #خلاقیت دانش آموز مجالی برای رشد نمی یابد و چه بسا سرکوب می شود. اصل بر حافظه محوری است. معلمان که خود نیز پرورش یافتگان همین نظام اند، فرصتی برای نوآوری و ترویج نگاه بدون سوگیریِ علمی نمی یابند. دیوار بلندی میان مدرسه و واقعیت های جاری در جامعه کشیده می شود. اندیشمندان و کارشناسان مستقل آموزشی طرد می شوند و خلاصه آن که " امر سیاسی کاملا بر نظام آموزشی سیطره دارد". در چنین حالتی، مدرسه که کارکرد اولیه آن #آگاهی_بخشی، نوجویی و تغییر بوده است؛ به نهاد محافظه‌کاری تبدیل می شود که کارکرد آن کنترل و ایستایی جامعه است. هرچند برخی از صاحب نظران بر این باورند که «نظام آموزشی ما دائماً در کتاب‌های درسی، برنامه‌های درسی و گفتمان رسمی خود نوعی نظام دانش رسمی را شکل داده که می‌خواهد با ستیز با جهان، دانش‌آموزان را آموزش دهد.»
ویژگی دیگری که برای القاء نظرات خاص در آموزش، ضروری و اجتناب ناپذیر تلقی می شود و در واقع همراه با آن می آید، #تمرکزگرایی است.
🔹هنگامی که هدف تولید انسان های مشابه -به منظور حفظ اقتدار حاکمان- باشد، ضروری است پیام های یکسان از یک مرکز فرماندهی به مدارس پایتخت و شهرهای بزرگ تا محروم ترین و دورافتاده ترین نقاط کشور برسد؛ هر چند که از نظر زبان، فرهنگ و شرایط جغرافیایی به شدت متفاوت باشند. نظام آموزش رسمی در کشور ما به شدت متمرکز است و این تمرکزگرایی که هم در محتوای آموزشی و هم در ساختار مدیریتی اعمال می شود، موجبات سلب اختیار از مدیران میانی، مدیران مدارس و معلمان را فراهم آورده است.ساختار هرمی شکلی که مدرسه، کادر آموزشی و اداری آن که در قاعده این هرم قرار می گیرند، مبدل به مجریان دستوراتی که از بالا به پایین و به صورت یک طرفه صادر می شود، گشته اند.

👈ادامه‌ی بیانیه در صفحه دوم
🔻🔻🔻
🔻🔻🔻🔻
🔹 #کانال_صنفی_معلمان

🆔 @kasenfi
👇👇👇
https://tttttt.me/kasenfi