‼️ ۱۰ درصد از جمعیت دنیا مسئول انتشار نیمی از گازهای گلخانه‌ای می باشند.
#سرمایه_داری #کاپیتالیسم #نابرابری #آب #اقتصاد #نئولیبرالیسم

✅کانال جامعه شناسی
🆔 @IranSociology

🔴توزیع ثروت در جهان چگونه است؟

@IRANSOCIOLOGY

🔸 اﺯ ﺳﺎﻝ 2010 ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮ credit suisse ﮔﺰاﺭﺵ ﺟﺎﻣﻌﻲ ﺭا ﺩﺭباره ﻣﻴﺰاﻥ ﺛﺮﻭﺕ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻳﺎ Global Wealth و ﺳﻬﻢ ﻣﻨﺎﻃﻖ و ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﻧﻴﺎ اﺯ اﻳﻦ ﺛﺮﻭﺕ را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻴﻜﻨﺪ.

🔸 ﺑﺮ پایه ﮔﺰاﺭﺵ اﻛﺘﺒﺮ 2015 اﻳﻦ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ، ﻛﻞ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺩاﺭاﻳﻬﺎﻱ ﻣﺎﻟﻲ ( ﺷﺎﻣﻞ ﭘﻮﻝ ﻧﻘﺪ, ﻓﻠﺰاﺕ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ, ﺳﻬﺎﻡ ﺑﻮﺭﺱ) و اﻣﻮاﻝ ﻏﻴﺮ ﻣﺎﻟﻲ ( ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ و ﺗﺠﺎﺭﻱ و ﺯﻣﻴﻦ, ﻣﺎﺷﻴﻦ اﻻﺕ و ﻫﺮ اﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ اﻥ ﻗﻴﻤﺖ ﮔﺬاﺷﺖ) ﺣﺪﻭﺩ 250 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ.

🔸اﺯ ﻛﻞ #ﺛﺮﻭﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﺪﻭﺩ 86 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ آﻥ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻌﺎﺩﻝ 34.3% اﻥ ﻓﻘﻄ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭ اﻣﺮﻳﻜﺎ است. پس اﺯ امریکا، ﻛﺸﻮﺭ ﭼﻴﻦ ﺑﺎ ﺣﺪﻭﺩ 23 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ﻳﻌﻨﻲ ﺣﺪﻭﺩ 9% ﺩﺭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺩﻭﻡ ﻗﺮاﺭ ﺩاﺭﺩ. ﮊاﭘﻦ ﺑﺎ 20 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺭ ﺭﺩﻳﻒ ﺳﻮﻡ و پس اﺯ اﻥ اﻧﮕﻠﻴﺲ ﺑﺎ 15.6 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ قرار دارند. ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﺎ 12.6، آﻟﻤﺎﻥ ﺑﺎ 12، اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﺑﺎ 10، ﻛﺎﻧﺎﺩا ﺑﺎ 7، اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ ﺑﺎ 6, اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺑﺎ 4, ﺗﺎﻳﻮان ﺑﺎ 3.5, و ﻛﺮﻩ ﺟﻨﻮﺑﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ 3.5 ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻠﻲ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﺎﻱ ﺑﻌﺪﻱ ﻗﺮاﺭ ﺩاﺭﻧﺪ.

🔸 با ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﺰاﺭﺵ ﺑﻴﺶ اﺯ 90% ﻛﻞ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ 30 ﻛﺸﻮﺭ اﻭﻝ اﻳﻦ فهرست،ﺗﻌﻠﻖ ﺩاﺭﺩ و ﺑﻘﻴﻪ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﻛﻤﺘﺮ اﺯ 10 ﺩﺭﺻﺪ اﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺭا ﺩﺭ اﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩاﺭﻧﺪ.

🔸اﻳﺮاﻥ ﺑﺎ ﺩاﺷﺘﻦ ﺣﺪﻭﺩ 1% اﺯ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎﻥ،تنها ﺣﺪﻭﺩ ﻳﻚ ﺩﻫﻢ ﺩﺭﺻﺪ اﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﻧﻴﺎ ﺭا ﺩﺭ اﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩاﺭﺩ و از جمله ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﺑﺎ ﺩﺭآﻣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻄ ﺭﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ بشمار میرود. لازم به ذکر است که ایران حدود 1 درصد جمعیت دنیا را دارد.

🔸94% ثروت جهان در تملک 20 % جمعیت است و 80% باقیمانده تنها 6% ثروت را دراختیار دارند. 50% ثروت دراختیار 2% جمعیت قرار دارد و یک درصد ثروتمندان، 43% ثروت دنیا را دراختیار دارند.

🔸 300 نفر اول به اندازه 3 میلیارد نفر ته نمودار ثروت دارند. به عبارت دیگر ثروت این 300 نفر از ثروت جمعیتی به اندازه کل مردم چین، هند، آمریکا و برزیل بیشتر است.

🔸 200 سال پیش کشورهای غنی تنها 3 برابر کشور های فقیر ثروت داشتند. تا پایان دوره استعمار یعنی در دهه 1960 ، 35 برابر ثروتمند تر شدند.

🔸 امروزه کشورهای غنی 80 برابر کشورهای فقیر ثروت دارند. (شامل کشورهای آمریکای شمالی، اروپا، بعضی کشورهای آسیای شرقی و استرالیا). کشورهای غنی هرسال حدود 130 میلیارد دلار به کشورهای فقیر وام می دهند.

🔸شرکت های بزرگ سالی 900 میلیارد دلار از کشورهای فقیر بیرون می کشند و این کار را از طریق سوء قیمت گذاری تجاری انجام می دهند. علاوه براین هرساله کشورهای فقیر 600 میلیارد دلار بابت وام هایی که بارها تصفیه شده اند، بدهی پرداخت می کنند.

🔸در نهایت طبق محاسبه اقتصاددانان دانشگاه ماساچوست پولی که کشورهای فقیر بابت قوانین داد و ستد از دست می دهند، سالی 500 میلیارد دلار است! قوانینی که کشورهای غنی برای دستیابی به منابع بیشتر و نیروی کار ارزان تر وضع می کنند. این مبالغ روی هم می شود سالی 2 تریلیون دلار که سالانه از کشورهای فقیر به کشورهای غنی سرازیر می شود.

منبع: کانال «اقتصاد بازار»

✅جامعه شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY

#سرمایه_داری #اختلاف_طبقاتی #نابرابری #پول #فقر #کارگر #اقتصاد #اقتصادسیاسی

📝#نابرابری و #بازار
✍️ #حسین_راغفر
@IranSociology

🔸 از ابتدای شکل‌گیری سرمایه‌داری جدید، یکی از مسائلی که همواره مطرح بوده رابطه «آزادی» و «عدالت» است. زیرا هیچگاه جمع آزادی یا عدالت به صورت توأمان و مطلوب ممکن نبوده است. اقتصاددانان جریان اصلی معتقدند که هدف اصلی اقتصاد سرمایه‌داری «ایجاد کارایی» است و اگر کارایی تحقق پیدا کند، تخصیص بهینه منابع در جامعه صورت می‌گیرد.

🔸 حال این پرسش مطرح می‌شود که نیازهای جامعه چگونه تعیین می‌شود؟ واقعیت این است که ساز و کار «بازار» تعیین‌کننده نیازهای جامعه است؛ به این معنا که افراد، نیازمندی­های خود را در قالب «تقاضاهای مؤثر» به بازار ارائه می‌کنند و در مقابل تولیدکنندگان نیز به تأمین این تقاضای مؤثر، پاسخ می‌دهند.

🔸 حال باید دید در این فضا، ضابطه یک جامعه عادلانه چیست؟ برخی بر این باورند که دوای فقر، مرگ است! یعنی وقتی جمعیت افزایش پیدا کرد، چون منابع به صورت عادلانه­ای در میان مردم توزیع نمی­شود، خواه‌ناخواه افراد فقیر می­میرند و در نتیجه با کم شدن جمعیت، مجددا توزیع منابع، شکل متوازنی به خود می‌گیرد! که البته این رویکرد حاد، بعدها تعدیل شد.

🔸 نکته مهم در «سرمایه­ داری نئوکلاسیک» نقش بازار در تنظیمِ تخصیصِ منابع در جامعه است. ساز و کار بازار، خود بر ضابطه و کارکردهایی استوار است که بی‌عدالتی بخشی از عملکرد آن است. بر این اساس، می‌توان چنین ادعا کرد که سرمایه‌داری، ذاتا بی‌عدالتی را در درون خود به وجود آورده و بازتولید می­کند. با این حال، پاسخ به این بی‌عدالتی‌ها را به اشکال مختلف در دستور کار خود قرار داده است.

🔸 سرمایه‌داری برای مبارزه با بی‌عدالتی‌ها، از یک سو مسأله ایجاد انگیزه در سرمایه‌داران را مطرح می‌کند و از سوی دیگر هم پذیرفته­اند که افراد زیادی قربانی نظام بازار می‌شوند و معتقدند برای تعدیل این وضعیت، باید نظام‌های حمایتی شکل گیرد. از این جهت، بر برابری فرصت‌ها تأکید دارند و کوشیده‌اند تا در قالب «دولت رفاه» این نابرابری‌ها را به نحوی برطرف کنند.

❓ اما نابرابری چه سطوحی دارد؟
می‌توان در سه دسته از عوامل دسته‌بندی کرد؛

1️⃣ «عوامل منزلتی»، مثل اینکه در یک جامعه فئودال «ارباب» یک نوع منزلت اجتماعی دارد و «رعیت» نیز جایگاه خاص دیگری دارد که البته این نابرابری باتوجه به باورها و هنجارهای مسلط جامعه، پذیرفته شده که هرکسی در طبقه خود قرار دارد و خروج از آن امکانپذیر نیست. اما رفع این باورهای غلط می­تواند ریشه این نابرابری را بخشکاند و زمینه لازم برای شکل‌گیری یک جامعه عادلانه‌تر را فراهم کند.

2️⃣ نابرابری‌های ناشی از «کارکرد نظام اجتماعی» است؛ مثل اینکه نظام تصمیم‌گیری‌ سیاسی در کشور، تصمیماتی را اتخاذ ‌کند که منجر به نابرابری شود. سیاست‌های اجتماعی گاه خود منشاء بسیاری از نابرابری‌ها هستند.

3️⃣ «عوامل فطری»؛ به این معنا که ممکن است کسی به دلایل فطری در وضعیت نابرابری قرار گرفته باشد. به عنوان مثال، افرادی که دچار معلولیت هستند در این دسته قرار می‌گیرند.

🔸 به تعبیر جان راولز، جوامع را از نابرابری گریزی نیست ولو اینکه بکوشند فرصت‌های برابر برای افراد فراهم کنند. اما با این حال، نابرابری از یک جایی به بعد قابل قبول نیست. آن هم زمانی است که محروم‌ترین افراد جامعه از حداقل‌های لازم برای زندگی محروم باشند. این نابرابری‌ها می‌تواند منشاء نابرابری‌های بعدی شود.

🔸 مناسبات بازار خود به نابرابری دامن می­زند اما در برابر آن چه باید کرد؟ معتقدم، در مواجهه با نابرابری ذاتی بازار، ما نیازمند آلترناتیو دیگری با عنوان «اصل اجتماع» هستیم. در اصل اجتماع، بر «عمل متقابل جمعی» و «شکل‌گیری انسجام اجتماعی» تأکید می‌شود.

🔸 حلقه مفقوده سرمایه‌داری، کار جمعی و انسجام اجتماعی است؛ زیرا در این نظامِ مبتنی بر بازار، تنها چیزی که اهمیت دارد، رابطه عمل متقابل است؛ یعنی وجهی می­پردازیم و در مقابل کالا یا خدماتی را دریافت می‌کنیم. این روحیه و این تفکر، عملا به نابرابری‌های مختلفی در جامعه دامن زده و در شکل حادتر منجر به بی‌عدالتی می­شود.

🔸 سرمایه اجتماعی محصول روابط مبتنی بر «اصل اجتماع» است که در این فضا، انسان­ها تلقی‌شان از نوع همکاری جمعی شکل می­گیرد. اما در جامعه مبتنی بر بازار، تنها «رقابت» و «حفظ منافع فردی» است که اهمیت دارد و اساسا نفع اجتماع موضوعیتی ندارد.

🔸 جان راولز معتقد است که «عدالت اجتماعی» در جامعه‌ای به وجود می‌آید که در آن «انسجام جمعی» حاکم باشد. جامعه اتمی شده مبتنی بر نظام سرمایه‌داری در یک رابطهِ عمل متقابل جمعی تعدیل می­شود. در غیر اینصورت، منطق فردگرایانه سرمایه‌داری، جامعه را بیش از پیش به سمت نابرابری و در نهایت بی‌عدالتی پیش می­برد و نتیجه بی‌عدالتی در یک جامعه چیزی جز ناآرامی نیست.

🌐جامعه‌شناسی👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADusPvd55HU6gKBynA

🎥 اقتصاد نابرابری، قسمت اول
نابرابری جنسیتی دستمزد

🔸یکی از داغ‌ترین مباحث مطرح حول محور نابرابری، مسئله نابرابری دستمزد زنان و مردان است. بسیاری از فعالان اجتماعی حوزه نابرابری و زنان، پایین‌تر بودن دستمزد زنان نسبت به مردان را نوعی تبعیض جنسیتی معرفی می‌کنند و گاهی اوقات آن را ناشی از مردسالاری و یا حتی سرمایه‌داری می‌دانند.

🔸هرچند آمارها پایین‌تر بودن دریافتی زنان نسبت به مردان را تایید می‌کند، اما درباره عمق و گستردگی این پدیده و دلایل ایجاد آن مناقشات زیادی وجود دارد. این فیلم به طور خلاصه علل و ابعاد پدیده نابرابری جنسیتی دستمزد را بررسی می‌کند.


#نابرابری
#مردسالاری
#تبعیض
#سرمایه‌داری


🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY

🎥 اقتصاد نابرابری، قسمت دوم
نابرابری درآمد

🔸یکی دیگر از مباحث داغ مطرح حول محور نابرابری، مسئله نابرابری درآمدی است. یکی از شناخته شده ترین واکنش‌ها به این نوع نابرابری در خواست برای مالیات‌های بالاتر از افرادی است که درآمدهای بالاتری دارند. اما در پاسخ به این رویکردگروهی معتقدند که این اقدام موجب بهبود نابرابری نخواهد شد. این ویدئو این نوع نابرابری و راه حل پیشنهادی را مورد بررسی قرار می‌دهد.

#نابرابری
#مالیات
#تبعیض
#سرمایه‌داری


🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY