📝#تماس‌های_شبکه‌ای و تجربه ی عشق سیّال
✏️#محمد_امین_کنعانی، #حمیده_محمدزاده
🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY
🔹مقدمه
در طی سالهای اخیر، همه ی جوامع به درجات متفاوت با ظهور و گسترش رسانه های مجازی مواجه شدهاند. پدیدار شدن مفاهیمی مانند جهانی شدن، اجتماع مجازی، جامعه ی اطلاعاتی، جامعه ی شبکه ای و فضای سایبر بر این واقعیت دلالت دارد که تکنولوژیهای ارتباطی، صورتبندی تازه ای از حیات اجتماعی را پدید آورده اند (نجفی،1383: 16). جامعه ایران نیز از این تحولات بی بهره نبوده است. امروزه در ایران استفاده ی همگانی از رسانه های مجازی و به خصوص اینترنت به یک واقعیت انکارناپذیر تبدیل شده است. بر اساس آمار سایت جهانی اینترنت در ژوئن 2014 میلادی 45 میلیون کاربر اینترنتی در ایران وجود داشتند که بیش از 40 درصد کل کاربران اینترنت در خاورمیانه و 6/1 درصد از کل کاربران جهان را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که در همین سال ایران 34 درصد جمعیت خاورمیانه و 12/1 درصد کل جمعیت دنیا را تشکیل می‌داد. همچنین در دسامبر 2013 میلادی، ایران از بین 20 کشوری که بیشترین کاربران اینترنتی را دارند در ردۀ سیزدهم قرار گرفته است (آمار جهانی اینترنت 2015).
نکتۀ درخور توجه این است که «برخلاف اینکه ایرانیها در طول تاریخ نسبت به ورود مصنوعات غربی مقاومت نشان داده اند، اما در برابر تکنولوژیهای ارتباطی جدید مقاومت خاصی ابراز نکردند. شاید سرعت تغییر این تکنولوژیها به اندازه ای بود که مجال تردید و چند و چون را از مردم گرفته است. شاید هم این سازگاری، نشانهی آمادگی مردم برای قبول [ویژگی‌ها و پیامدهای] محصولات مدرن باشد» (فاضلی،1385: 34).
از جمله پیامدهای ورود تکنولوژیهای ارتباطی جدید بر حیات اجتماعی معاصر، تغییر شکل نوع و نحوه ارتباطات بین دوجنس، و یا به قول آنتونی گیدنز (1992) «دگردیسی صمیمیت» بین آنها، بوده است. امروزه در سایه تحولات شگفت انگیز تکنولوژیهای رسانه‌ای و به ويژه اينترنت، شاهد شکل گیری نوع جدیدی از تعاملات بین دختران و پسران و به ویژه رابطه‌های پیش از ازدواج هستیم که با شکل‌های سنتی این رابطه‌ها تفاوت‌هایی اساسی دارند. گسترش اينترنت همراه با تغيير ارزشها، نگرشها و كنشهاي افراد در روابط بين فردي، سبكهاي متفاوتي از آشنایی و دوستی بین دو جنس را رقم زده و مرزبندي‌هاي سنتي و مدرن رايج در جامعه را درهم شكسته است. این نوع آشنایی‌ها و رابطه‌ها را جامعه‌شناس لهستانی زیگمونت باومن (2003) #تماس‌های_شبکه‌ای نامیده است.
📜 متن کامل را در فایل #pdf زیر مطالعه کنید.
🌏جامعه‌شناسی👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADusPvd55HU6gKBynA
✏️#محمد_امین_کنعانی، #حمیده_محمدزاده
🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY
🔹مقدمه
در طی سالهای اخیر، همه ی جوامع به درجات متفاوت با ظهور و گسترش رسانه های مجازی مواجه شدهاند. پدیدار شدن مفاهیمی مانند جهانی شدن، اجتماع مجازی، جامعه ی اطلاعاتی، جامعه ی شبکه ای و فضای سایبر بر این واقعیت دلالت دارد که تکنولوژیهای ارتباطی، صورتبندی تازه ای از حیات اجتماعی را پدید آورده اند (نجفی،1383: 16). جامعه ایران نیز از این تحولات بی بهره نبوده است. امروزه در ایران استفاده ی همگانی از رسانه های مجازی و به خصوص اینترنت به یک واقعیت انکارناپذیر تبدیل شده است. بر اساس آمار سایت جهانی اینترنت در ژوئن 2014 میلادی 45 میلیون کاربر اینترنتی در ایران وجود داشتند که بیش از 40 درصد کل کاربران اینترنت در خاورمیانه و 6/1 درصد از کل کاربران جهان را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که در همین سال ایران 34 درصد جمعیت خاورمیانه و 12/1 درصد کل جمعیت دنیا را تشکیل می‌داد. همچنین در دسامبر 2013 میلادی، ایران از بین 20 کشوری که بیشترین کاربران اینترنتی را دارند در ردۀ سیزدهم قرار گرفته است (آمار جهانی اینترنت 2015).
نکتۀ درخور توجه این است که «برخلاف اینکه ایرانیها در طول تاریخ نسبت به ورود مصنوعات غربی مقاومت نشان داده اند، اما در برابر تکنولوژیهای ارتباطی جدید مقاومت خاصی ابراز نکردند. شاید سرعت تغییر این تکنولوژیها به اندازه ای بود که مجال تردید و چند و چون را از مردم گرفته است. شاید هم این سازگاری، نشانهی آمادگی مردم برای قبول [ویژگی‌ها و پیامدهای] محصولات مدرن باشد» (فاضلی،1385: 34).
از جمله پیامدهای ورود تکنولوژیهای ارتباطی جدید بر حیات اجتماعی معاصر، تغییر شکل نوع و نحوه ارتباطات بین دوجنس، و یا به قول آنتونی گیدنز (1992) «دگردیسی صمیمیت» بین آنها، بوده است. امروزه در سایه تحولات شگفت انگیز تکنولوژیهای رسانه‌ای و به ويژه اينترنت، شاهد شکل گیری نوع جدیدی از تعاملات بین دختران و پسران و به ویژه رابطه‌های پیش از ازدواج هستیم که با شکل‌های سنتی این رابطه‌ها تفاوت‌هایی اساسی دارند. گسترش اينترنت همراه با تغيير ارزشها، نگرشها و كنشهاي افراد در روابط بين فردي، سبكهاي متفاوتي از آشنایی و دوستی بین دو جنس را رقم زده و مرزبندي‌هاي سنتي و مدرن رايج در جامعه را درهم شكسته است. این نوع آشنایی‌ها و رابطه‌ها را جامعه‌شناس لهستانی زیگمونت باومن (2003) #تماس‌های_شبکه‌ای نامیده است.
📜 متن کامل را در فایل #pdf زیر مطالعه کنید.
🌏جامعه‌شناسی👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADusPvd55HU6gKBynA
IJCR3021466278200.pdf
768.1 KB
📝تماس های شبکه ای و تجربه عشق سیال
✏️#محمد_امین_کنعانی، #حمیده_محمدزاده
متن کامل #pdf
🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY
✏️#محمد_امین_کنعانی، #حمیده_محمدزاده
متن کامل #pdf
🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY
📝مطالعه گمنامی در روابط اینترنتی و عوامل جامعه‌شناختی مؤثر بر آن
✏️ #محمد_امین_کنعانی، #حمیده_محمدزاده
اینترنت به عنوان پدیدۀ جدید در عصرحاضر، بخش مهمی از زندگی روزانه افراد را در برگرفته است و توسط میلیونها نفر برای برقراری ارتباط و به دست آوردن اطلاعات به کار گرفته میشود. این رسانه، جهان (فضا یا محیط) جدیدی را به موازات جهان واقعی به وجود آورده که بی مرز، بی مکان و به تعبیر دقیقتر «جهان مجازی» نام گرفته است. در این محیط، عامل زمان و مکان کمرنگ شده و دوری و نزدیکی به عنوان عاملی خنثی در ارتباطات محلی و جهانی محسوب میشود و فضای ارتباطی جدیدی پدید آمده که صنعت جدیدی از ارتباطات به نام ارتباط همزمان را رقم زده است (جونز،2004: 21, معیدفر،1384: 14).
سنگ بنای فرهنگ اینترنت، گمنامی، ارتباطات ناشناس و ایفای نقش در فضای مجازی است. محیط اینترنتی به طور منحصر به فردی برای ارتباطات گمنام و یا با نام مستعار مناسب است. کاربران برخط در مورد اینکه چه مقدار اطلاعات درباره خودشان بدهند و یا ناشناس باقی بمانند، مختار هستند؛ همچنین میتوانند پناهگاهی را برای خود پشت یک نام مستعار انتخاب کنند. این نوع از هویت‌زایی (هویت گمنام و با نام مستعار)، پیامدهای پیچیده‌ای دارد؛ از یک طرف، ارتباطات را گسترش میدهد و از سوی دیگر، میتواند اشتباه را تشویق کند و به ویژه تصوری را به جود آورد که کاربر نتواند مسئولیت اعمال و کلمات خود را بر عهده بگیرد، همچنین گمنامی به کاربران اجازه میدهد که بدون اینکه در برابر عکس العمل یا واکنش دیگران احساس خطر کنند، رفتار خصمانه و یا دوستانه داشته باشند (مکاین تاریر،2004: 1, این،2011: 126). بنابراین، چنین شرایطی پیامدهای جدیدی را در استفاده از فضای مجازی فراهم کرده است.
استفاده از این ویژگی باعث شده است که کاربران در این فضا هم نويسنده متن باشند و هم نویسندۀ هویت خودشان (ترکل،1996: 26)، بسیاری از آنها در فضای مجازی هویت واقعی خود را کنار گذاشته و به ساختن هویت جدیدی از خودشان (یا هویت دلخواه یا ایده آل) یعنی هویت آنلاین میپردازند. به اينترتيب اينترنت و واقعيت مجازی امكانات انجام انواع تازه ای از تعاملات دوسویه را فراهم آورده اند (اسلوین،1380: 83). گمنامی تا زمانی که مشارکت کنندگان تصمیم بگیرند هویت حقیقیشان را برای سایرین آشکار سازند که شاید این موضوع عملاً هرگز اتفاق نیفتد، درون برنامه های چت باقی میماند. حتی اگر مشارکت کنندگان نام مستعار و دیگر اطلاعات شخصی خود را تغییر دهند و یا روشهای بیان هویت خود را عوض کنند، گمنامی و احساس متعاقب آن، این امکان را به آنها میدهد تا هر نقش دیگری را که خیلی دور یا خیلی نزدیک به خود واقعی آنهاست برگزینند (مورفی و کولینز،2000: 5).
دو دسته از عوامل معمولاً بر روی نحوه نمایش و ارائه خود در صحنه مجازی و یا بر روی گمنامی در این فضا مؤثر شناخته شدهاند؛ یک دسته ویژگی‌های خود کاربران و دیگری ویژگی‌های محیط‌های مجازی. همه کاربران به یک اندازه به پنهان کردن هویت و یا عکس آن به خودنمایانی اقدام نمی‌کنند (کالینووسکی و آدام ماتی،2011: 7-8؛ جیانگ و همکاران،2011: 59-58؛ چیو،2007: 725).
استفاده از اینترنت و حضور در صحنه مجازی در سالهای اخیر به وسیله کاربران ایرانی و به ویژه جوانان و دانشجویان افزایش سریعی یافته است. یکی از مهمترین دلایل این امر، تمایل جوانان به گسترش تعاملات اجتماعی با دیگران علیرغم وجود محدودیت‌هایی در امکان برقراری چنین کنش‌هایی در دنیای واقعی است. با توجه به اینکه ممکن است حضور گمنام در این فضا هم علل و هم پیامدهای مختلفی برای کاربران داشته باشد لازم است در این زمینه تحقیقات مختلفی صورت گیرد تا هم عوامل مؤثر بر نحوه ارائه و نمایش خود در اینترنت و هم پیامدهای این نوع نمایش مورد شناسایی قرار گیرند.
متن کامل را در فایل #pdf زیر مطالعه کنید.
🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY
✏️ #محمد_امین_کنعانی، #حمیده_محمدزاده
اینترنت به عنوان پدیدۀ جدید در عصرحاضر، بخش مهمی از زندگی روزانه افراد را در برگرفته است و توسط میلیونها نفر برای برقراری ارتباط و به دست آوردن اطلاعات به کار گرفته میشود. این رسانه، جهان (فضا یا محیط) جدیدی را به موازات جهان واقعی به وجود آورده که بی مرز، بی مکان و به تعبیر دقیقتر «جهان مجازی» نام گرفته است. در این محیط، عامل زمان و مکان کمرنگ شده و دوری و نزدیکی به عنوان عاملی خنثی در ارتباطات محلی و جهانی محسوب میشود و فضای ارتباطی جدیدی پدید آمده که صنعت جدیدی از ارتباطات به نام ارتباط همزمان را رقم زده است (جونز،2004: 21, معیدفر،1384: 14).
سنگ بنای فرهنگ اینترنت، گمنامی، ارتباطات ناشناس و ایفای نقش در فضای مجازی است. محیط اینترنتی به طور منحصر به فردی برای ارتباطات گمنام و یا با نام مستعار مناسب است. کاربران برخط در مورد اینکه چه مقدار اطلاعات درباره خودشان بدهند و یا ناشناس باقی بمانند، مختار هستند؛ همچنین میتوانند پناهگاهی را برای خود پشت یک نام مستعار انتخاب کنند. این نوع از هویت‌زایی (هویت گمنام و با نام مستعار)، پیامدهای پیچیده‌ای دارد؛ از یک طرف، ارتباطات را گسترش میدهد و از سوی دیگر، میتواند اشتباه را تشویق کند و به ویژه تصوری را به جود آورد که کاربر نتواند مسئولیت اعمال و کلمات خود را بر عهده بگیرد، همچنین گمنامی به کاربران اجازه میدهد که بدون اینکه در برابر عکس العمل یا واکنش دیگران احساس خطر کنند، رفتار خصمانه و یا دوستانه داشته باشند (مکاین تاریر،2004: 1, این،2011: 126). بنابراین، چنین شرایطی پیامدهای جدیدی را در استفاده از فضای مجازی فراهم کرده است.
استفاده از این ویژگی باعث شده است که کاربران در این فضا هم نويسنده متن باشند و هم نویسندۀ هویت خودشان (ترکل،1996: 26)، بسیاری از آنها در فضای مجازی هویت واقعی خود را کنار گذاشته و به ساختن هویت جدیدی از خودشان (یا هویت دلخواه یا ایده آل) یعنی هویت آنلاین میپردازند. به اينترتيب اينترنت و واقعيت مجازی امكانات انجام انواع تازه ای از تعاملات دوسویه را فراهم آورده اند (اسلوین،1380: 83). گمنامی تا زمانی که مشارکت کنندگان تصمیم بگیرند هویت حقیقیشان را برای سایرین آشکار سازند که شاید این موضوع عملاً هرگز اتفاق نیفتد، درون برنامه های چت باقی میماند. حتی اگر مشارکت کنندگان نام مستعار و دیگر اطلاعات شخصی خود را تغییر دهند و یا روشهای بیان هویت خود را عوض کنند، گمنامی و احساس متعاقب آن، این امکان را به آنها میدهد تا هر نقش دیگری را که خیلی دور یا خیلی نزدیک به خود واقعی آنهاست برگزینند (مورفی و کولینز،2000: 5).
دو دسته از عوامل معمولاً بر روی نحوه نمایش و ارائه خود در صحنه مجازی و یا بر روی گمنامی در این فضا مؤثر شناخته شدهاند؛ یک دسته ویژگی‌های خود کاربران و دیگری ویژگی‌های محیط‌های مجازی. همه کاربران به یک اندازه به پنهان کردن هویت و یا عکس آن به خودنمایانی اقدام نمی‌کنند (کالینووسکی و آدام ماتی،2011: 7-8؛ جیانگ و همکاران،2011: 59-58؛ چیو،2007: 725).
استفاده از اینترنت و حضور در صحنه مجازی در سالهای اخیر به وسیله کاربران ایرانی و به ویژه جوانان و دانشجویان افزایش سریعی یافته است. یکی از مهمترین دلایل این امر، تمایل جوانان به گسترش تعاملات اجتماعی با دیگران علیرغم وجود محدودیت‌هایی در امکان برقراری چنین کنش‌هایی در دنیای واقعی است. با توجه به اینکه ممکن است حضور گمنام در این فضا هم علل و هم پیامدهای مختلفی برای کاربران داشته باشد لازم است در این زمینه تحقیقات مختلفی صورت گیرد تا هم عوامل مؤثر بر نحوه ارائه و نمایش خود در اینترنت و هم پیامدهای این نوع نمایش مورد شناسایی قرار گیرند.
متن کامل را در فایل #pdf زیر مطالعه کنید.
🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY
JAS_2018 Summer_Vol 29_Issue 2_Pages 17-38.pdf
529.2 KB
📝مطالعه گمنامی در روابط اینترنتی و عوامل جامعه شناختی موثر بر آن
✏️#محمد_امین_کنعانی، #حمیده_محمدزاده
#pdf متن کامل
🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY
✏️#محمد_امین_کنعانی، #حمیده_محمدزاده
#pdf متن کامل
🌏جامعه‌شناسی👇
🆔 @IRANSOCIOLOGY