ياداوري از ژانويه ٢٠١٧
ورود باراک حسین #اوباما به کمپین ضد #ترامپ، که از روزن جهانی کمپینی ضد #فاشیسم تلقی می شود، بُعدی جدید به فروپاشی نظام #آمریکا می بخشد؛ بی شک این احتمال را نباید از نظر دور کرد که #کلینتون، #بوش و #کارتر نیز به این کمپین بپیوندند؛ در آن صورت باید ترامپ را یک جنازه ی سیاسی تلقی کرد و این، ضربه ای بزرگ به #پوتین است که تمامی سرمایه ی خود را بر روی اسب ترامپ شرط بندی کرد؛ فروپاشی آمریکا یک #دینامیسم و خودپویائی درونی پیدا کرده است که اگر چه هیچ یک از دو سوی بازی خواستار آن نیستند، لیک جلوی اش را نیز نمی توانند بگیرند؛ در #فلسفه ی #مغان به این می گویند مکانیسم #بغوبخت: آن پاره ای که ایزدان بهر اش کرده اند و سهم آدمی از هستی است. نمائی آن را در رویاروئی رستم و اسفندیار می بینیم، سهم هر دو نابودی است، لیک با تاخیر، و هیچ یک، نه خواستار آن نابودی است، و نه البته می تواند از آن برهد؛ سهم آمریکا نیز، گویا فرو ریختن در برابر چشمان حیرت زده ی جهان است، امری که از پیش از ده سال پیش بدان پرداخته بودیم؛
#جنبش_فرزندان_زرتشت_و_کوروش #انجمن_بازیابی_ایرانشهری #خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین
@iranshahrig

بازی #ضد_صهیونیستی #شاه و نقش #اسرائیل در سقوط ایران و به قدرت رساندن #خمینی
(بررسی یک واقعه ی مهم و مغفول مانده)
*
از روزن #بازیابی_ایرانشهری نقش اسرائیل در سقوط 57 به همان اندازه غیر قابل انکار است، که اسرائیلی بودن نظام انقلابی جایگزین اش. ما نظام کنونی را وجه سلبی اسرائیل می دانیم، به مثابه ی گارنتی ای برای وجه ایجابی اش، که همان اراضی اشغالی باشد. تاکید می کنیم که جنگ زرگری میان #صهیونیست_های_سلبی (نظام کنونی ایران) و #صهیونیست_های_ایجابی (نظام کنونی اسرائیل و #اپوزیسیون دمکراتیک ایرانی)، برای ما به کل بی اهمیت است و ما نظام برامده از #انقلاب_اسلامی را بولدوذر #صهیونیسم_جهانی می دانیم جهت شخم زدن ایران به منظور تأسیس #اسرائیل_بزرگ.
لیک در راستای پژوهش بهان ها و بنیادهای این دشمنی کور از سوی صهیونیسم جهانی با #ایرانزمین و با شاه، ما بازی ضد صهیونیستی شاه در سال 1975 را بسیار با اهمیت می دانیم. در این سال قطعنامه ای در سازمان ملل تصویب شد (United Nations General Assembly Resolution 3379) که طی آن صهیونیسم به عنوان #نژاد_پرستی و یک نظام همانند با #آپارتاید شناخته شد. ایران محمد رضا شاه به این قطعنامه رای مثبت داد و صهیونیسم را، که ما می دانیم کلیت نظام سیاسی اسرائیل بر آن استوار است، نوعی از نژادپرستی دانست و به شدت محکوم کرد. جهودها از این کار شاه شوکه، و به شدت خشمگین شدند. بعده ها #جان_بولتون، که اینک دست راست ترامپ می باشد، موفق شد در زمان #بوش، در سال 1991، این قطعنامه را تعدیل کند و بند مربوطه را که در آن گفته شده بود "صهیونیسم یک شکل از نژآگرائی و تبعیض نژادی است" ( " Zionism is a form of racism and racial discrimination") حذف نماید. گفتنی آن که ترکیه در زمان شاه همراه با ایران رأی داده بود، لیک در دور بعدی، بر خلاف ایران و به سود رژیم صهیونیستی از رأی دادن امتناع کرد. #اتحاد_شوروی، در زمان شاه، همراه با شاه و علیه صهیونیسم بود، لیک در دور بعد روسیه در کنار اسرائیل ایستاد و به تغییر #قطعنامه و به سود صهیونیسم رأی مثبت داد. مصر در دور نخست در کنار ایران بود، در دور دوم به سود اسرائیل اصولا در رای گیری شرکت نکرد. بر این پایه ما می توانیم ایران شاه را ستون خیمه ی جریان ضد صهیونیستی در منطقه به شمار آوریم که با شکستن آن، مهمترین کشورها به جرگه ی دوستان صهیونیسم پیوستند که این فرایند تا به امروز ادامه دارد و حتا شامل کشورهائی چون #عربستان_سعودی و مصر نیز شده است.
باری، همه ی شواهد نشان می دهند که از این سال، یعنی 1975، که کم و بیش مصادف است با تهدید ایران به سقوط از سوی #کسینجر در #شورای_امنیت_ملی آمریکا، کلیت صهیونیسم جهانی، چه شاخه ی داخلی شان در ایران که زیر نظر #فرح و مافیای وابسته به او اداره می شد، چه شاخه ی بین الملل، بطور کامل خط مدارا با شاه و تحمل از روی اجبار اش را کنار نهاده، برنامه ی قتل، سرنگونی و در نهایت جایگزینی اش با یک حکومت سد در سد اسرائیلی و در راستای منافع صهیونیسم جهانی را در دستور کار خود قرار دادند. خمینی، جهودی از کشمیر و عضو کلوپ فراماسونی #اخوان_المسلمین، محصول این توافق اصولی در رأس هرم صهیونیسم جهانی بود. به همان گونه که تبعید، و سپس قتل شاه. کسان هرگز تصویب این قطعنامه را به شاه نبخشیدند.
https://en.wikipedia.org/wiki/United_Nations_General_Assembly_Resolution_3379

@iranshahrig

ما بطور اصولی با هر نوع انتخابات دمکراتیک مخالفیم. در دمکراسی کلا انتخابات بی معنی ست، هر کس ببرد، دروغ و فساد است که برده است. فرقی میان #کلینتون و #بوش نیست، آن چنان که فرقی میان #اوباما و #ترامپ نیست، هر که ببرد دمکراسی برده است و دمکراسی چیزی نیست جز بهره کشی یک درسدی ها از نود و نه درسدی ها.
از روزن ایرانشهری انتخابات فقط در زمانی معنی دارد که دمکراسی برچیده شده و نظامی مبتنی بر نیکی همگانی انسان و طبیعت برافراشته شده باشد و این، جز با یک کودتای آریائی و تحقق سیاسی و مهمتر از آن، تحقق حقوقی شعار «#ما_آریائی_هستیم_عرب_نمی_پرستیم»، دست یافتنی نیست و نخواهد بود. از این رو، مخالفان دمکرات انتخابات پیش رو به همان اندازه دشمن ایران و ایرانی اند که موافقان آن انتخابات. ما می توانیم اینان را حتا خطرناک تر از موافقان انتخابات بدانیم، چرا که اینان از میان همه ی نحله های دمکرات، عیار دمکراتیک بالاتری دارند. اصل این است: هرکس دمکرات تر، پدر سوخته و #شارلاتان تر.
و البته این نیز یک اصل است: امنیت ایرانشهر به صندوق رای که از آن جز دیو و دد و مار و کژدم بیرون آید نیست، به لوله ی پر تفنگ افسران و سپاهیان اش است. کسان تا به امروز هر چه رای دادند و هر گلی با رای دادن های شان به سر این مملکت زده اند بس است، زمان، زمان تعطیل کردن صندوق پاندورای رای است و سکان هدایت ایرانزمین را به چکمه پوشان آریائی سپردن. تا اطلاع ثانوی #رای_بی_رای.

#خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین
#خردکام_کیخسرو_آرش_گرگین_پهلوی
@iranshahrig