بُنگِ-پَتی



چُوَم کِردی پَل بِریدَیِ نُفتین!
پَل آوُ تی یَلُم /
تا وَ تِرِت زونی نِهام.

دَ وَردُم کِ بَردُم چی بَلی حُشک
                  و گَم کُ اِشکندَه /
کوگِ دلُم بی غازِه وَ دیندا وَردِل دا.

کچیر اُویم، لیش، تَی بُنکو /
دَس قِر بِده وَ مَازَه!
نُوَند تِنُم، وَ تِشنی گِلال.


#بانگ_تهی

چکار کردی مرا گیس بریده دماغ زشت!
آوردند چشم هایم آب سپید/
تا به دنبال تو نهادم زانو.

ولم کن که سنگ شدم بسان بلوط خشک
و دهان کوه شکسته شده/
کبک دلم بی صدا به دنبال مینای مادر،
از یادکردهای تنها شدگی.

کوچک شدم و بد پیش همه
                کوهپایه نشین های آشنا/
دست تکان بده از سینه کشی کوه!
که از اینجا پای کوه،
گاو نر جوان توام!
سوگند به خشکی گلوی آبرفت.


#پورفریاد
از دفتر: #بَلی (#بلوط) شماره #یک

در شناخت: این دفتر دومین دفتر در زبان مادری هست. تلاش شد بسان دفتر پیشین: غَمِت شِواردُم الوسُم که در سال های ۱۳۸۴ تا ۸۹ سروده شده، کارهای بدیع در زبان مادری ارائه شود. سروده های این دفتر از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۶ هستند. گفتم در سخنرانی سال ۸۸ بهبهان برای همایش گَپِ دل: زبان مادری، بسان شیر مادر، گردن گویشوران حق دارد.

#هسا_پس
#جریان_شعر_پیشرو_اقوام_ایران_و_جهان

https://tttttt.me/hasa_pas