داریم با برادرزاده‌م درباره اسم بچه حرف می‌زنیم. اسم پسر و دختری که بهش پیشنهاد می‌ده ماه و آفتابه. و بعد می‌پرسه ماه همون ماهانه دیگه؟



#دا
#اسم_فامیل_بازی

دوست ار‌ومیه‌ایم نوشته یه افسانه دارند به نام سونای یا سون‌آی (son ay) به معنی آخر ماه. که در اون خورشید و ماه که عاشق هم هستند به هم نمی‌رسند مگر در غروب آخر شهریور که همون لحظه ماه و‌ خورشید برای لحظات کوتاهی به هم می‌رسند.
ولی مشخص نیست کدوم زنه کدوم مرد.
اسم دخترانهٔ سونای یا سونا هم از این افسانه اومده انگار.


#اسم_فامیل_بازی

با تمام حقوق یک سالم می‌تونم یا دو تا تمام سکه بخرم یا یه آیفون شونزده پر‌ومکس. زیباست.

شاطر یه وی آی پی بده و منظورش سنگک دو رو کنجد است.
اگر تهرانی‌ها هستند همین اصطلاح را رایج می‌کنند در تمام ایران و هر کی هم به کارش نبرد دچار شرم می‌شود.


#کلمه_بازی

برگ تر خشک می‌شود به زمان
برگ چشمان ما همیشه تر است


+سعدی

همین که در قطار باز شد و پایم را گذاشتم توی ایستگاه متروی راه آهن این بیت آمد به زبانم:
مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم
چرا آمد را برای خودم می‌نویسم.


+حافظ

#من_شعر

از شعر خوشش نمی‌آمد. برایم عجیب بود و است که کسی خودش را نویسنده بداند و شعر را مسخره بنامد. وقتی من از علاقه‌ام به شعر می‌گفتم یا توی متنی شعر می‌نوشتم بهم پوزخند می‌زد و آن را نشانهٔ بی کیفیت بودن متن می‌دانست. پس ناخودآگاهم برای ممانعت از سرکوب دست به اجتناب می‌زد. همراهی او مرا از شعر جدا می‌کرد.
چرا یادش افتادم؟
چون یکی از دوستان توی کامنت‌ها گفته شما که کتابخونی، بیا و شبی یه بیت از #سعدیِ‌جان مهمونمون کن.

پاکستانی‌اند. اسم دختر سومش رو گذاشته کساء فاطمه. اسم خودش سمیه فاطمه و مادرش تسنیم فاطمه.


#اسم_فامیل_بازی

به‌ نقد اندر بهشت است آن‌که یاری مهربان دارد


+سعدی

اهل خیر دشت اول صبحم از فامیلی‌های قشنگ بود.


#اسم_فامیل_بازی

شاید تو آمدی و به یمن تو خنده‌ها…
در باغ‌ها دوباره صدای پرنده‌ها…

شاید به احترام تو آن ساعت عزیز
ساکت شدند از حرکت، چرخ‌دنده‌ها

بی‌هم‌زبانی و غم بی‌هم‌زبانی و…
شاید مرا گرفتی از این خون‌مکنده‌ها

نزدیک‌تر شدی به من آن گونه که خدا
نزدیک‌تر به گرمی رگ‌های بنده‌ها…

در بیشه‌های چشم تو شیر آرمیده ‌است
رام تو می‌شوند درونم، درّنده‌ها

با من بمان که عشق به دنیا بیاوریم
دنیا به ما… به عشق‌پدیدآورنده‌ها

+مژگان عباسلو

کمتر شعر معاصری هست که باهاش انس داشته باشم یا زمزمه‌ش کنم اما این شعر رو سال‌هاست دوست دارم، برام امیدبخشه و جزو زمزمه‌هامه.

عجیبه چند‌ روزه وقت‌ نکردم این‌جا رو حتی باز کنم:)

امشب شب توپ بازی و گرختمش‌ گرختمش و از ته دل خندیدن است.
خسته‌ام؟ خیلی.
ولی کجا دیگر چنین شبی پیدا می‌شود که من شادی جهان را در برق دو چشم سیاه دخترک ببینم؟

#از_دخترک

آهنگ رسیده‌ بود به مثل تموم عالم حال منم خرابه خرابه خرابه. یکی از خانم‌ها آرام باهاش هم‌خوانی می‌کرد و آن یکی قر آمده بود توی کمرش. سه تایی با هم خندیدیم. گفتم کجای دنیا با مضمون چنین ترانه‌ای می‌‌رقصن؟
خانم قری جواب داد ایران. بیشتر خندیدیم.

چرا ایموجی خنده‌تون رو حذف می‌کنید آخه😁

منوچهر والی‌زاده گویندهٔ یکی از قسمت‌های مستند محلهٔ ما در دهه هشتاد بوده.
توی تیتراژش نوشته بود اینفوگرافی: سروناز سهی.
کجا اسم و فامیل آدم می‌تونه این‌قدر شعر باشه آخه؟


#اسم_فامیل_بازی

وسط هجوم مسافران به سمت در قطار، مادری داشت می‌گفت پیش برو پیش برو. آن‌قدر شلوغ بود که فقط توانستم نیمرخ پسر نه ده ساله‌ای را ببینم.
حیف ندانستم کجایی هستند.


#کلمه_بازی

ولی چهارصدتومن، حدودا دو سال و‌ نیم حقوق منه.

سلام زینب جان روزمهندس برتومبارک باشه عزیزم.
این پیامک امروز از عمه نرگس برایم رسید. عجیب بود چون او‌ اهل فرستادن پیامک نیست. زنگ زدم بهش که تشکر کنم. گفت به دوستش گفته و او متن را فرستاده.
راستش مهندس بودن برایم هویت نیست اما یاد برایم بسیار عزیز و محترم است.


#عمه_نرگس