زنگ زده می‌گه‌ روز جوانت مبارک. می‌خندم و می‌گم من جوانم مگه؟
می‌گه داداش کوچیکم هم گفته من دیگه ابروهامم سفید شده کجا جوونم؟
یه ضرب‌المثلی از خودمون رو براش مثال می‌زنم که بگم دیگه جوون نیستیم اما اون همچنان سر حرفش هست. استدلالش هم اینه: تا ازدواج نکنید جوونید.
پس با این فرمول می‌تونید بهم تبریک بگید:))


#دا

این نقاشی و دست خط کلاسی اولی دهه هشتادی‌مان است. دیشب که برایش فرستادمش نشستیم به تفسیر و خندیدیم و خندیدیم تا وقتی امیر فحش‌های کاف‌دار داد به این زندگی که چه زود و … می‌گذرد.
من برایش نوشتم دلم می‌خواد زمان برگرده عقب.
و او نوشت: من هرجا تموم بشه راضی‌ام هرچی اوس کریم بخواد. با اینکه الان یه درصد زندگیم داره رو به پیشرفت میره و بقیش بگاییه. اما الان بهترین جاییم و اصلا ام دلم برگشت به عقب نمیخواد.
برایش دعا کردم که خوب برود جلو. و گفتم امیر منم تو سن‌ تو اصن نمی‌دونستم گذر عمر چیه. زمان چطوری می‌گذره. حتی تا چهارسال پیشم‌ همین بودم. توی این چهارساله که اومدم قم جهانم عوض شده. یه چیزایی به دست آوردم. یه چیزایی از دست دادم و برای از دست رفته‌ها اندوهگینم.
به این جا که رسیدم صورتم خیس شده بود از اشک.
امیر برایم‌ این آهنگ را فرستاد:
Don't worry life is easy.
گریه‌ام بند نیامد اما میانش لبخند زدم. برای همین چیزهاست که دوستش دارم♥️

بیا برقص، دور خودت بچرخ
بر زمین بتاب
از من به تو
نمی‌دانی که قوی هستم؟
می‌توانم دنیا را ببرم
برای تو، برای تو
هرگز گریه نکن
من نفس کشیدن را متوقف می‌کنم
برای تو، برای تو
نگران نباش، زندگی آسان است
تا به حال پرواز کرده‌ای؟
بگذار یادت بدهم چطور
من انجامش می‌دهم، من انجامش می‌دهم
بر کوه‌ها بران
در ماه شیرجه بزن
من انجامش می‌دهم، من انجامش می‌دهم
نگران نباش، زندگی آسان است
نگران نباش، زندگی آسان است
تک‌شاخ من باش
من تمام اژدهاها را برایت شکار می‌کنم
برای تو، برای تو
قصری از نقره و طلا برایت می‌سازم
رنگ موردعلاقه‌ات است، شنیده‌ام
نگران نباش، زندگی آسان است
نگران نباش، زندگی آسان است

مهشاد و مهنوش و مهشید و مهرنوش و نوش‌آفرین از هم‌کلاسی‌های دبیرستانم بودند و هنوز هم اسم‌هاشون قشنگه.


#اسم_فامیل_بازی

کی دیس داده؟ بیاد با هم حرف بزنیم:))

یادش به خیر بابام یه مشتری داشت به اسم ‌نوش‌آفرین که صداش می‌کردند نوشا. بیوه بود و وضع مالی خوبی نداشتند. همیشه پارچه نسیه می‌خرید. دست خط بابام توی دفترش یادمه که نوشته بود نوشا فلان مبلغ. توی همین سه چهارساله به رحمت خدا رفت گمونم و اون موقع تازه فهمیدم فامیلیش چیه.


#اسم_فامیل_بازی

زبان کردی گویش‌های مختلفی داره. در کردی سورانی که مردم بخش‌هایی از استان کرمانشاه (مثل روانسر، جوانرود، پاوه) و استان کردستان باهاش صحبت می‌کنند به زیبا می‌گن جُوان و به بسیار، زور (zour). و اگه یه چیزی خیلی زیبا باشه می‌شه زور جُوان.


#کلمه_بازی

آخرش هم زور رو درست تلفظ نکردم:))

#کلمه_بازی

آهنگ رسیده بود به
من می‌خوام مست بمیرم
من الان اردبیلم.
خانم کناری‌ام با پوزخند گفت اردبیلم افتخار کردن داره؟
گفتم آره. و مکث کردم. او هم مکث کرد. شاید خیال کرد ترکم. با لبخند ادامه دادم برای کسایی که دوسش دارن، آره.
لبخند از روی صورتش رفت و نگاه ازم برگرداند.

مادرم خونه‌شونه. برام اینو فرستاده☺️:

تیکه‌های مادر
پتو مسافری=پتو مسافرتی
سیم خار=سیم خار دار
آسپری=آسپرین
اِسخپ=اسنپ
نفیسا=نکیسا
سال خسمی=سال خمسی
غسل ترتیفی=غسل ترتیبی

امروز می‌گفت رفتیم سوریه مرزش با اسرائیل خیلی نزدیک بود. وسطش فقط یه سیم خار بود.


#دا
#کلمه_بازی

خانم جسارتا یه نکته‌ای رو عرض کنم خدمتتون. الان آمار طلاق رو به افزایشه عاملش هم بی‌حجابی خانم‌هاست. شما چادرتون رو زمین نذارید. من سکوت کرده بودم ببینم منبر راننده اسنپ به کجا می‌رسد. در حالی‌که نزدیک ایستگاه بودیم گفت شاید شما خانما درک نکنید ولی ما آقایون پاچه یه زنی رو که می‌بینیم کل بدنش رو متصور می‌شیم. آخه هی می‌گن مو هامون بیرون نباشه حرف مو نیست و دوباره داستان پاچه را تکرار کرد.
به مقصد رسیده بودیم. نگه که داشت اضافه کرد وقتی اسلام می‌گه حجابتونو رعایت کنه می‌دونه که ما با دیدن زن‌های بی‌حجاب به هم می‌ریزیم. دستگیره در را که گرفته بودم گفتم اسلام به شما هم گفته نگاهتون رو کنترل کنید و پیاده شدم.
از آخرین فرصت ممکن استفاده کرد. آره ولی یکی رو نبینی، دوتا رو نبینی. لحظه بسته شدن در هم‌زمان شد با این جملاتش: موفق باشید. سفر خوبی داشته باشید.


#از_تاکسی@HarfeHEzafeH

سلام به‌ سه روز نماز شکسته:)

بچه‌ها دیشب فوتبال دیدند. دا هم باهاشون دیده و گفته ورزشگاه چه مَرِنگ قشنگی دِری.
اونا نمی‌دونستن به چمن می‌گیم مرنگ.



#دا
#زبان_لکی
#کلمه_بازی

اسم پدر یکی از شاگردهاش توی زاهدان بی‌برگه. بی‌برگ یعنی بی ساز و‌ نوا.
می‌گه واقعاً هم فقیرند اما آبرومند.



#اسم_فامیل_بازی

خوشبختی گاهی در همان لحظه‌ای از بیست و چهارم بهمن ماه است که مادرم دارد ملافهٔ پتوهای برادرم این‌ها را می‌دوزد.
روزهای اول مریضی‌اش آن‌قدر زور بیماری زیاد بود که چنین‌ لحظه‌ای برایم رؤیا شده بود. درگوشی بگویم حتی خیال می‌کردم دیگر روزهای برگشت به زندگی معمولی‌اش‌را نخواهم دید.


#دا

این هفته شنبه را به خاطر برودت هوایی که احساس نکردیم تعطیل شد یکشنبه هم به خاطر برف. دوشنبه تعطیل رسمی بود و سه‌شنبه که خیلی سرد بود رفتیم سرکار. چهارشنبه که دما کمی بیشتر بود دوباره تعطیل شدیم و فردا هم فعلا خبری از تعطیلی‌اش نیست. یک کارمند از تعطیلی خوشحال می‌شود اما گمان نکنم یک ایرانی از شرایطی که به خاطرش تعطیل می‌شود خوشحال باشد. به خصوص این‌که فرمول این مدیریت را نمی‌فهمد.
مثلاً تابستان دو هفته بود ما آخر هفته به خاطر گردوغبار و گرما تعطیل می‌شدیم. من آن دو هفته را می‌رفتم خانه. هفتهٔ سوم هواشناسی اعلام کرده بود افزایش دما محسوس‌تر از روزهای دیگر تابستان است و بود، تعطیل نشد.
همکارانم سه‌شنبه گفتند برو خونه. قطعا تعطیله. چهارشنبه هم نباشه پنج‌شنبه هست و‌ از قضا هیچ‌کدام نشد.
مدیریت بی قاعده آدم را می‌ترساند.

نوشته اگه کسی می‌تونه برای مادربزرگش نماز شب اول قبر بخونه. اسم‌مادربزرگش چیه؟ عجب خانم فرزند راه‌خدا.
پدر و‌ دختر هردو اسم‌شون خاص.


#اسم_فامیل_بازی

امروز پنجاه و چهارمین روز زمستان است.
ما باور داریم در این روز درختان زنده و هوشیار می‌شوند و هوای کوهسار و گرمسار یکی می‌شود و به اعتدال می‌رسد.
مادرم می‌خواند:
پَنجاو چار
آوه َ مَچوئِه تُک دار
یعنی در روز پنجاه و چهارم آب می‌دود توی دل درختان، تا نوک شاخساره هایشان، تا تمام تن و بدن‌شان جوانه بزند.
۲۴ بهمن روز روشنی است برایم.

#روز_از_نو
پنج🌱

صبح تا بیدار شدم پرده‌ها را زدم کنار. چشمم خورد به مه غلیظ و‌ برف
و ناخودآگاه با خودم خواندم: زمستان است و بی‌برگی بیا ای باد نوروزم.
چه خوب است که ما شعر داریم و با شعر عجینیم. یعنی سعدی وقتی داشته این غزل را می‌سروده می‌دانسته صدها سال بعد توی یک روز برفی ما این بیت را زمزمه می‌کنیم؟