پدرم مغازه پارچه فروشی داشت. بچه که بودیم خیلی از پارچه‌هاش یزد باف بودند. چون دور طاقه‌ها کاغذ می‌پیچیدن و یکی از لذت‌های ما باز کردن و خوندن اسم کارخونه‌های روی کاغذها بود. الان توی کانال وزارتخونه می‌دیدم خبری رو به نقل از یکی از مدیران استان یزد نقل کرده که فامیلی‌ش طاقه بافه. طاقه باف منو برد به اون روزگار.


#اسم_فامیل_بازی

توی درمانگاه نبأ نجف کار می‌کنه. اسم یکی از مریض‌هاشون رو نوشته همدم‌علی الله‌وردی.



#اسم_فامیل_بازی

مادربزرگش آلزایمر داره. نوه‌ش رو یادش رفته. نوه‌ای که یه پسر جوونه. وقتی یادش میاد اول دخترش رو صدا می‌کنه که سارا بیا ببین این چی می‌گه؟ بعد خدا رو شکر می‌کنه و خیلی خوشحال و شعروار می‌خونه گل دارم گلدون دارم.
ندیده بودم نوه رو این‌قدر سبز و‌ زنده صدا کنند.


#کلمه_بازی

کلید انداختم رفتم تو. دراز کشیده بود کنار پشتی وسط هال. چون کولر روشن بود یک پتو هم کشیده بود رویش و سمت خدا می‌دید. چشمش که بهم افتاد شادی دنیا را در تک تک اجزای چهره‌اش دیدم. بی خبر رفته‌ بودم و خودم هم کمتر از او خوشحال نبودم. هر چه می‌بوسیدمش سیر نمی‌شدم.



#دا

آب‌جوش رو که برام ریخت توی فلاسک گفت درش رو تند کن.
تند کردن همون سفت و‌ محکم بستنه.


#دا
#کلمه_بازی

یه کیسه فریزر برداشتم که گلابی و هلو و آلو رو بریزم توش. یهو گفت نه. نه.این قرص‌تره.



#دا
#کلمه_بازی