. ﷽
سوره فصلت، آیه ۵۰:
وَ لَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَ مَآ أَظُنُّ السَّاعَةَ قَآئِمَةً وَ لَئِنْ رُجِعْتُ إِلَىٰ رَبِّيٓ إِنَّ لِي عِنْدَهُ لَلْحُسْنَىٰ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ
ترجمه:
و اگر پس از آسیبی كه به او رسیده؛ از سوی خود به او خوشی و رفاه بچشانیم؛ قاطعانه می‌گوید: این [رفاه] ویژه من است [و به خاطر لیاقتم به من رسیده است] و گمان نمی‌كنم كه قیامت برپا شود و [به فرض برپا شدن] اگر مرا به سوی پروردگارم باز گردانند، برای من نزد او پاداشی نیكو خواهد بود!
ما كسانی را كه كافر شدند، حتما به اعمالی كه انجام داده‌اند، آگاه می‌کنیم و بی شک از عذابی سخت به آنها می‌چشانیم.
دنیاگرایی عامل غفلت و گاه عامل انكار معاد است. در سوره‌ی كهف آیه‌ی ۳۵ می‌خوانیم كه شخصی وارد باغ و بستان خود شد و همین كه سرسبزی آن را دید گفت: این باغ از بین رفتنی نیست «ما أَظُنُّ أَنْ تَبِیدَ هذِهِ أَبَدَاً» و قیامتی هم در كار نیست «ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً» و اگر در قیامت مرا برگردانند، به من بهتر از این باغ و بستان خواهند داد «لَأَجِدَنَّ خَیْراً مِنْها ...»
در این آیه نیز می‌خوانیم: برخی افراد همین كه به رحمتی می‌رسند، قیامت را منكر می‌شوند و می‌گویند: به فرض اگر قیامتی باشد، بهترین‌ها از آنِ ما خواهد بود.
پیام آیه شریفه:
۱. انسانِ منحرف؛ كم ظرفیّت و مغرور است و در اولین مرحله رسیدن به نعمت؛ بد مستی می‌كند. «لَئِنْ أَذَقْناهُ رَحْمَةً ... لَیَقُولَنَّ هذا لِی» (چنانكه در اولین برخورد با شرّ، از درون مأیوس می‌شود «فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ» و فریاد می‌زند. «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعَاً» (معارج، ۲۰)
۲. انسان از خداوند طلبی ندارد و به هر نعمتی برسد از لطف اوست. «رَحْمَةً مِنَّا»
۳. سرچشمه‌ی رحمت از اوست «رَحْمَةً مِنَّا» ولی سرچشمه‌ی سختی‌ها؛ عملكرد و خصلت‌های خود انسان است. «ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ» و نفرمود: «ضَرَّاءَ مِنَّا»
۴. تلخی و شیرینی دنیا اندك است؛ در حدّ چشیدن و لمس كردن. «أَذَقْناهُ ... مَسَّتْهُ»
۵. انسانِ كافر خودخواه است و كامیابی‌ها را حقّ قطعی خود می‌پندارد. «هذا لِی» (چنانكه قارون می‌گفت: سرمایه‌ام به خاطر علمی است كه نزد من است. «عَلی عِلْمٍ عِنْدِی» (قصص، ۷۸)
۶. رفاه و نعمت، نشانه‌ی لیاقت، استحقاق و عاقبت به خیری نیست. (قرآن در این آیه از كسی كه خود را لایق می‌داند، انتقاد می‌كند.) «هَذا لِی»
۷. هر چه انسان به خودش توجّه كند، از مبدأ و معاد غافل می‌شود. «هَذا لِی وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً»
۸. برخی انسان‌ها را، كمترین نعمت به باطل می‌كشاند، تا آنجا كه می‌گوید:
نعمت حقّ من است. «هذا لِی»
قیامت نیست. «وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً»
به فرض كه قیامت باشد، بهترین‌ها برای من است. «إِنَّ لِی عِنْدَهُ لَلْحُسْنی»
۹. كفّار برای خود منطق و استدلال ندارند و عقیده آنها بر اساس گمان است. «وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ»
۱۰. شك و تردید در قیامت، نشانه كفر است. «وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً ... الَّذِینَ كَفَرُوا»
۱۱. در قیامت، حقیقت و باطن اعمال برای انسان كشف می‌شود. «فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بِما عَمِلُوا»
۱۲. در قیامت، ابتدا جرم خلافكار به او فهمانده می‌شود، سپس عذاب می‌شود. «فَلَنُنَبِّئَنَّ ... لَنُذِیقَنَّهُمْ»
۱۳. كسی كه پندار غلط خود را محكم و با قاطعیّت می‌گوید، باید پاسخ محكم و با قاطعیّت دریافت كند. پاسخِ «إِنَّ لِی عِنْدَهُ لَلْحُسْنی» جمله‌ی «فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا» و «لَنُذِیقَنَّهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلِیظٍ» است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
مَن أسهَرَ عَينَ فِكرَتِهِ بَلَغَ كُنهَ هِمَّتِهِ
هر كس چشم انديشه اش را بيدار بدارد؛ به اوج خواسته اش مى رسد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۷۸۴
#فصلت_50
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۵۰:
وَ لَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَ مَآ أَظُنُّ السَّاعَةَ قَآئِمَةً وَ لَئِنْ رُجِعْتُ إِلَىٰ رَبِّيٓ إِنَّ لِي عِنْدَهُ لَلْحُسْنَىٰ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ
ترجمه:
و اگر پس از آسیبی كه به او رسیده؛ از سوی خود به او خوشی و رفاه بچشانیم؛ قاطعانه می‌گوید: این [رفاه] ویژه من است [و به خاطر لیاقتم به من رسیده است] و گمان نمی‌كنم كه قیامت برپا شود و [به فرض برپا شدن] اگر مرا به سوی پروردگارم باز گردانند، برای من نزد او پاداشی نیكو خواهد بود!
ما كسانی را كه كافر شدند، حتما به اعمالی كه انجام داده‌اند، آگاه می‌کنیم و بی شک از عذابی سخت به آنها می‌چشانیم.
دنیاگرایی عامل غفلت و گاه عامل انكار معاد است. در سوره‌ی كهف آیه‌ی ۳۵ می‌خوانیم كه شخصی وارد باغ و بستان خود شد و همین كه سرسبزی آن را دید گفت: این باغ از بین رفتنی نیست «ما أَظُنُّ أَنْ تَبِیدَ هذِهِ أَبَدَاً» و قیامتی هم در كار نیست «ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً» و اگر در قیامت مرا برگردانند، به من بهتر از این باغ و بستان خواهند داد «لَأَجِدَنَّ خَیْراً مِنْها ...»
در این آیه نیز می‌خوانیم: برخی افراد همین كه به رحمتی می‌رسند، قیامت را منكر می‌شوند و می‌گویند: به فرض اگر قیامتی باشد، بهترین‌ها از آنِ ما خواهد بود.
پیام آیه شریفه:
۱. انسانِ منحرف؛ كم ظرفیّت و مغرور است و در اولین مرحله رسیدن به نعمت؛ بد مستی می‌كند. «لَئِنْ أَذَقْناهُ رَحْمَةً ... لَیَقُولَنَّ هذا لِی» (چنانكه در اولین برخورد با شرّ، از درون مأیوس می‌شود «فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ» و فریاد می‌زند. «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعَاً» (معارج، ۲۰)
۲. انسان از خداوند طلبی ندارد و به هر نعمتی برسد از لطف اوست. «رَحْمَةً مِنَّا»
۳. سرچشمه‌ی رحمت از اوست «رَحْمَةً مِنَّا» ولی سرچشمه‌ی سختی‌ها؛ عملكرد و خصلت‌های خود انسان است. «ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ» و نفرمود: «ضَرَّاءَ مِنَّا»
۴. تلخی و شیرینی دنیا اندك است؛ در حدّ چشیدن و لمس كردن. «أَذَقْناهُ ... مَسَّتْهُ»
۵. انسانِ كافر خودخواه است و كامیابی‌ها را حقّ قطعی خود می‌پندارد. «هذا لِی» (چنانكه قارون می‌گفت: سرمایه‌ام به خاطر علمی است كه نزد من است. «عَلی عِلْمٍ عِنْدِی» (قصص، ۷۸)
۶. رفاه و نعمت، نشانه‌ی لیاقت، استحقاق و عاقبت به خیری نیست. (قرآن در این آیه از كسی كه خود را لایق می‌داند، انتقاد می‌كند.) «هَذا لِی»
۷. هر چه انسان به خودش توجّه كند، از مبدأ و معاد غافل می‌شود. «هَذا لِی وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً»
۸. برخی انسان‌ها را، كمترین نعمت به باطل می‌كشاند، تا آنجا كه می‌گوید:
نعمت حقّ من است. «هذا لِی»
قیامت نیست. «وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً»
به فرض كه قیامت باشد، بهترین‌ها برای من است. «إِنَّ لِی عِنْدَهُ لَلْحُسْنی»
۹. كفّار برای خود منطق و استدلال ندارند و عقیده آنها بر اساس گمان است. «وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ»
۱۰. شك و تردید در قیامت، نشانه كفر است. «وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً ... الَّذِینَ كَفَرُوا»
۱۱. در قیامت، حقیقت و باطن اعمال برای انسان كشف می‌شود. «فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بِما عَمِلُوا»
۱۲. در قیامت، ابتدا جرم خلافكار به او فهمانده می‌شود، سپس عذاب می‌شود. «فَلَنُنَبِّئَنَّ ... لَنُذِیقَنَّهُمْ»
۱۳. كسی كه پندار غلط خود را محكم و با قاطعیّت می‌گوید، باید پاسخ محكم و با قاطعیّت دریافت كند. پاسخِ «إِنَّ لِی عِنْدَهُ لَلْحُسْنی» جمله‌ی «فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا» و «لَنُذِیقَنَّهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلِیظٍ» است.
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
مَن أسهَرَ عَينَ فِكرَتِهِ بَلَغَ كُنهَ هِمَّتِهِ
هر كس چشم انديشه اش را بيدار بدارد؛ به اوج خواسته اش مى رسد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۷۸۴
#فصلت_50
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۵۱:
وَ إِذَآ أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَ نَأَىٰ بِجَانِبِهِ وَ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٍ
ترجمه:
و هنگامی كه به انسان نعمت عطا می‌كنیم [از طاعت و عبادت] روی بر می‌گرداند و [با كبر و نخوت] از ما دور می‌شود و چون آسیبی به او رسد [برای برطرف شدنش] به دعای فراوان و طولانی روی می‌آورد.
كلمهی «نَأی» به معنای دور شدن است و هرگاه با واژه «جانب» بكار رود، كنایه از تكبّر و غرور است. «نَأی بِجانِبِهِ» یعنی به خاطر نعمت و رفاه، مغرور شد و متكبرانه خود را كنار كشید. كلمهی «عَرِیضٍ» به معنای پهن و كنایه از دعای زیاد است.
سؤال: درآیه ۴۹ خواندیم: «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ كانَ یَؤُساً» همین كه شرّی به انسان رسید دچار یأس می‌شود؛ ولی در این آیه می‌فرماید: «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِیضٍ» همین كه شرّی به انسان رسد، دعایی طولانی دارد.
سؤال این است كه چگونه انسان مأیوس دعا می‌كند؟
پاسخ: مفسّران پاسخ‌های متفاوتی به این پرسش داده‌اند:
> بعضی از مردم، هنگام گرفتاری مأیوس می‌شوند و بعضی دیگر دعا می‌كنند.
> انسان از اسباب عادّی مأیوس می‌شود، ولی از خدا درخواست می‌كند. البته لحن آیه توبیخ است و یأس از اسباب عادّی و توجّه به خدا كار نیكویی است و توبیخ ندارد.
> انسان ابتدا دعا می‌كند، ولی كم‌كم مأیوس می‌شود و این دعا و یأس در دو مرحله است.
شاید بتوان گفت که مراد از دعا، استمداد از خداوند نیست، بلكه همان یأس است كه به صورت جزع و جیغ و ناله اظهار می‌كند و هر دو آیه یك مسأله را مطرح می‌كند، لكن در یك جا می‌فرماید: مأیوس است و در جای دیگر می‌فرماید: به خاطر یأس جیغ و داد می‌زند، نظیر آیه‌ی «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعَاً»
پیام آیه شریفه:
۱. رفاه یا سختی در میدان زندگی؛ برای بروز و ظهور خصلت‌های آدمی و آفات روحی اوست. «إِذَا أَنْعَمْنا ... وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ»
۲. رفاه، مایه‌ی غفلت است. «أَنْعَمْنا ... أَعْرَضَ»
۳. نعمت‌ها از خداست «أَنْعَمْنا» ولی حوادث تلخ نتیجه عملكرد یا خصلت‌های بد خود انسان است. «مَسَّهُ الشَّرُّ» (شرّ به خدا نسبت داده نشده است.)
۴. انسانِ تربیت نشده، كم ظرفیّت است. «إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِیضٍ»
۵. مشكلات و تنگناهای زندگی، در مقابل نعمت‌های عطا شده از سوی خدا به او، اندك است. (برای نعمت كلمه «أَنْعَمْنا» آمده، ولی برای شرّ كلمه «مَسَّهُ» آمده كه به معنای تماس ساده است.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن تَسَلّى بِالكُتُبِ لَم تَفُتهُ سَلَوةٌ
هركه با كتاب آرامش يابد؛ هيچ آرامشْ بخشى را از دست نداده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۱۲۶
#فصلت_51
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۵۱:
وَ إِذَآ أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَ نَأَىٰ بِجَانِبِهِ وَ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٍ
ترجمه:
و هنگامی كه به انسان نعمت عطا می‌كنیم [از طاعت و عبادت] روی بر می‌گرداند و [با كبر و نخوت] از ما دور می‌شود و چون آسیبی به او رسد [برای برطرف شدنش] به دعای فراوان و طولانی روی می‌آورد.
كلمهی «نَأی» به معنای دور شدن است و هرگاه با واژه «جانب» بكار رود، كنایه از تكبّر و غرور است. «نَأی بِجانِبِهِ» یعنی به خاطر نعمت و رفاه، مغرور شد و متكبرانه خود را كنار كشید. كلمهی «عَرِیضٍ» به معنای پهن و كنایه از دعای زیاد است.
سؤال: درآیه ۴۹ خواندیم: «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ كانَ یَؤُساً» همین كه شرّی به انسان رسید دچار یأس می‌شود؛ ولی در این آیه می‌فرماید: «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِیضٍ» همین كه شرّی به انسان رسد، دعایی طولانی دارد.
سؤال این است كه چگونه انسان مأیوس دعا می‌كند؟
پاسخ: مفسّران پاسخ‌های متفاوتی به این پرسش داده‌اند:
> بعضی از مردم، هنگام گرفتاری مأیوس می‌شوند و بعضی دیگر دعا می‌كنند.
> انسان از اسباب عادّی مأیوس می‌شود، ولی از خدا درخواست می‌كند. البته لحن آیه توبیخ است و یأس از اسباب عادّی و توجّه به خدا كار نیكویی است و توبیخ ندارد.
> انسان ابتدا دعا می‌كند، ولی كم‌كم مأیوس می‌شود و این دعا و یأس در دو مرحله است.
شاید بتوان گفت که مراد از دعا، استمداد از خداوند نیست، بلكه همان یأس است كه به صورت جزع و جیغ و ناله اظهار می‌كند و هر دو آیه یك مسأله را مطرح می‌كند، لكن در یك جا می‌فرماید: مأیوس است و در جای دیگر می‌فرماید: به خاطر یأس جیغ و داد می‌زند، نظیر آیه‌ی «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعَاً»
پیام آیه شریفه:
۱. رفاه یا سختی در میدان زندگی؛ برای بروز و ظهور خصلت‌های آدمی و آفات روحی اوست. «إِذَا أَنْعَمْنا ... وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ»
۲. رفاه، مایه‌ی غفلت است. «أَنْعَمْنا ... أَعْرَضَ»
۳. نعمت‌ها از خداست «أَنْعَمْنا» ولی حوادث تلخ نتیجه عملكرد یا خصلت‌های بد خود انسان است. «مَسَّهُ الشَّرُّ» (شرّ به خدا نسبت داده نشده است.)
۴. انسانِ تربیت نشده، كم ظرفیّت است. «إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِیضٍ»
۵. مشكلات و تنگناهای زندگی، در مقابل نعمت‌های عطا شده از سوی خدا به او، اندك است. (برای نعمت كلمه «أَنْعَمْنا» آمده، ولی برای شرّ كلمه «مَسَّهُ» آمده كه به معنای تماس ساده است.)
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن تَسَلّى بِالكُتُبِ لَم تَفُتهُ سَلَوةٌ
هركه با كتاب آرامش يابد؛ هيچ آرامشْ بخشى را از دست نداده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۱۲۶
#فصلت_51
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیه ۵۲:
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ
ترجمه:
بگو: به من خبر دهید: اگر [قرآن] از سوی خدا باشد و سپس شما به آن كافر شوید؛ چه كسی گمراه‌تر از کسی است كه در مخالفتی دور [از منطق و صواب] قرار دارد؟
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند راه گفتگو با افراد لجوج را به پیامبرش می‌آموزد. «قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ ...»
۲. انسان عاقل، از ضررهای احتمالی هم دوری می‌كند. (اگر قرآن از طرف خدا باشد، کسی كه كفر ورزید چه خواهد كرد؟) «إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ... مَنْ أَضَلُ ...»
۳. ریشه‌ی كفر، در عناد، لجاجت و مخالفت با حقّ است. «كَفَرْتُمْ ... شِقاقٍ بَعِیدٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن تَطَلَّعَ عَلى أسرارِ جارِهِ انهَتَكَت أستارُهُ
هر كه در پى آگاهى از اسرار همسايه اش باشد، پرده اش دريده مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۷۹۸
#فصلت_52
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیه ۵۲:
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ
ترجمه:
بگو: به من خبر دهید: اگر [قرآن] از سوی خدا باشد و سپس شما به آن كافر شوید؛ چه كسی گمراه‌تر از کسی است كه در مخالفتی دور [از منطق و صواب] قرار دارد؟
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند راه گفتگو با افراد لجوج را به پیامبرش می‌آموزد. «قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ ...»
۲. انسان عاقل، از ضررهای احتمالی هم دوری می‌كند. (اگر قرآن از طرف خدا باشد، کسی كه كفر ورزید چه خواهد كرد؟) «إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ... مَنْ أَضَلُ ...»
۳. ریشه‌ی كفر، در عناد، لجاجت و مخالفت با حقّ است. «كَفَرْتُمْ ... شِقاقٍ بَعِیدٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن تَطَلَّعَ عَلى أسرارِ جارِهِ انهَتَكَت أستارُهُ
هر كه در پى آگاهى از اسرار همسايه اش باشد، پرده اش دريده مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۷۹۸
#فصلت_52
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره فصلت، آیات ۵۴-۵۳:
سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَ فِيٓ أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (٥٣)
أَلَآ إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقَآءِ رَبِّهِمْ أَلَآ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ (٥٤)
ترجمه:
به زودی نشانه‌های خود را در اطراف جهان و در نفوس خودشان به آنها نشان می‌دهیم، تا برای آنها روشن شود كه حتما او برحق است. آیا کافي نیست كه پروردگارت [با ارائه كردن حقایق تكوینی و دلایل طبیعی] بر همه چیز گواه است [كه تنها او آفریننده و بی‌نیاز است و غیر او مخلوق و از هر جهت نیازمند به اوست.] (۵۳)
آگاه باش که بی‌شک آنها از ملاقات پروردگارشان در تردیدند. [و] آگاه باش كه یقیناً او بر همه چیز [با قدرت و دانش بی‌نهایتش] احاطه دارد. (۵۴)
خداشناسی مراحلی دارد: گاهی از آثار پی به مؤثّر می‌بریم. «آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ» و گاهی خودش را می‌یابیم و واسطه‌ها را كنار می‌زنیم. «أَ وَ لَمْ یَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» همان گونه كه خودش شاهد بر یكتایی خود است. «شَهِدَ اللهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» (آل عمران، ۱۸)
كی رفته‌ای ز دل كه تمنا كنم تو را
كی گشته‌ای نهفته كه پیدا كنم تو را
با صد هزار جلوه برون آمدی كه من
با صد هزار دیده تماشا كنم تو را
حضرت امام حسین علیه السلام در دعای عرفه به درگاه حق عرضه می‌دارد:
مَتَی غِبْتَ حَتَّی تَحْتاجَ إِلَی دَلِیلٍ یَدُلُّ عَلَیْکَ وَ مَتَی بعدت حَتَی تکون اَلْآثارُ هِیَ اَلَّتی تُوصِلُ إِلَیْکَ عَمِیَتْ عَیْنٌ لا تَرَاکَ
آیا برای غیر تو نمودی هست كه برای تو نیست؟ تو كی غائب بودی تا به دلیل نیاز داشته باشی؟ كور باد چشمی كه تو را نبینید.
چرا در معاد شك می‌كنیم و می‌گوییم:
آیا او نمی‌داند كه چه كرده‌ایم تا كیفر و پاداش دهد؟ «أَنَّهُ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» یا نمی‌تواند دوباره خلق كند؟ «أَنَّهُ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»
آری، هدف این تشكیك‌ها، باز كردن راه برای فسق و فجور است. «یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ یَسْئَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیامَةِ» (قیامت، ۵ و ۶)
پیام آیه شریفه:
۱. جلوه‌های قدرت و حكمت خدا تمام شدنی نیست. «سَنُرِیهِمْ» (یعنی علاوه بر آیاتی كه در دسترس است، در آینده نیز آیاتی را به آنها نشان خواهیم داد.)
۲. پیشرفت علوم، گامی برای خداشناسی است. «سَنُرِیهِمْ آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۳. تمام هستی، كلاس خداشناسی است. «فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۴. خداشناسی، با توجّه کردن به نزدیك‌ترین موجود (خود انسان) تا دورترین نقطه‌ی هستی ممكن است. «فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۵. خداوند با همه اتمام حجّت می‌كند. «سَنُرِیهِمْ آیاتِنا ... حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ»
۶. خداشناسی باید با دریافت و باور همراه باشد. «یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ»
۷. تنها معبود حقّ، اوست. «أَنَّهُ الْحَقُّ»
۸. با سؤال، فطرت‌های خفته را بیدار كنید. «أَ وَ لَمْ یَكْفِ ...»
۹. ذات مقدّس خدا شاهد و گواه بر خود اوست. «أَنَّهُ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» چنانكه اولیای خدا چنین می‌گفتند: «یَا مَن دَلَّ بِذاتِهِ عَلَی ذاتِه» (آفتاب آمد دلیل آفتاب)
۱۰. اگر ایمان به خداوند قطعی شود، ایمان به معاد كه جلوه‌ای از قدرت، حكمت و عدالت خداست، ثابت می‌شود. «أَلا إِنَّهُمْ فِی مِرْیَةٍ ...»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَكتَسِب مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ يَصرِفهُ في غَيرِ حَقِّهِ
هركس مالى را از حرام به دست آورد، آن را در راه ناشايست خرج مى‌كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۸۸۳
#فصلت_54_53
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره فصلت، آیات ۵۴-۵۳:
سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَ فِيٓ أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (٥٣)
أَلَآ إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقَآءِ رَبِّهِمْ أَلَآ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ (٥٤)
ترجمه:
به زودی نشانه‌های خود را در اطراف جهان و در نفوس خودشان به آنها نشان می‌دهیم، تا برای آنها روشن شود كه حتما او برحق است. آیا کافي نیست كه پروردگارت [با ارائه كردن حقایق تكوینی و دلایل طبیعی] بر همه چیز گواه است [كه تنها او آفریننده و بی‌نیاز است و غیر او مخلوق و از هر جهت نیازمند به اوست.] (۵۳)
آگاه باش که بی‌شک آنها از ملاقات پروردگارشان در تردیدند. [و] آگاه باش كه یقیناً او بر همه چیز [با قدرت و دانش بی‌نهایتش] احاطه دارد. (۵۴)
خداشناسی مراحلی دارد: گاهی از آثار پی به مؤثّر می‌بریم. «آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ» و گاهی خودش را می‌یابیم و واسطه‌ها را كنار می‌زنیم. «أَ وَ لَمْ یَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» همان گونه كه خودش شاهد بر یكتایی خود است. «شَهِدَ اللهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» (آل عمران، ۱۸)
كی رفته‌ای ز دل كه تمنا كنم تو را
كی گشته‌ای نهفته كه پیدا كنم تو را
با صد هزار جلوه برون آمدی كه من
با صد هزار دیده تماشا كنم تو را
حضرت امام حسین علیه السلام در دعای عرفه به درگاه حق عرضه می‌دارد:
مَتَی غِبْتَ حَتَّی تَحْتاجَ إِلَی دَلِیلٍ یَدُلُّ عَلَیْکَ وَ مَتَی بعدت حَتَی تکون اَلْآثارُ هِیَ اَلَّتی تُوصِلُ إِلَیْکَ عَمِیَتْ عَیْنٌ لا تَرَاکَ
آیا برای غیر تو نمودی هست كه برای تو نیست؟ تو كی غائب بودی تا به دلیل نیاز داشته باشی؟ كور باد چشمی كه تو را نبینید.
چرا در معاد شك می‌كنیم و می‌گوییم:
آیا او نمی‌داند كه چه كرده‌ایم تا كیفر و پاداش دهد؟ «أَنَّهُ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» یا نمی‌تواند دوباره خلق كند؟ «أَنَّهُ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»
آری، هدف این تشكیك‌ها، باز كردن راه برای فسق و فجور است. «یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ یَسْئَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیامَةِ» (قیامت، ۵ و ۶)
پیام آیه شریفه:
۱. جلوه‌های قدرت و حكمت خدا تمام شدنی نیست. «سَنُرِیهِمْ» (یعنی علاوه بر آیاتی كه در دسترس است، در آینده نیز آیاتی را به آنها نشان خواهیم داد.)
۲. پیشرفت علوم، گامی برای خداشناسی است. «سَنُرِیهِمْ آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۳. تمام هستی، كلاس خداشناسی است. «فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۴. خداشناسی، با توجّه کردن به نزدیك‌ترین موجود (خود انسان) تا دورترین نقطه‌ی هستی ممكن است. «فِی الْآفاقِ وَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
۵. خداوند با همه اتمام حجّت می‌كند. «سَنُرِیهِمْ آیاتِنا ... حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ»
۶. خداشناسی باید با دریافت و باور همراه باشد. «یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ»
۷. تنها معبود حقّ، اوست. «أَنَّهُ الْحَقُّ»
۸. با سؤال، فطرت‌های خفته را بیدار كنید. «أَ وَ لَمْ یَكْفِ ...»
۹. ذات مقدّس خدا شاهد و گواه بر خود اوست. «أَنَّهُ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ» چنانكه اولیای خدا چنین می‌گفتند: «یَا مَن دَلَّ بِذاتِهِ عَلَی ذاتِه» (آفتاب آمد دلیل آفتاب)
۱۰. اگر ایمان به خداوند قطعی شود، ایمان به معاد كه جلوه‌ای از قدرت، حكمت و عدالت خداست، ثابت می‌شود. «أَلا إِنَّهُمْ فِی مِرْیَةٍ ...»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن يَكتَسِب مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ يَصرِفهُ في غَيرِ حَقِّهِ
هركس مالى را از حرام به دست آورد، آن را در راه ناشايست خرج مى‌كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۸۸۳
#فصلت_54_53
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
به نام خدا
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .
لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5
لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16
لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359
لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564
لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753
لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897
لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094
لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315
لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401
لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541
لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657
لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790
لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909
لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960
لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018
لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084
لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204
لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315
لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400
لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463
لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532
لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615
لینک ابتدای سوره مؤمنون
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686
لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747
لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809
لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874
لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940
لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005
لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081
لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143
لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191
لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235
لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261
لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331
لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381
لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425
لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465
لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511
لینک ابتدای سوره زمر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3544
لینک ابتدای سوره غافر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3605
لینک ابتدای سوره فصلت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3676
لینک ابتدای سوره شوری
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3718
لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian
سلام علیکم
برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ...
در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید .
لینک سوره حمد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/5
لينك ابتدای سوره بقره
https://tttttt.me/Every_day_Quran/16
لينك ابتدای سوره أل عمران
https://tttttt.me/Every_day_Quran/359
لينك ابتدای سوره نساء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/564
لينك ابتدای سوره مائده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/753
لينك ابتدای سوره انعام
https://tttttt.me/Every_day_Quran/897
لينك ابتدای سوره اعراف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1094
لينك ابتدای سوره انفال
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1315
لينك ابتدای سوره توبه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1401
لینک ابتدای سوره یونس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1541
لینک ابتدای سوره هود
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1657
لینک ابتدای سوره یوسف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1790
لینک ابتدای سوره رعد
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1909
لینک ابتدای سوره ابراهیم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/1960
لینک ابتدای سوره حجر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2018
لینک ابتدای سوره نحل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2084
لینک ابتدای سوره اسراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2204
لینک ابتدای سوره کهف
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2315
لینک ابتدای سوره مریم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2400
لینک ابتدای سوره طه
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2463
لینک ابتدای سوره انبیاء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2532
لینک ابتدای سوره حج
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2615
لینک ابتدای سوره مؤمنون
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2686
لینک ابتدای سوره نور
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2747
لینک ابتدای سوره فرقان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2809
لینک ابتدای سوره شعراء
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2874
لینک ابتدای سوره نمل
https://tttttt.me/Every_day_Quran/2940
لینک ابتدای سوره قصص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3005
لینک ابتدای سوره عنکبوت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3081
لینک ابتدای سوره روم
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3143
لینک ابتدای سوره لقمان
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3191
لینک ابتدای سوره سجده
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3235
لینک ابتدای سوره احزاب
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3261
لینک ابتدای سوره سبأ
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3331
لینک ابتدای سوره فاطر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3381
لینک ابتدای سوره یس
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3425
لینک ابتدای سوره صافات
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3465
لینک ابتدای سوره ص
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3511
لینک ابتدای سوره زمر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3544
لینک ابتدای سوره غافر
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3605
لینک ابتدای سوره فصلت
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3676
لینک ابتدای سوره شوری
https://tttttt.me/Every_day_Quran/3718
لطفا برای نشر قرآن کریم دوستان علاقمند به قرآن کریم را به این کانال دعوت فرمایید ...
لینک تلگرام :
@Every_day_Quran
لینک ادمین :
@ar_karimian
هر روز با قرآن pinned «به نام خدا سلام علیکم برای دسترسی آسان به آیات قبل لینک ابتدای هر سوره در پایین پیام قرار داده شده است ... در صورت نیاز ازطریق جستجوی شماره آیات می‌توانید به آیه دلخواه دسترسی پیدا کنید . لینک سوره حمد https://tttttt.me/Every_day_Quran/5 لينك ابتدای سوره بقره…»
. ﷽
سوره شوری، آیات ۴-۱:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حمٓ (١)
عٓسٓقٓ (٢)
كَذَٰلِكَ يُوحِيٓ إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (٣)
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ (٤)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
حم (۱)
عسق (۲)
این‌گونه خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم به سوی تو و كسانی [از پیامبران] كه پیش از تو بودند؛ وحی می‌كند. (۳)
آنچه در آسمان‌ها و زمین است، فقط در سیطره مالكیّت و فرمانروایی اوست و او بلند مرتبه و بزرگ است. (۴)
سیمای سوره شوری
این سوره پنجاه و سه آیه دارد و در مكّه نازل شده است. به جهت آیه ۳۸ كه به مسأله شوری اشاره دارد؛ نامش «شوری» است.
این سوره به مباحث اصول دین از قبیل توحید، معاد، نبوّت و نیز مباحث اخلاقی و اجتماعی پرداخته است.
در میان ۲۹ سوره‌ای كه با حروف مقطّعه آغاز شده، طولانی‌ترین حروف مقطّعه در این سوره آمده است و جالب آنكه این سوره، مشكل معنای حروف مقطّعه را حل كرده است، زیرا در ادامه این حروف می‌فرماید: «كَذلِكَ یُوحِی» یعنی وحی از همین حروف الفبای زبان عربی است كه در اختیار همه‌ی شماست، اگر می‌توانید شما هم مثل آن را بیاورید.
در قرآن كریم كلمه «قَبْلِكَ» خطاب به پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله زیاد استعمال شده است، یعنی پیش از تو پیامبرانی آمده‌اند، امّا در هیچ جا «َبعدَكَ» نیامده است و این نشان دهنده خاتمیّت پیامبر اسلام می‌باشد.
با اینكه پیامبر اسلام خاتم انبیاست، امّا نامش قبل از دیگران آمده و این نشان عظمت والای اوست.
عزّت، قدرت، حكمت و عظمت الهی همه و همه در وحی الهی تبلور یافته است، لذا نباید وحی و كلام الهی را ساده انگاشت.
پیامبران بزرگوار به سرچشمه عزّت، قدرت و عظمت الهی متصل هستند، پس هر كس با آنها در افتد، نابود می‌شود.
یكی از دلائل اعجاز قرآن این است كه از حروف و كلمات عمومی و عادّی؛ جملات و تركیب‌هایی ساخته كه احدی مشابه آن را نمی‌تواند بیاورد.
پیام آیه شریفه:
۱. وقتی می‌خواهید مطلبی را عنوان كنید، برای شنوندگان خود حسّاسیّت و جاذبه ایجاد كنید. «حم. عسق»
۲. شیوه و محتوای وحی به انبیا، مشابه یكدیگر است. «كَذلِكَ»
۳. یكی از سنّت‌های الهی وحی است. «كَذلِكَ یُوحِی ...»
۴. همه انبیا به یك سرچشمه متصل‌اند و از یك منبع وحی دریافت می‌كنند. «كَذلِكَ یُوحِی»
۵. وحی از سرچشمه عزّت است، با آن در نیفتید كه نابود می‌شوید. «یُوحِی ... الْعَزِیزُ»
۶. وحی از سوی خدای عزیز و حكیم است و اطاعت از آن، به شما عزّت و استواری می‌دهد. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ»
۷. نزول وحی بر اساس حكمت است، لذا به هر كس وحی نمی‌شود. «یُوحِی ... الْحَكِیمُ»
۸. وحی از سرچشمه حكمت است و لذا مطالب آن ماندگار است و خدشه بردار نیست. «یُوحِی ... الْحَكِیمُ»
۹. عزّت خداوند آمیخته با حكمت و كاردانی اوست. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ»
۱۰. نظام تشریع (وحی و هدایت) حقّ كسی است كه نظام تكوین (آسمان‌ها و زمین) در اختیار اوست. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ...»
۱۱. وحی برای رشد ماست، وگرنه او كاملا بی نیاز است. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ ... الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ»
۱۲. مالكیّت حقیقی از آنِ خداست، دیگران خیال مالكیّت می‌كنند. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ...»
۱۳. مالكیّت مطلق خداوند بر جهان هستی، پشتوانه عزّت و حكمت اوست. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ لَهُ ما فِی السَّماواتِ...»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ افتَخَرَ بِالتَّبذيرِ احتُقِرَ بِالإفلاسِ
آن كه به اسراف مى بالد، با تهى دستى خُرد و خوار مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۵۷
#شوری_4_1
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۴-۱:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حمٓ (١)
عٓسٓقٓ (٢)
كَذَٰلِكَ يُوحِيٓ إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (٣)
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ (٤)
ترجمه:
به نام خداوند رحمان و رحیم
حم (۱)
عسق (۲)
این‌گونه خدای توانای شكست‌ناپذیر و حكیم به سوی تو و كسانی [از پیامبران] كه پیش از تو بودند؛ وحی می‌كند. (۳)
آنچه در آسمان‌ها و زمین است، فقط در سیطره مالكیّت و فرمانروایی اوست و او بلند مرتبه و بزرگ است. (۴)
سیمای سوره شوری
این سوره پنجاه و سه آیه دارد و در مكّه نازل شده است. به جهت آیه ۳۸ كه به مسأله شوری اشاره دارد؛ نامش «شوری» است.
این سوره به مباحث اصول دین از قبیل توحید، معاد، نبوّت و نیز مباحث اخلاقی و اجتماعی پرداخته است.
در میان ۲۹ سوره‌ای كه با حروف مقطّعه آغاز شده، طولانی‌ترین حروف مقطّعه در این سوره آمده است و جالب آنكه این سوره، مشكل معنای حروف مقطّعه را حل كرده است، زیرا در ادامه این حروف می‌فرماید: «كَذلِكَ یُوحِی» یعنی وحی از همین حروف الفبای زبان عربی است كه در اختیار همه‌ی شماست، اگر می‌توانید شما هم مثل آن را بیاورید.
در قرآن كریم كلمه «قَبْلِكَ» خطاب به پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله زیاد استعمال شده است، یعنی پیش از تو پیامبرانی آمده‌اند، امّا در هیچ جا «َبعدَكَ» نیامده است و این نشان دهنده خاتمیّت پیامبر اسلام می‌باشد.
با اینكه پیامبر اسلام خاتم انبیاست، امّا نامش قبل از دیگران آمده و این نشان عظمت والای اوست.
عزّت، قدرت، حكمت و عظمت الهی همه و همه در وحی الهی تبلور یافته است، لذا نباید وحی و كلام الهی را ساده انگاشت.
پیامبران بزرگوار به سرچشمه عزّت، قدرت و عظمت الهی متصل هستند، پس هر كس با آنها در افتد، نابود می‌شود.
یكی از دلائل اعجاز قرآن این است كه از حروف و كلمات عمومی و عادّی؛ جملات و تركیب‌هایی ساخته كه احدی مشابه آن را نمی‌تواند بیاورد.
پیام آیه شریفه:
۱. وقتی می‌خواهید مطلبی را عنوان كنید، برای شنوندگان خود حسّاسیّت و جاذبه ایجاد كنید. «حم. عسق»
۲. شیوه و محتوای وحی به انبیا، مشابه یكدیگر است. «كَذلِكَ»
۳. یكی از سنّت‌های الهی وحی است. «كَذلِكَ یُوحِی ...»
۴. همه انبیا به یك سرچشمه متصل‌اند و از یك منبع وحی دریافت می‌كنند. «كَذلِكَ یُوحِی»
۵. وحی از سرچشمه عزّت است، با آن در نیفتید كه نابود می‌شوید. «یُوحِی ... الْعَزِیزُ»
۶. وحی از سوی خدای عزیز و حكیم است و اطاعت از آن، به شما عزّت و استواری می‌دهد. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ»
۷. نزول وحی بر اساس حكمت است، لذا به هر كس وحی نمی‌شود. «یُوحِی ... الْحَكِیمُ»
۸. وحی از سرچشمه حكمت است و لذا مطالب آن ماندگار است و خدشه بردار نیست. «یُوحِی ... الْحَكِیمُ»
۹. عزّت خداوند آمیخته با حكمت و كاردانی اوست. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ»
۱۰. نظام تشریع (وحی و هدایت) حقّ كسی است كه نظام تكوین (آسمان‌ها و زمین) در اختیار اوست. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ...»
۱۱. وحی برای رشد ماست، وگرنه او كاملا بی نیاز است. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ ... الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ»
۱۲. مالكیّت حقیقی از آنِ خداست، دیگران خیال مالكیّت می‌كنند. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ...»
۱۳. مالكیّت مطلق خداوند بر جهان هستی، پشتوانه عزّت و حكمت اوست. «الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ لَهُ ما فِی السَّماواتِ...»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ افتَخَرَ بِالتَّبذيرِ احتُقِرَ بِالإفلاسِ
آن كه به اسراف مى بالد، با تهى دستى خُرد و خوار مى شود.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۵۷
#شوری_4_1
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۶-۵:
(قسمت اول)
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلَآئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلَآ إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (٥)
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ اللهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ مَآ أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ (٦)
ترجمه:
نزدیك است آسمان‌ها از فرازشان [به سبب عظمت وحی] بشكافند و فرشتگان همواره پروردگارشان را همراه با ستایش؛ تسبیح می‌گویند و برای كسانی كه در زمین هستند؛ درخواست آمرزش می‌كنند. آگاه باشید که خداوند حتما بسیار آمرزنده و مهربان است (۵)
و كسانی كه غیر خدا را سرپرست و یار خود گرفته‌اند؛ خدا نگهبان و مراقب [اعمال و گفتار] آنهاست و تو همه‌کاره آنها نیستی. (۶)
وحی چیست كه از عظمت آن نزدیك است آسمان‌ها بشكافد!؟ آسمان‌هایی كه:
- طبقه طبقه هستند. «سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً» (ملك، ۳)
- محكم هستند. «سَبْعاً شِداداً» (نبأ، ۱۲)
- و در محكمی نمونه و ضرب المثل‌اند. «أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها» (نازعات، ۲۷)
آسمان‌هایی كه هزاران كهكشان در بردارند و هر كهكشان منظومه‌ها و هر منظومه كراتی دارد كه بعضی میلیون‌ها برابر زمین هستند و عقل و علم بشری تاكنون به نزدیك‌ترین آنها نیز احاطه پیدا نكرده است.
این است عظمت وحی.
در سوره مباركه مریم آمده است: «تَكادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمنِ وَلَداً» (مریم،۹۰ و ۹۱) مشركان برای خدا فرزندی می‌پنداشتند! نزدیك است به خاطر این عقیده فاسد، آسمان‌ها متلاشی شود.
فرشتگان علاوه بر آنكه تدبیر نظام هستی را بر عهده دارند، برای انسان‌ها نیز دعا می‌كنند، فرشتگانی كه هرگز معصیت نمی‌كنند «لا یَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ» (تحریم،۶) و برای افراد گناهكار دعا و استغفار می‌كنند. آری، پاكان باید به فكر دیگران نیز باشند. البتّه استغفار فرشتگان، پرتوی از لطف الهی بر بندگان است، زیرا آنها جز دستور خدا كاری نمی‌كنند.
بر اساس این آیه، فرشتگان برای تمام اهل زمین دعا می‌كنند. «یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْأَرْضِ»
بر اساس آیه ۷ سوره مباركه غافر؛ فرشتگان برای مؤمنان دعا می‌كنند. «وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا» و جالب اینكه این استغفار به شرطی كارآیی دارد كه مؤمنان خود نیز استغفار كنند. «فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِیلَكَ»
در عفو خدا شك نكنیم. در جمله «أَلا إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» چند نوع تأكید آمده است.
( «أَلا»، «إِنَّ»، «هُوَ»، جمله اسمیّه، قالب «غفور» به جای «غافر» و الف و لام در «الْغَفُورُ»)
خداوند با مردم اتمام حجّت كرده است، وحی را سنّت خویش قرار داده و پیامبر را واسطه وحی قرار داده است، ولی مردم باز هم به سراغ دیگران می‌روند. «مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ اللهُ»
در قرآن و روایات، معمولًا حمد و ستایش در كنار تسبیح مطرح است. «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ»، «سبحان ربی الاعلی و بحمده»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اقتَصَدَ فِى الغِنى وَ الفَقرِ فَقَدِ استَعَدَّ لِنَوائِبِ الدَّهرِ
هر كه در حال دارايى و نادارى ميانه روى كند؛ آماده[روبه رو شدن] با ناگوارى هاى روزگار است.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۴۸
#شوری_6_5
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۶-۵:
(قسمت اول)
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلَآئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلَآ إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (٥)
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ اللهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ مَآ أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ (٦)
ترجمه:
نزدیك است آسمان‌ها از فرازشان [به سبب عظمت وحی] بشكافند و فرشتگان همواره پروردگارشان را همراه با ستایش؛ تسبیح می‌گویند و برای كسانی كه در زمین هستند؛ درخواست آمرزش می‌كنند. آگاه باشید که خداوند حتما بسیار آمرزنده و مهربان است (۵)
و كسانی كه غیر خدا را سرپرست و یار خود گرفته‌اند؛ خدا نگهبان و مراقب [اعمال و گفتار] آنهاست و تو همه‌کاره آنها نیستی. (۶)
وحی چیست كه از عظمت آن نزدیك است آسمان‌ها بشكافد!؟ آسمان‌هایی كه:
- طبقه طبقه هستند. «سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً» (ملك، ۳)
- محكم هستند. «سَبْعاً شِداداً» (نبأ، ۱۲)
- و در محكمی نمونه و ضرب المثل‌اند. «أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها» (نازعات، ۲۷)
آسمان‌هایی كه هزاران كهكشان در بردارند و هر كهكشان منظومه‌ها و هر منظومه كراتی دارد كه بعضی میلیون‌ها برابر زمین هستند و عقل و علم بشری تاكنون به نزدیك‌ترین آنها نیز احاطه پیدا نكرده است.
این است عظمت وحی.
در سوره مباركه مریم آمده است: «تَكادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمنِ وَلَداً» (مریم،۹۰ و ۹۱) مشركان برای خدا فرزندی می‌پنداشتند! نزدیك است به خاطر این عقیده فاسد، آسمان‌ها متلاشی شود.
فرشتگان علاوه بر آنكه تدبیر نظام هستی را بر عهده دارند، برای انسان‌ها نیز دعا می‌كنند، فرشتگانی كه هرگز معصیت نمی‌كنند «لا یَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ» (تحریم،۶) و برای افراد گناهكار دعا و استغفار می‌كنند. آری، پاكان باید به فكر دیگران نیز باشند. البتّه استغفار فرشتگان، پرتوی از لطف الهی بر بندگان است، زیرا آنها جز دستور خدا كاری نمی‌كنند.
بر اساس این آیه، فرشتگان برای تمام اهل زمین دعا می‌كنند. «یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْأَرْضِ»
بر اساس آیه ۷ سوره مباركه غافر؛ فرشتگان برای مؤمنان دعا می‌كنند. «وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا» و جالب اینكه این استغفار به شرطی كارآیی دارد كه مؤمنان خود نیز استغفار كنند. «فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِیلَكَ»
در عفو خدا شك نكنیم. در جمله «أَلا إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» چند نوع تأكید آمده است.
( «أَلا»، «إِنَّ»، «هُوَ»، جمله اسمیّه، قالب «غفور» به جای «غافر» و الف و لام در «الْغَفُورُ»)
خداوند با مردم اتمام حجّت كرده است، وحی را سنّت خویش قرار داده و پیامبر را واسطه وحی قرار داده است، ولی مردم باز هم به سراغ دیگران می‌روند. «مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ اللهُ»
در قرآن و روایات، معمولًا حمد و ستایش در كنار تسبیح مطرح است. «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ»، «سبحان ربی الاعلی و بحمده»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ اقتَصَدَ فِى الغِنى وَ الفَقرِ فَقَدِ استَعَدَّ لِنَوائِبِ الدَّهرِ
هر كه در حال دارايى و نادارى ميانه روى كند؛ آماده[روبه رو شدن] با ناگوارى هاى روزگار است.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۴۸
#شوری_6_5
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری آیات ۶-۵:
(قسمت دوم)
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلَآئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلَآ إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (٥)
وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ اللهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ مَآ أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ (٦)
ترجمه:
نزدیك است [به سبب عظمت وحی] آسمان‌ها از فرازشان بشكافند و (بدانید که) فرشتگان همواره پروردگارشان را همراه با ستایش؛ تسبیح می‌گویند و برای كسانی كه در زمین هستند؛ درخواست آمرزش می‌كنند.
آگاه باشید که به تحقیق خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است (۵)
و كسانی كه غیر خدا را سرپرست و یار خود گرفته‌اند؛ خدا نگهبان و مراقب [اعمال و گفتار] آنهاست و تو همه‌کاره آنها نیستی. (۶)
پیام آیه شریفه:
۱. آسمان‌ها از وحی متأثّرند، اما چگونه بعضی انسان‌ها اثر نمی‌پذیرند. «یُوحِی ... تَكادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ»
۲. یكی از آداب دعا و استغفار این است كه ابتدا ستایش خداوند را بجا آوریم. «یُسَبِّحُونَ ... یَسْتَغْفِرُونَ»
۳. دعای فرشتگان مستجاب است. «یَسْتَغْفِرُونَ ... إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» (آری، دعا در حقّ دیگران دارای تأثیر است.)
۴. هیچ مسئولیّت و كاری (حتّی تدبیر امور هستی) نباید مانع دعا و استغفار شود. (فرشتگانی كه تدبیر امور هستی را بر عهده دارند؛ دائماً مشغول تسبیح خدا و دعا برای انسان‌ها هستند). «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... یَسْتَغْفِرُونَ»
۵. استغفار، دو لطف قطعی را به دنبال دارد: مغفرت و رحمت. «... الْغَفُورُ الرَّحِیمُ»
۶. چون وحی از بالا نازل می‌شود و آسمان‌ها مسیر آن است «سَبْعَ طَرائِقَ» (مؤمنون، 17) از هر آسمانی كه عبور می‌كند، نزدیك است شكافته شود. «یَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ»
۷. شرك با همه ابعادش محكوم است. «اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ»
۸. مشركان بدانند كه خداوند عقاید و اعمال‌شان را حفظ می‌كند. «اللهُ حَفِیظٌ عَلَیْهِمْ»
۹. عدم پذیرش مردم نباید سبب دلسردی شود. پیامبر باید به وظیفه خود عمل كند. «وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۱۰. وظیفه پیامبر ابلاغ وحی است. اگر مردم به سراغ دیگران رفتند، پیامبر وظیفه‌ای ندارد. «ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۱۱. پیامبر به هدایت مردم اشتیاق و اهتمام فراوان داشت. «ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۱۲. پیامبر مسئول ارشاد مردم است، نه اجبار آنها به پذیرش. «ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن دَنَت هِمَّتُهُ فَلا تَصحَبُهُ
دونْ همّت را همدم مباش.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۸۶
#شوری_6_5
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری آیات ۶-۵:
(قسمت دوم)
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلَآئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلَآ إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (٥)
وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ اللهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ مَآ أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ (٦)
ترجمه:
نزدیك است [به سبب عظمت وحی] آسمان‌ها از فرازشان بشكافند و (بدانید که) فرشتگان همواره پروردگارشان را همراه با ستایش؛ تسبیح می‌گویند و برای كسانی كه در زمین هستند؛ درخواست آمرزش می‌كنند.
آگاه باشید که به تحقیق خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است (۵)
و كسانی كه غیر خدا را سرپرست و یار خود گرفته‌اند؛ خدا نگهبان و مراقب [اعمال و گفتار] آنهاست و تو همه‌کاره آنها نیستی. (۶)
پیام آیه شریفه:
۱. آسمان‌ها از وحی متأثّرند، اما چگونه بعضی انسان‌ها اثر نمی‌پذیرند. «یُوحِی ... تَكادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ»
۲. یكی از آداب دعا و استغفار این است كه ابتدا ستایش خداوند را بجا آوریم. «یُسَبِّحُونَ ... یَسْتَغْفِرُونَ»
۳. دعای فرشتگان مستجاب است. «یَسْتَغْفِرُونَ ... إِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» (آری، دعا در حقّ دیگران دارای تأثیر است.)
۴. هیچ مسئولیّت و كاری (حتّی تدبیر امور هستی) نباید مانع دعا و استغفار شود. (فرشتگانی كه تدبیر امور هستی را بر عهده دارند؛ دائماً مشغول تسبیح خدا و دعا برای انسان‌ها هستند). «یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... یَسْتَغْفِرُونَ»
۵. استغفار، دو لطف قطعی را به دنبال دارد: مغفرت و رحمت. «... الْغَفُورُ الرَّحِیمُ»
۶. چون وحی از بالا نازل می‌شود و آسمان‌ها مسیر آن است «سَبْعَ طَرائِقَ» (مؤمنون، 17) از هر آسمانی كه عبور می‌كند، نزدیك است شكافته شود. «یَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ»
۷. شرك با همه ابعادش محكوم است. «اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ»
۸. مشركان بدانند كه خداوند عقاید و اعمال‌شان را حفظ می‌كند. «اللهُ حَفِیظٌ عَلَیْهِمْ»
۹. عدم پذیرش مردم نباید سبب دلسردی شود. پیامبر باید به وظیفه خود عمل كند. «وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۱۰. وظیفه پیامبر ابلاغ وحی است. اگر مردم به سراغ دیگران رفتند، پیامبر وظیفه‌ای ندارد. «ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۱۱. پیامبر به هدایت مردم اشتیاق و اهتمام فراوان داشت. «ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
۱۲. پیامبر مسئول ارشاد مردم است، نه اجبار آنها به پذیرش. «ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیلٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن دَنَت هِمَّتُهُ فَلا تَصحَبُهُ
دونْ همّت را همدم مباش.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۸۶
#شوری_6_5
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۷:
وَ كَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ تُنْذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَ فَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ
ترجمه:
و این‌گونه قرآنی [به زبان فصیح و گویا] به تو وحی كردیم تا [مردمِ] ام‌القری (شهر مكه) و كسانی را كه پیرامون آن هستند بیم دهی و آنها را از روز جمع شدن [كه روز قیامت است] و تردیدی در آن نیست؛ بترسانی. [روزی كه] گروهی در بهشت‌اند و گروهی در آتش سوزان.
مراد از امّ القری، مكّه است.
اولین نقطه‌ای كه سر از آب بیرون آورد مكّه بود، لذا آن را «مادر آبادی‌ها» خوانده‌اند.
یكی از اسامی قیامت «یَوْمَ الْجَمْعِ» است، روزی كه همه مردم یك‌جا جمع می‌شوند، روزی كه جسم با روح، عمل با انسان، ظالم با مظلوم و كیفر و پاداش با عامل آن جمع می‌شود.
در آیه‌ی قبل خطاب به پیامبر فرمود: تو وكیل مردم نیستی، در این آیه می‌فرماید: وظیفه‌ی تو هشدار و انذار است.
سؤال: با اینكه قرآن كریم بارها تردید و تعجب كفّار درباره معاد را نقل كرده است؛ چرا می‌فرماید شكی در آن نیست؟ «لا رَیْبَ فِیهِ»
پاسخ: در قرآن، جمله «لا رَیْبَ فِیهِ» يازده بار درباره معاد؛ چهار بار درباره‌ی قرآن و یك بار درباره أجل آمده است، یعنی با دیدن نمونه‌های رستاخیز در طبیعت؛ پدید آمدن بهار و پاییز و آفرینش خودتان؛ سزاوار نیست در امكان زنده شدن دوباره مردگان شك و تردید كنید.
پس منظور این نیست که هیچ كس شك نمی‌كند، بلكه پیام قرآن این است که نباید شك کرد.
پیام آیه شریفه:
۱. همان گونه كه انبیای پیشین به زبان قوم خود سخن می‌گفتند، قرآن نیز به زبان عربی وحی شده است. «وَ كَذلِكَ أَوْحَیْنا ... قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً»
۲. الفاظ قرآن به همین صورت كه هست بر پیامبر نازل شده است. «أَوْحَیْنا إِلَیْكَ قُرْآناً عَرَبِيَّاً»
۳. قرآن به زبان عربی است و ترجمه آن به هر زبانی كه باشد حكم قرآن را ندارد. «قُرْآناً عَرَبِيَّاً» (چون فهم بشر در حدی نیست که بتواند حقایق عبارات و الفاظ قرآن را به صورت كامل درك كند و ترجمه هم بر اساس فهم شخص مترجم است.)
۴. هدف اصلی از دریافت‌های الهی، بازدهی آن است. «أَوْحَیْنا ... لِتُنْذِرَ»
۵. كسی كه دیگران را هشدار می‌دهد، باید خود آگاهی و بینش لازم را داشته باشد. «أَوْحَیْنا ... لِتُنْذِرَ»
۶. در تبلیغ؛ ابتدا مخاطبین و نیازهای آنها را بشناسیم. (اولین نیاز جامعه جاهلی، هشدار بود.) «لِتُنْذِرَ»
۷. در تبلیغ؛ به منطقه و مكان توجّه شود. «أُمَّ الْقُری وَ مَنْ حَوْلَها»
۸. تبلیغ باید از خود و اطرافیان خود آغاز شود. «لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُری»
۹. دعوت پیامبر اسلام، تدریجی و دارای مراحل متعدّد بوده است. «لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُری وَ مَنْ حَوْلَها»
۱۰. در میان موارد انذار، مسأله معاد نقش ویژه‌ای دارد. «وَ تُنْذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ»
۱۱. در انذار مردم، فصاحت قرآن نقش مهمی دارد. «عَرَبِيَّاً لِتُنْذِرَ» (با این فرض که مراد از كلمه «عربی» فصاحت باشد.)
۱۲. با آنكه قیامت روز جمع است، روز فصل و تفكیك نیز هست. «فَرِیقٌ فِی الْجَنَّةِ وَ فَرِیقٌ فِی السَّعِیرِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن طَلَبَ رِضَى اللهِ بِسَخَطِ النّاسِ رَدَّ اللهُ ذامَّهُ مِنَ النّاسِ حامِدا
هر كه با خشم مردم، جوياى خشنودى خدا باشد؛ خداوند مردم نكوهشگر را ستاينده او مى كند.
غررالحکم حدیث شماره ۹۰۳۵
#شوری_7
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۷:
وَ كَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ تُنْذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَ فَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ
ترجمه:
و این‌گونه قرآنی [به زبان فصیح و گویا] به تو وحی كردیم تا [مردمِ] ام‌القری (شهر مكه) و كسانی را كه پیرامون آن هستند بیم دهی و آنها را از روز جمع شدن [كه روز قیامت است] و تردیدی در آن نیست؛ بترسانی. [روزی كه] گروهی در بهشت‌اند و گروهی در آتش سوزان.
مراد از امّ القری، مكّه است.
اولین نقطه‌ای كه سر از آب بیرون آورد مكّه بود، لذا آن را «مادر آبادی‌ها» خوانده‌اند.
یكی از اسامی قیامت «یَوْمَ الْجَمْعِ» است، روزی كه همه مردم یك‌جا جمع می‌شوند، روزی كه جسم با روح، عمل با انسان، ظالم با مظلوم و كیفر و پاداش با عامل آن جمع می‌شود.
در آیه‌ی قبل خطاب به پیامبر فرمود: تو وكیل مردم نیستی، در این آیه می‌فرماید: وظیفه‌ی تو هشدار و انذار است.
سؤال: با اینكه قرآن كریم بارها تردید و تعجب كفّار درباره معاد را نقل كرده است؛ چرا می‌فرماید شكی در آن نیست؟ «لا رَیْبَ فِیهِ»
پاسخ: در قرآن، جمله «لا رَیْبَ فِیهِ» يازده بار درباره معاد؛ چهار بار درباره‌ی قرآن و یك بار درباره أجل آمده است، یعنی با دیدن نمونه‌های رستاخیز در طبیعت؛ پدید آمدن بهار و پاییز و آفرینش خودتان؛ سزاوار نیست در امكان زنده شدن دوباره مردگان شك و تردید كنید.
پس منظور این نیست که هیچ كس شك نمی‌كند، بلكه پیام قرآن این است که نباید شك کرد.
پیام آیه شریفه:
۱. همان گونه كه انبیای پیشین به زبان قوم خود سخن می‌گفتند، قرآن نیز به زبان عربی وحی شده است. «وَ كَذلِكَ أَوْحَیْنا ... قُرْآنَاً عَرَبِيَّاً»
۲. الفاظ قرآن به همین صورت كه هست بر پیامبر نازل شده است. «أَوْحَیْنا إِلَیْكَ قُرْآناً عَرَبِيَّاً»
۳. قرآن به زبان عربی است و ترجمه آن به هر زبانی كه باشد حكم قرآن را ندارد. «قُرْآناً عَرَبِيَّاً» (چون فهم بشر در حدی نیست که بتواند حقایق عبارات و الفاظ قرآن را به صورت كامل درك كند و ترجمه هم بر اساس فهم شخص مترجم است.)
۴. هدف اصلی از دریافت‌های الهی، بازدهی آن است. «أَوْحَیْنا ... لِتُنْذِرَ»
۵. كسی كه دیگران را هشدار می‌دهد، باید خود آگاهی و بینش لازم را داشته باشد. «أَوْحَیْنا ... لِتُنْذِرَ»
۶. در تبلیغ؛ ابتدا مخاطبین و نیازهای آنها را بشناسیم. (اولین نیاز جامعه جاهلی، هشدار بود.) «لِتُنْذِرَ»
۷. در تبلیغ؛ به منطقه و مكان توجّه شود. «أُمَّ الْقُری وَ مَنْ حَوْلَها»
۸. تبلیغ باید از خود و اطرافیان خود آغاز شود. «لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُری»
۹. دعوت پیامبر اسلام، تدریجی و دارای مراحل متعدّد بوده است. «لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُری وَ مَنْ حَوْلَها»
۱۰. در میان موارد انذار، مسأله معاد نقش ویژه‌ای دارد. «وَ تُنْذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ»
۱۱. در انذار مردم، فصاحت قرآن نقش مهمی دارد. «عَرَبِيَّاً لِتُنْذِرَ» (با این فرض که مراد از كلمه «عربی» فصاحت باشد.)
۱۲. با آنكه قیامت روز جمع است، روز فصل و تفكیك نیز هست. «فَرِیقٌ فِی الْجَنَّةِ وَ فَرِیقٌ فِی السَّعِیرِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن طَلَبَ رِضَى اللهِ بِسَخَطِ النّاسِ رَدَّ اللهُ ذامَّهُ مِنَ النّاسِ حامِدا
هر كه با خشم مردم، جوياى خشنودى خدا باشد؛ خداوند مردم نكوهشگر را ستاينده او مى كند.
غررالحکم حدیث شماره ۹۰۳۵
#شوری_7
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیات ۹-۸:
وَ لَوْ شَآءَ اللهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشَآءُ فِي رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمُونَ مَا لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَ لَا نَصِيرٍ (٨)
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ فَاللهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَ هُوَ يُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَ هُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (٩)
ترجمه:
اگر خدا می‌خواست آنها را [از روی جبر بر محور هدایت] امت واحدی قرار می‌داد، ولی [هدایت اجباری فاقد ارزش است] هر كه را بخواهد [در صورتی كه ستمكار به آیات خدا نباشد] در رحمت خود در می‌آورد و ستمكاران را هیچ دوست و یاوری [كه از عذاب نجات‌شان دهد] نیست. (۸)
آیا به جای او معبودانی برای خود گرفته‌اند؛ در حالی كه معبود واقعی خداست و فقط اوست كه مردگان را زنده می‌كند و فقط اوست كه بر هر كاری تواناست. (۹)
خداوند حكیم است و همه كارهایش حكیمانه است، اگر چه فكر انسان به حكمت كارهای او نمی‌رسد. بنابراین در مواردی كه قرآن می‌فرماید هر كه را خدا بخواهد عزیز یا ذلیل می‌كند، معنایش این است که كسانی كه بواسطه ایمان و عمل صالح، لیاقت دریافت عزّت و هدایت را پیدا كنند؛ خداوند آنها را در مسیر رحمت و هدایت خود قرار می‌دهد، امّا كسانی كه با كفر، نفاق و لجاجت زمینه سعادت را در خود كور كنند؛ خداوند برای آنها كاری نمی‌كند.
اگر شما وارد منزل شدید و دیدید دزد در خانه است، فوراً در را به روی او قفل می‌كنید تا پلیس را خبر كنید. در این صحنه اگرچه شما در را به روی او بسته‌اید، ولی سارق خودش اسباب بسته شدن در را فراهم كرده است. خداوند نیز دلهایی را مهر می‌زند و گروهی را گمراه یا ذلیل می‌كند، ولی این قهر الهی به خاطر سوء عقیده و عمل خود آنهاست.
كلمه «ولی» مفرد و كلمه «أَوْلِیاءَ» جمع آمده است، زیرا خداپرستان فقط ولایت خدا را می‌پذیرند؛ اما كسانی كه از خدا جدا شوند؛ هر لحظه یك سرپرست دارند.
پیام آیه شریفه:
۱. سنّت خداوند بر این است كه انسان‌ها را آزاد بگذارد تا راه خود را انتخاب کنند، وگرنه می‌توانست همه را اجباراً در راه حقّ قرار دهد. «وَ لَوْ شاءَ اللهُ»
۲. منحرفین از راه حقّ، در حقیقت به خود ظلم می‌كنند. «وَ الظَّالِمُونَ»
۳. ظالم از هر نوع كمكی در قیامت محروم است. «ما لَهُمْ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ» نه كمك از مقام برتر «مِنْ وَلِیٍّ» و نه كمك از زیر دست و دوستان. «وَ لا نَصِیرٍ»
۴. نظرات و افكار انحرافی را پاسخ دهید. «أَمِ اتَّخَذُوا ... فَاللهُ هُوَ الْوَلِیُ ...»
۵. پذیرش غیر خدا، قابل سرزنش و توبیخ است. «أَمِ اتَّخَذُوا»
۶. ادّعا باید همراه با دلیل باشد. «فَاللهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَ هُوَ یُحْیِ الْمَوْتی وَ هُوَ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»
۷. هرگونه ولایت و سرپرستی كه در راستای ولایت الهی نباشد، نامشروع و باطل است. «فَاللهُ هُوَ الْوَلِیُّ»
۸. ولایت خداوند مطلق، گسترده و ابدی است. «هُوَ الْوَلِیُّ»
۹. ولایت، حقّ كسی است كه قدرت داشته باشد. «هُوَ الْوَلِیُ ... وَ هُوَ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن لَم يَتَعَلَّم فِى الصِّغَرِ لَم يَتَقَدَّم فِى الكِبَرِ
هركه در كودكى نياموزد، در بزرگى پيشرفت نمى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۳۷
#شوری_9_8
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیات ۹-۸:
وَ لَوْ شَآءَ اللهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشَآءُ فِي رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمُونَ مَا لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَ لَا نَصِيرٍ (٨)
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِٓ أَوْلِيَآءَ فَاللهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَ هُوَ يُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَ هُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (٩)
ترجمه:
اگر خدا می‌خواست آنها را [از روی جبر بر محور هدایت] امت واحدی قرار می‌داد، ولی [هدایت اجباری فاقد ارزش است] هر كه را بخواهد [در صورتی كه ستمكار به آیات خدا نباشد] در رحمت خود در می‌آورد و ستمكاران را هیچ دوست و یاوری [كه از عذاب نجات‌شان دهد] نیست. (۸)
آیا به جای او معبودانی برای خود گرفته‌اند؛ در حالی كه معبود واقعی خداست و فقط اوست كه مردگان را زنده می‌كند و فقط اوست كه بر هر كاری تواناست. (۹)
خداوند حكیم است و همه كارهایش حكیمانه است، اگر چه فكر انسان به حكمت كارهای او نمی‌رسد. بنابراین در مواردی كه قرآن می‌فرماید هر كه را خدا بخواهد عزیز یا ذلیل می‌كند، معنایش این است که كسانی كه بواسطه ایمان و عمل صالح، لیاقت دریافت عزّت و هدایت را پیدا كنند؛ خداوند آنها را در مسیر رحمت و هدایت خود قرار می‌دهد، امّا كسانی كه با كفر، نفاق و لجاجت زمینه سعادت را در خود كور كنند؛ خداوند برای آنها كاری نمی‌كند.
اگر شما وارد منزل شدید و دیدید دزد در خانه است، فوراً در را به روی او قفل می‌كنید تا پلیس را خبر كنید. در این صحنه اگرچه شما در را به روی او بسته‌اید، ولی سارق خودش اسباب بسته شدن در را فراهم كرده است. خداوند نیز دلهایی را مهر می‌زند و گروهی را گمراه یا ذلیل می‌كند، ولی این قهر الهی به خاطر سوء عقیده و عمل خود آنهاست.
كلمه «ولی» مفرد و كلمه «أَوْلِیاءَ» جمع آمده است، زیرا خداپرستان فقط ولایت خدا را می‌پذیرند؛ اما كسانی كه از خدا جدا شوند؛ هر لحظه یك سرپرست دارند.
پیام آیه شریفه:
۱. سنّت خداوند بر این است كه انسان‌ها را آزاد بگذارد تا راه خود را انتخاب کنند، وگرنه می‌توانست همه را اجباراً در راه حقّ قرار دهد. «وَ لَوْ شاءَ اللهُ»
۲. منحرفین از راه حقّ، در حقیقت به خود ظلم می‌كنند. «وَ الظَّالِمُونَ»
۳. ظالم از هر نوع كمكی در قیامت محروم است. «ما لَهُمْ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ» نه كمك از مقام برتر «مِنْ وَلِیٍّ» و نه كمك از زیر دست و دوستان. «وَ لا نَصِیرٍ»
۴. نظرات و افكار انحرافی را پاسخ دهید. «أَمِ اتَّخَذُوا ... فَاللهُ هُوَ الْوَلِیُ ...»
۵. پذیرش غیر خدا، قابل سرزنش و توبیخ است. «أَمِ اتَّخَذُوا»
۶. ادّعا باید همراه با دلیل باشد. «فَاللهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَ هُوَ یُحْیِ الْمَوْتی وَ هُوَ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»
۷. هرگونه ولایت و سرپرستی كه در راستای ولایت الهی نباشد، نامشروع و باطل است. «فَاللهُ هُوَ الْوَلِیُّ»
۸. ولایت خداوند مطلق، گسترده و ابدی است. «هُوَ الْوَلِیُّ»
۹. ولایت، حقّ كسی است كه قدرت داشته باشد. «هُوَ الْوَلِیُ ... وَ هُوَ عَلی كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن لَم يَتَعَلَّم فِى الصِّغَرِ لَم يَتَقَدَّم فِى الكِبَرِ
هركه در كودكى نياموزد، در بزرگى پيشرفت نمى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۳۷
#شوری_9_8
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۱۰:
وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُكْمُهُٓ إِلَى اللهِ ذَٰلِكُمُ اللهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ
ترجمه:
و آنچه را [از امور دین، عقاید و احكام] در آن اختلاف دارید؛ داوری‌اش با خداست. این است خدا پروردگار من. بر او توكل كردم و به او باز می‌گردم.
تا وقتی كه انسان هست، اختلاف نظر نیز هست و تا اختلاف نظر هست، مراجعه به قانون الهی و دین لازم است.
در این آیه، كلمهی «تَوَكَّلْتُ» در قالب ماضی و كلمه «أُنِیبُ» در قالب مضارع بیان شده است كه شاید بتوان گفت: توكّل برخاسته از ایمانی ثابت است، ولی انابه در هر روز و هر لحظه لازم است.
دو كلمهی «عَلَیْهِ» و «إِلَیْهِ» مقدّم بر «تَوَكَّلْتُ» و «أُنِیبُ» آمده است، یعنی توكّل فقط بر او و بازگشت و انابه هم فقط به سوی او.
پیام آیه شریفه:
۱. در هر‌چه اختلاف دارید؛ دین پاسخگوست. «وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ فِیهِ مِنْ شَیْ‌ءٍ»
۲. در اسلام بن بست وجود ندارد. «وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ ... فَحُكْمُهُ إِلَی اللهِ»
۳. حل اختلاف، از شئون ربوبیّت است. «ذلِكُمُ اللهُ رَبِّی»
۴. به هنگام اختلاف، به خدا رجوع كنید و بر او توكّل و انابه نمایید و هر حكمی صادر كرد، از انجام آن نگران مباشید. «فَحُكْمُهُ إِلَی اللهِ ... عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنِیبُ»
۵. توكّل و انابه، نتیجه ایمان به ربوبیّت خداست. «اللهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنِیبُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن لَم تَسكُنِ الرَّحمَةُ قَلبَهُ قَلَّ لِقاؤُها لَهُ عِندَ حاجَتِهِ
هر كس دلش منزلگاه مهربانى نباشد، هنگام نيازمندى كمتر به ديدارش مى آيند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۷۴
#شوری_10
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۱۰:
وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُكْمُهُٓ إِلَى اللهِ ذَٰلِكُمُ اللهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ
ترجمه:
و آنچه را [از امور دین، عقاید و احكام] در آن اختلاف دارید؛ داوری‌اش با خداست. این است خدا پروردگار من. بر او توكل كردم و به او باز می‌گردم.
تا وقتی كه انسان هست، اختلاف نظر نیز هست و تا اختلاف نظر هست، مراجعه به قانون الهی و دین لازم است.
در این آیه، كلمهی «تَوَكَّلْتُ» در قالب ماضی و كلمه «أُنِیبُ» در قالب مضارع بیان شده است كه شاید بتوان گفت: توكّل برخاسته از ایمانی ثابت است، ولی انابه در هر روز و هر لحظه لازم است.
دو كلمهی «عَلَیْهِ» و «إِلَیْهِ» مقدّم بر «تَوَكَّلْتُ» و «أُنِیبُ» آمده است، یعنی توكّل فقط بر او و بازگشت و انابه هم فقط به سوی او.
پیام آیه شریفه:
۱. در هر‌چه اختلاف دارید؛ دین پاسخگوست. «وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ فِیهِ مِنْ شَیْ‌ءٍ»
۲. در اسلام بن بست وجود ندارد. «وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ ... فَحُكْمُهُ إِلَی اللهِ»
۳. حل اختلاف، از شئون ربوبیّت است. «ذلِكُمُ اللهُ رَبِّی»
۴. به هنگام اختلاف، به خدا رجوع كنید و بر او توكّل و انابه نمایید و هر حكمی صادر كرد، از انجام آن نگران مباشید. «فَحُكْمُهُ إِلَی اللهِ ... عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنِیبُ»
۵. توكّل و انابه، نتیجه ایمان به ربوبیّت خداست. «اللهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنِیبُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن لَم تَسكُنِ الرَّحمَةُ قَلبَهُ قَلَّ لِقاؤُها لَهُ عِندَ حاجَتِهِ
هر كس دلش منزلگاه مهربانى نباشد، هنگام نيازمندى كمتر به ديدارش مى آيند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۷۴
#شوری_10
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۱۱:
فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجَاً وَ مِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجَاً يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
ترجمه:
آفریننده آسمان‌ها و زمین است. از خودتان برایتان جفت‌هایی قرار داد و از چهارپایان هم جفت‌هایی آفرید. شما را با این [تدبیر حكیمانه] زیاد می‌كند. هیچ چیزی در عالم همانند او نیست و او شنوا و بیناست.
كلمهی «فاطِرُ» یعنی آفریننده چیزی كه قبلَاً مشابه نداشته است. البتّه «فطر» در لغت به معنای شكافتن و جدا كردن است و این تعبیر شاید اشاره به این باشد كه زمین و آسمان در آغاز توده‌ای واحد و متراكم بوده است كه در اثر انفجار شكافته شده و كرات تفكیك شده‌اند. واللّه العالم
خداوند را نمی‌شود با هیچ چیز شبیه و همتا دانست. او «حَیّ» است امّا حیاتش از حیات همه‌ی موجودات زنده جداست. در بند ۷۱ دعای جوشن كبیر می‌خوانیم:
«یَا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ، یَا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ، یَا حَىُّ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ حَیٌّ، یَا حَىُّ الَّذِی لَایُشارِکُهُ حَیٌّ، یَا حَىُّ الَّذِى لَا یَحْتاجُ إِلىٰ حَیٍّ، یَا حَىُّ الَّذِی یُمِیتُ کُلَّ حَیٍّ، یَا حَىُّ الَّذِی یَرْزُقُ کُلَّ حَیٍّ، یَا حَیّاً لَمْ یَرِثِ الْحَیاةَ مِنْ حَیٍّ، یَا حَىُّ الَّذِی یُحْیِی الْمَوْتىٰ، یَا حَىُّ یَا قَیُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ.»
اگر تنها به صفت حیات خداوند توجّه كنیم، می‌بینیم خداوند قبل از هر زنده و بعد از هر زنده است، زنده‌ای است كه شریك در حیات ندارد، محتاج به زنده‌ای دیگر نیست و همه‌ی زنده‌ها را می‌میراند.
پیام آیه شریفه:
۱. آفرینش آسمان‌ها و زمین كاملًا ابداعی و ابتكاری است. «فاطِرُ»
۲. هدف از زوجیّت، بقای نسل است. («یَذْرَؤُكُمْ» به معنای تكثیر است، كه بعد از كلمه «ازواج» آمده است.)
۳. خداوند از داشتن همسر منزّه است.«لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْ‌ءٌ»
۴. با اینكه هیچ چیز مثل خدا نیست، لكن او با همه پیوند دارد، شنوا و بیناست و همه‌ی آفریده‌ها را زیر نظر دارد. «لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْ‌ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ»
۵. دیدن و شنیدن خداوند، با سایر دیدن‌ها و شنیدن‌ها متفاوت است. «لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْ‌ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ استَعانَ بِذَوِى الألبابِ سَلَكَ سَبيلَ الرَّشادِ
هر كه از خردمندان يارى جويد، راه بالندگى پويد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۱۲
#شوری_11
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۱۱:
فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجَاً وَ مِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجَاً يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
ترجمه:
آفریننده آسمان‌ها و زمین است. از خودتان برایتان جفت‌هایی قرار داد و از چهارپایان هم جفت‌هایی آفرید. شما را با این [تدبیر حكیمانه] زیاد می‌كند. هیچ چیزی در عالم همانند او نیست و او شنوا و بیناست.
كلمهی «فاطِرُ» یعنی آفریننده چیزی كه قبلَاً مشابه نداشته است. البتّه «فطر» در لغت به معنای شكافتن و جدا كردن است و این تعبیر شاید اشاره به این باشد كه زمین و آسمان در آغاز توده‌ای واحد و متراكم بوده است كه در اثر انفجار شكافته شده و كرات تفكیك شده‌اند. واللّه العالم
خداوند را نمی‌شود با هیچ چیز شبیه و همتا دانست. او «حَیّ» است امّا حیاتش از حیات همه‌ی موجودات زنده جداست. در بند ۷۱ دعای جوشن كبیر می‌خوانیم:
«یَا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ، یَا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ، یَا حَىُّ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ حَیٌّ، یَا حَىُّ الَّذِی لَایُشارِکُهُ حَیٌّ، یَا حَىُّ الَّذِى لَا یَحْتاجُ إِلىٰ حَیٍّ، یَا حَىُّ الَّذِی یُمِیتُ کُلَّ حَیٍّ، یَا حَىُّ الَّذِی یَرْزُقُ کُلَّ حَیٍّ، یَا حَیّاً لَمْ یَرِثِ الْحَیاةَ مِنْ حَیٍّ، یَا حَىُّ الَّذِی یُحْیِی الْمَوْتىٰ، یَا حَىُّ یَا قَیُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ.»
اگر تنها به صفت حیات خداوند توجّه كنیم، می‌بینیم خداوند قبل از هر زنده و بعد از هر زنده است، زنده‌ای است كه شریك در حیات ندارد، محتاج به زنده‌ای دیگر نیست و همه‌ی زنده‌ها را می‌میراند.
پیام آیه شریفه:
۱. آفرینش آسمان‌ها و زمین كاملًا ابداعی و ابتكاری است. «فاطِرُ»
۲. هدف از زوجیّت، بقای نسل است. («یَذْرَؤُكُمْ» به معنای تكثیر است، كه بعد از كلمه «ازواج» آمده است.)
۳. خداوند از داشتن همسر منزّه است.«لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْ‌ءٌ»
۴. با اینكه هیچ چیز مثل خدا نیست، لكن او با همه پیوند دارد، شنوا و بیناست و همه‌ی آفریده‌ها را زیر نظر دارد. «لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْ‌ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ»
۵. دیدن و شنیدن خداوند، با سایر دیدن‌ها و شنیدن‌ها متفاوت است. «لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْ‌ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ استَعانَ بِذَوِى الألبابِ سَلَكَ سَبيلَ الرَّشادِ
هر كه از خردمندان يارى جويد، راه بالندگى پويد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۹۱۲
#شوری_11
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
﷽
سوره شوری، آیه ۱۲:
لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَآءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
ترجمه:
كلیدهای آسمان‌ها و زمین فقط در دست اوست. رزق را برای هر كس كه بخواهد وسعت می‌دهد، یا تنگ می‌گیرد. بی‌تردید او به همه چیز دانا و آگاه است.
«مَقالِید» جمع «مقلید» به معنای كلید است. كلید، وسیله بستن و باز كردن است و كسی كه كلید زمین و آسمان را در اختيار دارد، می‌تواند رزق را وسعت دهد یا کم کند.
كلیدهای هستی گاهی عوامل مادی است كه واسطه فیض می‌شوند، نظیر باران كه وسیله زنده شدن خاك و زمین است. «فَأَحْیا بِهِ الْأَرْضَ» (بقره، ۱۶۴)
گاهی نیز اسمای الهی است كه نمونه آن را در دعای سمات می‌خوانیم:
«اَسئَلُك بِاسمِكَ الَّذی اِذا دُعیتَ بِهِ عَلَی مَغالِقِ اَبوَابِ السَّمَاءِ لِلفَتحِ بِالرَّحمَةِ انفَتَحَت ...»
خدایا! تو را به آن اسمی می‌خوانم كه اگر بر درهای بسته‌ی آسمان‌ها خوانده شود، با رحمت تو گشوده می‌شود...
توسعه یا تنگی رزق، نشانه‌ی مهر یا قهر الهی نیست، زیرا قرآن می‌فرماید: «فَلا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ بِها» (توبه، ۵۵) سرمایه و فرزند كفّار سبب شگفتی تو نشود، زیرا خداوند اراده كرده آنها را با همین امكانات، در همین دنیا عذاب كند.
اگر چه توسعه یا تنگی رزق و معیشت در دست خداست، لیكن انسان نباید از تلاش باز ایستد. قرآن فرمان می‌دهد: «وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللهِ» (جمعه، ۱۰) به سراغ فضل الهی بروید و برای كسب مال تلاش كنید.
رزق همیشه مادّی نیست، چنانكه در دعا می‌خوانیم: «اَللّهُمَّ ارزُقنی تَوفیقَ الطَّاعَة وَ بُعدَ المَعصِیَة» خدایا! توفیق بندگی خودت و دوری از گناه را روزی من كن.
قرآن كلیدهای توسعه را به ما آموخته و می‌فرماید:
«لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّكُمْ» (ابراهیم، ۷) اگر شكر كنید، شما را با دادن روزی زیاد می‌كند.
اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ... یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْكُمْ مِدْرَارَاً (هود،۵۲) از پروردگارتان استغفار كنید، او برای شما باران می‌فرستد.
«وَ مَنْ یَتَّقِ اللهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجَاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ» (طلاق، ۲و۳) هر كه نسبت به خدا پروا داشته باشد، او را از بن بست نجات داده و از جایی كه فکرش را نمی‌كند، روزی می‌دهد.
پیام آیه شریفه:
۱. عوامل مؤثّر در هستی، فقط به دست خداست. «لَهُ مَقالِیدُ»
۲. توسعه و تنگی رزق تصادفی نیست، به دست خدای حكیم است. «یَبْسُطُ الرِّزْقَ ... وَ یَقْدِرُ»
۳. توسعه‌ی رزق، به زرنگی نیست، به دست خداست. «لِمَنْ یَشاءُ»
۴. تقسیم رزق از سوی خدا، عالمانه است. «إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أصلَحَ أمرَ آخِرَتِهِ أصلَحَ اللهُ لَهُ أمرَ دُنياهُ
هر كس كار آخرتش را سامان دهد، خداوند كار دنيايش را سامان مى‌دهد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۸۵۷
#شوری_12
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۱۲:
لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَآءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
ترجمه:
كلیدهای آسمان‌ها و زمین فقط در دست اوست. رزق را برای هر كس كه بخواهد وسعت می‌دهد، یا تنگ می‌گیرد. بی‌تردید او به همه چیز دانا و آگاه است.
«مَقالِید» جمع «مقلید» به معنای كلید است. كلید، وسیله بستن و باز كردن است و كسی كه كلید زمین و آسمان را در اختيار دارد، می‌تواند رزق را وسعت دهد یا کم کند.
كلیدهای هستی گاهی عوامل مادی است كه واسطه فیض می‌شوند، نظیر باران كه وسیله زنده شدن خاك و زمین است. «فَأَحْیا بِهِ الْأَرْضَ» (بقره، ۱۶۴)
گاهی نیز اسمای الهی است كه نمونه آن را در دعای سمات می‌خوانیم:
«اَسئَلُك بِاسمِكَ الَّذی اِذا دُعیتَ بِهِ عَلَی مَغالِقِ اَبوَابِ السَّمَاءِ لِلفَتحِ بِالرَّحمَةِ انفَتَحَت ...»
خدایا! تو را به آن اسمی می‌خوانم كه اگر بر درهای بسته‌ی آسمان‌ها خوانده شود، با رحمت تو گشوده می‌شود...
توسعه یا تنگی رزق، نشانه‌ی مهر یا قهر الهی نیست، زیرا قرآن می‌فرماید: «فَلا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ بِها» (توبه، ۵۵) سرمایه و فرزند كفّار سبب شگفتی تو نشود، زیرا خداوند اراده كرده آنها را با همین امكانات، در همین دنیا عذاب كند.
اگر چه توسعه یا تنگی رزق و معیشت در دست خداست، لیكن انسان نباید از تلاش باز ایستد. قرآن فرمان می‌دهد: «وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللهِ» (جمعه، ۱۰) به سراغ فضل الهی بروید و برای كسب مال تلاش كنید.
رزق همیشه مادّی نیست، چنانكه در دعا می‌خوانیم: «اَللّهُمَّ ارزُقنی تَوفیقَ الطَّاعَة وَ بُعدَ المَعصِیَة» خدایا! توفیق بندگی خودت و دوری از گناه را روزی من كن.
قرآن كلیدهای توسعه را به ما آموخته و می‌فرماید:
«لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّكُمْ» (ابراهیم، ۷) اگر شكر كنید، شما را با دادن روزی زیاد می‌كند.
اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ... یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْكُمْ مِدْرَارَاً (هود،۵۲) از پروردگارتان استغفار كنید، او برای شما باران می‌فرستد.
«وَ مَنْ یَتَّقِ اللهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجَاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ» (طلاق، ۲و۳) هر كه نسبت به خدا پروا داشته باشد، او را از بن بست نجات داده و از جایی كه فکرش را نمی‌كند، روزی می‌دهد.
پیام آیه شریفه:
۱. عوامل مؤثّر در هستی، فقط به دست خداست. «لَهُ مَقالِیدُ»
۲. توسعه و تنگی رزق تصادفی نیست، به دست خدای حكیم است. «یَبْسُطُ الرِّزْقَ ... وَ یَقْدِرُ»
۳. توسعه‌ی رزق، به زرنگی نیست، به دست خداست. «لِمَنْ یَشاءُ»
۴. تقسیم رزق از سوی خدا، عالمانه است. «إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أصلَحَ أمرَ آخِرَتِهِ أصلَحَ اللهُ لَهُ أمرَ دُنياهُ
هر كس كار آخرتش را سامان دهد، خداوند كار دنيايش را سامان مى‌دهد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۸۵۷
#شوری_12
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۱۳:
شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحَاً وَ الَّذِيٓ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ وَ مَا وَصَّيْنَا بِهِٓ إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسَىٰ وَ عِيسَىٰٓ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللهُ يَجْتَبِيٓ إِلَيْهِ مَنْ يَشَآءُ وَ يَهْدِيٓ إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ
ترجمه:
آنچه را از دین که به نوح سفارش كرده بود؛ برای شما تشریع كرد و آنچه را به تو وحی كردیم و آنچه ابراهیم و موسی و عیسی را به آن توصیه کردیم [این است] كه دین را برپا دارید و در آن گروه گروه نشوید.
دینی که مشركان را به آن می‌خوانی، بر آنها سنگبن است. خداوند هر كه را بخواهد به سوی [این] دین جلب می‌كند و هر كسی كه به سوی او بازگردد، هدایت می‌كند.
در این آیه، نام هر پنج پیامبر اولوا العزم آمده است: نوح، ابراهیم، موسی، عیسی علیهم السلام و پیامبر اسلام صلی اللهُ علیه و آله و سلم
محور دعوت انبیا یكی بوده است و همه آن بزرگواران مردم را به توحید و معاد، تقوی و عدالت، نماز و روزه، احسان به والدین و رسیدگی به محرومان دعوت می‌كردند.
«شَرَعَ» از «شَرِیعَه» به معنای راهی است كه مردم را به ساحل رودخانه‌های بزرگ می‌رساند، مانند شریعه‌ی علقمه برای رسیدن به آب رودخانه فرات. از آنجا كه احكام دین، راه رسیدن به كمالات است، به آن شریعت گفته می‌شود.
در قرآن، كلمه «ادیان» نداریم، زیرا دین الهی یكی بیش نیست.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند براساس علم بی‌پایان خود، شریعت‌ها را برای مردم قرار داد. «إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ شَرَعَ لَكُمْ ...»
۲. دین و شریعت در راستای منافع انسان است. «شَرَعَ لَكُمْ»
۳. حضرت نوح علیه السلام، اولین پیامبری است كه دارای شریعت جامع بوده است. «شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّینِ ما وَصَّی بِهِ نُوحاً»
۴. اسلام دین جامع است و تعالیم همه‌ی پیامبران پیشین را در خود دارد. «ما وَصَّی بِهِ نُوحاً ... وَ ما وَصَّیْنا بِهِ إِبْراهِیمَ وَ مُوسی وَ عِیسی»
۵. وحدت واقعی، در سایه دین الهی ممکن است. «أَقِیمُوا الدِّینَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا»
۶. مانع اقامه دین و اجرای احكام آن، اختلافات دینی است. «أَقِیمُوا الدِّینَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا»
۷. وحدت مؤمنان برای مشركان سخت است. «لا تَتَفَرَّقُوا ... كَبُرَ عَلَی الْمُشْرِكِینَ»
۸. مشركان را به حقّ دعوت كنید؛ اگرچه برایشان سنگین است. «كَبُرَ عَلَی الْمُشْرِكِینَ ما تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ»
۹. نبوّت، منصبی الهی است و خداوند افرادی را كه لایق این مقام می‌داند، برمی‌گزیند. «یَجْتَبِی إِلَیْهِ»
۱۰. خداوند انبیا را قبل از آنكه رهبر مردم شوند؛ برای بندگی خویش بر می‌گزیند. «اللهُ یَجْتَبِی إِلَیْهِ»
۱۱. انسان با اعمال خویش، زمینه دریافت الطاف الهی را فراهم می‌کند. «یَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ یُنِیبُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كانَت هِمَّتُهُ ما يَدخُلُ بَطنَهُ كانَت قيمَتُهُ مايَخرُجُ مِنهُ
هركس همّتش صرف چيزى شود كه وارد شكمش مى‌شود؛ ارزشش به اندازه همان چيزى است كه از شكمش بيرون مى آيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۸۳۰
#شوری_13
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۱۳:
شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحَاً وَ الَّذِيٓ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ وَ مَا وَصَّيْنَا بِهِٓ إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسَىٰ وَ عِيسَىٰٓ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللهُ يَجْتَبِيٓ إِلَيْهِ مَنْ يَشَآءُ وَ يَهْدِيٓ إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ
ترجمه:
آنچه را از دین که به نوح سفارش كرده بود؛ برای شما تشریع كرد و آنچه را به تو وحی كردیم و آنچه ابراهیم و موسی و عیسی را به آن توصیه کردیم [این است] كه دین را برپا دارید و در آن گروه گروه نشوید.
دینی که مشركان را به آن می‌خوانی، بر آنها سنگبن است. خداوند هر كه را بخواهد به سوی [این] دین جلب می‌كند و هر كسی كه به سوی او بازگردد، هدایت می‌كند.
در این آیه، نام هر پنج پیامبر اولوا العزم آمده است: نوح، ابراهیم، موسی، عیسی علیهم السلام و پیامبر اسلام صلی اللهُ علیه و آله و سلم
محور دعوت انبیا یكی بوده است و همه آن بزرگواران مردم را به توحید و معاد، تقوی و عدالت، نماز و روزه، احسان به والدین و رسیدگی به محرومان دعوت می‌كردند.
«شَرَعَ» از «شَرِیعَه» به معنای راهی است كه مردم را به ساحل رودخانه‌های بزرگ می‌رساند، مانند شریعه‌ی علقمه برای رسیدن به آب رودخانه فرات. از آنجا كه احكام دین، راه رسیدن به كمالات است، به آن شریعت گفته می‌شود.
در قرآن، كلمه «ادیان» نداریم، زیرا دین الهی یكی بیش نیست.
پیام آیه شریفه:
۱. خداوند براساس علم بی‌پایان خود، شریعت‌ها را برای مردم قرار داد. «إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ شَرَعَ لَكُمْ ...»
۲. دین و شریعت در راستای منافع انسان است. «شَرَعَ لَكُمْ»
۳. حضرت نوح علیه السلام، اولین پیامبری است كه دارای شریعت جامع بوده است. «شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّینِ ما وَصَّی بِهِ نُوحاً»
۴. اسلام دین جامع است و تعالیم همه‌ی پیامبران پیشین را در خود دارد. «ما وَصَّی بِهِ نُوحاً ... وَ ما وَصَّیْنا بِهِ إِبْراهِیمَ وَ مُوسی وَ عِیسی»
۵. وحدت واقعی، در سایه دین الهی ممکن است. «أَقِیمُوا الدِّینَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا»
۶. مانع اقامه دین و اجرای احكام آن، اختلافات دینی است. «أَقِیمُوا الدِّینَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا»
۷. وحدت مؤمنان برای مشركان سخت است. «لا تَتَفَرَّقُوا ... كَبُرَ عَلَی الْمُشْرِكِینَ»
۸. مشركان را به حقّ دعوت كنید؛ اگرچه برایشان سنگین است. «كَبُرَ عَلَی الْمُشْرِكِینَ ما تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ»
۹. نبوّت، منصبی الهی است و خداوند افرادی را كه لایق این مقام می‌داند، برمی‌گزیند. «یَجْتَبِی إِلَیْهِ»
۱۰. خداوند انبیا را قبل از آنكه رهبر مردم شوند؛ برای بندگی خویش بر می‌گزیند. «اللهُ یَجْتَبِی إِلَیْهِ»
۱۱. انسان با اعمال خویش، زمینه دریافت الطاف الهی را فراهم می‌کند. «یَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ یُنِیبُ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كانَت هِمَّتُهُ ما يَدخُلُ بَطنَهُ كانَت قيمَتُهُ مايَخرُجُ مِنهُ
هركس همّتش صرف چيزى شود كه وارد شكمش مى‌شود؛ ارزشش به اندازه همان چيزى است كه از شكمش بيرون مى آيد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۸۳۰
#شوری_13
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۱۴:
وَ مَا تَفَرَّقُوٓا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَآءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيَاً بَيْنَهُمْ وَ لَوْ لَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلَىٰٓ أَجَلٍ مُسَمَّىً لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ
ترجمه:
[جامعه‌های دینی در طول تاریخ] گروه گروه نشدند، مگر پس از آنكه [نسبت به حقّانیّت دین به وسیله كتاب‌های آسمانی] آگاهی به سویشان آمد. [این پراكندگی و تفرقه به سبب] حسد و دشمنی میان خودشان بود و اگر از سوی پروردگارت فرمانی [بر مهلت یافتن‌شان] تا زمانی معیّن پیشی نگرفته بود، بی‌تردید میانشان [به نابودی] حكم شده بود و بی‌شک كسانی كه پس از آنها كتاب آسمانی [قرآن] را به میراث یافتند، نسبت به آن در تردیدی سخت هستند.
در این آیه یك بار «جاءَهُمُ الْعِلْمُ» آمده و یك بار «أُورِثُوا الْكِتابَ» یعنی با آنكه حقّ را می‌دانند و وارث كتاب آسمانی هستند، باز هم راه تفرقه می‌پیمایند.
شك، گذرگاه خوبی است ولی توقف گاه خوبی نیست. آن شكی كه به طور طبیعی پیدا شود و مقدّمه تحقیق و بررسی باشد ارزش دارد؛ ولی اگر شك برخاسته از لجاجت و سوء ظن و سبب ركود و بی‌اعتنایی شود، ضد ارزش است.
پیام آیه شریفه:
۱. با وجود سفارش پیامبران به وحدت، بازهم مردم اختلاف كردند. «لا تَتَفَرَّقُوا ... وَ ما تَفَرَّقُوا ...»
۲. بیشتر تفرقه‌هایی كه در دین پدید آمده، از جانب عالمان و دانشمندان است. «تَفَرَّقُوا ... مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ»
۳. سرچشمه اكثر تفرقه‌ها؛ حسادت، ظلم و فزون‌طلبی است. «وَ ما تَفَرَّقُوا إِلَّا ... بَغْیاً بَیْنَهُمْ»
۴. دلیل مهلت‌های الهی، ربوبیّت اوست تا هر كس در سایه آزادی و فرصت، جوهره خود را نشان دهد. «سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ»
۵. مهلت دادن، یكی از سنّت‌های الهی است. «إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی»
۶. مهلت‌های الهی تا زمانی معیّن است. «إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی»
۷. شكی كه همراه با سوءظنّ باشد، شك مخرّب است. «لَفِی شَكٍّ مِنْهُ مُرِیبٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَثُرَ في لَيلِهِ نَومُهُ فاتَهُ مِنَ العَمَلِ ما لا يَستَدرِكُهُ في يَومِهِ
هر كه در شب زیاد بخوابد؛ كارهايى از او فوت مى‌شود كه در روز جبران‌‌شان نتواند کرد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۸۲۷
#شوری_14
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۱۴:
وَ مَا تَفَرَّقُوٓا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَآءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيَاً بَيْنَهُمْ وَ لَوْ لَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلَىٰٓ أَجَلٍ مُسَمَّىً لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ
ترجمه:
[جامعه‌های دینی در طول تاریخ] گروه گروه نشدند، مگر پس از آنكه [نسبت به حقّانیّت دین به وسیله كتاب‌های آسمانی] آگاهی به سویشان آمد. [این پراكندگی و تفرقه به سبب] حسد و دشمنی میان خودشان بود و اگر از سوی پروردگارت فرمانی [بر مهلت یافتن‌شان] تا زمانی معیّن پیشی نگرفته بود، بی‌تردید میانشان [به نابودی] حكم شده بود و بی‌شک كسانی كه پس از آنها كتاب آسمانی [قرآن] را به میراث یافتند، نسبت به آن در تردیدی سخت هستند.
در این آیه یك بار «جاءَهُمُ الْعِلْمُ» آمده و یك بار «أُورِثُوا الْكِتابَ» یعنی با آنكه حقّ را می‌دانند و وارث كتاب آسمانی هستند، باز هم راه تفرقه می‌پیمایند.
شك، گذرگاه خوبی است ولی توقف گاه خوبی نیست. آن شكی كه به طور طبیعی پیدا شود و مقدّمه تحقیق و بررسی باشد ارزش دارد؛ ولی اگر شك برخاسته از لجاجت و سوء ظن و سبب ركود و بی‌اعتنایی شود، ضد ارزش است.
پیام آیه شریفه:
۱. با وجود سفارش پیامبران به وحدت، بازهم مردم اختلاف كردند. «لا تَتَفَرَّقُوا ... وَ ما تَفَرَّقُوا ...»
۲. بیشتر تفرقه‌هایی كه در دین پدید آمده، از جانب عالمان و دانشمندان است. «تَفَرَّقُوا ... مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ»
۳. سرچشمه اكثر تفرقه‌ها؛ حسادت، ظلم و فزون‌طلبی است. «وَ ما تَفَرَّقُوا إِلَّا ... بَغْیاً بَیْنَهُمْ»
۴. دلیل مهلت‌های الهی، ربوبیّت اوست تا هر كس در سایه آزادی و فرصت، جوهره خود را نشان دهد. «سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ»
۵. مهلت دادن، یكی از سنّت‌های الهی است. «إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی»
۶. مهلت‌های الهی تا زمانی معیّن است. «إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی»
۷. شكی كه همراه با سوءظنّ باشد، شك مخرّب است. «لَفِی شَكٍّ مِنْهُ مُرِیبٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَثُرَ في لَيلِهِ نَومُهُ فاتَهُ مِنَ العَمَلِ ما لا يَستَدرِكُهُ في يَومِهِ
هر كه در شب زیاد بخوابد؛ كارهايى از او فوت مى‌شود كه در روز جبران‌‌شان نتواند کرد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۸۲۷
#شوری_14
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۱۵:
فَلِذَٰلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَمَآ أُمِرْتَ وَ لَا تَتَّبِعْ أَهْوَآءَهُمْ وَ قُلْ آمَنْتُ بِمَآ أَنْزَلَ اللهُ مِنْ كِتَابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللهُ رَبُّنَا وَ رَبُّكُمْ لَنَآ أَعْمَالُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَالُكُمْ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمُ اللهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ
ترجمه:
آنها را [به سوی همان آیینی كه به تو وحی شده است] دعوت كن و همان‌گونه كه مأموری [بر این دعوت] استقامت كن و از خواسته‌های نامشروع آنها پیروی مكن و بگو به هر كتابی كه خدا نازل كرده ایمان آوردم و مأمورم كه در میان شما به عدالت رفتار كنم. خدا پروردگار ما و شماست. اعمال ما برای ما و اعمال شما برای شماست. دیگر میان ما و شما [پس از روشن شدن حقایق] هیچ حجتی نیست. خدا ما و شما را [در عرصه قیامت] جمع می‌كند و بازگشت [همه] به سوی اوست.
عدالت‌ورزی، حاصل یك سری باورها و اعتقادات است: شناخت راه حقّ و وصایای انبیای الهی، كنار زدن هوس‌ها، ایمان به حضور در دادگاه الهی و دریافت پاداش متناسب با عمل.
در این آیه، فرمان عدالت در كنار همه این باورها آمده است.
پیام آیه شریفه:
۱. در برابر تفرقه‌های برخاسته از فزون‌طلبی، باید در راه دین استوار بود. «فَلِذلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ»
۲. تبلیغ دین همراه با مشكلاتی است كه باید تحمّل کرد. «فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ»
۳. استقامتی ارزشمند است كه بر اساس حقّ و وظیفه باشد، وگرنه حاصلی جز لجاجت ندارد. «وَ اسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ»
۴. آنچه كه مخالف فرمان خداست، پیروی از هوس‌های مردم است. «كَما أُمِرْتَ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ»
۵. پیروی از هوس‌های مردم، آفتِ دعوت به راه حقّ است. «وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ»
۶. انبیای الهی باید به اصول دعوت خود پایبند باشند و در برابر خواسته‌های نامشروع مردم تسلیم نشوند. «قُلْ آمَنْتُ بِما ...»
۷. اسلام تمامی كتب آسمانی را می‌پذیرد. «آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللهُ مِنْ كِتابٍ»
۸. عدالت خواهی خواست همه ادیان الهی است. «لِأَعْدِلَ بَیْنَكُمُ»
۹. انبیا باید حاكم و با نفوذ باشند، تا بتوانند عدالت را در جامعه پیاده كنند. «لِأَعْدِلَ بَیْنَكُمُ»
۱۰. بیان مشتركات، بهترین زمینه دعوت است. «اللهُ رَبُّنا وَ رَبُّكُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أسرَعَ فِى الجَوابِ لَم يُدرِكِ الصَّوابَ
هر كس در پاسخ دادن شتاب كند؛ از دادن پاسخِ درست درمانَد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۴۰
#شوری_15
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۱۵:
فَلِذَٰلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَمَآ أُمِرْتَ وَ لَا تَتَّبِعْ أَهْوَآءَهُمْ وَ قُلْ آمَنْتُ بِمَآ أَنْزَلَ اللهُ مِنْ كِتَابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللهُ رَبُّنَا وَ رَبُّكُمْ لَنَآ أَعْمَالُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَالُكُمْ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمُ اللهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ
ترجمه:
آنها را [به سوی همان آیینی كه به تو وحی شده است] دعوت كن و همان‌گونه كه مأموری [بر این دعوت] استقامت كن و از خواسته‌های نامشروع آنها پیروی مكن و بگو به هر كتابی كه خدا نازل كرده ایمان آوردم و مأمورم كه در میان شما به عدالت رفتار كنم. خدا پروردگار ما و شماست. اعمال ما برای ما و اعمال شما برای شماست. دیگر میان ما و شما [پس از روشن شدن حقایق] هیچ حجتی نیست. خدا ما و شما را [در عرصه قیامت] جمع می‌كند و بازگشت [همه] به سوی اوست.
عدالت‌ورزی، حاصل یك سری باورها و اعتقادات است: شناخت راه حقّ و وصایای انبیای الهی، كنار زدن هوس‌ها، ایمان به حضور در دادگاه الهی و دریافت پاداش متناسب با عمل.
در این آیه، فرمان عدالت در كنار همه این باورها آمده است.
پیام آیه شریفه:
۱. در برابر تفرقه‌های برخاسته از فزون‌طلبی، باید در راه دین استوار بود. «فَلِذلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ»
۲. تبلیغ دین همراه با مشكلاتی است كه باید تحمّل کرد. «فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ»
۳. استقامتی ارزشمند است كه بر اساس حقّ و وظیفه باشد، وگرنه حاصلی جز لجاجت ندارد. «وَ اسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ»
۴. آنچه كه مخالف فرمان خداست، پیروی از هوس‌های مردم است. «كَما أُمِرْتَ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ»
۵. پیروی از هوس‌های مردم، آفتِ دعوت به راه حقّ است. «وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ»
۶. انبیای الهی باید به اصول دعوت خود پایبند باشند و در برابر خواسته‌های نامشروع مردم تسلیم نشوند. «قُلْ آمَنْتُ بِما ...»
۷. اسلام تمامی كتب آسمانی را می‌پذیرد. «آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللهُ مِنْ كِتابٍ»
۸. عدالت خواهی خواست همه ادیان الهی است. «لِأَعْدِلَ بَیْنَكُمُ»
۹. انبیا باید حاكم و با نفوذ باشند، تا بتوانند عدالت را در جامعه پیاده كنند. «لِأَعْدِلَ بَیْنَكُمُ»
۱۰. بیان مشتركات، بهترین زمینه دعوت است. «اللهُ رَبُّنا وَ رَبُّكُمْ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أسرَعَ فِى الجَوابِ لَم يُدرِكِ الصَّوابَ
هر كس در پاسخ دادن شتاب كند؛ از دادن پاسخِ درست درمانَد.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۴۰
#شوری_15
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۱۶:
وَ الَّذِينَ يُحَآجُّونَ فِي اللهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ عَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ
ترجمه:
كسانی كه درباره خداوند، پس از آنكه دعوتش [از سوی مردم منصف، با تكیه بر عقل و فطرت] اجابت شده است؛ گفتگوی بی‌منطق می‌كنند؛ دلیل‌شان [بر ضد حقایق] نزد پروردگارشان باطل است و از سوی خداوند خشمی بر آنهاست و برای آنها عذابی سخت خواهد بود.
«مُحاجَّه» از «حج» به معنای قصد است و به آن نوع گفتگویی اطلاق می‌شود كه قصد گوینده اثبات یا ابطال چیزی باشد.
هنگامی كه راه روشنی برای شما ثابت شد؛ به خاطر شك و وسوسه از آن دست بر ندارید و هنگامی كه به كسی ایمان پیدا كردید؛ با شایعه او را رها نكنید. وقتی كه یك راه، رسم و یا عادت و سنّت نیكو و منطقی، در جامعه تثبیت شده است؛ آن را به جدل مكشید.
پیام آیه شریفه:
۱. بعد از آنكه از راه عقل و فطرت خدا را شناختید، مجادله نكنید. «یُحَاجُّونَ فِی اللهِ مِنْ بَعْدِ ما اسْتُجِیبَ لَهُ»
۲. شرك فاقد اعتبار است و مشركان منطقی ندارند. «حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ»
۳. تلاش برای ايجاد تردید در مؤمنان، موجب خشم و عذاب الهی است. «یُحَاجُّونَ ... عَلَیْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن ظَلَمَ العِبادَ كانَ اللهُ خَصمَهُ
هر كس به بندگان [خدا] ستم كند، خداوند دشمن اوست.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۳۷
#شوری_16
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۱۶:
وَ الَّذِينَ يُحَآجُّونَ فِي اللهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ عَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ
ترجمه:
كسانی كه درباره خداوند، پس از آنكه دعوتش [از سوی مردم منصف، با تكیه بر عقل و فطرت] اجابت شده است؛ گفتگوی بی‌منطق می‌كنند؛ دلیل‌شان [بر ضد حقایق] نزد پروردگارشان باطل است و از سوی خداوند خشمی بر آنهاست و برای آنها عذابی سخت خواهد بود.
«مُحاجَّه» از «حج» به معنای قصد است و به آن نوع گفتگویی اطلاق می‌شود كه قصد گوینده اثبات یا ابطال چیزی باشد.
هنگامی كه راه روشنی برای شما ثابت شد؛ به خاطر شك و وسوسه از آن دست بر ندارید و هنگامی كه به كسی ایمان پیدا كردید؛ با شایعه او را رها نكنید. وقتی كه یك راه، رسم و یا عادت و سنّت نیكو و منطقی، در جامعه تثبیت شده است؛ آن را به جدل مكشید.
پیام آیه شریفه:
۱. بعد از آنكه از راه عقل و فطرت خدا را شناختید، مجادله نكنید. «یُحَاجُّونَ فِی اللهِ مِنْ بَعْدِ ما اسْتُجِیبَ لَهُ»
۲. شرك فاقد اعتبار است و مشركان منطقی ندارند. «حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ»
۳. تلاش برای ايجاد تردید در مؤمنان، موجب خشم و عذاب الهی است. «یُحَاجُّونَ ... عَلَیْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن ظَلَمَ العِبادَ كانَ اللهُ خَصمَهُ
هر كس به بندگان [خدا] ستم كند، خداوند دشمن اوست.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۳۷
#شوری_16
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۱۷:
اللَّهُ الَّذِيٓ أَنْزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِيزَانَ وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ
ترجمه:
خداست كه به راستی كتاب و میزانِ [سنجش حق از باطل] را نازل كرد و تو چه می‌دانی، شاید قیامت نزدیك باشد.
یكی از نام‌های قیامت «السَّاعَةَ» است، زیرا ناگهانی و غیر مترقبه فرا می‌رسد.
پیام آیه شریفه:
۱. در قرآن كریم باطل راه ندارد. «أَنْزَلَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ»
۲. قرآن حقیقتی بس والاست، كه برای سعادت ما آفریده شده است. «أَنْزَلَ الْكِتابَ»
۳. قرآن، میزان و وسیله‌ی تشخیص حقّ از باطل است. «الْكِتابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِیزانَ»
۴. پیامبر اكرم نیز از زمان و ساعت قیامت بی خبر است. «وَ ما یُدْرِیكَ»
۵. به آرزوهای موهوم و طولانی كه موجب تأخیر توبه و عمل صالح است، گرفتار نشوید كه شاید قیامت نزدیك باشد. «لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِیبٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن بَخِلَ عَلى نَفسِهِ كانَ عَلى غَيرِهِ أبخَلَ
هر كس بر خود بخيل باشد، بر ديگران بخيل‌تر است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۲۵
#شوری_17
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۱۷:
اللَّهُ الَّذِيٓ أَنْزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِيزَانَ وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ
ترجمه:
خداست كه به راستی كتاب و میزانِ [سنجش حق از باطل] را نازل كرد و تو چه می‌دانی، شاید قیامت نزدیك باشد.
یكی از نام‌های قیامت «السَّاعَةَ» است، زیرا ناگهانی و غیر مترقبه فرا می‌رسد.
پیام آیه شریفه:
۱. در قرآن كریم باطل راه ندارد. «أَنْزَلَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ»
۲. قرآن حقیقتی بس والاست، كه برای سعادت ما آفریده شده است. «أَنْزَلَ الْكِتابَ»
۳. قرآن، میزان و وسیله‌ی تشخیص حقّ از باطل است. «الْكِتابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِیزانَ»
۴. پیامبر اكرم نیز از زمان و ساعت قیامت بی خبر است. «وَ ما یُدْرِیكَ»
۵. به آرزوهای موهوم و طولانی كه موجب تأخیر توبه و عمل صالح است، گرفتار نشوید كه شاید قیامت نزدیك باشد. «لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِیبٌ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن بَخِلَ عَلى نَفسِهِ كانَ عَلى غَيرِهِ أبخَلَ
هر كس بر خود بخيل باشد، بر ديگران بخيل‌تر است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۲۵
#شوری_17
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
. ﷽
سوره شوری، آیه ۱۸:
يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَ الَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَآ إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ
ترجمه:
كسانی كه به آن (قیامت) ایمان ندارند [از روی ریشخند] به آمدنش شتاب دارند و كسانی كه ایمان دارند، از آن بیمناكند و می‌دانند که بدون شک قیامت حق است. آگاه باشید! یقیناً كسانی كه درباره قیامت تردید می‌كنند، در گمراهی دوری هستند.
اگر افراد گم شده، نزدیك باشند امیدی به پیدا شدن و نجات‌شان هست؛ اما اگر دور باشند، پیداشدن‌شان سخت یا محال است. «لَفِی ضَلالٍ بَعِیدٍ»
كفّار و مشركان همواره در برابر هشدارهای انبیا نسبت به قیامت شتاب زدگی داشتند و می‌گفتند: «مَتی هذَا الْوَعْدُ» زمان تحقق این وعده‌ها کی است؟ چرا عملی نمی‌شود؟
اگرچه در بسیاری كارها از عجله انتقاد شده است، لكن در مواردی نظیر اقامه نماز، دفن میّت، ازدواج در جوانی، پرداخت بدهی، توبه و پذیرایی از مهمان، عجله مورد سفارش است.
«یُمارُونَ» به معنای اصرار در تردید است و «مُشفِق» از «شفقت» به معنای هراس همراه با مراقبت است.
حقّ، صفتی است كه در قرآن برای امور مختلف آمده است:
خداوند. «ذلِكَ بِأَنَّ اللهَ هُوَ الْحَقُّ» (لقمان، ۳۰)
پیامبر. «أَرْسَلْناكَ بِالْحَقِّ» (بقره، ۱۱۹)
قرآن. «أَنْزَلَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ» (شوری، ۱۸)
دعوت. «لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ» (رعد،۱۴)
معاد. «یَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ» (آیه مورد بحث)
سنجش. «وَ الْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ» (اعراف، ۸)
پیام آیه شریفه:
۱. شتاب‌زدگی ما، در تدبیر الهی نقشی ندارد و نارواست. «یَسْتَعْجِلُ»
۲. بیان دو دیدگاه و مقایسه میان آنها، عامل رشد و انتخاب بهتر است. «لا یُؤْمِنُونَ بِها وَ الَّذِینَ آمَنُوا»
۳. ایمان باید بر اساس علم باشد. «وَ الَّذِینَ آمَنُوا ... یَعْلَمُونَ ...»
۴. ایمان به معاد سبب ایجاد خوف از آن می‌شود (زیرا قیامت محل بروز حوادث هولناك است.) «آمَنُوا مُشْفِقُونَ»
۵. علم، ایمان و خوف در كنار هم مفیدند، اگر یكی از آنها نباشد كارساز نیست (چنانچه ابلیس، بلعم باعورا و فرعون علم داشتند، امّا ایمان و خوف نداشتند.) «وَ الَّذِینَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْها وَ یَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ»
۶. اصل شك در معاد، گمراهی است و ایجاد شك و اصرار بر آن در دیگران، گمراهی دور است. «ضَلالٍ بَعِیدٍ»
۷. توقف و تداوم در جدال، مورد انتقاد است. «یُمارُونَ فِی السَّاعَةِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ استَنكَفَ مِن أبَوَيهِ فَقَد خالَفَ الرُّشدَ
هر كه [از سَرِ خود بزرگ بينى] از پدر و مادرش روى بگردانَد، با رشد و كمال خود مخالفت كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۲۳
#شوری_18
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian
سوره شوری، آیه ۱۸:
يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَ الَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَآ إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ
ترجمه:
كسانی كه به آن (قیامت) ایمان ندارند [از روی ریشخند] به آمدنش شتاب دارند و كسانی كه ایمان دارند، از آن بیمناكند و می‌دانند که بدون شک قیامت حق است. آگاه باشید! یقیناً كسانی كه درباره قیامت تردید می‌كنند، در گمراهی دوری هستند.
اگر افراد گم شده، نزدیك باشند امیدی به پیدا شدن و نجات‌شان هست؛ اما اگر دور باشند، پیداشدن‌شان سخت یا محال است. «لَفِی ضَلالٍ بَعِیدٍ»
كفّار و مشركان همواره در برابر هشدارهای انبیا نسبت به قیامت شتاب زدگی داشتند و می‌گفتند: «مَتی هذَا الْوَعْدُ» زمان تحقق این وعده‌ها کی است؟ چرا عملی نمی‌شود؟
اگرچه در بسیاری كارها از عجله انتقاد شده است، لكن در مواردی نظیر اقامه نماز، دفن میّت، ازدواج در جوانی، پرداخت بدهی، توبه و پذیرایی از مهمان، عجله مورد سفارش است.
«یُمارُونَ» به معنای اصرار در تردید است و «مُشفِق» از «شفقت» به معنای هراس همراه با مراقبت است.
حقّ، صفتی است كه در قرآن برای امور مختلف آمده است:
خداوند. «ذلِكَ بِأَنَّ اللهَ هُوَ الْحَقُّ» (لقمان، ۳۰)
پیامبر. «أَرْسَلْناكَ بِالْحَقِّ» (بقره، ۱۱۹)
قرآن. «أَنْزَلَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ» (شوری، ۱۸)
دعوت. «لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ» (رعد،۱۴)
معاد. «یَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ» (آیه مورد بحث)
سنجش. «وَ الْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ» (اعراف، ۸)
پیام آیه شریفه:
۱. شتاب‌زدگی ما، در تدبیر الهی نقشی ندارد و نارواست. «یَسْتَعْجِلُ»
۲. بیان دو دیدگاه و مقایسه میان آنها، عامل رشد و انتخاب بهتر است. «لا یُؤْمِنُونَ بِها وَ الَّذِینَ آمَنُوا»
۳. ایمان باید بر اساس علم باشد. «وَ الَّذِینَ آمَنُوا ... یَعْلَمُونَ ...»
۴. ایمان به معاد سبب ایجاد خوف از آن می‌شود (زیرا قیامت محل بروز حوادث هولناك است.) «آمَنُوا مُشْفِقُونَ»
۵. علم، ایمان و خوف در كنار هم مفیدند، اگر یكی از آنها نباشد كارساز نیست (چنانچه ابلیس، بلعم باعورا و فرعون علم داشتند، امّا ایمان و خوف نداشتند.) «وَ الَّذِینَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْها وَ یَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ»
۶. اصل شك در معاد، گمراهی است و ایجاد شك و اصرار بر آن در دیگران، گمراهی دور است. «ضَلالٍ بَعِیدٍ»
۷. توقف و تداوم در جدال، مورد انتقاد است. «یُمارُونَ فِی السَّاعَةِ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَنِ استَنكَفَ مِن أبَوَيهِ فَقَد خالَفَ الرُّشدَ
هر كه [از سَرِ خود بزرگ بينى] از پدر و مادرش روى بگردانَد، با رشد و كمال خود مخالفت كرده است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۲۳
#شوری_18
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian