.                               ﷽‌‌‌
سوره فصلت آیه ۲۵:
وَ قَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَآءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِيٓ أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ
ترجمه:
[به خاطر كفر و طغیانشان‌] برای آنان همنشینانی [مفسد و تبهكار] گماشتیم كه لذایذ مادی و شهوانی حال و آینده را در نظرشان زیبا و دلربا جلوه دادند، و فرمان عذاب بر آنان در [زمره‌] گروه‌هایی از جن و انس كه پیش از آنان گذشتند، ثابت شد، آنان بی‌تردید زیانكارند.

«قَیَّضْنا» به معنای احاطه و پوشش است. به پوسته‌ی بالای تخم مرغ قیض گفته می‌شود.
«قُرَناءَ» جمع قرین به معنای همنشین است.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. دوستان فاسد، فكر و شخصیّت انسان را می‌پوشانند. «قَیَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ»
۲. دوست و همنشین بد، یكی از كیفرهای الهی است. «قَیَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ»»
۳. دوست بد، همچون شیطان، زشتی‌های انسان را زیبا جلوه می‌دهد. «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ» ‌(انفال،۴۸)، «فَزَیَّنُوا لَهُمْ»
۴. منحرفان از خواسته‌های طبیعی و غریزی انسان سوء استفاده می‌كنند. (انسان فطرتاً زیبایی و خوبی را دوست دارد، اغفالگران از این امر سوء استفاده كرده و كارهای بد را زیبا و خوب جلوه می‌دهند تا انسان به راحتی آن را بپذیرد.) «فَزَیَّنُوا لَهُمْ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ»
۵. نتیجه‌ی زیبا دیدن گناهان گذشته آن است كه انسان از گناهانش توبه نكند.  «ما خَلْفَهُمْ» و نتیجه‌ی خوب دیدن اعمال امروز این است كه انسان به رفتار انحرافی خود دلگرم باشد. «فَزَیَّنُوا لَهُمْ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ»
۶. انسان گام به گام سقوط می‌كند: ابتدا دوستان فاسد زشتی‌ها را برایش زیبا جلوه می‌دهند، سپس مستحقّ قهر الهی می‌شود. «حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ»
۷. تهدید و تنبیه و كیفر، یك سنّت دائمی خداوند است. «حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ»
۸. جن موجودی است مكلّف و انتخابگر كه همچون انسان گرفتار قهر الهی و مرگ و میر می‌شود. «خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»
۹. دوستِ بد، مایه‌ی زیان آدمی است. لَهُمْ قُرَناءَ ... إِنَّهُمْ كانُوا خاسِرِینَ‌

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
لَوِ اعتَبَرتَ بِما أضَعتَ مِن ماضِى عُمرِكَ لَحَفِظتَ ما بَقِىَ
اگر از عمر تباه شده گذشته ات پند بگيرى ، عمر باقى مانده را پاس مى دارى .
غررالحکم حدیث شماره ۷۵۸۹

#فصلت_25
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                           ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیات ۲۸-۲۶:
وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ (٢٦)
فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذَابَاً شَدِيدَاً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ (٢٧)
ذَٰلِكَ جَزَآءُ أَعْدَآءِ اللهِ النَّارُ لَهُمْ فِيهَا دَارُ الْخُلْدِ جَزَآءً بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (٢٨)
ترجمه:
كافران گفتند: به این قرآن گوش ندهید و [هنگام قرائت آن] سخنان لهو و بیهوده [و سر و صداهای بی‌معنا] در آن افكنید [تا كسی نشنود!] شاید كه پیروز شوید. (۲۶)
به یقین كافران را عذابی سخت می‌چشانیم و بی‌تردید آنها را بر پایه بدترین اعمالی كه مرتكب می‌شدند؛ كیفر می‌دهیم. (۲۷)
این آتش كیفر دشمنان خدا است. برای آنها در آتش دوزخ سرایی همیشگی است. كیفری است [ویژه و سخت‌] زیرا همواره آیات ما را انكار می‌كردند. (۲۸)

جمله‌ی‌ «وَ الْغَوْا فِیهِ» یعنی با هر كلام یا عمل لغوی مانند سوت كشیدن، كف زدن، جار و جنجال، افسانه بافی، ایجاد تردید و سؤالات نابجا؛ مسیر حقّ را منحرف كنید.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. تبلیغ بر علیه دین، همیشه بوده است. «قالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا»
۲. كسانی كه حرف منطقی ندارند، مردم را نیز از شنیدن حرف منطقی دیگران منع می‌كنند. «لا تَسْمَعُوا ...»
۳. شنیدنِ قرآن، دارای جاذبه و اثر بخشی خاصّی است كه دشمنان از آن هراس دارند. «لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ»
۴. پیامبر اسلام همواره به تبلیغ مشغول بود و كفّار از این صحنه‌ها رنج می‌بردند. «لا تَسْمَعُوا»
۵. دشمن، هم مردم را از شنیدن قرآن منع می‌كند؛ هم برای مبارزه با آن از طریق هوچیگری و هیاهو تلاش می‌كند. 
«لا تَسْمَعُوا ... وَ الْغَوْا»
۶. ابزار كار كفّار، یاوه سرایی است. «وَ الْغَوْا فِیهِ»
۷. ایجاد اختلال در كلام حقّ، كار كفّار است. «وَ الْغَوْا فِیهِ»
۸. دشمن حتّی با احتمال پیروزی، دست به كار می‌شود. «لَعَلَّكُمْ»
۹. دشمن همیشه به یاران خود نوید پیروزی می‌دهد. «تَغْلِبُونَ»
۱۰. كیفر كسانی كه علیه قرآن تبلیغات سوء می‌كنند؛ مردم را از شنیدن آن باز می‌دارند و دستور به انجام كار لغو می‌دهند؛ بسیار سخت است. (حرف لام در اوّلِ جمله‌های‌ «فَلَنُذِیقَنَ‌ و لَنَجْزِیَنَّهُمْ» و حرف نون در آخر آنها و كلمه‌ی «شَدِيدَاً» نشانه‌ی سخت‌ترین نوع عذاب است.)
۱۱. هوچیگری و مانع‌تراشی كفّار، از كفرشان بدتر و مبنای كیفر آنهاست. «لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی‌...»
۱۲. دشمنی با قرآن، دشمنی با خداست. «ذلِكَ جَزاءُ أَعْداءِ اللهِ»
۱۳. كیفر انكار آگاهانه و دائمی؛ دوزخ ابدی است. «لَهُمْ فِیها دارُ الْخُلْدِ جَزاءً بِما كانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِيَكُن مَركَبُكَ القَصدَ وَ مَطلَبُكَ الرُّشدَ
بايد بر مَركب ميانه روى بنشينى و به سوى مقصد بالندگى ره بسپارى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۱۹

#فصلت_28_26
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                                ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۲۹:
وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَآ أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ 
ترجمه:
و كافران می‌گویند: ای پروردگار ما! کسانی از گروه جنّ و انس که ما را گمراه كردند، به ما نشان بده؛ تا آنها را زیر پای خود گذاریم، برای اینكه از پست‌ترینان شوند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. كفّار در قیامت خواهان شناسایی عاملان گمراهی خویش برای انتقام از آنها هستند. «رَبَّنا أَرِنَا»
۲. پیامد كفر، ضلالت و گمراهی است. «قالَ الَّذِینَ كَفَرُوا ... أَضَلَّانَا»
۳. در قیامت، کفار جرم خود را به گردن دیگران می‌اندازند. «أَضَلَّانَا»
۴. جن و انس در انحراف بشر نقش دارند. «أَضَلَّانا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»
۵. رهبران گمراه كننده‌ای كه در دنیا روی دست و چشم دیگران قرار داشتند، در قیامت پیروان‌شان آرزوی زیر پا گذاشتن آنها را دارند. «نَجْعَلْهُما تَحْتَ أَقْدامِنا»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِنْ لِمَنْ غالَظَكَ فَإنَّهُ يُوشِكُ اَن يَلينَ لَكَ
با كسى كه با تو درشتى مى كند، نرم باش، كه دور نيست او هم با تو نرم شود. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۲۰

#فصلت_29
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                           ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۳۰:
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَآئِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَ لَا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ
ترجمه:
به يقين كسانی كه گفتند پروردگار ما خداست؛ سپس [در میدان عمل، بر این حقیقت‌] استقامت کردند؛ فرشتگان بر آنها نازل می‌شوند [و می‌گویند:] مترسید و اندوهگین مباشید. شما را به بهشتی كه به شما وعده می‌دادند، بشارت باد.

نمونه‌ی روشن نزول فرشتگان بر مؤمنان را در سوره‌ی آل عمران آیه‌ی ۱۲۵ می‌خوانیم كه می‌فرماید: «بَلی‌ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ یَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا یُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُسَوِّمِینَ» آری، اگر شما رزمندگان جنگ بدر، استقامت و تقوا پیشه كنید و دشمن به همین زودی به سراغ شما بیاید، خداوند شما را به پنج هزار فرشته نشاندار یاری می‌كند.
مشابه این آیه را در سوره‌ی احقاف، آیات ۱۳ و ۱۴ می‌خوانیم: «إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها جَزاءً بِما كانُوا یَعْمَلُونَ» كسانی كه گفتند پروردگار ما «الله» است؛ سپس استقامت كردند، پس نه‌ خوفی بر آنهاست، نه اندوهی. آنها اصحاب بهشت‌اند كه به پاداش عملكردشان برای همیشه در آن جا ماندگارند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. آن چه ایمان را بارور می‌كند و به نتیجه می‌رساند، مقاومت است، وگرنه چه بسیار مؤمنانی كه بد عاقبت شدند. «قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا»
۲. استقامت، در كنار ایمان ارزش دارد، وگرنه كفّار هم بر باطل خود استقامت دارند. «قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا»
۳. خالق بودن خداوند را بسیاری قبول دارند، ولی در تدبیر امور پای دیگران را به میان می‌آورند. مهم آن است كه انسان در پرتو ربوبیّت خداوند مقاومت كند، یعنی هیچ قانون و برنامه‌ غیر خدایی را نپذیرد. «رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا»
۴. استقامتی ارزشمند است كه طولانی باشد. «ثُمَّ اسْتَقامُوا» (كلمه‌ «ثُمَّ» برای زمان و فاصله‌های دور است.)
۵. انسان در اثر ایمان و مقاومت، فرشتگان را به خود جلب می‌كند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِكَةُ»
۶. فرشتگان بر غیر پیامبران نیز نازل می‌شوند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِكَةُ»
۷. بر مؤمنان مقاوم، فرشتگان نازل می‌شوند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِكَةُ» و بر گناهكاران، شیاطین. «هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلی‌ مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیاطِینُ تَنَزَّلُ عَلی‌ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِیمٍ» ‌(شعراء، ۲۲۱)
۸. مقاومتِ در راه حقّ، هم خوف از آینده را برطرف می‌كند. «أَلَّا تَخافُوا» هم‌ حزن و اندوه نسبت به گذشته را. «لا تَحْزَنُوا»
۹. بالاترین هدیه‌ی آسمانی كه فرشتگان برای مؤمنان مقاوم می‌آورند، آرامش روحی و روانی است. «أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لِقاءُ أهلِ المَعرِفَةِ عِمارَةُ القُلُوبِ وَ مُستَفادُ الحِكمَةِ
ديدار با اهل معرفت، مايه آبادانى دل‌ها و بهره بردن از حكمت است.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۳۵

#فصلت_30
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                        ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیات ۳۲-۳۱:
نَحْنُ أَوْلِيَآؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ لَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِيٓ أَنْفُسُكُمْ وَ لَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ (٣١)
نُزُلَاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (٣٢)
ترجمه:
ما در زندگی دنیا و در آخرت، یاران و دوستان شمائیم. در بهشت، آنچه دلتان بخواهد برای شما فراهم است و در آن هر چه را بخواهید برایتان موجود است. (۳۱)
رزق آماده‌ای از سوی آمرزنده مهربان است. (۳۲)

«نُزُل» به چیزی گفته می‌شود كه برای پذیرایی از مهمان به هنگام ورود و نزول، آماده می‌كنند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. مؤمن مقاوم، دوستان آسمانی دارد. «نَحْنُ أَوْلِیاؤُكُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا»
۲. توجّه به حمایت و پشتیبانی فرشتگان، دلهره مؤمنان را برطرف می‌كند. «أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا ... نَحْنُ أَوْلِیاؤُكُمْ»
۳. در بهشت، تمام خواسته‌های انسان قابل دسترسی و تأمین است. «وَ لَكُمْ فِیها ما تَشْتَهِی‌ ...»
۴.در بهشت، هم لذّت‌های مادّی تأمین می‌شود «تَشْتَهِی أَنْفُسُكُمْ» هم درخواست‌های معنوی. «ما تَدَّعُونَ» 
در جای دیگر نیز می‌فرماید: «دَعْواهُمْ‌ فِیها سُبْحانَكَ اللَّهُمَ‌ ... وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُللهِ» ‌(یونس، ۱۰)
۵. همه‌ی لذّت‌های بهشت، گوشه‌ای از لطف الهی است. «نُزُلَاً»
۶. الطاف الهی برخاسته از بخشش و لطف اوست (نه طلب انسان) «نُزُلَاً مِنْ غَفُورٍ رَحِیمٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
لَذَّةُ الكِرامِ فِى الإطعامِ، وَلَذَّةُ اللِّئامِ فِى الطَّعامِ
لذّت كريمان در خورانيدن، و لذّت فرومايگان در خوردن است .
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۳۸

#فصلت_32_31
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                           ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۳۳:
وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلَاً مِمَّنْ دَعَآ إِلَى اللهِ وَ عَمِلَ صَالِحَاً وَ قَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ
ترجمه:
و کیست خوش گفتارتر از كسی كه (مردم را) به سوی خدا دعوت كند و عمل صالح انجام دهد و بگوید من از تسلیم شدگان [در برابر فرمان‌ها و احكام خدا] هستم‌.

خداوند در آیه‌ی ۱۸ سوره‌ی زمر به مردم سفارش كرد كه حرفها را بشنوید و از بهترین آنها پیروی كنید. این آیه سخن احسن را دعوت الی الله می‌داند؛ بنابراین وظیفه‌ی مردم آن است كه از میان گویندگان در پیِ كسی باشند كه روحش تسلیم خدا، عملش صالح و دعوتش به ‌‌‌سوی حق باشد.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. تبلیغ دین، بهترین سخن است و بهترین سخنگویان هستی انبیا هستند. «وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلَاً ...»
۲. بهترین سخن آن نیست كه علمی‌تر و خوش آهنگ‌تر باشد؛ بلكه سخنی است كه مردم را به خدا دعوت كند و با هدف باشد. «دَعا إِلَی اللهِ»
۳. سخنی ارزش دارد كه گوینده‌ی آن اهل عمل باشد. «دَعا إِلَی اللهِ وَ عَمِلَ صالِحاً» [گویندگان بی عمل، به شدّت توبیخ می‌شوند: «لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ» ‌(صفّ،۲) ، «أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ» ‌(بقره،۴۴)]
۴. دعوتی ارزش دارد كه علاوه بر عمل، نشاط تسلیم و رضا را به همراه داشته باشد. «إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أنصَفَ أُنصِفَ
هر كه انصاف ورزد، (مردم نیز) با او انصاف ورزند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۶۹۲

#فصلت_33
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره فصلت آیه ۳۴:
(قسمت اول)
وَ لَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ
ترجمه:
نیكی و بدی یكسان نیست. [بدی را] با بهترین شیوه دفع كن. [با این برخورد متین و نیك‌] ناگهان كسی كه میان تو و او دشمنی است [چنان شود] كه گویی دوستی نزدیك و صمیمی است.

كسانی كه مردم را به خدا دعوت می‌كنند، گاهی با افراد بی تفاوت، نااهل و بدرفتار مواجه می‌شوند؛ كه اگر با آنها با اخلاق خوش و سعه‌ی صدر برخورد نكنند؛ توفیقی حاصل نمی‌شود. این آیه سفارش می‌كند كه بدی‌ها را با خوبی پاسخ بده و اهل انتقام مباش.
امام زین العابدین علیه السلام از خداوند می‌خواهد كه به او توفیق دهد تا در برابر کسانی که غیبت او را می‌کنند، خوبی‌هایشان را بگوید و از بدی آنها بگذرد و هر كس با او قطع رابطه كرد، با او معاشرت كند. 
در سیره‌ی پیامبر اكرم و اهل بیت ایشان است كه سرسخت‌ترین مخالفان را به طرفداران خود تبدیل كرده‌اند.
مردم چند دسته‌اند:
كسی كه دوست خود را حفظ می‌كند.
كسی كه دوست خود را نسبت به خود بی تفاوت می‌كند.
كسی كه دوست خود را به دشمن تبدیل می‌كند.
كسی كه دشمن را به دوست تبدیل می‌كند.

روش برخورد با مخالفان‌:
مخالفان به چند دسته تقسیم می‌شوند كه  با هر كدام باید به نحوی برخورد كرد:
الف- گاهی افرادی به خاطر جهل و نادانی، در برابر حقّ قرار می‌گیرند و دشمنی می‌كنند كه این آیه دستور محبت و برخورد احسن می‌دهد.
در آیات دیگر نیز در اینباره آمده است:
۱. و هنگامی كه افراد نادان، آنها را (با سخنی ناروا) مخاطب قرار می‌دهند؛ آنها با سخنی مسالمت‌آمیز (یا سلام) پاسخ دهند. «وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلَامَاً» ‌(فرقان،۶۳)
۲. و چون با بیهوده و ناپسند مواجه شوند، با بزرگواری بگذرند. «وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرامَاً» ‌(فرقان،۷۲)
ب- گاهی مخالفت افراد بر‌ پایه شك و تردید است، كه با آنها باید از طریق استدلال و رفع شبهات برخورد كرد:
- شك درباره خداوند. «أَ فِی اللهِ شَكٌ‌ ...» ‌(ابراهیم، ۱۰)
- شك و تردید درباره قیامت و رستاخیز. «إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ» ‌(حج، ۵)
- تردید درباره نزول وحی و كتب آسمانی بر پیامبر. «إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلی‌ عَبْدِنا» ‌(بقره، ۲۳)
ج- گاهی مخالفت افراد به خاطر حسادت است كه باید اغماض كرد.
برادران یوسف به حسادت و خطای خود اعتراف كردند، كه با وعده آمرزش حضرت یوسف مواجه شدند. «إِنَّا كُنَّا خاطِئِینَ‌ ... لا تَثْرِیبَ عَلَیْكُمُ الْیَوْمَ‌» ‌(یوسف، ۹۱ و ۹۲)
هابیل، در مقابل حسادت برادرش قابیل گفت: اگر تو قصد كشتن مرا داری، من (هرگز) دست به چنین كاری نمی‌زنم. «لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَیَّ یَدَكَ لِتَقْتُلَنِی ما أَنَا بِباسِطٍ یَدِیَ إِلَیْكَ لِأَقْتُلَكَ» ‌(مائده، ۲۸)
د- گاهی مخالفت به خاطر حفظ موقعیّت، رفاه و كامیابی‌های مادّی است. در این موارد اتمام حجّت كافی است:
 آیات‌ «ذَرْهُمْ» ‌(انعام، ۹۱ و حجر،۳)(آنها را به حال خود واگذار) و «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ» ‌(مائده،۴۲ - نساء،۶۳ و ۸۱) (از آنها روی بگردان و دوری كن) 
ه- گاهی مخالفت در قالب كارشكنی، هَجو و تضعیف ایمان مردم است كه آیات ذیل؛ برخورد با این گروه را در قالب برخورد شدید با آنها، قطع رابطه، دستگیری و گاهی اعدام؛ تعیین می‌كند:
«وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ» ‌(توبه،۷۳) با سختی و شدّت با كفّار برخورد كن.
«إِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللهِ یُكْفَرُ بِها وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّی یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ» ‌(نساء، ۱۴۰) و چون بشنوید كه به آیات خدا كفر می‌ورزند و آنها را به مسخره می‌گیرند؛ نباید با آنها بنشینید تا به گفتاری دیگر بپردازند.
«لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصاری‌ أَوْلِیاءَ» ‌(مائده، ۵۱) یهود و نصاری را دوست و سرپرست خود مگیرید.
«أُخِذُوا وَ قُتِّلُوا تَقْتِیلَاً» ‌(احزاب، ۶۱) كفّار را بگیرید و به شدّت به قتل برسانید.
و- گاهی دشمنی مبارزه‌ی مسلحانه است كه قرآن می‌فرماید:
«فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدی‌ عَلَیْكُمْ‌ ...» ‌(بقره، ۱۹۴) همان گونه آنها بر شما تعدّی كردند؛ باید با آنها مقابله به مثل كنید.

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أحَبَّ شَيئَاً لَهِجَ بِذِكرِهِ  
هر كس چيزى را دوست بدارد، ياد آن وِرد زبانش مى‌شود. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۸۵۱

#فصلت_34
قسمت اول
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                            ﷽‌‌‌
سوره فصلت آیه ۳۴:
(قسمت دوم)
وَ لَا تَسْتَوِ[ي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ
ترجمه:
نیكی و بدی یكسان نیست. [بدی را] با بهترین شیوه دفع كن؛ [با این برخورد متین و نیك‌] ناگاه كسی كه میان تو و او دشمنی است [چنان شود] كه گویی دوستی نزدیك و صمیمی است.

در تفسیر آیه‌ی ۴۰ سوره‌ی شوری‌ «وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها» گفته‌اند: مراد این است كه اگر بدی كسی را با بدی پاسخ دهی، شما هم مثل او هستی، چنانكه در آیه‌ی ۴۳ همان سوره می‌فرماید: «وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ» و كسی كه تحمّل بدی مردم را داشته باشد و از آنها بگذرد، این از تصمیمات شایسته است.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. یكی از راههای دعوت الی اللّؤث این است كه تنش زدایی کنیم و بدی دیگران را با نیكی دفع كنیم. . «وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعا إِلَی اللَّهِ‌ ... ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ‌»
۲. فكر نكنید مرور زمان مسایل را كهنه می‌كند و همه چیز فراموش می‌شود. (برخوردهای مثبت و منفی هرگز یكسان نیست و آثار آن در عمق روح افراد باقی می‌ماند. «لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّیِّئَةُ»
۳. یك نمونه‌ی عملی دعوت به سوی خدا (كه در آیه‌ی قبل آمده بود) دفع بدی‌های مردم با برخوردهای خوب است. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ»
۴. در برخورد با مخالفان، اخلاق نیك كافی نیست، بلکه تهاجم اخلاقی لازم است‌ «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» (دفع بدی‌های دشمن با روش نیكو كافی نیست، بلكه نیكوترین روش‌ها و برترین رفتارهای اخلاقی نیاز است.)
از محبت خارها گل می‌شود ‌
از محبت سركه‌ها مُل می‌شود
۵. كیمیای واقعی این نیست كه مس را طلا كند، بلكه برخوردی است كه دشمنی را به محّبت تبدیل کند. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» (روز فتح مكّه شعار بعضی از مسلمانان «انتقام، انتقام» بود ولی پیامبر اكرم فرمود: امروز روز انتقام نیست، روز رحمت و مرحمت است.)
۶. سعه‌ی صدر شرط توفیق در تبلیغ است. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ‌- ... كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ‌و »
۷. توجّه به نتیجه‌ی كار، انگیزه‌ی انسان را بالا می‌برد. (اگر بدانیم كه نتیجه‌ی برخورد خوب، تبدیل دشمن به دوست است، انگیزه‌ی این كار در ما زیاد می‌شود. «اِدْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ‌تر ... كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ‌»)
۸. در رفتارهای شایسته، اگر دشمن دوست نشود لااقل حیا و شرمندگی در او به وجود می‌آید و او را به رفتار دوستانه وادار می‌كند. «كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ»
۹. ارزش دوست به گرمی اوست. «وَلِیٌّ حَمِیمٌ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن مَدَحَكَ فَقَد ذَبَحَكَ
هر كه تو را ستود ، سر از تنت ستانْد.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۶۶

#فصلت_34
قسمت دوم
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian  

.                         ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۳۵:
وَ مَا يُلَقَّاهَآ إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَ مَا يُلَقَّاهَآ إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ
ترجمه:
این بهترین شیوه را جز كسانی كه [در زمینه خودسازی و تزكیه‌] پایداری كردند؛ نمی یابند و جز كسانی كه بهره بزرگی [از ایمان و تقوا] دارند به آن نمی‌رسند.

بهره و حظّ بزرگ، از دیدگاه دنیا طلبان برای قارون است. «إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ» ‌(قصص، ۷۹) ولی از دیدگاه قرآن، بهره و حظّ بزرگ برای کسانی است كه كرامت نفس و سعه‌ی صدر داشته باشند. «وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. رفتار نیكو با ناهلان و تحمّل مخالفان، مخصوص كسانی است كه قبلًا خودسازی كرده و تمرین داشته باشند. «وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا ...» (ماضی بودن‌ «صَبَرُوا» نشانه آن است كه این افراد از قبل خودسازی كرده‌اند.)
۲. رسیدن به قلّه صبر، كار آسانی نیست. (كلمه‌ی‌ «یُلَقَّاها» تكرار شده است.)
۳.  انتقام و مقابله به مثل در برخوردهای اخلاقی، نشانه‌ی كم صبری است. «اِدْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ‌ ... وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا»
۴. تنها صابران اند كه حظّ عظیم دارند. «إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا ... إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ‌»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
كَفاكَ مُؤَدِّبا لِنَفسِكَ تَجَنُّبُ ما كَرِهتَهُ مِن غَيرِكَ
براى ادب كردن خود، همين بس كه از آنچه از ديگران خوش نمى‌دارى، دورى كنى.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۰۷۷

#فصلت_35
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۳۶:
وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
ترجمه:
و اگر از سوی شیطان، وسوسه‌ای تو را تحریك كند [كه از این بهترین شیوه دست برداری‌] به خدا پناه ببر. بی‌تردید او شنوا و داناست.

كلمه‌ی‌ «نَزْغ» به معنای ورود در كاری به قصد فساد است و به وسوسه‌ی شیطان و تحریك او نیز نزغ گفته می‌شود.
در این آیه و سه آیه‌ی قبل، چهار نكته برای منادیان راه خدا مطرح شده است:
در آیه‌ی ۳۲ می‌فرماید: بهترین سخن، دعوت به سوی خداست، مشروط بر آن كه دعوت‌ كننده، خود اهل عمل و تسلیم فرمان خدا باشد.
در آیه‌ی بعد می‌فرماید: اگر در مسیر دعوت، با مخالفان روبرو شدی؛ با بهترین شیوه برخورد كن تا او را تغییر دهی، یا به گونه‌ای عمل كن كه گویا همان مخالف، دوست صمیمی تو است و هیچ به روی خود نیاور.
در آیه‌ی بعد فرمود: این نادیده گرفتن عداوت‌ها و دشمنی‌ها، نیاز به صبر دارد و مخصوص كسانی است كه از كرامت و لطف خداوند، سهم بزرگی نصیب‌شان شده باشد.
در این آیه می‌فرماید: اگر شیطان تو را وسوسه كرد كه با دشمن برخورد خشن داشته باشی؛ به خدا پناه ببر.
وسوسه‌ی شیطان‌ (نَزْغ) راه‌ها، ابزار و انواعی دارد:
گاهی از طریق ترساندن است. «الشَّیْطانُ یَعِدُكُمُ الْفَقْرَ» ‌(بقره، ۲۶۸)
گاهی از طریق زیبا جلوه دادن است. «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ» ‌(نمل،۲۴)
گاهی از طریق وعده‌های تو خالی است. «یَعِدُهُمْ وَ یُمَنِّیهِمْ» ‌(نساء، ۱۲۰)
گاهی از طریق دشمنی و كینه است. «یُوقِعَ بَیْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ» ‌(مائده، ۹۱)

پیام‌ آیه  شریفه:
۱. برانگیختن حسّ انتقام‌جویی در انسان، از شگردهای شیطانی است، ولی پاسخ دادن بدی‌ها با نیكی، از سفارشات الهی است. «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ‌ ... إِمَّا یَنْزَغَنَّكَ»
۲. هیچ كس حتّی پیامبر؛ از وسوسه‌های شیطان در امان نیست. «وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّكَ»
۳. وسوسه‌ی شیطان دائمی است. («یَنْزَغَنَّكَ» فعل مضارع و رمز استمرار است.)
۴. هر عنصری كه وسوسه‌گر باشد، شیطانی است. «مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ»
۵. صبر نكنید تا شیطان مسلط شود. با پیدا شدن كوچك‌ترین وسوسه، به خدا پناه ببرید. «مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ»
۶. داروی وسوسه‌ی شیطان، پناهندگی به خدا و توبه است. «وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّكَ‌ .. فَاسْتَعِذْ بِاللهِ»
۷. استعاذه؛ از ابزارهای عصمت انبیاست. «فَاسْتَعِذْ ...»
۸. به كسی باید پناه برد، كه جامع همه‌ی كمالات، شنوا و آگاه باشد. «فَاسْتَعِذْ بِاللهِ» (كلمه «الله» به معنای ذات مقدّس است كه تمام كمالات را داراست.)
۹. با آنكه خداوند از درون ما آگاه است؛ ما باید ضعف و پناهندگی خود را با زبان و دل اظهار كنیم. «فَاسْتَعِذْ ... السَّمِیعُ الْعَلِیمُ‌»
۱۰. پناه خواستن از خدا؛ بی پاسخ نمی‌ماند. «السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
۱۱. تنها خداوند شنوا و دانای مطلق است. «إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن نَسِىَ اللهَ أنساهُ نَفسَهُ
هر كس خدا را فراموش كند؛ خدا او را به خودْ فراموشى دچار مى كند.
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۷

#فصلت_36
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                           ﷽‌‌‌
سوره فصلت آیه ۳۷:
وَ مِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَ لَا لِلْقَمَرِ وَ اسْجُدُوا لِله الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ
ترجمه:
از نشانه‌های [ربوبیت و قدرت‌] او شب و روز و خورشید و ماه است. نه برای خورشید سجده كنید، نه برای ماه (بلکه) برای خدایی كه آنها را آفرید، سجده كنید، اگر فقط خواهان پرستش او هستید.

خداوند، هستی را آفرید «خالِقُ كُلِّ شَیْ‌ءٍ» ‌(زمر، ۶۲) و بر آن ولایت كامل دارد «لِلهِ مُلْكُ السَّماواتِ» ‌(آل‌عمران، ۱۸۹) و همه‌ی هستی لشكر او هستند. «لِلهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» ‌(فتح، ۴)
همه مطیع اویند «كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» ‌(بقره،۱۱۶) و همه نشانه‌ی قدرت، حكمت و رحمت او هستند «وَ مِنْ آیاتِهِ‌ ...» و بازگشت همه به سوی اوست. «إِلی‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهی‌» ‌(نجم،۴۲)
در آیه‌ی ۳۲ بهترین كلام را دعوت به سوی خدا معرّفی كرده است و این آیه، راه دعوت الی اللهِ را بیان می‌كند. در ضمن این آیه سجده واجب دارد.
شب و روز از آیات الهی و نشانه‌های قدرت او هستند. آرامش شب و پیاپی بودن آن با روز، زمان بندی و كم و زیاد شدن آن دو در طول سال و تناسب آنها با خواب و آرامش انسان. بركات روز از جمله رشد نباتات و حیوانات، تبخیر آب‌ها و به دنبال آن پیدایش ابرها و باران و ثمر دادن درختان و ذخیره شدن انرژی و پدید آمدن حركت و سیر و سفر و سهمی كه زمین در حركت خود از آن دارد و فاصله‌ی خورشید با زمین و فضای اطراف زمین كه كنترل كننده‌ی حرارت خورشید است. هم چنین وجود ماه كه چراغ شب و تقویم طبیعی و عمومی برای همگان است و نیز حركات ماه در منزلگاه‌های مختلف و نقش آن در جزر و مدّ دریاها، همه و همه از آیات پروردگار و از نشانه‌های قدرت اوست.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. شب و روز، از نشانه‌های قدرت، حكمت و رحمت الهی است. «وَ مِنْ آیاتِهِ اللَّیْلُ‌ ...»
۲. طبیعت، بهترین كلاس خداشناسی است. «وَ مِنْ آیاتِهِ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ ...»
۳. حتّی پر ثمرترین موجودات هستی قابل پرستش نیستند. «لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ»
۴. در تربیت افراد، ضمن این كه از راه‌های خطا جلوگیری می‌كنید، راه‌های صحیح را نیز با استدلال بیان كنید. «لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ‌ ... وَ اسْجُدُوا للهِ  ...»
۵. اگر خورشید با آن عظمت سزاوار پرستش نیست؛ تكلیف بت‌های كوچك و بی اثر روشن است. «لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ»
۶. خالق هستی سزاوار پرستش است؛ مخلوق نمی‌تواند معبود باشد. «خَلَقَهُنَّ»
۷. توحید در خالقیّت، دلیل توحید در عبادت است. «خَلَقَهُنَّ ... إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ‌»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن أساءَ خُلقَهُ عَذَّبَ نَفسَهُ  
هر كس خود را بدخو کند، خود را عذاب مى‌دهد. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۷۹۸

#فصلت_37
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                             ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۳۸:
فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ هُمْ لَا يَسْأَمُونَ
ترجمه:
اگر [از پرستش خدای یكتا] تكبّر ورزند، پس [باید بدانند چنین نیست كه پرستش كننده‌ای برای او وجود ندارد] كسانی كه نزد پروردگار تو هستند [از فرشتگانی كه شمار آنها را جز خدا نمی‌داند] شب و روز برای او تسبیح می‌گویند و [از تسبیح‌گویی‌] خسته نمی‌شوند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. سرپیچی از سجده و عبادت، نمونه بارز استكبار است. 
«وَ اسْجُدُوا للهِ ... فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا»
۲. تكبّر مانع بندگی است. «وَ اسْجُدُوا ... فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا ...»
۳. با عرضه كردن الگوهای برتر، غرور متكبران را بشكنید. اگر انسان‌های متكبّر سجده نمی‌كنند مهم نیست، زیرا فرشتگان بدون خستگی سجده می‌كنند.  «فَالَّذِینَ عِنْدَ رَبِّكَ یُسَبِّحُونَ»
۴. خداوند پیامبرش را در برابر مستكبران دلداری می‌دهد. «فَالَّذِینَ عِنْدَ رَبِّكَ»
۵. اگر همه‌ی انسان‌ها نیز عبادت الهی را ترك كنند، فرشتگان و جهان هستی تسلیم خدا هستند. «فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِینَ عِنْدَ رَبِّكَ یُسَبِّحُونَ»
كی شود دریا ز پوز سگ نجس‌ ‌
كی شود خورشید از پف منطمس
گر جمله‌ی كائنات كافر گردد ‌
بر دامن كبریایش ننشیند گرد
۶. تسبیح، كار فرشتگان است و تسبیح گویان زمینی، شبیه فرشتگان هستند. «یُسَبِّحُونَ لَهُ»
۷. تسبیح، اوج عبادت است. (در آیه قبل سخن از عبادت بود، در این آیه سخن از تسبیح است) «إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ‌ ... یُسَبِّحُونَ لَهُ»
۸. شب و روز، وسیله شناخت خدا و عبادت او هستند؛ نه آنكه خود پرستش شوند. «یُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّیْلِ‌ ...»
۹. عبادت در شب، مورد تأكید بیشتری است. نام شب قبل از روز آمده است.)  «بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ»
۱۰.  فرشتگان، شبانه روز تسبیح‌گو هستند. (كلمه‌ «یُسَبِّحُونَ» نشانه استمرار است؛ به علاوه كلمه شب و روز نیز نشانه دوام است.)
۱۱. فرشتگان در تسبیح خداوند اخلاص دارند، «یُسَبِّحُونَ لَهُ‌ ...» و نفرمود: «یُسَبِّحُونَهُ» پس ما نیز اخلاص داشته باشیم.

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام
كَم مِن مُسَوِّفٍ بِالعَمَلِ حَتّى هَجَمَ عَلَيهِ الأجَلُ
چه بسا كسى (کسانی) كه براى عمل كردن، امروز و فردا مى كند تا وقتی كه مرگ بر او هجوم آورد.
غررالحکم  حدیث شماره ۶۹۵۴
 
#فصلت_38
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                           ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۳۹:
وَ مِنْ آيَاتِهِٓ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَآ أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَآءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ إِنَّ الَّذِيٓ أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰٓ إِنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
ترجمه:
و از [دیگر] نشانه‌های او این است كه تو زمین را خشك و بی‌گیاه می‌بینی. پس هنگامی كه باران بر آن نازل می‌كنیم، به شدت به جنبش درآید و نشو و نما كند. بی‌تردید كسی كه زمین مرده را زنده كرد، همانا مردگان را زنده می‌كند؛ زیرا او بر هر كاری تواناست.

در سوره‌ی حج، از زمین با تعبیر «هامِدَةً» به معنای خشك یاد شده است. «تَرَی الْأَرْضَ هامِدَةً فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَیْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ‌ ... وَ أَنَّهُ یُحْیِ الْمَوْتی‌ وَ أَنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ» ‌(حج، ۵) ولی در این جا می‌فرماید: «خاشِعَةً» شاید كلمه‌ی خشوع در این آیه نوعی طعنه به مستكبران باشد كه در آیه‌ی قبل از آنها یاد شد.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. زمین نرم با نزول باران رشد می‌كند، ولی دل‌های سنگ با نزول آیات تغییر نمی‌كند. «تَرَی الْأَرْضَ خاشِعَةً» و این هشداری به مستكبران و ملحدان‌ است كه آنها از زمین پست‌ترند.
۲. خداوند كار خود را از طریق عوامل طبیعی انجام می‌دهد. «أَنْزَلْنا ...»
۳. «مشت نمونه‌ی خروار است.» كسی كه زمین مرده را زنده می‌كند، می‌تواند در قیامت مردگان را زنده كند. «لَمُحْیِ الْمَوْتی‌»
۴. دلیل انكار معاد، غفلت از قدرت الهی است. «إِنَّهُ عَلی‌ كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
 مَن جَهِلَ مَوضِعَ قَدَمِهِ زَلَّ  
هر كس جاى پاى خود را نشناسد، می‌لغزد. 
غررالحکم، حدیث شماره ۷۹۲۰

#فصلت_39
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۴۰:
إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِيٓ آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَآ أَفَمَنْ يُلْقَىٰ فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِيٓ آمِنَاً يَوْمَ الْقِيَامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
ترجمه:
بی تردید كسانی كه مفاهیم آیات ما را از جایگاه واقعی‌اش تغییر می‌دهند [و به تفسیر و تأویلی نادرست متوسل می‌شوند] بر ما پوشیده نیستند. آیا كسی را كه در آتش می‌افكنند، بهتر است یا كسی كه روز قیامت در حال ایمنی [از هر بلا و شرّی‌] می‌آید؟ هر چه می‌خواهید انجام دهید، بی‌تردید او به آنچه انجام می‌دهید بیناست.

كلمه‌ی «اِلحاد» از «لَحَد» به معنای حفره‌ای است كه به یك سو انحراف داشته باشد.
«مُلحِد» به معنای منحرف از حقّ است.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. سنّت خداوند مهلت دادن است. با این كه كار منحرفان بر خدا پوشیده نیست، ولی آنها را به حال خود رها كرده تا به انحراف خود ادامه دهند. «یُلْحِدُونَ‌ ... لا یَخْفَوْنَ عَلَیْنا»
۲. منحرفان به دوزخ پرتاب می‌شوند. «یُلْقی‌ فِی النَّارِ»
۳. بهشتیان در آرامش و شكوه به سوی بهشت می‌آیند، ولی دوزخیان با اجبار به دوزخ پرتاب می‌شوند. «یُلْقی‌ فِی النَّارِ ... یَأْتِی آمِناً»
۴. مهم‌ترین هدیه‌ی الهی به مؤمنان، امنیّت است. «یَأْتِی آمِنَاً»
۵. رها كردن و آزادی دادن، همه جا به نفع انسان نیست. «اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ»
۶. نظارت خداوند، بزرگ‌ترین تهدید برای منحرفان و مایه‌ی آرامش اهل ایمان است. در این آیه دوبار به نظارت خداوند اشاره شده است. «لا یَخْفَوْنَ عَلَیْنا ... إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن هانَت عَلَيهِ نَفسُهُ فَلا تَرجُ خَيرَهُ  
هر كه خود را خوار شمارد، به خيرش اميد مدار.
غررالحکم، حدیث شماره ۹۰۸۷

#فصلت_40
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                                 ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیات ۴۳-۴۱:
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جَآءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ (٤١)
لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لَا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ (٤٢)
مَا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ (٤٣)

ترجمه:
بی‌تردید كسانی كه به این قرآن، زمانی كه به سویشان آمد، كافر شدند [به عذابی سخت دچار می‌شوند] به یقین قرآن كتابی شكست‌ناپذیر است. (۴۱)
كه هیچ باطلی از پیش رو و از پشت سرش به سوی آن نمی‌آید. نازل شده از سوی حكیم و ستوده است. (۴۲)
جز آنچه به پیامبران پیش از تو گفته شده است، به تو گفته نمی‌شود. مسلماً پروردگارت (هم) صاحب آمرزش و (هم) دارای عذابی دردناك است. (۴۳)

آیه ۴۳ را دو گونه می‌توان معنا كرد: یكی آنكه هر مطلبی كه از طریق وحی به تو گفته می‌شود، همان مطالبی است كه به انبیای قبلی گفته شده است.
دیگر آنكه مخالفان هر سخن ناروایی به تو می‌گویند حرف تازه‌ای نیست؛ بلكه همان كلماتی است كه به انبیای قبلی نیز با كمال جسارت می‌گفتند.
در مورد عزیز بودن قرآن این معانی آمده است:
الف) كسی مثل آن را نمی‌تواند بیاورد.
ب) خداوند با حفظ آن از تحریف، آن را گرامی داشته است.
ج) محكم‌ترین تعبیرات را دارد.
د) سزاوار است مردم آن را عزیز بدارند.
عنوان‌ «عَزِیزٌ» در میان كتب آسمانی، مخصوص قرآن است. «وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِیزٌ»
امام صادق و امام باقر علیهما السلام فرمودند: در خبرهایی كه قرآن درباره‌ی گذشته دارد و در پیشگویی‌هایی كه درباره‌ی آینده نقل كرده است؛ هیچ سخن باطلی وجود ندارد.
در حدیث دیگری از حضرت امام محمد باقر علیه السلام می‌خوانیم كه نه در كتب آسمانی قبل مثل تورات، انجیل و زبور مطلبی هست كه قرآن را باطل كند، نه در آینده كتابی نوشته خواهد شد كه قرآن را شكست دهد. «مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ»

پیام‌ آیه شریفه:
۱. قرآن، مایه‌ی ذكر و یادآوری است. «كَفَرُوا بِالذِّكْرِ» (آنچه را كه انسان دچار غفلت و فراموشی می‌شود، به یاد او می‌اندازد.)
۲. كفر گروهی از مردم، سبب شكست كتاب آسمانی نمی‌شود. «لَكِتابٌ عَزِیزٌ»
۳. قرآن از آینده خود خبر می‌دهد. عزّت قرآن و تحریف نشدن آن در طول تاریخ، با وجود آن همه دشمن، یك خبر غیبی است. «عَزِیزٌ ... لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ»
۴. هیچ گونه باطلی در قرآن نیست. (نه دروغ، نه تضاد، نه تحریف و نه ...) «لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ»
۵. همه‌ی توطئه‌های گذشته و آینده در راه مبارزه با قرآن، بی تأثیر است. «عَزِیزٌ ... لا یَأْتِیهِ‌ ...»
۶. تفسیرهای باطل، برداشت برخی انسان‌ها از قرآن است، ولی خود قرآن‌ همچنان استوار است. «تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیمٍ»
۷. قرآن كه از طرف خداوند حكیم است، حكیمانه و استوار است. (محتوی‌، الفاظ، شیوه‌ی نزول و نیز تأثیر آن محكم و استوار است.) «تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیمٍ»
۸. خداوند حكیم است. «تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیمٍ‌ ...» قرآن نیز حكیم است. «یس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِیمِ» ‌(یس، ۱ و  ۲) و پیامبر آموزگار حكمت است. «یُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ» ‌(آل عمران، ۱۶۴)
۹. قرآن، جلوه‌ی حكمت الهی و دلیل شایستگی خداوند برای حمد است. «حَكِیمٍ حَمِیدٍ»
۱۰. حتّی انبیا به دلداری نیاز دارند و این آیه نوعی دلداری به پیامبر است. «ما یُقالُ لَكَ»
۱۱. عكس العمل مخالفان در برابر انبیا یكسان است. «ما یُقالُ لَكَ إِلَّا ...»
۱۲. رهبران دینی باید تحمّل ناسزاگویی‌های مخالفان را داشته باشند. «ما یُقالُ لَكَ إِلَّا ما قَدْ قِیلَ ...»
۱۳. راه توبه همواره باز است. «لَذُو مَغْفِرَةٍ»
۱۴. توجّه به رحمت و عقاب خداوند، زمینه‌ساز توبه انسان است. «لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ»
۱۵. هشدار و امید باید در كنار هم باشد. «لَذُو مَغْفِرَةٍ ... ذُو عِقابٍ»
۱۶. رحمت خداوند بر غضبش پیشی دارد. (اول مغفرت مطرح شده، سپس عقاب)
۱۷. بخشش و تنبیه، از شئون ربوبیّت است. «إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ أَلِیمٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن عَمِلَ بِالحَقِّ مالَ إلَيهِ الخَلقُ
هر كه به حق عمل كند ، مردم به او روى مى آورند.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۴۶

#فصلت_43_41
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                              ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۴۴:
وَ لَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنَاً أَعْجَمِيَاً لَقَالُوا لَوْ لَا فُصِّلَتْ آيَاتُهُٓ أَ أَعْجَمِيٌّ وَ عَرَبِيٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدَىً وَ شِفَآءٌ وَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِيٓ آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمَىً أُولَٰٓئِكَ يُنَادَوْنَ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ
ترجمه:
و اگر آن را قرآنی غیر عربی قرار داده بودیم، قطعاً می‌گفتند: چرا آیاتش در نهایت روشنی بیان نشده است؟ آیا [قرآنی‌] غیر عربی [و نامفهوم‌] برای [مردمی‌] عرب زبان [و فصیح؟!] 
بگو: این كتاب برای كسانی كه ایمان آورده‌اند، سراسر هدایت و درمان است و كسانی كه ایمان نمی‌آورند، در گوش‌شان سنگینی است و آن [کتاب با همه آشكاری‌اش‌] بر آنها پوشیده و نامفهوم است. اینها هستند كه [گویی‌] از جایی دور ندایشان می‌دهند.

كلمه‌ی‌ «أَعْجَمِیٌّ» از «عجمه» به معنای نارسا و نامفهوم است. از آنجا كه زبان‌های غیر عربی برای عرب‌ها نا مفهوم بوده است، لذا به زبان‌های غیر عربی، أعجمیّ می‌گفتند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. دشمن هرگز از بهانه‌جویی دست بر نمی‌دارد. اگر قرآن عربی باشد می‌گوید گوش ما سنگین است‌ «فِی آذانِهِمْ وَقْرٌ» و اگر عجمی باشد می‌گوید: چرا روشن نیست. «لَوْ لا فُصِّلَتْ آیاتُهُ»
۲. شرط بهره‌مندی از هدایت و شفای قرآن، ایمان است. «لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدیً وَ شِفاءٌ»
۳. قرآن، درمان بیماری‌های اخلاقی، خانوادگی، اجتماعی و ... است. «شِفاءٌ»
۴. كسی كه در برابر خورشید قرآن، چشم خود را ببندد؛ گویا كور است. «وَ هُوَ عَلَیْهِمْ عَمَیً»
۵. برای اثر پذیری، آمادگی لازم است. كسی كه ظرف روحش رو به بالا و باز باشد؛ حتّی یك قطره باران را از آسمان جذب می‌كند، ولی كسی كه ظرف‌ روحش بسته و رو به پایین باشد، حتّی اگر در دریای معرفت فرو رود چیزی را جذب نمی‌كند. خداوند به كسانی كه كنار رسول خدا صلی الله علیه و آله هستند؛ ولی آمادگی پذیرش ندارند می‌گوید: گویا از مكانی دور مورد خطاب قرار می‌گیرند. «یُنادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعِیدٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
 مَن مَدَحَكَ بِما لَيسَ فيكَ فَهُوَ خَليقٌ أن يَذُمَّكَ بِما لَيسَ فِيكَ
هر كس تو را به چيزى كه در تو نيست بستايد؛ شایسته است تو را به آنچه در تو نيست، سرزنش كند. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۵۸

#فصلت_44
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

                                     ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۴۵:
وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَ لَوْ لَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ
ترجمه:
و به یقین ما به موسی كتاب (تورات) را عطا كردیم. پس در آن اختلاف شد [كه از پیشگاه حق آمده یا ساختگی است‌] و اگر از سوی پروردگارت فرمانی [بر مهلت یافتن‌ آنها] سبقت نگرفته بود، بی‌تردید درباره آنها [به هلاكت‌] حكم شده بود و به درستی اینها‌ هم [چون قوم موسی‌] نسبت به قرآن در تردیدی سخت هستند.

پیام‌ آیه شریفه:
۱. آشنایی با تاریخ انبیا، مایه‌ی دلداری پیامبر و مسلمانان است. «وَ لَقَدْ آتَیْنا ...»
۲. تورات، مورد اختلاف و تحریف قرار گرفته است. «وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَی الْكِتابَ فَاخْتُلِفَ فِیهِ»
۳. مهلت دادن به گنهكاران، از شئون ربوبیّت خداوند است، تا شاید توبه كنند و به رشد برسند. «سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ»
۴. سنّت خداوند مهلت دادن به گناهكاران است و اگر چنین نبود، پرونده‌ی عمر هر كس با اولین انحراف بسته می‌شد. «لَوْ لا كَلِمَةٌ ... لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ‌»
۵. شك باید مقدّمه‌ی تحقیق، سؤال و رسیدن به یقین باشد، نه وسیله‌ی بهانه‌جویی و سوء ظن. «لَفِی شَكٍّ مِنْهُ مُرِیبٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كافَأَ الإحسانَ بِالإساءَةِ فَقَد بَرِىءَ مِنَ المُرُوَّةِ
کسی‌كه نيكى را با بدى جزا مى‌دهد، بی‌شک از مردانگى به دور است.
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۷۴

#فصلت_45
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                               ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۴۶:
مَنْ عَمِلَ صَالِحَاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَسَآءَ فَعَلَيْهَا وَ مَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ
ترجمه:
كسی كه عمل صالحی انجام دهد، به سود خود اوست و كسی كه مرتكب کار زشتی شود، به زیان خود اوست و پروردگارت هرگز در حق بندگان ظلم نمی‌کند.

چون ظلم كوچك نیز از سوی خدای بزرگ، به منزله‌ی ظلم زیاد است، كلمه‌ی «ظَلَّام» به كار رفته است كه به معنای بسیار ظلم كننده است.
ریشه‌ی حوادث تلخ و شیرین را در عملكرد خود جستجو كنیم و به دیگران نسبت ندهیم. «مَنْ عَمِلَ صالِحَاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَیْها»
به خدا نسبت ندهیم، چنانكه قرآن می‌فرماید: همین كه  پروردگارش او را آزمایش و اكرام کند، گوید: پروردگارم مرا گرامی داشته و در شرایط دیگر گوید: پروردگارم مرا خوار كرد. «رَبِّی أَكْرَمَنِ‌ ... رَبِّی أَهانَنِ‌» امّا قرآن پاسخ می‌دهد: چنین نیست بلكه خواری شما به خاطر آن است كه به یتیم و مسكین رسیدگی نكردید. «كَلَّا بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْیَتِیمَ» ‌(فجر، ۱۵-۲۰)
به مردم نسبت ندهیم، چنانكه در قیامت مستضعفان به مستكبران می‌گویند: «لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ» ‌(سبأ، ۳۱) شما مقصّرید، اگر شما نبودید ما ایمان می‌آوردیم.
به نیاكان نسبت‌ ندهیم. هنگامی كه به منحرفان گفته می‌شود از آنچه خداوند نازل كرده پیروی كنید، می‌گویند: «نَتَّبِعُ ما وَجَدْنا عَلَیْهِ آباءَنا» ‌(لقمان، ۲۱) ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافته‌ایم، پیروی می‌كنیم.
به انبیا نسبت ندهیم، چنانكه كفّار انبیا را مقصّر می‌دانستند و به آنها می‌گفتند: «إِنَّا تَطَیَّرْنا بِكُمْ» ‌(یس، ۱۸) ما وجود شما را شوم می‌دانیم و تمام بدبختی‌های ما از سوی شماست!
به والدین نسبت ندهیم، همان گونه كه قرآن انسان را دارای اختیار دانسته و حدودی را برای اطاعت از والدین مقرّر كرده و می‌فرماید: «وَ إِنْ جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بِی ما لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما» ‌(لقمان، ۱۵) اگر پدر و مادرت تلاش كردند كه بدون علم به سراغ غیر خدا روی، هرگز از آنان اطاعت مكن.
به معبودها نسبت ندهیم. چنانكه قرآن می‌فرماید: «لا یَنْفَعُكُمْ شَیْئاً وَ لا یَضُرُّكُمْ» ‌(انبیاء، ۶۶) این بت‌ها هیچ سود و زیانی به شما نمی‌رسانند.
به جنسیّت و مرد و زن بودن نسبت ندهیم، زیرا قرآن می‌فرماید: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً» ‌(فصلت،۴۶) یعنی اصل، عمل است، از هر كس كه صورت پذیرد.
به شیطان نسبت ندهیم، چنانكه شیطان می‌گوید: مرا مقصّر ندانید و ملامت نكنید، بلكه خودتان را سرزنش كنید. «دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ» ‌(ابراهیم،۲۲) این شما هستید كه دعوت مرا با آزادی و آگاهی پذیرفتید.
به رفیق نسبت ندهیم، چنانكه در قیامت منحرفان رو به یكدیگر كرده و می‌گویند: شما بودید كه با سوگند و قدرت (به عنوان خیر و صلاح) به سراغ ما می‌آمدید، ولی آنها پاسخ می‌دهند: «بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِینَ» ‌(صافّات، ۲۸) (چنین نیست) بلكه خود شما اهل ایمان نبودید.
به محیط نسبت ندهیم، همان گونه كه زن فرعون در محیط طاغوت و ترس و ثروت بود، امّا جذب هیچ یك نشد. «امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ» ‌(تحریم، ۱۱) 
فرشتگان نیز به هنگام قبض روح بعضی كه محیط را مقصّر می‌دانند می‌گویند: «أَ لَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللهِ واسِعَةً» ‌(نساء، ۹۷) آیا زمین خدا وسیع نبود، چرا هجرت نكردید و در استضعاف باقی ماندید!؟

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كافَأَ الإحسانَ بِالإساءَةِ فَقَد بَرِىءَ مِنَ المُرُوَّةِ  
از مردانگى به دور است، آن كه نيكى را با بدى جزا مى‌دهد. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۶۷۴

#فصلت_46
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                         ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیه ۴۷:
إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ مَا تَخْرُجُ مِنْ ثَمَرَاتٍ مِنْ أَكْمَامِهَا وَ مَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَىٰ وَ لَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَ يَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَآئِي قَالُوٓا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِنْ شَهِيدٍ
ترجمه:
آگاهی به قیامت [و اینكه چه زمانی برپا می‌شود و چه خواهد شد] فقط ویژه اوست و میوه‌ها از غلاف‌هایشان بیرون نمی‌آیند و هیچ ماده‌ای باردار نمی‌شود و بارش را به دنیا نمی‌آورد؛ مگر به دانش او و روزی كه [خداوند] مشركان را ندا می‌دهد که شریكانی كه برای من می‌پنداشتید كجایند؟ آنها می‌گویند: [پس از روشن شدن حقایق بر ما] قاطعانه به تو اعلام می‌كنیم كه هیچ گواهی‌ دهنده‌ای در میان ما [مبنی بر اینكه تو را شریكی هست‌] وجود ندارد.

«أكمام» جمع «كم» به معنای چیزی است كه روی میوه را می‌پوشاند. «كم» آستین را گویند كه دست را می‌پوشاند و «كمة» چیزی است كه سر را می‌پوشاند، مثل عرقچین.
«آذَنَّاكَ» از «ایذان» یعنی: به تو اعلام می‌كنیم.
در شأن نزول این آیه آمده است كه مردم از پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم پرسیدند: قیامت چه زمانی است؟ این آیه نازل شد و پاسخ داد: علم آن مخصوص خداست.
دانستنی‌ها، از یک جهت سه نوع است: 
بعضی را همه‌ی مردم می‌توانند بدانند. 
بعضی را خداوند به انبیا و اولیای خود یاد می‌دهد. 
و بعضی را مخصوص خود قرار داده است كه در دعا می‌خوانیم: «وَ اَسئَلُكَ بِكُلِّ اِسم اِصطَفَیتَهُ مِن عِلمِكَ لِنَفسِكَ وَ اَستَأثَرتَ بِهِ فی عِلمِ الغَیبِ عِندَك»
«خداوندا! به حقّ آن علمی كه مخصوص تو است ...» 
و علم به زمان قیامت؛ از نوع سوم است.

نداهای قیامت‌:
ندای سلام به بهشتیان: «نادَوْا أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلامٌ عَلَیْكُمْ» ‌(اعراف،۴۶)
ندای بهشتیان به دوزخیان كه ما وعده‌های خدا را یافتیم شما چطور؟ «وَ نادی‌ أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما وَعَدَنا رَبُّنا» ‌(اعراف،۴۴)
ندای دوزخیان برای دریافت آب و غیر آن. «نادی‌ أَصْحابُ النَّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِیضُوا عَلَیْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ» ‌(اعراف، ۵۰)
ندای خداوند به مشركان كه شركای من كجا هستند. «یُنادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَكائِیَ» ‌(قصص،۶۲)
ندای منافقان به مؤمنان كه ما در دنیا با هم بودیم، از ما دستگیری كنید. «یُنادُونَهُمْ أَ لَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ» ‌(حدید،۱۴)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در تربیت، بیم و امید لازم است و این زمانی است كه انسان هنگام وقوع قیامت را نداند. «إِلَیْهِ یُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ»
۲. خداوند به مسایل جزئی هستی نیز آگاه است. «أَكْمامِها»
۳. علم خداوند فقط مربوط به جنسیّت جنین نیست، بلكه او تمام خصوصیات جنین را می‌داند. «وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثی‌ وَ ...»
۴. به سراغ معبودی برویم كه بتوانیم پاسخگو باشیم. «أَیْنَ شُرَكائِی»
۵. مشركان بارها مورد بازخواست قرار می‌گیرند و آنها عجز خود و معبودهایشان را اعلام می‌كنند. «آذَنَّاكَ»
۶. یكی از عذاب‌های روحی در قیامت، شرمندگی در گفتن پاسخ است. «آذَنَّاكَ ما مِنَّا مِنْ شَهِیدٍ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
مَن كَرُمَت عَلَيهِ نَفسُهُ لَم يُهِنها بِالمَعصِيَةِ   
کسی كه داراى كرامتِ نفس است؛ با گناه خود را خوار نمى كند. 
غررالحکم، حدیث شماره ۸۷۳۰

#فصلت_47
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian

.                        ﷽‌‌‌
سوره فصلت، آیات ۴۹-۴۸:
وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَدْعُونَ مِنْ قَبْلُ وَ ظَنُّوا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (٤٨)
لَا يَسْأَمُ الْإِنْسَانُ مِنْ دُعَآءِ الْخَيْرِ وَ إِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَئُوسٌ قَنُوطٌ (٤٩)
ترجمه:
و آنچه را از پیش [به عنوان شریكان خدا] می‌پرستیدند؛ از نظرشان گم و ناپدید می‌شود و یقین می‌كنند كه آنها را هیچ راه گریزی [از عذاب‌] نیست. (۴۸)
انسان از درخواست رفاه خسته نمی‌شود و اگر آسیبی به او برسد، به شدت مأیوس و ناامید می‌شود. (۴۹)

«مَحِیصٍ» به معنای گریز؛ یا محل گریز است. بعضی كلمه‌ی «یؤس» و «قَنُوطٌ» را مرادف هم گرفته‌اند، ولی فخر رازی می‌گوید: "یأس" نومیدی در درون است و "قنوط" اظهار نومیدی به دیگران است.
شاید مراد از خیر در این آیه؛ ثروت دنیا باشد، چنان كه در جای دیگری می‌خوانیم: اگر كسی از دنیا رفت و خیری بر جای گذاشت، چنین و چنان كنید. «إِنْ تَرَكَ خَیْراً الْوَصِیَّةُ» ‌(بقره،۱۸۰)

پیام‌ آیه شریفه:
۱. در صحنه قیامت، جلوه حقّ به گونه‌ای است كه همه معبودهای باطل رنگ می‌بازند و محو می‌شوند و پوچی آنها برای مشركان نیز آشکار می‌شود. «ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا یَدْعُونَ»
۲. در قیامت، مشرك گذشته‌ی خود را باطل و آینده‌ی خود را در بن بست می‌بیند. «ضَلَّ ... مِنْ قَبْلُ‌ ... مِنْ مَحِیصٍ‌»
۳. انسان از طلب خیر، سیر و خسته نمی‌شود و به خاطر حرص، آز و افزون‌خواهی كه جزو سرشت اوست؛ همه‌ی چیزهای خوب را برای خود می‌خواهد. «لا یَسْأَمُ الْإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَیْرِ»
۴. انسان منحرف، كم‌ظرفیّت است و در اولین برخورد با سختی‌ها، خود را در بن بست می‌بیند. «فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ»

مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام :
 مَن ضَعُفَ عَن سِرِّهِ فَهُوَ عَن سِرِّ غَيرِهِ أضعَفُ
هر كه از حفظ راز خود ناتوان باشد ، از حفظ راز ديگرى ناتوان‌تر است.
غررالحکم، حدیث شماره  ۸۷۵۷

#فصلت_49_48
—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...

لینک تلگرام :
https://tttttt.me/Every_day_Quran
لینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxp
لینک ادمین :
@ar_karimian