به نام خداوند جان و خرد
🔴بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در اعتراض به صدور احکام سنگین برای فعالان مدنی
به دنبال صدور احکام زندان و شلاق برای نه تن از معلمان و فعالان صنفی بازداشتی در تجمع بیستم اردیبهشت‌ماه نودوهفت و تجمع دوازدهم اردیبهشت‌ماه نودوهشت، این روزها شاهد صدور احکام ظالمانه و سنگین برای #کارگران و #فعالان_مدنی در سراسر کشور هستیم.
پیش‌ازاین نیز در طی سال‌های گذشته، تشکل‌های صنفی معلمان و شورای هماهنگی بارها نسبت به #عواقب_سکوت در برابر صدور احکام ناعادلانه هشدار داده بودند. اماصدور احکام سنگین علیه معلمان زندانی و صدور حکم قرون‌وسطایی شلاق علیه فعالان صنفی، آن‌گونه که شایسته بود مورد اعتراض جامعه مدنی قرار نگرفت و اینک شاهد حکم‌های سنگین و ظالمانه برای زنان، کارگران، دانشجویان و ... هستیم.
معلمان و تشکل‌های صنفی همواره با پرسشگری این سؤالات را مطرح کرده‌اند که؛
- این متهمان به‌جز عدالت‌خواهی و مطالبه گری چه جرمی مرتکب شده‌اند؟!
- کدام‌یک از این افراد در ساختار فاسد رانتی اختلاس کرده‌اند؟
- کدام‌یک ثروت عمومی را غارت کرده‌اند؟
- کدام‌یک امنیت کشور را به خطر انداخته‌اند؟
چگونه است که دزدان و اختلاس گران در حاشیه امنیت هستند و اگر گذرشان به زندان افتاد از امکانات لاکچری برخوردار و مورد لطف زندانبان و قوه قضاییه قرارمی گیرند و به مرخصی ماهانه می‌آیند و حبسشان تمام نشده آزاد می‌شوند!!! اما #معلمان، #دانشجویان، #کارگران، #زنان و #فعالان_محیط‌زیست که حق‌وحقوق شهروندی و طبیعی را مطالبه می‌کنند باید زندانی شوند! و زندان را با اعمال شاقه به خاطر عدم دسترسی به درمان و مرخصی و ... بگذرانند؟این چه دادرسی است که فقط به فاسدان و دزدان جسارت بیشتر می‌دهد و هرگونه صدای حق‌طلبی را در نطفه خفه می‌کند؟
#کانون_صنفی_معلمان_ایران ضمن محکوم نمودن احکام ناعادلانه زندان و شلاق علیه بازداشت‌شدگان روز معلم در سال ۹۷ و ۹۸ روز جهانی کارگر، کارگران هفت‌تپه و حامیان آنها، زنان و دانشجویان و ... خواهان آزادی بدون قید و شرط تمام افرادی است که در یک‌روند ناعادلانه محاکمه شده‌اند.
ازنظر ما دادرسی عادلانه این است که؛
📌این افراد بدون فوت وقت آزاد شوند.
پرونده‌های مفتوح بسته شود و اگر دادستان می‌خواهد اتهامی به فعالان صنفی و مدنی نسبت دهد باید ابتدا شرایط یک #دادگاه_علنی با حضور هیئت‌منصفه را فراهم نماید تا فعالان صنفی بتوانند با حضور وکیل از خود دفاع نمایند و علیه کسانی که مسبب این احکام ظالمانه شده‌اند شکایت نمایند.
#کانون_صنفی_معلمان_ایران(تهران)
۱۳۹۸/۶/۲۰
منبع :
🆔 @kanoonetehran
🆔 @edalatxah
🔴بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در اعتراض به صدور احکام سنگین برای فعالان مدنی
به دنبال صدور احکام زندان و شلاق برای نه تن از معلمان و فعالان صنفی بازداشتی در تجمع بیستم اردیبهشت‌ماه نودوهفت و تجمع دوازدهم اردیبهشت‌ماه نودوهشت، این روزها شاهد صدور احکام ظالمانه و سنگین برای #کارگران و #فعالان_مدنی در سراسر کشور هستیم.
پیش‌ازاین نیز در طی سال‌های گذشته، تشکل‌های صنفی معلمان و شورای هماهنگی بارها نسبت به #عواقب_سکوت در برابر صدور احکام ناعادلانه هشدار داده بودند. اماصدور احکام سنگین علیه معلمان زندانی و صدور حکم قرون‌وسطایی شلاق علیه فعالان صنفی، آن‌گونه که شایسته بود مورد اعتراض جامعه مدنی قرار نگرفت و اینک شاهد حکم‌های سنگین و ظالمانه برای زنان، کارگران، دانشجویان و ... هستیم.
معلمان و تشکل‌های صنفی همواره با پرسشگری این سؤالات را مطرح کرده‌اند که؛
- این متهمان به‌جز عدالت‌خواهی و مطالبه گری چه جرمی مرتکب شده‌اند؟!
- کدام‌یک از این افراد در ساختار فاسد رانتی اختلاس کرده‌اند؟
- کدام‌یک ثروت عمومی را غارت کرده‌اند؟
- کدام‌یک امنیت کشور را به خطر انداخته‌اند؟
چگونه است که دزدان و اختلاس گران در حاشیه امنیت هستند و اگر گذرشان به زندان افتاد از امکانات لاکچری برخوردار و مورد لطف زندانبان و قوه قضاییه قرارمی گیرند و به مرخصی ماهانه می‌آیند و حبسشان تمام نشده آزاد می‌شوند!!! اما #معلمان، #دانشجویان، #کارگران، #زنان و #فعالان_محیط‌زیست که حق‌وحقوق شهروندی و طبیعی را مطالبه می‌کنند باید زندانی شوند! و زندان را با اعمال شاقه به خاطر عدم دسترسی به درمان و مرخصی و ... بگذرانند؟این چه دادرسی است که فقط به فاسدان و دزدان جسارت بیشتر می‌دهد و هرگونه صدای حق‌طلبی را در نطفه خفه می‌کند؟
#کانون_صنفی_معلمان_ایران ضمن محکوم نمودن احکام ناعادلانه زندان و شلاق علیه بازداشت‌شدگان روز معلم در سال ۹۷ و ۹۸ روز جهانی کارگر، کارگران هفت‌تپه و حامیان آنها، زنان و دانشجویان و ... خواهان آزادی بدون قید و شرط تمام افرادی است که در یک‌روند ناعادلانه محاکمه شده‌اند.
ازنظر ما دادرسی عادلانه این است که؛
📌این افراد بدون فوت وقت آزاد شوند.
پرونده‌های مفتوح بسته شود و اگر دادستان می‌خواهد اتهامی به فعالان صنفی و مدنی نسبت دهد باید ابتدا شرایط یک #دادگاه_علنی با حضور هیئت‌منصفه را فراهم نماید تا فعالان صنفی بتوانند با حضور وکیل از خود دفاع نمایند و علیه کسانی که مسبب این احکام ظالمانه شده‌اند شکایت نمایند.
#کانون_صنفی_معلمان_ایران(تهران)
۱۳۹۸/۶/۲۰
منبع :
🆔 @kanoonetehran
🆔 @edalatxah
#روز_جهانی_معلم
◾️#یونسکو، با همکاری سازمان جهانی کار،در ۵ اکتبر سال ۱۹۹۶، سفارش نامه ای درباره جایگاه #معلمان به تصویب رساند که حقوق و وظایف معلمان، همچنین شرایط استاندارد کاری آنها و امتیازهایی که باید برخوردار باشند را ارائه می داد. در سال ۱۹۹۶ و در سال روز تصویب این سفارش نامه، یونسکو ۵ اکتبر را به نام
" #روزجهانی_معلم " نامگذاری کرد.
◾️این روز از آن سال تاکنون، در بیشتر کشورهای جهان، به منظور پاسداشت جایگاه و مقام معلم جشن گرفته می شود. البته امسال به خاطر این که ۵ اکتبر روز شنبه است یونسکو مراسم بزرگداشت روز جهانی معلم را در ۷ اکتبر در مقرر اصلی خود در پاریس برگزار می کند. هم اکنون چندین سال است که روز جهانی معلم، با شعار و پیامی از سوی یونسکو همراه است.
شعار روز جهانی امسال(۲۰۱۹)
"معلمان جوان، آینده این حرفه اند"
( YOUNG TEACHERS , THE FUTURE OF THE PROFESSION)
◾️#کانون_صنفی_معلمان_ایران(تهران) پیشاپیش فرا رسیدن این روز را به همه معلمان ایران شادباش می گوید و امید دارد که حرفه آموزش در ایران، به جایگاهی دست یابد که شایسته آن است.
yon.ir/3CccW
📌ترجمه پیام امسال یونسکو نیز که پیامی نسبتا مفصل است در #ویژه_نامه ای منتشر خواهد شد که کانون به مناسبت روز جهانی معلم فراهم کرده است.
🔻🔻🔻
https://tttttt.me/edalatxah
◾️#یونسکو، با همکاری سازمان جهانی کار،در ۵ اکتبر سال ۱۹۹۶، سفارش نامه ای درباره جایگاه #معلمان به تصویب رساند که حقوق و وظایف معلمان، همچنین شرایط استاندارد کاری آنها و امتیازهایی که باید برخوردار باشند را ارائه می داد. در سال ۱۹۹۶ و در سال روز تصویب این سفارش نامه، یونسکو ۵ اکتبر را به نام
" #روزجهانی_معلم " نامگذاری کرد.
◾️این روز از آن سال تاکنون، در بیشتر کشورهای جهان، به منظور پاسداشت جایگاه و مقام معلم جشن گرفته می شود. البته امسال به خاطر این که ۵ اکتبر روز شنبه است یونسکو مراسم بزرگداشت روز جهانی معلم را در ۷ اکتبر در مقرر اصلی خود در پاریس برگزار می کند. هم اکنون چندین سال است که روز جهانی معلم، با شعار و پیامی از سوی یونسکو همراه است.
شعار روز جهانی امسال(۲۰۱۹)
"معلمان جوان، آینده این حرفه اند"
( YOUNG TEACHERS , THE FUTURE OF THE PROFESSION)
◾️#کانون_صنفی_معلمان_ایران(تهران) پیشاپیش فرا رسیدن این روز را به همه معلمان ایران شادباش می گوید و امید دارد که حرفه آموزش در ایران، به جایگاهی دست یابد که شایسته آن است.
yon.ir/3CccW
📌ترجمه پیام امسال یونسکو نیز که پیامی نسبتا مفصل است در #ویژه_نامه ای منتشر خواهد شد که کانون به مناسبت روز جهانی معلم فراهم کرده است.
🔻🔻🔻
https://tttttt.me/edalatxah
به نام خداوند جان و خرد
📝بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به مناسبت روز جهانی معلم
🔹 از سال ۱۹۹۴ میلادی، ۵ اکتبر (سیزدهم مهرماهِ)، از سوی سازمان جهانی یونسکو #روز_جهانی_معلم نام گذاری شده است. با طرح شعاری که هدف پیش روی سال جدید آموزشی را نمایان می سازد.
آن چه در این سال ها به عنوان وجه مشترک همه این شعارها دیده می شود؛ تاکید بر نقش محوری #معلم در تغییر شرایط و اهمیت سرمایه گذاری برای تربیت معلمان آگاه و حرفه ای است، و صد البته تأمین شرایط مطلوب برای آنان. از جمله؛
- « سرمایه گذاری برای آینده، سرمایه گذاری برای آموزگاران »(2014)
- « قدرتمندی آموزگاران، ساختن جامعه های پایدار» ( 2015)
- « ارج نهادن به آموزگاران، بهبود جایگاهشان» (2016) و ...
- « معلمان جوان آینده این حرفه اند» (2019).
🔹در اکثر کشورها این روز، روز جشن و شادباش، یادآوری تلاش و ارزیابی موفقیت ها و تبیین دلایل عدم توفیق هاست.
در کشور ما اما آن ها که بیرون از تاریخ ایستاده اند! تنها با نسیانی انتخابی!! از کنار چنین مناسبت هایی می گذرند تا مبادا همچون آینه ای واقعیت موجود را نشانِشان داده و تصویرِ خیالیِ برساخته ذهنِ رویا پردازشان را برهم زند.
🔹 #کانون_صنفی_معلمان_ایران ضمن گرامی داشت روزهایی مانند روز جهانی معلم و روز ملی معلم، به آن ها همچون فرصتی برای #بازنگری و #تأمل در چرایی #ضعف شدید #آموزش_در_ایران و به تبع آن تضعیف شدید جایگاه معلمان در نظام آموزش رسمی می نگرد.
🔹از نگاه جامعه شناسانه شاید بتوان برای آموزش و پرورش دو نوع کارکرد را در نظر گرفت.
اول؛ نگاهی «ابزاری و تکنوکراتیک» که نهاد آموزش عمومی را ابزاری برای آموزش و پرورش نیروهای لازم برای بخش های مختلف کار در جامعه می داند.
و دیگر نگاهی «ایدئولوژیک»؛ که از این منظر، آموزش رسمی در صدد پرورش «نگهبانان» نظام سیاسی موجود است و آموزش و پرورش، جایگاه کشمکش برسر نوع خاصی از آموزش و سیاست فرهنگی تلقی می شود.
🔹در کشور ما منابع اصلی درآمدی، از فروش نفت تأمین می شود و در اختیار دولت و نظام است. لذا حکومت نیازی نمی بیند که نظام آموزشی را با اقتصاد و توسعه پیوند دهد، بلکه وظیفه اصلی این نظام را ترویج ایدئولوژی حاکمیت می داند.( این که تا چه حد در این هدف موفق بوده، بحث دیگری است).
در طول تاریخ نظام‌های سیاسی در ایران، همواره خود را به عنوان عقل کلی! فرض کرده‌اند که باید حقیقت مطلقی را که الزاما و انحصارا در نزد آنان موجود است به ذهن دانش‌آموزان و حتی دانشجویان القا کنند. در چنین شرایطی مدرسه دستگاهی است برای «کنترل کردن»، «انضباط بخشیدن»، «القای گزاره های ارزشی و سیاسی خاص» و «پرورش افرادی مطیع و مشابه».
در این سیستم روحیه #پرسشگری و #خلاقیت دانش آموز مجالی برای رشد نمی یابد و چه بسا سرکوب می شود. اصل بر حافظه محوری است. معلمان که خود نیز پرورش یافتگان همین نظام اند، فرصتی برای نوآوری و ترویج نگاه بدون سوگیریِ علمی نمی یابند. دیوار بلندی میان مدرسه و واقعیت های جاری در جامعه کشیده می شود. اندیشمندان و کارشناسان مستقل آموزشی طرد می شوند و خلاصه آن که " امر سیاسی کاملا بر نظام آموزشی سیطره دارد". در چنین حالتی، مدرسه که کارکرد اولیه آن #آگاهی_بخشی، نوجویی و تغییر بوده است؛ به نهاد محافظه‌کاری تبدیل می شود که کارکرد آن کنترل و ایستایی جامعه است. هرچند برخی از صاحب نظران بر این باورند که «نظام آموزشی ما دائماً در کتاب‌های درسی، برنامه‌های درسی و گفتمان رسمی خود نوعی نظام دانش رسمی را شکل داده که می‌خواهد با ستیز با جهان، دانش‌آموزان را آموزش دهد.»
ویژگی دیگری که برای القاء نظرات خاص در آموزش، ضروری و اجتناب ناپذیر تلقی می شود و در واقع همراه با آن می آید، #تمرکزگرایی است.
🔹هنگامی که هدف تولید انسان های مشابه -به منظور حفظ اقتدار حاکمان- باشد، ضروری است پیام های یکسان از یک مرکز فرماندهی به مدارس پایتخت و شهرهای بزرگ تا محروم ترین و دورافتاده ترین نقاط کشور برسد؛ هر چند که از نظر زبان، فرهنگ و شرایط جغرافیایی به شدت متفاوت باشند. نظام آموزش رسمی در کشور ما به شدت متمرکز است و این تمرکزگرایی که هم در محتوای آموزشی و هم در ساختار مدیریتی اعمال می شود، موجبات سلب اختیار از مدیران میانی، مدیران مدارس و معلمان را فراهم آورده است.ساختار هرمی شکلی که مدرسه، کادر آموزشی و اداری آن که در قاعده این هرم قرار می گیرند، مبدل به مجریان دستوراتی که از بالا به پایین و به صورت یک طرفه صادر می شود، گشته اند.
👈ادامه‌ی بیانیه در صفحه دوم
🆔 @edalatxah
📝بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به مناسبت روز جهانی معلم
🔹 از سال ۱۹۹۴ میلادی، ۵ اکتبر (سیزدهم مهرماهِ)، از سوی سازمان جهانی یونسکو #روز_جهانی_معلم نام گذاری شده است. با طرح شعاری که هدف پیش روی سال جدید آموزشی را نمایان می سازد.
آن چه در این سال ها به عنوان وجه مشترک همه این شعارها دیده می شود؛ تاکید بر نقش محوری #معلم در تغییر شرایط و اهمیت سرمایه گذاری برای تربیت معلمان آگاه و حرفه ای است، و صد البته تأمین شرایط مطلوب برای آنان. از جمله؛
- « سرمایه گذاری برای آینده، سرمایه گذاری برای آموزگاران »(2014)
- « قدرتمندی آموزگاران، ساختن جامعه های پایدار» ( 2015)
- « ارج نهادن به آموزگاران، بهبود جایگاهشان» (2016) و ...
- « معلمان جوان آینده این حرفه اند» (2019).
🔹در اکثر کشورها این روز، روز جشن و شادباش، یادآوری تلاش و ارزیابی موفقیت ها و تبیین دلایل عدم توفیق هاست.
در کشور ما اما آن ها که بیرون از تاریخ ایستاده اند! تنها با نسیانی انتخابی!! از کنار چنین مناسبت هایی می گذرند تا مبادا همچون آینه ای واقعیت موجود را نشانِشان داده و تصویرِ خیالیِ برساخته ذهنِ رویا پردازشان را برهم زند.
🔹 #کانون_صنفی_معلمان_ایران ضمن گرامی داشت روزهایی مانند روز جهانی معلم و روز ملی معلم، به آن ها همچون فرصتی برای #بازنگری و #تأمل در چرایی #ضعف شدید #آموزش_در_ایران و به تبع آن تضعیف شدید جایگاه معلمان در نظام آموزش رسمی می نگرد.
🔹از نگاه جامعه شناسانه شاید بتوان برای آموزش و پرورش دو نوع کارکرد را در نظر گرفت.
اول؛ نگاهی «ابزاری و تکنوکراتیک» که نهاد آموزش عمومی را ابزاری برای آموزش و پرورش نیروهای لازم برای بخش های مختلف کار در جامعه می داند.
و دیگر نگاهی «ایدئولوژیک»؛ که از این منظر، آموزش رسمی در صدد پرورش «نگهبانان» نظام سیاسی موجود است و آموزش و پرورش، جایگاه کشمکش برسر نوع خاصی از آموزش و سیاست فرهنگی تلقی می شود.
🔹در کشور ما منابع اصلی درآمدی، از فروش نفت تأمین می شود و در اختیار دولت و نظام است. لذا حکومت نیازی نمی بیند که نظام آموزشی را با اقتصاد و توسعه پیوند دهد، بلکه وظیفه اصلی این نظام را ترویج ایدئولوژی حاکمیت می داند.( این که تا چه حد در این هدف موفق بوده، بحث دیگری است).
در طول تاریخ نظام‌های سیاسی در ایران، همواره خود را به عنوان عقل کلی! فرض کرده‌اند که باید حقیقت مطلقی را که الزاما و انحصارا در نزد آنان موجود است به ذهن دانش‌آموزان و حتی دانشجویان القا کنند. در چنین شرایطی مدرسه دستگاهی است برای «کنترل کردن»، «انضباط بخشیدن»، «القای گزاره های ارزشی و سیاسی خاص» و «پرورش افرادی مطیع و مشابه».
در این سیستم روحیه #پرسشگری و #خلاقیت دانش آموز مجالی برای رشد نمی یابد و چه بسا سرکوب می شود. اصل بر حافظه محوری است. معلمان که خود نیز پرورش یافتگان همین نظام اند، فرصتی برای نوآوری و ترویج نگاه بدون سوگیریِ علمی نمی یابند. دیوار بلندی میان مدرسه و واقعیت های جاری در جامعه کشیده می شود. اندیشمندان و کارشناسان مستقل آموزشی طرد می شوند و خلاصه آن که " امر سیاسی کاملا بر نظام آموزشی سیطره دارد". در چنین حالتی، مدرسه که کارکرد اولیه آن #آگاهی_بخشی، نوجویی و تغییر بوده است؛ به نهاد محافظه‌کاری تبدیل می شود که کارکرد آن کنترل و ایستایی جامعه است. هرچند برخی از صاحب نظران بر این باورند که «نظام آموزشی ما دائماً در کتاب‌های درسی، برنامه‌های درسی و گفتمان رسمی خود نوعی نظام دانش رسمی را شکل داده که می‌خواهد با ستیز با جهان، دانش‌آموزان را آموزش دهد.»
ویژگی دیگری که برای القاء نظرات خاص در آموزش، ضروری و اجتناب ناپذیر تلقی می شود و در واقع همراه با آن می آید، #تمرکزگرایی است.
🔹هنگامی که هدف تولید انسان های مشابه -به منظور حفظ اقتدار حاکمان- باشد، ضروری است پیام های یکسان از یک مرکز فرماندهی به مدارس پایتخت و شهرهای بزرگ تا محروم ترین و دورافتاده ترین نقاط کشور برسد؛ هر چند که از نظر زبان، فرهنگ و شرایط جغرافیایی به شدت متفاوت باشند. نظام آموزش رسمی در کشور ما به شدت متمرکز است و این تمرکزگرایی که هم در محتوای آموزشی و هم در ساختار مدیریتی اعمال می شود، موجبات سلب اختیار از مدیران میانی، مدیران مدارس و معلمان را فراهم آورده است.ساختار هرمی شکلی که مدرسه، کادر آموزشی و اداری آن که در قاعده این هرم قرار می گیرند، مبدل به مجریان دستوراتی که از بالا به پایین و به صورت یک طرفه صادر می شود، گشته اند.
👈ادامه‌ی بیانیه در صفحه دوم
🆔 @edalatxah