🔹 در اولین شماره #فراسوی_کندوکاو می‌خوانیم :

🔸فراسوی کندوکاو فراتر از کدام نقد

🔸 چرا تحلیل طبقاتی
#ابراهیم_خوش‌نویس

🔸 بازاری شدن آموزش، نگاهی به مدارس نمونه و تیزهوشان
#محمد_دارکش

🔸 نگاهی به برخی شاخص‌های تحصیلی در استان سیستان و بلوچستان
#جعفرابراهیمی

🔸 اگر سکوت کنیم نوبت ما می‌رسد
#دامون_گیلانی

🔸 معرفی آخرین کتاب معلم نویسنده #عبدالرضا_قنبری

🔸 یک معلم یک شعر

✴️✴️✴️✴️

نگاهی نقادانه به آموزش و پرورش

https://tttttt.me/farasookandokav

🔴 دوستان و همراهان عزیز

🔹 مخاطبان #فراسوی_کندوکاو

در طول تاریخ معاصر ایران معلمان همواره بخشی از حرکت تحول‌خواهانه ایران بودند از شکل‌گیری آموزش نوین و نقش معلمان در آگاه‌سازی جامعه تا حضور در احزاب و جریانات سیاسی نقش معلمان برجسته است. در تحولاتی مانند ملی شدن صنعت نفت و مبارزه با امپریالیسم و استعمار معلمان چپگرا و ملی موثر بودند. حتی معلمان در جنبش چریکی و انقلاب ۵۷ نقش قابل توجهی داشتند.
بعد از تحولات سیاسی و قبضه کردن قدرت توسط اسلام‌گرایان و طرفداران خمینی، معلمان منتقد از مدارس تصفیه شدند و حتی تعداد زیادی از آنان محاکمه ، اخراج ، زندانی و اعدام شدند. دهه ۶۰ عرصه تاخت و تاز جریانی از معلمان بود که در پاکسازی‌ها نقش اساسی داشتند آنها بودند که به کمک مدرسه پایه‌های ایدئولوژیک حاکمیت را محکم کردند این نقش سرکوبگرانه را انجمن اسلامی معلمان بر عهده داشت.
با پیشروی و مقاومت مردم بعد از جنگ، حاکمیت مدعی شد که تن به یک سری اصلاحات از بالا به پایین خواهد داد در این میان تشکل‌های صنفی معلمان از دل تضاد باندهای قدرت شکل گرفتند و در مسیر استقلال و مطالبه‌گری قدم برداشتند.
حال دو دهه از عمر کانون‌ها و انجمن‌های صنفی و حرکات اعتراضی معلمان می‌گذرد و امروز می‌توان گفت جنبش معلمان ایران با عقبه تاریخی مشخص و پایگاه اجتماعی یک جنبش موثر اجتماعی است که فراز و فرودهای فراوانی پشت سر گذاشته و پیش رو دارد. این جنبش از دل شرایط عینی و ملموس و شکاف طبقاتی زاده شده و اینک حامل شعار آزادی و برابری است.
ما در شماره بعدی فراسوی کندوکاو به جنبش معلمان ایران و مختصات آن خواهیم پرداخت و این پرسش را به پیش می‌کشیم که

مختصات جنبشی اعتراضات معلمان چیست؟
@edalatxah
شما می‌توانید در مورد یکی از محورهای زیر برای ما مطلب ارسال کنید یا از زاویه دید خود به این پرسش پاسخ دهید :

- حق آموزش رایگان و جایگاه دانش‌آموزان در جنبش معلمان
- جنبش معلمان و آینده‌ی رفاه نیروی کار آموزش و پرورش
- حق آموزش به زبان مادری و مسأله‌ی ستم ملی
- دهه‌ي ۱۳۹۰: پیوند جریان‌های صنفی، از معلمان تا دانشجویان و از کارگران تا بازنشستگان
- پیشگامی زنان در جنبش معلمان
- جنبش معلمان و تاب‌آوری سرکوب
- جنبش معلمان و نیروی کار غیررسمی
- خاستگاه طبقاتی جنبش معلمان
_ جنبش معلمان و نیروی کار غیررسمی
- افق پیش روی جنبش معلمان


لطفا مقالات خود را به صورت تایپ شده و ویرایش شده در فرمت وورد برای ما به آدرس ایمیل زیر ارسال نمایید :

🔹آدرس ایمیل جهت ارسال یادداشت :

[email protected]

🔻🔻🔻
فراسوی کندوکاو
نگاهی نقادانه به آموزش و پرورش

https://tttttt.me/farasookandokav

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah

🔴 به زودی #شماره_دوم نشریه #فراسوی_کندوکاو منتشر می‌شود.

در این شماره از زوایای مختلف به #جنبش_معلمان_ایران پرداخته شده‌است.

🔻🔻🔻
فراسوی کندوکاو
نگاهی نقادانه به آموزش و پرورش

https://tttttt.me/farasookandokav

🟣 #بیدارزنی: جنبش با سرکوب، به محاق نمی‌رود

گفتگوی بیدارزنی با «نشریه‌ی فراسوی کندوکاو»



▪️بیدارزنی: متن پیش‌رو حاصل گفتگوی بیدارزنی با «نشریه‌ی فراسوی کندوکاو» است. این گفتگو با محوریت بررسی نقش معلمان و تشکل‌های صنفی معلمان در پیش‌روی قیام ژیناست. قرارگیری در شرایط اوج و حضیض این قیام، ما را بر آن داشت تا با طرح سوالاتی پیرامون جنبش مبارزاتی دانش‌آموزان در مدرسه و از سوی دیگر سرکوب‌های حداکثری حاکمیت، به تحلیل چشم‌انداز قیام ژینا در مدرسه بپردازیم. گفتگویی با محوریت پیوند جنبش صنفی معلمان با قیام «زن، زندگی، آزادی»، سوژگی سیاسی دانش‌آموزان و روند بالفعل‌شدگی آنان در مدرسه، تبعات ستم ملی و روند آسیمیلاسیون و مبارزات معلمان در پیش و پس از قیام ژینا، از محورهای اصلی این گفتگوی جمعی است.

«از متن:

_ #بیدارزنی: ما در شماره چهارم نشریه‌ی کندوکاو، در بخش بیانیه‌ی تحلیلی «در مورد نحوه‌ی ادامه مطالبه‌گری و اعتراضات» که در سیزده بند ارائه شده، می‌خوانیم: «شرایط کرونا، نزول سطح آموزش و نبود زیرساختهای ضروری برای آموزش مجازی، تبعات وحشتناکی داشته که رانده شدن بیش از سه میلیون دانش‌آموز از مدرسه، آن هم بنا بر آمار ادعایی مسئولان که بدون شک آمیخته با پنهانکاری بوده، یکی از آنهاست. امروز در شرایطی قرار داریم که مدتها از پایان اپیدمی کرونا و مجازی شدن آموزش می‌گذرد، اما ترک تحصیل اجباری و نزول سطح آموزش بنا بر نابرابری‌های ساختاری، کماکان یک معضل جدی در آموزش عمومی محسوب می‌شود…. حملات شیمیایی اخیر، عملا بیشتر فرزندان خانواده‌های تهیدست را از تحصیل محروم کرده و یا کیفیت آموزش آنان را تنزل داده است.» به نظر شما چه رانه‌های اعتراضی و یا اتحادی بین تشکل‌های صنفی باید صورت پذیرد تا آمار میلیونی ترک تحصیل اجباری کودکانِ متعلق به طبقه‌ی کارگر و تهیدست، تنها یک آمار اسف‌بار باقی نماند؟ و آیا به نظر شما این فاجعه، خود یکی از قوی‌ترین دلایل برای اتحادی در جهت پایان روند فقیرسازی سیستماتیک در تمامی ارکان آن نیست؟

_ #فراسوی_کندوکاو: این سوال برای ما سؤال مهمی است. چون اتفاقا در همین سؤال ما آلترناتیو خود را مطرح می‌کنیم، یعنی آلترناتیو فراسو را. در واقع به هویت خود اینجا اشاره می‌کنیم. ببینید درباره‌ی آموزش رایگان و بازماندگی از تحصیل، اینها همواره مطالبه‌ی اصلی شورا و کانون‌ها بوده و واقعا ماهیت جنبش معلمان با این مطالبات گره خورده است. در جنبش معلمان، «نه به خصوصی‌سازی» هم مطرح بوده و متقابلا در کارگرها هم مثلا در کانون‌های فعالی مانند هفت‌تپه، فولاد در گذشته یا هپکو و آذرآب ما “نه به خصوصی‌سازی” را شاهد بودیم و پیرامون این مطالبه کنشگری کرده‌اند. این نشان می‌دهد که مدارهایی برای همبستگی بین فرودستان و به‌طور کلی طبقه کارگر وجود دارد و بر سر همین دارد اعتراض و کنشگری صورت می‌گیرد و در درون آن، دغدغه‌های ایجابی‌ای برای آینده هم نهفته است. وقتی ما خواهان این نیستیم که خصوصی‌سازی صورت بگیرد، از یک سو خواهان این هم نیستیم که همه چیز در دست دولت قرار بگیرد چون می‌بینیم که دولت هم در این زمینه نهاد ناکارآمدی است و این می‌تواند آلترناتیوهایی هم در دل خود داشته باشد، مانند اداره‌ی شورایی مدرسه و این شکلی از امر ایجابی علیه منطق سرمایه است که می‌تواند گروه‌های مختلف ستمدیده را گرد هم بیاورد و متحد کند...»


#ژن_ژیان_ئازادی
#جنبش_زنان #حملات_شیمیایی_به‌_مدارس



ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/46216/


@bidarzani