🔴محمد حبیبی آرمان گرا و اصیل است

✍️محمود مژده ای / معلم

#محمد_حبیبی چه در هنگام اولین بازداشتش و چه در مدتی که بازجویی پس داده و نیز زمانی که برای بار دوم به تجمع پنج شنبه رفت رفتار #آرمانگرایانه و #اصیلی از خودش نشان داد که بسیار ارزشمند و قابل تحلیل در شرایط بی برگی امروز درخت مبارزه است.
در اولین بازداشت او به آسانی خود را تسلیم نمی کند؛ با مقاومت و هزینه دادن نشان می دهد که عوامل و عناصر بازداشت کننده حتی حاضر نیستند کوچک ترین کرنش انسانی و حقوقی را در مورد فرد بازداشت شونده از خود نشان دهند و این مبتنی بر این پیش فرض قلدر مآبانه در ذهنیت آنهاست که گویی خود را آزاد در انجام هرگونه رفتار ددمنشانه و فرد فعال صنفی یا سیاسی را برده مجیب اوامر خود می دانند. در ایام بازجویی محمد شرافت فعالیت صنفی را حفظ کرده و در همان ابتدا اعلام کرده بود که جز درباره ی خودش درباره ی فرد دیگری پاسخی نخواهد داد. او با اتکا به اصل عدم اعتماد به بازجو ها در مواردی که مربوط به اونیست، پرسش های بازجویی را به خود آنها ارجاع داده و خود را نردبان پاسخ آنها نساخته است. اینکه مثلا در بازجویی پرسش از سازوکار و مناسبات فردی و کنش گری های هر فردی را خود عناصر اطلاعات و سپاه می توانند با زحمت و تلاش بدست آورند و دلیلی ندارد که محمد حبیبی راه را به آنها هموار کند ولو اینکه سن فرد x یا شهر زندگی و شغل فرد y باشد. این بسیار ارزشمند است. اما سومین قدم آرمانگرایانه که اصالت مبارزه را در محمد حبیبی نشان می دهد گذراندن شب پر تشویشی است در اینکه برای تجمع اخیر پنج شنبه برود یا نرود. او خوب می داند زیر تیغ حکم دادگاه است و البته رفتن او ممکن است هزینه ایی سنگین برای او داشته باشد. اما او مبارز بودن را خصیصه برتر خود انتخاب کرده و هر جایی که بوی اعتراض، انتقاد و مبارزه را بدهد برای او فضای نفس کشیدن است. بنابراین او می رود و در عین حال که به عنوان یک شهروند عادی و یک معلم معمولی حق کنش گری صنفی دارد می رود اما ...

و حالا این پرسش های من، محمود مژدهی، دوست 15 ساله محمد و همکار هنرستانی اش در ذهنم جولان می دهند:
ا. چرا محمد کتک می خورد ؟ و چرا اینهمه کتک می خورد؟
2. چرا محمد در زندان بزرگ است و با اینکه اتهام او امنیتی است او را به زندان امنیتی نمی برند. چرا؟

https://freehabibi.blogspot.com/2018/06/blog-post_1.html

#برای_محمدحبیبی
@kahabibi

🆔 @edalatxah