🍃🍃
سالیان مدیدی است که شاهد درگیری نابرابر دستفروشان با ماموران شهرداریچی هستیم؛ نبردی از این رو نابرابر که در یک طرف آن ماموران شهرداری با استخدام اشرار بیرحم و حمایت مسئولان مافوق قرار دارند و در طرف دیگر دستفروشی یکه و تنها، بدون هیچ پشتیبانی و متاسفانه کمتر دیده میشود که رهگذری به حمایت از وی وارد معرکه شود.
شهرداریها پیادهروها و معابر را مِلک قانونی خود میدانند و با دستفروش بهعنوان دزد و قانونشکن برخورد میکنند. آنها برای این ادعای خود ماده ۶۹۲ قانون را که متاسفانه بر این امر صحه میگذارد مطرح میکنند. گویا همه چیز درست است و سر جای خودش و فقط این مورد چهرهی شهر را خراب کرده و نه زبالهگردان بیشمار.
مهمتر این که شهرداری چه جایگزینی برای کار کاذب دستفروشی دارد که حق ضرب و شتم و تصاحب اموال آنها را به خود میدهد؟!
و اما دستفروشان در شرایط نبود کار و افزایش موج بیکاری مجبورند یا دستفروشی کنند و یا خود و خانوادهشان از گرسنگی بمیرند.
وظیفهی دولت و مجلس این بود که بهطور جدی به این معضل ورود کنند و کاری بنیادین برای این قشر ایجاد کنند و مانع از ضرب و شتم و تحقیر دستفروشان و به هم ریختن بساطشان توسط ماموران شهرداری شوند.
اما چشمان کاملا بستهی بیکفایتان، جز منافع خود را نمیبیند و هیچ تلاشی از ناحیهی آنها برای حمایت از این محرومان نشده و نخواهد شد.
دستفروشان بیمه و بازنشستگی ندارند و هیچ نهادی از خانوادهی آنها در صورت بیماری و از کار افتادگی حمایت نمیکند؛ انگاری وجود خارجی ندارند.
گستاخی ماموران شهرداریها بهجایی رسیده که اموال دستفروشان را هم میدزدند و یا خواستار باج از آنها برای دادن مجوز هستند.
بهنظر میرسد که هیچ مفری برای آنان وجود ندارد اما تجربهی دستفروشان در برخی از کشورها ثابت کرده که در صورت تلاش و حمایت از یکدیگر با پیش بردن خواستهی قانونیشدن دستفروشی، میتوانند نجاتبخش خود باشند. یکی از بارزترین نمونهها دستفروشان هندوستان هستند که ۱۰میلیون نفر میباشند.
در سال ۲۰۰۴ کارزاری با متحد شدن دستفروشان تحت خواستهی مشخص قانونی شدن دستفروشی پا گرفت و رشد کرد. تا سال ۲۰۱۱ مسئولان این خواسته را نادیده گرفتند اما در این سال به اجبار مصوبهای ظاهرا در حمایت از دستفروشان تصویب شد اما دستفروشان این مصوبه را به نفع خود ندانسته و آن را رد کردند و اعتراضات آنقدر بالا گرفت تا بالاخره درسال ۲۰۱۴ دستفروشی در هند قانونی شد. اکنون نیز دستفروشان با نظارت دقیق، مراقب اجرای این مصوبه در تمام هندوستان هستند.
#آگاهی
#تشکل_دستفروشان
اتحاد بازنشستگان
🔻🔺🔻
🆔 @edalatxah
سالیان مدیدی است که شاهد درگیری نابرابر دستفروشان با ماموران شهرداریچی هستیم؛ نبردی از این رو نابرابر که در یک طرف آن ماموران شهرداری با استخدام اشرار بیرحم و حمایت مسئولان مافوق قرار دارند و در طرف دیگر دستفروشی یکه و تنها، بدون هیچ پشتیبانی و متاسفانه کمتر دیده میشود که رهگذری به حمایت از وی وارد معرکه شود.
شهرداریها پیادهروها و معابر را مِلک قانونی خود میدانند و با دستفروش بهعنوان دزد و قانونشکن برخورد میکنند. آنها برای این ادعای خود ماده ۶۹۲ قانون را که متاسفانه بر این امر صحه میگذارد مطرح میکنند. گویا همه چیز درست است و سر جای خودش و فقط این مورد چهرهی شهر را خراب کرده و نه زبالهگردان بیشمار.
مهمتر این که شهرداری چه جایگزینی برای کار کاذب دستفروشی دارد که حق ضرب و شتم و تصاحب اموال آنها را به خود میدهد؟!
و اما دستفروشان در شرایط نبود کار و افزایش موج بیکاری مجبورند یا دستفروشی کنند و یا خود و خانوادهشان از گرسنگی بمیرند.
وظیفهی دولت و مجلس این بود که بهطور جدی به این معضل ورود کنند و کاری بنیادین برای این قشر ایجاد کنند و مانع از ضرب و شتم و تحقیر دستفروشان و به هم ریختن بساطشان توسط ماموران شهرداری شوند.
اما چشمان کاملا بستهی بیکفایتان، جز منافع خود را نمیبیند و هیچ تلاشی از ناحیهی آنها برای حمایت از این محرومان نشده و نخواهد شد.
دستفروشان بیمه و بازنشستگی ندارند و هیچ نهادی از خانوادهی آنها در صورت بیماری و از کار افتادگی حمایت نمیکند؛ انگاری وجود خارجی ندارند.
گستاخی ماموران شهرداریها بهجایی رسیده که اموال دستفروشان را هم میدزدند و یا خواستار باج از آنها برای دادن مجوز هستند.
بهنظر میرسد که هیچ مفری برای آنان وجود ندارد اما تجربهی دستفروشان در برخی از کشورها ثابت کرده که در صورت تلاش و حمایت از یکدیگر با پیش بردن خواستهی قانونیشدن دستفروشی، میتوانند نجاتبخش خود باشند. یکی از بارزترین نمونهها دستفروشان هندوستان هستند که ۱۰میلیون نفر میباشند.
در سال ۲۰۰۴ کارزاری با متحد شدن دستفروشان تحت خواستهی مشخص قانونی شدن دستفروشی پا گرفت و رشد کرد. تا سال ۲۰۱۱ مسئولان این خواسته را نادیده گرفتند اما در این سال به اجبار مصوبهای ظاهرا در حمایت از دستفروشان تصویب شد اما دستفروشان این مصوبه را به نفع خود ندانسته و آن را رد کردند و اعتراضات آنقدر بالا گرفت تا بالاخره درسال ۲۰۱۴ دستفروشی در هند قانونی شد. اکنون نیز دستفروشان با نظارت دقیق، مراقب اجرای این مصوبه در تمام هندوستان هستند.
#آگاهی
#تشکل_دستفروشان
اتحاد بازنشستگان
🔻🔺🔻
🆔 @edalatxah