#онлайнасар

Ҳаётий қисса
Муаллиф: МахмудоваКўҳинур
Давоми…
25-қисм
Ранглари оқариб кетганини кўрган цехдаги ишчилар Кабирага сув келтириб беришди. Бироздан кейин ўзига келиб, ишини бошлашга тараддудланди. Ичида ўйлади: “ Шунчалик ҳам қўрқаманми? Кўча тўла одам бўлса, менга нима ҳам қила оларди?”
Илгари цехдагиларнинг ҳаммаси ҳам Кабира билан гаплашишмасди. Унга бошқа оламдан келган одамдек қарашарди. Рўмол ўрамай қўйганидан сўнг Кабирага дугона тутунган қизлар ҳам кўпайди. Бошқаларнинг ҳам унга муомаласи ўзгара бошлади. Кабира инсонга биргина рўмоли туфайли бошқача кўз билан қарашларига ҳеч тушунолмасди.

Орадан етти ой ўтди.

Кабира билан Нозим бир-бириларига анча ўрганиб қолишганди. Айниқса, Нозим кундан кунга Кабирага яқинлашишни, у билан кўпроқ вақт ўтказишни хоҳларди. Тез-тез учрашувга таклиф қилар, шаҳар айлантириб, кинога олиб тушарди. Ҳар-ҳар замонда кийимлар ҳам олиб бериб турарди. Нозимнинг диди билан Кабираники унча мос келмасада, Кабира у олиб берган одамни ўзига жуда ҳам жалб қиладиган, очиқ-сочиқ, ёрқин ранглардаги, тор кийимларни индамай олар, бошқа пайт киймаса ҳам, Нозим билан учашганда, албатта, ўша кийимларни киярди.
Ҳамида билан бирга репититорга қатнаб, ўқишга тайёрланишни ҳам бошлаганди. Ишини ташламоқчи эди. Аммо пул масаласи туфайли давом эттиришга мажбур бўлди. Бироқ энди ҳар куни эмас, ҳафтада уч кун бориб ишлайдиган бўлди. Қилган ишига қараб ҳисоб-китоб қилиниб, ишбай ойлик олади. Нозим ҳам тез-тез қўлига пул тутқазиб туради. Қисқаси, энди у анча ўзини йўлини топиб олгандек эди.
Кечқурун Нозим билан телефонда гаплашганида унга:
- Эртага сизни зўр жойга олиб бораман. Дарсдан чиққач, уйга келиб ясаниб турсангиз, ўзим мошинада келиб сизни олиб кетаман- деди. Нозимнинг шахсий мошинаси йўқ. Балки таксида келишни мазарда тутгандир. Хуллас, Кабиранинг ичи қизий бошлади. Одатда, қаерга олиб бормоқчилигини олдиндан айтиб, роса мақтаб-мақтаб олиб борарди. Бу сафар қаерлигини ҳам айтмади. Дарсда ҳам бутун хаёли Нозим билан бўладиган учрашувда бўлди. Ниҳоят, амаллаб дарсни тугатиб олдида, Ҳамидага пешиндан кейинги курсига боролмаслигини- Нозим билан учрашмоқчилигини айтиб тез уйга жўнади. Ҳамида ҳам энди Нозимга анча ишонар, ҳатто у билан танишиб ҳам олганди. Шунинг учун кўнгли хотижам, Кабира билан хайрлашиб, фақат кечга қолиб кетмасликларини тайинлади.
Кабира уйга келиб, кийиниб-тараниб, ўзига оро бериб Нозим келишини кутиб ўтирганди. Бир пайт телефони жиринглади. Нозим кўчада кутиб турганини айтди. Чиқди:
- Ассалому алайкум Нозим ака яхшимисиз?
- Ваалайкум ассалом Кабирахон, бунча очилиб кетибсиз? Мен яхши, ўзингизчи? Ҳам ўқиш ҳам иш билан чарчаб қолмаяпсизми?
- Йўқ раҳмат. Анча кўникиб қолдимку…
- Хўш, мана бу сизга- қўлидаги чиройли нақшлар билан безатилган пакетни Кабиранинг қўлига тутқазди- кириб мана шуни ичидаги кийимни кийиб чиқинг, сиздан илтимос!
Кабира ҳайрон қолиб, нима дейишни ҳам билмай, пакетни олганча уйга кириб кетди. Ичида бир ҳовуч ҳам чиқмайдиган бир мато турганди. Қўлига олиб қараса, у кўйлак экан. Фақат ўта калта ва ўта тор. Кабира аввалига, буни киёлмайман деб чиқариб бермоқчи бўлди. Аммо негадир унақа ҳам қилгиси келмади. Бир муддат нима қилишни билмай иккиланиб турди. Кейин таваккалига эгнига илиб кўрди. Ўзи озғингина ва бўйи калта бўлгани учун бу кўйлак ўзи ўйлаганичалик тор ва калта турмади. Лекин барибир кўринишидан “анақароқ” қизлар киядиган кийимга ўхшарди. Шунинг учун кўйлакни устидан енгил матодан қилинган узун нимчасини ҳам кийволди. Мошинани Нозим тенги бир йигит бошқараётганди. Олдинда Кабирадан ташқари яна битта қиз-кийиб олгани бор йўғи бир қарич ҳам чиқмайдиган “шортик” бироқ ўшаям ярмидан кўпи йиртиқ-ямоқ! Эгнидаги кофтаси ҳам ҳаминқадар- орқаси бутунлай очиқ. Кабира билан Нозим эса орқа ўриндиқда бирга ўтириб кетишяпти. Кабиранинг кўнгли ғаш бўла бошлади. Нозимдан:
- Қаерга кетяпмиз?- деб сўради?

#кабира
https://tttttt.me/drabllar

Қай ўғилдан камдир, айтинг қизингиз..

Яқинларга юбориб қўйинг!

✿•┈┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈┈•✿

👉 @drabllar

#онлайнасар

Ҳаётий қисса:
Муаллиф: МахмудоваКўҳинур
Давоми…
26-қисм

- Кабира биласизми, ўйлаб қарасам сиз билан бирга дискотекага бирор марта бормаган эканмиз. Шунга, бир ўйнаб-кулиб келайлик дедим-да.
Кабира бадтар хавотирга туша бошлади.
- Нозим ака, мен унақа жойларга ҳечам бормаганманда... Қўйинг, бошқа жойга борайлик, илтимос. Негадир оёғим тортмаяпти.
- Қўйсангизчи, Кабира… Ёнингизда мен борманку, ахир! Сиз ҳеч нарсадан хавотир олманг. У ер сиз ўйлаганчалик ёмон жой эмас. Ё менга ишонмайсизми?
- Ишонаман, фақат боргим келмаяптида ўша дискотекага…
- Қўрқманг, ёнингизда мендек ҳимоячингиз бор! Мана қаранг, мени мушакларимга. Агар биттаси сизга кўз сузадиган бўлса ўзим адабини бериб, туғилганига пушаймон қиламан. Овқатланиб, ўйин-кулгу қилиб тезда қайтамиз, хўпми?
- Майли, сизга ишонганим учун боряпман. Фақат тез қайтамиз!
- Бўлди, келишдик. Сиз қачон кетамиз десангиз ўшанда турамиз!
Мошинадан тушгандан сўнг ичкари, тор кўчага кириб, яна анча пиёда йўл босиб, қанақадир бинонинг ертўласига киришди. Соат пешиндан кейинги учга яқинлашиб қолган бўлсада, ичкари худди қоронғу тушгандек зим-зиё эди. Ўша қоронғу хонадан яна бир эшик очилиб, ичкарига киришди. Турли-туман чироқлар мусиқа ритмига мос ўчиб ёнар, ҳар томонда йигит-қизлар ичиб-чекиб ўтиришар, хоҳловчилар ўртага чиқиб рақсга тушиб, кўнгилхушлик билан овора эди. Кабирага бу жой умуман ёқмади. Бирор баҳона қилиб бугун учрашувга чиқмасам бўларкан, деб ўйлади, хаёлида. Аммо бир томондан - келсам, умримда бир бора келибман-да, шунақа жойга. Ҳар ҳолда, энди дискотека деса, қанақа жойлигини биламан. Майли, озгина ўтириб, кейин қайтамиз, деб ўзига таскин берди. Нозим мошинадан тушганда, Кабиранинг эгнидаги узун нимчасини қолдириб чиқишга амаллаб кўндирганди. Энди эса улар ўтирган столда икковларидан бўлак мошинада бирга келишган қиз ва йигит ҳам жой олди. Овқатдан олдин ичимликлар буюртма қилишди. Кабирадан нима ичишини сўраганда:
-Менга фарқи йўқ, сиз нима ичсангиз, шундан ичавераман, деб жавоб берди. Хаёлида ҳозир ҳар хил шарбат-у газли ичимликлар келадигандек. Стол устини бир пасда ичимликлар билан тўлдириб ташлашди. Ҳаммаси алкоголли ичимликлар эди. Кабира Нозимнинг баъзида ароқ ичиб туришини билса-да, ўзининг ёнида ичишини кутмаганди. Нозим ҳаммага тўлдириб қадаҳ қуйиб чиқди. Бирма-бир узатди. Кабира:
-Йўқ, менга керак эмас. Мени биласизку, мен… мен ичмайман- деди
- Ие, ахир ҳозиргина менга фарқи йўқ, сиз нима ичсангиз шундан ичавераман дедингизку, энди нимага рад этяпсиз?
- Мен бунақа ичимликлар келишини билмагандимда…
- Майли, майли ҳеч қиси йўқ. Фақат ҳозир мени қўлимни қайтармайсиз, келишдикми? Биттагина ичасиз, тамом бошқа ичинг деб айтмайман.
- Минг бор узр ичолмайман буни…
- Кабирахон, мени яхши кўрасизми?
- Нозим ака…..уялтирманг энди одамни!
- Бу қадаҳ бизнинг муҳаббатимиз учун аталган. Фақатгина шуни ичсангиз кифоя, бошқа умуман мажбурламайман.
Кабира иккилана-иккилана Нозимнинг қўлидаги стаканни олиб, ичди. Ичини куйдириб ўтиб кетган бу ичимликдан негадир зум ўтмай ҳолдан тойиб, ухлагиси келди.
Эсида қолгани боши узра учиб юрган юлдузчалар бўлди. Кейин ҳушидан кетдими, ухлаб қолдими фарқига бормади.
Кўзини очганда ўзини худдики, уйқудан тўйиб уйғонгандек ҳис қилди. Аммо бир муддат кўзи очиқ бўлсада, ҳеч нимага тушунмай шифтга термулиб ётди. Кейин секин-секин ўзига кела бошлади. Кимман? Қаердаман? Нималар бўляпти? Нега бу хонада ётибман? Бошидан эслашга ҳаракат қилди. Нозим билан мошинада қаергадир келишгани, эгнидаги алламбало кўйлаги, охирги эслай олгани қўлидаги қадаҳни кўзини юмиб, нафас ҳам олмай ичиб юборгани бўлди. Ундан сўнг нима бўлди. Қанчалик уринмасин бошқа ҳеч нимани эслолмади. Секин атрофни кузата бошлади. У ётган ётоқнинг тўғрисида телевизор, чап томонида икки кишилик ўтириб овқатланадиган стол-стул бор эди.

#Кабира

@drabllar

#ибрат

Фарзандимизни ҳулқидан нолишимиз, аслида ўзимиздан нолишимиз.

Уни бирор ишни уддалай олмаётганидан кимгадир гапираётган вақтимиз ўзимиз нимани амалга ошириб қўйганимизга бир эътибор берайлик.

Чунки, у нимадир чиройли бажариши, чиройли сўзларни гапириши ва чиройли амаллар кўрсатиб бериши аслида бизнинг ўзимизга боғлиқ.

Биз нима бўлсак, фарзандимиз ҳам шу бўлади...

https://tttttt.me/drabllar

ЖУДА ХАМ ТАЪСИРЛИ КЛИП👍

МЕХР ВА ОҚИБАТ ХАҚИДА

Яқинларга  ҳам  улашинг!👇
@drabllar

***

Koʻrnib turadi asli haqiqat,
Bilardim, eng yomon tomonlaringni…
Yolgʻoning chiroyli chiqardi faqat,
Balki sevgandirman yolgʻonlaringni…

Toʻgʻri-da, boʻlmasdi gaplaring rosti,
Qanday haqiqatga oshiq boʻlay men…
Sevgiga yolgʻonlar kerak emasdi,
Sof ishqni havasga alishtirding sen…

Sukutlar jam boʻldi ichimda bir kun,
Sabrning uyiga oʻt qoʻydilar jim…
Va oʻsha lahzadan sen ham men uchun,
Hech kimga aylanding, shunchaki hech kim…)

Yasemin

***

Dunyo dunyo dardlarim olib,
Ona yana keldim yoningga…
Ba’zan bilmay qovogʻim solib,
Tekkandirman balki joningga..

Tunlar bilan teng kiradi gʻam,
Bu gal menga ergashma deyman…
Chunki kelsam qoshingga har dam,
Hamon oʻsha yosh boladayman…

Erkalaysan boshimni silab,
Unutaman dunyo kamini…
Senchi meni baxtimni tilab,
Oʻchirmaysan duo shamini…

Mendan biroz uzoqroq yasha,
Sensizlikda qolmasin umrim…
Yoshim bersin yoshingga qoʻsha,
Seni mendan olmasin Tangrim…

Yasemin

#онлайнасар

Ҳаётий қисса
Муаллиф: Махмудова Кўҳинур
Давоми…
27-қисм

Ўнг томонга қайрилиб, кўзи оқ халатда, диванда оёғини чалқанча қилиб сигарет тутатиб, телефонда ниманидир томоша қилиб турган одамга тушди. Ким бўлди экан, юзи кўринмаяпти? Ўрнидан туриш учун қўзғалди. Аммо оёқларига оғриқ кириб, боши ҳам айланди. Шу пайт бирданига бор овози билан қичқириб юборди. Ҳалиги одам югуриб келди, энди Кабира уни таниди-Нозим!
- Кабира, яхшимисан, Жоним?
- Нималар бўляпти? Мен нега бу аҳволда бу ерда ётибман? Кийимларим қани? Қон қаердан келди?
- Ўзингни бос, севгилим.. Мен..
Кабира Нозимни эшитмасдан йиғлашга тушди:
- Ниятинг мени шарманда қилишмиди? Виждонсиз, ҳайвон?
- Кабира сенга ўзингни бос дедим. Ҳаммаси яхши бўлади. Энди сен меникисан!
- Бу қилмишингга ҳали жавоб берасан! Нега мени алдадинг?
- Сени алдамадим. Мени бунақа ниятим йўқ эди, аслида. Маст бўлгандан кейин ўзимни бошқаролмай қолдим. Қолаверса, сен ҳам
- Нима? Мен ҳам…?
- Гапимни охиригача эшит, сен ҳам қаршилик кўрсатмадингку, ахир.
Кабира бошини чангаллаб олиб, ҳўнграб йиғлашда давом этди. Нозим келиб уни бағрига босиб, тинчлантирди:
- Кабира йиғлама, мен сен ўйлаган номардлардан эмасман. Сенга уйланаман! Сўз бераман! Бу ҳақида уйимдагиларга ўзим бафуржа тушунтириб, уйингга совчиларимни жўнатаман. Ҳали биргаликда бахтли кунларимиз бўлади, сен йиғлама, Жонимм..
- Нозим ака, мен сизга ишонардим. Мени яхши кўрасиз деб ўйлардим. Асл ниятингиз бунақалиги етти ухлаб тушимга ҳам кирмаганди. Мени шарманда қилдингиз…
- Мен ҳақиқатан ҳам сени яхши кўраман. Айтдимку, бошидан сени бунақа ниятда бу ерга олиб келмагандим. Шунчаки, кайфиятингни кўтармоқчи эдим. Сен ўйлаб, сиқилма! Бу ҳақида бировга ҳам айтиб ўтирма. Буёғига энди тўйни тезлатамиз, ана ундан кейин доим бирга бўламиз!
Кабира йиғлайвериб кўзлари шишиб, қизариб кетганди. Нозимнинг ваъдалари уни сал бўлса ҳам тинчлантирган бўлишига қарамай, барибир ич-ичидан юраги эзилиб, ўзини йиғидан ҳеч тўхтатолмаётганди.
- Ҳозир қаердамиз?
- Кеча келган дискотеканинг мижозлар учун махсус хонасидамиз.
Кабира телефонини излай бошлади. Нозим унга ўзи ҳозиргина сигарет чекиб турган диваннинг пастида ётган кийими ва телефонини олиб берди. Соат тонгги беш-у қирқ етти. Ҳамида унга сон-саноқсиз марта телефонлар қилиб, бир талай смслар ёзиб ташлаганди. Бечора, кечадан бери дом-дараксиз Кабирадан хавотир олиб, ич-этини еб битирганди.
Нозим Кабирани уйга келтириб қўйди. Кабира эгнидаги кўйлагини яшириш учун нимчасининг олдини ёпиб олганча уйга кирди. Ҳамида ҳовлида, ўзини қўярга жой топломай, Кабирани қаердан, қандай излаш ҳақида ўйлаб, хаёлига келаётган қўрқинчли фикрлардан чалғиш мақсадида ўзига иш топиб, бажариб юрганди. Дугонасини кўргач аввалига хурсанд бўлиб кетди. Сўнг дарҳол жаҳли чиқиб, Кабирани уруша кетди:
- Қаерда юрибсан, Кабира? Кечадан бери сени излайвериб эсхонам чиқиб кетти-ку! На сен на Нозим телефонга жавоб берасиз. Шунақа ҳам қиладими, одам деган?
Кабира ҳозир Ҳамиданинг бу гапларини эшитгиси ҳам келмаётганди. Аммо гапини тугатиб олгунча индамай турдида, сўнг бориб Ҳамидани қучганча йиғлашга тушди.
Ҳамида энди баттар қўрқа бошлади:
- Кабира нима бўлди, ўзи? Тинчликми? Ўзингни қўлга ол. Кел, уй кириб олайлик, юрақол.
Кабирани секин диванга ўтиргизиб, сув келтириб ичирди. Сўнг озгина муддат йиғлаб, ўзига келиб, тинчланишини кутди.
- Кабира, энди бир бошдан менга нима бўлганини айтиб бер! Хавотирдан эсим оғиб қолай деди. Нима бўлди, ўзи? Кеча қаерга бордингиз?
- Ҳамиии… Мен шарманда бўлдим. Нозим мени…
Уёғига ҳиққилаб гапиролмади.
Ҳамиданинг бошига муздек сув қуйилгандек бўлди. Энг қўрққан тахминларидан бири рост бўлиб чиққанди. Кабира унга кеча нима бўлганини бир бошдан ҳаммасини айтиб берди.
- Ярамас, номард экан! Дарҳол полицияга хабар бериш керак. Жазосини олсин, орсиз!
- Йўқ-йўқ, Ҳамида унақа қилма! Нозим тез орада уйимга совчисини жўнатишини, менга уйланишини айтиб, ваъда берди..
- Ҳеее, аҳмоқ қиз! Бунча соддасан, у сени алдаган.

#Кабира

@drabllar

#онлайнасар

Ҳаётий қисса
Муаллиф: МахмудоваКўҳинур
Давоми…
28-қисм

-Ярамас, номард экан! Дарҳол полицияга хабар бериш керак. Жазосини олдин, орсиз, бетaвфиқ!
- Йўқ-йўқ, Ҳамида унақа қилма! Нозим тез орада уйимга совчисини жўнатишини, менга уйланишини айтиб, ваъда берди.
- Ҳеее, аҳмоқ қиз! Бунча соддасан-а, у сени алдаган.
Устидан арз қилиб, тегишли жойга хабар беришингдан қўрқиб шунақа деган. Сени зўрлаган оша номардни гапига яна лаққа тушиб ўтирибсанми?
- Шошмай тур, озгина кутайликчи, балки ёлғон айтмагандир. Энди менга ундан бошқа ким ҳам уйланарди. Қўй, мен ҳеч қаерга арз қилишни истамайман. Ҳаммага овоза қилиб… Шундоқ ҳам уйдагиларим учун суюқоёқ қизман. Яна гап-сўз тарқаб, бундан баттар ҳолга тушишни истамайман.
- Бекорга қўрқяпсан, Кабира. Нияти сенга уйланиш бўлганда бу ишни қилмасдан ҳам уйланган бўларди. Унга ишониб, чакки қиляпсан. Мен барибир уни тинч қўймайман. Ахир, нима ҳаққи бор сени номусингни топташга! Қилмишига яраша жавоб бериши керак!
Ҳамида жаҳлдан қизариб-бўзариб гапираётганди. Ҳозир агар Нозим ёнида бўлганда эди, бўғиб, ўлдириб қўйишдан ҳам тап-тормасди.
- Менга ортиқ ғавғони кераги йўқ! Ҳамида илтимос қиламан, бунақа гапларинг билан сен ҳам мени қийнама!
Кабирага гапиргани билан фойдасиз эканини тушунди.
- Майли, ўзинг биласан! Аммо бу ҳақида ҳеч кимга, асло оғиз оча кўрма! Ҳатто мени уйимдагилар ҳам билишмасин! Нозим билан ҳам бошқа учрашиш йўқ энди!

Кабира бир ҳафтача уйдан чиқмай юрди. Ҳамиданинг бувиси бундан хавотирланмаслиги учун мазаси бўлмаётгани сабаб озгина дам олиб кейин яна иш-ўқишга қайтиши айтди. Аммо Нозим билан телефонда боғланиб, гаплашиб турди. Нозим тинмай унга уйланишини айтиб, фақат озгина сабр қилиб туриши, онасига бўлган ишларни бафуржа тушунтириб, уни совчиликка келишга кўндириши учун вақт кераклигини таъкидларди. Кабира юрагидаги ушбу кичик умид учқуни билан оз бўлсада хотиржам яшаётганди. Энди ўзига келиб, ишга қайтганига икки кун бўлганида Нозим ундан учрашишни сўраб илтимос қилди:
- Кабира, сени жуда ҳам соғиниб кетдим. Илтимос қиламан, кўришайлик. Энди ўзингни мендан олиб қочмагин, сенга ўрганиб қолган эканман.
- Йўқ Нозим ака, мен сиз билан учрашувга чиқолмайман. Қачон уйимга совчилар келиб, уйимдагилардан розилик олишса, ўшанда учрашамиз!
- Кабираа, севгилим! Илтимос унақа дема, учрашайлик. Сени кўрмасам бўлмайди. Агар рози бўлмасанг ўзим уйингга бораман!
- Нозим ака, нимага тушунмайсиз, чиқолмайман!
- Майли, чиқмасанг, унда ўзим бораман!
Кабира Нозимни уйга келишини тасаввур қилиб, қўрқиб кетди. Ҳамиданинг бувиси кўриб қолса, шарманда бўлиши аниқ! Ноилож учрашишга рози бўлди.
Кабиранинг ҳаёти шундай бир ценарий асосида суръатга олинган фильмга ўхшаб кетаётганди-ки, воқеалар ривожини олдиндан тахмин қилиб, топиш мумкин эди. У бу сафар ҳам Нозим билан учрашиб катта хатога йўл қўйди.
Қиз ва йигитнинг ёлғиз қолиши ёмон оқибатларга олиб келиши яна бир бор ўз исботини топди.
Бу ҳақида ҳадиси шарифда ҳам айтилган: “Ҳаргиз эркак киши бегона аёл билан ёлғиз қолмасин. Акс ҳолда, учинчилари шайтон бўлади” Шайтон у иккиси зинога қўл урмагунча тиниб-тинчимайди, васвасада давом этади.
Кабиранинг ишончи кундан-кунга сўниб, Нозимдан ҳам кўнгли совуб бораётганди. Бир ойдан бери бир хил гапни такрорлайдиган Нозим, мана беш кундирки на телефон қилади на бошқа дараги бор. Кабира охири Ҳамиданинг гаплари ҳақиқат эканига ишониб, бошида полицияга мурожаат қилмаганига афсуслана бошлаганди. Ҳаётда кимга ишонса ўша одамдан панд еди. Аммо ёнидаги энг яқин дўстига қулоқ тутмагани учун энди пушаймонда.

#Кабира


@drabllar

She’r muallifi Yasemin🫶🏻

(Eski ijrolarimdan biri☺️)

https://tttttt.me/drabllar

👇👇👇👇👇



КАБИРА

Қиссаси

👆👆👆👆👆

Ёзув устини босинг