#ЯКШАНБАГАУТАРКЕЧА


27 кисм

Таксига утирдим. Насим айтган жойга етгач, машинадан тушиб, чунтагимни кавлаштираётгандим, Насим келиб колди. Хайдовчига пул узатиб, деди:
- Бу одамни уйига элтиб куйинг.
- Э-э, мен хали уйга кетмокчимасман, - дедим.
- Диктофонни берингу, кетаверинг, дустим...Соат неча булганини биласизми?
- Тошкентда тонг отгунча... Юзта-юзта....
- Уйингизга боринг, хотининггиз кутиб колгандир,- деди у яна жиддий охангда. Сунгра диктофонни чунтагига солиб, устидан силаб куйди. - Бунинг учун рахмат.
Официантнинг гапини етказишим керак эди.
- Эй!- дедим Насимга угирилиб.
- Баходир, эртага, дедим-ку. Хозир уйга кетаколинг.
- Улар утган йили 8 мартда ”Бургомистр”да бирга ўтирганлигини аниқладим!
- Ўтган йили 8 март? Ростданми? - Насим менга синчковлик билан тикилди.
- Ростдан. Босқинчилик ўн бешинчи майдан ўн олтинчига ўтар кечаси бўлган, улар эса март ойидаек таниш эди. Калай, зўр хабарми?
Насим чукур уҳ тортиб, атрофга аланглади. Юзи кайғудан қанчалар буришиб кетганини куриб турардим. Кейин у мени кучоклаб, миннатдорчилик билдирди.
-Бошида уйлагандимки, - дедим шу он Шокирнинг гумонини эслаб,- бу ишда сизнинг хам кулингиз бор...
Қучоклаб турган Насим тошдек котди, хатто бир-икки юлкиниб хам курдим, қопқондек қисиб турарди у.

Давоми бор...

https://tttttt.me/drabllar

Сенга дастлаб яхши муносабат қилган кишига эътибор берма, сен билан охиригача яхши муносабатда қоладиган кишига эътибор бер!

✿❀┄┅┅✿❀✿❀┄┅┅✿❀
@drabllar

​​АЁЛИНГНИ СЕВ

Кўчалардан бахт излама сен,
Севгин, жуфти ҳалолингни сев,
Бошқа ёрни ҳеч кўзлама сен,
Уйингдаги аёлингни сев.

Ой десанг ой, кун десанг кундай,
Сунбул сочи қоп қора тундай,
Тақдирингни туҳфаси шундай,
Уйингдаги аёлингни сев.

Юрма ёлғон дунёлар аро,
Эркак бўлиб, кунига яра,
Кўзинг кўрми, тузукроқ қара,
Уйингдаги аёлингни сев.

Ўкситмагин, ўтга ташлма,
Шайтоннинг шўр ошин ошлама,
Фарзандларинг кўзин ёшлама,
Уйингдаги аёлингни сев.

Билмайсанми аёл макрини,
Чақса кўргин илон заҳрини,
Келтирмагин оллоҳ қаҳрини,
Уйингдаги аёлингни сев.

Ўтар дунё сен ҳам ўтарсан,
Бир кун охир кунга етарсан,
Сени демай қўйса нетарсан,
Уйингдаги аёлингни сев.

Муҳаббатдир -чин баҳор фасли,
Муҳаббатдир- бахт,тоъле қасри,
Уйингадир фариштанг асли,
Уйингдаги аёлингни сев.
@drabllar

ТУТҚУНЛИКДА 10 КУН ( 6-Қисм)


-Илоё, сени туққан онанг тирик бўлса, Худо хор қилсин. Синглинг бўлса, синглинг, хотининг, қавми-қариндош аёлларинг мендан баттар бўлсин.

Рашид менга бир зум тикилиб қолди. Мен илк бор кўзларида мунг кўрдим. Во ажабо! Бу кишиниям дарди бор эканми? У бир хўрсиндида лунжини шишириб нафасини пуркади. Худди ичидаги бор аламни пуфлаб чиқаргандек мағрур чиқиб кетди. Қизларнинг биринчи иши қўлларимга кишан тақиш бўлди. Сўнг икки билагимдан ушлаб, бошқа хонага кўчиришди. Кенг, ёруғ, озода бу хонани ўзлари тартибга келтирганликлари шундоққинаа билиниб турарди. Занжирнинг бир учини иситиш қувурига маҳкамлашди. Ҳақиқий банди бўлдим. Қизлар Бахтиёрни қоровулликка қўйиб, атир-упа сотиладиган дўконни излаб кетишди.

-Мамнунмисиз, Бахтиёр ака? Мана, ҳақиқий асира бўлдим.

Оғир кишанни унга кўз-кўз қилиб у ёқ - бу ёққа юрдим. Хона ичида бемалол айлансам бўлади. Ювиниш хоналаригача етаркан.

-Кечир мени, Холида. Балки мен қўрқоқлик қилаётгандирман. Балки эпсиздирман. Лекин хаёлимда ҳали курашнинг мавруди келмагандек туюлади. Сени олиб кетишаётганда ёнингда мен бўламан. Эрнестга ишонмайди. Бадр майда ишлар билан шуғулланмайди. Ўша пайтдан фойдаланамиз. Қалтис ҳаракат қилиб панд еб қолмайлик.

-Ўйчининг ўйи битгунча, таваккалчининг иши битади, деганлар. Биз вақтдан ютқизиб бўлдик. Пешонамга шу ёзилган эканда. Бу сатанглар ҳам кўзимга балодек кўринаяпти. Шу занжир билан...

-Уларга индама. Улар буйруқни бажаришаяпти, холос.

-Айтганча, қарғишим Рашидга тегиб кетди-ёв. Хумрайиб қолди. Ҳозир урса керак, деб қўрқувдим.

-Сен уни эски, лекин битмаган ярасига туз сепгандек бўлдинг.

Нега?

-Рашид асли Косон тарафдан. Ўртаҳол оиланинг боласи бўлган. Мактабни тугатиб Нархоз институтига кирган. Ҳозир номи ўзгариб кетган, шекилли. Иккинчи курсни тугатиб, таътилга келганида нохуш воқеа юз берган. Битирув кечасига қатнашиб қайтаётган уч қиз бойвачча йигитларнинг қўлига тушган. Улар орасида унинг синглиси ҳам бўлган. Воқеани эшитиб, Рашид милицияга хабар берган, судма-суд чопган. Лекин қаерга борса, эшиклар ёпилаверган. Йигитлар катта-катта лавозимларга ишлайдиган амалдорларнинг эркатойлари экан. Шу-шу ёпиғлик қозон ёпиғлигича қолган. Акасининг бир оғиз гапирмай зир югураётгани кўрган, лекин жиноятчилар жазосиз қолаётганини сезган сингил ҳеч ким йўғида ўзини ёқиб юборган. Рашид зор-зор йиғлаётган онасига, отасига: «Йиғламанглар, синглимга бошқа йўл йўқ эди. Агар у ўз жонига қасд қилмаса, мен қўлимни қонга ботирган бўлардим. Қанчалик синглимни яхши кўрмайин унга ит теккан. Яшашининг ҳожати қолмаганди» -дейди. Сўнгра бир ҳафта бойваччаларнинг изига тушиб, биттасини сўйиб ташлайди. Бу воқеага қарийб йигирма йил бўлиб қолган. Шу-шу жиноятчиларга қўшилиб кетган. Энди ҳеч қандай жиноятчиликдан қайтмайди. Сен унинг ёдига шу воқеани солиб қўйдинг. Ҳеч ким онадан жиноятчи бўлиб туғилмайди.

-Сизга бу воқеани ким айтиб берган?

-Бадр.

-Наҳот бошига шунча кўргилик тушган одам мени шунча қийнаса?

Давоми бор...


@drabllar

Тинчлик истаги

— Ахир, мени ҳам бахтли яшашга ҳаққим бор-ку. Ўзим яхши кўрган инсон билан ҳаётимни давом эттиришни хоҳлайман. Эртага борадиган жойимда тошдай қотиб, тинч-xотиржам яшашим керак.Тўғрими, бобожон? Гапирсангизчи сиз. Хаётнинг паст-у баландини кўрган инсонсиз ахир.
— Болам, эртага мен ҳам борадиган жойимда тинч-xотиржам яшашни хоҳлайман...

Суҳроб АЗИМИЙ

Драбллар | қисқа ҳикоялар

#ЯКШАНБАГАУТАРКЕЧА


28 кисм



- Менинг?.. Менинг кандай кулим булиши мумкин?- деди бирдан нари итариб. - Роса учиб колибсиз, Баходир, камрок ичиш керак.
- Эр-хотин тил бириктириб, ”боскинчилик операцияси”ни уюштириб, мени итдек сарсон килиб юрган, дедим...
- Вой ахмок! - Насим хитоб килди.- Шу хам гапми?!
Детевтивлик киламан деб тентак-пентак буп колмадингизми? Эртагаёк духтирга боринг, психиаторга!
- Тилла такинчоклар куп булган дейишди...
- Ким шундай деди?
- Тахмин килганимни айтяпман. Тиллаларга яна бир шерик булган, ушандан яшириш учун эр-хотин...
Насим юз-кузимга газаб билан бокиб, деди:
- Менга каранг, Баходир, сизни хотинимнинг изидан куйиб, хато килмадим, деб уйлагандим, бу гаплар нимаси? Агар шундай булганида, Зумрад билан ажрашармидим? У анави гурсухта махбус билан танишиб, эрга тегармиди? Калла-палла борми сизда?! Хафсаламни емон пир килдингиз лекин!
Ха, бу менинг очикдан-очик мантиксиз хатом эди. Бирок маст булсам-да, бир нарса эътиборимдан четда колмади: янгича тахминдан Насимнинг утакаси ерилиб кетди. Нега бунчалик куркди у?
- Суратлар калай?- сурадим нима дейишни билмай.
- Чидаса бўлади,- деб Насим мени такси сари бошлади.- Худди уша тилла занжир! Бир танишим Дубайдан келтириб берганди.... Эртага батафсил гаплашсак.
- Диктофонни эшитиб, эртага мени тинч қўймайсиз,- дедим мен.
Кўзимни очганимда, тонг отган эди. Бугун душанба. Бирок энди эркин одамман, душанбалар ортик асабимни эговламай куйганди.
- Бошингиз огримаяптими?- кутилмаганда хотиним кахва келтирди.- Ичинг, дадаси.
Таниелмадим. Нахотки, мулойим тортиб колган шу аел хотиним булса? Хатто кузимга чиройли куриниб, култ этиб ютиндим. Хакикатан, сочини турмаклаб олганини-чи! Калин кора сочларини турмаклаб юрган хотинларни курсам, унча-мунчага куз узолмай колардим, энди уз хотиним кузимни кувнатаетган эди.
Кахвани тутказиб, индамай чикиб кетди. ”Етган жойида кахва ичаркан, киноларга таклид”, деманг. Урнимдан туриб, юз-кулимни ювиб, нонушта сураганимдан кейингина бирор нима келтириб берарди, энди эса...туришга хам улгурмадим.

Давоми бор


https://tttttt.me/drabllar

#Мулоҳаза

ЯХШИ НИЯТ

Умарбек шаҳарнинг энг олди бойларидан бири. У бир куни эски сандиқнинг ичидан 20 йил олдин ўзи ёзган қоғозга кўзи тушди ва ўқий бошлади:
- Мен омадлиман!
- Мен кучлиман!
- Мен ҳаммадан бой бўлишим керак!
Умарбекнинг ногох кўзига ёш келди ва кучсиз пичирлаб гапирди.
"Мен ота бўлишим керак" деб ёзмайманми?

Соҳиб Алиев

#ТУТҚУНЛИКДА

-Бундай воқеадан кейин кимдир яхшилик томонга ўзгаради, кимдир ёмон томонга, баъзилар аламзада бўлиб қолади. Йигирма йил аввал Рашид адолат борлигига ишонган бўлсайди, синглисининг қотиллари қонун олдида жавоб берсайди, эҳтимол, бир колхознинг раиси бўлиб юрган бўларди. Ноҳақлик ҳамиша жиноятга йўл очади.. Мана, менинг тақдиримга қарагин. Аммам бизни бағрига босиб катта қилса, ўз уйимиз бўлса, акам ёш ўлиб кетмасди, мен очлик туфайли ўғирлик қилмаган бўлардим. Ана энди боши берк кўчада қолиб кетаяпман. Болалигимда «детдом» деразасидан термулиб, фақат оила ҳақида хаёл сурардим. Хаёлимда ота-онам, гарчи уларни эслолмасамда, бир дастурхонда овқатланардик. Бу хаёлларим узундан-узун чўзиларди. Биров халақит беришини сира истамасдим. Улғайганимдан кейин улар ўзгарди. Энди рафиқам ва мен болаларим билан бир дастурхон бошида ўтирганимизни хаёл қиламан. Болалигимдаги орзуйим сароб бўлганидек, келажагим ҳам йўққа ўхшайди. Наҳотки, худодан кўп нарса сўраган бўлсам? Наҳотки, оилали бўлиш қўл етмас орзу бўлса?

Мен бу чоҳдан ўзимни чиқаролмайман. Қўлимдан тортадиган ҳеч ким йўқ. Қамалиб чиққанимдан кейин ҳеч ким мен билан турмуш қурмайди. Қочиб, яшириниб яшаш осон эмас. Оилани ҳалол йўл билан боқаман, десам ишхоналар эшиги тақа-тақ берк. Ҳозир худодан сени шу жирканч қўллардан эсон-омон, ҳур қутулиб кетишингни тилайман. Йўқса, мен ўзимни кечиролмайман.

Бахтиёрнинг лирик чекинишини қизларнинг кулгуси узди-қўйди. Бўлмаса, бу мажнун севгидан гапириб қоларди. У хомушланиб уларни кутиб олди. Қизлар хурсанд эди.

-Войей, роса чарчадикда. Совуқ чой йўқмикан, йигитча, -деди улардан бири.

-Менералка бўлса жуда зўр бўларди.

Бахтиёр ошхонага кетди. Қизлар бозор-ўчар қилган кўринади.

-Ҳаво бирам дим. Бунақа иссиқдан кейин ёмғир ёки қор ёғади, -деди сариқ сочли қиз.

-Қор қоровулнинг қовоғидан ёғаяптику. Тинчликми? Худди биз отасини ўлдиргандек хўмраяди-я, -деди иккинчиси.

-У кишини дўндиқча уччасидан ургандирда.

-Ҳали «Заргар» армонда қолса-я?

Ўзимни тутолмадим. Занжирни йиғиб қўққисдан яқинимда турган, сариқ сочли, кўк кўзли қизни зарб билан урдим. Қиз кутмаган эканми, дабдираб бозор-ўчар қилган селофанлар устига йиқилди. Дарҳол ўзини ўнглаб ҳужумга ўтаётган пайт шериги тўхтатди.

-Ўзингни тут, Зуля. Дўндиқчанинг бирор жойи кўкарса, бошинг билан жавоб берасан.

-Йўқ. Келиб-келиб, бир жинқарчадан калтак ейманми? Яна индамаслигим керакми?

-Худонинг куни кўп. Анжеликанинг қасрига ўтса, кейин аламингни оласан. Ўзингни ўйласангчи. Бу қиздан калтак есанг ҳам, зато фойда қилдингку. Ўзинг ёқтирган кўйлакни олдинг. Бунга атаб олган атир-упалар ҳам ўзимизга қолади. Ҳар қалай Мишадан калтак емасак керак. Яхшиси, кўйлакларни ол. Кийиб кўрайликчи.

Бахтиёр олиб келган сувни ичишдию, қизлар харидларини кавлашга тушишди. Уларга қараб туриб ҳайрон қолдим. Қизлар борлиқни унутгандек, бирам хурсанд эдиларки, кўйлакларни кийиб ойна қаршисида ярим соатча андармон бўлишди. Кейин соч бўяшга тушиб кетишди.

-Аввал ўзимиз пардоз қилиб олайлик. Кейин сен билан шуғуланамиз. «Тарбиячининг ўзи тарбияланган бўлиши керак» деганларидек пардозчилар ҳам аввал ўзларига пардоз бериши керак.

-Билганларингни қилинглар. Фақат мени тинч қўй баринг, -дедиму диванга чўзилдим. Занжир юрагимни «тарс» ёргудек таъсир қиларди. Қизлар кечгача тинишмади.

Бахтиёр кечки овқатни келтирдида, “Бадр Қаршидан қайтди. Овқатингни еб ол. Сендан хабар ололмайман, эҳтиёт бўл. Қўполлик қилма, деб чиқиб кетди. Назаримда у Бадрнинг янгиликларини эшитишга ошиқарди. Улар ёнимиздаги хонада. Пиёлани тўнкариб деворга қўйса, гап эшитилади, деб эшитгандим. Қулоқ тутдим, фойдаси бўлмади. Қизлар ваннада бош ювишаяпти. Мен эшикка чиқдим. Занжирни секин судраб иккинчи эшик ёнида ўтириб қолдим. Бадр Рашидга ҳисобот берарди. Бахтиёрни ошхонага жўнатишган.

Давоми бор...

https://tttttt.me/drabllar

ДЎСТ

– Мен сени дўстинг бўлмоқчиман!
– Бор-е..
– Илтимос, мени ўзингга дўст қил.
– Йўқ, кет..
– Дўстинг бўлай...
У унинг ортидан тинмай юраверди. Ташқаридан қараганлар унинг бу инсонда нима иши бор экан, деб ҳайрон бўлишлари табиий эди.
– Кел, дўст бўламиз!
– Йўқ, дедим-ку!
– Дўст бўлсак, яхши эди-да..
У тинмай ушбу таклифини қайтараверди, у таслим бўладиганга ўхшамасди.
– Мен дўстинг бўлишни хоҳлайман...
– Йўқ, бўлмайди!
– Дўст бўлақолайлик!
– Бўлмайди...
– Дўстинг бўлай!
– Йўқ, дедим-ку!!! - у бироз овозини баланд қилди, - кет, дедим, бор!
У хафа бўлди.
– Мен шунчаки, дўстинг бўлишни хоҳлагандим..
У хафа бўлганини сезиб қолди.
– Хафа бўлма, мен сен билан дўст бўлолмайман...
– Нега, нега мен билан дўст бўлолмайсан?
– Мен сен билан дўст бўлганимдан кейин, сен ҳақингда қайғуришим керак, сени ўзимни яхши кўргандек яхши кўришим керак, яхши ва ёмон кунингда сен билан бирга бўлишим керак, булар ҳали бошланиши, - деди ҳалиги бир дона ҳам дўсти йўқ одам, - мен буни уддалай олмасам керак деб қўрқаман, кечир, - деди-ю, дўстлик таклиф қилган одамдан узоқлашди...

Аҳмад Али Муҳаммад

Драбллар | қисқа ҳикоялар

#ТУТҚУНЛИКДА

-Изқуварлар илдам ҳаракат қилишаяпти. Улар ҳозир Тошкентда. Маҳмуд ўғрининг қотиллигини фош қилган терговчи борку, ўша ишни олибди. «Некция»нинг изи, номери уларга маълум. Сен ҳам, мен ҳам қидирувда. Қиз ўғирланганлигини ҳам аниқлашибди.

-Демак, терговчи Саъдуллаев эканда.

-Ҳа. Ўша Саъдуллаев. У жуда «хитр». Ер остида илон қимирласа, билади. Агар у ишни биринчи кундан олган бўлсайди, бир кунда фош бўлардик.

-Афсус, Қаршида бекор юрган пайтимиз у билан шуғулланмаган эканмизда. Изни қандай топишибди.

-Биринчидан Эрнестнинг «права»си топилган.

-Ҳу, ландовур.

-Иккинчидан қамашилик ошнангнинг хотини қиз ўз ихтиёри билан кетмаганлигини, уни ўғирлаганимизни, қизнинг қочишга уринганлиги, бари-барини айтиб берибди.

-Ўлдираман. Демак, Тошкентда эканимизни ҳам улар айтганда?

-Ҳа, «Некция»ни запчаст қилвориш керак. Кўчага чиқиш ҳам осон бўлмайди. Эрнестнинг ҳолига тушдик. Фақат Бахтиёргина уларга маълум эмас. Лекин унга ишониб бўлмайди. Раҳмдил. Яна севиб қолганига нима дейсан? Қаршидаги биз боришимиз мумкин бўлган жойларга одам қўйилган.

-Қандай эпладинг?

-Ахир мени Бадр синчков, дейдилар.

-Яша! Эрнест билан Бахтиёрдан қутулиб, «Заргар»га қўшилиб олишимиз керак.

-Қизнинг уйида нима гап?

-Пахтага кетган студент акаси бор экан. Ҳамма жойни тити-пити қилиб чопиб юрибди. Қўлига тушсак нақ юрагимизни суғуриб олгудек важоҳатда.

-Отасику ўлиб қутулди. Ака бўлиш ҳам осон эмасда. Акасига ачинаман.

-Тушунаман, шеф. Барибир ортга йўл йўқ.

-Ортда дўзах азоби турибди. Олдинга қочганимиз яхши. Эртадан кейин дўндиқчани эгасига топширамиз. Кейин балки бизни хорижга жўнатар. Қизлар келишган. Қизни шайлашаяпти.

-Дидни оладиган қизларми ёки палағда тухумдек айниганларими?

-Чакки эмас. Улар бугун асирага ишқ дарсини ўтишади.

-Бу тун бизни ўқитишсин, шеф. Кайфият йўқ, чарчаганмиз.

-Анжеликанинг қизлари ўзидан маккор. Қуруғисиз кўнмайди.

-Иложини қиламиз. Бу ёғини бизга қўйиб беринг. Анжелика ўзидами?

-Йўқ. У Душанбега, «мол»га кетган.

-Терговчи Тошкентдами?

-Бугун эрталаб келган «Ипподром»даги «Некция» эгаларидан бизни номеримизни суриштирган. Қайтиб кетганми, йўқми билмадим. Бугун-эрта бу ердан жуфтакни ростлаш керак.

-Қизни топширайлик. Бир дақиқа турмаймиз. Қўрқаётганимизни «Заргар» билмаслиги керак.

-Ҳай, майли. Жононларни бир кўрайчи.

Мен ўрнимдан туришга улгурмадим. Бадр эшик ёнида ўтирганимни кўриб, жаҳли чиқиб кетди.

-Ҳали мактаб боласисану, қувсан, тулкига дарс берасан. Гап пойладингми?

-Йўқ, қизлар у ёқдан чиқмаяпти. Шунга ҳайрон бўлиб турибман.

-Мени бир қучоқламайсанми? Қаршидан, зиёратдан келаяпман. Қаршини қучоқлагандек бўлардинг. У ёқда шляпа кийган акаларинг сени излаб чопиб юришибди. Аканг горотделдан қимирламайди. Занжирбанд гўзал. Ҳой қизлар, мадонналар, -деб у ювиниш хонаси эшигини ура бошлади.

Мен судралиб ичкари кирдим. Фикру хаёлим акамда эди.

“Оҳо, қизларжонлар. Қиролнинг ҳузурига дўндиқчани эмас, ўзларингни тайёрлабсизларку?

-Бу дўндиқча қасримизга ўтса, кўзини ўйиб оламан. Аъзойи-баданимни моматалоқ қилибди.

-Ҳечқиси йўқ. Уни болалигида қутурган ит тишлаган. Ҳар замонда итлиги тутиб туради. Анжелика ҳам қуруқ кетгани йўқ. Икки тишини қолдириб кетди.

-Йўғ-е, -деди ажабланиб Зуля.

Бадр семиз қорнини доира қилиб чалдида, тезроқ бўлинглар, қорин оч. Бир маишат қилайлик. Ўз оёқларинг билан кулбамизга келибсизлар, йигитлик фаслининг бу тунини беҳуда ўтказмайлик, -деди.

Қизлар энди сочларини қурита бошлашди. Атир-упалардан обдон фойдаланишгач, янги кўйлакларини кийишди. Улар ростдан ҳам чиройли бўлишди. Ҳар бир ишни завқ-шавқ билан бажаришаётган бу қизларни кўрганингизда беихтиёр ўзларини бунчалар бахтли ҳис қилишаётганидан ҳайратга тушардингиз. Мен ажабланганимни сездириб улардан сўрадим:

-Қизлар, шунчалик бахтлимисизлар? Ёки бу ўтиб кетадиган дақиқаларми? Сизларни ҳам опқочиб келишганми?

Давоми бор...

https://tttttt.me/drabllar

***

Eslaysanmi ilk koʻrgan onim,
Qanotingda kishan bor edi…
Koʻrib meni ogʻrigan jonim,
Koʻzlaringga dunyo tor edi…

Va bitmagan yarang qonardi,
Yuragimni malham deb bosdim…
Koʻzing goʻyo shamdek yonardi,
Kipringingga oʻzimni osdim…

Vaqtlar oʻtdi, bitdi yarang ham,
Oʻtgan kuning esdan yoʻqoldi…
Erkin boʻlding va ketding shu dam,
Kishanlaring qoʻlimda qoldi…

Yasemin

#kechinma

Alloh beraverdi shukrlar etdim,
Yalinib baxt tomon aslo bormadim…
Ortimga qaradim va anglab yetdim,
Mendan ham oldinda ekan omadim…

Qancha mashaqqatlar yoʻlidan oʻtdim,
Yaratgan kuch berdi, sira tolmadim…
Hammadan birinchi maqsadga yetdim,
Mendan ham oldinda ekan omadim…

Yasemin

#ТУТҚУНЛИКДА

-Мен ўз хоҳишим билан келганман, -деди Зуля. Анжеликанинг ишрат боғига борсанг, унда қизларнинг ҳар бири турли йўллар, тақдир ўйинлари билан келиб қолганлигини биласан. «Минг бир кеча» деган китобнинг замонавийсини ёзсанг ҳам арзийди.

-Қизлар, қочиб кетсаларинг, бўладику?

-Қаёққа қочамиз? Хўш, бизни нима кутади? Биров уйланадими? Ёки ота-онамиз бетаъна, беминнат бошимизни силайдими? «Заргар» билан донлашганингдан кейин сен ҳам қочиш ҳақида ўйламай қўясан. Мана, мен 5 йил бурун ўзга хаёл, ўзга орзу билан яшардим. Кенг уйнинг келинчаги бўлиб, чиройли кийиниб, эшик олдини супурсам, ўтган-кетган ҳавас қилса, деб орзулардим. Алишер исмли қишлоқдошим ортимдан қолмас эди. Ҳар куни пахтадан қайтаётганимда пайдо бўларди. Агар сал кечикиб қолса, мен ҳам кўзларим билан уни излардим. Узундан-узун режалар тузардик. Ҳатто фарзандларимиз нечта бўлишини, қаерда яшашимизни ҳам келишиб олгандик. Август ойида тўй қиламиз, -дерди у қулоғимга шивирлаб. Мен хурсанд эдим. Бир ой қолибди. Ҳинд киноларида бўладиган севги тўсиқлари йўқ эди. Бир кун пахтазорда узоқ қолиб кетдик. Ён-атрофимизда ҳеч ким йўқ. Унинг севги тўла кўзларига, ширин сўзларига учдим. Ихтиёрим қўлдан кетди. Мен йиғладим. У юпатди. Ҳадемай тўйимиз бўлишини, ҳеч кимга айтмаслигим лозимлигини тушунтирди. Август ҳам келди. Тез-тез келиб турарди. Энди эру хотинлардек эдик. 25 августда у менга таклифнома берди.

-Уйланаяпман, ўз қўлим билан таклифнома ёздим.

-Ҳали совчи юбормадингизу. Даров тўй куни белгиландими? -деб сўрадим.

-Зулфия, очиб ўқи таклифномани, -деди у. Не кўз билан қарайин, унда «Алишержон ва Дилафрўзхонларнинг никоҳ тўйига» деб ёзилган эди. Нафасим ичимга тушиб кетди. Бир муддат гапиролмай қолдим.

-Бадбахт, мени алдадингми, -дедим сўнг қалтираб.

-Сен чиройли қизсан. Сен билан зерикмайман. Бироқ бирга яшаб кўрдик. Ўзингни тутолмадинг. Севгимизнинг қизиғи қолмади. Дилафрўз отамнинг бошлиғининг қизи. Тоза. Таг-тугли. Истасанг, ҳар замон келиб тураман, -деди у кеккайиб.

-Алишер, сен мени бахтсиз қилдинг. Илоё, уволим урсин. Кун келар бир кун сендан ўч оларман, деб қарғандим.

Шу-шу қишлоққа сиғмай қолдим. Мен қаттиқ алдангандим. Бутун қишлоқда бизнинг севгимиз ҳақида «дув-дув» гап эди. Кутилмаганда бўлган тўй баттар шов-шув бўлди. Ўн кун уйдан чиқмай ётдим. Кейин шаҳардан иш қидираман, деб кўчага чиқдим. Бекатда турсам, Алишер хотинчаси билан машинасида келаётган экан. У негадир секин ҳайдарди. Ўзимни унинг машинаси тагига ташлагим келди. Бироқ орқароққа тўхтаган автобусни кўриб, унга қараб чопиб кетдим. Катта шаҳарга келиб, скамейкада узоқ ўтирдим. Дипломим бўлмаса, қаерга ҳам ишга оларди? Ошхоналардан иш қидирдим. Бахтимни қараки, катта бир ресторанда идиш-товоқ ювувчи керак экан. Аста-аста ишга ўрганиб қолдим. Квартира топдим. Яшашим ёмон эмас эди. Дугонам Леля билан сирлашганда бахтимдан куйганимни айтиб қўйган эдим. У шефимизга айтибди. Хуллас, шефнинг эрмагига айландим. Шундан сўнг уззукун идиш-товоқ ювмасдан ҳам кун кечириш мумкинлигини англадим. Бекатларда ўзимга харидор кутадиган одат чиқардим. Шундай кунларда клиентларимдан бири мени «Заргар» ҳузурига олиб борди. У менинг таржимаи ҳолимдан бохабар бўлгач, «ошга пашша қўнган» деб Анжеликага топширди. Бир куни Данил мен билан бўлишни истади. Мен хоҳлаган пайтинг хизматингга тайёрман. Фақат бир шартим бор, дедим. У рози бўлгач, қишлоғимизнинг адресини бердим. «Ё Алишерни ёки унинг хотинини ўлдир», дедим. Данил айиқсифат йигит. Жуда кучли. У Алишерникига кириб борганда хотини, қари момоси бор экан. О, бу Данил деганлари бабникда. Момони ичкарига қулфлаб, келинчакнинг номусига тегибди. Шу пайт келиннинг отаси келиб қолиб, ўлдиришига халақит берибди. Сўнг Данил уни бир мушт уриб қочиб кетган. Мен ундан хафа бўлдим. Нега бирдан ўлдириб қўя қолмадинг, дедим. У савил жуда чиройли экан. Оғзимнинг суви қочди. Қорнида боласи бор экан. Ўлдиришга ҳам улгураман, деб ўйладим, -деди.

Давоми бор...

@drabllar

#

Yaxshiman deyishga bormaydi tilim
Bilmasdan aytsam ham chiqar qarshilar…
Bu yoʻl majburlikdan tanlagan yoʻlim,
Meni yomon qildi mendan yaxshilar…

Minnatdan darsturxon tuzab qoʻyishar,
Hech kimdek koʻrishib, bagʻrim oʻyishar,
Qanday oʻzlariga chidab yurishar,
Meni yomon qildi oʻsha yaxshilar…

Manfaat bor joyga koʻchib borishar,
Oʻsha yerda goʻyo kundek yorishar,
Ortingdan gʻiybatga noming qorishar,
Meni yomon qildi oʻsha yaxshilar…

Ishonchim qolmagan inson zotiga,
Qiziqmay qoʻyganman bu hayotiga,
Ogʻirlik qilyapman oila otiga,
Meni yomon qildi mendan yaxshilar…

Goʻyo bu dunyoda faqat men yomon,
Boshqa hamma yaxshi, gunohsiz hamon,
Alloh meni chaqir huzuring tomon,
Meni ado qildi mendan yaxshilar…

Yasemin

МАШХУРЛАР ХАНУМКАНИ ТАНЛАШДИ СИЗЧИ ?

🤩Машхурлар қанақа 💄крем касметка геллардан фойдаланади 😍 Уларнинг доим Қизлардек👩🏻  Ёш ва Гузал куринишининг сабаби нимада? Сизга қизиқми?

💃Биз айнан Машҳурлар Фойдаланадиган Канални топдик ҳамма нарса бор😍
💋Латофатли ткрмуш урток булишни хохлайсизми унда бизни каналга кушлин

БИТТА КИРИБ КӮРИНГ ЧИҚИБ КЕТОЛМАЙ ҚОЛАСИЗ🌸🌷👇

https://tttttt.me/+zYWeCav5vu9lOGEy
https://tttttt.me/+zYWeCav5vu9lOGEy

***

Qargʻama urmaydi qargʻishing deysan,
Bilaman uyating sal kamligini…
Bir kuni albatta pushaymon yeysan,
Sezganda baxting men ekanligimni…

Joningga tegadi yolgʻizlik albat,
Ammo qocholmaysan achchiq hislardan…
Xoʻrsinib shu soʻzni aytasan faqat,
“U boshqacha edi boshqa qizlardan…”

Bir kun Toʻqnash kelar nigohlar shaksiz,
Shu onda koʻzingga yosh kelar sim-sim…
U vaqtda sen menga boʻlib keraksiz,
Unutgan boʻlarman balki azizim…

Yasemin

#ТУТҚУНЛИКДА

Данилдан хафа бўлмасам ҳам бўларкан, ўша куни Дилафрўз ор устида ўзини осиб ўлдирибди. Гап-сўз бўлмасин, деб ишни қизнинг отаси «бости-бости» қилибди.

-Раҳмингиз келмадими?

-Қизиқсан-а. Менга Алишернинг раҳми келувдими? Алишернинг хотини ўлгач, 6 ойки бормаган қишлоғимга боргим келди. Анжеликадан рухсат олиб, совға-саломлар билан башанг кийиниб қишлоққа кириб бордим. Ўша куни худойи қилаётган экан. Куёвлик тўнини кийиб, белига қарс боғлаган, бошида дўппи ярашган. Алишер мотамсаро, келган-кетганни кузатарди. Мен қарияларнинг олдидан тезроқ ўтиб кетишни истаб қолдим. Қадамим ортга кетгандек, қандайдир ҳаё босди. Эгнимдаги европача кийимлардан иймандим. Бироқ, Алишер билан кўзим тўқнашгач, қошимни учириб ўтиб кетдим. Алишер ортимдан чопиб келди.

-Бу сенинг ишингми, касофат. Тўғрисини айт, -деди.

Мен тепани кўрсатдим. «Ҳар бир иш Оллойи таолонинг иродаси билан содир бўлади. Ҳали сенинг гуноҳинг учун худо жазолайди. Мен қасос олсам, сени ўлдиртираман. Шуни унутма. Балки хотининг ҳам ўзингдек бевафолик қилиб, бир йигитни ташлаб кетгандир. Балки ўйнашидир», -дедим.

-Нега шу пайтгача қишлоққа келмай Дилининг ўлимидан кейин келаяпсан? Ё уйланади, деб умид қилдингми?

-Йўқ. Севгилимнинг бошига мусибат тушибди. Томоша қилмасам бўлмайди, деб келяпман. Сен йигитмидингки, сендан умид қилсам. Йигитнинг мардини шаҳардан топганман, -деб уйга жўнадим. Уйдагилар совуқ кутиб олишди. Уйдан кетишимни талаб қилишди. Аям ҳам дадамдан қўрқиб бирор нарса деёлмасди.

-Ота, мени Алишер алдаганди. Қишлоқдан бош олиб кетишимнинг сабаби шу. Мен ундан қасос олдим. Томошасини кўрай, деб келдим. Қоронғу тушгунча индаманг. Кейин мени қайтиб кўрмайсиз,-дедим.

-Ёш бошингга шундай разилликка қўл урдингми? Уйдан кетмасанг хотин қўйган ёки хотини ўлган бирортага бериб юборардим. Энди сен шаҳар кўрдинг. Шаҳар кўрган эчкидан қўрқ, дейдилар. Оқ қилдим, сени. Ҳозироқ чиқиб кетмасанг, ўзим сени ўлдираман.

Отамнинг бу гапидан кейин ҳовлида туролмасдим. Қўшни қишлоқдаги холамникида тонг оттириб, эрталаб шаҳарга қайтдим. Анжелика қучоқ очиб кутиб олди. У мени эшигидан итармайдиган ягона одам эди. Хўш, айт, қочиб кетишимга нима ҳожат? Яхши еб, яхши кийиб, ўйнаб-кулиб юрибман. Мана, Ойхумор. Биз уни Оля деб атаймиз. Ўзи ҳам ўрисларга ўхшаб кетади. Бир боласи билан эри ҳайдаб юборган. Отасининг уйига борса, янгаси сиғдирмаган. Ўлар ҳолатда Анжеликанинг уйига келиб қолди. Ана бошпана бор, қорин ғами йўқ. Боласи «детдом»да, бугун хабар олиб келди. Хуллас, бахтини, тинчини топди. Яқинларидан кўрмаган оқибатни кўрди.

-Ҳозир ёшсизлар. Лекин ҳусн ҳам ўткинчи. Қариганларингда ҳам Анжелика бошпана берармикан?

-Унгача уйлик бўламиз. Биз ҳам Анжелика даражасига бориб, ёш-ёш қизларга бошпана берамиз.

-Зуля, Анжеликанинг ҳам қулоғи қизиётгандир. Ҳозир келиб қолса борми?

-Хумор билан Айшани олиб молга кетган. 2-3 кунда қайтиб келмаса керак. Дўндиқчага пардоз-андоз қилиш ортиқча экан. Ҳусни етарли.

-Ҳа, худо қарашган экан.

Шу пайт эшик тақиллади. Бадр қизларни дастурхонга таклиф қилди. Улар чиқишди. Бахтиёр менга овқат келтирди. Ён хонада бўлаётган шовқин менга сира ёқмасди. Овқатга ҳам қарамай, у ёқ-буёққа юра бошладим. Занжирнинг овози «шарақ-шуруқ» қилиб уларнинг ҳиринг-ҳирингини босиб кетарди.

-Ўтирмайдиган бўлиб қолдингми? Занжир овози бадимга урдику,-деди Бадр келиб бир лунжида гўшт чайнаган ҳолда.

-Ўйлаяпман. Халақит бераяпсизлар, -дедим.

-Кўпи кетиб ози қолди. Сен ҳам «Заргар» билан шиқинглашиб ўтиришингга.

-Эҳтимол,-дедим мен ва яна юра бошладим.

-Оёғидагини еч, Бахтиёр. Ҳозир қўлимга эрк бериб юбораман.

-Калит қизларда, -деди Бахтиёр.

Бир оздан сўнг Бадр яна келиб калитни бетимга отиб кетди. Бахтиёр занжирни ечди. Қўшни хонада мусиқа овози авжга чиқди.

-Сени кишандан буткул озод қилолсам қанийди. Кел, овқатни кейинроқ ейсан. Сенга чил беришни, орқадан ҳужум қилишни ўргатаман.

Давоми бор...


@drabllar