Қамоқхона кутубхонасидан маҳбус китоб сўраяпти:
— Кечирасиз, «.............» китоби борми?
— «............» китоби бизда йўқ, лекин муаллифи шу ерда.

Хуршид Абдурашид

@drabllar — қисқа ҳикоялар

#ТУТҚУНЛИКДА

-Ўжарлик қилса, оёқ-қўлини боғлаб берамизда. Гап шу қизалоқ, сени олдингда икки йўл турибди. Бири «қирол»нинг кўнглини хушлаб, унинг меҳрига сазовор бўласан, зарга кўмиласан. Иккинчиси, инжиқлик ёки қаршилик кўрсатсанг, қаро ерга кўмиласан. Бугун ёнингга икки дугонанг келади. Уларнинг раъйига қарамасанг, ўзим сени бўғиб ўлдираман. Тақдирингни табассум билан кутиб ол.

Мен жим қолдим. Ҳозир бирор нарса десам, ўлгудек тепишади. Анжелика ҳам қараб турмайди. Мен улардан заррача меҳр-мурувват кутолмайман.

-Қизалоқнинг авзойи бузуқ. «Нарко қироли» етдим, деганда елкаси узилмасин тағин. Ўзини ўлдиришдан тап тортмайди бу қиз. Қоровулни ёнидан бир қадам узоқлаштирмадим.

-Сенга гап йўқ. Ҳаммасидан ақллисан, гўзалсан, Анжелика. Сен яхши ...

-Бўлди, хушомадни оширма. Анжелика хонадан чиқиб кетди.

-Сен яхши, сендан кўра ит яхши, -деди ортидан Рашид эшитилмайдиган қилиб, сўнг хоҳолаб кулди. Менга қараб:

-Бопладимми, тўғрисини айтдимми, -деб истеҳзо билан сўради.

-Бопладингиз. Оқ ит, қора ит - барибир ит. Барингиз ит.

-Мени итга ўхшатма. Ёнингда тилимни осилтириб суяк сўраяпманми? Мен йўлбарсман. Ўлжамга шиддат билан ёпишаман. Сени бир уриб ...

-Мени ўлдириб, уришингиз мумкин. Мен бир ғариб қиз боламан. Лекин «Заргар»нинг олдида тилингизни осилтириб суяк ташлаши учун думингизни ликиллатасиз, -дедим.

-Тилингдан осиладиган қиз экансанку, деб у мен томон кела бошлаганда Анжелика кириб келди ва ўзини кузатиб қўйишини сўради.

-Анзират опа, мени олиб кетинг, -ялиндим.

Аёл бир зум қараб қолди. Хўрсинганча чиқиб кетди. Демак, икки кун ичида тақдирим ҳал бўлади. Мен ҳеч бўлмаса бир кишини, яъни «Заргар»ни ўлдиришим керак. Кейин ўлсам, армоним йўқ. Энди залдаги овозларга қулоқ солмай қўйдим. Турган жойимда озроқ чопдим. Сўнг жавон тагига оёғимни тиқиб машқ қила бошладим. Шу ҳолатимда Бахтиёр кириб келди.

-Қалайсан, Холида. Бир кун минг кундай туюлди. Сенга ўрганиб қолибман, деб у эшик ёнига ўтирди. Мен унга «лом-лим» демай машқимни давом эттиравердим. Тўғриси, унга гапиргим келмади. У ҳам ўғри, муттаҳамларнинг бири. Рашиднинг ишонган тоғи. Менга булар энди ёмонлик қила олмайди. Менинг рақибим - «Заргар».

-Гапирмайсан, мендан хафамисан? Лекин мен ҳам не-не хаёллар, режалар билан ўйлаб ўйимга етолмаяпман.

-Сиз ўйлаб ўйингизга етгунингизча, мен «Заргар»га етаман. Кейин Анжеликанинг саройидан кинодаги қаҳрамонлардай олиб чиқиб кетарсиз, -дедим кесатиб.

Бахтиёр жимиб қолди. Шу пайт Эрнест нонушта олиб келди. Дастурхон тўкин-сочин. Бир бечорани зор қақшатиб келишадию, тўкин бўлмасинми? Очиққан бўлсамда, орланиб қараб қолдим. Эрнест ҳам Бахтиёрнинг ёнига ўтирди.

-«Ов» қандай бўлди? -деди у Бахтиёрга.

-Ёмон эмас. Бу тун ҳам боришимиз керак. Бадр Қаршидан қайтса, ҳал бўлади.

-Бахти, Рашидга айт, мени ҳам олиб борсин. Зерикиб кетдим. Мендан ноўрин гумонсираяпти.

-Сени кимдир таниб қолиши мумкин.

-Ниқобда бўламан.

-Айтиб кўраман.

Эрнест анча ҳориб қолган. Тушкунликка тушиб, ич-этини еяётгани аниқ. Рашиднинг бир оғиз гапи билан ҳаётига нуқта қўйилишини билади.

-Эрнест, мен тараф бўлмайсанми? Иккаламизнинг ҳаётимиз хавф остида. Эшитишимча, сени ўлдирармишлар. Биргалашсак, яхши бўларди.

-Бузоқнинг югургани сомонхонагача. Қочиб қайга ҳам борай? Энг ишонган одамларим мендан воз кечса, бошқалардан нима кутаман? Пешонамда борини кўраман, -деди у.

-Яхшилаб ўйлаб кўр, Эрнест. Бирор фикр келиб қолса, айт. Вақт зиқ, дедим мен. Эрнест ўйланиб чиқиб кетди.

-Хўш, Бахтиёр аканинг топиб-тутиб келган овқатидан ейликчи. Хотин-болаларингизни ҳам шунақа ҳаром луқма ейишга мажбур қиласизми? -дедим.

-Сен гўдаксан ҳали, Холида. Нимани ҳам тушунардинг. Баъзан орзуларинг бошқа йўлда қолиб кетади. Бир аралашиб қолдингми, қайтиб бош тортишинг маҳол бўлган ишлар бор.

-Ахир биринчи марта ўғрилик қилганингизда бошингизда Рашид турмагандир?

Давоми бор...


@drabllar

3 кунлик марафон записи!

Кўк ёзув устини босинг👇🏻

1. Пул топишнинг улкан 7 сири
2. Психогенетика нима ўзи? Такрор тақдирлар.
3. Ҳаётимни ЯНГИ дан кўриш
4. Аллоҳнинг 99 исми билан дуо қилиш. Асмо ул Ҳусно

Бунданда кўпроқ очиқ дарсларни эшитиш учун
36 йиллик тажрибага эга руҳшунос Дилбар Хусанованинг телеграм каналларига обуна бўлинг

https://tttttt.me/DilbarKhusanovaChanel
https://tttttt.me/DilbarKhusanovaChanel
https://tttttt.me/DilbarKhusanovaChanel

Админ:@Rakhmonova02

Бизнинг ижтимоий тармоқларимиз
Telegram || Instagram || Youtube

РАШК

Ҳовли ўртасидаги шотут ўзиям ғарқ пишган. Ярмидан кўпи ерга тўкилган. Ариқ ёқасидаги ўрикнинг қайсидир шохида иссиқдан қочиб кирган мусича эринибгина кукулайди. Лойсувоқ қилинган уйнинг деразасига ўрнатилган радиода тили ширин сухандон қишлоқ ҳаёти ҳақида алланималарни гапиради. Юзини ярмидан ҳам катта кўзойнак тақиб олган Шохсанам ая нақ дераза ёнгинасида ўтириб олиб ловияларни хас-хуслардан тозалайди. Пойгакда тўшалган пўстакни тескарисига қилиб чалқанча ётиб олган Берди ота шифтга термулиб нималарнидир ҳаёл суради.
“Энди қишлоқ меҳнаткашлари учун Ғуломжон Ёқубов куйлайди…”
"...сенинг юришларинг,
Сенинг кулишларинг...”
— Аҳай, аҳаай, — дея Шохсанам ая ўзича жилмайиб бошини ликкиллатади.
— Овози ёқимлида шу болани.
Ўзиям келишгангина...
Берди ота кўзларини шифтдан олди. Аяга қаради. “Қаранга” деган маънода лабларини қийшайтирди. Турди. Бир нима излагандай бўлиб дераза ёнига борди. Қандайдир чаққон ҳаракат билан радио орқасига кирган икки симни суғуриб олди.
“…Лекин ҳеч чиқмас, ёдимд...”
Радио ўчди. Шохсанам ая кўнглидаги жамики ёмон сўзларни кўзларида акс эттирганча Берди отага бақрайиб қолди.
Берди ота деразадан нимадир олди. Аяга қаради.
— Кечирасан, қўлим тегиб кетди, — деди-ю ғолибона жилмайганча ташқарига чиқиб кетди.


Жасур Махаммадиев

@drabllar — қисқа ҳикоялар

СОҒИНГАНЛАРИНГИЗ, ЯҚИНЛАРИНГИЗ, ДИЛГА ЯҚИН СИРДОШЛАРИНГИЗ УЧУН КАЙФИЯТНИ КЎТАРУВЧИ ГЎЗАЛ ТИЛАКЛАР, МАЪНОЛИ ВИДЕОЛАР ҚИДИРЯПСИЗМИ?
УНДА БУ КАНАЛ АЙНАН СИЗ УЧУНДИР❤️❤️❤️

❤️ 𝐓𝐮𝐫𝐤𝐢𝐲𝐚𝐝𝐚𝐧 𝐠𝐨'𝐳𝐚𝐥 𝐯𝐚 𝐥𝐚𝐭𝐨𝐟𝐚𝐭𝐥𝐢 𝐚𝐲𝐨𝐥, 𝐪𝐢𝐳𝐥𝐚𝐫𝐢𝐦𝐢𝐳 𝐮𝐜𝐡𝐮𝐧 :
💎 𝐞𝐧𝐠 𝐳𝐚𝐦𝐨𝐧𝐚𝐯𝐢𝐲 𝐭𝐮𝐟𝐥𝐢𝐥𝐚𝐫👠,
💎 𝐨𝐟𝐢𝐬𝐧𝐨𝐲 𝐝𝐯𝐨𝐲𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫, 👩‍💻
💎 𝐭𝐨'𝐲 𝐯𝐚 𝐬𝐚𝐫𝐩𝐨𝐛𝐨𝐛 𝐥𝐢𝐛𝐨𝐬𝐥𝐚𝐫, 👰‍♀
💎𝐛𝐚𝐬𝐚𝐧𝐨𝐬𝐡𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫, 𝐭𝐚𝐩𝐨𝐜𝐡𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫👡,
💎 𝐨'𝐪𝐢𝐭𝐮𝐯𝐜𝐡𝐢𝐥𝐚𝐫 𝐮𝐜𝐡𝐮𝐧 𝐟𝐨𝐫𝐦𝐚𝐥𝐚𝐫, 👩‍💼
💎 𝐭𝐫𝐨𝐲𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫, 💁‍♀
💎 𝐤𝐚𝐬𝐭𝐲𝐮𝐦𝐥𝐚, 𝐩𝐥𝐚𝐬𝐡𝐥𝐚𝐫, 🧥
👛 𝐬𝐮𝐦𝐤𝐚𝐥𝐚𝐫👜

𝐧𝐚𝐥𝐢𝐜𝐡𝐢 𝐯𝐚 𝐙𝐚𝐤𝐚𝐳𝐠𝐚 🥰🥰

𝐁𝐢𝐭𝐭𝐚 𝐤𝐢𝐫𝐢𝐛 𝐤𝐨𝐫𝐢𝐥𝐚𝐫
𝐂𝐡𝐢𝐪𝐨𝐦𝐢 𝐪𝐨𝐥𝐚𝐬𝐢𝐳𝐥𝐚 𝐪𝐢𝐳𝐥𝐚𝐫 😇😇😇😇😇

𝐁𝐮𝐧𝐚𝐪𝐚𝐬𝐢 𝐡𝐚𝐥𝐢 𝐛𝐨'𝐥𝐦𝐚𝐠𝐚𝐧 𝐒𝐡𝐨𝐬𝐡𝐢𝐥𝐢𝐥𝐚𝐫 👇👇

https://tttttt.me/+8IOew-8BRsdmYzgy

#ТУТҚУНЛИКДА

-Тўғри. Лекин тақдир шу йўлга бошларкан. Мени ҳам ота-онам бўлса, боқиб катта қилса, ўқитса, яхши инсон бўла олардим. Бироқ уч ёшимда улар авария туфайли ўлиб кетишган. Биз уч бола етим қолдик. Бир йил аммам бизникида яшади. Сўнгра бизларни «Болалар уйи»га топширишди. Ҳеч ким хабар олмади. Акам ўн ёшида сарғай- мадан ўлди. Касаллик ўтиб кетган экан. Мен ўн беш ёшимда қочдим. Синглим қолиб кетди. Дайдиликдаги кунларим «детдом»дан афзалдек туюлди. Амал-тақал қилиб аммамнинг уйини топиб бордим. У дастлаб мени танимади. «Аммажон, мен Бахтиёрман, у ёқдан қочдим», деганимдан сўнг жаҳлланди.

-Ҳозир обориб қўяман. Аканг йўл кўрсатгандир, -деди у.

-Акам энди йўқ. У ўлди.

-Аканг ўлдими? -деб ҳайратланди аммам.

-Акамнинг ўлганига анча бўлди. Мени олиб қолинг, аммажон. Ҳамма ишингизни қиламан, -дедим.

-Бу меросхўрлар бошга битган бало бўлди-ёв. Ҳозир кийиниб чиқай. Сени яна топшириб келаман, -деди.

Бу гапни эшитиб ҳушим учди. Аммам кириб кетганида дастурхондаги иккита нонни ўғирладим. Уйдан чиқаётганимда катакка кўзим тушди. Қарасам, учта тухум турибди. Уни ҳам олдим. Кейин дуч келган тарафга кетдим. Кунимни ўтказиб юравердим. Гоҳ бозордан, гоҳ ҳовлилардан егулик ўғирлаб шу ёшга кирдим.

Орадан икки-уч йил ўтди. Бир куни «Некция» автомашинасининг магнитафонини ўғирлаётганимда қўлга тушдим. «Детдом»да боксга қатнашганим учун анча кучли эдим. Сариқроқ йигитни уриб қочаётганимда барзангисига тўғри келдим. У қулоғимдан ушлаганча машина ичига тиқди.

-Мелисага берайми? -деди.

-Йўқ, акажон. Ҳеч кимим йўқ, етимчаман. Раҳм қилинг, -дедим. Сариқ йигит Эрнест, қораси Рашид экан. Улар ўз сафига қўшиб олишди. Вақтинча бўлсада, бошпаналик бўлдим. Ҳужжатларимни тўғрилаб, паспорт ҳам олиб беришди.

Агар аммам қабул қилганида бу кўчага кириб қолмаган бўлардим. Сен ёнимдасан, лекин қўл етмас орзумсан. Сен учун ўлишга ҳам тайёрман, ишон. Гарчи сен мендан ор қиласан, менга ҳеч қачон тегмайсан. Лекин мен сени шу қафасдан қутулишинг учун ҳамма нарсага тайёрман.

-Қачон? Икки кун қолди, мени «нарко қироли»га совға қилишларига.

-Сени олиб боришаётганида мен ёнингда бўламан. Бу тун ҳам Рашиднинг ишончини қозонсайдим.

-Бечора аёлни не кўйларга солгандирсизлар. Ўғриларга қирғин келсин.

-Ўғри фақат биз эмас. Ўғрининг тури кўп. Биз тунаган уйнинг эгаси ҳам давлат корхонасида ишласада, барибир ўғри. Ошиб-тошиб кетган. Ташмачиликдан бойиган.

-Уйига қандай қилиб кирдиларинг?

-Бадр разведкани пухта қилган. Аёл бир ўзи болалари билан қолган. Фақат кечга яқин қайнсинглиси ҳам келиб ётган экан. Анжеликанинг Лайло деган ёрдамчиси бизга қўшилди. У эшикни тақиллатиб «Бир кечага жой топиб беринглар, яхшиликларингни унутмайман. Фақат бир кечага. Қоронғуда қариндошимизнинг уйини тополмадим. Шу атрофда туришади» деди.

Одмигина кийинган Лайлодан аёл шубҳаланмай эшик очди. У дарвозани илмасдан биз ҳам кириб олдик. Саросимада турган аёлнинг оғзига Лайло рўмолчасини ёпиб ҳушсизлантирди. Уни судраб, айвонга ётқиздик. Ичкарига қочиб кирган қайинсинглисининг бошига Бадр арматура билан бур урди, гуппа қулади. Мен хонадан илашадиган нарсаларни ола бошладим. Бадр болаларнинг каттасини уйғотиб, ундан пул турадиган жойни сўради. Қўрқиб кетган бола пул сейфдалигини, калитлар онасининг нимчасида бўлишини айтди.

Шу пайт хонага икки нафар қиз кириб келди. Мен қизларга хўмрайиб қарадим. Бир оғиз гапирмасдан гимнастика қилавердим. Улар менинг зиндонимга норози қараб чиқишди. Фикримча, уларга ёқмади шекилли. Чиқиб кетишди. Бир соатлардан сўнг Рашид билан кириб келишди.

-Дўндиқча, сени бошқа жойга ўтказамиз. Охирги тунларингни ҳузур-халоват билан ўтказишингга қаршимасман. Умид қиламанки, дугоналарингга маданиятсизлигингни билдириб қўймайсан. Нозик оёқчаларингга, қанчалик малол келмасин, мана бу занжирни тақишингга тўғри келади.

Қаршилик кўрсатмадим, лекин қарғишдан тилимни тиёлмадим:

Давоми бор...


https://tttttt.me/drabllar

#ЯКШАНБАГАУТАРКЕЧА


27 кисм

Таксига утирдим. Насим айтган жойга етгач, машинадан тушиб, чунтагимни кавлаштираётгандим, Насим келиб колди. Хайдовчига пул узатиб, деди:
- Бу одамни уйига элтиб куйинг.
- Э-э, мен хали уйга кетмокчимасман, - дедим.
- Диктофонни берингу, кетаверинг, дустим...Соат неча булганини биласизми?
- Тошкентда тонг отгунча... Юзта-юзта....
- Уйингизга боринг, хотининггиз кутиб колгандир,- деди у яна жиддий охангда. Сунгра диктофонни чунтагига солиб, устидан силаб куйди. - Бунинг учун рахмат.
Официантнинг гапини етказишим керак эди.
- Эй!- дедим Насимга угирилиб.
- Баходир, эртага, дедим-ку. Хозир уйга кетаколинг.
- Улар утган йили 8 мартда ”Бургомистр”да бирга ўтирганлигини аниқладим!
- Ўтган йили 8 март? Ростданми? - Насим менга синчковлик билан тикилди.
- Ростдан. Босқинчилик ўн бешинчи майдан ўн олтинчига ўтар кечаси бўлган, улар эса март ойидаек таниш эди. Калай, зўр хабарми?
Насим чукур уҳ тортиб, атрофга аланглади. Юзи кайғудан қанчалар буришиб кетганини куриб турардим. Кейин у мени кучоклаб, миннатдорчилик билдирди.
-Бошида уйлагандимки, - дедим шу он Шокирнинг гумонини эслаб,- бу ишда сизнинг хам кулингиз бор...
Қучоклаб турган Насим тошдек котди, хатто бир-икки юлкиниб хам курдим, қопқондек қисиб турарди у.

Давоми бор...

https://tttttt.me/drabllar

Сенга дастлаб яхши муносабат қилган кишига эътибор берма, сен билан охиригача яхши муносабатда қоладиган кишига эътибор бер!

✿❀┄┅┅✿❀✿❀┄┅┅✿❀
@drabllar

​​АЁЛИНГНИ СЕВ

Кўчалардан бахт излама сен,
Севгин, жуфти ҳалолингни сев,
Бошқа ёрни ҳеч кўзлама сен,
Уйингдаги аёлингни сев.

Ой десанг ой, кун десанг кундай,
Сунбул сочи қоп қора тундай,
Тақдирингни туҳфаси шундай,
Уйингдаги аёлингни сев.

Юрма ёлғон дунёлар аро,
Эркак бўлиб, кунига яра,
Кўзинг кўрми, тузукроқ қара,
Уйингдаги аёлингни сев.

Ўкситмагин, ўтга ташлма,
Шайтоннинг шўр ошин ошлама,
Фарзандларинг кўзин ёшлама,
Уйингдаги аёлингни сев.

Билмайсанми аёл макрини,
Чақса кўргин илон заҳрини,
Келтирмагин оллоҳ қаҳрини,
Уйингдаги аёлингни сев.

Ўтар дунё сен ҳам ўтарсан,
Бир кун охир кунга етарсан,
Сени демай қўйса нетарсан,
Уйингдаги аёлингни сев.

Муҳаббатдир -чин баҳор фасли,
Муҳаббатдир- бахт,тоъле қасри,
Уйингадир фариштанг асли,
Уйингдаги аёлингни сев.
@drabllar

ТУТҚУНЛИКДА 10 КУН ( 6-Қисм)


-Илоё, сени туққан онанг тирик бўлса, Худо хор қилсин. Синглинг бўлса, синглинг, хотининг, қавми-қариндош аёлларинг мендан баттар бўлсин.

Рашид менга бир зум тикилиб қолди. Мен илк бор кўзларида мунг кўрдим. Во ажабо! Бу кишиниям дарди бор эканми? У бир хўрсиндида лунжини шишириб нафасини пуркади. Худди ичидаги бор аламни пуфлаб чиқаргандек мағрур чиқиб кетди. Қизларнинг биринчи иши қўлларимга кишан тақиш бўлди. Сўнг икки билагимдан ушлаб, бошқа хонага кўчиришди. Кенг, ёруғ, озода бу хонани ўзлари тартибга келтирганликлари шундоққинаа билиниб турарди. Занжирнинг бир учини иситиш қувурига маҳкамлашди. Ҳақиқий банди бўлдим. Қизлар Бахтиёрни қоровулликка қўйиб, атир-упа сотиладиган дўконни излаб кетишди.

-Мамнунмисиз, Бахтиёр ака? Мана, ҳақиқий асира бўлдим.

Оғир кишанни унга кўз-кўз қилиб у ёқ - бу ёққа юрдим. Хона ичида бемалол айлансам бўлади. Ювиниш хоналаригача етаркан.

-Кечир мени, Холида. Балки мен қўрқоқлик қилаётгандирман. Балки эпсиздирман. Лекин хаёлимда ҳали курашнинг мавруди келмагандек туюлади. Сени олиб кетишаётганда ёнингда мен бўламан. Эрнестга ишонмайди. Бадр майда ишлар билан шуғулланмайди. Ўша пайтдан фойдаланамиз. Қалтис ҳаракат қилиб панд еб қолмайлик.

-Ўйчининг ўйи битгунча, таваккалчининг иши битади, деганлар. Биз вақтдан ютқизиб бўлдик. Пешонамга шу ёзилган эканда. Бу сатанглар ҳам кўзимга балодек кўринаяпти. Шу занжир билан...

-Уларга индама. Улар буйруқни бажаришаяпти, холос.

-Айтганча, қарғишим Рашидга тегиб кетди-ёв. Хумрайиб қолди. Ҳозир урса керак, деб қўрқувдим.

-Сен уни эски, лекин битмаган ярасига туз сепгандек бўлдинг.

Нега?

-Рашид асли Косон тарафдан. Ўртаҳол оиланинг боласи бўлган. Мактабни тугатиб Нархоз институтига кирган. Ҳозир номи ўзгариб кетган, шекилли. Иккинчи курсни тугатиб, таътилга келганида нохуш воқеа юз берган. Битирув кечасига қатнашиб қайтаётган уч қиз бойвачча йигитларнинг қўлига тушган. Улар орасида унинг синглиси ҳам бўлган. Воқеани эшитиб, Рашид милицияга хабар берган, судма-суд чопган. Лекин қаерга борса, эшиклар ёпилаверган. Йигитлар катта-катта лавозимларга ишлайдиган амалдорларнинг эркатойлари экан. Шу-шу ёпиғлик қозон ёпиғлигича қолган. Акасининг бир оғиз гапирмай зир югураётгани кўрган, лекин жиноятчилар жазосиз қолаётганини сезган сингил ҳеч ким йўғида ўзини ёқиб юборган. Рашид зор-зор йиғлаётган онасига, отасига: «Йиғламанглар, синглимга бошқа йўл йўқ эди. Агар у ўз жонига қасд қилмаса, мен қўлимни қонга ботирган бўлардим. Қанчалик синглимни яхши кўрмайин унга ит теккан. Яшашининг ҳожати қолмаганди» -дейди. Сўнгра бир ҳафта бойваччаларнинг изига тушиб, биттасини сўйиб ташлайди. Бу воқеага қарийб йигирма йил бўлиб қолган. Шу-шу жиноятчиларга қўшилиб кетган. Энди ҳеч қандай жиноятчиликдан қайтмайди. Сен унинг ёдига шу воқеани солиб қўйдинг. Ҳеч ким онадан жиноятчи бўлиб туғилмайди.

-Сизга бу воқеани ким айтиб берган?

-Бадр.

-Наҳот бошига шунча кўргилик тушган одам мени шунча қийнаса?

Давоми бор...


@drabllar

Тинчлик истаги

— Ахир, мени ҳам бахтли яшашга ҳаққим бор-ку. Ўзим яхши кўрган инсон билан ҳаётимни давом эттиришни хоҳлайман. Эртага борадиган жойимда тошдай қотиб, тинч-xотиржам яшашим керак.Тўғрими, бобожон? Гапирсангизчи сиз. Хаётнинг паст-у баландини кўрган инсонсиз ахир.
— Болам, эртага мен ҳам борадиган жойимда тинч-xотиржам яшашни хоҳлайман...

Суҳроб АЗИМИЙ

Драбллар | қисқа ҳикоялар

#ЯКШАНБАГАУТАРКЕЧА


28 кисм



- Менинг?.. Менинг кандай кулим булиши мумкин?- деди бирдан нари итариб. - Роса учиб колибсиз, Баходир, камрок ичиш керак.
- Эр-хотин тил бириктириб, ”боскинчилик операцияси”ни уюштириб, мени итдек сарсон килиб юрган, дедим...
- Вой ахмок! - Насим хитоб килди.- Шу хам гапми?!
Детевтивлик киламан деб тентак-пентак буп колмадингизми? Эртагаёк духтирга боринг, психиаторга!
- Тилла такинчоклар куп булган дейишди...
- Ким шундай деди?
- Тахмин килганимни айтяпман. Тиллаларга яна бир шерик булган, ушандан яшириш учун эр-хотин...
Насим юз-кузимга газаб билан бокиб, деди:
- Менга каранг, Баходир, сизни хотинимнинг изидан куйиб, хато килмадим, деб уйлагандим, бу гаплар нимаси? Агар шундай булганида, Зумрад билан ажрашармидим? У анави гурсухта махбус билан танишиб, эрга тегармиди? Калла-палла борми сизда?! Хафсаламни емон пир килдингиз лекин!
Ха, бу менинг очикдан-очик мантиксиз хатом эди. Бирок маст булсам-да, бир нарса эътиборимдан четда колмади: янгича тахминдан Насимнинг утакаси ерилиб кетди. Нега бунчалик куркди у?
- Суратлар калай?- сурадим нима дейишни билмай.
- Чидаса бўлади,- деб Насим мени такси сари бошлади.- Худди уша тилла занжир! Бир танишим Дубайдан келтириб берганди.... Эртага батафсил гаплашсак.
- Диктофонни эшитиб, эртага мени тинч қўймайсиз,- дедим мен.
Кўзимни очганимда, тонг отган эди. Бугун душанба. Бирок энди эркин одамман, душанбалар ортик асабимни эговламай куйганди.
- Бошингиз огримаяптими?- кутилмаганда хотиним кахва келтирди.- Ичинг, дадаси.
Таниелмадим. Нахотки, мулойим тортиб колган шу аел хотиним булса? Хатто кузимга чиройли куриниб, култ этиб ютиндим. Хакикатан, сочини турмаклаб олганини-чи! Калин кора сочларини турмаклаб юрган хотинларни курсам, унча-мунчага куз узолмай колардим, энди уз хотиним кузимни кувнатаетган эди.
Кахвани тутказиб, индамай чикиб кетди. ”Етган жойида кахва ичаркан, киноларга таклид”, деманг. Урнимдан туриб, юз-кулимни ювиб, нонушта сураганимдан кейингина бирор нима келтириб берарди, энди эса...туришга хам улгурмадим.

Давоми бор


https://tttttt.me/drabllar

#Мулоҳаза

ЯХШИ НИЯТ

Умарбек шаҳарнинг энг олди бойларидан бири. У бир куни эски сандиқнинг ичидан 20 йил олдин ўзи ёзган қоғозга кўзи тушди ва ўқий бошлади:
- Мен омадлиман!
- Мен кучлиман!
- Мен ҳаммадан бой бўлишим керак!
Умарбекнинг ногох кўзига ёш келди ва кучсиз пичирлаб гапирди.
"Мен ота бўлишим керак" деб ёзмайманми?

Соҳиб Алиев

#ТУТҚУНЛИКДА

-Бундай воқеадан кейин кимдир яхшилик томонга ўзгаради, кимдир ёмон томонга, баъзилар аламзада бўлиб қолади. Йигирма йил аввал Рашид адолат борлигига ишонган бўлсайди, синглисининг қотиллари қонун олдида жавоб берсайди, эҳтимол, бир колхознинг раиси бўлиб юрган бўларди. Ноҳақлик ҳамиша жиноятга йўл очади.. Мана, менинг тақдиримга қарагин. Аммам бизни бағрига босиб катта қилса, ўз уйимиз бўлса, акам ёш ўлиб кетмасди, мен очлик туфайли ўғирлик қилмаган бўлардим. Ана энди боши берк кўчада қолиб кетаяпман. Болалигимда «детдом» деразасидан термулиб, фақат оила ҳақида хаёл сурардим. Хаёлимда ота-онам, гарчи уларни эслолмасамда, бир дастурхонда овқатланардик. Бу хаёлларим узундан-узун чўзиларди. Биров халақит беришини сира истамасдим. Улғайганимдан кейин улар ўзгарди. Энди рафиқам ва мен болаларим билан бир дастурхон бошида ўтирганимизни хаёл қиламан. Болалигимдаги орзуйим сароб бўлганидек, келажагим ҳам йўққа ўхшайди. Наҳотки, худодан кўп нарса сўраган бўлсам? Наҳотки, оилали бўлиш қўл етмас орзу бўлса?

Мен бу чоҳдан ўзимни чиқаролмайман. Қўлимдан тортадиган ҳеч ким йўқ. Қамалиб чиққанимдан кейин ҳеч ким мен билан турмуш қурмайди. Қочиб, яшириниб яшаш осон эмас. Оилани ҳалол йўл билан боқаман, десам ишхоналар эшиги тақа-тақ берк. Ҳозир худодан сени шу жирканч қўллардан эсон-омон, ҳур қутулиб кетишингни тилайман. Йўқса, мен ўзимни кечиролмайман.

Бахтиёрнинг лирик чекинишини қизларнинг кулгуси узди-қўйди. Бўлмаса, бу мажнун севгидан гапириб қоларди. У хомушланиб уларни кутиб олди. Қизлар хурсанд эди.

-Войей, роса чарчадикда. Совуқ чой йўқмикан, йигитча, -деди улардан бири.

-Менералка бўлса жуда зўр бўларди.

Бахтиёр ошхонага кетди. Қизлар бозор-ўчар қилган кўринади.

-Ҳаво бирам дим. Бунақа иссиқдан кейин ёмғир ёки қор ёғади, -деди сариқ сочли қиз.

-Қор қоровулнинг қовоғидан ёғаяптику. Тинчликми? Худди биз отасини ўлдиргандек хўмраяди-я, -деди иккинчиси.

-У кишини дўндиқча уччасидан ургандирда.

-Ҳали «Заргар» армонда қолса-я?

Ўзимни тутолмадим. Занжирни йиғиб қўққисдан яқинимда турган, сариқ сочли, кўк кўзли қизни зарб билан урдим. Қиз кутмаган эканми, дабдираб бозор-ўчар қилган селофанлар устига йиқилди. Дарҳол ўзини ўнглаб ҳужумга ўтаётган пайт шериги тўхтатди.

-Ўзингни тут, Зуля. Дўндиқчанинг бирор жойи кўкарса, бошинг билан жавоб берасан.

-Йўқ. Келиб-келиб, бир жинқарчадан калтак ейманми? Яна индамаслигим керакми?

-Худонинг куни кўп. Анжеликанинг қасрига ўтса, кейин аламингни оласан. Ўзингни ўйласангчи. Бу қиздан калтак есанг ҳам, зато фойда қилдингку. Ўзинг ёқтирган кўйлакни олдинг. Бунга атаб олган атир-упалар ҳам ўзимизга қолади. Ҳар қалай Мишадан калтак емасак керак. Яхшиси, кўйлакларни ол. Кийиб кўрайликчи.

Бахтиёр олиб келган сувни ичишдию, қизлар харидларини кавлашга тушишди. Уларга қараб туриб ҳайрон қолдим. Қизлар борлиқни унутгандек, бирам хурсанд эдиларки, кўйлакларни кийиб ойна қаршисида ярим соатча андармон бўлишди. Кейин соч бўяшга тушиб кетишди.

-Аввал ўзимиз пардоз қилиб олайлик. Кейин сен билан шуғуланамиз. «Тарбиячининг ўзи тарбияланган бўлиши керак» деганларидек пардозчилар ҳам аввал ўзларига пардоз бериши керак.

-Билганларингни қилинглар. Фақат мени тинч қўй баринг, -дедиму диванга чўзилдим. Занжир юрагимни «тарс» ёргудек таъсир қиларди. Қизлар кечгача тинишмади.

Бахтиёр кечки овқатни келтирдида, “Бадр Қаршидан қайтди. Овқатингни еб ол. Сендан хабар ололмайман, эҳтиёт бўл. Қўполлик қилма, деб чиқиб кетди. Назаримда у Бадрнинг янгиликларини эшитишга ошиқарди. Улар ёнимиздаги хонада. Пиёлани тўнкариб деворга қўйса, гап эшитилади, деб эшитгандим. Қулоқ тутдим, фойдаси бўлмади. Қизлар ваннада бош ювишаяпти. Мен эшикка чиқдим. Занжирни секин судраб иккинчи эшик ёнида ўтириб қолдим. Бадр Рашидга ҳисобот берарди. Бахтиёрни ошхонага жўнатишган.

Давоми бор...

https://tttttt.me/drabllar

ДЎСТ

– Мен сени дўстинг бўлмоқчиман!
– Бор-е..
– Илтимос, мени ўзингга дўст қил.
– Йўқ, кет..
– Дўстинг бўлай...
У унинг ортидан тинмай юраверди. Ташқаридан қараганлар унинг бу инсонда нима иши бор экан, деб ҳайрон бўлишлари табиий эди.
– Кел, дўст бўламиз!
– Йўқ, дедим-ку!
– Дўст бўлсак, яхши эди-да..
У тинмай ушбу таклифини қайтараверди, у таслим бўладиганга ўхшамасди.
– Мен дўстинг бўлишни хоҳлайман...
– Йўқ, бўлмайди!
– Дўст бўлақолайлик!
– Бўлмайди...
– Дўстинг бўлай!
– Йўқ, дедим-ку!!! - у бироз овозини баланд қилди, - кет, дедим, бор!
У хафа бўлди.
– Мен шунчаки, дўстинг бўлишни хоҳлагандим..
У хафа бўлганини сезиб қолди.
– Хафа бўлма, мен сен билан дўст бўлолмайман...
– Нега, нега мен билан дўст бўлолмайсан?
– Мен сен билан дўст бўлганимдан кейин, сен ҳақингда қайғуришим керак, сени ўзимни яхши кўргандек яхши кўришим керак, яхши ва ёмон кунингда сен билан бирга бўлишим керак, булар ҳали бошланиши, - деди ҳалиги бир дона ҳам дўсти йўқ одам, - мен буни уддалай олмасам керак деб қўрқаман, кечир, - деди-ю, дўстлик таклиф қилган одамдан узоқлашди...

Аҳмад Али Муҳаммад

Драбллар | қисқа ҳикоялар