МАШХУРЛАР ХАНУМКАНИ ТАНЛАШДИ СИЗЧИ ?

🤩Машхурлар қанақа 💄крем касметка геллардан фойдаланади 😍 Уларнинг доим Қизлардек👩🏻  Ёш ва Гузал куринишининг сабаби нимада? Сизга қизиқми?

💃Биз айнан Машҳурлар Фойдаланадиган Канални топдик ҳамма нарса бор😍
💋Латофатли ткрмуш урток булишни хохлайсизми унда бизни каналга кушлин

БИТТА КИРИБ КӮРИНГ ЧИҚИБ КЕТОЛМАЙ ҚОЛАСИЗ🌸🌷👇

https://tttttt.me/+zYWeCav5vu9lOGEy
https://tttttt.me/+zYWeCav5vu9lOGEy

***

Qargʻama urmaydi qargʻishing deysan,
Bilaman uyating sal kamligini…
Bir kuni albatta pushaymon yeysan,
Sezganda baxting men ekanligimni…

Joningga tegadi yolgʻizlik albat,
Ammo qocholmaysan achchiq hislardan…
Xoʻrsinib shu soʻzni aytasan faqat,
“U boshqacha edi boshqa qizlardan…”

Bir kun Toʻqnash kelar nigohlar shaksiz,
Shu onda koʻzingga yosh kelar sim-sim…
U vaqtda sen menga boʻlib keraksiz,
Unutgan boʻlarman balki azizim…

Yasemin

#ТУТҚУНЛИКДА

Данилдан хафа бўлмасам ҳам бўларкан, ўша куни Дилафрўз ор устида ўзини осиб ўлдирибди. Гап-сўз бўлмасин, деб ишни қизнинг отаси «бости-бости» қилибди.

-Раҳмингиз келмадими?

-Қизиқсан-а. Менга Алишернинг раҳми келувдими? Алишернинг хотини ўлгач, 6 ойки бормаган қишлоғимга боргим келди. Анжеликадан рухсат олиб, совға-саломлар билан башанг кийиниб қишлоққа кириб бордим. Ўша куни худойи қилаётган экан. Куёвлик тўнини кийиб, белига қарс боғлаган, бошида дўппи ярашган. Алишер мотамсаро, келган-кетганни кузатарди. Мен қарияларнинг олдидан тезроқ ўтиб кетишни истаб қолдим. Қадамим ортга кетгандек, қандайдир ҳаё босди. Эгнимдаги европача кийимлардан иймандим. Бироқ, Алишер билан кўзим тўқнашгач, қошимни учириб ўтиб кетдим. Алишер ортимдан чопиб келди.

-Бу сенинг ишингми, касофат. Тўғрисини айт, -деди.

Мен тепани кўрсатдим. «Ҳар бир иш Оллойи таолонинг иродаси билан содир бўлади. Ҳали сенинг гуноҳинг учун худо жазолайди. Мен қасос олсам, сени ўлдиртираман. Шуни унутма. Балки хотининг ҳам ўзингдек бевафолик қилиб, бир йигитни ташлаб кетгандир. Балки ўйнашидир», -дедим.

-Нега шу пайтгача қишлоққа келмай Дилининг ўлимидан кейин келаяпсан? Ё уйланади, деб умид қилдингми?

-Йўқ. Севгилимнинг бошига мусибат тушибди. Томоша қилмасам бўлмайди, деб келяпман. Сен йигитмидингки, сендан умид қилсам. Йигитнинг мардини шаҳардан топганман, -деб уйга жўнадим. Уйдагилар совуқ кутиб олишди. Уйдан кетишимни талаб қилишди. Аям ҳам дадамдан қўрқиб бирор нарса деёлмасди.

-Ота, мени Алишер алдаганди. Қишлоқдан бош олиб кетишимнинг сабаби шу. Мен ундан қасос олдим. Томошасини кўрай, деб келдим. Қоронғу тушгунча индаманг. Кейин мени қайтиб кўрмайсиз,-дедим.

-Ёш бошингга шундай разилликка қўл урдингми? Уйдан кетмасанг хотин қўйган ёки хотини ўлган бирортага бериб юборардим. Энди сен шаҳар кўрдинг. Шаҳар кўрган эчкидан қўрқ, дейдилар. Оқ қилдим, сени. Ҳозироқ чиқиб кетмасанг, ўзим сени ўлдираман.

Отамнинг бу гапидан кейин ҳовлида туролмасдим. Қўшни қишлоқдаги холамникида тонг оттириб, эрталаб шаҳарга қайтдим. Анжелика қучоқ очиб кутиб олди. У мени эшигидан итармайдиган ягона одам эди. Хўш, айт, қочиб кетишимга нима ҳожат? Яхши еб, яхши кийиб, ўйнаб-кулиб юрибман. Мана, Ойхумор. Биз уни Оля деб атаймиз. Ўзи ҳам ўрисларга ўхшаб кетади. Бир боласи билан эри ҳайдаб юборган. Отасининг уйига борса, янгаси сиғдирмаган. Ўлар ҳолатда Анжеликанинг уйига келиб қолди. Ана бошпана бор, қорин ғами йўқ. Боласи «детдом»да, бугун хабар олиб келди. Хуллас, бахтини, тинчини топди. Яқинларидан кўрмаган оқибатни кўрди.

-Ҳозир ёшсизлар. Лекин ҳусн ҳам ўткинчи. Қариганларингда ҳам Анжелика бошпана берармикан?

-Унгача уйлик бўламиз. Биз ҳам Анжелика даражасига бориб, ёш-ёш қизларга бошпана берамиз.

-Зуля, Анжеликанинг ҳам қулоғи қизиётгандир. Ҳозир келиб қолса борми?

-Хумор билан Айшани олиб молга кетган. 2-3 кунда қайтиб келмаса керак. Дўндиқчага пардоз-андоз қилиш ортиқча экан. Ҳусни етарли.

-Ҳа, худо қарашган экан.

Шу пайт эшик тақиллади. Бадр қизларни дастурхонга таклиф қилди. Улар чиқишди. Бахтиёр менга овқат келтирди. Ён хонада бўлаётган шовқин менга сира ёқмасди. Овқатга ҳам қарамай, у ёқ-буёққа юра бошладим. Занжирнинг овози «шарақ-шуруқ» қилиб уларнинг ҳиринг-ҳирингини босиб кетарди.

-Ўтирмайдиган бўлиб қолдингми? Занжир овози бадимга урдику,-деди Бадр келиб бир лунжида гўшт чайнаган ҳолда.

-Ўйлаяпман. Халақит бераяпсизлар, -дедим.

-Кўпи кетиб ози қолди. Сен ҳам «Заргар» билан шиқинглашиб ўтиришингга.

-Эҳтимол,-дедим мен ва яна юра бошладим.

-Оёғидагини еч, Бахтиёр. Ҳозир қўлимга эрк бериб юбораман.

-Калит қизларда, -деди Бахтиёр.

Бир оздан сўнг Бадр яна келиб калитни бетимга отиб кетди. Бахтиёр занжирни ечди. Қўшни хонада мусиқа овози авжга чиқди.

-Сени кишандан буткул озод қилолсам қанийди. Кел, овқатни кейинроқ ейсан. Сенга чил беришни, орқадан ҳужум қилишни ўргатаман.

Давоми бор...


@drabllar

Ўлим келса?..
Хўш, келса, нима?
Айрилиқдан даҳшатлими у?

Усмон Азим

***
Men yo'qman.Yolg'onlar meni yo'qotdi.
Chin gaplar sevgimga qilmadi karam.
Nega chorraxada tosh kabi qotding, -
Endi sayr qilgin izg'irin bilan.

Qo'ng'iroq chalmagin.Ochmaydi hech kim.
Eshik na jilmayar, na u so'z bilsin.
Azizlik taxtidan tushgan, azizim,
Paltongni sukunat qoziqqa ilsin.

O't jonidan o'tar - bo'zlaydi choynak,
Deraza yig'laydi - tashqari tuman.
Teleekranining og'zini poylab,
Endi qahva ichgin yolg'izlik bilan.

Soat bong uradi.Tun yarim...Yarim...
Dil yarim - g'ussadan to'lmas hech qachon...
Zulmatgoh xonaning ichida yorim,
Endi sezavergin o'zingni tobon.

Uxlaysan.Ne uchun titraydi nafas?
Yana "kel" deysanmi?...Chorlama.Men yo'q.
Men yo'q.Endi mening ko'ksimga emas,
Yostiqning yuziga yoshlaringni to'k.

Yo'q, yo'q, ishonmagin! Bu she'rdan tondim,
Bu mening o'zimga otganim - o'qdir.
Axir, bu dunyoda men sensiz qoldim,
Hatto dardlashmoqqa yolg'izlik yo'qdir...

Usmon Azim

https://tttttt.me/drabllar

#ЯКШАНБАГАУТАРКЕЧА



29 кисм


Астагфурилло!...
- Кайфиятлар яхшими?- куз сузиб, суйкалди у тошойна олдида.
Соч тараетган эдим, кунглим эриб кетди. Бирок дарров таслим булишни истамадим.
- Сен сурагандан бери яхши,- деб кучага отландим. Кани, бир неча кун кутай-чи, у бурунгидек жохил киефага кирмаса, мен хам ширин турмуш хакида жиддийрок уйлаб кураман.
Бугун тиллафуруш кимлигини аниклашдек мушкул иш топширилиши аник эди. Пулимнинг хам чуги камайди, Насимдан яна анча-мунча ундиришим керак.
Кутилмаганда Насим бир тийин бермади.
- Диктофондаги езув хеч нарсага арзимайди,- деди у. Зумрад ва Собитнинг биринчи никох кеча хакидаги гаплари, Муроджоннинг келажагини узаро бамаслахат режалаштиришгани нафсониятига каттик теккан куринади.
- Канака тиллафуруш хакида гап кетяпти узи?- сурадим хайронлик-ла елка кисиб.- Нега тиллафурушни топса, сиз Зумрадни тинч куйишингиз мумкин?
- Мендан бирор шубхангиз борми?- аламдан кукарди Насим.- Кечадан бери томингиз кетяпти сизнинг!
- Зумраднинг фикрини айтяпман.
- Бас! Ишни йигиштиринг, сиз билан хайрлашаман! Илтимосимни ерда колдирмай, хаммасини уддаладингиз. Катта рахмат!.. Бундан кейин бир умр виждоним кийналмай яшайди. Зумрадга ишонгандим, вафодор хотин деб уйлардим. Устига хотин олиб туппа-тугри килган эканман. Хезалак булиб юришдан Худонинг узи асрабди... Лекин, Баходир, яна бир марта айтаман, сир сирлигича колсин. Булмаса, каттик хафа буламан.
- Сизни тилла занжир кизиктирмаетганига ишонмайрок турибман.
- Нега кизиктирмас экан? Бу еги шахсий ишим. Зумрад билан очикчасига гаплашиш фурсати келди. Сиз уйиндан чикарилдингиз, холос.
У кул узатди, мен хам. Бирок хайрлашмадим. Афтидан Насим учун балик эдим, лекин бу балик унинг узини кармок-пармоги билан сувга тортиб кетишини уйламаган эди.

Давоми бор


https://tttttt.me/drabllar

Чебурек

🥘 Ретсептни кўриш

👉 @drabllar

✨ Сизга албатта бахт, омад келади.🌹🌹🌺🌺

✨ Сабабини ўзингиз билмайсиз!

✨ Лекин, ишонинг, бунинг учун кимдир ҳаққингизга чин қалбдан дуо қилгани, ёки 💙❤️💙

✨ Аллоҳ ризоси учун қилган ва эсингиздан чиқарган бирор яхши амалингиз сабаб бўлган бўлади. 💜❤️💜

✨Шунинг учун, кичик бўлса ҳам, арзимас санамай яхшиликларда давомли бўлинг!
💚❤️💚
🤲 Аллоҳ сизга ғам - андуҳ ораламайдиган бахт - саодат беришини тилаймиз🤲🤲🥰🥰🥰

Кунингиз хайрли булсин

🌹🌹🌹🌹



@drabllar

#Овқат

🍕 Лавашдан ажойиб питса тайёрлаймиз.



https://tttttt.me/drabllar

АЁЛИМ!

Қайда бўлсам сенда дойим ҳаёлим,
Не сўрасанг сўра келмас малолим,
Ожизамсан садоқатли аёлим,
Ўзинг бошқачасанда ўзинг бошқача.

Сен борсанки бу ҳаётда кўнглим тўқдир,
Кўчаларда гул хидига хушим йўқдир,
Сенга берган мухаббатим чеки йўқдир,
Ўзинг бошқачасанда ўзинг бошқача.

Ишдан келсам ярим тунда эшик очар,
Қуёшимсан вафодорим нурин сочар,
Ўзга гулни мехри сохта мендан қочар,
Ўзинг бошқачасанда ўзинг бошқача.

Хаста бўлсам қошимда сен парвонасан,
Қара мени дардлардан ҳам қизғонасан,
Кўнгил қўйиб севганим сен ягонасан
Ўзинг бошқачасанда ўзинг бошқача.

Хуснинг сени тоғдаги хув лолаларда,
Мадхинг куйлай қўшиқлару нолаларда,
Ҳаёлларинг фақат менда, болаларда
Ўзинг бошқачасанда ўзинг бошқача.

Хафа бўлма кўнглинг бир бор ололмасам,
Сенга алвон атир гуллар беролмасам,
Жуфтинг бўлиб кўнглинга бир қаролмасам,
Ўзинг бошқачасанда ўзинг бошқача.

Internet

@drabllar

#кундаликлар

Аёлнинг миссияси...

Аёллар бўлади- ўрганиб қолганингизни ўзингиз ҳам сезмайсиз... Ўн беш кунда тўрва ҳалтасини кўтариб, онасиникига ҳам кетмайди... Тунинг рангига, ёстиқнинг ярмига, қошиқнинг шеригига айланиб кетади улар!
"Бир бориб опангникида ётиб кел!" деб жўнатиб юборасизу кетганидан кейин қулоғингиз йўққа ўхшаб юрасиз...

Аёллар борки- ярмингиз бўлиб қолганини ўзингиз ҳам сезмайсиз...Ундан сир яширасиз, пул яширасиз, саргузаштлар...
Лекин топ этиб ўлиб қолса, онангиз иккинчи марта ўлиб қолгандек мунғайиб қоласиз...
Саргузаштлар энди ёқмай ҳам қолади, ҳамма туҳум аслида бир ҳил эканлигини, йўқотиб қўйганингиз эса сал бошқачароқ тилла туҳум эканлигини кечикиб пайқайсиз....

Аёллар бўлади-ки, у оладиган нафасингиз таркибида бор эканлигини ўзингиз билмайсиз...
Ҳа, Одамга Ҳаво кераклигини билгани учун Меҳрибон Зот қовурғасидан Ҳаво яратиб берганди...

Аёллар борки- севишингизни ҳам ўзингиз билмайсиз...

@drabllar

#ТУТҚУНЛИКДА


Мен рози бўлдим. Бир соат чамаси овоз чиқармай оҳиста шуғулландик. Ишқилиб фойдаси тегса яхшида. Бахтиёр овқатни қайта иситиб келди. Нариги хонадаги базм узоқ давом этди. Қизларнинг тақдирини ўйлаб-ўйлаб кўзим илинибди. Тушимда дадажоним, Расул дўхтирни кўрдим. Улар милиция кийимида келишибди ва оёғимга ўраб ташланган кишанни ечибдилар. Мен ҳаргиз олиб кетинглар, улар яна занжирлашади, десам ҳам ортга қарамай ташлаб кетишди. Йиғлаб-йиғлаб қолавердим.

-Ҳой дўндиқча, сенга нима бўлди, кўзингни оч.

Ойхуморнинг турткилашидан уйғониб кетдим.

-Бунча бақирдинг. Алаҳсирабсанда. «Мени ташлаб кетманг, дадажон» -дединг нуқул.

Юзим жиққа ёш. Мен ўнгимда ҳам йиғлабман.

-Бўлди, Ойхумор опа, бошқа гапирманг. Тушим эсимдан чиқиб кетади, дедим ва бир бошидан эслашга, таъбирлашга уриндим. Тушни кўргунча қанча азобланган бўлсамда, уни хайрли эканлигини дилдан ҳис этиб турардим. Ўрнимдан туриб, муздек сувга юзимни ювдим. Демак, инсон дунёдан ўтгандан кейин ҳам бола-чақасини йўқлаб тураркан. Эй худо, тушим ўнгидан келсин. Бу одамкушларнинг қўлидан эсон-омон қутқар. Токайгача зўрликнинг қўли баланд келади. Ахир Олялар, Зулялар кўпайиб кетмаяптими? Мени ая, мени улардан қизғон. Илтижоларим кўп эди. Фақат бетон деворларни тешиб ўтиб, Оллоҳга етиб борармикан? Бечора акам ор-номусдан етти букилиб, мени излаётгандир. Рашиддек «синглим ўлиши керак» деб ўйлаётганмикан? Тошкент кўчаларида расмимни кўтариб зору-сарсон юрганмикан? Эҳ, ўғил бола бўлиб туғилганимда эди. Наилож. Бугун 4 декабрь. Қиш фасли ҳам кириб келди. Синфдошларим янги йил ҳақида шеър излашаётгандир. Ҳар йили мен қорқиз бўлардим. Бу йил ким бўларкан? Уларга маза. Мен каби жар ёқасида турганлари йўқ. Чўкаётган одам хасга ёпишади, деганидек мен ҳам кўрган тушимга ишонаяпман. Зора фаришталар «омин» деса. Аям қоронғуда юрсанг, «Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим. Лоҳавлоҳу вала қуввата илло-билло али- йил азим» деганча икки елкангдан ошириб «суф» де, деганлари ёдимга тушди. Гарчи тонг отиб келаётган бўл- сада, мен қоронғулик қаърида эдим. Тўғрими, йўқми шу оятни билганимча пичирлаб-пичирлаб хонага кирдим. Дилим равшан бўлди. Ўйловданми, уйқусизликданми кўзлари қизарган Бахтиёрга: «Мен сизга ишонаман» дедим астагина. Қаровулларим кўпайиб кетибди. Ҳар қадамда битта. Қизлар ҳам изма-из юрибди.

-«Пионер», тезроқ чойингни ич, иш кўп -деди Зуля.

Ана, яна битта лақаб орттирдим. «Пионер»миш.

-Хўш, «комсомолка»лар, менда нима ишларинг бор? Агар ўзларингга ўхшаб ола-бужур қилиб қўймоқчи бўлсаларинг, хомтама бўлманглар. Зинҳор бу ниятларингга етолмайсанлар. Мана бу упа-эликларинг ҳам ўзларингга сийлов. Ҳали мен ёшлик қиламан.

-Дўндиқча, сен бизни ранжитма, биз сени... Ахир хизматдаги одамлармиз. Озгина бўлсаям қўлимиз теккани билиниши керак. Бизга катта пул берилган. Кейин Данил билан Мишанинг калтакларига дош бериш қийин. Бизгаям раҳминг келсин.

Давоми бор...

@drabllar

ЯХШИ АМАКИ

— Жуда яхшисиз-да, амаки! Сиз келган куни ойим кун бўйи кўчада ўйнашимга рухсат берадилар...

Муҳаммадхон Юсупов

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

Эрк
 
– Алло
– Алло, қалайсан? Тўйга чиқасанми? Сенга қараб турибмизку!
– Йўқ, оғайни, уйга меҳмон келиши керак. Мен...
– Эээ, меҳмон сени кўргани келармиди? Бўл, чиқақол!
– Дарсларим ҳам кўп...
– Ярим кунда нимани ҳам қойиллатиб ўрганардинг? Эртага етказиб оларсан?!
– Бошим ҳам оғрияпти...
– Ана, тўйга чиқсанг ёзилиб кетади. Бўл энди! Чиқасанми ўзи йўқми?
– Истамайман!
– Шунақа демайсанми?! Бўпти, гаплашамиз...

Муҳаммадхон Юсупов

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

Болаликда қанча эркаликларинг бўлса кўтарган кўнгил энди ўша боланикидек...

Бу кўнгилни асло чўктирма!

👉 Телеграм 👉🏼 @drabllar

#Кабира
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм!

Aллоҳим ўзинг буюксан, марҳаматингни дариғ тутма, ўзинг чиройли сабр ва илҳом бергин, ёзаётган асарим бандаларинг учун мафаатли бўлсин!
Aсарноми: (ном қўйилмаган ҳозирча)
Муаллиф: Махмудова Кўҳинур

✏️✏️✏️
1-қисм

Кабира ҳушига келиб, кўзини очганда бутун баданида қаттиқ оғриқ ҳис қилди. Бўлиб ўтган ишларни хаёлидан ўтказаркан, алам ва ҳайрат вужудини қоплади ва ҳўнграб йиғлаб юборди. Унинг овозидан онаси югуриб ёнига кирди. Кабиранинг арқон боғланган қўл- оёқлари шишиб, кўкариб кетганини кўриб қўрқиб кетди. Aммо эридан қўрққанидан ичида, унини чиқармай йиғлади.
- Ойижон, илтимос қўлларимни бўшатинг!- Кабиранинг кўзи яна ёшга тўлди. Шу пайт хонага унинг отаси кириб келди. Кабира энди отасининг юзига ҳам қарагиси келмаётган эди.
- Бугундан бошлаб эгнингдаги ҳижобингни ётсанг ҳам, турсанг ҳам ечмайсан! Остона ҳатлаб кўчага ҳам чиқмайсан! Суюқоёқ…
Шарманда қилдинг мени
- Дада…мени айбим йўқ…- Кабира яна пиққилаб йиғлашга тушди! Дадаси эса ешикни қарсиллатиб ёпганча чиқиб кетди.
- Ойи…нега мени ешитмаяпсизлар, мен сизларга нима қилдим ахир?! Нега дадам мени сочимни калга олиб, бу ҳижобни кийдирдилар? Мени суюқоёқ деяптилар… деяпсизлар. Aслида ҳаммасига акам айбдор, сиз буни биласизку, сизга айтганман олдин…- ҳиққилаб гапини зўрға гапираётган Кабиранинг кўзлари бир нуқтага қадалганча бирданига қотиб қолди. Озгина олдин бўлган воқеа кўз олдидан ўтди ва яна дахшатга тушиб ҳушидан кетиб қолди. Онаси қўрққанидан югуриб бориб қайчи олиб келдида, арқонларни кесиб, унинг оёқ-қўлини бўшатди. Юзига сув сепиб, ўзига келтирди.
Оилада кенжа бўлган Кабира дадасининг эркатойи эди. Ҳатто опаси ҳам унинг эркалигига ҳасад қиларди, акаси эса… Ундай акани боридан йўғи яхшироқ деб биларди Кабира. Чунки акаси- Ғайрат ғирт тўнғизнинг ўзгинаси, табиатан гўзал, қомати хушбичим, оқ-сариқдан келган нозиккина синглисига бузуқ қараш қилади. Ёшгина, ҳали мактабда бешинчи-олтинчи синфда ўқийдиган синглисига ҳадеб шилқимлик қилар ва бировга айтмаслигини тайинлаб, айтса: “Ўзингни шарманда қиламан”-деб таҳдид ҳам қиларди. Кабира охири чидолмади ва бу ҳақида онасига айтди. Онаси ҳам унга бу ҳақида ҳеч кимга айтмаслигини тайинлади ва акасини неча бор уришиб берди аммо барибир фойдаси бўлмади. Кабира тўққизинчи синфга чиққунча шу ҳол давом етди. У бутунлай юрагини олдириб қўйган, иложи борича акасидан узоқроқ юришга, уйда у билан ёлғиз қолмасликка ҳаракат қиларди. Додини кимга айтишни билмас еди. Ягона ишонгани Онасининг қўлидан ҳам ҳеч нима келмади.
- Сен ҳам, аканг ҳам менинг фарзандларимсиз, ўзим қўлимдан келганча тушунтиряпман, керак бўлса уришиб- уряпман, лекин бошқаси қўлимдан келмайди. Даданг эшитса акангни ҳам бизни ҳам соғ қўймайди. Одамлар эшитса шарманда бўламиз, эҳтиётингни қилиб юр сен ҳам. Aканг уйланиб, сен турмушга чиқсанггина қутуласан!- дейишдан нарига ўтмади. Шунинг учун бу ҳақда отасига айтишни тасаввур ҳам қилолмасди. Қандай қилиб ҳам айтарди…
Кунларнинг бирида Кабиранинг ота-онаси бир қариндошларининг тўйига кетишди ва уйда уччовлон- Кабиранинг опаси Лазиза, Кабира ва акаси Ғайрат қолишди. Онаси Лазизага тайинлаб кетди: “ Aкангдан эҳтиёт бўлгин, синглингни ёнингдан жилдирма”. Ғайрат орада кўчага чиқиб кетди ва қайси “гўр”дандир ичиб, маст бўлиб келди уйга. Лазиза билан Кабира битта хонада гаплашиб ухлаб қолишганди. Ғайрат энди коллежни битирган , ёш бўлсада уйдагиларидан яшириб ҳам ичиб ҳам чекиб юрарди. Маст ҳолатда уйга кирган Ғайрат тўғри қизларнинг ётоқхонасига қараб борди. Лазиза қорачандан келган эркакшода қиз бўлгани учун Ғайрат унга эътибор бермасди яна унинг тили ҳам бир қарич, бир оғиз нотўғри гап гапириб қўйса акасини дарров дадасига чақиб беради. Ҳар холда Ғайрат шунақа деб ўйларди, балки ундай эмасдир… Чунки синглисига бўлаётган зўравонликни жимгина кузатиб юрибдику, ҳеч кимга индамай. Ғайрат ётоқхонага кирганини қизлар сезишмади ҳам.

Давоми бор...

https://tttttt.me/drabllar