✨پـویـش نـذر حضـرت قـاسـم بـن الحسـن(؏)
✨حسینیـه اعظـم امـام حسـن مجتبـی(؏) در محـرم ۱۴۰۳ بـا مشـارکت شمـا عـزیـزان مـوجبـات آزادی ۱۸ نفـر از زنـدانیـان جـرایـم غیـرعمـد را فـراهـم کـرد ...
─┅═༅𖣔 @BIJANDIHA 𖣔༅═┅─
✨حسینیـه اعظـم امـام حسـن مجتبـی(؏) در محـرم ۱۴۰۳ بـا مشـارکت شمـا عـزیـزان مـوجبـات آزادی ۱۸ نفـر از زنـدانیـان جـرایـم غیـرعمـد را فـراهـم کـرد ...
─┅═༅𖣔 @BIJANDIHA 𖣔༅═┅─
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥کلیپـی کـوتـاه از تعـزیـه خـوانـی عـاشـورا ...
🏴حسینیـه حضـرت قـاسـم(ع) " بیجنـدیهـا "
🔸تصویربرداری و ادیت : کربلایی حمید اشرفی
┄┅✿ @BIJANDIHA ✿┅┄
🏴حسینیـه حضـرت قـاسـم(ع) " بیجنـدیهـا "
🔸تصویربرداری و ادیت : کربلایی حمید اشرفی
┄┅✿ @BIJANDIHA ✿┅┄
༻⃘⃕⿻⃘꯭ⷷ ﷽༻⃘⃕𑁍݊࿐ྀུ༅࿇༅═┅─
گـزیـده ای از تـاریـخ روستـایمـان مهیـن و بیجنـد
📜 #قسمت_چهارم : "خبر مرگ بهلولِ پسر مرده"
حاج میر حسینقلی مردی ثروتمند بود. چندین زن داشت. صیغه ای و غیر صیغه‌ای و دائمی. هشت دختر و پنج پسر زیبا و زیرک و کاریِ قلدر بدست آورده بود. زیبایی دختران او زبانزد بود. می گفتند دختران حاج میر حسینقلی نیازی به آرایش ندارند. خدا آرایش شان کرده است. مثل پنجه آفتاب بودند. یکی از دیگری زیباتر. آنطور که مثلا حافظ شیرازی از مه رویان سروده است.
حاج میر حسینقلی مدارج مشهدی و کربلایی را قبلا پیموده بود. هر دو سه سال یکبار برای زیارت امام رضا مشهد می رفت. دختران و پسرانش را قبل از ازدواج به نوبت مشهد برده بود. همراه مادرانشان. در #روستای_مهین_بیجند ، مشهدی پیشوند نام آنها شده بود.
مشه سکینه از زیباترین دختران حاج میر حسینقلی بود. از آن شخصیت های استثنایی هم بود. زیبایی اش هم متفاوت بود. چشمان درشت سیاهی داشت که برق می زد. هم دلبرانه بود و هم کاونده. با ابروهای کمانی کشیده وقتی نگاهش به روی کسی می افتاد، تا عمق جان آدم فرو می رفت و دلش را می لرزاند و می توانست رستم دستان را از پای دربیآورد. او با هدف شکار کسی، نگاه نمیکرد. فرم و ذات نگاهش اینطور بود. دماغ عقابی ملیح روی صورت داشت. می گفتند لبان قیطانی او شیرین و عسلی است. زیر آن لب ها چانه جمع و جور داشت. چاله ریز در وسط، چانه اش را زیباتر کرده بود. پوست او سفید کمی مایل به گندمی و بسیار بانمک بود. صورت او صاف صاف بود. رد پای یک مورچه هم در صورت او پیدا نبود. گیسوان بلندش زیبایی سکینه را به اوج برده بود. می گفتند خداوند وقتی سر کیف بوده سکینه را آفریده است.
سکینه بدن عضلانی و قدرتمندی هم داشت. قد قامت او نزدیک صد و هشتاد سانتی بود و هیکل اش را پهلوانی کرده بود. آن زمان که لفظ استایل بدن در زبان حتی شهری‌ها هم نبود سکینه استایل بدن داشت.
بدن عضلانی قدرتمند او سبب شد فرزندانش را بدون نیاز به بیمارستان و بستری شدن بزاید و دو روز بعد به کار و زندگی طبیعی برگردد.
شرایط زندگی روستایی هم او را چالاک تر کرده بود.
از اسرار عالم است که چرا هر مردی نمی تواند به این تیپ از دختران نزدیک شود.
میرحسین پسر عمویش بود که عاشقش شد. سکینه کوچکترین اعتنائی به او نکرد. اصلا نگاهش نمیکرد. میرحسین جرأت خواستگاری را نیافت. ولی تا آخر عمرش عاشق سکینه ماند. تمنای عملی نکرد. فقط دوست داشت سکینه با مهربانی با او حرف بزند. سکینه بسیار هم مهربان بود. مهربانی او بعدا زبانزد هم شد. فقط نگاه سکینه جدی بود و کاونده و پرسشگر. دست خودش نبود. آن نوع نگاه او ساختگی و عمدی و ارادی نبود.
سکینه خودش بود با آن زیبایی رخ و قامت اش. البته شخصیت اش.
میرحسین که بیشتر از شصت سالش شده بود، هنوز آرزوی نگاه و حرف مهربانانه سکینه را داشت. هر کسی از اقوام خیلی نزدیک را می دید با لحن تضرع آمیز و التماس توأم با تهدید و ارک فامیلی می گفت :
"دنن سکینه، من سنه نینه میشم آخئی!"
این جمله را دو بخش می‌کرد. "دنن سکینه" را آهسته و التماس آمیز ادا می‌کرد ولی قسمت "من سنه نینه میشم آخی" را بلندتر و تهدیدآمیز می گفت. "آخئی" را در پایان طول می داد و می کشید و التماس آمیزتر و تهدید آمیزتر می کرد. این یک جمله او چند بار بالا و پایین می شد و لحن عوض می‌کرد.
مادر علی خان از تبریز به خواستگاری مشه سکینه در #مهین_بیجند آمد. علی خان فرزند جلال خان بود که روزی یک دانگ روستای مهین بیجند را مالک بود. هفت هشت برادر بودند، هر کدام مالک بیش از یک دانگ(حدود 500 هکتار) روستا با زمین های بسیار حاصلخیز بودند که اکنون هم "ری مولکی"/ملک ری می نامند. او از اواخر سال‌های 1330 همراه دو برادر بزرگترش از روستا به تبریز کوچ کرده و همگی در یک کوچه محله ششگلان سکنی گزیده بودند.
علی خان جوان رشید و زیبا و چهارشانه قد بلند بود. سیبیل هایش هم ابهت خاص به او می داد. اصلا برای سکینه آفریده شده بود.
علی خان مرد هم بود. مردانگی و معرفت او بین مردم شهرت داشت.
سکینه و علی خان بارها و بارها همدیگر را دیده بودند و حتی نگاه هایشان درهم افتاد بود. ولی سکینه کوچکترین اعتنائی به او نکرده بود. شاید هم او را مثل میرحسین و دیگر پسران روستا پنداشته بود. مشه سکینه، شخصیت اش ناخواسته چنین بود.
خانواده علی خان در اولین خواستگاری جواب بلی را از عروس آینده خود گرفتند و به تبریز برگشتند.
او در تبریز سکینه خانم شد. در ششگلان درخشید. در تبریز درخشید.
آوازه زیبایی رخ و قامت و گیسوان بلند او در آفاق طنین انداخت.
#سعیدخان_سالارزاده_امیری ارباب روستای #مهین_بیجند سالی یکبار در عید نوروز همراه همسرش شازده خانم به خانه پسر عموهایش می آمد. شازده خانم نیز زیبا بود ولی کمتر از سکینه خانم.
#ادامـه_دارد ...
✍اسماعیل رافعی
༻⃘⃕⿻⃘꯭ⷷ༻⃘⃕ @BIJANDIHA 𑁍݊༅⊹━┅─
گـزیـده ای از تـاریـخ روستـایمـان مهیـن و بیجنـد
📜 #قسمت_چهارم : "خبر مرگ بهلولِ پسر مرده"
حاج میر حسینقلی مردی ثروتمند بود. چندین زن داشت. صیغه ای و غیر صیغه‌ای و دائمی. هشت دختر و پنج پسر زیبا و زیرک و کاریِ قلدر بدست آورده بود. زیبایی دختران او زبانزد بود. می گفتند دختران حاج میر حسینقلی نیازی به آرایش ندارند. خدا آرایش شان کرده است. مثل پنجه آفتاب بودند. یکی از دیگری زیباتر. آنطور که مثلا حافظ شیرازی از مه رویان سروده است.
حاج میر حسینقلی مدارج مشهدی و کربلایی را قبلا پیموده بود. هر دو سه سال یکبار برای زیارت امام رضا مشهد می رفت. دختران و پسرانش را قبل از ازدواج به نوبت مشهد برده بود. همراه مادرانشان. در #روستای_مهین_بیجند ، مشهدی پیشوند نام آنها شده بود.
مشه سکینه از زیباترین دختران حاج میر حسینقلی بود. از آن شخصیت های استثنایی هم بود. زیبایی اش هم متفاوت بود. چشمان درشت سیاهی داشت که برق می زد. هم دلبرانه بود و هم کاونده. با ابروهای کمانی کشیده وقتی نگاهش به روی کسی می افتاد، تا عمق جان آدم فرو می رفت و دلش را می لرزاند و می توانست رستم دستان را از پای دربیآورد. او با هدف شکار کسی، نگاه نمیکرد. فرم و ذات نگاهش اینطور بود. دماغ عقابی ملیح روی صورت داشت. می گفتند لبان قیطانی او شیرین و عسلی است. زیر آن لب ها چانه جمع و جور داشت. چاله ریز در وسط، چانه اش را زیباتر کرده بود. پوست او سفید کمی مایل به گندمی و بسیار بانمک بود. صورت او صاف صاف بود. رد پای یک مورچه هم در صورت او پیدا نبود. گیسوان بلندش زیبایی سکینه را به اوج برده بود. می گفتند خداوند وقتی سر کیف بوده سکینه را آفریده است.
سکینه بدن عضلانی و قدرتمندی هم داشت. قد قامت او نزدیک صد و هشتاد سانتی بود و هیکل اش را پهلوانی کرده بود. آن زمان که لفظ استایل بدن در زبان حتی شهری‌ها هم نبود سکینه استایل بدن داشت.
بدن عضلانی قدرتمند او سبب شد فرزندانش را بدون نیاز به بیمارستان و بستری شدن بزاید و دو روز بعد به کار و زندگی طبیعی برگردد.
شرایط زندگی روستایی هم او را چالاک تر کرده بود.
از اسرار عالم است که چرا هر مردی نمی تواند به این تیپ از دختران نزدیک شود.
میرحسین پسر عمویش بود که عاشقش شد. سکینه کوچکترین اعتنائی به او نکرد. اصلا نگاهش نمیکرد. میرحسین جرأت خواستگاری را نیافت. ولی تا آخر عمرش عاشق سکینه ماند. تمنای عملی نکرد. فقط دوست داشت سکینه با مهربانی با او حرف بزند. سکینه بسیار هم مهربان بود. مهربانی او بعدا زبانزد هم شد. فقط نگاه سکینه جدی بود و کاونده و پرسشگر. دست خودش نبود. آن نوع نگاه او ساختگی و عمدی و ارادی نبود.
سکینه خودش بود با آن زیبایی رخ و قامت اش. البته شخصیت اش.
میرحسین که بیشتر از شصت سالش شده بود، هنوز آرزوی نگاه و حرف مهربانانه سکینه را داشت. هر کسی از اقوام خیلی نزدیک را می دید با لحن تضرع آمیز و التماس توأم با تهدید و ارک فامیلی می گفت :
"دنن سکینه، من سنه نینه میشم آخئی!"
این جمله را دو بخش می‌کرد. "دنن سکینه" را آهسته و التماس آمیز ادا می‌کرد ولی قسمت "من سنه نینه میشم آخی" را بلندتر و تهدیدآمیز می گفت. "آخئی" را در پایان طول می داد و می کشید و التماس آمیزتر و تهدید آمیزتر می کرد. این یک جمله او چند بار بالا و پایین می شد و لحن عوض می‌کرد.
مادر علی خان از تبریز به خواستگاری مشه سکینه در #مهین_بیجند آمد. علی خان فرزند جلال خان بود که روزی یک دانگ روستای مهین بیجند را مالک بود. هفت هشت برادر بودند، هر کدام مالک بیش از یک دانگ(حدود 500 هکتار) روستا با زمین های بسیار حاصلخیز بودند که اکنون هم "ری مولکی"/ملک ری می نامند. او از اواخر سال‌های 1330 همراه دو برادر بزرگترش از روستا به تبریز کوچ کرده و همگی در یک کوچه محله ششگلان سکنی گزیده بودند.
علی خان جوان رشید و زیبا و چهارشانه قد بلند بود. سیبیل هایش هم ابهت خاص به او می داد. اصلا برای سکینه آفریده شده بود.
علی خان مرد هم بود. مردانگی و معرفت او بین مردم شهرت داشت.
سکینه و علی خان بارها و بارها همدیگر را دیده بودند و حتی نگاه هایشان درهم افتاد بود. ولی سکینه کوچکترین اعتنائی به او نکرده بود. شاید هم او را مثل میرحسین و دیگر پسران روستا پنداشته بود. مشه سکینه، شخصیت اش ناخواسته چنین بود.
خانواده علی خان در اولین خواستگاری جواب بلی را از عروس آینده خود گرفتند و به تبریز برگشتند.
او در تبریز سکینه خانم شد. در ششگلان درخشید. در تبریز درخشید.
آوازه زیبایی رخ و قامت و گیسوان بلند او در آفاق طنین انداخت.
#سعیدخان_سالارزاده_امیری ارباب روستای #مهین_بیجند سالی یکبار در عید نوروز همراه همسرش شازده خانم به خانه پسر عموهایش می آمد. شازده خانم نیز زیبا بود ولی کمتر از سکینه خانم.
#ادامـه_دارد ...
✍اسماعیل رافعی
༻⃘⃕⿻⃘꯭ⷷ༻⃘⃕ @BIJANDIHA 𑁍݊༅⊹━┅─
༻⃘⃕⿻⃘꯭ⷷ ﷽༻⃘⃕𑁍݊࿐ྀུ༅࿇༅═┅─
گـزیـده ای از تـاریـخ روستـایمـان مهیـن و بیجنـد
📜 #ادامـه_قسمت_چهارم :
سکینه خانم طبق سنت و عادت دیرینه بی آنکه خود بخواهد احترام ویژه به خان بزرگ و زنش قائل بود و مهربانی و تواضع نشان می‌داد.
شازده خانم با مشاهده مهربانی و دست به سینه بودن سکینه خانم احساس حقارت از زیبایی کمینه خود نمی کرد.
سکینه خانم چند خصلت و ویژگی شخصیتی دیگر داشت. او فوق العاده مهربان و دست و دلباز و بخشنده و "رک گو" هم بود. معلوم نمی‌شد کدام به کدام برتری دارد.
مرد و زن مقابل وجود سکینه خانم با حس مهرورزی و بخشندگی او احساس برابری و راحتی می‌کردند.
او هر حرفی که داشت به صورت هر کس می گفت.
بی‌سوادی نقص مهم سکینه خانم در تبریز بود. این نقیصه سبب می‌شد رک گویی او آزار دهنده و دردسر ساز شود. چون دایره واژگانی ذهن او اندک بود و کمتر قادر به جمله سازی درست تر بود، حرف هایش بسیار گزنده تر می شد. بسیار.
هر حرفی در برابر کسی و رفتار او به ذهن اش می رسید بی درنگ و بی پالایش به زبان می آورد و بی ملاحظه می گفت.
مرد و زن از سکینه خانم بشدت می ترسیدند. مخصوصا در میان جمع می ترسیدند حرفی و رفتاری داشته باشند و با واکنش تند و بی ملاحظه سکینه خانم مواجه شوند و ضایع شوند.
سکینه خانم صاف و سادگی روستایی خود را داشت و هرگز ندانست که همه با او با احتیاط رفتار می کنند. چون عمد و قصدی نداشت.
بسیار عجول و چالاک بود. خیلی. دست هایش مثل ماشین برقی تند و تیز کار می کرد. نمی شد دید.
باقیمانده مهارت های آشپزی خود را از تبریزی ها فرا گرفت. آشپز ماهر شد. کوفته و برنج و سوپ و ... می پخت بهتر از زنان تبریزی.
خانه اش مثل دسته گل می درخشید و عطر می افشاند.
ضرب المثل ها و سخنان تعارفی و تشریفاتی را پس و پیش و گاه غلط می گفت.
دهه شصت برادرزاده شوهر او اردشیر خان دو سه سال زندانی سیاسی بود که پس از آزادی دوست و آشنا به دید او می آمدند.
نوه عموزاده اش اتابک خان به دیدنش آمده بود. موسم عید هم بود. سر راهش برای نینا دختر اردشیرخان ماهی قرمز در تنگ بلور خریده بود.
اتابک خان ماهی را که داشت می داد گفت : ببخشید خب وظیفه ام آوردن قوچ برای اردشیرخان بود.
سکینه خانم عوض میزبان اصلی نه برداشت و نه گذاشت و گفت :
"بو نه سوزدی عم اوغلی سن اوزون بیزه قویون عوضی سن !"
او که سکینه خانم را خوب می شناخت بدون اینکه خود را ببازد گفت :
"عم قیزی اولیکی قویونان بیر آز قَشَح اولام آ !"
خنده های مردم برای اتابک خان آبرو خرید.
بهلول پسر کوچک حاج حسینقلی و برادر سکینه خانم بود. زنش پس از پنج دختر یک پسر برای او زاییده بود. پسر عزیز و گرامی بزرگ شد. عزیز و گرامی کردن فرزند بویژه در آن شرایط کار و زندگی چندان عاقبت خوشی ندارد. بدن پسر بهلول ضعیف شد و بی دفاع برابر میکروب و بیماریها.
حمید هشت ساله بیمار شد.
او را از روستا آوردند و در بیمارستان امام خمینی تبریز بستری کردند. مدت ها بستری بود. گاه حالش خوب گاه بدتر می شد. همه در بیم و امید بسر می بردند. بهلول همراه پسر بیمارش بود. دو سه روز در بیمارستان می ماند سپس یکی دو روز برای رسیدگی به کارهایش به روستا برمی گشت. در این مدت مراقبت از پسرش به عهده خواهر و خواهرزاده هایش بود. در یکی از این رفت و برگشت ها پسر بهلول مرد. آن زمان تلفن و پیغام رسان نبود.
بهلول که به تبریز می رسید ابتدا خانه خواهرش می آمد و کره و پنیر را می داد و به بیمارستان می رفت.
قرار شد صبح که بهلول رسید خبر مرگ را خواهرش سکينه خانم به او بدهد. به سکینه خانم که عجول بود و بی حساب و کتاب حرف میزد، سپردند با آرامش و مقدمه چینی خبر مرگ را برساند.
دست های عجول و چالاک سکینه خانم به لرزه افتاده بود. از دیروز خون گریه می کرد. چشمان درشت سیاهش خون آمده بود و خنّاس منّاس شده بود.
با این حالش صبحانه آورد.
بهلول شروع کرد به خوردن.
از حال پسرش پرسید.
سکینه خانم با لحن آمرانه گفت هیچی صبحانه ات را بخور.
بهلول خجالت کشید. فکر کرد سوال بی جایی پرسیده و بی تابی یک مرد و پدر را به نمایش گذاشته است. دیگر سوال نکرد.
سکوت حاکم شد. ماموریت سکینه خانم بجا ماند.
یکدفعه با حالت عصبی گفت : بهلول چرا حرف نمی زنی ؟
بهلول گفت : چه حرفی بزنم خواهر ؟ گفتی حال حمید خوب است خب.
سکینه خانم ترسید دوباره سکوت حاکم شود گفت :
بهلول! یک چیزی بگویم ناراحت نمی‌شوی ؟
بهلول گفت : چرا ناراحت بشوم حرفت را بگو.
سکینه خانم بزعم خود می خواست مقدمه چینی کرده باشد گفت :
نه ! میدانم ! ناراحت میشوی !
بهلول گفت : چرا باید ناراحت بشوم بگو. مثل اینکه حرف داری ؟
سکینه خانم گفت نه!
باز سکوت حکم فرما شد!
سکینه خانم آرامش خود را از دست داد و با زبان بدن خبرهای ناگواری را القاء کرد.
بهلول گفت :
خواهر طوری شده ؟ حال حمید خراب شده ؟
گفت : نه !
#ادامـه_دارد ...
✍اسماعیل رافعی
༻⃘⃕⿻⃘꯭ⷷ༻⃘⃕ @BIJANDIHA 𑁍݊༅⊹━┅─
گـزیـده ای از تـاریـخ روستـایمـان مهیـن و بیجنـد
📜 #ادامـه_قسمت_چهارم :
سکینه خانم طبق سنت و عادت دیرینه بی آنکه خود بخواهد احترام ویژه به خان بزرگ و زنش قائل بود و مهربانی و تواضع نشان می‌داد.
شازده خانم با مشاهده مهربانی و دست به سینه بودن سکینه خانم احساس حقارت از زیبایی کمینه خود نمی کرد.
سکینه خانم چند خصلت و ویژگی شخصیتی دیگر داشت. او فوق العاده مهربان و دست و دلباز و بخشنده و "رک گو" هم بود. معلوم نمی‌شد کدام به کدام برتری دارد.
مرد و زن مقابل وجود سکینه خانم با حس مهرورزی و بخشندگی او احساس برابری و راحتی می‌کردند.
او هر حرفی که داشت به صورت هر کس می گفت.
بی‌سوادی نقص مهم سکینه خانم در تبریز بود. این نقیصه سبب می‌شد رک گویی او آزار دهنده و دردسر ساز شود. چون دایره واژگانی ذهن او اندک بود و کمتر قادر به جمله سازی درست تر بود، حرف هایش بسیار گزنده تر می شد. بسیار.
هر حرفی در برابر کسی و رفتار او به ذهن اش می رسید بی درنگ و بی پالایش به زبان می آورد و بی ملاحظه می گفت.
مرد و زن از سکینه خانم بشدت می ترسیدند. مخصوصا در میان جمع می ترسیدند حرفی و رفتاری داشته باشند و با واکنش تند و بی ملاحظه سکینه خانم مواجه شوند و ضایع شوند.
سکینه خانم صاف و سادگی روستایی خود را داشت و هرگز ندانست که همه با او با احتیاط رفتار می کنند. چون عمد و قصدی نداشت.
بسیار عجول و چالاک بود. خیلی. دست هایش مثل ماشین برقی تند و تیز کار می کرد. نمی شد دید.
باقیمانده مهارت های آشپزی خود را از تبریزی ها فرا گرفت. آشپز ماهر شد. کوفته و برنج و سوپ و ... می پخت بهتر از زنان تبریزی.
خانه اش مثل دسته گل می درخشید و عطر می افشاند.
ضرب المثل ها و سخنان تعارفی و تشریفاتی را پس و پیش و گاه غلط می گفت.
دهه شصت برادرزاده شوهر او اردشیر خان دو سه سال زندانی سیاسی بود که پس از آزادی دوست و آشنا به دید او می آمدند.
نوه عموزاده اش اتابک خان به دیدنش آمده بود. موسم عید هم بود. سر راهش برای نینا دختر اردشیرخان ماهی قرمز در تنگ بلور خریده بود.
اتابک خان ماهی را که داشت می داد گفت : ببخشید خب وظیفه ام آوردن قوچ برای اردشیرخان بود.
سکینه خانم عوض میزبان اصلی نه برداشت و نه گذاشت و گفت :
"بو نه سوزدی عم اوغلی سن اوزون بیزه قویون عوضی سن !"
او که سکینه خانم را خوب می شناخت بدون اینکه خود را ببازد گفت :
"عم قیزی اولیکی قویونان بیر آز قَشَح اولام آ !"
خنده های مردم برای اتابک خان آبرو خرید.
بهلول پسر کوچک حاج حسینقلی و برادر سکینه خانم بود. زنش پس از پنج دختر یک پسر برای او زاییده بود. پسر عزیز و گرامی بزرگ شد. عزیز و گرامی کردن فرزند بویژه در آن شرایط کار و زندگی چندان عاقبت خوشی ندارد. بدن پسر بهلول ضعیف شد و بی دفاع برابر میکروب و بیماریها.
حمید هشت ساله بیمار شد.
او را از روستا آوردند و در بیمارستان امام خمینی تبریز بستری کردند. مدت ها بستری بود. گاه حالش خوب گاه بدتر می شد. همه در بیم و امید بسر می بردند. بهلول همراه پسر بیمارش بود. دو سه روز در بیمارستان می ماند سپس یکی دو روز برای رسیدگی به کارهایش به روستا برمی گشت. در این مدت مراقبت از پسرش به عهده خواهر و خواهرزاده هایش بود. در یکی از این رفت و برگشت ها پسر بهلول مرد. آن زمان تلفن و پیغام رسان نبود.
بهلول که به تبریز می رسید ابتدا خانه خواهرش می آمد و کره و پنیر را می داد و به بیمارستان می رفت.
قرار شد صبح که بهلول رسید خبر مرگ را خواهرش سکينه خانم به او بدهد. به سکینه خانم که عجول بود و بی حساب و کتاب حرف میزد، سپردند با آرامش و مقدمه چینی خبر مرگ را برساند.
دست های عجول و چالاک سکینه خانم به لرزه افتاده بود. از دیروز خون گریه می کرد. چشمان درشت سیاهش خون آمده بود و خنّاس منّاس شده بود.
با این حالش صبحانه آورد.
بهلول شروع کرد به خوردن.
از حال پسرش پرسید.
سکینه خانم با لحن آمرانه گفت هیچی صبحانه ات را بخور.
بهلول خجالت کشید. فکر کرد سوال بی جایی پرسیده و بی تابی یک مرد و پدر را به نمایش گذاشته است. دیگر سوال نکرد.
سکوت حاکم شد. ماموریت سکینه خانم بجا ماند.
یکدفعه با حالت عصبی گفت : بهلول چرا حرف نمی زنی ؟
بهلول گفت : چه حرفی بزنم خواهر ؟ گفتی حال حمید خوب است خب.
سکینه خانم ترسید دوباره سکوت حاکم شود گفت :
بهلول! یک چیزی بگویم ناراحت نمی‌شوی ؟
بهلول گفت : چرا ناراحت بشوم حرفت را بگو.
سکینه خانم بزعم خود می خواست مقدمه چینی کرده باشد گفت :
نه ! میدانم ! ناراحت میشوی !
بهلول گفت : چرا باید ناراحت بشوم بگو. مثل اینکه حرف داری ؟
سکینه خانم گفت نه!
باز سکوت حکم فرما شد!
سکینه خانم آرامش خود را از دست داد و با زبان بدن خبرهای ناگواری را القاء کرد.
بهلول گفت :
خواهر طوری شده ؟ حال حمید خراب شده ؟
گفت : نه !
#ادامـه_دارد ...
✍اسماعیل رافعی
༻⃘⃕⿻⃘꯭ⷷ༻⃘⃕ @BIJANDIHA 𑁍݊༅⊹━┅─
༻⃘⃕⿻⃘꯭ⷷ ﷽༻⃘⃕𑁍݊࿐ྀུ༅࿇༅═┅─
گـزیـده ای از تـاریـخ روستـایمـان مهیـن و بیجنـد
📜 #ادامـه_قسمت_چهارم : "پـایـانـی"
ظاهرا بهلول متوجه ماجرا شده بود. ولی پدر بود و نمی خواست مرگ تنها پسر خود را باور کند.
ماموریت سکینه خانم باز تکمیل نشد. با آن احوال عصبی و نگران خود دوباره گفت :
بهلول ! چیزی بگویم واقعا ناراحت نمی‌شوی؟
بهلول می مرد و زنده می‌شد. سکینه خانم ده بار او را کشت و زنده کرد. زجرکش می شد که گفت :
نه خواهر تو را خدا حرفت را بگو.
سکینه خانم گفت : بهلول ! اگر بشنوی پسرت مرده ناراحت نمی‌شوی؟!!
بهلول دو دستی زد به سرش. گویی دیرک شکست. افتاد به گریه و زاری. در میان اشک ها و گریه هایش گفت :
بگو پسرت مرده خب!
سکینه خانم دست و پایش را گم کرد و گفت : آره مرده !
شیون بهلول همسایه ها را هم گریاند.
فریادهای جانکاه کرد.
در این شیون بهلول، سکینه خانم به سر بردارش داد زد و گفت :
شوخی کردم دیوانه ! خجالت بکش! چقدر بی تابی تو ! به تو هم گفتند مَرد! شوخی کردم. دیوانه. کوپی اوغلو !
هی گفت و گفت.
بهلول آرام گرفت. باز زنده شد. دوست داشت واقعیت همین باشد. اشک های خود را پاک کرد و گفت :
خواهر ! دیوانه شدی ؟ این چه شوخی است با من کردی ؟
سکوت محض حکمفرما شد. لحظات سختی طی می‌شد.
یک چایی جلو بهلول گذاشتند. بهلول می خواست چایی را بخورد سکینه خانم گفت :
بهلول !
بهلول گفت : بلی خواهر ؟
گفت : دروغ گفتم !
بهلول : چی را دروغ گفتی ؟
گفت : دروغ گفتم ! حمید مرده !
بهلول قیامت بپا کرد. باز خون گریست.
چند دقیقه بعد سکینه خانم که طاقت شیون و گریه بردارش را نداشت با لبخند تصنعی گفت :
امتحانت میکردم بهلول ! دیوانه !
نمرده !
کسی باورش نشد ...
🔸نام ها مجازی بود ...
✍اسماعیل رافعی
༻⃘⃕⿻⃘꯭ⷷ༻⃘⃕ @BIJANDIHA 𑁍݊༅⊹━┅─
گـزیـده ای از تـاریـخ روستـایمـان مهیـن و بیجنـد
📜 #ادامـه_قسمت_چهارم : "پـایـانـی"
ظاهرا بهلول متوجه ماجرا شده بود. ولی پدر بود و نمی خواست مرگ تنها پسر خود را باور کند.
ماموریت سکینه خانم باز تکمیل نشد. با آن احوال عصبی و نگران خود دوباره گفت :
بهلول ! چیزی بگویم واقعا ناراحت نمی‌شوی؟
بهلول می مرد و زنده می‌شد. سکینه خانم ده بار او را کشت و زنده کرد. زجرکش می شد که گفت :
نه خواهر تو را خدا حرفت را بگو.
سکینه خانم گفت : بهلول ! اگر بشنوی پسرت مرده ناراحت نمی‌شوی؟!!
بهلول دو دستی زد به سرش. گویی دیرک شکست. افتاد به گریه و زاری. در میان اشک ها و گریه هایش گفت :
بگو پسرت مرده خب!
سکینه خانم دست و پایش را گم کرد و گفت : آره مرده !
شیون بهلول همسایه ها را هم گریاند.
فریادهای جانکاه کرد.
در این شیون بهلول، سکینه خانم به سر بردارش داد زد و گفت :
شوخی کردم دیوانه ! خجالت بکش! چقدر بی تابی تو ! به تو هم گفتند مَرد! شوخی کردم. دیوانه. کوپی اوغلو !
هی گفت و گفت.
بهلول آرام گرفت. باز زنده شد. دوست داشت واقعیت همین باشد. اشک های خود را پاک کرد و گفت :
خواهر ! دیوانه شدی ؟ این چه شوخی است با من کردی ؟
سکوت محض حکمفرما شد. لحظات سختی طی می‌شد.
یک چایی جلو بهلول گذاشتند. بهلول می خواست چایی را بخورد سکینه خانم گفت :
بهلول !
بهلول گفت : بلی خواهر ؟
گفت : دروغ گفتم !
بهلول : چی را دروغ گفتی ؟
گفت : دروغ گفتم ! حمید مرده !
بهلول قیامت بپا کرد. باز خون گریست.
چند دقیقه بعد سکینه خانم که طاقت شیون و گریه بردارش را نداشت با لبخند تصنعی گفت :
امتحانت میکردم بهلول ! دیوانه !
نمرده !
کسی باورش نشد ...
🔸نام ها مجازی بود ...
✍اسماعیل رافعی
༻⃘⃕⿻⃘꯭ⷷ༻⃘⃕ @BIJANDIHA 𑁍݊༅⊹━┅─
Audio
شعـرجـدیـد "بـابـا فـرزانـه بیجنـدی"
🔊دنیـا و آخـرت ...
سـروده حـاج حسیـن فـرامـرزی بیجنـدی معـروف بـه "بـابـا فـرزانـه"
@BIJANDIHA
🔊دنیـا و آخـرت ...
سـروده حـاج حسیـن فـرامـرزی بیجنـدی معـروف بـه "بـابـا فـرزانـه"
@BIJANDIHA
بیجنـــدیـهـا
اسماعیل هنیه در تهران ترور شد و به شهادت رسید 🅱 @BIJANDIHA
🔸سنـوار جـانشیـن شهیـد هنیـه شـد ...
🔹جنبش حماس اعلام کرد «یحیی السنوار» جایگزین شهید اسماعیل هنیه شده است.
🅱 @BIJANDIHA
🔹جنبش حماس اعلام کرد «یحیی السنوار» جایگزین شهید اسماعیل هنیه شده است.
🅱 @BIJANDIHA
✨نمـایـی از قبـرستـان روستـای بیجنــد ...
🕯امـواتــ را یـاد کنیـم بـاذکـر فـاتحـه و صلـواتـــ ...
@BIJANDIHA
🕯امـواتــ را یـاد کنیـم بـاذکـر فـاتحـه و صلـواتـــ ...
@BIJANDIHA
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥کـلام امیـرالمـومنیـن(؏) نـامـه ۳۱ نهـج البـلاغـه
ایـن روز و ایـن اتفـاق بـرای همـه مـا هستــ ...
✧﴿حتمـا مشـاهـده کنیـد﴾✧
┄┅❀ @BIJANDIHA ❀┅┄
ایـن روز و ایـن اتفـاق بـرای همـه مـا هستــ ...
✧﴿حتمـا مشـاهـده کنیـد﴾✧
┄┅❀ @BIJANDIHA ❀┅┄
┄┅◈﴿زمیـن فـروشی در بیجنـد﴾◈┅┄
یک قطعه زمین به متراژ ۱۰۰۰ متر واقع در سید باغی بیجند به قیمت توافقی بفروش میرسد./دیبا
☎️ ۰۹۳۰۳۶۲۳۲۹۴
یک قطعه زمین به متراژ ۱۰۰۰ متر واقع در سید باغی بیجند به قیمت توافقی بفروش میرسد./دیبا
☎️ ۰۹۳۰۳۶۲۳۲۹۴
بیجنـــدیـهـا
🎥 مـداحی زیبـا آذری ، نـوحـه کـامـل ... 📁: برگشت کاروان حضرت زینب(س) 📁: زبانحال حضرت صغری(س) 🎙مـداح نوجوان میـلاد عبـدلـی ✧﴿حتمـا مشـاهـده کنیـد﴾✧ ┄┅✿ @BIJANDIHA ✿┅┄
👆👆👆
🎥 مـداحی زیبـا آذری ، نـوحـه کـامـل ...
📁:بـرگشت کـاروان حضـرت زینبــﷺ
📁: زبـانحـال حضـرت صغـریﷺ
✧﴿حتمـا مشـاهـده کنیـد﴾✧
┄┅✿ @BIJANDIHA ✿┅┄
🎥 مـداحی زیبـا آذری ، نـوحـه کـامـل ...
📁:بـرگشت کـاروان حضـرت زینبــﷺ
📁: زبـانحـال حضـرت صغـریﷺ
✧﴿حتمـا مشـاهـده کنیـد﴾✧
┄┅✿ @BIJANDIHA ✿┅┄
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کیـم اولسـا درده مبتـلا رقیـه دامنیـن دوتـار
گلـر مریـض بـی دوا رقیـه دامنیـن دوتـار
🎙مـرحـوم حـاج محمـدبـاقـر منصـوری
@BIJANDIHA
گلـر مریـض بـی دوا رقیـه دامنیـن دوتـار
🎙مـرحـوم حـاج محمـدبـاقـر منصـوری
@BIJANDIHA
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 زائـرحضرتــ رقیـهﷺ شـو ...
🕊ورود بـه حـرم حضرتــ رقیـهﷺ ، شهـر دمشـق
🎙بـاصـدای استـاد حـاج سلیـم مـوذن زاده
🎞اختصـاصی از کـانـال بیجنــدیهـا
┄┅✿ @BIJANDIHA ✿┅┄
🕊ورود بـه حـرم حضرتــ رقیـهﷺ ، شهـر دمشـق
🎙بـاصـدای استـاد حـاج سلیـم مـوذن زاده
🎞اختصـاصی از کـانـال بیجنــدیهـا
┄┅✿ @BIJANDIHA ✿┅┄