#حکایت و حکمت #سعدی
زیست زنبوری وزیست مگسی دونوع تجربی زیستی انسانی است که زنبوری روی نقاط ناب و روشن زندگی تکیه می کند وبا همنشینی با گلها،عسل تولید می کند اما مکس روی زباله ها می نشیند و نفرت وعفونت تولید می کند که مصداق آدمهایی که دنبال ضعفها ونفاط پنهان زندگی آدمها می روند و عیبهایشان را جارمی زنند که هیچ فایده ای هم نمی برند
#حکایت وحکمت سعدی
یکی خوب‌کردار خوش‌خوی بود
که بدسیرتان را نکوگوی بود
به خوابش کسی دید چون درگذشت
که باری حکایت کن از سرگذشت
دهانی به خنده چو گل بازکرد
چو بلبل به صوتی خوش آغاز کرد
که بر من نکردند سختی بسی
که من سخت نگرفتمی با کسی
#بوستان سعدی می گوید کسی که خوش اخلاق وباادب بودوحتی خوبی های آدمهای بداخلاق را هم بر زبان می آورد  پس از مرگ در خواب دوستش آمد .دوستش درخواب از او پرسید از دنیای پس از مرگ چه خبر؟ آن مرده  با دهانی چون گل خنده کردومثل بلبل آواز سرداد که چون در زندگی به دیگران سخت نگرفتم وبد آنان را نخواستم پس از مرگ نیز هیچکس برمن سخت نگرفت .منظور سعدی از چنین حکایت  تمثیلی این است که انسانهای سنگدل ومتعصب بیشتر از دیگران ،خودشان را در عذاب می اندازندکه حافظ خطاب به همین آدمها می گفت:
من اگر نیکم اگر بد تو برو خودرا باش
هرکسی آن درود عاقبت کار که کشت
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
به راستی که حکمت اخلاقی بزرگی که از حافظ و سعدی می آموزیم همین است :آدمهایی که مدام در زندگی دیگران سرک می کشند از زندگی اصیل و اصالت و آرامش وحال خوب محروم می شوند چون  به جای زیستن با چهره واقعی خودبا نقاب دیگری زندگی می کنند